DUMAPO ANG labi ni Theo sa balikat ni Amanda, nanunuya sa una hanggang sa kinagat siya ng bahagya doon habang nagsimulang maglakbay sa laylayan ng kaniyang hospital gown."T-Theo..." Pagtawag niya sa pangalan ng lalaki nang tuluyang naitaas ang damit at mabilis na nahawakan ang kaniyang hita pataas sa kaniyang pagkababae.Ito na naman siya. Paulit-ulit na lang! Lagi na lang siyang trinatraydor ng sariling katawan pagdating kay Theo! Naiinis siyang magugustuhan iyon ng utak niya kahit ayaw ng isip niya! Ramdam ni Amanda ang pagngisi ni Theo sa kaniyang balikat nang simulan na nitong haplusin ang kaniyang basang pagkababae kahit na may harang pa itong underwear. Mabagal sa una... hanggang sa bumilis at bumulusok ang init sa kaniyang sistema na para bang binuhusan siya ng maligamgam na tubig..."A-Ah!" Hindi na napigil pa ni Amanda ang pag-ungol. Natakot siya bigla dahil baka may makarinig sa kaniya sa labas kaya kinagat niya ang labi para pigilan iyon. Parang tuwang-tuwa naman si The
"MAGHIHINTAY AKO sa kung ano mang desisyon mo. Pero 'wag mo akong paghintayin ng masyadong matagal, okay? Madali akong mainip, Amanda..."Matapos sabihin ni Theo ang mga katagang iyon ay kaagad na rin siyang umalis at iniwan si Amanda doon na namumula ang mga mata at paiyak na.Pagkalabas ni Theo sa labas ng ospital ay naghihintay na sa kaniya ang driver na naghatid sa kaniya."Saan po tayo, Ser?" tanong ng matandang driver.Hindi kaagad nakasagot si Theo dahil natatak na sa isip niya ang usapan nila ni Amanda kanina maging ang mukha nitong malungkot. Napa-igting lamang siya ng panga. Hindi tamang pagtuonan pa niya ng pansin iyon!Binalingan niya ang driver. "Sa kompaniya tayo," sagot niya bago sumakay sa sasakyan.Sinalubong siya ni Secretary Belle na halatang natuwa sa pagdating niya. Nitong mga nakaraang araw kasi ay hindi nagpupunta si Theo sa kompaniya dahil na kay Amanda lamang siya. Hindi tuloy maiwasan ni Secretary Belle ang makaramdam ng inggit kay Amanda lalo."Good day po,
MAKARAAN NG ilang minuto, dumating na rin sa wakas si Klarisse Virtucio. Pormal siyang naupo sa harapang upuan nila Theo at Sofia. Elegante ang set up ng table. Halatang yayamanin ang gamit maging ang pagkaing isinerve ng waiter kanina.Nagsimula na silang mag-usap-usap. Naglabas na rin ng saloobin si Klarisse at mataman lamang silang nakikinig lahat."Alam mo, sa panahon ngayon, mahirap nang gumawa ng pangalan sa larangan ng musika. Lalo pa at iba na ang hilig ng mga tao ngayon. Mas gusto nila ang music from other countries. At hindi mo naman sila masisisi doon. Classical music? Unti-unti nang nawawala 'yan ngayon," ani Klarisse bago sumimsim sa wine. "Kaya greatful pa rin ako na ang isang kagaya mo, na successful sa business world ay talagang nag-arrange pa talaga ng meet up kasama ko.""Alam ko. Pero hanga rin naman ako sa 'yo. At tsaka... may isang tao akong kilalang hinahangaan ka rin." Tinapunan ng tingin ni Theo si Sofia sa tabi. "Mahilig din siyang tumugtog kagaya mo...""Tala
"THEO, BAKIT niyo kailangang magbigay ng ganoong halaga ng pera kina Klarisse? Ni hindi pa nga siya nagdedesisyon kung tatanggapin niya ako!" Himutok ni Sofia nang nakalabas na sila ng hotel.Napailing lang ng lihim si Secretary Belle dahil sa asta nito. Sa isip niya, talagang may guts pa itong magreklamo ng ganoon. Ginawa na nga ni Theo ang lahat para pabanguhin ang pangalan niya kay Klarisse.Tumikhim si Secretary Belle. "Miss Sofia, ang mga kagaya ni Ms. Klarisse ay maingat sa pagpili ng mga ite-train niya. Magtiwala ka na lang kay Sir Theo dahil sigurado namang gagawan niya 'to ng paraan," kalmadong sabi niya kahit naiinis na siya kay Sofia."Bakit? Hindi ba maganda ang pagtugtog ko kanina? Hindi ba ako magaling?"Hindi nakapagsalita agad si Secretary Belle. Gusto niyang deretsahin si Sofia pero hindi naman niya magagawa basta iyon lalo pa at kasama nila si Theo na nauunang maglakad.Nang sa wakas ay tumapat na ang sasakyan sa harap nila, ang buong akala ni Sofia ay aalalayan na s
"DAMN THIS!" Malutong na mura ni Theo dahil sa sitwasyon niya ngayon.Paano ba naman kasi, naghorse back riding pa siya kanina at nahulog nga kaya medyo hirap siyang maglakad ngayon. Sa bandang hita niya ang napuruhan at sa tuwing humahakbang ay parang may naiipit na ugat.Sinamahan siya ni Secretary Belle papuntang ospital. Pero imbes na dumiretso sila sa doktor, inutusan na lang niya ng ilang minuto si Secretary Belle na papuntahin ang titingin na doktor sa kaniya sa kwarto ni Amanda sa ospital.Hindi kinikibo ni Amanda si Theo nang nasa loob na ito ng kwarto. Pinanatiling busy ni Amanda ang sarili sa librong binabasa na para bang hindi niya pansin ang presensya ni Theo sa sofa na nakaupo ngayon.Ganoong tagpo ang nadatnan ng doktor nang pumasok ito sa kwarto habang hawak ang panggamot para kay Theo."Gagamutin ko na po kayo, Mr. Torregoza," ani ng doktor.Umiling si Theo. "Iwan mo na 'yang medicine kit. Ako na ang bahala," sagot ni Theo.Tumango lang ang doktor. Hindi naman malala
PAGAK LANG na napatawa si Amanda. Babalik na naman siya sa dati... pakiramdam niya magbubuhay preso na naman siya at lahat ng gagawin niya ay monitored lahat ni Theo."Sana 'wag mo na ulitin ang ginawa mo dati sa akin, Theo... ang ikulong ako sa loob ng mansyon lang. Gusto kong gumawa ng mga bagay para sa sarili ko. Gusto kong magtrabaho. At sana... hindi mo muna ako mabuntis," sabi ni Amanda.Ngayon, ipinagpapasalamat niya na mabuti na lang ay wala silang nabuo noon ni Theo dahil nagpipills siya. Dahil sa oras na may anak na sila, magiging kumplikado lang ang lahat. Mas kawawa ang bata sa sitwasyon nila at maiipit lang. Tumaas ang kilay ni Theo. "At ikaw naman ngayon ang nagbibigay ng kondisyon, huh?" "May karapatan naman ako, 'di ba?""Of course. As long as sundin mo rin lahat ng terms ko."Tumango si Amanda. "Alam ko. At oo nga pala... ayoko nang maulit ang kagaya noon na kay Secretary Belle pa ako humihingi ng pera. Gusto kong makuha kahit 2% share lang ng kompaniya mo."Alam ni
"OO, TAMA KA! Desperada ako! Pero may magagawa pa ba ako? 'Yung pamilya ko, kailangan nila ng tulong ko. 'Yung kapatid ko nasa kulungan tapos 'yung ama ko, nasa ospital. Mali bang sila ang piliin ko?" Napatigil nang ilang segundo si Amanda. "At ano naman sa 'yo kung puro mali na lang ang desisyon ko sa buhay? Ano sa 'yo kung paulit-ulit na lang ang nagpapakatanga at bumabalik kay Theo?!"Sumabog na talaga si Amanda sa sobrang inis at frustration. Habang si Jaxon ay natulala ng ilang segundo at para bang hindi maapuhap ang dapat na sasabihin."Alam mo, pareho lang naman kayo ni Theo, eh. Ang importante lang sa inyo ay ang ikasasaya niyo. Wala kayong pakialam sa iba basta nakukuha niyo ang gusto niyo!"Iyon lang ang huling sinabi ni Amanda bago iwan si Jaxon doon na natulala lang sa pagsabog niya. Makailang segundo ang lumipas bago nakabawi si Jaxon at bumalik sa loob ng ospital. At nang sumulyap siya sa pwesto nila kanina ay nakita na niya si Theo doon na nakakuyom ang kamao at igting
GABI NA NGA nang makarating sina Theo at Amanda pabalik sa mansion. Pinagbuksan ni Theo si Amanda upang makababa mula sa kotse."Nagugutom ka na ba? We can eat now. Or light dinner lang kung gusto mo. At pwede rin tayong magbukas ng wine," ani Theo, bakas ang tuwa sa tono.Baliktad naman kay Amanda dahil seryoso lamang ito. "Hindi natin kailangang gawin ang lahat ng ito, Theo..." ani Amanda."Ang alin?" pagmamaang-mangan ni Theo at nilapitan si Amanda, sinigurong magkalapit ang kanilang mga katawan. Umiwas lang ng tingin si Amanda. "Ano bang gusto mong gawin ko, Amanda? Gusto mong maging sweet at caring ako sa 'yo? Sabihin mo para hindi ako nangangapa!"Napabuga ng hangin si Amanda. "Wala. Bumalik na ako sa 'yo, Theo. Ano pa ba ang gusto mo?""At ako? Hindi mo ba tatanungin kung ano naman ang gusto ko, huh?"Napatawa lang ng pagak si Amanda, hindi na sinubukan pang sumagot. Kababalik palang niya pero ito sila, nag-aaway na agad. Nang nakapasok tuloy sila sa loob, dumiretso lang si The
SIRANG SIRA NA ang reputasyon ni Loreign. Ang mga dating humahanga sa kaniya noon dahil sa pagmomodelo niya, tumalikod na sa kaniya sa isang iglap. Hindi rin nakatulong na nadadamay siya at nasasabihan ng masasakit na mga salita dahil sa pagkakaugnay niya kay Gerald at pinakasalan nitong babae. Tinawag siyang kabit, social climber, gold digger, home wrecker at kung anu ano pa.At ang masakit pa doon, ni walang nagawa si Gerald para pigilan man lang iyon kahit may kakayahan siya. Mas naconvinced tuloy si Amanda na mabuti na lang, hindi ipinagsisikan ang sarili rito. Siya ang klase ng lalaking walang bayag at hindi siya kayang ipaglaban.Iyon ang nasa isip ni Amanda nang mga sumunod na araw. Hindi siya matahimik lalo pa at alam niyang maapektuhan ng sobra si Loreign dito kapag nagising na siya."Ayos ka lang, Amanda?"Agad napatingin si Amanda kay Sylvia na may nag aalalang ekspresyon sa mukha. Pilit na pinigil naman ni Amanda ang emosyon niya pero dahil kinikimkim niya iyon, parang sas
"BAKA NAIISIP mo lang na ako, siya dahil may resemblance pa rin kami kahit papaano. Paano na lang kung nasa kama kayo, baka habang nasa ibabaw mo siya, pangalan ko ang tinatawag mo--"Sinampal ni Amanda si Theo bigla. Hindi na niya nakayanan pa ang kabastusan ng bibig nito. "Gago ka!" sigaw ni Amanda dito pero parang mas nag apoy lamang ng galit ang mga mata ni Theo."Hindi kita binigyan ng permiso ko para magustuhan siya!" asik naman pabalik ni Theo na bahagyang ikinamaang ni Amanda.Hindi niya maatim kung gaano kakitid ang utak ni Theo! Matalino naman itong tao pero bakit ganito ito mag isip ngayon? Anong nangyari sa kaniya? Malala na siya noon pa man pero bakit parang mas malala siya ngayon?Napailing si Amanda, hindi makapaniwala sa asal ni Theo. "Ano ba, Theo? Paikot ikot na lang ba tayo? Hindi na ba matatapos ito? Gustong gusto mo akong angkinin sa maling paraan! Kahit pa wala na tayong relasyon! Nasisiraan ka na ba ng bait?""Isipin mo na kung anong gusto mong isipin, Amanda. W
NAKAKAGALIT na ang unang madatnan pa talaga niya pagpuntang ospital ay ang dalawang magkalapit at magkahugpong ang mga labi...Mabigat sa dibdib. Inaamin ni Theo iyon sa sarili habang nakakuyom ang mga kamao niya at nakaigting ang panga. At ang mas nakakadagdag ng bigat sa dibdib niya ay ang katotohanang hindi man lang itinulak ni Amanda ang lalaki...Para bang nakatagpo sila ng comfort sa bawat isa't isa sa kabila ng lugar na kinatatayuan nila ngayon. At parehas na silang walang sabit. Single si Amanda pati na rin si Harold. At ano ang susunod? Maghihintay ng tamang panahon at magsisimula na rin sila ng sariling pamilya? Makakalimutan ni Amanda si Theo maging ang lahat ng sakit na naramdaman nito sa kaniya noong kasal pa lamang sila. Paano na siya? Saan siya pupulutin kapag si Harold na ang nagmamay ari sa puso ni Amanda?Mas lalong humigpit ang pagkakakuyom ng kamao ni Theo. Pakiramdam niya ay magkakasugat na siya dahil bumabaon na ang sariling kuko niya sa balat. Pero wala na siya
GABI NA pero hindi magawang iwan ni Amanda si Loreign. Pinagmamasdan niya lang ito kahit na tulog na tulog pa rin ang kaibigan niya. Bumisita rin kinagabihan si Sylvia. Nalaman nito ang nangyari at may dala pang soup para sana kay Loreign pero nadismaya siya at nalungkot dahil hindi naman niya alam na walang malay ang kaibigan ni Amanda. Anak na rin naman ang turing ni Sylvia kay Loreign kaya hindi niya ring maiwasang maglabas ng hinanakit."Ang sasama ng mga may gawa nito kay Loreign! Bakit kailangang humantong sa ganito?" humihikbing tanong ni Sylvia habang dumadaloy ang luha sa pisngi.Tahimik lang din napaluha si Amanda dahil sa naging reaksyon ni Sylvia. Kalaunan ay parehas na silang kumalma. Hinarap ni Sylvia si Amanda."Wala ka pang pahinga, Amanda," puna ni Sylvia kay Amanda. "Hindi ka man lang nakapagpalit ng damit at ligo man lang. Ikaw na ang nagbantay sa kaniya pagkatakbo dito sa ospital. Pwede namang ako na muna dito. Sasabihan na lang kita agad kung may balita na kay Lo
TIGALGAL si Amanda matapos ibalita ng dontor ang sitwasyon ni Loreign. Hindi niya maapuhap ang tamang salita. Ang kaibigan niya... comatose. Tapos ang bata sa sinapupunan niya... wala na.Ang sakit! At kapag magising na si Loreign, hindi na siya magiging kagaya pa ng dati. Ano ba itong pagsubok na dumating sa buhay nilang mag ina? Ang saklap ng kinahinatnat nila pareho."Pwede mo na siyang dalawin mamaya sa ICU. Ililipat na siya doon," dagdag pa ng doktor nang hindi na nagsalita pa si Amanda."S-Salamat po, dok," ani Amanda nang makabawi at bahagya pang nautal dahil sa bikig sa lalamunan niya.Nang sa wakas ay iniwanan na siya ng doktor, bumalong masaganang luha mula sa mga mata niya. Ang sakit sa dibdib lahat ng mga nangyari. Si Loreign... ang dami niyang plano para sa kanila ng anak niya. Ang tanging gusto lang nito ay tahimik na buhay para sa anak. Plinano na niya lahat. Mamumuhay sila ng magiging anak niya ng matiwasay at payapa at magtatayo ng simpleng flower shop para may mapagk
HINDI NA NAKATIIS pa si Amanda. Talagang sumama siya kay Loreign para ihatid ito at masigurong ayos lang siya. "Alam mo, hindi pa rin ako makapaniwala, Amanda. Pakiramdam ko, hindi ito totoo," hindi maiwasang sabihin ni Loreign. Bakas na bakas sa tono nito ang kaba. "At... feeling ko rin may mali. Ilang araw na pero parang walang nangyayari. Hindi ko maiwasang mag overthink na baka... baka may plinaplano sila sa akin at sa anak--""Shh. 'Wag mo ngang isipin iyan! Maingat tayo sa naging hakbang natin. Kaya walang mangyayari, okay?" ani Amanda sa kaibigan."O-Okay," sagot ni Loreign pero halatang hindi pa rin kumbinsido at mukhang kinakabahan. Naiintindihan naman ito ni Amanda. Talagang hindi na nito maiwasan pang mag isip ng kung anu ano dahil hindi na lang ang ang sarili nito ang kailangan na isaalang alang.Nang sa wakas ay oras na para magkahiwalay na talaga sila nang tuluyan, hindi na nila mapigilan pa ang mapaluha. Nagyakapan sila sa isa't isa."Magiging maayos din ang lahat, oka
HINDI AGAD nakasagot si Amanda. Pero naglalaro na sa isip niya ang gustong mangyari ni Theo kapalit ng tulong niya. Gusto nitong magkabalikan sila at buoin muli ang meron sila noon. Sa totoo lang ay ayaw niya. Pero kasi... may bata nang involve dito. Kapag pumayag siya sa gusto ni Theo, sigurado siyang safe ang bata at pati si Loreign. Sa lawak ng koneksyon at kapangyarihan ni Theo, alam ni Amanda na walang magiging imposible para rito.Hindi naman maiwasan ni Theo ang mas mapatitig nang matagal kay Amanda. Napabuntong hininga siya nang mapagtantong mukhang ayaw nito sa gusto niya. "Kung ayaw mo naman ay wala namang problema sa akin. Pwede namang... palayuin mo si Loreign dito. Pwede siyang magpunta sa ibang lugar kagaya ng isla na hindi siya makikilala. Hindi pwedeng magstay pa siya dito," nasabi na lang ni Theo.Hindi pa rin umimik si Amanda. Narealize na lang ni Theo na baka gulong gulo pa ito. Kalaunan ay nang mapansin na tila ba nahimasmasan na ito bumaba si Theo sa kotse at pin
MAS LALONG nanginig si Amanda. Goodness. Ano nga ulit itong pinasok niya? Knowing Theo... siguradong hindi ito tatanggi sa mga ganitong bagay! Ang lakas ng loob niyang mag alok pero ito siya... parang babaliktad na ang sikmura niya sa kaba!"Mag overnight ka na lang dito at 'wag nang umalis. Ang lungkot nitong bahay kapag wala ka..." halos pabulong na anas pa ni Theo.Lumalim ang gitla sa noo ni Amanda. Ano daw? Overnight? Hindi pwede!"Alam mong hindi ko papaunlakan iyan," malamig na sagot ni Amanda. Itong kondisyon na ito... maling mali na dahil divorced na sila tapos magoovernight pa siya?"Sige na, Amanda..."Umiling si Amanda. "Mali ito. Naappreciate ko lahat ng tulong mo sa akin at sa pamilya ko pero tapos na kung anong meron tayo. Tapos na ang marriage natin. At baka... nakakalimutan mo na rin kung bakit natapos ang lahat ng iyon...""Amanda, hindi mo naman kailangang ibring up lahat ng nangyari noon," sagot ni Theo na medyo frustrated na rin."Hindi pwedeng hindi ibring up dah
SA PARAAN ng pagtitig ni Theo sa katawan ni Amanda, alam na agad ni Amanda kung ano ang gusto nitong kondisyon at kung ano ang gusto nitong mangyari. Hindi naman siya tanga para hindi agad mapagtanto iyon.Matiim na tumitig si Theo. "Paano kung... ang katawan mo ang gusto kong kapalit? Payag ka ba?" maaligasgas na tinig na tanong nito.Pilit nilunok muli ni Amanda ang bara sa lalamunan. Hindi siya sumagot agad at matapang na tumitig pabalik kay Theo. Hindi niya gustong magpaapekto pero pinangunahan siya ng nginig at pangamba. Pero kahit gano'n, pinilit niya ang sariling kumalma at unti unting ibinaba ang zipper ng kaniyang skirt.Mabagal ang kilos ni Amanda dahil sa panginginig. Pero nakasunod lamang ng tingin si Theo sa mga susunod nitong gagawin. Unti unting ibinaba ni Amanda ang skirt na siyang nagpaexposed sa kaniyang maputi at makinis na hita na siyang mas ikinatiim ng tingin ni Theo.At habang nakikita ni Amanda ang itim na mga mata ni Theo, nagbalik muli sa alaala niya ang gabi