Kabanata V

Lucas' POV

        Lumabas ako ng banyo nang suot ang damit pang babae, damit ng mga katulong. Hanggang baba ng tuhod ang haba nito at fit sa baywang ko ang pang itaas. Mas lalo tuloy akong nag mukhang babae. 

        Isa sa mga dahilan kung bakit ako sinasaktan ng tatay ko. Kamukha ko raw ang nanay ko at naiinis siya sa itsura ko kong mukhang babae.

        "Bagay sayo." Hindi ko alam kung mainit ba o sadyang nag init lang ang pisngi ko sa sinabi  niya. Kailan man ay hindi ko narinig ang mga salitang iyon sa kahit na sino. 

        "S-salamat." Kahit na boses ko ay hindi pang lalaki. Hindi na naka pag tatakang mag papakamalan nila akong babae. Lumapit ako nang kaunti sa kaniya. Doon ko lamang napag tanto na maganda din ang katawan niya at may hitsura rin ngunit malaki ang lamang ni master.  

        "Sumunod ka sa 'kin." Agad akong napa tayo nang tuwid at sumunod sa kaniya mula sa likuran. Pag labas namin sa kwarto ay napaka tahimik ng buong daan. May mga katulong ngunit nasa kanilang mga kaniya kaniyang gawain. 

        "Ito ang magiging gawain mo."Tumigil  siya sa isang pinto, kakaiba ito sa mga pintong nadaanan namin kanina. Mas malaki  ito kaysa sa iba at ang kulay ay itim. May kinuha siya sa kaniyang bulsa at ginamit ito upang buksan ang pinto. 

        Nang ito ay mag bukas, isang napaka laking kwarto ang bumungad sa aking harapan. Malaking kama na may mga malalambot na unan, maayos na kumot at mukhang makapal. Naamoy ko rin ang mabango niyang amoy sa buong kwarto. May malaki rin siyang lamesa na mukhang doon siya nag tatrabaho.

        "Ito lang ang gagawin mo, lilinisin mo ang buong kwarto hanggang sa wala ng makitang dumi. Tandaan mo, ayaw ni master ng marumi. Ito ang susi, araw-araw kang pupunta rito pag alis ni master." Huninto siya sa saglit. 

        "Pag ka tapos ng gawain mo ay babalik ka na sa kwarto mo at mag hihintay na dumating si master. Sabay-sabay kayong mga katulong na kakain pag katapos ni master." Pag katapos niyang sabihin 'yon ay umalis na siya. Narito na rin ang ilang pang linis na gagamitin ko. Inilagay ko muna ang susi sa bulsa ng aking uniporme. 

        Mukha namang malinis ang kwarto kaya sa tingin ko ay konting paglilinis lang ang gagawin ko. Kaya nag simula na ako. 

*****

        Ha, tulad ng sinabi ko kaunti lang ang kailangang linisin at tapos na agad ako. Kaya lang ay mabilis din akong napagod. Niligpit ko ang mga kagamitan at lumbas ng kwarto.

        Sinigurado kong naka lock ang pinto bago umalis. Balak ko sanang ibalik ang mga kagamitang pang linis kaya lang ay hindi ko alam kung saan dapat sila ilagay. 

        Mag tatanong sana ako sa mga nakaka salubong kaya lang ay napapa yuko ako sa tuwing titignan nila ako ng masama.

        Mas mabuti pa siguro kung hahanapin ko na lang si sir Fergus. Saan ko naman kaya siya makikita? Napaka laki ng bahay at parang maliligaw yata ako, hindi ko na nga alam kung nasaan ako. 

        Sa sunod kong pag liko ay sa hindi inaasahang pag kakataon ay may nabanggang ako. Agad ko siyang nilapitan at tinulungang tumayo ngunit agad din niyang hinawi ang kamay ko. Namula iyon at humapdi nang kaunti.

         "Ang tanga mo naman! Bulag ka ba? Hindi mo ba nakita na dadaan ako?! " Pagalit niyang singhal sa akin kaya hindi ko maiwasang mapa yukong muli. Ngunit hindi ko inaasahang hahawakan niya nang mahigpit ang baba ko at pinilit na itaas dahilan para mapa tingin ako sa mukha niya. 

        "P-patawad, 'di kita nakita kanina." Likuan ang daanan kaya sadyang hindi ko siya makikita, kahit naman siguro siya ay hindi ako nakita. Hindi ko lang kasalanan ang nangyari ngunit hindi ko rin naman magawang sabihin sa kaniya ang mga salitang nasa isip ko. 

        "Saan ka naman pupunta? Tapos ka na ba sa gawain mo? " Tumango ako sa kaniya bilang sagot na agad niyang ikina simangot.

        "Ha, at ano  naman ang mga nagawa mo na?"

        "Nag linis ng kwarto ni master." Mahina kong utal sa kaniya. Mas lalong humigpit ang hawak niya sa baba ko at mas lalo ring sumakit. 

        "Yun lang? Yun lang ang ginawa mo? Tapos ka na? Ano naman ang balak mong gawin ngayon, mag libot sa buong bahay?" Umiling ako ng sunod sunod.

         " Gawin mo 'to." Ibinigay niya sa akin ang bitbit niyang mga damit. " Labahan mo ang mga 'yan, kailangan ay tapos ka na bago umuwi si master. Sumunod ka sa akin." 

        Tahimik ako sumunod sa kaniya habang tinutulak ko ang mga lalagyan ng pang linis at sa ibabaw ng takip nito ay ang basket ng mga maruruming damit. 

        Pumasok kami sa isang kwarto na may mga makina. Tinuro niya sa akin kung paano ito ginagamit. Noong una ay nagalit pa siya dahil nalaman niyang hindi ako marunong gumamit nito pero kalaunan ay tinuro niya rin. 

        Iniwan niya ako rito at saka lang ako nag simula. 

*****

        Hindi rin ako umabot ng hapon at natapos ko na rin ang mga labahin. Pagod na ang aking katawan ngunit kailangan ko pa itong isampay. Iyon ang bilin niya sa akin. Itinuro rin niya kung saan ko ito isasampay, sa likurang bahagi ng bahay. 

        Nang malakabas ako ay agad kong sinampay ang mga ito ng maayos. Maingat kong pinagpag bago ilagay sa hanger at isabit sa mahabang tali. Isang buntong hininga ang pinakawalan ko bago buhatin ang basket at lumakad pabalik sa loob ng bahay.

        Naalala kong hindi ko  pa pala naibabalik ang mga kagamitang pang linis. May naka salubong akong isang babae. Natatakot mang mag tanong ay sinubukan ko pa rin.

        "Saan ko ibabalik ang mga kagamitang pang linis?" Isang masamang tingin muna ang binigay niya bago niya ituro kung saan. Nag pasalamat ako bago umalis sa harap niya. 

        Nang maibalik ko na ang lahat sa ayos ay tumungo ako pabalik sa kwarto. 'Yon ang bilin ni sir Fergus kanina sa akin. Pag karating ko sa loob ay naroon na ang iba, narito na rin ang nag utos sa akin kanina. 

        Tahimik akong umupo sa aking pwesto at ramdam ko ang tensyon sa kanilang mga titig. Anong problema sa akin? Mukha yatang may galit silang lahat sa akin dahil sa masasamng tingin nila sa akin mula pa kanina. Natatakot naman akong mag tanong at baka bigla nila akong sunggaban. 

        Biglang bumukas ang pinto, " Nariyan na ang master."  Tumayo  ang lahat kaya tumayo rin ako. Hindi ko alam ang gagawin kaya gagayahin ko na lamang ang ano mang gagawin nila. Naka pila silang lumabas sa kwarto. Ako ang nasa pinaka dulo. 

         Tumigil sila sa pag lakad sa harap ng isang mahabang lamesa. Sa dulo ay naroon ang master. Mag isa lamang siyang kumakain ngunit napaka haba naman ata ng lamesa?

        Tahimik ang lahat at tanging kalansing lang ng mga kobyertos niya ang naririnig sa buong silid. 

        Napatayo ako nang tuwid nang bigla siyang tumingin sa direksyon ko, naramdaman yata niya ang pag titig ko sa kaniya.

        Bigla akong kinabahan ng tumayo siya mula sa kinauupan niya at nag simulang mag lakad ngunit tumigil din siya sa katabing upuan. Hinila niya ito at muling tumingin sa direksyon ko.

        Ang mga mata niyang tila pagod ay naka tingin sa akin. Napalunok ako ng mag salita siya, "Sit." Kalamado itong muli. Anong sit? Sino?