Amanda
INIRAPAN KO TARINIO na halos puti nalang ang matira sa mata ko sa sobrang inis. Anino niya palang sagad hanggang buto na ang inis ko sa kanya. Napakayabang at parang pag-aari ang lahat. Walang talab sa'kin ang gwapo niyang mukha dahil bagsak siya sa ethics.Pinagbuti ko ang pagsayaw. Dinig ko ay magpipinsan sila. Hindi na ako nagtaka kung walang tulak kabigin sa hitsura nilang lahat, para silang mga adones na iniluwa ng salitang perfection. Si Tarinio lang ang sablay.Hinawakan ko ang leeg ng birthday celebrant na ang pagkakarinig ko ay Anaxy ang pangalan. Sa unang tingin para itong lalaking hindi makabasag pinggan, gentle ang feature niya hindi tulad ng ibang mga nandito na nagsisigawan at halatang malilibot. I know, halos lahat sa mga lalaki m*****g.Hinawakan ni Anaxy ang balikat ko, wala siyang reaksyon sa napakabongga kong sayaw. Inilapit ang dibdib ko sa mukha niya, akmang huhubarin ko na ang sosyal na robe na pinagamit sa'min ng manager namin pero pinigilan niya ako."Pasensya na sa trip ng mga pinsan ko, ayos lang pwede na kayong tumigil sa pagsayaw," sabi nito. Napangiwi ako. Sayang ang pagpapractice ko ng poll dancing ng halos dalawang araw para sa raket na 'to."Trabaho lang," sabi ko."Babayaran ko kayo kung magkano ang pinag-usapan niyo.""Ayos lang, kailangan niyo rin masulit ang bayad niyo," sabi ko pa. Gusto kong paghirapan ang perang ibibigay sa'kin, isa pa ito ang trabahong dapat gawin ko para sa raket na 'to.Tuluyan kong hinubad ang robe at wala na siyang nagawa. Kumandong ako sa kanya pero hindi pa man umaabot ng minuto ang pagkakakandong ko ay lumutang ako sa ere. May biglang bumuhat sa'kin."Sinabi na niyang babayaran niya ang halaga ng napag-usapan hindi mo na kailangang sumayaw." Si Tarinio. Umusok ang ilong ko sa inis. Napakapakialamero talaga nitong baluga na 'to."Bitawan mo ako, kailangan kong magtrabaho," madiin kong bulong. Ayokong sumigaw dahil baka magkaeskandalo."Matinik talaga ang taste mo, Tari," kantyaw ng isang lalaki."She's yours," dagdag ni Anaxy."Gusto palang masolo." Nagtawanan sila at ang ilan ay sumipol pa.Kinurot ko ang dibdib niya. Napuno ng kantyaw ang room at ang mga kasama ko natigil na rin sa pagsayaw. "Bibitawan mo ako o pipisilin ko 'yang bayag mo?" banta ko."Subukan mo at itatapon kita sa binata."Pumasok siya sa isang kwarto at pabagsak akong binaba sa kama. Inis kong inayos ang buhok kong tumabing sa mukha ko. "Namumuro ka na, ano bang problema mo? Bakit nang-aabala ka sa trabaho ng iba?" Pabalang kong hinubad ang heels ko at isa isang ibinato sa kanya."Gusto mong sumayaw, ha?" Seryoso ang mukha niya pero hindi ako takot. Kahit magboxing pa kami hindi ko siya aatrasan.Inirapan ko lang siya. Kumuha siya ng steel chair na nasa gilid ng kama, inilagay 'yon sa harap ko at doon siya umupo. "Sige, sumayaw ka.""Hindi ikaw ang celebrant," asik ko. Akmang bababa na ako sa kama pero tinulak niya ako."Wag mong sagarin ang pasensya ko."Ikiniling niya ang ulo upang tignan ang mukha ko. "Hindi mo rin gugustuhin kapag ikaw ang sinagad ko."Imbes na kiligin sa patutsada niya nagkunwari akong nasusuka. "Eww."Humalukipkip siya at tumaas ang sulok ng labi. "Sumayaw ka na. Papanoorin kita, tutal gusto mong gampanan ang trabaho mo.""Sumasayaw lang ako kung may bayad," diretsang sagot ko. Wala akong pakialam kung maging iba ang dating ng sinabi ko. Parang tunog bayarang babae pero alam kong hindi ako gan'on, ngayon ko lang pinatos ang raket na 'to para sa pagpapaayos ng apartment namin."Name your price," sagot niya."Napakayabang, bente pesos nga wala ka." Humalukipkip ako. Nakita ko ang pagsunod ng tingin niya sa dibdib ko. Dahil wala na ang robe halos kalahati ng dibdib ko ay nakaluwa dahil sa style ng bra na halos nipple nalang ang natatakpan. Bastos din talaga.Tumikhim siya bago ibinalik ang tingin sa'kin. "Yes, I don't have cash. But I can use my cards."Inilabas niya ang wallet niya. Inilabas ang apat na iba't ibang kulay ng credit cards. Nagningning ang mga mata ko. Gipit na gipit ako ngayon ang pera ang kailangan ko. Alam kong mayaman ang pamilya Castillion, kilala ang angkan nila at nakilala ko na rin si Seventh Castillion.Kahit ang pad na 'to ay nabibilang sa high end. Milyones ang halaga pero ginawa lang nilang party house."Magkano?" tinaasan ko siya ng kilay."I told you, you can name your prize.""Five thousand ang presyo ng raket ko ngayon hindi pa kasali ang tip." Pero ang totoo ay three thousand lang, gusto ko lang siyang abusuhin tutal nagyayabang naman siya sa kayamanan niya."I'll make it fifty thousand."Nanlaki ang mga mata ko. Tinitigan ko siya para siguraduhin kong seryoso siya, pero ang baluga sa dibdib ko nakatingin. "Oy, alam ko na ang style na 'yon. Hanggang sayaw lang ang serbisyo ko. No touch. No sex."Sumandal siya sa upuan at pinagcross ang mga paa. "Hindi kita type. Wala akong balak hawakan ka at makipagsex sa'yo.""Sinungaling! Dibdib ko pa nga lang para ka ng asong naglalaway e. Paano pa kaya kung isubsob kita dito di tumirik mata mo." Pabalang akong tumayo. "Fifth thousand, ha. Wala ng bawian.""You have my words."Tumango ako. "Nasaan cellphone mo? Magpatugtog ko. Napakaawkward naman kung sasayaw akong walang music.""Naiwan sa couch ang cellphone ko.""Paano ako makakasayaw?"Nagkibit balikat siya. "Just moan while you are dancing."Kinuha ko ang unan at ibinalot sa kanya. "Gago.""Just choose between fifty thousand or dancing while moaning?" Seryosong seryoso ang mukha niya. Inirapan ko siya pero pansin ko pa rin ang pagpitik ng kaba sa puso ko. Bakit naman kasi biglang sumeryoso."Adik ka ba?" Hindi siya umimik. Madali lang naman ang umungol at malaking bagay na rin ang fifty thousand. Napakamahal naman pala talaga ng halaga ng ungol ko. "Fine," pagpayag ko.Nagsimula akong haplusin ang leeg ko pababa sa hita. Iginalaw ko rin ang balakang ko. Tumingala ako sa ceiling at nagsimulang magkawala ng mga halinghing. Hindi ko alam kung bakit imbes na makaramdam ng awkwardness tulad ng akala ko, naramdam ko ang simulang pag-init ng bagay na nasa pagitan ng mga legs ko.Pumikit ako. Ano ba 'tong napasukan ko?Nagpatuloy ako sa dahan dahang pagsayaw. Tumingin ako sa kanya at nasa akin rin ang seryoso niyang tingin. Hindi ako umiwas. Sumayaw ako habang magkahinang ang mga tingin namin. Mas lalo akong nakaramdam ng init. Ang ungol na likha ko ay may kakaibang hatid sa'kin dahil iyon lamang ang maririnig sa buong silid. Napakatahimik niya.Umupo ako sa kama at iniunat ang mga hita ko. Pinaikot ko ang ulo ko at muling umungol. Napatili nang bigla niyang hilahin ang hita ko hanggang sa bumagsak ako sa kandungan niya. Nanlaki ang mga mata ko sa sobrang pagkabigla. Hindi ko rin napigilan ang malakas na tambol ng dibdib ko.Bago pa man ako makaangal dumapo na ang labi niya sa labi ko at mariin akong hinalikan. Hinila niya ang buhok ko upang mas mapatingala sa kanya at masakop ang buo kung labi. Mariing nakapisil ang dalawa niyang kamay sa magkabila kong hita. Nakabukaka akong nakakandong sa kanya. Ramdam na ramdam ko kung gaano katigas ang inuupuan ko.Madiin ko siyang kinurot sa tagiliran dahilan para mapahiwalay siya. "Napakaduga mong baluga ka. Sabi ko sayaw lang," asik ko. Mabilis akong umalis sa kandungan niya. Hinablot ko ang wallet niya at kinuha ang isang card. "Ibabalik ko sa'yo 'to kapag nakuha ko na ang bayad, gagawin kong one hundred thousand dahil sa paghalik mo sa'kin at pagpisil sa magkabila kong hita." Itinatong ko ang detials n'on para sa pagwithdraw na agad niya namang ibinigay.Tuloy tuloy akong lumabas naglakad palabas. Nagkakasiyahan ang mga tao sa sala kaya hindi nila namalayan ang pagdaan ko. Hindi ko na rin kailangang magpaalam sa mga kasama ko dahil hindi ko naman sila mga kilala. Nagtungo ako sa room kung nasaan ang mga gamit namin.Nang makuha ko ang mga gamit ko agad akong bumaba. Sinalubong ako ng bodyguard ko sa labas ng building at kinuha ang cheap bag na bitbit ko. Nakaparada sa harap ang black Bugatti La Voiture Noire na dala ko papunta rito.Kinuha ko ang wipe at sanitary alcohol sa Bulgari Bvlgari Small Tote bag na nilagay ko sa gitnang parte ng passenger's seat at driver's seat. Agad kong pinunasan ang labi ko upang alisin ang bakas ng halik ni Tarinio. Itinaktak ko rin sa kamay ko ang alcohol at inilagay sa mga hita kong hinawakan niya.Pumasok si Benj sa driver's seat. Ronz Benjamin Mattini is my most trusted personal assistant and my best friend. We are together since when I was seven."Kumusta ang lakad mo?" he asked.I just shrugged. "Sa tingin ko hindi niya pa hawak ang kaso. There's nothing wrong with his moves, aside...""Aside?" he curiously asked.Hindi ko itinuloy ang sinasabi ko. Inabot ko sa kanya ang credit card ni Tarinio. "Here. Withdraw one hundred thousand in his account.""Aanhin mo ang one hundred thousand? Pangkape mo lang 'yon e," pang-aasar niya.Inirapan ko siya. "I love coffee.""Seryoso ko bang babawasan mo 'to?""Why not? Sometimes you need to make your enemy beneficial.""As you say so." Nagdrive na siya palayo.Dahil sa bilis niyang magmaneho agad kaming nakarating sa bahay. Sinalubong ako ng mga katulong at kinuha ang bag ko. Naabutan ko si Daddy sa sala. Malalaki ang hakbang na tumayo ako sa kanyang harapan. Agad siyang tumayo ng makita ako."Dad---" naputol ang sasabihin ko nang bigla niya akong sampalin. Mariin kong naikuyom ang kamao ko upang damhin ang hapdi ng pagputok ng labi ko.Tumingin ako ng diretso sa kanyang mga mata. Galit na galit siya. Palagi naman siyang galit. "What do you think you are doing, Amanda? Bakit kumikilos ko ng walang order mula sa'kin?"Hindi ako kumurap. "Isa sa mga tao na'tin sa labas ay nagtip sa'kin na ipapasa ang kaso sa pagbabantay ng mga transactions na'tin kay Tarinio Castillion. Muli nilang bubuksan ang mga kaso noon. Nagpasya akong bisitahin kong may ginagawa na siyang hakbang."Dahan dahang humupa ang galit niyang mukha dahil sa mga sinabi ko. "At?""Sa ngayon wala pa, mukhang hindi pa niya natatanggap ang order. Kung sakali man plano kong dumikit sa kanya para mas maging advance sa magiging mga kilos niya.""Good job," pagmamalaki niya. "Kung kailangan pati katawan mo gamitin mo para mapalapit sa kanya at pigilan siya sa mga gagawin niyang hakbang gawin mo." Ginulo niya ang buhok ko."Ako na ang bahala," sagot ko. Yumuko ako bago siya iwan. Taas noo akong nagtungo sa elevator, pinindot ng maid ang third floor. Nang sumara ang pinto n'on syaka ko lang pinunasan ang dugo sa gilid ng labi ko.Napatiim bagang ako dahil sa kirot n'on. Parang namanhid ang buong mukha ko sa lakas ng pagkakasampal niya sa'kin. Nang makarating sa kwarto tumuloy ako sa opisina ko at tinapos ang mga trabahong dapat kong gawin.Abala ako sa harap ng laptop ko nang tumunog ang cellphone ko. Si Benj. "Why?" sagot ko."Ayos ka lang?""I'm fine, don't worry."Narinig ko ang malalim niyang pagbuga ng hangin. "Tapos na ang transactions ngayong gabi. Successful na naclose ni Saferino ang worth ten million deal ng mga armas patungong Russia.""Good. Titignan ko kung pumasok na sa account." Binaba ko ang tawag. Isinara ko ang tab ng binabasa kong dokumento at nagtungo sa bank application ng Trei Empire. May sariling bangko ang business namin mula legal to illegal. Upang walang maging aberya sa lahat ng mga transactions.Dumating na nga ang ten million. Isinara ko ang laptop at bumaba upang ibalita kay daddy ang successful transaction. Nandoon pa rin siya sa sala. Matapos kong ipaalam sa kanya akmang aalis na ako pabalik sa kwarto ko nang magsalita siya."Ako na ang bahala sa mga susunod na transactions, ang dapat mo nalang gawin ngayon ay ang pagbabantay sa mga galaw ni Agent Tarinio."Kumunot ang noo ko dahil hindi ko inaasahan 'to. "Pero---""Saferino and Benj is enough to handle the transactions. Mawawalan ng saysay lahat ng pinaghirapan na'tin kung magtatagumpay ang agent na 'yon. Doon ka dapat magfocus."Hindi na ako tumutol pa. "Consider it done." Nang makatalikod ako nanlisika ang mga mata ko sa inis.TarinioDINUMPOT ko ang blue folder na inilagay ng head agent ko sa harap ko. Nasa opisina ako ngayon para sa panibagong kasong hahawakan ko. Binuklat ko iyon at binasa lahat ng impormasyon. Isang litrato ng matanda ang nakalagay doon at ang mga businesses nito. "Kung makikita ko puro legal na business niya ang nakarehistro, of course. Sa second page ang mga illegal deals and transactions nila.""Armado Trei. Multi billionaire, hindi basta basta ang taong 'to," sagot ko.Tumango siya bilang pagsang-ayon. "Kaya sa'yo ko ito ibibigay, lahat ng intel na'tin sa iba't ibang bansa hindi umobra. Hindi sila makakuha ng kongretong ebidensya. Lahat ng kasong hinawakan mo lahat successful at I will consider this case done.""Sisimulan ko agad ito.""Isa pa, 'wag kang magfocus sa kanya dahil front page lang siya ng kanilang business, ang totoong humahawak sa lahat ng illegal business nila ay ang anak nitong babae."Nagtataka akong tumingin sa kanya. "Bakit walang picture dito? How do I know her
AmandaNAPAINGOS ako at pinanood ang pag-alis niya. Tumawag ako ng waiter, bigla akong nagutom. Kailangan kong makaisip ng paraan para mapalapit sa kanya. Sa ngayon itong credit card lang ang rason ko para sumulpot bigla sa harapan niya, kapag naisauli ko na ito tapos na. At hindi iyon maaari. Kailangan kong umisip ng paraan para araw araw ko siyang makasama at mabantayan. Nakakapagod sumunod sa kanya araw araw. Kapag naubusan ako ng rason mahahalata niya ako. Nagmasid ako sa paligid, nagbabakasakaling may makuha akong idea. Napakagwapo niya naman kong palagi akong mag-eeffort na itrack kung nasaan siya. I'm too gorgeous to follow him around, and he don't deserve my attention. Pero ngayon wala akong choice. Sinisira niya ang nananahimik kong buhay. Pagkatapos kumain lumabas agad ako. Wala akong ibang dala kundi credit card niya. Patawid na ako ng kalsada nang may lalaking patawid din. May babaeng nakabuntot sa kanya."Kahit hindi mo ako pansinin basta hayaan mo lang akong makita ka
TarinioNAGPATULOY AKO sa pagse-serve sa mga bisita. Ngunit alerto ang buo kong pagkatao sa bawat galaw ng mga ito. Hindi ko inaalis ang tingin kay Senior Armando. Ilang minuto na akong pabalik balik sa pagse-serve ngunit wala akong nakikitang babaeng pwedeng maging anak niya na lumapit sa kanya. "Waiter," tawag sa'kin ng isang matandang babae. Binigyan ko ito ng red wine lalo at malapit lamang ito sa kinatatayuan ni Senior Armando at ang mga businessmen na kausap nito. Pasimple akong tumayo doon kahit na naibigay ko na ang wine ng matandang babae. "Kailan mo balak ipakilala sa'min ang nag-iisa mong tagapagmana? Kailangan na namin siyang kaibiganin ngayon palang bago ka magretero," pabirong sabi ni Governor Elmano, I know him dahil isa rin siya sa mga tiwalang gobernador na maganda ang imahe sa publiko. "I don't want to take the risk. Magulo ang mundo na'tin kaya gusto kong mamuhay siya sa ibang bansa na tahimik," sagot ng Senior. Kumunot
Amanda ColenNAGISING AKO dahil sa paghaplos sa aking dibdib. Napaungol ako sa nakakahalinang pakiramdam na dulot nito. Kinusot kusot ko ang aking mga mata at humikab. Tumatama na sa'king mukha ang sikat ng araw mula sa bintana. May pumipisil at humahaplos pa rin sa dibdib ko. Ilang sandali bago nag-sink-in sa utak ko kung sino ang katabi ko. Agad akong napabaling sa kaliwa at nanlaki ang mga mata nang makita ang natutulog na si Tarinio. Gigil ko siyang sinampal. "Napakamanyakis mo kahit tulog ka." Sa init ay kinurot ko ang sugat niya. Napadaing siya sa sakit. Nagdilat ng mga mata at nabalot ng pagtataka ang mukha."What are you doing here?" kunot noong tanong niya."Apartment ko 'to, ikaw ang dapat kong tanungin. What are you doing here? Bakit dito ka napadpad ng diyes oras ng gabi?" Tinaasan ko siya ng kilay. Nakatitig lamang siya sa'kin ng ilang segundo bago umayos ang reaksyon ng mukha."Naalala ko na." Inilibot niya ang tingin sa buong kwarto bago dumako sa sugat niya. "Bakit ak
Amanda ColenMABILIS ANG pagpapatakbo ko sa second hand na kotseng ibinigay sa'kin ni Saferino noong isang araw upang magsilbing service ko kapag dumating ang pagkakataon tulad nito. Nakatanggap ako ng text mula kay Benj na nakarating na ng bansa si Amari at dumiretso ito sa Desire. Isang high-end bar dito sa Pilipinas. Wala akong pakialam kahit saang bar siya mapadpad at magpakalasing pero ayon kay Benj ay nasa iisang lugar ito kung nasaan si Tarinio at kinukulit niya ang binata. Baka sa kalasingan niya kung ano pa ang masabi kay Tarinio. Mababalewala ang lahat ng pinaghirapan namin sa pagiging pabaya niya. Palibhasa nagpapakasarap lang siya sa buhay at naghihintay sa yaman ng Trei Impire. Napatiim bagang ako sa isiping 'yon, hindi ko pa rin mapigilan ang inis na namumuo sa kalooban ko. Ayokong mag-cross ang mga landas namin pero ngayon wala akong choice kundi ang pigilan siya sa katigasan ng ulo niya. Mabilis akong nakahanap ng parking lot at agad na n
Amanda ColenHINDI ko alam kung tama ba itong ginagawa ko. Sino ba naming baliw ang bibili ng tatlong aso kahit hindi marunong mag-alaga? Ipinababa ko kay manong driver ang tatlong aso, isang Pomeranian, isang Maltese, at isang Shih Tzu na binili ko sa pet house. Tiningala ko ang building kung nasaan ang condo ni Tarinio. Hindi ko alam kung nakauwi na siya galing sa bar, pero ibibigay ko sa kanya ang mga aso na ‘to. Naghintay ako sa lobby matapos kong sabihin sa receptionist na nandito ulit ako para kay Tarinio. Ang alam nila ay girlfriend niya ako kaya halos wala nang itinanong sa’kin pagpasok ko. “Excuse me, Ma’am. Tumawag po ulit si Sir Tarinio at gusto niyang umakyat nalang daw ho kayo.” Naagaw ang atensyon ko dahil lumapit sa’kin ang receptionist. Napatingin naman ako sa tatlong aso na nasa kanya kanyang kulungan. “Paano sila?” tanong ko.“Pwede pong ipadala nalang sa guard kasunod niyo.” “Anong floor ang condo niya?”“To
Amanda Colen“DAD, did you know, Tarinio Castillion?” Natigilan ako sa paghakbang dahil sa narinig kong tanong ni Amari. Nasa apartment kami ni Manang Ister nang makatanggap ako ng tawag kay Daddy, gusto niyang umuwi ako ngayon. Naging madali naman ang pagbibigay ko ng alibi kay Tarinio, sinabi kong gusto ko munang makasama si Manang Ister ngayong gabi dahil mamimiss ko ito kapag doon na ako tumira sa condo niya. Pumayag agad siya.Huminga ako ng malalim bago tuloy-tuloy na pumasok. Binati ako ng mga katulong kaya napalingon si Amari at Daddy, sa gawi ko. Agad na sumama ang tingin sa’kin ni Amari habang nakayakap ito sa matanda.“I’m here, Dad."“Why are you here?” mataray na tanong ni Amari. Malamig na tingin lang ang ipinukol ko sa kanya at hindi nagsalita.“She’s asking you, Amanda,” sabit ni Daddy. Tumango ako at tumingin kay Amari. “Pinatawag ako ni Daddy, for business.”“He’s not your dad,” pasaring niya pero hind
Tarinio Castillion“MAY improvement na ba sa pinapa-hack kong bank site ng Trei Empire?” tanong ko kay Adahiyo Sacarias, isa sa mga hacker ng team ko. Nandito ako ngayon sa opisina ko kung saan ginagawa ang hacking system. Pag-aari ko iton. Nandito lahat ng computers and equipment na ginagamit sa pagha-hack ng mga sites.Inalis niya ang headphone at isinabit iyon sa leeg. “Wala pa rin, napakahigpit ng site nila. Hindi ko mahanap ang pasikot-sikot ng kanilang system.”Hinubad ko ang ko at isinampay sa likod ng upuan kong nasa harap ng computer. “Try harder,” I told him. Tumingin siya sa iba pang kasama namin at ngumisi. “Ano nga ulit pinag-uusapan natin no’ng wala siya, boss, kanina? Gusto nating humingi ng day-off para makapambabae naman tayo?” Naghiyawan sila. Ang sarili kong departamento na itinayo ko kay may limang hacker maliban sa’kin, ako ang head nito at pag-aari ko rin ang lahat ng meron sa opisina namin. Dating mga ag
TarinioI TREMBLED as soon as I witnessed Amanda being shot in the left flank. Nablangko ang isip ko habang pinamamasdan ang nakatutok na baril sa kanya. I wanted to pull the trigger and shoot Armando in the head, but I didn't want to risk her life. I know that the moment I pull the trigger, he will kill her. Provoking him is not a good idea. I need to think; I need to save her. I don't want to lose my woman."Isang kalabit ko lang dito mas mauuna siyang mamatay sa'kin.""Pakawalan mo siya, Armando." I can't hear my own voice with so much dread. Ngayon lang ako kinabahan ng ganito sa tanang buhay ko. Hawak niya ang buhay ng babaeng mahal ko. "Pakakawalan ko siya, pero sa isang kondisyon." He smirked wickedly. "Itutok mo ang baril mo sa ulo mo at kalabitin ko.""I will...just let her go."I can't think of any way to save her but to follow his command and wait for the perfect timing to shoot him in the head. I will go along with h
AmandaWE CONTINUE walking at the tunnel nang mawala ang mga yapak. Nakaalerto pa rin ang mga baril namin ni Benj. Malalaki ang mga hakbang namin para marating ang dulo. Wala kaming ibang naririnig kundi ang mga hakbang namin, siguradong wala dito sa tunnel na 'to ang pinagtataguan ni Armando. Kung saan man kami dadalhin sa dulo kami magkikita. "Kailangan nating matapos 'to bago gumabi," I said still walking towards the end of the passage. "No matter what happen don't rush your actions, Ama. Be careful. Mawawala lahat ng pinaghirapan mo kung hindi ka makakauwi ng buhay," he replied worriedly. I smiled. "I didn't have the control for everything, what might happen is destined to happen.""Kahit na, pwedeng maiwasan ang masamang pwedeng mangyari kung mag-iingat," he insisted."Fine. Fine. I'll be careful," I said to end his worries. He's my best friend since childhood and somehow his care gives me strength. Marami na kaming pinag
AnaxI INDULGE myself in reviewing the evidences sent by Nio. I'm in the kitchen counter facing my laptop but I can hear their voices from the living room. Fifth and Cerio are the loudest, as always. Naglalabasan na naman sila ng mga kayabangan nila. "Akala ko ba sumugod tayo dito dahil may action? Bakit parang reunion naman pala ito ng mga gwapo tapos nandito pa akong pinuno niyo," Singko proudly said. "Maghintay nalang tayo dito, ayaw ni Nio na makisawsaw tayo. Tatawag 'yon kapag hindi na niya kaya," Second said. "Dapat tumulong tayo, halos lahat tayo natulungan ni Nio noong mga panahong tayo ang naghahabol kay kupido," angal ni Singko. "Kaming hindi pa hinabol ni Kupido ay dito lang hihiga," yamot na sagot ni Cerio. "Kukutungan kita. Tagahasik tayo ng kagwapohan hindi ng katamaran. Kapag ikaw naulol sa babae 'wag kang iiyak iyak sa'min, tatadyakan talaga kita," natatawang sagot ni Singko. I don't know why they c
Amanda01: 29 NANG makatanggap ako ng tawag mula kay Benj. Tahimik akong bumangon, maingat ako sa bawat galaw para iwasang magising si Tarinio. Mahimbing siyang natutulog sa tabi ko. Nasa bahay niya kami ngayon, this is a two storey modern minimalist house na malapit lang sa Quezon City. Nasa katapat na kwarto naman ang mga magulang ko. It's been a week simula noong makalipat kami. It's fulfilling for me that I can provide all they need. Patingkayad akong lumabas and silently closed the door. Sinagot ko ang tawag ni Benj habang naglalakad pababa. "Alam ko na ang location ni Armando, unfortunately, he's not with Amari.""It's fine, ika nga mas magandang buwalin ang ugat para mapatay ang puno. Armando is the root of this evilness and that bitch is acting like she's the head of the empire. Ang emperyo nilang pabagsak na.""Naihanda ko na ang mga gamit mo, I tried to convince some of our trusted personnel but most of them refused."
AmandaWE waited for two days before Tarinio finally accompanied us to Amalio's house. I tried to called them papa and mama but I'm not comfortable yet. Siguro dahil nasanay akong walang totoong mga magulang kaya iba ang pakiramdam kapag sinasabi ko ang mga salitang iyon. Naiintindihan naman ako ni Leli. As Tarinio, I should take it slowly and I shouldn't push my self. One step at a time. Mahigpit na nakahawak sa kamay ko si Leli habang pareho kaming nasa backseat ng kotse ni Tarinio. Ngayon din ang araw ng paglabas ko sa hospital at doon tutuloy sa bahay niya kasama ang mga magulang ko. Kukunin namin si Amalio upang isama at masiguro ang kaligtasan niya. "Hi-Hindi ko akalain na darating ang araw na muli ka naming makakasama," naiiyak na bulong ni Leli. Hinaplos ko ang kamay niya. "Stop crying, I won't go anywhere."Kinuha ko ang tissue sa mga gamit ko at inabot sa kanya. Pinunasan niya ang mga luha niya. Nakatitig siya sa kamay kong n
Amanda"MASAKTAN siya kapag nalaman niya, 'to. Baka mas lalo lang siyang mapahamak, sapat na sa'kin na nakikita siya araw-araw." Nagising ang diwa ko dahil sa mga pamilyar na boses na nag-uusap. Pero hindi agad dumilat dahil gusto kong marinig ang usapan nila. There's something urging me to listen to their conversation. Hindi ko na ramdam ang kirot ng sugat ko. Wala akong ideya kung ilang oras akong nakatulog matapos kong mawalan ng malay. "She has the right to know the truth," madiing sabi ni Tarinio. She? Ako ba ang pinag-uusapan nila? Ayon sa boses ng babae, siya 'yong babaeng hinabol ko bago sumakit ang sugat ko. Hindi ko maipaliwanag ang kaba sa dibdib ko. 'Yong pagkikita namin malapit sa Starbucks noon ay alam kong coincidence pero ang makita ulit siyang nakasilip sa kwarto ko, that's suspicious. I know that there's something with her actions and emotional gestures when she looked at me. "A-Alam ko, pero kung ikakapahamak niya a
Ronz BenjaminDESPITE EVERYTHING he did I can't help but to feel sorry for him. Until now I can't still believe that he would go this far for his feelings for Amari. It never crossed my mind even once that he can hurt Amanda for any reason.Ama is the purest woman I have ever know in my life. Yes, she's capable of killing people but only those who are abusive and criminal. She never did once hurt or kill innocent people. She will never hurt her friends no matter what happen. She's willing to sacrifice her life for our safety. Kahit na trinaidor siya ni Saferino nagawa niya pa ring pigilan si Agent Tarinio na 'wag itong patayin. Sa kabila ng panganganib ng buhay niya naisip niya pang iligtas si Saferino. Napahilamos ako sa sobrang frustrations. Hindi ko alam kung dapat kong barilin sa ulo si Saferino para mabasag ang bungo niya dahil aa desisyong ginawa niya o palagpasin ang kalokohan niya. "Palawalan mo ako!" he shouted. Mas lalo akong nagngingit sa galit. Malalaki ang hakbang na ni
TarinioMAHIGPIT ANG hawak ko sa rifle habang nasa biyahe kami. Tahimik ako habang si Cerio ang nagmamaneho, katabi niya sa passenger's seat si Anaxy. Ako ang nasa backseat katabi ang mga gamit na dala namin. Hindi mawala sa isip ko ang hitsura ni Amanda nang bumagsak siya sa braso ko nang tamaan siya ni Saferino. Namumutla at halos mawalan ng hininga. Kapag naaalala ko mas lalong lumalalim ang galit ko kay Armando at sa anak niya.Napatingin ako sa t-shirt na suot ko na may mantsa ng dugo niya. Nawala na sa isip ko ang magbihis, ang alam ko lang kailangang magbayad ng mga taong nanakit sa kanya. I stayed by her side until the doctor declared that she's out of danger. Niyaya ko agad si Cerio at Anaxy para pumunta kay Armando. Gusto kong iparating sa kanila kung ano ang kapalit ng ginawa nila sa babaeng mahal ko. "Kumalma ka muna, Tari," payo ni Anax. Hindi ako kumibo. Nakatingin lang ako sa labas ng bintana ng sasakyan niya at nakatanaw sa daan.
AmariI GRITTED my teeth in anger. How dare him cheated on me! Itinapon ko ang mga pictures ni Amanda at Tarinio na ibinigay sa'kin, nagkalat iyon sa sahig. Kuha iyon ngayon lang at naghahalikan sila. Tarinio promised me that he will never see her again. He's my fucking fiance. Nangako siya na tutupad siya sa arrange marriage na ito. Kahit kailan hindi ko ipapaubaya kay Amanda ang mga bagay na para sa'kin. Simula pagkabata ay kinukuha niya ang lahat ng akin, mula sa pagiging anak ng tunay kong ama hanggang sa kayamanan na para sa akin. Kinamumuhian ko siya! Hindi ko alam kung ano ang nakita ni Tarinio sa kanya, I am more beautiful than her. I am sexy, educated, and intelligent than her. Wala siyang ibang alam kundi ang mang-agaw ng hindi sa kanya. "I told you, ija, hindi mapagkakatiwalaan ang lalaking iyon," dad said. We are in our living room and he's looking at me, worried. "But I love him," I replied, almost shouting. "Kahit anong gawin niya