CHAPTER 33CINDY’s Point of ViewGinugol namin ang pangalawang monthsary naming sa Tagaytay. Nag staycation kami doon ng dalawang araw. Pinagsaluhan namin ang malamig na panahon. Hindi ko nga mabilang kung naka-ilang beses kami noon. Kung tunay mo nga talagang mahal ang partner mo, kahit paulit-ulit at kahit saan niya gagawin ang love making nagiging espesyal ito. Kahit anong posisyon at kahit anong oras pa, magical ang dating. Mapapamura ka sa sobrag sarap, mapapatalsik ang likido ng pagmamahal. “Gusto kong gawin ito kasama habang-buhay,” bulong ko sa kanya isang umaga habang nakayakap ako mula sa kanyang likod. Sumisilip na noon ang haring araw. Nakatanaw kaming pareho sa dalisay at payapang taal lake at volcano. Hawak niya ang isang tasang kape. Ibinigay niya sa akin ang mainit-init na kape at humigop ako. “Hindi ako mapapagod na mahalin ka. Ikaw man ang pangalawa ngunit gusto kong mahigitan iyon kasi ngayon, handa ko nang ibigay ang lahat sa akin. B
CHAPTER 34CINDY’s Point of ViewMadaling isipin. Ngunit ano nga kaya ang mararamdaman ko kung siya na mismo ang nakikita kong humahalik na siya at rumoromansa ng ibang babae? Paano kung magiging actual na ang larong sinimulan ko?Tulad ng inaasahan, nagsimula ang laro naming dalawa. Nawili ako ng husto sa paniniwala kong saktan niya ako ng minsan at sasaktan ko siya ng dalawang beses. Mag-booking siya ng isa at siguradong dodoblehin ko ang bilang ng booking niya. Nag-eenjoy ako kasi napagbibigyan ko ang kati ko. Nagagawa ng katawan kong pagbigyan ang kondisyon ko sa utak. Lantarang laro ang ginagawa ko. Yun bang dapat maabutan niya o makitang may ginagawa ako. Ngunit iba ang pinanlaban niya sa akin. Mas masakit. Dahil iisa ang nakikita kong kasama niya. Iisa ang naabutan kong kausap niya sa mismong bahay. Hindi ko man nakita ang ginawa nila ay sapat na yung maabutan kong sila lang dalawa sa bahay pag-uwi ko. Tinanggihan na niya ang paghahatid at pagsusundo ko sa kanya. Mas mainam na
CHAPTER 35CINDY’s Point of ViewSa dinami-dami ng lalaking nakatalik ko. May namumukod tangi na siyang nagbibigay ng aking fantasy sa sex. Yung kaya niyang ibigay kong satisfaction na hinahanap ko. Si Jonas ang una kong nakalaro. Mas maliit kay Dainiel ngunit matipuno ang katawan. Maputi sa moreno ang kutis at may hawig siya kay John Prats. Madalas ko siyang nakikita kasi iisa ang building namin at isang Call Center agent. Halos lagi kaming nagkakasabay sa elevator at laging takaw-sulyap siya sa akin. Alam kong may iba siyang gusto dahil madalas kong nahuhuling nakatingin siya sa akin. Matindi siya kung makipagtitigan. At isang madaling araw noon ang schedule ko nang nakasabayan ko din siyang pauwi na rin."Kumusta." ngiti niya sa akin. Alam kong nilakasan lang niya ang loob niya para tuluyang mabuwal ang pader sa pagitan naming dalawa."Okey lang," matipid kong sagot. Nakangiti. Nagpakita ako ng pagka-interes. Hindi ko tinatanggal sa mukha niya ang aking mga mata. Siguro dahil natam
CHAPTER 36CINDY’s Point of View“Kailangan na nating ipahinga ang ating mga sarili. Matagal na rin tayong nag-aaway at pakiramdam ko, nahihrapan na tayong ayusin pa ito dahil hindi natin kayang magsimulang muli dahil alam nating pareho mali ang ating naging simula.""Kung ‘yan na ang desisyon mo, iyon na rin ang gusto ko," iyon na ang pinakahihintay kong gusto kong sabihin niya sa akin."Cindy, mahal na mahal kita. Pero ang ideyang mahal kita at mahal mo ako ang tanging pumipigil sa atin noon para magdesisyon na tapusin ito. Marami tayong mga issues na hindi natin nabibigyan ng solusyon at natatakot ako na isang araw ay tuluyang mawala ang pagmamahalan natin sa isa't isa at ang tanging nalalabi ay ang galit at pagkasuklam.""Sige. Kung iyan ang tingin mong tama. Hindi kita pipigilan."Dahil siya na rin lang ang nagdesisyon, alam kong hindi ako ang magsisisi. Sa lahat kasi ng ayaw ko ay ako iyong magdedesisyon ng break-up at pagkaraan ng ilang araw ako rin yung babalik. Ilang beses k
CHAPTER 37CINDY’s Point of View Hindi si Daniel. Guwapo at mukhang maganda ang hubog ng katawan ng lalaki ngunit putol ang isang paa. Ngumiti ang naka-wheel chair. Nginitian ko rin siya. "Sa wakas nagkita din tayo Cindy," magiliw niyang bati sa akin. Nagtataka ako kung bakit kilala niya ako. Matipid na ngiti lang ang iginawad ko sa masaya niyang pagbati sa akin. "Si Ken nga pala Cindy, asawa ko," pagpapakilala ni Janine. Itinabi ni Janine ang wheelchair ni Ken sa isang upuan na nakaharap sa akin. Doon din siya tumabi sa upuang iyon. Kinuha ni Janine ang kamay ni Ken at pinisil-pisil iyon habang nakangiti sa akin. Noon ako napahiya sa aking sarili dahil ang babaeng pinagseselosan ko ay may mahal na palang iba. May asawa na. Kung nakinig lang sana ako kay Daniel. Narinig ko ang sinabi niya noon tungkol pa pagkakasakit ng asawa ni Janine ngunit hindi ako naniwala."Ngayon Cindy, sa tingin mo, mangangaliwa kami ni Daniel ka
UNFAITHFULLY YOURSCHAPTER 38Binuksan ko muli ang kanyang sulat. Kailangan kong tapusin kahit pa sadyang may kahabaan. Nawiwili rin naman ako kasi ibinabalik niya ang dalawang taon naming relasyon. Ibinabalik ako nang nakaraan at binubuksan niya ang aking kamalayan kung saan nga ba talaga ako nagkamali.Hindi ka talaga naubusan ng pakulo Cindy. Yung panglimang monthsary natin, kakaiba pa rin. Iyon kasi ang unang pagkakataong nakasakay ako sa eroplano. Hanggang ngayon parang maiiwan pa rin ang aking hininga sa tuwing naalala ko yung biglang pag-angat at pagbaba ng eroplano. Mabuti na lang magkahawak tayo ng kamay kaya naiibsan nito yung takot na nararamdaman ko. Aminin mo, sabay tayong napapapikit at pinipigilan ang paghinga. Pero sulit naman kasi nang nasa alapaap na tayo at nakita natin ang ulap na kulang na lang mahawakan natin. Ngunit bakit pa natin kailangan ang alapaap kung ikaw ay ako ay sapat na para maramdamang tayo ay nasa alapaap. Sa kagustuhan nating makain lahat ang Cebu
Chapter 39DANIEL’s Point of ViewMagkasunod ang naging kabiguan ko sa pag-ibig ngunit hindi ko hinayaang maapektuhan nito ang aking career. Nang nawala sa akin si Janine, hindi ko hinayaang masira ang buhay ko. Inaamin ko, nahirapan ako at naaktan. Ilang taon din akong nalungkot ngunit ginagamit ko ang sakit na iyon para lalong mapabuti ang estado ng aking buhay. Pumasa ako noon sa board exam at naging Certified Public Accountant. Hindi ako nakuntento at ipinagpatuloy ko ang aking pag-aaral. Kumuha ako ng Law. Hindi kasi ako yung taong kapag nasaktan ay nanghihina o kaya wala ng ganang ipagpatuloy ang buhay. Hindi uso sa akin ang malugmok. Masasaktan ako, oo. Mahihirapang mag-focus ngunit positibo akong tao. Hindi ako humihinto. Tinatanggap ko ang lahat bilang isang malaking challenge. Ako yung taong mas lumalaban sa buhay sa tuwing sinasaktan at nabibigo sa pag-ibig. Hanggang sa dumating sa buhay ko si Cindy. Mahal ko si Cindy, mahal na mahal ngunit iba ang paniniwal
Chapter 40DANIEL’s Point of View Ilang sandali pa ay tuluyan na siyang nagpaalam para puntahan daw sina Janine at Ken ngunit alam kong hindi lang niya nagugustuhan ang kaniyang nasasaksihan. Kita ko sa kanyang mga mata ang sakit ng kanyang naabutan. "Tama lang ba itong ginagawa natin?" tanong ko kay Rizza nang naglalakad na si Cindy palayo sa amin. "We will just wait and see. Malalaman lang natin kung talagang mahal ka niya kung kaya ka pa niyang ipaglaban. Kulang pa ang mga nasaksihan niya kumpara sa mga sakit na pinadanas niya sa'yo kaya bigyan mo siya ng pantay na laban. Ngayon natin malalaman kung anong tunay na dahilan ng pagpunta niya rito." “Sinabi na niya kanina.”“Talaga? Anong sinabi niya sa’yo?”Huminga muna ako nang malalim. “Sabi niya, pumunta lang daw siya rito para humingi ng tawad at wala siyang balak makipagbalikan pa.” “Sinabi niya ‘yon?” Tumango ako. “K