Tarinio
MAHIGPIT ANG hawak ko sa rifle habang nasa biyahe kami. Tahimik ako habang si Cerio ang nagmamaneho, katabi niya sa passenger's seat si Anaxy. Ako ang nasa backseat katabi ang mga gamit na dala namin. Hindi mawala sa isip ko ang hitsura ni Amanda nang bumagsak siya sa braso ko nang tamaan siya ni Saferino. Namumutla at halos mawalan ng hininga. Kapag naaalala ko mas lalong lumalalim ang galit ko kay Armando at sa anak niya.Napatingin ako sa t-shirt na suot ko na may mantsa ng dugo niya. Nawala na sa isip ko ang magbihis, ang alam ko lang kailangang magbayad ng mga taong nanakit sa kanya. I stayed by her side until the doctor declared that she's out of danger. Niyaya ko agad si Cerio at Anaxy para pumunta kay Armando. Gusto kong iparating sa kanila kung ano ang kapalit ng ginawa nila sa babaeng mahal ko."Kumalma ka muna, Tari," payo ni Anax.Hindi ako kumibo. Nakatingin lang ako sa labas ng bintana ng sasakyan niya at nakatanaw sa daan.Ronz BenjaminDESPITE EVERYTHING he did I can't help but to feel sorry for him. Until now I can't still believe that he would go this far for his feelings for Amari. It never crossed my mind even once that he can hurt Amanda for any reason.Ama is the purest woman I have ever know in my life. Yes, she's capable of killing people but only those who are abusive and criminal. She never did once hurt or kill innocent people. She will never hurt her friends no matter what happen. She's willing to sacrifice her life for our safety. Kahit na trinaidor siya ni Saferino nagawa niya pa ring pigilan si Agent Tarinio na 'wag itong patayin. Sa kabila ng panganganib ng buhay niya naisip niya pang iligtas si Saferino. Napahilamos ako sa sobrang frustrations. Hindi ko alam kung dapat kong barilin sa ulo si Saferino para mabasag ang bungo niya dahil aa desisyong ginawa niya o palagpasin ang kalokohan niya. "Palawalan mo ako!" he shouted. Mas lalo akong nagngingit sa galit. Malalaki ang hakbang na ni
Amanda"MASAKTAN siya kapag nalaman niya, 'to. Baka mas lalo lang siyang mapahamak, sapat na sa'kin na nakikita siya araw-araw." Nagising ang diwa ko dahil sa mga pamilyar na boses na nag-uusap. Pero hindi agad dumilat dahil gusto kong marinig ang usapan nila. There's something urging me to listen to their conversation. Hindi ko na ramdam ang kirot ng sugat ko. Wala akong ideya kung ilang oras akong nakatulog matapos kong mawalan ng malay. "She has the right to know the truth," madiing sabi ni Tarinio. She? Ako ba ang pinag-uusapan nila? Ayon sa boses ng babae, siya 'yong babaeng hinabol ko bago sumakit ang sugat ko. Hindi ko maipaliwanag ang kaba sa dibdib ko. 'Yong pagkikita namin malapit sa Starbucks noon ay alam kong coincidence pero ang makita ulit siyang nakasilip sa kwarto ko, that's suspicious. I know that there's something with her actions and emotional gestures when she looked at me. "A-Alam ko, pero kung ikakapahamak niya a
AmandaWE waited for two days before Tarinio finally accompanied us to Amalio's house. I tried to called them papa and mama but I'm not comfortable yet. Siguro dahil nasanay akong walang totoong mga magulang kaya iba ang pakiramdam kapag sinasabi ko ang mga salitang iyon. Naiintindihan naman ako ni Leli. As Tarinio, I should take it slowly and I shouldn't push my self. One step at a time. Mahigpit na nakahawak sa kamay ko si Leli habang pareho kaming nasa backseat ng kotse ni Tarinio. Ngayon din ang araw ng paglabas ko sa hospital at doon tutuloy sa bahay niya kasama ang mga magulang ko. Kukunin namin si Amalio upang isama at masiguro ang kaligtasan niya. "Hi-Hindi ko akalain na darating ang araw na muli ka naming makakasama," naiiyak na bulong ni Leli. Hinaplos ko ang kamay niya. "Stop crying, I won't go anywhere."Kinuha ko ang tissue sa mga gamit ko at inabot sa kanya. Pinunasan niya ang mga luha niya. Nakatitig siya sa kamay kong n
Amanda01: 29 NANG makatanggap ako ng tawag mula kay Benj. Tahimik akong bumangon, maingat ako sa bawat galaw para iwasang magising si Tarinio. Mahimbing siyang natutulog sa tabi ko. Nasa bahay niya kami ngayon, this is a two storey modern minimalist house na malapit lang sa Quezon City. Nasa katapat na kwarto naman ang mga magulang ko. It's been a week simula noong makalipat kami. It's fulfilling for me that I can provide all they need. Patingkayad akong lumabas and silently closed the door. Sinagot ko ang tawag ni Benj habang naglalakad pababa. "Alam ko na ang location ni Armando, unfortunately, he's not with Amari.""It's fine, ika nga mas magandang buwalin ang ugat para mapatay ang puno. Armando is the root of this evilness and that bitch is acting like she's the head of the empire. Ang emperyo nilang pabagsak na.""Naihanda ko na ang mga gamit mo, I tried to convince some of our trusted personnel but most of them refused."
AnaxI INDULGE myself in reviewing the evidences sent by Nio. I'm in the kitchen counter facing my laptop but I can hear their voices from the living room. Fifth and Cerio are the loudest, as always. Naglalabasan na naman sila ng mga kayabangan nila. "Akala ko ba sumugod tayo dito dahil may action? Bakit parang reunion naman pala ito ng mga gwapo tapos nandito pa akong pinuno niyo," Singko proudly said. "Maghintay nalang tayo dito, ayaw ni Nio na makisawsaw tayo. Tatawag 'yon kapag hindi na niya kaya," Second said. "Dapat tumulong tayo, halos lahat tayo natulungan ni Nio noong mga panahong tayo ang naghahabol kay kupido," angal ni Singko. "Kaming hindi pa hinabol ni Kupido ay dito lang hihiga," yamot na sagot ni Cerio. "Kukutungan kita. Tagahasik tayo ng kagwapohan hindi ng katamaran. Kapag ikaw naulol sa babae 'wag kang iiyak iyak sa'min, tatadyakan talaga kita," natatawang sagot ni Singko. I don't know why they c
AmandaWE CONTINUE walking at the tunnel nang mawala ang mga yapak. Nakaalerto pa rin ang mga baril namin ni Benj. Malalaki ang mga hakbang namin para marating ang dulo. Wala kaming ibang naririnig kundi ang mga hakbang namin, siguradong wala dito sa tunnel na 'to ang pinagtataguan ni Armando. Kung saan man kami dadalhin sa dulo kami magkikita. "Kailangan nating matapos 'to bago gumabi," I said still walking towards the end of the passage. "No matter what happen don't rush your actions, Ama. Be careful. Mawawala lahat ng pinaghirapan mo kung hindi ka makakauwi ng buhay," he replied worriedly. I smiled. "I didn't have the control for everything, what might happen is destined to happen.""Kahit na, pwedeng maiwasan ang masamang pwedeng mangyari kung mag-iingat," he insisted."Fine. Fine. I'll be careful," I said to end his worries. He's my best friend since childhood and somehow his care gives me strength. Marami na kaming pinag
TarinioI TREMBLED as soon as I witnessed Amanda being shot in the left flank. Nablangko ang isip ko habang pinamamasdan ang nakatutok na baril sa kanya. I wanted to pull the trigger and shoot Armando in the head, but I didn't want to risk her life. I know that the moment I pull the trigger, he will kill her. Provoking him is not a good idea. I need to think; I need to save her. I don't want to lose my woman."Isang kalabit ko lang dito mas mauuna siyang mamatay sa'kin.""Pakawalan mo siya, Armando." I can't hear my own voice with so much dread. Ngayon lang ako kinabahan ng ganito sa tanang buhay ko. Hawak niya ang buhay ng babaeng mahal ko. "Pakakawalan ko siya, pero sa isang kondisyon." He smirked wickedly. "Itutok mo ang baril mo sa ulo mo at kalabitin ko.""I will...just let her go."I can't think of any way to save her but to follow his command and wait for the perfect timing to shoot him in the head. I will go along with h
NAKANGISING BUMABA si Tarinio sa motorbike na dala. Taas noong pumasok sa building kung saan ang pad ng kanyang pinsang si Anaxy. Kumindat siya sa receptionist na humagikhik nang makita siya. Pabiro siyang sumaludo dito bago tuluyang sumakay sa elevator.Pasipol sipol siya habang hinihintay ang pagdating sa tamang palapag. Ngayon ang kaarawan ng pinsan, nagyaya ito ng inuman para magdiwang. Medyo hindi naman siya busy kaya nagpasya siyang pumunta, isa pa hindi niya rin naman ito matitiis."Mga tarantado kong pinsan," nakangisi niyang sigaw nang tuluyang makapasok sa pad.Nandoon na ang lahat, busy sa pag-inom. Napatingin siya sa wrist watch, napailing nang makitang late siya ng dalawang oras kaya halos lasing na ang mga ito."Tari, akala ko hindi ka na dadating. You're busy fucking your slut?" natatawang salubong ni Cerio."Nasaan ang birthday boy?" Pabiro niyang sinuntok ang balikat nito at hindi na pinansin ang pagiging madumi ng mga salitang lumalabas sa bibig."Here." Bumaling siy
TarinioI TREMBLED as soon as I witnessed Amanda being shot in the left flank. Nablangko ang isip ko habang pinamamasdan ang nakatutok na baril sa kanya. I wanted to pull the trigger and shoot Armando in the head, but I didn't want to risk her life. I know that the moment I pull the trigger, he will kill her. Provoking him is not a good idea. I need to think; I need to save her. I don't want to lose my woman."Isang kalabit ko lang dito mas mauuna siyang mamatay sa'kin.""Pakawalan mo siya, Armando." I can't hear my own voice with so much dread. Ngayon lang ako kinabahan ng ganito sa tanang buhay ko. Hawak niya ang buhay ng babaeng mahal ko. "Pakakawalan ko siya, pero sa isang kondisyon." He smirked wickedly. "Itutok mo ang baril mo sa ulo mo at kalabitin ko.""I will...just let her go."I can't think of any way to save her but to follow his command and wait for the perfect timing to shoot him in the head. I will go along with h
AmandaWE CONTINUE walking at the tunnel nang mawala ang mga yapak. Nakaalerto pa rin ang mga baril namin ni Benj. Malalaki ang mga hakbang namin para marating ang dulo. Wala kaming ibang naririnig kundi ang mga hakbang namin, siguradong wala dito sa tunnel na 'to ang pinagtataguan ni Armando. Kung saan man kami dadalhin sa dulo kami magkikita. "Kailangan nating matapos 'to bago gumabi," I said still walking towards the end of the passage. "No matter what happen don't rush your actions, Ama. Be careful. Mawawala lahat ng pinaghirapan mo kung hindi ka makakauwi ng buhay," he replied worriedly. I smiled. "I didn't have the control for everything, what might happen is destined to happen.""Kahit na, pwedeng maiwasan ang masamang pwedeng mangyari kung mag-iingat," he insisted."Fine. Fine. I'll be careful," I said to end his worries. He's my best friend since childhood and somehow his care gives me strength. Marami na kaming pinag
AnaxI INDULGE myself in reviewing the evidences sent by Nio. I'm in the kitchen counter facing my laptop but I can hear their voices from the living room. Fifth and Cerio are the loudest, as always. Naglalabasan na naman sila ng mga kayabangan nila. "Akala ko ba sumugod tayo dito dahil may action? Bakit parang reunion naman pala ito ng mga gwapo tapos nandito pa akong pinuno niyo," Singko proudly said. "Maghintay nalang tayo dito, ayaw ni Nio na makisawsaw tayo. Tatawag 'yon kapag hindi na niya kaya," Second said. "Dapat tumulong tayo, halos lahat tayo natulungan ni Nio noong mga panahong tayo ang naghahabol kay kupido," angal ni Singko. "Kaming hindi pa hinabol ni Kupido ay dito lang hihiga," yamot na sagot ni Cerio. "Kukutungan kita. Tagahasik tayo ng kagwapohan hindi ng katamaran. Kapag ikaw naulol sa babae 'wag kang iiyak iyak sa'min, tatadyakan talaga kita," natatawang sagot ni Singko. I don't know why they c
Amanda01: 29 NANG makatanggap ako ng tawag mula kay Benj. Tahimik akong bumangon, maingat ako sa bawat galaw para iwasang magising si Tarinio. Mahimbing siyang natutulog sa tabi ko. Nasa bahay niya kami ngayon, this is a two storey modern minimalist house na malapit lang sa Quezon City. Nasa katapat na kwarto naman ang mga magulang ko. It's been a week simula noong makalipat kami. It's fulfilling for me that I can provide all they need. Patingkayad akong lumabas and silently closed the door. Sinagot ko ang tawag ni Benj habang naglalakad pababa. "Alam ko na ang location ni Armando, unfortunately, he's not with Amari.""It's fine, ika nga mas magandang buwalin ang ugat para mapatay ang puno. Armando is the root of this evilness and that bitch is acting like she's the head of the empire. Ang emperyo nilang pabagsak na.""Naihanda ko na ang mga gamit mo, I tried to convince some of our trusted personnel but most of them refused."
AmandaWE waited for two days before Tarinio finally accompanied us to Amalio's house. I tried to called them papa and mama but I'm not comfortable yet. Siguro dahil nasanay akong walang totoong mga magulang kaya iba ang pakiramdam kapag sinasabi ko ang mga salitang iyon. Naiintindihan naman ako ni Leli. As Tarinio, I should take it slowly and I shouldn't push my self. One step at a time. Mahigpit na nakahawak sa kamay ko si Leli habang pareho kaming nasa backseat ng kotse ni Tarinio. Ngayon din ang araw ng paglabas ko sa hospital at doon tutuloy sa bahay niya kasama ang mga magulang ko. Kukunin namin si Amalio upang isama at masiguro ang kaligtasan niya. "Hi-Hindi ko akalain na darating ang araw na muli ka naming makakasama," naiiyak na bulong ni Leli. Hinaplos ko ang kamay niya. "Stop crying, I won't go anywhere."Kinuha ko ang tissue sa mga gamit ko at inabot sa kanya. Pinunasan niya ang mga luha niya. Nakatitig siya sa kamay kong n
Amanda"MASAKTAN siya kapag nalaman niya, 'to. Baka mas lalo lang siyang mapahamak, sapat na sa'kin na nakikita siya araw-araw." Nagising ang diwa ko dahil sa mga pamilyar na boses na nag-uusap. Pero hindi agad dumilat dahil gusto kong marinig ang usapan nila. There's something urging me to listen to their conversation. Hindi ko na ramdam ang kirot ng sugat ko. Wala akong ideya kung ilang oras akong nakatulog matapos kong mawalan ng malay. "She has the right to know the truth," madiing sabi ni Tarinio. She? Ako ba ang pinag-uusapan nila? Ayon sa boses ng babae, siya 'yong babaeng hinabol ko bago sumakit ang sugat ko. Hindi ko maipaliwanag ang kaba sa dibdib ko. 'Yong pagkikita namin malapit sa Starbucks noon ay alam kong coincidence pero ang makita ulit siyang nakasilip sa kwarto ko, that's suspicious. I know that there's something with her actions and emotional gestures when she looked at me. "A-Alam ko, pero kung ikakapahamak niya a
Ronz BenjaminDESPITE EVERYTHING he did I can't help but to feel sorry for him. Until now I can't still believe that he would go this far for his feelings for Amari. It never crossed my mind even once that he can hurt Amanda for any reason.Ama is the purest woman I have ever know in my life. Yes, she's capable of killing people but only those who are abusive and criminal. She never did once hurt or kill innocent people. She will never hurt her friends no matter what happen. She's willing to sacrifice her life for our safety. Kahit na trinaidor siya ni Saferino nagawa niya pa ring pigilan si Agent Tarinio na 'wag itong patayin. Sa kabila ng panganganib ng buhay niya naisip niya pang iligtas si Saferino. Napahilamos ako sa sobrang frustrations. Hindi ko alam kung dapat kong barilin sa ulo si Saferino para mabasag ang bungo niya dahil aa desisyong ginawa niya o palagpasin ang kalokohan niya. "Palawalan mo ako!" he shouted. Mas lalo akong nagngingit sa galit. Malalaki ang hakbang na ni
TarinioMAHIGPIT ANG hawak ko sa rifle habang nasa biyahe kami. Tahimik ako habang si Cerio ang nagmamaneho, katabi niya sa passenger's seat si Anaxy. Ako ang nasa backseat katabi ang mga gamit na dala namin. Hindi mawala sa isip ko ang hitsura ni Amanda nang bumagsak siya sa braso ko nang tamaan siya ni Saferino. Namumutla at halos mawalan ng hininga. Kapag naaalala ko mas lalong lumalalim ang galit ko kay Armando at sa anak niya.Napatingin ako sa t-shirt na suot ko na may mantsa ng dugo niya. Nawala na sa isip ko ang magbihis, ang alam ko lang kailangang magbayad ng mga taong nanakit sa kanya. I stayed by her side until the doctor declared that she's out of danger. Niyaya ko agad si Cerio at Anaxy para pumunta kay Armando. Gusto kong iparating sa kanila kung ano ang kapalit ng ginawa nila sa babaeng mahal ko. "Kumalma ka muna, Tari," payo ni Anax. Hindi ako kumibo. Nakatingin lang ako sa labas ng bintana ng sasakyan niya at nakatanaw sa daan.
AmariI GRITTED my teeth in anger. How dare him cheated on me! Itinapon ko ang mga pictures ni Amanda at Tarinio na ibinigay sa'kin, nagkalat iyon sa sahig. Kuha iyon ngayon lang at naghahalikan sila. Tarinio promised me that he will never see her again. He's my fucking fiance. Nangako siya na tutupad siya sa arrange marriage na ito. Kahit kailan hindi ko ipapaubaya kay Amanda ang mga bagay na para sa'kin. Simula pagkabata ay kinukuha niya ang lahat ng akin, mula sa pagiging anak ng tunay kong ama hanggang sa kayamanan na para sa akin. Kinamumuhian ko siya! Hindi ko alam kung ano ang nakita ni Tarinio sa kanya, I am more beautiful than her. I am sexy, educated, and intelligent than her. Wala siyang ibang alam kundi ang mang-agaw ng hindi sa kanya. "I told you, ija, hindi mapagkakatiwalaan ang lalaking iyon," dad said. We are in our living room and he's looking at me, worried. "But I love him," I replied, almost shouting. "Kahit anong gawin niya