Lucas' POV Umalis ako ng kusina nang hindi nag aalmusal, may mga naka tingin sa akin kaya hindi ako komportable, ayos lang naman ang malipasan ako ng gutom ngayong umaga sanay naman akong hindi nakapag aalmusal. Noon nga ay isang buong araw akong walang akin, hindi naman ako namatay. Dumiretso ako sa kwarto kung nasaan ang mga kagamitan panglinis. Tulad kanina ay nariyan pa rin ang mga bulungan nila. Tulak-tulak ko ang lagayan ng mga panglinis nang makasalubong ko si master. Mukhang aalis ata siya dahil bihis na bihis. "M-magandang umaga, master." Tumigil siya at tinignan ako. Siguro ay dahil hindi ko suot ang aking uniporme kaya napayuko ako sa hiya. "Did you already had breakfast?" Tumaas ang tingin niya sa mukha ko ng may ngiti sa labi. Marahan akong tumango bilang sagot sa tanong niya. "Mauuna na po ako." Nilagpasan ko siya ngunit sa likod ko ay mga yabag na magaan pero alam kong sa kaniya ang mga 'yon. Bakit niya ako sinusundan? Wala b
Lucas' POV Nilabas niya lahat ng pagkaing laman ng basket at isa isang binuksan. Lumantad sa aking harap ang iba't ibang pagkain na nagpakalam sa tiyan ko. Napatingin sa akin si Fergus at bahagyang natawa dahil tumunog ang tiyan ko. Hindi pa ako nag aalmusal, natural lang ang bagay na 'yon pero nakakahiya pa rin. "You must be really hungry." Hindi maalis ang ngiti niya na para bang pinag kakatuwaan ako. Ramdam ko ang pag init ng pisngi ko dahil sa hiya, mukhang hindi siya titigil. "Here, you can eat first." "S-salamat." Kinuha ko ang platong na sa kamay niya at nagsimula na akong kumain. Sa sandaling ito ay biglang naglaho ang mga nangyari kanina ng parang bula. Biglang gumaan ang pakiramdam ko. Hindi ko alam kung bakit pero hindi ko na naiisip ang nakaraan. Wala akong maisip na iba kundi ang mga tanawing nasa harap ko. Walang sing ganda. "Eat until you're satisfied, tell me when you want to go home." Tumingin ako sa kaniya at tumango, puno ang b
Lucas' POV Maaga akong nagising kahit na medyo gabi na rin akong nakatulog. Naka mulat lang ang mga mata ko at nakahiga pa rin ako. Isang buntong hininga ang pinakawalan ko bago tumayo at mag palit ng uniporme, buti na lang at mero na. Dahan-dahan ulit ang kilos upang hindi magising ang iba. Sigurado akong tulog pa si master, wala rin naman akong magawa mag lilinis na lang ako ng bahay. Kinuha ko mga kakailanganing kagamitan at nag simula ako sa sala. Naglampaso ako ng sahig at walis pag katapos ko punasan ang lahat ng kailangang punasan, nilampaso ko rin ang bawat palapag ng hagdan pag karating ko sa pinaka taas ng hagdan ay naka salubong ko ang babae kahapon sa malaking hardin. "Move, peasant." Tumabi ako para makadaan siya pero sinadya niya akong banggain na muntik ko nang ikahulog sa hagdan kung hindi lang ako nakakapit agad. Hindi siya lumingon man lang na para bang wala siyang paki alam kung mahulog ako o hindi. Bumalik ako sa paglilinis nang makita
Lucas' POV Hindi ako makatulog, ilang ikot na ang ginawa ko pero parang hindi sanay ang katawan ko sa kama kahit na ilang araw na akong natutulog dito sa kamang ito. Wala akong kasama sa kwarto, lahat ata sila ay nasa pagdiriwang na sinasabi ni Nala. Isang katok ang bumulabog sa pinto ng kwarto kaya agad akong napatayo sa pag aakalang sinmaster ito o isa sa mga katulong. Hindi ko naman inilock ang pinto. Pagbukas ko ng pinto ay tumambad sa akin ang isang batang lalaki na werewolf, may mga gintong mata rin ngunit hindi kasingtingkad ng kay master. Itim rin ang kaniyang balahibo sa tainga at buntot. M-magandang gabi." Siguro ay nakababatang kapatid ni master, hindi pa naman siyab kasal kaya imposibleng anak niya ang batang ito. "Anong maipaglilingkod ko sa inyo?" Lumuhod ako para maging kapantay ko siya sa taas namin. "Do you know where my brother is? He is not in his room so I went here in the maid's quarters."Kapatid nga ni master! "B-b
Lucas' POV Hindi ko alam kung anong ginagawa ko ngayon sa isang magandang gazebo na ito. May mga pagkain pa at tea habang naka upo sa harap ko ang kapatid ni master na may malaking ngiti sa labi niya. Hindi ako nakatanggi kanina nang bigla niya akong hilain papunta dito habang nagdidilig ng mga halaman. "Why? You don't like the pastries? You want me to tell them to get a new ones?" Umiling ako ng sunod-sunod at ngumiti sa kaniya, gusto ko nang matapos ito dahil kailangan ko nang pumunta sa kwarto ni master. Paniguradong naghihintay na siya sa sakin para mag-almusal. "Oh, yeah! I forgot to ask you your name. What's your name?" "L-lucas Halde po." Uminom ako ng tea pagkatapos ko kumain ng cake. Masarap at matamis. "I'm Farell Thana Adalwolf. You can call me Rell." Tumabi siya sa sakin dala ang tasa niya. "Master Rell, kailangan ko na pong pumunta sa kwarto ng kuya niyo." HInawakan niya ang kamay ko pagkatapos niyang ibaba ang tsaang inii
Lucas' POV Hindi ko talaga sila maintindihan lalo na yung....yung halik sa pisngi ko. Rmdam ko ang pag init ng pisngi dahil sa biglang naisip. Pulit-ulit na parang sirang plaka. Nakakahiya, nasa harap ko si master. Sana ay hindi niya nakikita ang hitsura ko ngayon. "Answer me." Isang buntong hininga ang pinakawalan ko, alam kong dapat ay matakot ako sa kaniya pero hindi ko talaga magawang matakot lalo na at palaging kalmado ang kaniyang boses at tono. "Master, kung kaedad niyo po ang kapatid niyo ay hindi niya po sasabihin ang bagay na 'yon." Dala lang ng emosyon ang mga salita ni Rell at hindi pangseryosohan. Gusto lang talaga niya sa mga tao. "He mean it! If he said he wants to marry you then he will marry you." Bakit mas mukha pa siyang problemado sa akin? Ako dapat ang nakasuot ng problemadong mukha, hindi siya. At wala namang dapat ipagalala, tulad ng sinabi ko magbabago pa ang isip niya at baka nga pagsisihan niya pang sinabi niya ang mg
Lucas' POV Kakatapos ko lang maglinis ng kwarto ni master at dahil may bisita mamaya ay hindi siya umalis ng bahay, para siyang buntot. Pakiramdam ko tuloy ay mayroon akong alagang aso. Hindi ko alam kung hindi ba siya napapagod sa ginagawa niya o gusto lang niyang makita kung nagtatrabaho ba talaga ako. "Lucaaas!" Isang malakas na sigaw ang pumalibot sa buong pasilyong nilalakaran namin ni master at isang yakap mula sa likod ang natanggap ko. "Good morning, oh, it's already noon! Good afternoon!" Ngumiti siya sa akin bago bumaling sa kuya niya at inilabas ang dila niya na tila ba nangaasar. "Are you done with your work?" "Oo, Rell." Sagot ko na mas lalo niyang ikinangiti. "Then, let's play! Let's go." Hinila niya ang kamay ko pero pinigilan siya ni master. "What now? Can't I play with my older brother?" Ngumiti siya ng kakaiba kay master na ikinainis ni master.....base sa mukha niya. "What do you mean? And Lucas is tired." Hindi naman
Lucas' POV Matapos namin kumain at mag kwentuhan ay bumalik na kami sa loob, si master ay kailangan ng maghanda para sa mga bisita mamaya habang si Rell naman ay hinila ako sa kwarto niya. Gusto daw niyang basahan ko siya ng kwento pero hindi ba siya sasama mamaya sa kapatid niya? "Why don't you sleep here with me?" Pinagdikit niya ang dalawa niyang palad at tumingin sa akin gamit ang mga mata niyang ginto, nagpapacute na naman siya. Ayaw ko siyang tanggihan kaya lang baka magalit si master at isa pa, hindi magandang balita kapag kumalat ang balita na natutulog ang isang alila sa kama ng amo niya. "Hindi ka ba sasama sa kuya mo? Dadating ang pamilya ng magiging asawa ni master." Mas maganda kung babaguhin ko ang usapin. Nah, I'm not really needed there and no one will even want me there sitting on one of the chairs and eating together with them." Mahaba niyang ani, mukhang wala lang sa kaniya dahil sa blangko niyang ekspresyon pero alam kong gusto
Lucas' POV Living a life that I prayed for before those big guys dragged me here is really a bliss. Dati ay nasa imahnasyon ko lang lahat at iniisip kung kailan mangyayari ang mga bagay na nasa aking isipan. I was just a lonely and pitiful child before I met these guys and let me in their lives. I am really grateful to them. "I now now announce you husband and husband. May the blessing of heaven give you eternal love. " Nagpalakpakan ang mga bisita at may narinig pa akong sumipol. Hindi ko maalis ang tingin ko kay Fenrill na ngayon ay nasa aking harapan at nakangiting lumuluha. Inangat ko ang aking kamay at pinunasan ang kaniyang luha na patuloy sa pagdaloy sa kaniyang namumulang pisngi. Kahit ako ay hindi makapaniwala na aabot kami sa ganitong level ng relasyon. "I really love you, Lucas, my baby. " Ngumiti ako sa kaniya at inabot ang kaniyang labi upang gawaran siya ng halik. "I know, and I also love you.... Like crazy." Niy
WARNING: This chapter includes content that might not be suitable for young ages. Strictly for 18 and above! Third Person's POV Lucas moaned loudly when Fenrill licked his ears. His body shudders in every Fenrill's touch, he feels like it is their first time making love again. He can't even remember the last time they had sex. Fenrill's hand travelled Lucas body as if he is in a new paradise. He missed how warm Lucas's body is when they are making love together. The sensation that he was longing for is now right in front of him. The reason why he is losing his mind. He wants to devour Lucas right now. "Ugh hmp Y-yes." Fenrill undressed Lucas and pulled his legs up as soon as he is done taking off Lucas' pants. He planted small kisses on Lucas' legs. "Ah! Hmp, Fenrill, that hurts!" Fenrill bit Lucas' inner thigh and licked it. He smirked when Lucas yelled at him with his flushed face. He left multiple marks on Lucas' thigh. He is even
Third Person's POV Nang makarating sila sa mansyon kasama si Ambriel ay una niyang pinaayusan ito sa isang katulong sa loob ng kwartong personal pang inayos ni Lucas para sa pagdating ni Ambriel. Malaki ito at maganda ang mga kagamitan. Mukha ring mamahalin, maging ang mga damit na nasa loob ng kabinet ay bago sa kaniyang paningin. Ngunit ang talagang naka-agaw ng kaniyang tingin ay ang napakalaking kama na mukhang napakalambot talaga. Maraming unan at malaking kumot. Maganda ang kulay at mga disenyo. Ang kaniyang bintana ay malaki rin at napakataas. Hindi niya tuloy alam kung tama ba ang kanilang pinasok na kwarto, kung kaniya ba talaga ang silid na ito. Habang siya ay tnutulungan ng katulong ay hindi siya mapakali dahil hindi naman siya sanay sa ganitong trato. Kahit na minsan ay walang gumawa ng mga bagay na ito para sa kaniya habang siya ay nasa loob ng ampunan. Ngunit sa kaniyang loob ay masaya siya dahil nararanasan niya ang mga b
Third Person's POV Matapos ang preparasyon nilang apat ay agad din silang nagtungo sa ampunan upang sunduin si Ambriel at iuwi sa bago niyang tahanan. Malayo-layo ang kanilang biyahe dahil medyo liblib ang lugar at hindi talaga madaling matahak ng kahit na sino maliban na lamang kung alam mo ang lugar at may mataas kang ranggo sa mundong ito. Si Fenrill ang nagmamaneho ng sasakyan nila habang nasa likod naman ang dalawa at sa tabi naman ni Fenrill si Lucas. Tahimik at nakangiting pinanonood ang tanawin mula sa kaniyang gilid na bintana. Tahimik ding pinagmamasadan ng dalawang binata ang daang kanilang tinatahak at pinag-aaralang mabuti ang mga nililikuang kalsada. Dahil sa hindi sila pamilyar sa daan ay gusto nila itong memoryahin para sa dagdag kaalaman nila, iniisip nilang maaaring magamit ang lugar na ito ay kahit mabanggit man lang sa mga susunod pa nilang usapin kasama ang mga matatandang kasosyo. Bukod sa puro puno ang makikita sa
Third Person's POV Nang matapos si Lucas sa paglilinis ng mga sugat ni Fenrill ay hinayaan niya muna itong magpahinga at matulog habang ang dalawa naman ay pinauwi muna niya upang tingnan ang kalagayan sa kanilang manor. Si Lucio naman ay dumiretso sa kaniyang kuya upang ipaalam na ayos lamang ang kaniyang kalagayan. Nagpahinga na rin siya habang naroon at nakipaglaro sa kaniyang pamangkin habang nasa trabaho ang kaniyang kuya at abala naman sa pagtulong sa kusina ang kaniyang sister-in-law. Naging komportable ang buong katawan ni Lucio nang siya ay mahiga sa kaniyang higaan sa manor ng kaniyang kuya. Nawala lahat ng kaniyang pag-aalala kanina at tuluyang nakatulog matapos maghapunan dahil sa pagod na natamo ng kaniyang katawan. Iyon lang din ang kaniyang naging pahinga matapos ng kaguluhang nangyari. Gulat din ang kaniyang kuya Licensio dahil wala silang kaalam-alam na may kaganapan hindi maganda. Hindi rin naibalita ni Norte sa mga ranggo an
Third Person's POV The four them are having their moment meanwhile Boral is sitting in a corner with a paper and a pen on his hands, writing an information about Amira's recovery. Boral is so busy that he doesn't give a care about the four of them hugging in front of them. There's a long silence between the four of them that it became awkward. "Let go of me already." Ilang beses namang sunod-sunod na napapikit ang tatlo bago dahan-dahang bumitaw kay Lucas mula sa kanilang mga yakap. Hindi pa man tuluyang nakakalayo si Fenrill mula sa yakap niya kay Lucas ay bumagsak na ang kaniyang katawan sa sahig. "Fennrill!" Agad na dumalo si Lucas kay Fenrill. Lumuhod siya at hinawakan ang mukha ni Fenrill habang suot ang nag-aalala niyang expression sa mukha. "What? What happened?" Nag-aalalang saad ni Lucas kay Fenrill. "I think, I'm out of strength now. My whole body is aching that I feel numb." Even though Fenrill is in pain, he is still smiling. An un
Lucas' POV Sigh. I want to lay down and sleep for the whole day today until tomorrow. Ah! But I'm worried for those werewolves. I want to see Fenrill right now but he is still busy with his stubbornness. He was critically hit earlier by Luce's attack and I know that it will be painful. He took the whole damage by himself, of course that would hurt so bad. "My Lord, would you like me to ready the bath for you?" A bath would be nice but I'll take one with Fenrill later. "I will prepare it myself later." He bowed once and then left. Ah, I would really want a cuddle right now from Fenrill. Pakiramdam ko kasi ay matagal kaming hindi nagkita. My body is in a mess and so the situation but I'm feeling horny right now. Wow, I think I'm really pent up for not having sex for awhile now. What an embarrassing thoughts I'm having right now. When are they coming? They should have finished it already since it's been like half an hour now. O
Lucas' POV "What do you think is happening outside?" I know that he has his army. But those are just small fries. Students he managed to influence with his hypnosis. Those kids are all weak compare to those two young werewolves. "I know what you did, Luce. And I know what you're trying to do." He just want me to open this smoke and directly go to Amira. If he successfully stole Amira's memories then he will be able to learn the secret behind the spells that Amira has. Even though she's still weak and incompletely awoken, she still knows how to release her power but unable to do that since her energy is not as powerful as the spell requires her to be. The reason must be because she needs to learn the business of her father in order to rise again from the mud. Poor thing, she's unable to enjoy the youth that most kid enjoyed using their abilities. "Blood Bits." Mula sa mga usok na nakapalibot sa amin ay may mga lumabas na maliliit na bil
Lucas' POV Mas humigpit pa ang yakap ni Fenrill nang may malakas na pagsabog akong narinig. Ramdam ko rin ang kaunti niyang panginginig. Nang mawala ang liwanag ay tumingala ako para tignan ang mukha niya ngunit parang sinasaksak ang puso ko dahil sa mga ngiti niya kahit na ramdam ng mga daliri ko ang basa niyang likod. "You fool." Nakangiti pa rin siya sa akin at hindi nagsasalita. Nakatingin sa aking mukha habang nakangiti na para bang satisfied siya sa kaniyang ginawa. "What did you do?" Kumalas ang kaniyang mga braso mula sa pagkakayakap sa akin. "Don't get hurt." At mabilis namang bumagsak ang kaniyang katawan pababa na agad ko namang sinundan para abutin siya at ilapag nang maayos. "Baby." Hinaplos ko ang kaniyang pisngi nang marahan, takot na baka mas lalo ko siyang masaktan. "I'm okay. Go and don't hold back, baby." Nilapit ko ang aking labi sa kaniyang noo at ginawaran siya ng magaang halik bago ako tumayo at bum