Lucas' POV Living a life that I prayed for before those big guys dragged me here is really a bliss. Dati ay nasa imahnasyon ko lang lahat at iniisip kung kailan mangyayari ang mga bagay na nasa aking isipan. I was just a lonely and pitiful child before I met these guys and let me in their lives. I am really grateful to them. "I now now announce you husband and husband. May the blessing of heaven give you eternal love. " Nagpalakpakan ang mga bisita at may narinig pa akong sumipol. Hindi ko maalis ang tingin ko kay Fenrill na ngayon ay nasa aking harapan at nakangiting lumuluha. Inangat ko ang aking kamay at pinunasan ang kaniyang luha na patuloy sa pagdaloy sa kaniyang namumulang pisngi. Kahit ako ay hindi makapaniwala na aabot kami sa ganitong level ng relasyon. "I really love you, Lucas, my baby. " Ngumiti ako sa kaniya at inabot ang kaniyang labi upang gawaran siya ng halik. "I know, and I also love you.... Like crazy." Niy
Lucas' POV "Aghhh!! Tama na po papa! M-masakit....hmp!" Naka tanggap ako ng muling isang sipa sa braso at binti. Ilang minuto na ba niya akong binubugbog? Nawala na ako sa bilang ng masipa niya ang panga ko kanina at nahilo. Pakiramdam ko ay masusuka ako sa sobrang hilo ko. "Manahimik ka! Wala ka na ngang kwenta, pina painit mo pa ang ulo ko!" Itinikom ko ang bibig ko dahil alam kong kapag gumawa pa ako ng maliit na ingay ay hindi siya titigil sa pag sipa sa katawan ko. Ah.... Sumasakit na ang ulo ko. Pakiramdam ko ay mawawalan ako ng malay ano mang oras ngayon. Hindi ko na rin maramdaman ang ilang bahagi ng katawan ko. Isama mo pa ang pag kalam ng sikmura ko. Hindi pa nalalagyan ng kahit ano ang tiyan ko miski tubig ay wala. Sanay man ako na araw araw gutom at nababawasan ang timbang hindi ko pa rin maiiwasan ang manghina nang sobra. Sana lang umalis na siya para maka inom ako ng tubig sa banyo. Isang malakas na sipa pa at bumigat ang pakiramda
Lucas' POV Nakapikit ang mga mata ko pero alam kong madilim at wala na ako sa bahay na kinasanayan ko ngunit ang malamig na sahig at bakal ng kadena ay nariyan pa rin. Nang imulat ko ang aking mga mata, bumulagta sa aking harapan ang matataas na rehas at iba't ibang uri ng mga nilalang na nasa ka nilang selda. Nakatakas nga ako sa tatay ko—nanginig akong bigla nang maalala ang pangyayari kanina.....kanina? Gaano na ba ako katagal na walang malay? Kinapa ko ang aking mukha at alam kong hindi na ito marumi. Madulas at mukhang makinis na kailan man ay hindi mangyayari. Hindi ko gustong nakikita ang sariling repleksyon ngunit minsan ay hindi ko maiwasan ang aking kuryosidad. Iniling ko ang aking ulo upang alisin ang mga iniisip. Ang pag kamatay ng aking tatay ay nararapat lang sa kaniya. Karma na niya iyon, mukhang oras na niya at sinundo na siya ni kamatayan. Nilibot ko ang aking paningin sa buong paligid, hindi ganoong katahimik dahil sa
Lucas' POV Araw araw pareho lang ang mga pangyayari sa loob ng selda ko—namin. Hindi ko na rin alam kung ilang araw na o gaano na ako katagal na naka kulong. Pero ang mga pasa sa katawan ko ay hindi na mababakas. Nakabawi ako ng konting lakas sa mga araw na nagdaan dahil sa nga tinapay at tubig. Siguro ay dahil din sa naka pag pahinga ang katawan ko sa bugbog. Mukhang malapit na rin nila akong ilabas at ibenta. Narinig ko kanina sa usapan nila na may malaking event mamaya. Maraming bisita kaya kailangan nilang maghanda nang maayos. Hindi din sila nag abalang bigyan kami ng pag kain at tubig ngayon araw na ito. Mukhang napaka importante ng okasyon mamaya. O kaya ay may dadating na bigatin. Ano naman kaya ang balak nilang gawin sa amin? Halata naman ang sagot. Mula rin dito ay rinig na rinig ang kanilang mga nagmamadali at mabibigat na yabag. Bagamat makakapal ang kisame at pader, wala pa rin ito sa lakas nila. Narinig kong bumukas ang pinto at su
Lucas' POV Isang malaking pinto ang bumungad sa akin. Hindi ko nakita ang kabuuan ng bahay mula sa labas pero alam kong malaki ang bahay na para bang isang mansyon o palasyo. Pinag buksan siya ng pinto ng isang werewolf na babae. Hindi ko siya tinignan nang diretso sa mata pero nakita ko na mayroon siyang tainga sa ulo at buntot na kulay kahoy. Maganda ang loob nang aking silipin ito. Magagara ang mga kagamitan at makintab ang mga bakal. Hawakan ng hagdan na tila napaka haba kung aakyatin at mga lamesang babasagin. Wala akong makitang dumi kundi ang sarili. Mukha ring malambot ang mga upuan sa malaking sala. May malaking telebisyon at mga naglalakihang kabinet na naglalaman ng mga boteng hindi ako pamilyar ngunit sa tingin ko ay alak. May mga magagandang baso rin sa ibaba, iba't ibang hugis at laki ang naroon. Tila ba sila ay may kani-kaniyang gamit sa inuming nasa kabinet. May malaki ring karpet sa sahig, mukhang malambot at magand
Lucas' POV Lumabas ako ng banyo nang suot ang damit pang babae, damit ng mga katulong. Hanggang baba ng tuhod ang haba nito at fit sa baywang ko ang pang itaas. Mas lalo tuloy akong nag mukhang babae. Isa sa mga dahilan kung bakit ako sinasaktan ng tatay ko. Kamukha ko raw ang nanay ko at naiinis siya sa itsura ko kong mukhang babae. "Bagay sayo." Hindi ko alam kung mainit ba o sadyang nag init lang ang pisngi ko sa sinabi niya. Kailan man ay hindi ko narinig ang mga salitang iyon sa kahit na sino. "S-salamat." Kahit na boses ko ay hindi pang lalaki. Hindi na naka pag tatakang mag papakamalan nila akong babae. Lumapit ako nang kaunti sa kaniya. Doon ko lamang napag tanto na maganda din ang katawan niya at may hitsura rin ngunit malaki ang lamang ni master. "Sumunod ka sa 'kin." Agad akong napa tayo nang tuwid at sumunod sa kaniya mula sa likuran. Pag labas namin sa kwarto ay napaka tahimik ng buong daan. May mga katulong ngunit nasa kanilan
Lucas' POV Sino ang tinutukoy niya? Si Fergus ba? O may nilalang akong hindi nakikita ng aking mga mata? Pero bakit naka titig pa rin siya sa akin? Tumingin ako sa katabi ko pero naka yuko lang siya gayon din ang iba. Wala naman akong ibang katabi pa. "I said sit." Hindi ko magawang igalaw ang katawan ko kahit na ang mga paa ko dahil sa kaba, malay ko kung ako ang tinatawag niya. Pero mas lalo akong kinabahan nang lumakad siya papunta sa direksyon ko at bumulis ang tibok ng puso ko nang tumigil siya sa harap ko. Alam kong naka titig siya sa akin pero hindi ko magawang itaas ang ulo ko para tignan siya. "When I told you to sit, you will sit." Ako ba? Muli kong naramdaman ang mainit niyang palad sa balat ko. Hinila niya ako papunta sa mahabang lamesa at pina upo sa upuang hinila niya. Nang umupo siya sa upuan niya ay nagsimula na siyang muling kumain. Anong gagawin ko? Nanatili akong naka yuko habang siya ay kumakain, hindi niya ako binigyan ng per
Lucas' POV Ayaw ko namang suotin ang uniporme at baka madumihan iisa lang ang uniporme ko. Huminga ako nang malalim bago ibinaluktot ang tuhod sa isang gilid at pinikit ang mga mata. Sanay na ako rito, wala lang ito sa akin. ***** Gumising ako ng hindi pa man lumiliwanag sa labas. Tinignan ko ang sarili at mukhang natuyo nga ang aking damit, lumbas ako ng banyo para kunin ang uniporme ko. Dahan-dahan sa pag lakad upang hindi ko maistorbo ang mga tulog nila, alam kong pagod silang lahat. Pumasok akong muli sa banyo upang mag linis ng katawan at mag bihis, dimiretso ako sa labas. Pasikat pa lang ang araw at tiyak na natutulog pa si master, napag desisyunan kong pumunta sa sala at sumilip sa hardin mula sa bintana. Napaka ganda ng mga bulaklak tulad ng inaasahan ko. Magaganda ang kulay at mukha ring mababango. Wala sa sarili akong nag lakad at lumapit sa mga bulaklak. Umupo ako nang dahan dahan at pinag masdang maigi ang mga bulaklak. "H
Lucas' POV Living a life that I prayed for before those big guys dragged me here is really a bliss. Dati ay nasa imahnasyon ko lang lahat at iniisip kung kailan mangyayari ang mga bagay na nasa aking isipan. I was just a lonely and pitiful child before I met these guys and let me in their lives. I am really grateful to them. "I now now announce you husband and husband. May the blessing of heaven give you eternal love. " Nagpalakpakan ang mga bisita at may narinig pa akong sumipol. Hindi ko maalis ang tingin ko kay Fenrill na ngayon ay nasa aking harapan at nakangiting lumuluha. Inangat ko ang aking kamay at pinunasan ang kaniyang luha na patuloy sa pagdaloy sa kaniyang namumulang pisngi. Kahit ako ay hindi makapaniwala na aabot kami sa ganitong level ng relasyon. "I really love you, Lucas, my baby. " Ngumiti ako sa kaniya at inabot ang kaniyang labi upang gawaran siya ng halik. "I know, and I also love you.... Like crazy." Niy
WARNING: This chapter includes content that might not be suitable for young ages. Strictly for 18 and above! Third Person's POV Lucas moaned loudly when Fenrill licked his ears. His body shudders in every Fenrill's touch, he feels like it is their first time making love again. He can't even remember the last time they had sex. Fenrill's hand travelled Lucas body as if he is in a new paradise. He missed how warm Lucas's body is when they are making love together. The sensation that he was longing for is now right in front of him. The reason why he is losing his mind. He wants to devour Lucas right now. "Ugh hmp Y-yes." Fenrill undressed Lucas and pulled his legs up as soon as he is done taking off Lucas' pants. He planted small kisses on Lucas' legs. "Ah! Hmp, Fenrill, that hurts!" Fenrill bit Lucas' inner thigh and licked it. He smirked when Lucas yelled at him with his flushed face. He left multiple marks on Lucas' thigh. He is even
Third Person's POV Nang makarating sila sa mansyon kasama si Ambriel ay una niyang pinaayusan ito sa isang katulong sa loob ng kwartong personal pang inayos ni Lucas para sa pagdating ni Ambriel. Malaki ito at maganda ang mga kagamitan. Mukha ring mamahalin, maging ang mga damit na nasa loob ng kabinet ay bago sa kaniyang paningin. Ngunit ang talagang naka-agaw ng kaniyang tingin ay ang napakalaking kama na mukhang napakalambot talaga. Maraming unan at malaking kumot. Maganda ang kulay at mga disenyo. Ang kaniyang bintana ay malaki rin at napakataas. Hindi niya tuloy alam kung tama ba ang kanilang pinasok na kwarto, kung kaniya ba talaga ang silid na ito. Habang siya ay tnutulungan ng katulong ay hindi siya mapakali dahil hindi naman siya sanay sa ganitong trato. Kahit na minsan ay walang gumawa ng mga bagay na ito para sa kaniya habang siya ay nasa loob ng ampunan. Ngunit sa kaniyang loob ay masaya siya dahil nararanasan niya ang mga b
Third Person's POV Matapos ang preparasyon nilang apat ay agad din silang nagtungo sa ampunan upang sunduin si Ambriel at iuwi sa bago niyang tahanan. Malayo-layo ang kanilang biyahe dahil medyo liblib ang lugar at hindi talaga madaling matahak ng kahit na sino maliban na lamang kung alam mo ang lugar at may mataas kang ranggo sa mundong ito. Si Fenrill ang nagmamaneho ng sasakyan nila habang nasa likod naman ang dalawa at sa tabi naman ni Fenrill si Lucas. Tahimik at nakangiting pinanonood ang tanawin mula sa kaniyang gilid na bintana. Tahimik ding pinagmamasadan ng dalawang binata ang daang kanilang tinatahak at pinag-aaralang mabuti ang mga nililikuang kalsada. Dahil sa hindi sila pamilyar sa daan ay gusto nila itong memoryahin para sa dagdag kaalaman nila, iniisip nilang maaaring magamit ang lugar na ito ay kahit mabanggit man lang sa mga susunod pa nilang usapin kasama ang mga matatandang kasosyo. Bukod sa puro puno ang makikita sa
Third Person's POV Nang matapos si Lucas sa paglilinis ng mga sugat ni Fenrill ay hinayaan niya muna itong magpahinga at matulog habang ang dalawa naman ay pinauwi muna niya upang tingnan ang kalagayan sa kanilang manor. Si Lucio naman ay dumiretso sa kaniyang kuya upang ipaalam na ayos lamang ang kaniyang kalagayan. Nagpahinga na rin siya habang naroon at nakipaglaro sa kaniyang pamangkin habang nasa trabaho ang kaniyang kuya at abala naman sa pagtulong sa kusina ang kaniyang sister-in-law. Naging komportable ang buong katawan ni Lucio nang siya ay mahiga sa kaniyang higaan sa manor ng kaniyang kuya. Nawala lahat ng kaniyang pag-aalala kanina at tuluyang nakatulog matapos maghapunan dahil sa pagod na natamo ng kaniyang katawan. Iyon lang din ang kaniyang naging pahinga matapos ng kaguluhang nangyari. Gulat din ang kaniyang kuya Licensio dahil wala silang kaalam-alam na may kaganapan hindi maganda. Hindi rin naibalita ni Norte sa mga ranggo an
Third Person's POV The four them are having their moment meanwhile Boral is sitting in a corner with a paper and a pen on his hands, writing an information about Amira's recovery. Boral is so busy that he doesn't give a care about the four of them hugging in front of them. There's a long silence between the four of them that it became awkward. "Let go of me already." Ilang beses namang sunod-sunod na napapikit ang tatlo bago dahan-dahang bumitaw kay Lucas mula sa kanilang mga yakap. Hindi pa man tuluyang nakakalayo si Fenrill mula sa yakap niya kay Lucas ay bumagsak na ang kaniyang katawan sa sahig. "Fennrill!" Agad na dumalo si Lucas kay Fenrill. Lumuhod siya at hinawakan ang mukha ni Fenrill habang suot ang nag-aalala niyang expression sa mukha. "What? What happened?" Nag-aalalang saad ni Lucas kay Fenrill. "I think, I'm out of strength now. My whole body is aching that I feel numb." Even though Fenrill is in pain, he is still smiling. An un
Lucas' POV Sigh. I want to lay down and sleep for the whole day today until tomorrow. Ah! But I'm worried for those werewolves. I want to see Fenrill right now but he is still busy with his stubbornness. He was critically hit earlier by Luce's attack and I know that it will be painful. He took the whole damage by himself, of course that would hurt so bad. "My Lord, would you like me to ready the bath for you?" A bath would be nice but I'll take one with Fenrill later. "I will prepare it myself later." He bowed once and then left. Ah, I would really want a cuddle right now from Fenrill. Pakiramdam ko kasi ay matagal kaming hindi nagkita. My body is in a mess and so the situation but I'm feeling horny right now. Wow, I think I'm really pent up for not having sex for awhile now. What an embarrassing thoughts I'm having right now. When are they coming? They should have finished it already since it's been like half an hour now. O
Lucas' POV "What do you think is happening outside?" I know that he has his army. But those are just small fries. Students he managed to influence with his hypnosis. Those kids are all weak compare to those two young werewolves. "I know what you did, Luce. And I know what you're trying to do." He just want me to open this smoke and directly go to Amira. If he successfully stole Amira's memories then he will be able to learn the secret behind the spells that Amira has. Even though she's still weak and incompletely awoken, she still knows how to release her power but unable to do that since her energy is not as powerful as the spell requires her to be. The reason must be because she needs to learn the business of her father in order to rise again from the mud. Poor thing, she's unable to enjoy the youth that most kid enjoyed using their abilities. "Blood Bits." Mula sa mga usok na nakapalibot sa amin ay may mga lumabas na maliliit na bil
Lucas' POV Mas humigpit pa ang yakap ni Fenrill nang may malakas na pagsabog akong narinig. Ramdam ko rin ang kaunti niyang panginginig. Nang mawala ang liwanag ay tumingala ako para tignan ang mukha niya ngunit parang sinasaksak ang puso ko dahil sa mga ngiti niya kahit na ramdam ng mga daliri ko ang basa niyang likod. "You fool." Nakangiti pa rin siya sa akin at hindi nagsasalita. Nakatingin sa aking mukha habang nakangiti na para bang satisfied siya sa kaniyang ginawa. "What did you do?" Kumalas ang kaniyang mga braso mula sa pagkakayakap sa akin. "Don't get hurt." At mabilis namang bumagsak ang kaniyang katawan pababa na agad ko namang sinundan para abutin siya at ilapag nang maayos. "Baby." Hinaplos ko ang kaniyang pisngi nang marahan, takot na baka mas lalo ko siyang masaktan. "I'm okay. Go and don't hold back, baby." Nilapit ko ang aking labi sa kaniyang noo at ginawaran siya ng magaang halik bago ako tumayo at bum