Chapter 6

“I am your husband. Tigilan mo ang pagtawag sa akin ng mister. Call me babe or hon, or any endearment you want,” maawtoridad na sambit ni Sebatian kay Rosie na ikinagulat ng huli.

Hindi niya malaman kung ano ang una niyang mararamdaman. Ito ang unang beses na may nag-utos ng ganito sa kanya at lalaki pa. 

Hindi pa naman siya nagkakanobyo, ngayon pa lang. Hindi rin niya inaasahan na ganito ang sasabihin ni Sebastian sa kanya.

Rosie bit her lower lip and nodded. “Babe…? Hon? Babe… Hon.”

Napangiwi siya sa isiping iyon ngunit nang mapansing nakatitig sa kanya si Sebastian ay agad siyang ngumiti nang malawak saka iginiya na ang lalaki patungo sa banyo.

Nang makapasok sila sa banyo ay agad na tumambad sa kanila ang mabangong amoy dulot ng shower gel na nilagay ni Rosie sa bathtub.

Naalerto si Sebastian sa kanyang naamoy lalo na nang maramdaman ang init dulot ng hot water.

Sebastian halted and tilted his head to look at Rosie as if he could see her.

 “Did you put shower gel into the water?”

“Yes, yes!” Rosie cheered playfully. “Kapag maliligo si Bam-bam ay ganito ang gusto niya… mabango at mainit na tubig!”

Nangunot ang noo ni Sebastian. This woman is really weird.

“Bam-bam? Who the hell is that?”

Nang tingnan ni Rosie ang mukha ni Sebastian ay hindi na niya napigilan ang pagbunghalit niya ng tawa, na lalong ipinagtaka ni Sebastian.

Dinig na dinig sa banyo ang hagalpak ni Rosie. Mabuti na lang ay hindi siya nakikita ng lalaki dahil sigurado siyang pangit ang itsura niya.

“Sabi ng ate ko… ako ang tanga-tanga, pero parang ikaw ang mas tanga sa ating dalawa. Bam-bam is my daughter! Mamaya ipapakita ko siya sayo. Mabalbon siya at… at maganda!” Ani Rosie at binitiwan na si Sebastian nang masiguro niyang kaya na nitong maligo mag-isa.

Napailing na lamang si Sebastian nang mapagtantong wala siyang makukuhang matinong sagot mula sa kanyang asawa.

“Get out,” malamig na utos ni Sebastian kay Rosie.

Napanguso si Rosie at tumalon palabas ng banyo. “Mister sungit!”

Marahas na bumuntong-hininga si Sebastian at hinayaan na ang kanyang sarili na magpahinga sa bathtub na iyon.

Hindi pa rin mawaglit sa isip niya ang magaan na pakiramdam sa kanyang puso nang sandaling maamoy niya ang shower gel na bumabalot ngayon sa tubig.

Ito ang unang beses na naligo siya nang ganito. Madalas ay sa malamig at plain na tubig lamang. Masarap at kakaiba pala sa pakiramdam ang ganito.

Lumipas ang halos isang oras bago natapos si Sebastian. When he came out of the bathroom, Rosie was sleeping soundly and peacefully at their bed while hugging her bear doll already. Dinig na dinig niya ang malakas na hilik nito.

Saglit pa siyang nakatayo sa gilid ng kama bago siya nagdesisyong humiga na rin sa tabi ni Rosie suot lamang ang pajama na para sa kanya. Ni wala siyang pang-itaas na damit.

When he briefly leaned in close to Rosie, he immediately caught the sweet scent of her hair. It’s like a mix of strawberry and rose.

What kind of fragrance is that? Is it perfume or shampoo?

Mariing pumikit si Sebatian at pilit na winaglit ang kakaibang pakiramdam na iyon sa kanyang isip. Right. This was the first night they shared the same bed.

They were married, and Rosie was undeniably beautiful, so he didn’t know what to do during those hours.

He sighed frustratedly and shook that thought. Gumalaw ang braso ni Sebastian at sinubukang abutin si Rosie, ngunit tila mabalahibong bagay ang nahawakan niya.

Is this Bam-bam?

“What the hell…” Sebastian muttered, quickly picked Bam-bam and threw it away on the floor.

“She was serious about that bear doll, huh? I thought it was just a joke.”

Maya-maya pa, nanigas ang katawan ni Sebastian nang biglang yumakap sa kanya si Rosie na parang octopus.

Prente nitong nilapat ang kanyang mga kamay sa dibdib ng lalaki, ang hita nito’y bumagsak sa kanyang hita, at nagsumiksik sa kanyang braso.

Nangunot ang noo ni Rosie habang nakabukas ang kanyang mapulang labi na tila ba nananaginip.

“Bam-bam…? Huwag kang umalis. Huwag mo akong iwan… Ikaw na lang ang mayroon ako. Ikaw lang ang kaibigan ko…”

Sebastian’s lips parted in awe. Nais man niyang gumalaw at ilayo ang babae sa kanya, ngunit ayaw naman niya itong maistorbo pa ang tulog at mag-ingay na naman. Gusto na lamang niya magpahinga nang mga oras na iyon.

But because of his situation, with the distracting sweet scent of Rosie, her soft hand resting on his chest, and the warmth emanating from her body, it seemed like Sebastian couldn't sleep anymore. Bukas na lamang niya poproblemahin ang puyat at pagod na ito.

Kinabukasan, nang magising si Rosie ay ganon na lamang ang kanyang gulat nang hindi bumungad sa kanya ang magandang mukha ni Bam-bam, kundi ang gwapong mukha ni Sebastian!

“Ah—!” Hiyaw niya at agad na tinulak palayo sa kanya ang lalaki.

Doon agad na nagmulat ng mga mata si Sebastian na hindi naman natutulog nang mga oras na iyon at nakapikit na lamang. Nangunot ang kanyang noo nang maramdama niya ang paggalaw ng kama.

Mabilis na naupo si Rosie at tiningnan si Sebastian nang matalim.

“Anong ginawa mo kay Rosie? Bakit yakap mo ko? Nasaan si Bam-bam?” Sunod-sunod na tanong niya sa lalaki sa tono ng pang-aakusa.

Ramdam ni Rosie ang pagpapanic ng kanyang kalooban sa pag-iisip na may ginawa sa kanya si Sebastian habang mahimbing ang kanyang tulog, lalo na’t wala pa si Bam-bam sa kanyang tabi!

Dahan-dahang naupo si Sebastian habang nakatingin lamang si Rosie sa kanya nang matalim. Tila nais na siyang sugurin.

“Get me some clothes,” malamig na utos sa kanya nito.

Blangko lamang ang ekspresyon nito at tila walang pakialam sa kanyang sinabi.

Rosie gasped in irritation.

“N-no! Bakit kita kukuhanan ng damit?!” Parang batang bulyaw niya kay Sebastian at pumadyak pa sa kama.

Halos takpan niya ang kanyang bibig nang mapagtanto ang sinabi at ang kanyang inakto.

Sa mata ni Sebastian ay kailangan niyang maging autistic nang sa ganon ay maprotektahan niya ang kanyang sarili, ngunit dahil sa panic at labis na iritasyon ay nawala siya kanyang karakter.

Naiinis man ay napanguso na lamang siya. Nang nilibot niya ang kanyang tingin sa buong kwarto ay doon niya nakita si Bam-bam na nasa sahig.

Agad niyang tinusok ng kanyang daliri ang kanyang mata at sa isang iglap ay bumuhos na ang kanyang mga luha.

“B-Bam-bam! Nasaan si Bam-bam?! I want Bam-bam… not you. Bad ka! Bad person! I hate bad people like you! Bam-bam!” Rosie cried in despair.

Akala ni Rosie ay aalis ito ng silid gaya ng ginawa nito kahapon nang umiyak siya nang ganito, ngunit hindi. Habang umiiyak siya ay nanatili lamang si Sebastian na nakaupo sa tabi niya at wala pa ring ekspresyon. Tila hinihintay na lamang siyang tumigil sa pag iyak.

Pinalis na lamang ni Rosie ang kanyang mga luha. She jumped out of bed and immediately hugged Bam-bam that was on the floor.

“M-mabait si Bam-bam… mabait din si Rosie. We don’t like bad people like you,” ani Rosie at inirapan si Sebastian.

Sebastian sighed violently. “If you don't follow my orders, if you can't take care of me, I won't give you any food.”

Napaawang ang bibig ni Rosie, hindi makapaniwala sa kanyang narinig. Binablackmail ba siya nito? Bakit tila alam nito na pagkain ang kahinaan niya?

Muling napanguso si Rosie at inirapan si Sebastian saka padarag na tumayo. Nilapag niya si Bam-bam sa kama at kumuha ng damit pamalit ng lalaki. She got a pair of pants and a shirt. Nang makuha ay agad niyang binalikan si Sebastian.

“Ito na… Rosie will help you change your clothes,” she muttered.

Hindi siya pinansin ng lalaki kaya kumilos na lamang siya nang tahimik. Una niyang pinasuot dito ang pants, at nang t-shirt na ay bigla na lamang itong tumayo dahilan para bumangga siya sa dibdib nito. Ramdam ni Rosie ang mainit na hininga nito na tumatama sa kanyang noo.

Nang iangat niya ang kanyang tingin ay doon niya nakitang nakataas na ang dalawang kamay ni Sebastian. Inabot niya iyon upang isuot ang t-shirt. Napasinghap siya nang halos magtama ang kanilang mga labi.

Kumalabog nang husto at walang humpay ang kanyang puso at ang init na nararamdaman ay umakyat lahat sa kanyang pisngi.

Ito ang unang beses na may lalaking nakalapit sa kanya nang ganito kaya naman hindi niya malaman kung ano ang gagawin.