Ivy's eyes rolled as she contemplated the chaos that had erupted over their family. A mischievous glint flickered in her eyes as she formulated a plan, one that could potentially turn the tables in her family's favor."Mom," she began, her voice dripping with calculated determination, "I've been thinking about how we can handle this situation."Tiningnan ni Reniella si Ivy na may halong pagtataka at pag-iingat. "Ipaliwanag mo nga," aniya.Ivy's lips curled into a sly grin as she laid out her proposal. "What if we were to... strategically involve the media? Puwede nating palabasin na biktima tayo rito at totoong may affair sina Rosie at Seymour Villafuerte. That way, even if they try to sue us, we won't have to pay a penny. And we could even demand compensation from the Villafuerte for the damage to our reputation."Tumaas ang kilay ng kanyang ina sa pagkabigla sa kapalaluan ng ideya niya. "Pero hindi ba't masisira rin ang ating reputasyon?"Binalewala ni Ivy ang sinabi ng kanyang ina.
Sebastian's Seaside Villa.Gaya ng inaasahan, wala nang nagawa si Rosie nang ibalik siya ng mga bodyguard ni Sebastian sa villa nito. Padabog siyang bumaba ng sasakyan at dumiretso sa kanilang silid. Halos masira pa ang pintuan nang kalabugin niya ito sa pagsara.The frustration in her heart is eating her! Kahit isa sa kanyang plano ay walang nangyari! Tila lalo lamang lumala nang muntik pang makulong ang kanyang ama na si Armando dahil sa kanya.Hindi naman niya puwedeng hayaan ito dahil ito na ang nagtaguyod sa kanya mula bata pa lamang siya. She has never met her biological parents and Armando Samaniego was the only one who gave her warmth and love from her parents. Nakadagdag pa sa galit na kanyang nararamdaman ang tila lalong pag-iingat sa kanya ng mga bodyguard ni Sebastian. Halos lahat ng gawin niya ay nakasunod ang mga ito.Samantala, bagaman nasa pamilya Villafuerte pa rin siya, ang kalayaan na matagal na niyang pinapangarap ay tila ba natupad.Simula kasi nang araw na iyon
Ilang minuto pang naghintay ng reply si Rosie mula kay Elton, ngunit wala talagang dumating. As she was about to type another message for him, a knock interrupted her. Maya-maya pa, tuluyan nang bumukas ang pintuan, ngunit nanatili si Rosie sa kanyang pwesto.Hindi naman siya nakikita sa gawing iyon ng siilid.“Ms. Rosie, may bisita po kayo. Nandito ang kapatid ninyo. Ms. Rosie?” tawag ni Anita sa kanya.Umangat ang sulok ng labi ni Rosie at pinatay ang kanyang iPad saka ibinalik ito sa tiyan ni Bam-Bam.Samantala, manghang-mangha sina Ivy at ang kanyang pinsan na si Rafa. Kanina pa halos lumubo ang kanilang mga ulo dahil sa kanilang nakikita. Ito kasi ang unang beses nilang nakakita ng ganito kalaking mansion.Batid ni Ivy na hindi naman ganon kayaman ang pamilyang pinanggalingan niya, lalo na ang pinanggalingan ng kanyang ina, kaya’t kahit sino sa kaniyang mga kamag-anak ay hindi niya nakitaan ng ganitong bahay.“Dito ba nakatira si Rosie? Grabe, ang laki ng bahay na ‘to. Parang pal
Handa na sanang maglakad si Ivy upang tumungo sa silid ni Rosie gaya ng kanyang nais, ngunit agad siyang natigilan dahil sa sinabi ng kanyang kapatid.“You can’t go to our room. My husband said outsiders are not allowed to enter our room,” payak na sinabi ni Rosie, pinagdiinan pa niya ang salitang outsiders.Kanina pa naisip ni Ivy ang bagay na iyon dahil maaaring may makuha siya sa silid nito, ngunit ang totoong nais niya ay walang iba kundi ang passbook. Kailangan niyang makuha muli iyon at mapasakamay niya!Ngunit unang subok pa lang ay nabigo na kaagad siya. Hindi malaman ni Ivy kung bakit tila may kakaiba kay Rosie ngayon. Dati naman ay parang asong sunud-sunuran ito sa kanya, ngunit ngayon ay tila nag iba a
Nangunot ang noo ni Ivy habang nakatitig sa lalaki. The man looks familiar to her. Tila ba nakita na niya ito, ngunit hindi niya maalala kung saan.“That’s right, I’m Ivy Samaniego, and you are?” Tanong niya sa binata saka inilahad ang kanyang malambot na kamay sa harapan nito.Although she doesn’t know who this man is, hindi naman kabawasan sa kanya ang maging approachable.Matapos makipagkamay ay doon lamang napansin ni Ivy ang mga mamahaling suot ng lalaki. Puro ito mga designer brand, maging ang sasakyan nito ay mamahalin din. A Ferrari, huh? All indicate that this man is either rich or noble, or both.“Oh, wait. Aalis ka na ba? Gusto mo bang ihatid na kita kung saan ka man pupunta ngayon?” Paanyaya sa kanya ng lalaki at akmang bubuksan ang kanyang sasakyan, ngunit agad na umiling si Ivy.“No, thank you. I have my car. HIndi naman kita kialala, bakit ako sasama sayo?” Pabiro niyang sabi at sumakay na sa driver’s seat ng kanyang sasakyan saka nilingon ang kanyang pinsan na nakatana
A gentle and clear voice suddenly echoed on the stairs. Seymour couldn't help but look up, his gaze fixed on Rosie’s face. Natigilan si Seymour sa kanyang kinatatayuan at hindi man lamang kumurap mula sa pagkakatitig kay Rosie. Kulang na lang ay tumulo pa ang kanyang laway.If just moments ago he considered Ivy the most beautiful woman in their town, his perception was now refreshed once again. The woman on the stairs surpassed Ivy's beauty by far!In today's society, there are many "beauties," yet due to advanced plastic surgery technology, many of them sport identical, artificial faces, which can be off-putting at first glance.This woman possessed fair, delicate skin, undeniably beautiful, especially her eyes, pure and clear, revealing everything at a glance, radiating purity and beauty.Rosie wore no makeup on her face, captivating Seymour with her natural beauty.Patuloy sa pagtitig si Seymour sa walang malay na si Rosie, na hindi na niya napansin ang madilim na aura at ekspresy
Samantala, napailing na lamang si Samuel nang mapagtanto niyang pinatayan na siya ng tawag ni Sebastian. May nais pa sana siyang sabihin sa kapatid ngunit naudlot na iyon.Samuel sighed and thought about what will happen to Seymour now.“You really don’t know how to stop, Seymour, hangga’t hindi nawawala sayo ang lahat. Sa lahat ba naman ng gagawan mo ng kasalanan ay si Sebastian pa. No one can save you this time, even our grandfather,” bulong niya sa kanyang sarili habang nagpapasalamat na hindi siya ang may atraso ngayon kay Sebastian.. . . . .Sa villa ni Sebastian, sa kanilang silid ni Rosie, kunot na kunot ang noo ng huli habang nakatingin sa isang chat galing kay Elton. Kanina pa siya roon nakatitig at naghihintay kung may sunod pa itong sasabihin, ngunit wala na.From Elton: Are you Sebastian Villafuerte?Tanging nasa isip lamang ni Rosie ay kung ano ang nasa isip ni Elton at pinadalhan siya ng message na ganito. Mula noong huli silang mag-usap ay ngayon na lamang muli ito nag
“Asshole!” Matigas na sigaw ni Don Hugo at padarag na tumayo mula sa kanyang swivel chair. Halos ibalibag niya na ang tasang hawak niya.“Ano namang gagawin niya sa mga Samaniego? Bakit siya naroon?” Tanong niya at marahas na binalingan ang kanyang kausap.“Call him now! Ask him to come back, at kapag hindi sumunod ay puntahan at dalhin mo rito. Huwag kang babalik dito nang hindi mo kasama ang gagong yon. Indio!”"Yes, Chairman," natatarantang sagot ng kanyang assistant at nagmadaling umalis na.Don Hugo sat on the executive chair, tremblingly took out the heart medicine from the drawer and stuffed a few pills into his mouth. It took a while before he felt better.Hindi pa rin niya nakakalimutan ang ginawang panloloko ng mga Samaniego sa kanya at sa kanyang apo na si Sebastian. They arranged for a fool to marry his proudest grandson! At bago pa man niya maiayos ang problemang ito ay naunahan na siya ng kanyang rebeldeng apo na magpunta sa teritoryo ng pamilyang iyon!Hindi para ayusi