Share
Chapter 43
"A-anong ginagawa mo d'yan? What happened to you?" nag-aalala kong tanong.
Malalim ang hukay na pinagkahulugan niya, at hindi ko alam kung paano ko siya kukunin mula roon. I'm trying to think!
"Nadulas ako kanina no'ng iwanan kita. This must be my karma," puno ng pagsisisi niyang sambit. "I'm really sorry, Jothea. Please don't leave me here. Alam kong marami na akong nagawang kasalanan sa 'yo, pero huwag mo akong hayaan dito. Please..." pagmamakaawa niya.
She's stomping her feet; that's why I noticed that the water from the rain is now building up on the pit.
Dumapa ako sa putikan para ilahad ang kamay ko sa kaniya. "Hold me."
Kaugnay na kabanata
Take Me Down, Professor Chapter 44
"Ako? Crush?" hindi makapaniwalang tanong ko kay Atacia."Yes! And that's why I also wanted to thank you. Mabuti na lang at ikaw ang ginawa naming bride dahil aminado naman kaming sobrang ganda mo."Sabagay, it is called a crush because it lacks information. Kapag nakilala nila ako ay katulad ni Ismael, sasakit din ang ulo nila.Speaking of Ismael, lumapit siya sa amin upang ibigay, 'yong mga karneng naihaw niya na. Sumulyap siya sa akin sandali at nagtagpo ang aming mga mata. Para naman akong nakuryente sa mga saglit na tingin niya at hindi ko maiwasang makaramdam ng sobrang kilig."Ang landi, ha?" bulong ni Savannah kaya natawa ako. Tuwing magkakatinginan kami ni
Take Me Down, Professor Chapter 45
Iniwan niya ako. Sa sandaling iyon, tila tinakasan ako ng lakas. Muntikan ko pang mabitiwan ang bitbit kong baso dahil kung hindi dumating si Ismael ay natuluyan ang pagbagsak no'n sa paa ko."Are you okay?" tanong niya na puno ng pag-aalala. I looked into his eyes and in an instant, I felt that I wasn't starting at all. I have fallen for him deeply. At kahit pigilan ko o labanan ay hindi ko na maitatanggi pa ang katotohanan—mahal ko na si Ismael."Si Savannah?" pagbabago ko ng usapan dahil ayoko nang pag-usapan ang tungkol sa akin, sa amin. Kung ipagpapatuloy ko pa ang sa aming dalawa, paano siya?"I left her with the other faculty. Ginagamot na nila baka dalhin na rin nila sa hospital dahil malalim ang pagkakabaon ng bubog
Take Me Down, Professor Chapter 46
Nagpaalam na kami sa isa't isa. Ako naman ay naglakad na papunta sa tent. Akala ko ay makakatulog na ako sa sobrang pagod, hindi pa rin pala. Bukas pa rin kasi ang diwa ko sa naging pag-uusap namin ni Raviel.Ala una na nang madaling araw, pero mulat na mulat pa rin ang mga mata ko. Kinuha ko ang cellphone ko upang maglaro sandali ng anti-stress game para antukin pero pinagalitan lang ako ni Atacia dahil ang liwanag daw ng ilaw na nanggagaling sa phone ko. Hindi pala siya nakakatulog kapag hindi madilim.Napagpasyahan ko na lamang na lumabas ng tent para sa labas maglaro, pero walang epekto. At hindi ko alam kung anong pumasok sa kokote ko kung bakit ako naglakad-lakad sa may gubat na para bang hindi ako naligaw kanina.Sa isip ko ay ayos nang maligaw basta dapuan ako ng antok.Dahil sa malalim na pag-iisip, hindi ko na namalayan kung nasaang parte na ako ng gubat. Madilim pa naman at tanging flashlight lang na nagmumula sa phonr ko ang il
Take Me Down, Professor Chapter 47
I never imagined I would receive some special treatment like this, and I tend to doubt if I deserve it all. Do I really deserve this? "But just like I said before, you don't have to worry about this. I am the man in our relationship. All you have to do is trust me and endure. Everything will be under my care, even you." He kissed my forehead, along with my cheeks, eyelids, nose, and lips. Napayakap na lang akong muli sa kaniya. How am I so fortunate? "Thank you, Ismael," bulong ko. We stayed in that situation for a while, at hindi ko alam kung anong sumanib sa utak ko kung bakit ko siya tinanong. "Malamig ba ang tubig?" pagtukoy ko sa ilog. "No, it's a hot spring." "Really?" Napabitiw ako sa pagkakayap sa kaniya. "Why? Do you want to swim?" pahabol niyang tanong nang tumayo ako. "I don't really know how. Turuan mo 'ko." "Alright. Let's see first how much you already know." Ngumisi ako sa kaniya bago ako naghubad ng dami
Take Me Down, Professor Chapter 48
"Coffee," pag-aalok ko kay Ismael. Tinanggap niya iyon sabay bayad ng isang matamis na ngiti. Sinuklian ko siya ng ganoon ding katamis na ngiti. Kasalukuyan kaming nasa field, nakaupo sa table habang pinagmamasdan ang sunrise sa may dagat. Nakakakalma. Pakiramdam ko lahat ng pag-aalala ay nawala."Professor Mondalla! Nagkakape ka na naman? Hindi ba't uminom ka na kanina?" tanong ng isang guro, habang nakataas ang mga kilay at natatawa. Napatingin ako kay Ismael at sabay kuha no'ng kape mula sa kaniya."Nakainom ka na kanina? Bakit hindi mo sinabi?" asik ko sa kaniya. Hindi ako makapaniwalang tatanggapin niya ang alok kong kape kahit na uminom na pala siya kanina pa."Because you made it for me, so give it back, honey."
Take Me Down, Professor Chapter 49
Agad kong pinuntahan ang vault ko na nakatago sa may closet. Nanlumo ako nang makitang wala na itong laman. Napaluhod na lang ako dahil maging ang mga tuhod ko'y nanghina sa nasaksihan.Kinuha ko ang phone ko para tawagan sana si Ismael, pero naalala kong mas masasaktan lang ako kapag narinig ko sa kaniyang busy siya sa kumpanya niya, kaya hindi niya ako mapupuntahan o matutulungan. Tinipa ko ang number ng pulisya. Habang umiiyak ay ikinikuwento ko ang nangyari.Ilang sandali pa ay dumating na ang mga pulis upang imbestigahan ang nangyari sa bahay ko. Ang sabi nila, may nakakita raw na may isang lalaking pumasok sa bahay ko noong Lunes pati kaninang umaga. Akala nila ay kakilala ko."May naiisip ka bang pwedeng gumawa nito sa 'yo?" tanong ng isang pulis. Umiling ako.
Take Me Down, Professor Chapter 50
"Where are you going?" naaalarma niyang tanong."I'll go to work, I think.""Bakit? Anong oras na? Gabi na, Thea! Delikado na sa labas! Hintayin mo na lang si Prof!""No, I don't want to see him."Nagmadali na akong lumabas habang bitbit ang mga gamit ko. "Thank you for accommodating me here, Sav. Promise, I am not angry with you. I just don't want to cross paths with Ismael right now."Lumabas na ako sa pintuan ng unit niya, but to my surprise, I was late to escape my destiny. Ismael is now standing before my eyes, wearing his dark gaze that I, in a split second, am fascinated with."Thank you, Miss Dela
Take Me Down, Professor Chapter 51
"Good evening, Sir Ismael. Your parents are not yet at home. They will be here tomorrow at seven p.m. You want me to lead you to your room?" pagbati ng isang lalaki na may kasama pang maraming lalaki na nakahanay sa may pintuan. May mga babae ring naroon at panay ang sulyap kay Ismael at sa akin."No, thank you. Tell my parents that summoning me here will not change my decision. We'll just stay for a night," sambit ni Ismael bago niya hawakan ang kamay ko.Nakaramdam ako ng kaba. Hindi na ako makapaghintay na malaman ang totoo. Umakyat kami sa hagdan na may nakalatag na red carpet. Kahit ang haligi ng hagdanan ay may magagarang palamuti. Shit. How am I supposed to take this?Binuksan ni Ismael ang malapad na pinto ng isang kuwarto. Pinapasok niya ako at muli itong isinar
Pinakabagong kabanata
Take Me Down, Professor Special Chapter 5.5
Take Me Down, Professor Special Chapter 5.4
Take Me Down, Professor Special Chapter 5.3
Take Me Down, Professor Special Chapter 5.2
Take Me Down, Professor Special Chapter 5.1
Take Me Down, Professor Special Chapter 4.5
Take Me Down, Professor Special Chapter 4.4
Take Me Down, Professor Special Chapter 4.3
Take Me Down, Professor Special Chapter 4.2
