Sa huli ay wala nang nagawa pa si Armando kundi pumayag sa nais ng kanyang mag-ina. Bago siya tuluyang tumungo sa kanyang study room ay muli niyang binalingan si Ivy.
“You should be nice to your sister. Stop calling her stupid. The woman is sick, Ivy,” istriktong bilin sa kanya ng kanyang ama.
Umikot ang mga mata ni Ivy sa ere nang palihim. “Yes, dad. I’m sorry.”
Kung hindi lang dahil sa malaking pera na mapupunta sa kanila sa oras na magpakasal si Rosie ay hindi niya pagbibigyan ang gusto ng kanyang ama. Rosie is stupid. What’s wrong about calling her stupid? Tsk.
“Rosie! Where are you? Do you want to play a game with me? Come on, show yourself!” Sigaw ni Ivy sa buong bahay.
Ang nakatagong si Rosie ay tumalon papalapit kay Ivy habang yakap-yakap pa rin ang bear doll na iyon. Malawak ang ngiti sa kaniyang labi.
“Here—here! Gusto ni Rosie makipaglaro kay Ivy…” Nauutal na tugon ni Rosie.
Ngumisi si Ivy at nagsimulang kumuha ng sampung-piso sa kaniyang bulsa at tatlong tig-iisang-libo. She wanted to see a good show again at sigurado siyang ibibigay iyon sa kanya ng sinto-sinto niyang kapatid.
Hinagis niya sa sahig ang sampung-piso at ang tatlong-libo. Mabilis naman na kumilos si Rosie at pinulot ang sampung-piso saka nilagay sa kanyang bulsa.
Napawi ang malawak na ngisi sa labi ni Ivy nang makita ang ginawa ng kapatid. What is she doing? Didn’t she want the thousands? Ni hindi man lang iyon pinansin ni Rosie.
Ramdam ni Ivy ang iritasyon sa kanyang puso nang ihagis muli niya ang sampung-piso at dalawang libo sa sahig. Walang pagdadalawang-isip naman na pinulot muli ni Rosie ang sampung-piso at nilagay sa kanyang bulsa saka bumaling sa kanya nang nakangiti.
Ivy’s irritation grew further. “No! Do it again!”
Ngunit ang pangatlong sampung-piso ang muling kinuha ni Rosie at nilagay sa kanyang bulsa. The thousands were still on the floor, feeling neglected and abandoned. Bagay na lalong ikinagalit ni Ivy. Tanga-tanga talaga!
“Mom!” Ivy roared and went to her mother. “Look! She’s really stupid! How can I be nice to her when she’s this fool?”
“Leave her alone, Ivy, and listen to your father. Be nice to Rosie. Pagod ako at kailangan ko ng pahinga. Magpahinga ka na rin kung gusto mo,” walang-ganang sagot ni Reniella sa kaniyang anak at binigyan lamang ng tipid na sulyap si Rosie saka umalis na.
Wala siyang pakialam kay Rosie kung pahirapan man ito ni Ivy o ano. Ang mahalaga lamang sa kanya ay ang kaligayahan ng nag-iisang anak.
Marahas na napabuntong-hininga na lamang si Ivy at isa-isang pinulot ang thousands sa sahig habang nakamasid lamang sa kanya si Rosie. Binalingan niya ang huli at marahang tinapik ang pisngi nito.
“Poor you. Habang buhay ka nang tanga,” Ivy remarked and stormed out of that room.
Ngumisi lamang si Rosie at umiling.
Hindi na niya mabilang kung ilang beses siyang pinalaro ni Ivy ng larong iyon mula pa nang mga bata sila. She knew Ivy felt satisfied every time she’d pick the smaller bill and leave the biggest bill on the floor. Para kay Rosie ay wala lang naman iyon sa kanya. After all, lahat ng perang mayroon ang Samaniego ngayon ay sa kanya nanggaling.
She was twelve-years old when she found out about her inheritance left by her biological parents. Iniwan ito ng kanyang mga magulang sa mga Samaniego na dapat para sa kanya, ngunit narinig niya mismo sa mag-asawang Samaniego na pinalitan ni Reniella ang pangalan ni Rosie sa mga dokumento nang sa ganon ay mapunta sa kanila ang lahat ng pera.
Armando asked Reniella to give back Rosie her money several times, but Rosie knew how greedy her stepmother was. Some people can really do anything for money, huh.
Nang araw ding iyon, ang kanyang stepsister na si Ivy ay walang-awa siyang tinulak sa hagdan. Mabuti na lang ay naisugod kaagad siya sa hospital, and there, she realized how cruel Samanigeo family is to her.
So she decided to protect herself by pretending to have autism. Alam niyang sa paraang iyon ay maililigtas niya ang kanyang sarili laban sa mag-inang Ivy at Reniella.
Mabuti na nga lang ay mabait sa kanya ang kanyang stepfather na si Armando. Ito na lang ang natatangi niyang rason upang manatili sa pamilyang ito bukod sa wala naman na siyang mapupuntahang iba.
Naisip din ni Rosie na marahil ang pagpapakasal kay Sebastian Villafuerte ang maaaring maging unang hakbang niya para singilin sina Ivy at Reniella sa mga ginawa nito sa kanya. Lalo na ang perang ninakaw nito sa kanya.
___
Walang kibong bumalik si Rosie sa kanyang silid at dire-diretsong tumungo sa kanyang walk-in closet. Doon, binuksan niya ang likuran ng bear doll na hawak niya at nilabas ang isang maliit na gadget tila iPad.
Binuksan niya ang iPad at bumungad sa kanya ang screen nito na walang kahit isang icons, but then, Rosie skillfully called up a hidden folder.
Seryoso ang kanyang ekspresyon habang tinitipa ang password ng folder. Nang sandaling bumukas iyon ay sunod-sunod na nagpop-up ang avatar ng nagngangalang Elton.
Elton: Spectra, Alpha Enterprises has a secret project with a ten-billion worth of investment. Should we get involved?
Elton: What do you think of the Laurenti Holdings merger and acquisition case?
Elton: Do you participate in the board of directors of the company?
Elton: Hey, are you busy?
Ang totoo niyan, para kay Elton ay maliit na bagay lang ang ten-billion worth of investment ng Alpha Enterprises at ang merger and acquisition case ng Laurenti Holdings na pinag-uusapan ngayon sa buong bansa.
Mas inaalala niya ngayon kung kasama ba ang Spectra sa board of directors dahil malaking hakbang iyon para sa kanila.
Kilala ni Elton si Rosie sa screen name na Spectra. Limang taon na ang nakalipas nang magkakilala sila online at nagdesisyon maging mag partner upang magtayo ng isang venture capital na sila ang mamumuno.
Dahil sa taglay na katalinuhan ni Rosie, nagdesisyon siya na siya ang magmamanage ng trading. Sa kanya rin nakasalalay ang malaking desisyon para sa kanilang kompanya, habang kay Elton naman ang personnel transfer and specific affairs arrangements.
The company has been established for five years, and the cooperation between the two is perfect, but Elton still doesn't know what the spectra looks like, whether it is old or young, male or female.
Mabilis na nagtipa si Rosie sa kanyang iPad ng kanyang desisyon at sinend na iyon kay Elton, Pagkatapos ay muling pinatay ang iPad saka binalik sa loob ng bear doll.
"I'm so hungry, Rosie is so hungry! I want to eat now!" Hiyaw niya nang sandaling lumabas siya sa kaniyang silid.
Villafuerte MansionAng pamilya Villafuerte ang nangunguna sa mga pinakamayamang pamilya sa bansa ilang taon na. Sa lahat ay sila na yata ang perpekto at may pinakamakapangyarihang pamilya. They are old money. Walang nakakaalam kung saan nagmumula ang kanilang mga pera. Sila yata ang gumagawa nito.Isa na lamang ang pinag-aalala ng matandang Villafuerte ngayon—iyon ay walang iba kundi ang nag-iisa at pinakamamahal niyang apo. Sebastian Villafuerte is now 30 years old at hanggang ngayon ay tila wala itong balak mag-asawa, bagay na pinag-aalala ng kanyang lolo.Kaya naman nang tuluyan nang pumayag si Armando Samaniego sa nais niya at sa deal na binigay niya sa pamilya nito, hindi na natanggal ang malawak na ngiti sa kanyang labi.“Tell him the good news, Anita,” kalmado ngunit masayang utos ni Don Hugo Villafuerte sa nanny ng kanyang apo.Hindi na nagsalita pa si Anita at tumulak na patungo sa silid ng kanyang young master.Limang taon na ang lumipas nang mangyari ang fire incident sa i
“You’re not my wife,” malamig at mariin na usal ni Sebastian kay Rosie.Ramdam sa loob ng silid na iyon ang taglay na kalamigan at pagiging metikuloso ng lalaki sa boses pa lamang nito.“A-ano?” Nagtatakang bulalas ni Rosie, hindi pa rin mawaglit sa kanyang isip ang pagiging malaya niya sa kanyang pamilya.Nanatili ang matigas na ekspresyon ni Sebastian at lalo lamang naging mariin at masungit ang kanyang mga mata nang marinig ang boses ni Rosie.“You’re not my wife. Hindi ikaw ang nakasama ko sa blind date. You are a damn impostor, aren’t you?” Sebastian inquired with his cold, and menacing aura. As if he’s certain about what he said.Lalong nagtaka si Rosie. Sinilip niya si Sebastian na diretso lamang ang tingin sa kawalan at winagayway ang kamay niya sa harapan nito.“Nakikita mo ako? My daddy said you’re blind. Can you see Rosie now?” Sunod-sunod niyang tanong kay Sebastian.Saglit na natigilan si Sebastian. His forehead is still creased. Bulag lang siya pero hindi siya tanga!“Yo
Nang masigurong nasa tamang silid na si Rosie ay agad ding umalis si Anita.Samantala, may halong pandidiri at pilyong ngiti ang ekspresyon ni Rosie nang makita ang kanyang sarili sa salamin ng kanyang silid. Ang nagkalat na sarsa ng mga ulam at mantika nito ay nasa kanyang damit.Kung hindi lang niya kinailangang makatakas sa mga mapanuring mga mata ni Sebastian ay hindi niya ito gagawin. Buti na lang ay sanay na siya dahil ganito naman ang kanyang inaakto sa kanilang bahay.Bakit ba pakiramdam niya’y may iba pang tinatago ang Sebastian na iyon? Totoo bang hindi siya nakakakita?Rosie decided to take a shower after that thought.Napapikit na lamang siya nang maramdaman ang mainit at mabangong tubig na nanggagaling sa bathtub nang sandaling lumusong siya roon.This is the kind of life she’s always dreamt of. Kumain, maligo sa mabango at mainit na tubig, at matulog. Wala siyang ibang iisipin kundi ang kanyang mga plano.Hindi niya kailangang magpanggap sa harap ng kanyang witch stepmot
“I am your husband. Tigilan mo ang pagtawag sa akin ng mister. Call me babe or hon, or any endearment you want,” maawtoridad na sambit ni Sebatian kay Rosie na ikinagulat ng huli.Hindi niya malaman kung ano ang una niyang mararamdaman. Ito ang unang beses na may nag-utos ng ganito sa kanya at lalaki pa. Hindi pa naman siya nagkakanobyo, ngayon pa lang. Hindi rin niya inaasahan na ganito ang sasabihin ni Sebastian sa kanya.Rosie bit her lower lip and nodded. “Babe…? Hon? Babe… Hon.”Napangiwi siya sa isiping iyon ngunit nang mapansing nakatitig sa kanya si Sebastian ay agad siyang ngumiti nang malawak saka iginiya na ang lalaki patungo sa banyo.Nang makapasok sila sa banyo ay agad na tumambad sa kanila ang mabangong amoy dulot ng shower gel na nilagay ni Rosie sa bathtub.Naalerto si Sebastian sa kanyang naamoy lalo na nang maramdaman ang init dulot ng hot water.Sebastian halted and tilted his head to look at Rosie as if he could see her. “Did you put shower gel into the water?”
“He can’t see me. Okay lang ‘yan, Rosie. Kumalma ka. Hindi ka niya nakikita,” bulong ni Rosie sa kanyang sarili habang pilit na kinakalma ang kanyang naghuhurumentadong puso.Mabilis niyang sinuot ang shirt na iyon at lumayo na kay Sebastian na parang walang nangyari.Matapos magbihis ay sabay na tumungo silang dalawa sa dining room. Nakahanda na ang mga pagkain at naghihintay na rin ang maid na nakatuon kay Sebastian sa silid na iyon.Sa sobrang gutom ay agad na kumilos si Rosie. Kinuha niya ang baso na may lamang gatas saka dali-daling ininom iyon na parang may aagaw sa kanya. Nagkatapon-tapon pa ito.“Ms. Rosie, please be more elegant. Wala po kayong kaagaw sa gatas na ‘yan. Dahan-dahan lang po,” puna sa kanya ni Anita na bakas ang iritasyon sa ekspresyon na ito.Sa gulat ay halos masamid si Rosie roon!Bakit ba kasi pinapakialaman siya ng matandang ito? Sanay siya sa ganito kaya’t bakit kailangang baguhin niya iyon? Wala namang ibang nakakakita kundi sila lang at ang Sebastian na
Mabilis na nagbihis si Sebastian habang si Rosie ay takot na nakamasid lamang sa kanya at yakap pa rin si Bam-bam. Maya-maya pa, narinig niyang akmang tatakbo si Rosie palabas ng kuwarto kaya mabilis siyang kumilos at hinawakan ang babae sa kamay nito.“A-ah—! B-bakit?” Gulat na gulat na bulyaw ni Rosie, muntik pa niyang mabitiwan ang kanyang bear doll.Nakita niya kung paano kumunot ang noo ni Sebastian sa kanya, tila may nais sabihin ito tungkol sa nangyari at sa kanyang ginawa.Bumaba ang tingin niya sa kamay nitong nakahawak sa kamay niya. Mahigpit iyon ngunit ramdam niya ang pag-iingat ni Sebastian sa paraan ng pag hawak nito sa kanya.“B-bitawan mo ako… Bad guy,” Rosie pouted her lips.Sinubukan niyang kumawala sa hawak ni Sebastian ngunit mas hinigpitan pa ito ng lalaki. Bigla na lamang siyang inilapit ni Sebastian sa kanyang dibdib. Amoy na amoy niya ang pinaghalong shower gel sa katawan nito at ang shampoo.Napasinghap si Rosie. Napahawak siya sa kanyang dibdib nang maramdama
Sebastian lifted his gaze to his furious grandfather and shook his head.“‘Lo, don’t you think it’s a good idea that Rosie’s my wife now? She has autism. She acts childish and foolish which Seymour dislikes. At least he won’t be interested in a fool like her,” payak na sabi ni Sebastian at masuyong pinagmasdan ang magiging reaksyon nito.Tiningnan lamang siya ng kanyang lolo na tila hindi pa makapaniwala sa kanyang sinabi. Umiling pa ito at maya-maya pa ay nagpaalam nang aalis.Wala nang nagawa si Sebastian kundi tanawin na lamang ang papalayong Mercedes Benz ng kanyang grandpa. He sighed violently and returned inside the villa. He knew this would happen.Samantala, lulan ng kanyang sasakyan, dismayado at hindi pa rin makapaniwala si Hugo Villafuerte sa pagtatraydor na ginawa sa kanya ni Armando. Hindi rin niya mawari kung bakit sa kabila ng lahat ng nangyari sa kanyang apo na si Sebastian ay nanatiling neutral ito.He thought that by getting him married, he could at least slightly le
Kinabukasan, madaling-araw pa lang ay panay na ang katok ni Anita sa silid kung nasaan si Rosie. Kanina pa iyon naririnig ni Rosie at naistorbo na ang kanyang tulog kaya nagsisimula na siyang mainis. “Ms. Rosie, please open the door. I have something to say to you,” tawag sa kanya ni Anita mula sa labas. Lalong lumukot ang mukha ni Rosie at nagdadabog na tumalikod saka nagtalukbong ng kumot, pretending not to hear Anita’s voice from outside. Batid ni Rosie na may mga bodyguard sa labas ng pintuan ng kanyang silid. Sigurado din siyang may mga spare keys ang mga ito kaya wala siyang magagawa kung papasok man ang mga ito roon o hindi. “Rosie won't open it!” She muttered and shut her eyes. Ngunit maya-maya pa, tuluyan nang bumukas ang pintuan at iniluwa nito si Anita. "Ms. Rosie, the young master, said to see him within half an hour, otherwise you will bear the consequences." Padabog na bumangon si Rosie mula sa kama. Parang batang kinusot niya ang kanyang mga mata na tila ba bagong