Si Thessa Santiago-Davilla ay naniniwala pa rin na sa kabila ng nangyari kahit wala na ang matamis na pagmamahalan nilang mag asawa ay mananatili pa rin ang respeto nila sa isa’t-isa para na rin sa anak na kambal nilang dalawa.Sa limang taong pagsasama at patago nilang kasal ni Carlo ay masasabi niyang nagampanan niya ng maayos ang pagiging isang ina at mabuting asawa para sa nabuo nilang pamilya.“Congratulations, Mrs! Kayo po ay nag dadalang-tao.” Masayang bati sa kanya ng doktor.Nakangiting naglalakad palabas si Thessa ng hospital at hindi na nga ito mapakali pa na sabihin agad sa kanyang asawa ang isang magandang balita. At maya-maya ay pwede na rin nga itong masundo at ng ma-iuwi na sa kanilang bahay kasama ang kanilang kambal na anak. Ngunit naka ilang tawag na nga si Thessa ay hindi pa rin mahagip si Carlo. Ni hindi niya malaman kung lowbat lang ba ito o busy pa nga sa trabaho. Tinawagan niya rin ang sekretarya nito ngunit ganoon din naman, pareho silang hindi sumasagot ng te
Makalipas ang sampung minutong nakasilip si Thessa sa bintana ay nangunot naman ang noo ng sekretarya at saka nanlaki ang mata nito sa gulat “Ikaw ba iyan ma'am Thessa? Ang asawa ang aking boss!” Bigla ay nabuhayan ang sekretarya, marahil ay makakaligtas na sila ngayong ang asawa pala ng amo niya ang natagpuan nila. Ngunit kabaligtaran doon si Thessa. Ayaw niya silang makita rito. Kaya naman umalis siya mula sa pagkakasilip at mabilis na kinuha ang gamot. “Hindi niya ako asawa. Wala akong asawa.” Malamig na sinabi ni Thessa rito. “Kunin mo na iyang gamot at umalis na kayo rito.” At sa loob ng sasakyan sa dulong bahagi ay hindi parin maalis ang kanyang mga gwapong matang naka titig sa pigura ng babae sa ulan , ang kanyang mata ay madilim at nanlalabo.At sa loob ng sasakyan sa dulong bahagi, hawak-hawak ni Carlo ang anak na may lagnat, ang gwapong pares ng mga mata ay nakatitig sa pigura ng babae, ang mata nito ay madilim at nanlalabo. Marahil sa galit na nararamdaman. Masyadong
Binuhat ni Thessa ang kanyang Anak, at sabay halik pa nga sa mga magandang pisngi nito, tinignan ng may maamong mata sabay sabing “Anak, wag kang malikot , halika si mama nalang muna ang kalaro mo.”Kitang kita nalang ang pagiging malapit na mag Ina sa isat-isa.Kitang kita sa mata ng nakakatandang bata na si kerby ang pagka inggit habang ang nakababatang kapatid naman nito ay inalayo na lamang ang mukha sa kanila.Pagkatapos ng kanilang almusal, lumabas si Carlo kasama ang Sekretarya naghahanap pa nga ang mga ito ng paraan upang maka-alis na agad sa bahay na iyon kasama ang mga bata .Habang nasa labas sila, laking alala pa ni Thessa ang mga ilang minuto na pananatili ng mga Bata , iniisip niya parin ito kahit ilang taon silang hindi nagkita at kahit hindi siya mahal ng mga Bata , Anak pa rin ang tingin niya sa mga ito .Kaya lang… Napa simangot na lamang si Thessa dala pa ng mas lalong pananakit sa pakiramdam, ng pagtingin niya sa labas ay tila malakas pa rin ang bagyo at ulan hind
Ang batang si Bella ay lumapit kay Kenzo at dahan- dahan itong tinapik nang kanyang mga maliliit na kamay ang kanyang balikat. “Kuya, wag kang umiyak.” Si Kenzo ay dahang-dahang napa suyo ng kanyang maliit na Kapatid, “ ngunit hindi ako ang iyong Kapatid.” Batid niya pang pasabi ng mahinhin kay Bella.Napaisip na lamang na kahit ang masamang Babae ay hindi siya nakikilala. Napalingon na lamang ang Batang si Bella , dahil sa mga salita ni Kenzo na tila di maintindihan nang bata, kinuha na lamang nito ang isang garapon na lagayan ng kendi at hinanap ang kanyang Ina. “Nay, gusto ko ng kendi.” Hinawakan ni Thessa ang kanyang ulo at binigyan nga ito ng isa. “Ibigay mo kay kuya” Ang kendi na iyon ay paboritong paborito ng batang si Bella, at sa araw-araw na humihingi iyon ay isa lamang ang kanyang binibigay, para sa kanya ito ang pinaka magandang bagay kailanman.Nang makitang ibinigay niya ito kay Kerby , si Thessa ay napatigil saglit sa di inaasahang ganoon kabilis ang kanyang anak
Nang makita ang pag aatubili ni Kenzo, nakaramdam ng maayos na paghinga si Thessa, at gusto pa nga itong umalis kasama ang anak niyang babae na naka kapit sa kanyang mga bisig. Ang anak naman niyang si Kerby na nasa likuran, ay tila puno rin ito ng pag-aatubili .Palihim niyang sinulyapan si Thessa, gusto nitong magsalita ngunit hindi ito nangahas na ibinaba ang kanyang ulo sa pagka dismaya “ate behave?” Nakita naman iyon ni Carlo mula sa titig ng kanyang Anak sa pag-aatubili nito, kayat naisipan niya tawagin si Thessa at ng makausap niya ito. “Thessa, maari ba muna tayong mag usap.”Umiling si Thessa at daling tumanggi sa gusto niya. “Walang dapat pag-usapan! Maaaring maya-maya lang ay nariyan na ang asawa ko, kaya kung maaari ay makakaalis na kayo. Nagsitaasan ang mga kilay ni Carlo at napalingon na lamang ang kanyang mga mukha habang naka titig sa malamig na ekspresyon nito, ang mga nanlabasan na salita ay tila ba kasing talas pa nang isang espada na siyang ikinagalit nito.“Th
Gayumpaman, ang mga pinto sa silid ay hindi gaanong nakasara ng mahigpit , kayat sa akyat palang niya ay kita niya na ang dalawang maliit na Bata na nakahiga sa pamamagitan ng madilim na ilaw sa koridor. Ang dalawang bata ay nakatulog sa silid sa na inihanda ni Thessa para sana sa kanyang anak na si Bella, bagama't malaki naman ang kwarto nito, at nagkasya naman sila at nakatulog pa ng mahimbing. Sa tapat ng silid ng mga bata ay naroon din ang kwarto ni Thessa na hindi rin gaanong nakasara. Sa pag aakalang si Thessa ay nakapag asawang muli at nagka anak sila ng babae,‘’pasulyap nga na tingin ni Carlo , nakakuyom na lamang sa kanyang mga kamay at umalis nalang ito nang tila malungkot ang mukha. Kinaumagahan..Si Thessa ay hindi gaanong nakatulog at dahil mahimbing pa ang tulog ng anak nitong si Bella, ay nais niya munang bumaba upang maka inom muna ng mainit na kape. Upang maka baba at makapag kape ng maayos si Thessa, binuksan na lamang neto ang monitor bidyo na konektado sa ka
Makalipas ang dalawang taon, naisip ni Thessa na hindi na kailanman sasakit pa ang kanyang puso.Ngunit sa di inaasahang pagkakataon ay ganun parin, bawat salita na lumalabas mula sa kanyang labi ay kasing sakit parin nang isang karayom na nakatusok at tagos kanyang dibdib.“Wala na tayo, at ikinasal na akong muli.” Pakiusap respetuhin mo naman ang iyong sarili. Walang pagsubaling boses ni Thessa mula sa Ex nitong si Carlo at itinulak ito habang papa akyat na ito ng hagdanan.Muling hinawakan ni Carlo ang pulso ni Thessa at hinila ito pabalik sa kanya: “Sino ang lalaking iyon, upang maisip mong e abandona na lamang ang iyong Asawa at Anak?” Galit na tanong ito ni mula kay Thessa.Agad namang itinanggal ni Thessa ang mga kamay ni Carlo na nakapulupot sa kanya, at sinabi ang bawat salita. “Gusto mong malaman? Siya lamang ay isang Tao na isang daang beses, isang libong beses at sampung libong beses ang mas mahusay pa kaysa sayo!” Galit at agad na umalis si Thessa paakyat ng hagdan, n
Magalang na tumahimik lamang ito.“ Thessa, nakita kung si Bella ay mahimbing pa ang tulog, at saka malapit lamang ang ang aking bahay kaya makakabalik lamang ako agad, upang kunin lamang ang aking mga sinampay na damit, kaya ako napabalik ng biglaan. Pagpapaliwanag ni Manang Aurora sa amo nito na si Thessa.“Si Bella ay okay na ngayon. Kapag abala sa bukid sa nayon sa pagtatrabaho, ang mga Bata ay na nanatili lamang sa bahay nang mag-isa, at walang halos nangyari buong taon, papano na ang isang batang sanggol na Babae ay naging maselan? Hindi sya Lalake.” usal ni Thessa At sa puntong iyon, si Manang Aurora muling inituwid ang kanyang likod.“Ang tatay ni Bella ay gumagawa lamang nang gulo, wala kang alam, sinisisi niya lamang ako, ilang buwan na akong nagtatrabaho sa bahay niyo at kailanman hindi pa ako napagkamalan ng ganito. Thessa, meron ka para bigyan ako ng kompensasyon.” Pagtatampong boses nang Tiyahin mula kay Thessa.Si Thessa ay tumingin sa Tiyahin at nanh lamig ang kanyang
Hinawakan ni Thessa ang maputlang mukha ng mga bata at tiningnan ang pulso nito. Pagkatapos ng ilang pagsusuri, napansin niyang merong kakaiba, biglang nag iba ang kanyang ekspresyon, “Hindi ito ordinaryong pagkalason sa pagkain!” pagtatakang bulong sa sarili.Habang nakatingin si Thessa kay Carlo. Halata ang pag-aalala ng lalaki sa mga anak niya. Nag-aalangan siyang sabihin dito ang mga nalaman niya tungkol sa babaeng kinakasama niya, “Hayaan nalang,” sabi pa nito sa sarili. Naisip ni Thessa na siya na lamang ang bahalang magpa imbestiga.“Pero paano kung may kinalaman nga si Trixie dito?” naisip niya. Baka paborito ng lalaking ito ang kasintahan niya.Nagpadala siya ng mensahe kay Benjamin, hiniling niya rito na kunin ang kuha sa bidyo ng camera sa paaralan sa mga nakaraang linggo, at ipagbigay alam agad sa kanya kung ito ba ay may nakitang kahina-hinala.Dagdag pa niya, na hilingin sa isang tauhan ang patuloy na pagsubaybay kay Trixie at sa pamilya nito, at sabihin sa kanya ng dir
Simula nang malaman ni Thessa na may ginagawang hakbang si Trixie laban sa kanya, nagpasya siyang magpadala ng mga tao para imbestigahan ang dalaga at ang pamilyang nasa likod nito. At sa proseso, natuklasan nito ang mga bagay na hindi kailanman inaasahan.Tungkol naman J’s Laboratory na binanggit ni Trixie….Pinatawag ni Thessa ang kanyang mga tauhan para asikasuhin ang lahat, habang nakasandal ito sa upuan ng kanyang sasakyan at nakapikit ang mga mata.Naisip ni Thessa na kahit papaano ay nakaya niyang makahanap ng mga impormasyon, at bakit si Carlo ay hindi? Tanong pa nito sa sarili.O kaya naman, matapos malaman ay iisipin niya paring hindi ganoong klasing tao si Trixie. Gayunpaman, si Thessa ay nakauwi na at tulog ng nadatnan ang anak niyang si Bella.Nang matapos itong mag ayos, ay humiga na rin siya sa tabi ng kanyang anak, at unti-unting kumalma ang kanyang puso.Kanibukasan, isang nakakagulat na balita ang kanyang natanggap.Dahil sa pagkalason ng pagkain, ang dalawang bata
Hindi niya maintindihan kung bakit sila magkasama ni Riverra, tulad ng hindi niya maintindihan kung bakit iniwan ni Thessa ang asawa’t anak niya at nag pupumilit na makipaghiwalay.Ang pagdududa ni Carlo ay parang matalim na kutsilyo, na tumutusok sa kanyang puso.Habang nakatitig si Thessa sa kanyang perpekto at gwapong mukha, ang mapait na ngiti nito ay hindi umabot sa kalaliman ng kanyang mga mata.Tinatanong niya ang kanyang sarili, bakit nga ba niya inihagis ang sarili sa lalaking ito? Dahil ba sa mukha nitong napakaganda na kaya nitong mapamahal sa isang tingin lang?Paulit-ulit niyang pinag-isipan sa kanyang puso, ngunit sa huli ay wala siyang maisagot.Tatlong minutong natahimik ang dalawa.Tumingala si Thessa sa kanya at ngumisi, “Ano naman ngayon? Trabaho ko ito, may kinalaman ba ito kay Mr. Carlo?” Sagot niya sa lalaki.Hindi makapaniwala si Carlo sa kanyang narinig.Tinitigan niya ang magandang babae sa harap niya at taimtim na tinanong, “Trixie, alam mo ba ang sinasabi mo
Hindi na nga ikinagulat pa ni Thessa ang isasagot ng lalaki sa kanya, dahil ganoon din ito nung una.“Paano nga kung siya?” mapang-asar niyang sinabi.Si Carlo ay natahimik ng matagal bago ito nakapagsalita, “Ngunit wala siyang dahilan para gawin ito.” sagot niya pa kay Thessa.Ang mga salita ng lalaki ay parang isang baldeng tubig na malamig at puno ng yelo, na siyang pumapatay sa apoy na puso ni Thessa, mabuti nalang at ito'y nakapaghanda.Tumango siya sa lalaki at marahan niyang sinabi, “Naniniwala ka nga sa kanya.”Akmang magsasalita na sana siya, ngunit hindi ito binigyan ng pagkakataon na magsalita ni Thessa, at tinalikuran siya papasok ng bahay.“Isasama ko ang mga bata sa White house ngayong linggo, at hindi muna Kailangan pumunta pa.” tugon ni Thessa sa kanya.Sa bakuran, nanatili si Carlo, ang mga mata'y nakatuon kay Thessa sa loob ng bahay, kitang-kita niya ito sa malinaw na salamin ng sala, masayang naglalaro sa kanyang tatlong anak, ang lambing sa mukha ni Thessa ay talag
Isinalaysay ng kasambahay kay Thessa ang tungkol sa dalawang anak na naninirahan sa kanyang silid-tulugan. Hindi lang iyon, binanggit din nito si Carlo na palaging sumasama sa kanilang hapunan, at bago umalis ay sinisigurado ang maayos na pagtulog ng mga anak, parang isang karaniwang pangyayari na lamang sa kanila ang ganoong set-up.Pagsapit ng gabi, ng makauwi si Thessa ay oras na ng hapunan, ang buong bahay ay tila nag hihintay sa kanyang pagdating.Nang marinig ang ingay ng pinto, agad na lumingon sina Kenzo at Kerby na abala sa paglalaro ng blocks sa sala. Madalas na mangyari iyon sa mga nakaraang araw, ngunit isang pangkaraniwang eksena na.Sa pagkakataong iyon, nakita na nga ng dalawang bata ang matagal na nilang inaasam-asam.Sabay na tinawag nina Kenzo at Kerby ang kanilang Ina, “Nanay!” Napahinto ng ilang sandali si Thessa habang nagpapalit ng sapatos, tumingin ito sa dalawang bata na may mga matang nanlalabo, ginalaw niya ang kanyang mukha palayo para punasan ang mga luha,
Habang naiisip ni Thessa ang pulang marka sa leeg ng lalaki, biglang sumama ang kanyang mukha na dati’y banayad. Ang pagka suklam na namuo sa pagitan ng kanyang mga kilay, ay kumalat sa kanyang buong katawan at parang nadumihan na sa kanyang tingin ang suot nitong damit.Inalagaan ni Thessa ang kanyang anak na babae buong magdamag, at kinalangan pa ang ibat-ibang gamutan para bumaba ang lagnat nito.Sa sobra nga nitong pag-aalala sa anak, halos hindi na namalayan ni Thessa na lowbat na pala ang cellphone niya, nang muli nga niyang mabuksan ito ay saka lang niya nakita ang mga litratong ipinadala ng kasambahay.Nakita rin niya ang mensahe na ipinadala ng kanyang anak na lalaki na si Kerby, akmang sasagot na sana siya ng biglang boses ng lalaking sekretarya ang nagmamadaling sabi, “Propesor Thessa, gising na po si Bella “ At nagmamadaling bumalik si Thessa sa silid ng laboratoryo.Habang naglalakad ay nagpapadala ito ng isang mensahe, “Ang bata ay nasa pamilyang santiago na, at dahil
Pagkatapos putulin ni Thessa ang tawag, hindi na ito nagpakita pa sa pamilyang Davilla.Ipinagkatiwala niya sa kanyang abogado ang tungkol sa diborsyo, lalo na ang usapin ng kustodiya ng mga anak. Nagkaroon sila ng matagalang pagtatalo, hindi gusto nito na makuha ang kalahati sa yaman na ibibigay ng pamilyang Davilla, at dalhin ang dalawang anak, ngunit hindi siya pinayagan ni Carlo.Sa huli ay sumuko rin siya.Kinuha niya ang pera na ibigay sa kanya ng pamilyang Davilla.Ngunit nalaman ng sekretaryang si Dylan na iniwan niya lahat iyon para sa dalawang anak. Kapag ito ay nagbibinata na, maaari nilang kunin lahat ng pera at mga ari-arian.Sa limang taon kasal nilang pagsasama, walang siyang ibang dinala para sa kanyang sarili.Huling beses na nagkita sina Carlo at Thessa, ay nang kunin nila ang papeles ng diborsyo sa Civil Registry Office. Nang makita niya ito ay sobrang payat na at namumutla, parang kakagaling lang sa malubhang sakit.Gayunpaman, pagkatapos makuha ang papeles ng dibo
Sa sandaling narinig niya na walang laman ang sasakyan, at walang kahit na sinong tao ang nasa loob ng sasakyan.Ang mga nerbyos ni Carlo ay biglang lumuwag at muli itong nawalan ng malay.Dylan: “Boss, Carlo!!!” sigaw ng sekretarya.Bandang hatinggabi na naman nang magising muli si Carlo.Ang mga damit nito ay basang-basa ng pawis, itinapon niya ang kumot at tumayo, agad na pumasok ang bodyguard matapos marinig ang ingay galing sa loob, ngunit pinakawala niya ito, pagkatapos maligo ay maayos itong nagpalit ng damit.Naka upo si Carlo sa isang sofa sa kwarto ng ospital na para bang walang malay.Madilim ang kanyang silid, tanging ang liwanag ng buwan lamang sa may bintana ang siyang nagbibigay ilaw, isinandal niya ang ulo sa may sofa, habang nanlalabo ang mga mata, at tahimik na nakatingala.Pagsapit ng umaga, agad siyang pinuntahan ng kanyang sekretarya na si Dylan, nadatnan siya nitong nakatulog sa may sofa, at walang kumot na dala.Ginising niya ito at sinabi, “Boss Carlo, tinignan
Biglang naningkit ang maitim na mga mata ni Carlo,”Hinto!” mariin niyang utos sa driver. Nais rin sana ng dalawang bata na bumaba ng sasakyan pero pinigilan sila ng kanilang Ama, “Dito lang kayo sa sasakyan, si Tatay na ang pupunta.” kalmado niyang sinabi habang hinahaplos ag ulo ng mga bata. “Magpakabait kayo.” Bilin pa nito sa dalawang bata.Ilang saglit ay mabilis na naglakad si Carlo papunta sa lugar ng aksidente. Maraming tao ang nagkukumpulan at nag bubulungan.“Grabi naman ito!” “Nabangga ng truck yung kotse! Imposible na may nakaligtas doon, kawawa naman! Ang ganda-ganda pa naman ng sasakyan, tapos ma mababangga na lamang bigla.” Ilang boses ang maririnig sa mga taong naroon.“Kawawa naman ang pamilya ng may-ari ng kotse na iyan.” Naisip ni Carlo ang mukha ni Thessa kanina, at ang maliit na batang si Bella na nakayakap sa mga bisig niya, biglang nanikip ang dibdib niya.Napangiwi si Carlo, napaatras ito ng dalawang hakbang at mabilis siyang inalalayan ng mga bodyguard sa li