Ang tanging hiling lamang ni Reeca Abenejo ay makapagtrabaho muli matapos nang siya ay matagal ng maaksidente. Sa tulong ng bestfriend niya na siyang kumupkop at nag-alaga sa kaniya na si Farah at nobyo nitong si Jackson ay pumasok siya bilang kasambahay sa isang pinaka makapangyarihan at mayaman na si Nickolai Vrikzor Straugher, ang nakakatakot na Mafia at nakakatindig balahibo na pagkatao nito. Ang inaakala niyang pagiging kasambahay ay nauwi bilang taga-alaga sa dalawa nitong anak na si Zor at Neeca . Anu ang kaniyang magiging buhay sa pagtakbo ng bawat araw na unti unting natutunan niya mahalin ang mga bata na para bang tunay na mga anak. Ang di niya inaasahan ay mas lalong magpapatibok ng kaniyang puso ay ang Ama ng dalawang bata. Pilit niyang itatago ang paghanga na nadarama sa tuwing magtatama ang kanilang mga mata. Paano kung ang akala niyang lahat ay normal lang yun pala ay puro kasinungalingan. Isang pagsabog sa kaniyang katauhan ang biglang gigimbal na bahagi sa kaniyang nakaraan.
View More~ Reeca ~Nagising ako mula pa kanina ng binuhat ako ng malakas na mga kamay ni Sir Vrikzor. Nakaidlip lang naman ako, pero hindi ko namalayan na pinag-uusapan na ako mag-aama. Kung tudo ako na wag gumawa ng mga bagay na mapaghalataang gising ako at baka ibalibag na lamang ako basta ni Sir Vrikzor. Sa katunayan nga niyan, para akong dinuduyan sa sobrang sarap ng pakiramdam. Ang bango-bango pa ni Sir pakiramdam ko ay gustong magwala ng lahat ng hormones ko sa katawan. Kung totoo nga ang sinasabi nito na ako ang kaniyang asawa ay wish ko lang, ayaw ko ng magising dahil baka maglupasay ako sa sama ng loob. “I know you were awake Honey Babe." Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa sinabing iyon ni Sir Vrikzor. Jusko kung kanina ay feel na feel ko ang sarap ng katawan ni Sir Vrikzor ngayon ay naglaho na nga. Napadilat ang mga mata ko. “Oh F**k!"“Ahh Sir sorry po!" hinging paumanhin ko nang bigla kong masampal sa kanang pisngi si Sir Vrikzor. “Babe" paos ang boses ni Sir Vrikzor ha
- Reeca -“Mommy wake up na ikaw." Isang boses ng anghel ang namulatan ko ngayon. Medyo hilo pa ako pero pinilit kong minulat ang mga mata ko.“N-neeca" “Mommy!" biglang sigaw ng bata. Nakaupo pala ito sa aking kinahihigaan kaya ang bilis lang nito na yakapin at pugpugin ng halik sa aking buong mukha.“Nagugutom ka na ba ngayon?" pag-aalala ko dahil baka nagugutom na ito at ito ako ngayon nakahiga at mukhang inatake na naman ata ng sakit ko. “Yes Mommy. We eat na po." sagot naman nito s sakin habang sinisipat ang buong mukha ko.Teka anu bang nangyari sa akin kanina? Nag-iisip ako ng biglang bumukas ang pintuan ng aking silid. Pumasok mula roon si Cecil at ang dalawa pang kasambahay na may bitbit na mga pagkain. Bumangon ako kahit na nakayakap na parang tuko sa akin si Neeca. Napansin ko na may table na pinasok sa kwarto ko at may apat na upuan. Ngumiti sa akin si Cecil na halata sa mukha ang pag-aalala ngunit yumuko na ito at tumalikod na habang nakasunod sa kaniya ang dalawa pan
~ Reeca ~Sa paglipas ng mga araw, ngayon ko talaga napagtanto na parang may kakaiba, parang may mali sa paligid. Hindi ako matalino at magaling sa lahat ng bagay at inaamin ko iyon, pero may common sense naman ako. Iba talaga ang trato sa akin ng ibang maids dito. Hindi nila ako magawang makausap na para bang natatakot sila sa akin lalo pa kung andito kung minsan si Sir Vrikzor. Ang tanging nakakausap ko lang ay ang mayordoma na minsan ko lang din naman makausap lalo pa at namamahala ito ng buong kabahayan. Tanging si Cecil lang ang mapagkakatiwalaan ko, siya lang din ang bukod tanging kakwentuhan at katawanan ko. Hindi naman kami sinasawa ni Sir Vrikzor kapag nakikita kaming nag-uusap ni Cecil. Mukhang ayos lang naman kahit iisa lang ang expression ng mukha. Sabado ngayon at kakatulog lang nang hapon na ito si Neeca, habang nasa sariling kwarto rin si Zor at nagpapahinga. Sakto naman na umalis si Sir Vrikzor kasama nang napakarami nitong bodyguards na naka-black suit pa. Marami nama
Naanlipungatan ako ng makarinig ng mga mahihinang pag-uusap. Hanggang sa isang malakas na tili ng isang batang babae. It's Neeca.Napakurap ako saglit hanggang sa paunti-unting minumulat ang aking mga mata.“Yay my Mommy is waking up!" malakas na tili ni Neeca.Halos lumubog ito sa malambot na kama nang lumundag ito at pagapang na lumapit sa akin.“Mommy Goodmorning." malambing na tumabi ito si Neeca sa akin at niyakap ako ng kaniyang maliliit na mga braso. Naka-pajama pa rin ito.“Neeca? Goodmorning din" “Are you okay now Mommy? Daddy said you are sick daw po. Am i too much makulit Mommy kaya sick ikaw?" malungkot ang boses ni Neeca pati ang magandang mukha nito ay bakas ang pagkalungkot habang hinihimas nito ang buong mukha ko. “No baby. Super mabait ka. Hindi ka makulit. At saka wala naman akong sakit eh." kahit medyo antok at paos pa ang boses ko ay napaingos ako dahil wala naman akong nararamdaman na kakaiba sa katawan ko bukod sa parang ang haba ata ng itinulog ko.“Are you oka
- Reeca -Kinahapunan, ay kompleto ang mag-aama sa malaking lamesa. Nahihiya man ako at gusto kong tumanggi makisabay dahil pakiramdam ko ay saling pusa lang ako. Pero ang bawat salita ni Sir Vrikzor ay parang may kapangyarihan kung kaya mabilis akong napasunod. Kung anu ang pwesto namin nung unang beses na kumain ako rito ay ganun muli kami ngayon, siguro sanayan na lang.Sobrang napakasarap ang nasa hapag kainan, nakakalaway naman talaga. Hindi ito puro lutong pinoy dahil puro meat at vegetables ang nasa hapag na napapanood ko kung minsan sa videos at movies. Ang dalawang bata naman ay tahimik na kumakain, at napaka ayos nila tignan. Tulad ng kanilang Daddy na parang hari kung kumilos. Ako naman ay isang mutsatsa na napasama sa pamilyang ito. Kahit gustong-gusto ko sulyapan si Sir Vrikzor ay nahihiya naman ako at baka mahuli na naman ako nitong tumitingin. Sa katunayan nga niyan kapag may pagkakataon na nakatalikod ito o kaya naman may ginagawa at hindi nakatingin sa
- Reeca -Malakas akong napasinghap ng apakan ng bruhang babae ang paa ko. Kaya napaangat ako ng ulo at masamang tingin ang ibinigay ko sa kaniya pero tumalikod na agad ito matapos ilapag ang dalang juice at dalawang babasaging baso at walang pakialam na nauna pang naglakad ito kaysa sa kasama nito.‘G*go yun ah.' nagngingitngit ang aking kalooban habang sinusundan ko na lamang ang mga ito ng tingin. Napatingin ako sa aking paa na bahagyang namula. Yumuko ako at pasimpleng tinanggal ang dumi na naiwan pa sa sapatos ng bruha na inapakan. “Are you okay Mommy?" nakayuko itong nakatingin din sa paa ko.“Wala nadumihan lang." ngumiti ako rito. Nagliwanag naman ang mukha ng magandang bata. “Can we eat this?" sabay turo nito sa sandwich na nakabalot pa sa tissue ang dulo para hindi marumihan kapag hahawakan.“Sure" kumuha ako ng isang sandwich at ibinigay rito. Masayang masaya naman ako habang pinagmamasdan ko ang magandang mukha ng batang ito. Ang swerte nam
- Nickolai Vrikzor - I bit my lips staring of the beautiful and innocent woman - my wife. My lovely wife. I deeply sighed to catched my breath. Pinapanood ko ang mag-iina ko habang nagkukulay ng colouring books si Neeca. Her mother helping her while sitting on the carpeted floors. I know one of this days, my Honey will be used all of these. Mas gusto kong kusa niyang maalala ang lahat dahil ayaw ko siyang ma-pressure sa mga bagay na ikakasakit ng kaniyang ulo. We can wait until she remember us at the right time. Our children knows about it, because they were all smart and understanding at their very young age.Kahit na dalawang taon na ang nakakalipas hanggang ngayon ay sinisisi ko pa rin ang sarili ko dahil sa aking kapabayaan. My lovely wife suffered a lot because of my dark side. Wala siyang maalala kahit na katiting sa akin at lalo na sa aming mga anak. Kahit sobrang sakit ay inalayo ko ang aking sarili, kami ng mga anak namin para tuluyan siyang gumaling. It's re
- Reeca -Nagising ako sa tunog ng alarm clock ng aking cellphone na nakapatong sa sidetable. Malakas ang vibration nito kaya agad na napamulat ako ng mga mata. Kahit medyo antok pa ay kinapa ng aking isang kamay ang cellphone at inabot iyon. It's 5:00 am. Ito talaga ang oras na sinadya ko dahil dapat before 6 am ay nakaayos na ako ng aking sarili. Nabitawan ko bigla ang hawak na cellphone at bumagsak iyon sa aking dibdib ng may ma-realize. Paano akong nakatulog dito sa kwarto ko, nung huling maalala ko ay binabasahan ko ng story book si Neeca hanggang sa makatulog ito. Sa kakatitig ko sa kagandahan at kainosentihan ng bata ay hindi ko na namalayang nakatulog ako.“Naglakad ba ako pabalik dito? Bakit parang wala akong maalala." napakamot tuloy ako sa aking ulo.Pero nanaginip ako na parang may humahalik sa akin. Napahaplos tuloy ako sa aking labi. “Wake up self! Bumangon kana dahil start na ng trabaho mo." Pagalit ko sa aking sarili. Masiyado na ata a
- Reeca - Pakiramdam ko ay may magaang kamay na humaplos sa aking pisngi. It was a familiar hand that i used to feel for me. Gusto kong imulat ang aking mga mata pero parang hindi ko magawa dahil sa munting tunog ng lullaby na aking naririnig. Ganitong pakiramdam ang parang nanumbalik sa aking nakaraan ngunit hindi ko mawari kung kailan nangyari. Panaginip lang ba ito o totoong nangyari? Hindi ko alam basta ang alam ko ay ang sarap sa pakiramdam ng ganito. Kung panaginip man ito ay ayoko ng magising pa. “Reeca" “Reeca"“Reeca" Boses na pamilyar sa akin. Kilala ko ito dahil siya lang naman ang may ganitong boses kung makatawag sa akin. Dahan-dahan akong napamulat at kisame na may magarang painting agad ang aking namulatan. Napalibot ang mga mata ko at nakita kong nakaupo sa may bandang kanan ko si Farrah.“Are you okay now Reeca?" nag-aalalang tanong ng aking kaibigan.“A-anung nangyari?" nilibot ko muli ang aking paningin sa buong silid. Wala nam
“Reeca sa table 17!” sigaw ni Kuya Toby.“Opo, papunta na!” pagmamadali ko habang bitbit ang tray na may lamang pagkain.Mabilis kong hinanap ng table 17. At saktong nakita ko ang lalaking kumakaway. Tiyak ito na yun at mukhang kanina pag naghihintay.“Ito na po ang order niyo Sir!” ngiti ko ng maibaba ko ang tray sa table nito.“Thank you Miss Cutie pie!” sabay kindat nito sa akin. Napangiwi ang ngiti ko ng kindatan nito ako. Hindi naman ito panget, bagkus may itsura naman at mukhang malinis. Kaya mabilis na akong nagpaalam at tumalikod.Ganito talaga kapag Friday night at weekends. Masiyadong maraming customers dito sa Filipino Grills na restaurant na aking pinagtatrabahuan. Anim na buwan pa lang ako dito. Nung una ay dishwasher lang talaga ang pinasok ko dahil yun lang naman ang bakanteng posisyon na available. Sinunggaban ko na dahil no choice na ako at kailangan ko na ng trabahong mapapasukan. Hanggang sa nag-level up. Nakitaan ako ng sipag ng amin...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments