"Why did you even go there?"Nanatili akong tahimik."Didn't I already tell you that we're working on it?"Hindi ako sumagot."Bakit ang tigas ng ulo mo?"Nakatingin lang ako sa kaniya habang pinagmamasdan ang ulo niya. Bakit nga ba ang tigas ng ulo ko?At sa paraan niya ng pagsasalita, para bang mali na naman ako. Mali na naman ako dahil nagpadala ako sa sabi-sabi ng iba. Dahil sa katangahan ko, muntikan na rin siyang mawala.At ako, dahil sa katangahan ko, nabahiran na ako ng ibang lalaki. Hindi na ako karapatdapat bumalik sa kaniya ni humarap man l
"Jothea! I heard what happened to your house! How are you?" salubong na tanong sa akin ni Erl nang pumasok ako sa Safira."Oo nga! Saan ka na ngayon?" singit ni Caylie."Oh, I...I rent," sagot ko sa kanila habang pinipigilan ang pagluha. Kahapon lang nangyari ang lahat, pero heto ako, kailangang magkunwaring malakas at okay lang ang lahat."I see, mabuti naman at nakahanap ka na ng matutuluyan. You know? You can file a leave kung hindi mo pa kaya," sabat naman ni Mill.Umiling ako. "Kafa-file ko lang ng VL last week. Baka wala na akong sahurin.""Iyon lang. Kumusta naman? Kailangan mo ba ng damit? Pagkain? Sabihin mo lang. We're here," sambit ni Erl, bago nagla
I was about to go out too when Miss Levanier approached me. Nakita ko ring nakatingin sa akin si Mr. Roize na para bang may inis na itinatago laban sa akin."What happened, Jothea? Bakit namumugto ang mga mata ninyo?" tanong ni Miss Levanier nang makalabas na ang iba pang member ng marketing team. "Nag-away ba kayo?""I think, naghiwalay sila," sabat ni Mr. Roize na lalong nagpakirot ng puso ko. Naaalala ko lang muli ang katangahang nagawa ko, maging ang mga masasakit na salitang binitiwan ko kay Ismael. Ano pa nga bang aasahan ko? Natural, masasaktan siya at mapupuno sa akin. Sino bang hindi mapapagod sa ugali ko? Kung patuloy ko lang siyang nasasaktan, tama nang bitiwan niya na rin ako."Ano? But why? Hindi niyo na ba mahal ang isa't isa?" Napapalakas ang boses n
"I am alright, Joth. Hangga't kaya ko, hindi mo kailangang mag-alala. Masaya na ako na narito ka. Pakiramdam ko, may kapatid na ulit ako.""I'm sorry if I neglected you. I was so bombarded by problems that I cursed everyone, even myself. If we just have good parents, I doubt that we'll experience bullshit like this, ate."Napangisi ako. Tama siya. Kung hindi lang siguro kami nagkaroon ng masamang magulang, kung hindi lang sana sila naghiwalay, kung mahal siguro nila ang isa't isa at ang kanilang mga sarili, magagawa nila kaming mahalin. Pero dahil maging sa sarili nila ay may problema sila, hindi nila nagawang alagaan ang dapat inaalagaan nila."What else can we do? But to not be like them," sagot ko."I don't want
"Jothea! I'm sorry. I was so busy last night that I couldn't call you. Naalala ko rin kasing today 'yong contract signing, kaya hindi na rin kita inabala para makapagpahinga ka," paghingi ng tawad ni Miss Levanier nang makasalubong niya ako sa hall."Wala po iyon," sagot ko bago ngumiti. "Okay lang ako.""I know you're not, but for now, force yourself to be okay. Masyadong maraming press para makita nila tayong malungkot. Everything should be perfect today. Also, Miss Arianna Lovendino is over there. I'll introduce you to her." Bakas sa kilos niya na nagmamadali siya o dahil kino-contain niya lang ang pressure sa loob niya dahil sa event na ito?Sabagay, this is also my first event at collaboration pa. I never imagined I would exp
Mabilis na lumipas ang araw. Tapos na rin ang product testing at bukas na magsisimula ang distribution. Nakahanda na rin ang marketing team for promotion and launching ng 'Lasts Series'—iyan ang napagkasunduang ipangalan sa perfume balm collection sa ilalim ng collaboration ng LMC at Safira. Sabagay, dahil perfume balm nga ang product namin, na isa sa mga claims ay magtatagal ang bango—bagay na bagay ang pangalan.Hindi ko alam na bukas ay wala na rin akong dahilan para pumunta pa sa lugar na ito. Doon na ako muling mag-o-office sa Safira.Napabuntong-hininga ako bago nagpatuloy sa paglakad papunta sa meeting room nang makita ko si Miss Lovendino na pumasok sa loob ng opisina ni Ismael. Bumigat ang loob ko. Nitong mga nakalipas na araw, napapansin kong parating binibisita ni Miss Lovendino ang opisina ni Ismael. N
I closed my eyes and tried to suppress my tears. Hindi ko nagawang sumilip sa loob ng pantry dahil alam kong makikita ko lang si Ismael doon. Para akong tinakasan ng buhay. Nagmadali akong sumakay sa elevator dahil alam ko, babagsak na ang mga luha ko. Kailangan ko nang umalis. Kailangan ko nang lisanin ang lugar na ito. Hindi ako karapatdapat dito.Nang makasakay ako sa cab, doon bumuhos ang luha ko. Mabuti nga't hinayaan lang ako ng driver na umiyak pagkatapos kong sabihin sa kaniya kung saan niya ako ihahatid.Bakit ganito?Bakit hindi ko inihanda ang sarili ko sa ganitong sakit?Bakit hindi ko naisip na ako ang pinakamasasaktan sa aming dalawa dahil ako ang may pinakakailangan sa kaniya? Bakit ko siya pinalaya g
Agad niya akong hinawakan na para bang hindi alam kung yayakapin niya ba ako o tatapikin."I'm not okay, Isa," saad ko. Tinulungan niya akong pumasok sa pamamahay ko. Kita kong sinusubukan niya akong alalayan. Binigyan niya rin ako ng tubig at tinulungang uminom."Is this because of kuya? Naghiwalay ba kayo? Kaya ba inatras na rin ni kuya ang kagustuhan niyang maging president ng clan?"Napatunghay ako. Fuck. I almost forgot about that because of my selfishness. Paano na siya magiging presidente kung kahit ang kasal namin ay naudlot dahil sa katangahan ko?"Inatras niya? Bakit?" tanong ko."Hindi naman siya ikakasal, eh, paano niya magagampanan ang pagiging pre