EPISODE 16“แบบนี้เขาไม่เรียกแอบหรอกจ้ะ ‘คุณหนู’ เขาเรียกว่าลักกินขโมยกินเลยต่างหาก...มีอย่างที่ไหนรู้อยู่แล้ว ว่าแฟนเพื่อนแต่นางก็ยังจะให้ท่าจนได้อะ ลองคิดดูว่ามันจะต้องร่านขนาดไหนค่ะ” ครีมที่ชอบเรียกฉันว่า ‘คุณหนู’ มากกว่าจะเรียกชื่อฉัน หันมาบอกกับเพื่อนทุกคนด้วยท่าทางหมั่นไส้“จริงอย่างที่ครีมพูด ถ้าเป็นไปได้พวกเพื่อนในห้องเราก็ไม่ค่อยอยากจะคุยกับดาหลันเท่าไหร่ เธอเป็นคนหยิ่งๆแตกต่างจาก ‘เจนนี่’ ที่เป็นกันเองถึงจะเป็นคนแรงๆก็เถอะ” ส้มจี๊ดที่หันไปมองสองคนนั้น ก่อนจะหันมาพูดกับโต๊ะเราเหมือนเป็นการเตือนฉัน ไม่ให้เข้าใกล้ผู้หญิงที่ชื่อ ‘ดาหลัน’ ถ้าไม่จำเป็น“ใครคือเจนนี่?” และฉันที่รู้สึกสงสัยในชื่อของอีกบุคคลหนึ่งที่โพล่เข้ามาในสนทนาครั้งนี้“เจนนิเฟอร์ ฟอกซ์!” แต่พิงค์ที่นั่งเงียบฟังพวกฉันสามคนคุยกันอยู่นาน ก็พูดขึ้นมาอย่างต้องการช่วยไขข้อความสงสัยของฉัน“ออ...”หลังจากนั้นครีมกับส้มจี๊ดก็หันไปคุยกันเรื่องอื่น เพราะเบื่อที่จะต้องพูดถึงเรื่องของดาหลัน จนพวกเธอสองคนอยากจะคลื่นไส้อาเจียนออกมาเป็นน้ำนมถั่วเหลืองที่พวกเธอซื้อกินไปเมื่อเช้า ให้รู้แล้วรู้รอด พูดง่ายๆพวกเธอไม่ชอบดาหลัน
EPISODE 17วันนี้เป็นวันเกิดของ ‘อาจารย์กาย’ อาจารย์ประชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ห้อง B ซึ่งก็คือห้องที่ฉันเรียนอยู่นั้นเอง โรงเรียนที่ฉันกำลังศึกษาอยู่นี่ก็ถือว่าใหญ่พอสมควร มีเด็กนักเรียนประมาณหนึ่งพันกว่าคนได้ แค่ระดับชั้นมัธยมต้นก็มี ห้าร้อยกว่าคนแล้ว แล้วแต่ระดับชั้นก็มีหลายห้องตั้งแต่ห้อง A-F โรงเรียนรัฐบาลแห่งนี้ก็เลยมีเด็กนักเรียนแต่ละปีไม่ต่ำกว่าหนึ่งพันคนเลย และอย่างที่บอกไปวันนี้เป็นวันเกิดอาจารย์กาย อาจารย์ประจำชั้นห้องของฉัน ถึงแม้ชื่อของอาจารย์จะดูเป็นชื่อของผู้ชาย แต่จริงๆแล้วอาจารย์กายเป็นเป็นเกย์ ชอบผู้ชายด้วยกันและโดยฉะเพราะเด็กผู้ชายอาจารย์จะชอบคุยด้วยเป็นพิเศษ ถึงอาจารย์จะเป็นเกย์แต่ท่านก็เคารพกฎของโรงเรียน ไม่ยุ่งกับเด็กให้เสื่อมเสียชื่อเสียงของโรงเรียน อาจารย์กายเป็นคนสนุก ชอบพาพวกฉันทำกิจกรรมหลายๆอย่าง วันไหนอารมณ์ดีหน่อยอาจารย์ก็จะร้องเพลงให้พวกเราฟัง แต่วันไหนที่อารมณ์ไม่ดีอาจารย์ก็จะบ่นตลอดทั้งวัน ตามประสาคนเจ้าระเบียบนิดๆ และวันนี้ก็ดูเหมือนอาจารย์จะอารมณ์ดี เพราะตอนเย็นหลังเลิกเรียนอาจารย์นัดเด็กนักเรียนทั้งชายและหญ
EPISODE 18“พิงค์...สองคนนั้นใครเหรอ?”“เจนนี่กับพี่มีน แฟนของเธอน่ะ” พิงค์ที่หยุดมองดูเหตุการณ์เหมือนกับฉันเช่นกัน ตอบกลับมาเสียงเรียบ“คนนี้น่ะหรอแฟนเจนนี่...มิน่าล่ะ ดาหลันถึงชอบ หน้าตาหล่อเหมือนคนรวยแบบนี้นี่เอง ...แต่เอาจริงเราก็ไม่คิดว่าผู้ชายที่ออกจะรักแฟนแบบนั้นจะเล่นด้วยนะ”“หึ! ก็จะไม่ให้ผู้ชายเล่นด้วยไงเสนอให้เขาถึงที่ขนาดนั้น” ประโยคนี้พิงค์พูดออกมาราวกับเป็นอีกคนที่ไม่ชอบดาหลัน เหมือนกับเพื่อนคนอื่นๆ“เอ๋...พิงค์ก็ไม่ชอบดาหลันหรอ” ฉันหันกลับไปถามเธอด้วยท่าทีสงสัย“ช่างเถอะ! เรารีบไปดีกว่าป่านนี้คนคงเต็มร้านแล้วมั้ง”พิงค์บอกก่อนจะฉุดมือฉันที่ยืนเหม่อมองภาพตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ ...ดาหลันต้องร่านอย่างที่ครีมและสมจี๊ดบอกแน่ๆเลย แต่แฟนเจนนี่ก็อีกคนมีคนรักอยู่แล้วทำไมถึงกล้านอกกายไปมีคนอื่นได้นะ น่าสงสารเจจนี่จัง เธอคงจะเจ็บปวดใจน่าดูเลย แต่ในระหว่างที่ฉันเดินแรงจูงของพิงค์ เสียงโทรศัพท์ที่ตั้งระบบสั่นก็สั่นรุนแรงและต่อเนื่องเหมือนมีคนโทร.เข้ามาและก็ใช่จริงๆด้วย เพราะคนที่โทร.เข้ามาก็ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นพี่ชายของฉันนั่นเอง...พี่เคนของน้อง“สวัสดีค่ะพี่เคน” ฉันทักป
EPISODE 19“จ้ะ กลับเองได้พิงค์ไม่ต้องห่วงหรอก”“อืม...เอางั้นก็ได้ แยกกันข้างหน้านี้เลยนะ” พูดจบพิงค์ก็เดินออกไปอีกทาง ซึ่งเป็นคนละทางกับคอนโดที่ฉันอาศัยอยู่ วันนี้กลับดึกอย่างที่บอกกับพี่เคนจริงๆ อีกไม่กี่นาทีก็จะเที่ยงคืนแล้ว พรุ่งนี้ตื่นขึ้นมาจะต้องงอแงอยากนอนต่อแน่เลย แต่ก็ช่วยไม่ได้ฉันอยากมากินหมูกับเพื่อน และกลับดึกเองนี่นะฉันได้แต่บ่นกับตัวเองในใจ ก่อนจะแวะตู้ ATM สำหรับกดเงินมาใช้ในอนาคตข้างหน้า เห็นฉันมีเงินแบบนี้ แต่ฉันก็ประหยัดนะ วันหนึ่งฉันใช้แค่หนึ่งห้าสิบบาทเอง และที่กดออกมาก็จะซื้อพวกของใช้ส่วนตัว และที่เหลือก็เก็บไว้ใช้เวลาไปเรียน หลังจากที่กดเงินเสร็จแล้วฉันก็เดินมาเซเว่นที่อยู่ใกล้ๆ แต่แล้วฉันกลับรู้สึกเหมือนมีคนตามมาจากทางด้านหลัง แต่พอหันกลับไปฉันก็ไม่เห็นนะ มีแค่ป้าแก่ๆคคนหนึ่งนั่งกินขนมปังอยู่ เอ๋ หรือว่าฉันจะคิดมากไปเองนะ ช่างเถอะ! ฉันรีบซื้อของแล้วรีบขึ้นห้องดีกว่า เมื่อคิดได้แบบนั้นฉันจึงเดินเข้าเซเว่นไปอย่างไม่คิดอะไรฉันหยิบพวกขนมปังกับแยมออกมาอย่างละสองอัน ซื้อพวกขนมกรุบกรอบเอาไว้กินแก้หิวตอนกลางคืนอีกสองสามอย่าง ก่อนจะไปที่ตู้ทำความเย็นที่มีนมและ
EPISODE 20สิบปีที่ฉัน พิงค์ และเจนนี่คบกันนั้นเป็นสิบปีที่คุ้มค่ามากที่สุด และหกปีหลังมานี้เราทั้งสามคนได้เข้าวงการบันเทิง เป็นดารากันทั้งสามคน และฉันก็ยังได้เพื่อนใหม่ในวงการมาอีกหนึ่งคนด้วยชื่อ ‘ชยากร พงษ์พันธ์เกียรติ’ มีชื่อเล่นแบบชายชาตรีว่า ‘ชาย’ แต่ชายชอบบอกว่าชื่อ ‘ชายด์’ ที่เหมือนในหนังภาพยนตร์เรื่อง The Hobbit หรือไม่ก็เรื่อง The lord of the rings มากกว่าส่วนความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับพี่เคนก็อยู่ในระดับเกณฑ์ที่ดี ฟังดูแล้วอาจเป็นความสัมพันธ์ที่ทำให้ฉันรู้สึกดีใช่มั้ย แต่เปล่าเลย ฉันยังรู้สึกแปลกกับพี่เคนเหมือนเดิม และยิ่งตอนที่พี่เคนมาค้างกับฉันที่คอนโดด้วยแล้ว อ่อ โปรดอย่าเข้าใจผิดนะ ‘ค้าง’ ที่ฉันหมายถึงมานอนจริงๆ ไม่ใช่ทำเรื่องแบบนั้นฉันจำได้ว่าครั้งแรกที่พี่เคนมาค้างที่คอนโดฉันคือ วันเกิดของฉัน จำตอนนั้นที่ครีมถามฉันเรื่องวันเกิดของฉันในอีกห้าวันได้มั้ย นั่นแหละคือวันแรกที่มาหาฉันที่เมืองไทย เขาบอกที่นี่น่าอยู่ดี...แต่ฉันภาวนาขอให้เขาไม่อยากอยู่ หรืออยู่ที่นี้ไม่นาน แต่เหมือนบุญที่ฉันสะสมมาตั้งแต่ชาติที่แล้วจะหมด เพราะนอกจากสิ่งที่ฉันขอจะไม่เป็นจริงแล้ว พี่เคนยังอยู่ท
EPISODE 21“คุณเคลวินครับ เชิญมาเข้าฉากก่อนได้เลยครับ”เสียงพี่ก๊อตผู้กำกับร้องบอกกับเคลวินที่ถูกพี่ช่างแต่งหน้า ซับหน้าให้อย่างประณีตกลัวว่าเครื่องสำอางจะหลุดแล้วต้องเสียเวลาแต่ใหม่ เพราะแดดที่เมื่อไทยก็ร้อนไปตามลำดับ ยิ่งสายแดดก็ยิ่งร้อน และจะยิ่งร้อนหนักตอนช่วงเที่ยงไปถึงบ่ายสาม ช่วงนี้จะร้อนมากร้อนจนที่กองต้องมีพัดลมติดกันคนละตัวเลย ของฉันก็มีนะ แต่อยู่ที่รถไม่ค่อยได้เอาลงมาใช้เท่าไหร่หรอก จะใช่ตอนที่ร้อนจัดจริงๆ“มาค่ะน้องแพร! มาแต่งตัวรอกันดีกว่าอีกไม่กี่ฉากก็จะถึงคิวคุณน้องแล้วนะค่ะ” พี่เกล้าที่เป็นสไตล์ลิสต์คนหนึ่งบอกกับฉันพร้อมกับเดินมาจูงมือฉันไปที่เต้น อีกหลังที่อยู่ใกล้กับเต้นที่เคลวินเข้าไปเมื่อกี้นี้ “ค่ะ...”หลังจากนั้นฉันก็ได้ยินเสียงพวกพี่ที่มีหน้าที่ต่างๆคุยกันอย่างสนุกสนาน โดยฉะเพราะข่าวในวงการที่ฮอตอยู่ตอนนี้เลยก็คือข่าว ฉาวๆของคนดังทั้งหลายทั้งซุปตาร์ ไฮโซ และเซแลบทั้งหลาย และหนึ่งในนั้นเหมือนจะคุยเรื่อง เจนนี่เพื่อนของฉันด้วย แต่เหมือนพวกเขาจะไม่กล้าพูดเสียงเพราะรู้ว่าฉันสนิทกับคนที่พวกเขาพูดถึงอยู่ จึงเปลี่ยนไปคุยเรื่องไฮโซคนหนึ่ง ที่มีข่าวมาแรงเหมือนกัน ก
EPISODE 22“จ้า อีกสิบห้านาทีจะไปหา”ฉันบอกแค่นั้นก็ปลีกตัวออกมาจากเพื่อน ก่อนจะตรงไปห้องแต่งตัว วันนี้ไม่มีถ่ายละครแล้วฉากสุดท้ายก็เพิ่งถ่ายจบไป ฉันที่ร้อนรู้สึกอย่างไปเดินเล่นแก้ร้อนในห้างจึงชวนเพื่อนไป บ้างทีการเดินเล่นอาจจะเจออะไรที่อยากได้ก็ได้นะฉันเข้าไปเปลี่ยนชุดจากชุดที่ใช้แสดงละคร มาเป็นชุดที่ฉันใส่ตอนออกมาจากคอนโด พูดง่ายๆก็ชุดฉันนั่นแหละ จะล้างเครื่องสำออกดีไหมนะ...ล้างออกดีกว่า เอ๊ะ! หรือไม่ล้างดี ไม่ล้างเนี่ยแหละ เครื่องสำอางไม่ได้เข้มจนเหมือนแสดงละครที่โรงงิ้ว ออกจากไปโทนสีหวาน เหมือนพวกคุณหนูหน้าใสแต่งกันเสียด้วยซ้ำ ไปแบบนี้แหละเมื่อเสร็จจากการเปลี่ยนชุดฉันจึงเดินไปบอกเจ๊พอล ก่อนจะเดินไปหาเพื่อนที่นั่งอยู่ในรถยนต์คันหรู ฉันบอกเจ๊พอลให้เอารถฉันกลับได้เลย วันนี้ฉันจะกลับกับเพื่อน ฉันบอกเจ๊พอลแบบนี้เจ๊แกก็ไม่ได้ว่าอะไร บอกแค่ว่าให้ระวังตัว อาจเจอแฟนคลับก่อกวนได้ ข้อนี้ฉันไม่ค่อยซีเรียสเท่าไหร่ ฉันระวังตัวเสมออยู่แล้ว“ไปรับชายด์ที่สตูดีโอก่อนนะ ส่วนพิงค์บอกว่าจะตามไปเจอที่ห้างให้เราไปที่นั่นได้เลย” เจนนี่ที่เหมือนเพิ่งจะวางหูจากใครหันมาบอกกันฉัน พร้อมสตาร์ทรถของเธอ
EPISODE 23“เอาเท่านี้ก่อนแล้วกันครับ...”ชายด์บอกกับพนักงานหญิงเสียงสุภาพ เมื่อเห็นเธอยิ้มหวานส่งมาให้ ตอนนี้พวกเราสี่คนมาอยู่ที่ร้านไอศกรีมชื่อดดังของห้างเป็นที่เรียบร้อยแล้ว โดยมีฉันนั่งอยู่ข้างเจนนี่ และชายด์ก็นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับพิงค์ ที่วันนี้หน้าตาเธอดูเพลียๆ สงสัยจะรับงานเยอะอันที่จริงพิงค์ไม่ได้เป็นดารานักแสดงเหมือนฉันกับเจนนี่หรอก แต่เธอเป็นนางแบบ เธอรับงานหลักไม่กี่อย่าง ถ่ายโฆษณา เดินแบบ และแสดงมิวสิค เธอรับทำงานพวกนี้แต่ไม่ได้เป็นดารา แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นเธอก็มีชื่อเสียงในวงการ ถือว่าเป็นอีกคนที่ดังมากพอสมควรซึ่งต่างจากฉันและเจนนี่ที่เอาดีทางด้านการแสดง ดังเพราะการแสดงละครโดยเฉพาะ แต่ก็มีบ้างที่ไปเป็นพรีเซ็นเตอร์โฆษณาให้สินค้าแบรนด์ดังต่างๆ อันนี้ก็แล้วแต่ว่าเจ้าของสินค้าเขาต้องการแบบไหน ส่วนชายด์นั้นก็มีชื่อเสียงในวงการเหมือนกัน ชายด์เป็นนายแบบเสื้อผ้าแบรนด์เนมส์ และยังเป็นดีเจจัดทำรายการเพลงอีกด้วย ซึ่งงานที่สองนี้ไม่มีใครรู้เยอะ เหมือนกับงานนายแบบ“โอ๊ยๆๆ จะมองอะไรนักหนารู้อยู่ว่าหน้าตาดี”ชายด์หันมาบ่นกับพวกเราบนโต๊ะด้วยน้ำเสียงที่เพศที่สามเขาชอบทำกันก่อนจะกร
《Full》-ตอนพิเศษ-🎉นางร้ายแสนสวยกับผู้ชายหน้าหนวด🎉ภายในงานเลี้ยงแต่งงานของแพรพรรณและยามาดะ เคนนั้นมีเหล่าผู้ใหญ่และคนดังในวงการมากมายได้มาร่วมแสดงความยินดีกับทั้งสองคน และหนึ่งในนั้นก็ร่วมไปถึงเพื่อนสนิททั้งในและนอกวงการอย่าง 'เจนนิเฟอร์ ฟอกซ์' ด้วยร่างบอบบางแต่สูงเพียวในชุดเดรสเปิดไหล่สีแดงสดกำลังเดินทอดน่องลงบนรองเท้าส้นสูงมากกว่าสามนิ้วด้วยท่าทางมั่นใจสายตากลมโตสีน้ำตาลกวาดมองไปทั่วงานอย่างหงุดหงิด เพราะตอนนี้เธอกำลังใช้สายตามองหาเพื่อนชายหัวใจหญิงอย่างตั้งอกตั้งใจ แต่เพราะในงานนี้มีผู้คนมากกว่าร้อยชีวิตกำลังเดินขวั่กไขว่ไปมาจนน่าเวียนหัว จึงทำให้เธอรู้สึกเวียนหัวขึ้นมานิดๆ...แล้วอีกอย่างในงานตอนนี้นั้นก็จัดขึ้นในเวลากลางคืน โดยจัดขึ้นที่โรงแรมในเครือ KM Group โรงแรมที่สามีเพื่อนสนิทของเธอมีหุ้นส่วนอยู่ด้วย"โอ๊ย! อีนังยอดชายด์อยู่ไหน...บอกว่าให้รออยู่ที่ซุ้มอาหาร มั่วแต่ไปแรดหาผัวคนที่ร้อยอยู่นั่นแหละ!"เจนนิเฟอร์เอ่ยออกมาด้วยความหงุดหงิดและงุนง่านในเวลาเดียวกัน เพราะก่อนหน้านี้สิบนาทีเธอเพิ่งจะเดินทางมาถึงงาน เนื่องจากทำงานเพิ่งเสร็จและอีกอย่างเมื่อเช้าในพิธีหมั้นของเพื่อนส
《Full》ตอนพิเศษนายสามีเย็นชากับคุณภรรยาแสนห้าว!เวลา 21.28 น.ตึก! ตึก! ตึก...เกศชมพูในชุดเดรสเกาะอกสีหวานกำลังเดินตามแรงจูงของสามี เท้าเล็กในรองเท้าส้นสูงสามนิ้วก้าวตามคนตัวสูงข้างหน้า ใบหน้าสวยตอนนี้ฉายแววหงุดหงิดออกมาอย่างเห็นได้ชัด เพราะก่อนหน้านี้คนที่เดินอยู่ข้างหน้าเธอนั้นได้รับโทรศัพท์จากลูกน้องที่ต่างประเทศ เขาเดินออกไปคุยแค่ไม่ถึงห้านาทีก็เดินกลับมาด้วยใบหน้าเคร่งขรึมก่อนจะมาลากเธออกจางานแต่งเพื่อนสนิทในเวลาต่อมา...ใช่! ตอนนี้เธออยู่ในงานแต่งของเพื่อนสนิทอย่าง ‘แพรพรรณ’ สาวน้อยที่มีบุคลิกราวกับตุ๊กตากระเบื้องเคลือบและคุณหนู ตอนนี้เธอได้สะละโสดเป็นคนที่สองในกลุ่มเพื่อนที่เธอสนิทมากที่สุด โดยเจ้าบ่าวในงานก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เขาคือ ‘พี่ชายบุญธรรม’ ของแพรพรรณเกศชมพูเคยแอบคิดเล่นว่าสองคนนี่ต้องมีซัมติงกันอย่างแน่นอน แต่แล้วความคิดเล่นๆนั้นของเธอกลับเป็นความจริงขึ้นมาซะอย่างงั้น แต่ช่างเรื่องสองคนนั้นก่อน ตอนนี้เธอต้องการคุยกับคุณสามีเธอที่เอาแต่ลากเธออกจากงาน และตั้งแต่ลากเธออกมาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาเลย จนตอนนี้เธอชักหงุดหงิดในความเงียบขรึมของเขาซะแล้วสิ-Kedchompoo’s talk-
《Full》Special 3❤ KEN × PAEPUN ❤-Ken's talk-จุ๊บ!"อื้อ~" เสียงของคนตัวเล็กในอ้อมกอดร้องออกมาด้วยความขัดใจ เมื่อผมแกล้งจุ๊บริมฝีปากบางเล่น ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายโมงกว่าๆแล้ว เพราะเมื่อคืนกว่าผมและคนในอ้อมกอดจะได้นอนก็ล่วงเลยมาเกือบเช้า...ก็ช่วยไม่ได้นี่เนอะ เมียผมออกจะน่ากินขนาดนี้ ให้กินทั้งวันก็ยังไหวเลย เมื่อคิดได้แบบนั้นผมจึงก้มลงไปหอมแก้มเนียนเพื่อก่อกวนเวลานอนของเล่นอีกครั้งเฮ้อ! ยิ่งอยู่ใกล้ร่างบางผมรู้สึกว่าผมก็ยิ่งหลงเธอ เมื่อก่อนจำได้ว่าไม่ได้เป็นถึงขนาดนี้นะ แต่พอได้แต่งงานอยู่ด้วยกันแค่นั้นแหละ...รู้เรื่องเลยครับ!อาการคนติดเมียขาดไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว เป็นยังไงเมื่อก่อนไม่เคยสนใจ ออกจะคิดว่ามันความโอเวอร์ ไม่มีใครเป็นอะไรขนาดนั้นหรอกแต่พอผมได้สัมผัสมัน...อื้ม! ไม่มีคำว่า 'โอเวอร์' ไปสำหรับคนรักเมียหลงเมีย พูดไปอาจะยังไม่ค่อยเข้าถึงความรู้สึกที่ผมสื่อออกมา...งั้นผมจะบอกอาการของผมว่ามันหนักขั้นไหน ที่จริงผมว่ามันก็ไม่ค่อยหนักมากเท่าไหร่ นั้นคือความคิดในตอนแรก...วันหนึ่งผมต้องได้เห็นหน้าเมียไม่ต่ำกว่าสามครั้ง ต้องได้กอด ได้หอมและได้จูบเธอทุกครั้งที่ออกจากบ้าน พอตกเย็น
《Full》Special 2❤ KEN × PAEPUN ❤หลังจากที่ฉันแต่งงานกับพี่เคนตอนนี้ก็ผ่านมาแล้วหลายเดือน พี่เคนดีกับฉันมาก เขาดูแลใส่ใจฉันดีทุกอย่าง ถึงแม้บางวันเขาจะต้องออกไปทำงาน แต่พอเขากลับมาบ้านทุกครั้ง ก็จะเห็นฉันทำอาหารไว้รอเขา...ซึ่งหลังจากที่ฉันแต่งงานฉันก็เริ่มเรียนทำอาหารแบบจริงจัง ซึ่งผลลัพธ์ที่ออกมามันก็โอเคนะ ถึงรสชาติจะได้อร่อยเหมือนร้านอาหารดังๆ แต่มันก็ทานได้แล้วไม่เป็นอะไร แฮร่ๆตอนนี้ฉันมาพักผ่อนที่ประเทศบ้านเกิดพี่เคน พูดง่ายๆก็คือตอนนี้ฉันอยู่ที่ญี่ปุ่น เพราะอยากมีเวลาอยู่กับพี่เคนบ้างเพราะตอนนี้ฉันก็ยังมีอาชีพเป็นนักแสดงเหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือฉันไม่ค่อยรับงานละครแล้ว รับแต่พวกโฆษณาเหตุผลที่ฉันไม่ได้รับงานละครนั้น ก็ไม่ใช่อะไรหรอก...พี่เคนเขาไม่ค่อยชอบเท่าไหร่น่ะ ก็อยากรู้ๆกันว่าเขานั้นไม่อยากให้ฉันเป็นนักแสดงแต่แต่แรกอยู่แล้ว ...แต่เป็นฉันเองที่ดื้อดึงอยากจะเป็นให้ได้"...วันนี้คุณจะทำอาหารไทยหรือค่ะ?" เสียงคนในชุดเมดที่กำลังช่วยฉันหั่นผักอยู่เอ่ยขึ้นมา ซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่เราจะคุยและถามเกี่ยวกับอาหาร"ใช่! เมื่อวานพี่เคนบอกว่าอยากกินอาหารไทย แล้วอีก
Special 1❤ KEN × PAEPUN ❤เวลา 19.46 น.ณ. โรงแรม KM Groupกึก! เสียงรองเท้าหนังมันปราบกระทบพื้นคอนกรีดจนเกิดเสียง ร่างสูงในชุดสูทสากลยืนข้างรถหรูราคาแพง ก่อนจะหันกลับไปเรียกหาคนในรถที่นั่งเคียงข้างกันด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง"หนูอีฟ..."'อำพล' มองไปข้างในรถหรูนั้น นัยน์ตาคมไหววูบทุกครั้งที่มองใบหน้าหวานของคนที่อยู่ในรถ ยิ่งมองผู้หญิงคนนี้เขาก็รู้สึกว่าเธอก็ยิ่งสวย สวยไปหมด...ไม่ว่าจะเป็นหน้าตา รูปร่างหรือแม้แต่จิตใจของเธอ"...คะ?" เสียงหวานของ 'อันนา' ขานรับอย่างไม่ค่อยเข้าใจ ว่าเขาเรียกเธอทำไมก่อนที่ในเวลาต่อมา เธอจะก้าวลงจากรถโดยมีมือเรียวของเขาช่วยจับเอาไว้"ไปกันเถอะ ป่านนี้คู่บ่าวสาวคงมารอต้อนรับแล้ว" อำพลพูดหลังจากปิดประตูรถ และหลังจากนั้นเขาก็จับมือเรียวเล็กของคนข้างกายมาคล้องแขน ก่อนทั้งสองจะพากันเดินเข้าไปในงานหลังจากที่ประตูลิฟต์เปิดออกมายังชั้นห้องบอลลูนขนาดใหญ่ ที่ตอนนี้มีผู้คนต่างเดินไปมากันอย่างครึกครื้น ทุกคนต่างแต่งกายด้วยความสุภาพและเป็นทางการกันหมดผู้หญิงต่างแต่งชุดราตรีหรือไม่ก็ชุดเดรสสีหวานกันเสียส่วนใหญ่ ส่วนชุดของผู้ชายนั้นเป็นชุดสูทสากลแทบทุกคนตึก! ตึก! ตึก..
Episode 81 End.หลังจากที่ฉันฟังคำพูดนั้นที่หลุดออกมาจากปากพี่เคนนั้น ฉันก็ได้แต่ยืนขมวดคิ้วด้วยสีหน้างุนงงเล็กน้อย ฉันเข้าใจในสิ่งที่เขาเอ่ยออกมานะ แต่ฉันกลับไปกล้าคิดไปเองนะสิ!"พี่เคนหมายความไงค่ะ?" ฉันถามเข้าออกไปตรงๆ ก่อนจะสบตากับเขาเพื่อรอคำตอบ แต่หลังจากที่ฉันถามเขาออกไปไม่นาน ฉันก็ต้องชะงักและตกใจเมื่อเห็นกระทำของเขาที่แสดงออกมาอย่างชัดเจน"...แต่งงานกับพี่นะหนูแพร"พี่เคนเอ่ยในพูดประโยคนี้ หลังจากคุกเข่าขอฉันแต่งงาน และการกระทำเขาในตอนนี้นั้นก็ทำเอาสาวๆและใครหลายคนแอบกรีดและคุยกันเสียงกับภาพตรงที่เขาแสดงออกมา ก่อนที่ฉันจะหันไปมองทางด้านหลังจากได้ยินเสียงบทสนนาที่ดังมาแว่วๆ"เอ้ย! ฉันว่าผู้ชายคนนี้หน้าคุ้นๆนะ เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน...""อ้าวแกกกก! จะไม่คุ้นได้ไงก็เนี่ยมันพี่ชายบุญธรรมของแพรพรรณเลยนะ!""...เฮ้ย! ถ้าคนนี้พี่ชายบุญธรรมแพรพรรณแล้วผู้หญิงคนนี้ใครล่ะ แต่ท่าทางคุ้นๆเหมือนแพรพรรณนางเอกดังเลย ใช่ป่ะแก..."เสียงผู้คนยังดังไม่หยุด จนฉันต้องละสายตาจากคนพวกนั้นและหันมาโฟกัสที่คนร่างสูงตรงหน้าที่กำลังนั่งคุกเข่ามองมายังฉัน"..." ฉันมองสบตากับพี่เคนผ่านแว่นตาดำนิ่งๆ ในใจ
EPISODE 80"พวกเธอ...*เราจะหมั้นแล้วนะ"พรวด!!!ชายด์ที่กำลังนั่งจิบน้ำเปล่าล้างปากอยู่นั้น ก็เผลอสำลักน้ำออกมาทันที ก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองลูกพีชที่ทำหน้าเบื่อหน่ายแต่ก็ดึงทิชชูส่งไปให้เพื่อนอย่างเป็นห่วง"อะไรนะ! นี่นายจะหมั้นแล้วเหรอเมื่อไหร่ ทำไมพวกฉันไม่เห็นรู้เลยล่ะ?" เจนนี่ที่ได้ยินก็ถึงกับโวยวายขึ้นมาอย่างไม่ชอบใจ ก่อนจะพยายามระงับอารมณ์เมื่อเหลือบไปเห็นลูกค้าในร้านและพนักงานต่างมองมาทร่โต๊ะพวกเราด้วยสายตาตำหนิ แต่เจนนี่กลับไม่สนใจ และหันไปให้ความสนใจกับลูกพีชอีกครั้ง"เออนั้นดิ! ไหนครั้งนั้นบอกว่าไม่ได้ชอบผู้หญิงคนนั้นไง ผู้ใหญ่แค่จับคลุมถุงชนเฉยๆไม่ใช่?" พิงค์ที่นั่งเอนหลังกับเกาอี้อยู่เอ่ยถามเสียงเรียบ สายตากลมโตนิ่งเรียบเหมือนคำพูดตอนนี้พวกเราสี่คนหันไปมองลูกพีชเป็นตาเดียว รอคอยคำตอบจากอีกฝ่าย หรือคำอธิบายจากเขาอีกครั้ง"...อือ แต่ตอนนี้เปลี่ยนไปแล้ว พิงค์น่าจะเข้าใจเรามากที่สุดนะ""ยังไงอ่ะ?" เจนนี่ร้องถามออกมาอย่างไม่เข้าใจ พร้อมกับมองหน้าลูกพีชกับพิงค์สลับกันไปมา"โอ๊ยยย! นังชะนีปากแดงที่พีทมันหมายถึง คือมันกำลังจะบอกว่า ตอนนี้มันกำลังมีความรักกับคู่หมั้นที่เมื่อก่อนไม
EPISODE 79 (NC18++)"พะ พี่เคนคะ...มันสกปรกนะ! อย่าเลยค่ะ!"เสียงหวานที่นอนใต้ร่างผมพยายามร้องห้าม แต่ก็ไม่เป็นผลอะไร ผมแกล้งทำเป็นหูทวนลมกับสิ่งที่เธอร้องขอ และเลือกที่จะทำตามใจตัวเองมากกว่าผมจัดการปลุกอารมณ์รักและอารมณ์มืดของน้องจนสำเร็จ และตอนนี้เธอก็เอาแต่ร้องเรียกหาผมไม่หยุด จนผมรู้สึกอดที่จะพอใจไม่ได้...เพราะผมตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้อยู่แล้ว ผมก้มลงไปดูดดึงอกอวบที่ตั้งเด่นอยู่ต้องหน้าด้วยความกระหาย ก่อนจะค่อยจับเรียวขาแยกออกจากกันช้าๆและใช้ท่อนเอ็นที่เริ่มแข็งตัวค่อยสัมผัสถูไถไปมาตรงเนื้ออวบนูน...โดยเฉพาะตรงกลีบร่องที่ยังมีน้ำหวานไหลเยิ้มออกมาตลอดเวลาที่ผมสัมผัสจุดนั้นของเธอ"อื้อ! พี่เคนคะ...แพร พะ แพรไม่ไหว อ่าห์ ละ แล้วคะ อ่าห์ อื้อ!" เสียงหวานร้องเรียกหาผมอีกครั้งในตอนที่ผมใช้ท่อนเอ็นสัมผัสไปตามกลีบร่องในจังหวะเนิบช้า พร้อมกับใช้นิ้วโป้งกดคลึงส่วนอ่อนไหวนั้นให้น้องได้ทรมานเล่น"พะ พี่เคน...แพร แพรไม่ไหวแล้ว ได้โปรด!!!" ผมก้มลงไปดอมดมซอกคอขาว ซึ่งก็เป็นจังหวะเดียวกับที่คนตัวเองเกยคางไว้บนไหล่ของผมแล้วใช้ฟันกัดหัวไหล่เบาๆ"ซี้ดดด! หนูแพรต้องการอะไรครับ...บอกพี่ได้ไหม หื้ม...
Episode 78 NC18+++"...พี่เคนรักหนูแพรนะครับ แล้วจะรักแบบนี้ตลอดไป""อื้อ!" หลังจากบอกกับคนตัวเล็กเธอก็ส่งเสียงครางเมื่อผมเลื่อนริมฝีปากลงไปประกบจูบกับเธออีกครั้ง และเสียงของเธอผมจะถือเป็นเสียงการตอบรับความรักของผมที่ต่อเธอแล้วกัน ถึงน้องจะไม่เคยบอกรักผมกลับมาเลยสักครั้ง เพราะตั้งแต่สารภาพรักน้องออกไป น้องก็ไม่เคยพูดคำว่ารักให้ผมได้ยินอีกเลยจนตอนนี้ผมแอบเริ่มรู้สึกหวั่นใจแล้วสิว่าตกลงแล้ว...น้องรักผมแบบที่ผมรักน้องหรือเปล่า?แต่ก็ไม่เป็นไร...เพราะแค่ผมรักน้องแค่นี้มันก็น่าจะเพียงพอแล้ว ผมจะรอวันที่น้องเต็มใจบอกรักผม จะไม่บังคับฝืนใจเธอ เหมือนอย่างที่กำลังจะทำตอนนี้เพราะแค่นี้...เธอก็ช้ำไปทั้งตัวแล้ว หากผมยังดื้อดึงบังคับเอา ‘ความรัก’ จากน้องอีกผมคงจะถูกน้องเกลียดจนไม่ให้อภัยแน่...ผมก้มลงไปดูดริมฝีปากจิ้มลิ้มของคนใต้ล่าง หลังจากจัดการเสื้อผ้าทั้งของผมและของน้องออกไปจนหมด ตอนนี้ก็เท่ากับว่า ผมกับน้องกำลังเปลือยเปล่ากันทั้งคู่ไม่มีสิ่งใดขว้างกัน นอกจากอากาศภายในห้อง...ผมจูบน้องอย่างกระหาย และยิ่งผมจูบ ผมก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองกำลังหลงมัวเมาไปกับความไร้เดียงสาของคนตัวเล็ก และตอนนี้