Chapter 2 - Unang Yugto

Itinuro ni Virgou kay Lilit ang dalawang travelling bags at isang hand carry na dadalhin niya patungong Bolinawan. Doon muna siya pansamantalang titira habang nagbubuntis. Makabubuti para sa anak niya ang malinis na kapaligiran doon. Hindi tulad rito sa siyudad na kalat ang polusyon sa hangin.

"Pakidala ang mga bagaheng ito sa sasakyan," utos nito sa dalawang lalaking kasambahay.

Mabilis na kumilos ang mga ito at pinagbibitbit ang mga gamit niya.

"Where is Dimples?" tanong niya habang hinahaplos ang kanyang tiyan.

"Naroon pa po yata sa kwarto niya at hindi pa tapos mag-ayos." Nakangiwing sagot ni Lilit na sinasabayan ng iling.

Tumikwas ang kanyang kilay. "What's your problem with her grooming herself? Normal lang sa isang babae na matagal mag-ayos." Pagtatanggol niya sa kanyang nurse sa tonong hindi mahahalatang lihim siyang may pagtatangi rito.

"Mas mabagal pa sa baldadong pagong kung kumilos. Nauna pa iyon gumising kaysa sa akin. Dalawang oras sa loob ng banyo. Ngayon inabot na ng siyam-siyam sa pagpapaganda." Kastigo ni Lilit.

Hindi niya pinatulan ang pagtatalak ng babae at baka makatunog pa na pinapaboran niya si Dimples. Dumating sina Jeren at Tarra. Ang kanyang magiging labandera at kusinera roon. Isasama din niya ang isa sa mga family doctors nila. Si Dr. Lalaine Go at si Mikoy, ang security. Si Bonz, ang in-charge sa kanyang wardrobe ay susunod sa makalawa.

"Paano po si Don Theo? Hindi po ba natin hihintayin?" ganting-tanong ni Lilit.

"I spoke to him last night. He still has a conference to attend in Hakodate. Next week pa siya makauuwi." Napangiti siya nang mamataan si Dimples na lumabas mula sa lift.

Her cute nurse is smiling sweetly. If only she has the nerve to tell Dimples about her feelings. It would surely be great. Pero pinanganak siyang wala ang kalayaang iyon. Marami siyang kailangang isaalang-alang. Ang reputasyon ng pamilya niya. Ang lipunan na nagdidikta kung saan siya nararapat. Ang alaala ng kanyang ina at ang moralidad na itinuro nito. Higit sa lahat ang puso niya na nakulong sa maling katawan.

"I'm sorry, ako na lang po ba ang hinihintay?" Nahihiya nitong tanong na napawi ang ngiti dahil sa pagdilim ng mukha ni Lilit.

"Baka naman nakakalimutan mo na hindi ikaw ang amo rito. Boss natin pinaghintay mo ng mahigit kalahating oras? Okay ka lang?" Sikmat ng bodyguard.

"Pasensya na po talaga." Pumiyok ang boses ni Dimples at nakitaan niya ng pagkaratanta ang mga mata.

Tumango siya. "It's alright. Let's get going." Pormal niyang pahayag at sinuyod ng tingin ang iba.

Naghihintay sa labas sina Dr. Lalaine at Mikoy. They'll be having two vans for the trip. Isa ang magsasakay sa kanilang mga bagahe at ang isa ay sasakyan ng mga kasama niya. Sa hiwalay na kotse naman silang dalawa ni Lilit.

Namilog agad ang mga mata niya at umusok ang kanyang bumbunan nang makita ang sasakyang ipinarada ng babaeng bodyguard sa kanyang harapan. Ford Heritage. The car where she had her nightmare with Zerriko Gray. What she had been through inside this car made her stomach spin until now.

"Haven't I told you to dispose of this one? Go get another car from the garage, Lilit." Napipikon niyang utos sa babae.

"Pasensya na po, ma'am, pero ito po kasi ang pina-check ko sa mechanic natin kanina."

"Bakit iyan? Nauubusan na ba tayo ng sasakyan?" Kung hindi lang sa batang nasa sinapupunan niya baka kanina pa niya kinarate si Lilit.

"Ito po kasi ang paborito mo." Katwiran nitong baluktot.

"Palitan mo iyan. Now!" singhal niya.

"Protocol wise, ma'am. Safety first tayo." Nakipagmatigasan ito sa kanya at binuksan ang pinto. "Sakay na po. Next time ko na lang idedespatsa ito."

"Lilit!"

Nagkamot ng ulo si Lilit. "Bawal po ma-stress. Papangit ang baby sa loob."

Napahawak siya sa kanyang tiyan at lalong nabuwesit nang maalala ang mukha ng lalaking iyon. Sana lang hindi magmamana roon ang anak niya. Pag nagkataon mapipilitan siyang ipaparetoke ang bata.

Sumenyas ulit si Lilit na sumakay na siya. Kung patigasan ng ulo talagang sumisegunda sa kanya ang babaeng ito. Kung hindi niya lang ito matalik na kaibigan, matagal niya na itong sinipa papunta sa araw at nang matusta.

Nagdadabog na sumampa siya sa sasakyan at agad nagsuot ng seatbelt. Pinipigil niyang magmura kahit kating-kati na ang dila niya. Bakit hanggang ngayon naaamoy niya pa rin ang katas ng demonyong iyon dito sa loob? For crying out loud it's been three months already!

"Ang baho ng sasakyan, Lilit. Nasusuka ako." Reklamo niyang nagtakip ng panyo sa ilong.

Nagtatakang tumingin sa kanya sa Lilit mula sa rear view mirror at bago nito buhayin ang makina ay sinisinghot-singhot ang mga sulok.

"Wala naman po akong naaamoy na mabaho, ma'am. Mas mabango na nga itong sasakyan kumpara dati," pahayag nitong sabay pindot ng keyless ignition button.

"What do you mean by that?" Umarko ang kanyang kilay. Bakit pakiramdam niya lahat ng sinasabi ni Lilit ay may patama sa kababalaghang nangyari roon?

Umiling ang babae at pinausad ang sasakyan. Hindi na rin siya nangulit. Baka mapunta pa sila sa ibang usapan at madulas ang kanyang dila. Humilig siya sa headrest. Ipinikit ang mga mata. Ngunit nag-uunahang umahon sa kanyang utak ang bangungot hanggang sa tuluyan siyang tinangay.

She was completely restrained. She can't fight him. He's too strong. Nilalamon siya ng lalaki. Bawat hibla. Bawat bahagi ng kanyang katawan. Wala itong pinalalagpas at lahat sa kanya ay tinikman. Her hands were tied up and are rested forcibly above her head. She would try pulling away and he'll just pin her more even harder.

"Darn you, horse!" sigaw niya nang madama ang matalim na kasiyahang pilit niyang pinalalayas sa kanyang katinuan.

His other hand moved down to her belly drawing a little circle that tickle and ignite. Until it landed in between her legs spreading wide and shameless. Saglit pa nitong pinagmasdan ang kanyang kahinaan habang kagat nito ang labi bago siya nito sinusuyo roon.

She knew he is observing. He's waiting for a response from her with his touch. But then no way! She would never ever give him the pleasure to see her melt in desire. Kahit nagustuhan pa ng katawan niya ang pakiramdam ng mga haplos nito sa kanyang balat.

Mariin niyang kinagat ang labi at iniwas ang mukha nang madama ang mapangahas nitong daliri na nagpupumilit magkasya sa kailaliman niya. This is totally embarrassing! But she can't seem to stop lifting her butt while his finger is dancing inside her.

She trembled. She felt it coming. The boiling eruption from her core. Halos mapunit ang lalamunan niya sa pagpipigil ng sigaw. Hindi siya pwedeng bumigay. Zerriko is looking at her intently.

Hiningal siya. Binitawan nito ang nakagapos niyang mga kamay. He gave up his seat and bent down. Ang mga hita naman niya ang pinigilan nitong huwag tumiklop nang simulan nito ang bagong pagpapahirap sa utak niyang kapit-tuko na ang ginagawa sa kanyang sistema mapanatili lamang siya sa katinuan.

Mahigpit niyang dinakma ang buhok ng binata at idiniin ang sarili sa upuan habang inililingkis ang mga binti sa balikat nito. The pleasure unraveling within her never tone down and his flammable kisses went on, driving her crazy.

"I know its sound a little corn but you smell like candy and you taste way sweeter than a lollipop," he murmured moving backward and take off the last barrier shielding his virility.

Her breathing went bare that she thought she would pass out when she caught a glimpse of his titan before turning her eyes away. Right, it's throwing up liquefying lust like a hungry wolf drooling for meat.

"I think you're ready for me," he whispered roughly, holding his own breath.

Hindi siya kumibo. Magang-maga na siya sa pang-iinsulto nito kanina pa. But she can't complain because what she asked is a piece of himself and who he is.

"Virgou, tingnan mo ako. Natatakot ka? Nahihiya?" Panunubok nito.

At ang ego niyang hindi masaling ay ayaw magpatalo. Sinalubong niya ang mga mata nitong nagdidilim sa pagnanasa. They're staring at each other's eyes when she felt the stinging pain of his entry cutting her through.

Dama niya ang gaspang ng bawat pagsulong nito sa ilalim para lang maibaon ng sagad ang pagkalalaki nito at ipamukha sa kanya na iyon ang bagay na wala siya at kailanman ay hindi siya magkakaroon.

Nakalalasing ang sakit. Parang tinutulak ang utak niya. Pero ang higit na nakakainis ay dahil nagustuhan niya ang bawat kirot na hatid. Ang bawat hapdi. Nagustuhan niya at hinahanap-hanap ng kanyang sistema.

"Themum, okay ka lang? Masama ba ang pakiramdam mo?" Ibinalik siya ni Lilit sa huwesiyo.

"I'm fine." Paungol niyang sagot.

"Pulang-pula ang mukha mo." Puna nito.

Napilitan siyang silipin ang sarili sa rear view mirror. Right, the aftermath of her shame.

"This is nothing. I just felt a little hot. Can you turn the aircon a bit higher?" Ibinaling niya ang paningin sa labas ng bintana.

Yet, all she can see outside are images passing through her eyes like bullets. Tumitig siya sa sariling reflection mula sa tinted na salamin at marahang hinaplos ang kanyang tiyan.

Kahit papaano hindi siya mag-iisa. Mayroon siyang anak na mamahalin at magbibigay sa kanya ng rason para patuloy na mabuhay sa kabila ng kanyang mga limitasyon.

Nag-aabang sa kanila si Nana Matilda sa bakuran ng malaking bahay na titirhan niya nang sila'y dumating. Agad itong sumalubong pagkababa niya at hinagkan siya sa noo tulad ng nakagawian nito noong bata pa siya.

Her eyes quickly ran through the house. It was an old-fashioned house. Bungalow type and made of high-end timbers from the Philippines' finest species. Payak ang estruktura at maaliwalas pagmasdan. Surrounding its outmoded ambiance is a perimeter of trimmed gumamela bushes.

May dalawang matatayog na puno ng kaimito na kasalukuyang hitik sa bunga. Isang kubo na pahingahan at munting hardin na may sari-saring mga bulaklak.

"Kumusta ang biyahe, anak?" tanong ni Nana Matilda habang abala pa siya sa kamamasid sa mga tanawin.

Sina Lilit at ang iba ay nagkusa nang ipasok ang mga bagahe nila sa loob ng bahay matapos idiskarga ang mga iyon mula sa van.

"Okay lang po. Walang traffic kaya mabilis kaming nakarating. Ang sarap ng hangin dito," sagot niyang umakyat ang tingin sa may bubong nang mapansin niya ang bulto ng tao roon.

Muntik na siyang masamid ng laway nang makilala kung sino iyon. Si Zek? He's sliding down towards the customized bamboo stairs on the other side. What is he doing up there? Dapat nasa eskwelahan pa ito ng ganitong oras.

"Pinatingnan ko sa kanya kung may butas at pinaayos ko na rin ang sandayong patungo sa tangke ng tubig," paliwanag ni Nana Matilda kahit hindi pa siya nagtatanong.

Tumango na lamang siya at agad bumaling sa ibang direksiyon nang tumingin sa gawi nila ang binata. Gusto na niya sumunod sa mga kasama papasok sa loob ng bahay pero ayaw niyang magmukhang tumatakas. Pagdating kay Zerriko dumudoble ang tayog ng ego niya. She didn't know why. Maybe because he's a little younger but then he has this intense air around him making him irresistibly striking.

"Maayos na ba roon sa itaas?" tanong ng matandang babae kay Zek dahilan para mapasulyap siya sa lalaking papalapit.

Tumango ito. His eyes slowly drifted towards her like slow motion. "Good afternoon, Ms. Ayala." Kaswal nitong bati.

"Good afternoon," masungit niyang sagot.

Napansin niyang umangat ang sulok ng mga labi nito. "Hindi ka ba napagod sa biyahe? Your room is ready. I can take you there if you like." He is teasing her again.

"Mabuti pa nga, Zek, samahan mo si Themum sa kanyang silid." Segunda ni Nana Matilda.

"Ihahatid ko lang siya, tiyang. Ibang usapan na po kung sasamahan ko siya sa kanyang kwarto. Unless she will personally request it." Pahaging nito at kumindat.

Hindi man lang siya magkaroon ng pagkakataong supalpalin ang hambog na unggoy na ngayon ay nakangisi na. Kapag sinubukan niyang tumanggi lalabas siyang defensive masyado at lalo siya nitong tutuksuhin.

"Sya, sige na. Para makapagpahinga ka. Ako na ang bahala sa mga kasama mo," apura ni Nana Matilda.

Tumango na lamang siya at padaskol na nagmartsa patungo sa loob ng bahay.

"Poker face na naman? Tigilan mo iyan, lalo ka lang gumaganda." Hirit ni Zek habang nakabuntot sa kanya.

Hindi niya ito pinansin. Nadatnan nila sa loob ang mga kasama niyang abala sa pag-aayos ng mga gamit nila. Saglit na huminto ang mga ito at tumingin sa kanilang dalawa ni Zek.

"Suit yourself, everyone. I'm going to relax for a while. Nana Matilda will show you your rooms later," aniyang humugot ng matalim na hininga nang mapansin ang kakaibang kislap sa mga mata ni Dimples habang nakatitig sa binata.

"Huwag mo kaming alalahanin. We can definitely take care of things here. Magpahinga ka lang," sagot ni Dr. Lalaine.

"Thank you, Lala." Hahakbang na lang siya nang magsalita si Dimples sa maliit na boses.

"Sino po siya, ma'am?"

She had the feeling Dimples had only that question running on her mind ever since they came in and she saw Zerriko. Mahabaging langit. Ang dalagang type niya ay magkakagusto pa yata sa ama ng kanyang anak? Is this even worth the word irony? Para yatang pinagkasya sila ng kapalaran sa isang lata tapos inalog-alog.

"This is Zek. He's Nana Matilda's nephew." Pinakilala niya ang lalaki kahit dinudumog ng paghihimagsik ang kanyang puso.

He nodded to acknowledge her effort of introduction. Tinugon iyon ng tango nina Mikoy at Lilit at siyempre matamis na ngiti mula sa mga babae pati na si Lala. Why is this a little exaggerated though? Marami namang gwapo roon sa siyudad pero kung umasta ang mga ito parang lalaking nag-evolve si Zek at naging diyos.

Umismid siya at naglakad na patungo sa kanyang silid. Ngunit hinawakan siya ni Zek sa braso. Sumenyas ito papuntang kabila.

"Kaninong kwarto pala iyon?" tanong niya.

"Mine," pabulong nitong sagot. "Ayos lang din kung gusto mo roon. I'd be happy to spare you space in my bed."

Inumbag niya ito sa sikmura na sinagot lang nito ng tawa. "Sinong nagsabi na rito ka rin titira?" sikmat niya.

"Hindi mo alam na ako ang nag-aalaga nitong bahay? Kung hindi dahil sa akin matagal na itong naagnas."

She rolled her eyes. Lilit didn't tell her about this.

"Here is yours." They've reached the French door and he opened it for her. Isasara sana niya agad iyon pagkapasok niya sa loob pero mabilis nitong napigilan sa kamay ang pinto.

"What are you-"

Nalusaw ang mga salita sa kanyang lalamunan nang sinarhan nito ng halik ang kanyang mga labi sabay tulak sa kanya pasandal sa pinto. Namilog ang mga mata. This bastard! That was a short but deep kiss.

"Fuck you, Gray!" She attacked him.

"I will soon, Ayala. Just be sure you brought plenty of thongs with you. Baka mauubusan ka." Bumitaw ito at sinalo ang magkakasunod na suntok na binato niya.

Saglit siyang nag-ugat sa sahig nang lumuhod ito at sunod na hinagkan ay ang kanyang tiyan.