Approval for Euthanasia.
Nakita kaagad ng Chief Lawyer ang dokumento sa ibabaw ng kanyang mesa. Kinuha niya ito ngunit wala lakas ng loob para buksan iyon. Tipong mabigat ito sa kanyang kamay, kahit nga ilang papel lamang ang nilalaman nito.
Alam niya na para iyon sa kanyang kaibigan.
Si William.
Marami nang papel at dokumento na dumaan sa kanya, ngunit ngayon nakakalungkot isipin na may mga papel na ang nilalaman ay katulad niyon.
Papel na maaring mawalan ng hininga ang isang tao.
Approval for Euthanasia…
Napahawak siya sa kanyang batok.
Muli na naman nagpakita ang ducomentong iyon sa kanya.
Ang kaibigan niya na halos siyam na taon nang comatose, at kinukumbinsi siya ng Chief Aquinas Physician na tanging makina at gamot ang dahilan para manatiling humihinga ang buto’t katawan ni William.
William Aquinas.
Ang kilalang Presidente ng Aquinas Group na halos sampung taon nang hinihintay na magkaroon ng malay. Hindi lamang ang mga kaibigan nito at kompanya ang naghihintay sa kanyang pagbabalik, kundi ang nag-iisang anak nito na hindi mawalan walang ng pag-asa at kahit kailan hindi tinatangap ang dokumentong iyon…
Umaasa na balang araw magigising pa ang kanyang ama. Sa haba ng panahon na lumipas, patuloy parin itong umaasa na darating ang balang araw na iyon.
“Kamusta ang batang yun?” Ang tanong ni Oxford kay Seneca upang mapabuntong hininga ang doktor.
“Si Gabriel?” bangit niya sa pangalan ng nag-iisang anak ni William. Na siya ring nag-iisang tagapagmana ng kayamanan ng pamilyang Aquinas.
“Wala paring pinagbago. Ganoon parin. Umaasa parin siya na magigising ang kanyang ama. Ngunit hindi. Alam kong isang himala na lang ang hinihintay ng batang iyon para magising ang kanyang ama. Halos magsasampung-taon nang nakaratay ang katawan ni William. Walang pinapakitang pagbabago, bukod sa… Nagmumukha na siyang bangkay. Kailangan na natin kumilos, Oxford. Kailangan natin hikayatin si Gabriel. Kailangan na niyang harapin ang katotohanan na ito, na matagal nang wala ang kanyang ama.”
Hindi umimik ang abogado sa sinabi ng doktor. Pareho nilang alam kung gaano kahirap ito para kay Gabriel.
“Kailangan niya itong harapin. Alam kong mahirap ito sa kanya, ngunit kailangan niya unawain. Sampung taon… Halos magsasampung taon nang hindi nagigising si William. Kailangan nating respetuhin ang katawan niya.”
Muli, napabuntong-hininga si Oxford bilang tugon niya dito. Ipinikit ang mga mata at napahilot ng sintido. Sa kanyang isipan nakikita niya ang kaibigan na si William, katulad noon na nadaratnan nga niyang nagbabasa ito ng dyaryo sa hardin.
William, kung ikaw ang nasa katayuan ko ngayon, ano nga ba ang gagawin mo? At masisi mo ba ang iyong anak sa ginagawa niya ngayon?
Naitanong na lamang ni Oxford habang nakatitig sa bakas ng alaala noong nasa maayos pa ngang kalagayan si William.
Sa tuwina nga parang hindi masasabi ni Oxford na matatawag nga bang pamilya ang ibinigay na pamilya ni William sa kanyang nag-iisang anak na si Gabriel. Halos matapos mamatay ng asawa nito inilaan ang oras niya sa pagpapatakbo ng kompanya.
Kaibigan nilang dalawa si William simula pa noong nagkaroon sila ng kaisipan. Tapat na naglilingkod ang pamilya ni Oxford at Seneca sa pamilyang Aquinas, dahilan upang nakilala nila si William. Matalik na kaibigan ang turing nila sa isa’t-isa. Ngunit sila yung klase nang magkakaibigan na isa lang ang direksyon ng isipan, ang maging maunlad at mapa-unlad pa ang binigay na buhay ng pamilya nila sa kanila. Mayroon silang pagkaka-iba sa hilig siguro dahil sa mga pinagmulan nila.
Si Oxford, nangaling sa pamilyang nagsisilbi ng tapat sa bayan. Karamihan sa myembro ng kanyang pamilya ay mga abogado. Kaya naman kinuha niya ang kurso na siyang hindi niya pagsisihan ayon na rin sa kanyang hilig. Para saan ang kaisipan niya na palaging nagdadalawang-isip sa mga sinasabi ng ibang tao? Palaging naghahanap ng butas, at kung aayon ba ito sa batas. Kurso na nais niya ngang ipaglaban ang sinong mang nilalamangan at hindi nilalabanan ng patas.
Habang nasa College of Law naman si Seneca naman na nangaling sa pamilya ng Scientist at doktor, natural na papasok siya sa College of Medicine. At si William, hindi kalayuan sa department ni Oxford, pumasok siya sa College of Business.
Kilala ang pamilyang Aquinas hindi dahil sa yaman ng pamilyang ito kundi dahil sa napakatanyag na kontrobersyal tungkol sa Aquinas Massacre. Walang natira sa pamilyang, kundi si William at ang kanyang lolo.
Ngayon naman kung mangyayari itong hinahangad ni Seneca na Euthanasia para kay William, ibig lang sabihin nito, maiiwan mag-isa si Gabriel sa mundong ito, bilang nag-iisang tagapagmana ng kayamanan ng pamilyang Aquinas.
Yun kung papayag nga si Gabriel.
Sa kanilang tatlo, si William lamang ang nagkaroon ng asawa, kahit nga siya ang pinaka-abala sa kanilang lahat. Halos hinahabol parati ang kanyang oras. Simula nang yumao ang kanyang lolo, siya na itong nagpapatakbo ng malaking kompanya. Ngunit ang hindi aakalain ng mga kaibigan niya, balang araw ikakasal siya. Usap-usapan noon na isang arrange marriage lang ito, ngunit pinatunayan ni William na mali ang balita. Ang pagpapakasal niya kay Bianca ay dahil mahal niya ito at wala nang iba pang dahilan.
Nang makilala ng kaibigan ni William si Bianca sa isang pagtitipon, doon nila napagtanto na napakaswerte ni William sa kanya. Hindi lang sa maganda, kundi pati ang kalooban nito na tila ba isang nabubuhay na anghel. Mabait, maunawain at maalalahanin kay William. Yun ang kailangan ni William, sa isang tulad niya na napaka-workaholic.
Di nagtagal, nabalitaan nila na nagdadalang-tao ang asawa ni William. Masaya sila para sa kanilang kaibigan. Dahil sa wakas may panibagong dagdag na naman sa myembro ng pamilyang Aquinas.
Ngunit ang masayang balita ay hindi maiiwasan na magkaroon ng kakambal na hindi naman ginusto nino man.
Natuwa ang mga kaibigan ni William na nanganak ng malusog na batang lalaki si Bianca. Nagmamadali silang bumisita noon, ngunit hindi pa sila nakakarating sa silid, nabalitaan na nilang pumanaw na ang asawa ng kaibigan nila, ilang minuto matapos nito ma-isilang si Gabriel.
Sa napuputol na hininga ni Bianca, ang tanging nagawa niya para sa kanyang anak ay ang pangalanan ito.
“Gabriel… Ang anghel nating dalawa, William.”
Sawian si William. Naiwan sa kanyang ang responsibilidad bilang isang ama at ina sa kanilang anak. Isa pa, hindi rin nangaling sa isang pangkaraniwang pamilya si Bianca. Personal nitong pinapalakad ang kompanya ng kanilang pamilya na hindi nahuhuli sa pag-unlad, ang Wilford Corporation. Kaya nang pumanaw ito, lalong bumigat ang pasanin ni William. Dalawang kompanya ang kailangan niyan patakbuhin ng sabay. Hindi niya naisipan na i-merge ito sapagkat naniniwala siya na ang kay Bianca ay mananatili sa pangalan nito.
Dahil rito nawalan ng oras si William sa kanyang anak na si Gabriel. Kapag nagkakasakit ito, si Seneca ang nangangalaga dito. Kapag mayroong mahalagang mangyayari sa buhay ni Gabriel, ang kaibigan na doktor at abogado ni William ang parating umaalalay dito. Hindi naman iba kay Seneca at Oxford ang bagay na ito, dahil para sa kanila, itinuturing nilang anak nila si Gabriel. At kahit ano man ang mangyari, nangako ang magkaibigan na susuportahan nila ang mag-ama.
Hangang sa kalagitnaan ng pagpupulong, may pangyayari na hindi inaasahan ng karamihan. Inatake si William, nawalan ito ng malay at si Seneca ang kaagad na tumingin dito. Dinala sa hospital at doon nagkamalay.
Matigas ang ulo dahil nais na nito umuwi, ngunit pinagbawalan siya ni Seneca. Kailangan niyang manatili sa hospital upang gumaling ito. Sa awa ng diyos nakinig si William at nangakong mananatili hangang isang linggo. Nangako ang kanyang kaibigan na sila na muna ang bahala sa kanyang iniwan na responsibilidad sa kompanya.
Ngunit tatlong araw pa lamang ang nakakalipas, ang pangako ni William kay Seneca ay hindi nangyari sapagkat magaling na raw siya. Nagpasalamat si William sa kanyang kaibigan sa mga ginawa nito para sa kanya.
Bumalik nga si William sa kompanya, at hindi pa natatapos ang araw, muling siyang itinakbo sa hospital dahil bigla itong nahimatay sa kalagitnaan ng board meeting.
Lumala ang kondisyon ni William, at si Seneca ang nakapagsabi kay Oxford na hindi ito magigising ng ilang araw. Pero ang ilang araw na yun ay naging buwan at taon, matapos nga ideklarang brain dead ang sitwasyon ni William ng mga specialista.
@DeathWish
[HER RETURN 2024]
Dahil sa nangyari kay William hindi lang ito naging silbing unos sa kanyang kompanya kundi sa nag-iisa niyang anak na si Gabriel. Napakabata pa nito para maiwan ang malaking responsibilidad sa kompanya. “Halos nitong linggo ko lang nakita ulit si William, hayaan mo ako na muli ko siyang puntahan at makita man lang muna, ngayon.” Na siyang maingat naman na isinilid ni Oxford sa kanyang suitcase ang dokumento. Lumabas ito kasama si Seneca at pumunta nga sa hospital kung nasaan si William. Habang papunta sila sa hospital sa isang gusali naroroon ang napakalaking screen at pinapakita nito ang ekonomiya ng bansa. Nangunguna ang Aquinas Group na may malaking kontribusyon sa bansa. Muli napabuntong-hininga si Oxford. Naalala pa noon niya noon ang unang pagkakataon na naglantad sa publiko ang pangalan ni Gabriel. Ang batang dapat na tinatamasa ang kalayaan ay biglang inabuso ng responsibilidad nito sa kanyang pamilya. Gabriel Aquinas. Labing pitong taong gulang ng maratay sa hospital a
Pinagmamasdan ni Oxford si Gabriel habang nagsasalita ito sa enteblado upang ipakilala ang panibagong produkto ng kompanya.Hindi man lang ito ngumingiti.Ngunit maraming mga mata ang nahuhumaling sa kagaya ni Gabriel. Mula sa tindig at pananamit, halata namang maraming babae ang maghahabol sa kanya. Ang bibig na maraming mapapa-Oo dahil sa matalino at galing sa pananalita.Nang dumating si Seneca, tinapik siya nito sa balikat.“Nauunawaan ko na kung bakit ipinangalan ni Bianca sa nag-iisa nilang anak ang martyr na archangel. Gabriel.”Pilyong ngumiti si Seneca at naupo sa tabi ng kaibigan.“Dahil sa physical na anyo?” Hula ng doktor.“Hindi lang dahil sa physical na anyo pati ata ang magiging papel niya sa mundong ito. Kailangan ba talaga niyang maging seryoso? Nakita mo na ba siyang ngumiti? Si Gabriel ba nabangit sa biblia na ngumiti?”Kinuha na lamang ng doktor ang inumin niya sa mesa at ngumiti ito sa kanyang kaibigan saka napailing. “Mabuti pa itong ama niya, nakita nating ngumi
“Headmistress, kinumpirma na ng secretarya ni Master William na naka-alis na ang private jet papuntang Russia.” Narinig ni Gabriel na ibinalita ng isang katulong kay Agatha.“Matagal na namang makakabalik si Master William, siguraduhin ninyo ang securidad ng paligid.”Naibaba ni Gabriel ang kanyang librong binabasa at tahimik na napabuntong-hininga. Napatitig sa labas ng bintana at ang malagintong sinag ng araw ang sumalubong sa kanyang paningin. Noong bata siya hindi niya maunawaan kung bakit laging umaalis ang kanyang ama lalo na labas pasok ito ng bansa. Sa tuwina napakalayo ng mga lugar ang pinupuntahan nito. Halos nga hinahabol nito ang oras. At hindi maintindihan kung para saan itong ginagawa ng kanyang ama.Hangang sa natuklasan niya ang sistema kung paano umiikot ang pera sa mundong ito. Palaging naiiwan si Gabriel sa Aquinas Manor, napakalaking bahay ngunit halos lahat ng sulok ay mayroong mga nakabantay o hindi kaya mga kamera. Para ito sa kanyang securidad, na tila ba isa
Nang makaramdam si Gabriel na may humihila ng kanyang pain, agad naman nakita ng kanyang ama na mayroon na siyang mahuhuli.Ngumiti ito para sa kanya, at kaagad na hinila ni Gabriel ang kanyang pamingwit.Isang isda na may kalakihan upang ngumiti si Gabriel at masaya siyang tinulungan ng kanyang ama.Kumikislot ang isda at madulas ito sa kamay kaya dali-daling dinala ng isa sa tauhan na kasama nila ang pagsisidlan.“Naunahan mo pa akong makahuli, Gabriel.” Ani ng kanyang ama. “Natutuwa ako para sayo.”Sa oras na yun, parang kung anong tagumpay ang nakamit ni Gabriel dahil lang sa sinabi ng kanyang ama. Iyon ang una niyang pagkakataon na marinig na tila ba ipinagmalaki siya ng kanyang ama. Ang araw na iyon ay hindi niya nakakalimutan.Muling hinagis ni Gabriel ang pain sa ilog. At ang kanyang ama nagpatuloy sa ikinukwento nito sa kanya. Tahimik lang siyang nakikinig ngunit kung may ano sa kanya na nais niyang makahuli ulit ng isda bago pa man makahuli ang kanyang ama.“Katulad ng pang
At ngayon nasa harapan na ni Gabriel ang kanyang ama. Kung dati rati ang likuran nito ang palagi niyang nakikitang tumatalikod sa kanya, nitong mga nakalipas na taon naman siya ang palaging umiiwas sa kanyang ama.Umiiwas dahil sa pait na kanyang nararamdaman dahil sa sitwasyon na nakikita nito sa kanyang ama.Ito rin ba ang nararamdaman ng kanyang ama kung bakit siya nito iniiwasan noon?Hindi.Magkaibang-magkaiba sila ng sitwasyon.Kalaban ni Gabriel ang sundong kamatayan ng kanyang ama.At sa tingin ngayon ng binata, matagal na siyang nagsisinungaling sa kanyang sarili. Umaasa na balang araw may magandang balitang darating sa kanya. Iyon ay ang magkamalay ang kanyang ama.Sa sitwasyon nito may kung ano sa kanya na pilit niya pinipigilan na hindi tangapin na hindi na nga ito magkakamalay pa.Natatakot siya. Takot na hindi niya maintindihan kung para saan. Sa buong buhay nito parang ilang oras lang sila nagkasama. Minsan lang mag-usap at minsan lang maging magulang sa kanya.Kaya
Alam na ni Gabriel ang sasalubong sa kanya kung sa main exit siya dadaan. Kaya mula sa VIP area ng hospital dumaan siya sa VIP hallway papunta sa basement. Ngunit kahit sa basement may mga taga-media na nakaabang pero dahil sa presensya ng mga tauhan ni Gabriel hindi ito makalapit sa kanya.Kailan man hindi sini-sekreto ng gobyerno at mga ka-kompetensya ang mga nangyayari sa pamilya ng Aquinas. Aktibo nilang sinusubaybayan ang buhay nila lalo na siya bilang tagapagmana ng lahat ng ari-arian ng pamilya. Kung may pagkakataon na may mahuthot sila ay gagawin nila yun. Palaging mayroong kinakaharap na kaso at hindi na yun bago kay Gabriel. Dahil wala naman napapatunayan sa mga kasong yun.Karamihan ng kalaban ng pamilyang Aquinas ang nais nila ang makapaghanap ng butas sa pamilyang Aquinas, ngunit nabibigo sila parati.At simula nang lumabas ang mukha ni Gabriel sa publiko siya na ang paboritong pinupuntirya ngayon.Matapos ma-comatose ang kanyang ama, saan man siya magpunta di siya nakak
Yung gabing iyon…Naalala ng dalaga…Ang isang gabi na kamutikan na siyang sumuko sa buhay. Sa maari naman tumakas diba? At bahala na yung maiiwan niya?Ngunit hindi… Hindi siya hinayaan ng Maylikha na gumawa ng hindi maganda sa sarili niya sa pamagitan nga ni Sister Agnes.At sa katayuan nga ni Serena, sino naman ang di aayaw sa buhay kung ang buhay ay palaging hinahamon ng problema?Napangiti ang dalaga ng maalala niya iyon.Napadpad siya mismo sa kinalalagyan ng sasakyan ngayon.Mismo sa sidewalk na yun.Naupo siya roon na parang isang baliw na wala na ngang pag-asang natitira sa kanya noon.Pero hangang ngayon marami parin siyang problema, ngunit sa awa ng diyos nabibilang pa naman sa kanyang mga kamay.‘Tiwala lang, at wag susuko. Lahat mayroong hanganan, at kapag tumigil ka, natural na hindi matatapos ang problema.’Dati rati maganda pa ang buhay nila kung hindi lang talaga sila hinamon ng buhay.Paralizado ang masipag niyang ama.Dalawa silang magkapatid sa unang asawa ng kanya
Kahit mahinang kislot kaagad iyon maririnig ni Gabriel, kaya ng may narinig siya na parang may bumagsak, kaagad na umangat ang paningin niya. Paglingon niya sa bintana, isang babae…Nadulas ito malapit sa kanyang sasakyan…At biglang hindi niya nahuli ang kanyang sarili dahil binuksan niya ang sasakyan at sa kanyang isipan kailangan niyang tulungan ang babae.Ngunit natigilan siya dahil nakatayo na ang babae.Hindi naman makapaniwala si Gabriel sa ikinilos niya.Ang dalaga naman nagmadaling pinulot ang mga dala niya.Babalik na sana si Gabriel sa loob ng sasakyan ng napansin niyang mayroong lalaking napatitig sa dalaga. Kaagad na kinutuban si Gabriel na parang hindi ito kilala ng dalaga. Para sa binata hindi naman kagandahan ang dalaga para pagnasaan ito ng isang lalaki. Ngunit yung lalaki kasi halata niya na isa itong manyak. Yung shirt pa naman ng babae masyado maluwag kaya habang pinupulot ang mga gamit nito kung sisilipin talaga nakikita ang cleavage nito.Wala nang nagawa si Gabr
Chapter 218 Egg Cells? Abala si Serena na lagyan ng palaman ang kanyang tinapay habang nasa kapatagan. Sariwa ang hangin… at napakaganda ng paligid. Nililipad ang kanyang buhok… At sa pagkagat sana niya ng kanyang tinapay, biglang siyang nakakita ng mga-asawang kuneho.Nagtataka man kung bakit mayroong kuneho sa paligid niya… Bumangon siya dahil gustong-gusto niya makakita noon sa malapitan. Nilapitan niya ang mag-asawang kuneho, pero bigla itong tumakbo… Kaya hinabol niya. Hangang sa nakita niyang may mga kasama itong maliliit na kuneho…Napangiti siya.Yung pakiramdam na napakagaan ng ngiti niyang iyon.Hangang sa…Naghihintay siya sa may bus stop… Nang biglang umulan. Nagsitakbuhan ang mga tao sa paligid niya… Habang siya manghang-mangha sa patak ng ulan. Nang bigla niyang hinubad ang suot niyang sapatos… At masayang nagtampisaw sa ulan.Yung pakiramdam na iyon… Sobra siyang nagagalak. Na tipong lahat ng bagay ay umaayon para sa kanyang kaligayahan. Walang katumbas ng pananabik an
Chapter 217 The Changes Hindi inaasahan ni Serena na kilala ni Venus ang kuya Ryan niya.“Akalain mo ang liit talaga ng mundo.” Natatawang sinabi ni Venus at bakas sa mukha nito na puno ng pang-aasar ang mababanat nito sa maghapon sa pamilya niya.“Kung ano man ang pinaplano mo itigil mo yan.”“Anong itigil? Nakakatuwa ngang isipin kapag naisakatuparan ko ang pangti-trip ko ngayon.”“Saan mo ba napulot ang taong yan Sera?” bumalik si Ryan na may dalang prutas at nilapag sa harapan nila. “Tsk. Di ko aakalain na makaka-apak yan dito sa bahay natin.”“Kuya.”“At bakit sa dinami-daming maaring maging kapatid mo yan pang gago, ha Serena?” Balik naman ni Venus kay Ryan na nakatitig dito.Nagkasalubungan ang paningin at wala ngang nagpatalo. Napabuntong-hininga na lamang si Serena. Siguro nga talaga mayroong hidwaan.“Makapagsalita ‘to, baka nakakalimutan mo wala ka sa territoryo mo.”“Heh. Ikaw ata ang nakakalimot, isa kami sa sponsor ng foundation na nagbigay ng bahay na’to sa inyo. Kaka
Chapter 216 Venus Vs. Her Siblings “Ate, kakarating pa lang nila Ate Sera.” si Allison na nakiki-usap nga kay Rozzie. “Hayaan na muna natin sila magpahinga. Saka na lang din kapag andito na sila Mama at Kuya Ryan.”“Ewan ko lang Allison. Simple lang naman ang isasagot niya, nagawa pang pag-inartehan ako.”“Ikaw din po Ate baka magsisi ka.” Matalinghangang pagsawsaw ni Venus sa usapan. “Okey ka na ba Serena?”“Kung sino ka mang babae ka, hindi kita tinatanong. Wag ka ngang makisawsaw. Usapang pamilya ‘to. Oo malaki ang utang na loob ni Sera sa inyo dahil binigyan niyo siya ng trabaho, ngunit alam niyo ba ng dahil sa inyo malalagay sa alanganin ang pamilyang ito? Kayo ata ang dahilan kung bakit lumaki ang ulo niya.”“Sa may dahilan naman talaga na lumaki ang ulo niya kung si Liam lang naman ang itatapat.” Sagot kaagad ni Venus na napahawak na n
Chapter 215 Hearing His Name “Nasaan sila?” naitanong na lamang ni Serena kay Allison na inihanda nga nito sa mesa ang ginawang Mango Graham. Halata naman kasing nag-iisa lang ito.“Ah sila Ate, may mga pinuntahan lang pero mamaya pauwi na ang mga yun. Lalo na andito ka. Nga pala nabalitaan mo na ba yung tungkol kay Kuya Ryan? Heto…” Abot ni Allison ng kutsara at binigyan din si Venus.“Ang galing niya Ate.”Ang balitang tungkol sa pagiging bayani ni Ryan matapos sumagip ito ng mga tao.“Mabuti at di siya napahamak. Pero masaya ako para sa kanya.”“Infairness may sinabi nga itong Mango Graham mo.” Si Venus. “Kunin kitang chef ng banda namin gusto mo?”Nanlaki ang mga mata ni Allison.“Talaga?!”“Oo naman kung gusto mo bakit hindi?”“Sige! Kapag nanganak na ako.”“Wait ma
Chapter 214 His Web Nakaramdam ng pagyugyug ng balikat si Serena kaya naimulat niya ang kanyang mga mata.“Andito na po tayo sa village niyo.” Si Venus.Umangat naman ang paningin ni Serena… At kaagad naging pamiliar nga sa kanya ang paligid. Yung village kung saan inilipat ni Gabriel ang pamilya niya.Nang biglang nakaramdam siya ng panghihilo. Biglang sumakit ang ulo niya na para bang kurot… Ngunit nawala naman kaagad.“Ganto ha, sakyan mo na lang ang mga kwento ko kung hindi baka bigtiin tayo ni Gabriel kapag nabigo o nahuli tayo ng pamilya mo. Saka wag na wag kang magtatangka na magsumbong sa kanila. Di mo alam ang magagawa ng isang Gabriel Aquinas.”Ang huling mga salitang binitiwan ni Venus ay talaga namang seryoso at isa itong pagbabanta sa kanya. Yun nga, sino naman ang makakagawa ng bagay na kitang-kita nang talo na.Napabuntong-hininga na lamang si Serena
Chapter 213 It Should Not Happened Naiyukom na lamang ni Serena ang kanyang kamay dahil parang hindi siya titigilan ni Venus.“Ang tanong, lumabas na ba si Bloody Mary?”Yan, pati mga santo na hindi niya kilala tinatanong sa kanya.“Sinong Bloody Mary?”“Bobols ka din, no? Yung IQ ni Big Boss pang universe ang dating yung iyo naman pang tuldok lang ng ballpen. Bloody Mary po, yung period mo?!”“Ganun ba. Hindi pa naman pero irregular po ako. At hindi po ako buntis.”“Kung ako sayo, patingin ka sa doktor para maconfirm. Balita ko kasi iwas ka sa doktor, bakit? May gustong itago kay Big Boss?”“Wala naman talaga akong tinatago sa kanya. Buti pa ako, ako itong tinatago niya.” ‘“Heh. Alam mo bang sa tingin ko…” Tinignan siya ni Venus mula ulo hangang paa… “Buntis ka. At siyam na buwan ka hindi dadalawin ng bloody Mary, kaya kung ako sayo dapat ihanda mo na ang sarili mo dahil balita ko lahi na ng mga Aquinas ang pagiging mga masungit. Ahaha.”“Ano ba! Tumigil ka nga. Hindi nga ako bunti
Chapter 212 Her Future Name “So, buntis ka nga?”“Huh?”“Buntis ka ba?” Ulit ni Venus dahil parang nabibingi nga si Serena.“Sinong may sabi na—. Hindi. At may nakain lang siguro akong masama kaya ako nagsusuka saka—.” Natigilan si Serena. “In denial ka pa.” putol nga ni Venus.Dahil biglang napapikit si Serena… At parang may kung ano na naman ang nais na ilabas ng bibig niya… Hindi ba… Isinuka na niya yung kinain niya kanina lang?Buntis siya?Possible ngunit… Hindi yun maari.“Wag mo akong pag-isipan ng ganyan. Saka nahihilo naman talaga ako sa mga gantong sasakyan.”“Hala. Nagagawa mo pa talagang tangihan si Big Boss… At ang performance niya? Haha. Tignan mo nga itong reply niya.”“Ewan ko sayo.”“May nangyari sa
Chapter 211 His Concern “…” Aangal pa sana si Serena ngunit lumapit na siya kay Gabriel para nga mapadali na ang lahat. At para ng manahimik na din ang binata at kahit siya hindi niya inaasahan na hahalikan niya ito sa pisngi.Saglit nga siyang natigilan…At nagkatitigan silang dalawa.Anong ginagawa niya?“Uhmmm… Alis na kami. Bye.” Walang emotion na sinabi niya ngunit ang hiya sa ginawa niya halatang-halata sa namumula niyang mukha. Kaya naman para siyang gansa na lumapit kay Venus at hinila ang kamay nito para tuluyan nga silang makalabas ng sala.“Problema nito… kunwari pa.” si Venus.“Shhh…” Awat ni Serena na parang kaagad nga silang naging malapit sa isa’t-isa.Dumating ang sasakyan sa harapan nila, at sa likuran nila nakasunod si Gabriel. Bago pa man sila makalapit sa sasakyan, si Gabriel itong n
Chapter 210 Her Husband? Mas naunang bumaba si Serena at kahit nga nakita na niya ang napakalaking bulwagan ng Manor, namamangha parin siya sa ganda. Yung mga painting at mga mamahaling porcelana… Ni minsan hindi sumagi sa isipan niya na makaka-apak siya sa ganitong klaseng bahay.“Hello. Siguro naman satisfy ka na at agree ka dito sa damit ko ha.” Bati sa kanila ni Venus.Nanlaki naman ang mga mata ni Serena. Sa nakikita niya ngayon… Halos hindi niya makilala si Venus dahil ang palaging kasuotan nito yung para bang emo lang ang dating. Halos itim palagi ang suot nito. Nakasuot ito ng sunny dress with matching straw hat.Saan ang beach?Pero napakaganda nito.Walang-wala sa kanya. Kuko lang ata siya nito. Ang puti nito mas healthy pa kumpara sa kanya. Saka babaing-babae ang awrahan talaga.Medyo nga siya Natotomboy sa nakikita niya…Nakakaramdam ng insecurit