Ibinaba ni Virgou ang salamin ng bintana ng sasakyan. Lilit is gesturing her that Nana Matilda wasn't home. Halata namang walang tao ang bahay dahil kung mayroon tiyak kanina pa sila sinalubong ng matanda. Baka may pinuntahan lamang ito. Nainip siya roon sa malaking bahay kaya naisip niyang pumasyal rito. Lumabas siya ng sasakyan at gumala ang paningin sa paligid.
Katamtaman lamang ang laki ng bahay ni Nana Matilda. May dalawang palapag at ang disenyo ay katulad ng isang modernong townhouse. Malawak ang bakuran at agad natuon ang pansin niya sa mga pulang rosas na nakahilera sa labas ng balkonahe. Naalala niya ang bulaklak kanina na iniwan ni Zek sa kama niya. Malamang dito galing iyon. May mga ground orchids din at Lavenders na nasa paso.
Sa isang kanto di-kalayuan ay may basketball ring na gawa sa fiber glass at posteng bakal. Katapat niyon sa kabila ang dalawang Ash trees na may nakalambitin na duyan at isang malaking heavy bag.
Lumapit siya sa mahabang bench na gawa sa kawayan at may pinturang puti. Naupo siya roon matapos lagyan ni Lilit ng throw pillow at pinulot ang iilang tuyong dahon na tinangay ng hangin roon. Nakapunta na siya sa lugar na iyon dati noong maliit siya. Piyesta noon. Isinama pa siya ni Nana Matilda sa parke para manood ng local variety show.
Her mother was very fond of this place. Malaki na ang ipinagbago ng lugar. Dumami ang mga bahay at mga poste ng ilaw. Ang hindi nagbago ay ang mga taniman ng palay at mais.
"Look at that. They're cute." Nakangiting itinuro niya ang inahing pato na kumikending- kending sa bakuran. Nakabuntot rito ang limang maliliit na sisiw nito. Kinunan ni Lilit ng litrato ang mga ito habang palabas ng bukana at ipinakita sa kanya.
Umalis siya sa bench at sinundan ang inahing pato at ang mga sisiw. Balak niyang pabalikin sa loob ng bakuran ang mga iyon at baka kung mapaano pa sa labas. Pero inagaw ng pagdating ng isang sasakyan ang kanyang pansin. It's a white Sedan, the latest model. Umibis mula roon si Zek, kasunod ang isang mestisa na tingin niya ay kasing-edad lamang ng binata. Saglit na natigilan ang dalawa nang makita siya.
Bagamat agad ding nakabawi si Zek. "Wala si tiyang, Ms. Ayala. Bukas pa iyon uuwi." Inakay nito papalapit ang kasamang babae na bahagyang nakangiti at halatang naiilang habang nakatingin sa kanya.
"It's okay. I was just taking a stroll around the neighborhood," sagot niyang nahulog ang mga mata sa hand carry na bitbit ng binata. It has prints of Disney's characters. She's certain it belongs to the girl. Naghintay siyang ipakilala ng lalaki ang kasama. Ngunit nilagpasan lamang siya ng mga ito.
"Let's get inside." He led the way to the main door with the girl clutching in his right arm.
Nakadama siya ng inis habang nakasunod ang tingin sa dalawa. Nabubugnot siya.
"That's Arielle Quisumbing, ma'am," bulong sa kanya ni Lilit pagkapanhik ng mga ito sa loob ng bahay.
Inuwi talaga nito sa bahay ang girlfriend? Kungsabagay, ano bang pakialam niya? Stupid of her.
"Ang mga susi kunin mo sa kanya. Also, tell him no need to stay with us anymore at our place. We can do things there without his help," pahayag niyang iritadong nagtungo sa sasakyan nila.
"Galit ka, ma'am?" tanong ni Lilit na nagtataka sa biglaang pag-iiba ng kanyang mood.
"Hindi. Pero nabubuwesit ako sa pagmumukha ng lalaking iyon."
"Naku, baka magmana po sa kanya ang baby mo. Parang pinaglilihian mo yata siya."
"What?" sikmat niya sa babae.
"Napapansin ko kasi kapag nasa malapit si Zek sinusumpong ka bigla pero kung wala naman siya hinahanap-hanap mo. Naglilihi ka sa kanya."
"That's purely hypothetical." Umismid siya.
"Totoo po iyon, ma'am. Proven na iyon."
"Itikom mo iyang bunganga mo. Kung magsalita ka puro walang kwenta ang lumalabas. Kunin mo na ang susi, bilisan mo!" apura niya sa bodyguard.
Nagmamadaling pumasok ng bahay si Lilit. Marahan niyang hinaplos ang tiyan at nagtungo sa direksiyon kungsaan niya nakitang nagpunta ang inahing pato kanina kasama ng mga sisiw.
Habang naglalakad ay namimitas siya ng mga maliliit na bulaklak mula sa mga damo sa kanyang daraanan. May puti at dilaw. Pati bulaklak ng Makahiya ay pinagdiskitaan niya. Iniipon niya ang mga iyon sa kanyang palad.
Hanggang sa sinapit niya ang talampas kungsaan tanaw ang ilog na nasa ibaba. Namamanghang pinagmamasdan niya ang tahimik na agos ng tubig at ang mumunting talon na nilikha niyon dahil sa dambuhalang mga bato. Mas maganda siguro iyon sa malapitan. Naghanap siya ng madadaanan pababa.
"Kung gusto mong bumaba may alam akong daan na mas malapit at ligtas." Tinig ni Zek sa likuran niya.
Nahinto siya sa paghakbang at nilingon ang binata. Bakit nandito ang hambog na ito? Nasaan si Lilit?
"Anong akala mo sa akin lampa? Kaya kong bumaba mula rito." Masungit niyang sagot.
"Huwag matigas ang ulo. Madulas diyan, baka madisgrasya ka pa," ungot nitong nagtatagis ng ngipin.
"Ano bang pakialam mo? Bumalik ka roon sa girlfriend mo."
Nagsanib ang makakapal nitong mga kilay. "Hindi ko siya girlfriend. Kaibigan siya at schoolmate ko sa eskwelahan mo." Natawa ito ng pagak. "Nagseselos ka ba?"
"What? Seriously! You're out of your mind. Ano ba?" Pumiksi siya nang hawakan nito sa pulso. "Don't you dare even touch me again with that filthy hand of yours, bastard? You're disgusting!" Gigil niyang singhal.
"Don't worry, Ms. Neat and Clean, binuhusan ko na ng alcohol itong mga kamay ko. Gusto mo lumaklak pa ako ng zonrox? Makapandiri ka para akong malaking mikrobyong naglalakad ah!"
Hindi siya nakahuma at nawalan ng sasabihin. She's confused of this hatred she has for him. Hindi niya matukoy kung saan nanggaling ang poot niya kay Zek. Malamang dahil sa nangyari sa kanila. Malinaw na sinamantala nito ang pagkakataon. But still, it's a bit unreasonable. Siya ang lumapit dito. Nananahimik ang lalaki pero binulabog niya.
Bumuga ng hangin si Zek at napailing. He bent down and started picking something out from her loose pants. Doon lang niya napansin na maraming bungang-sungay ng amorseko ang kumapit sa pantalon niya. Nakuha niya sa paglalakad papunta rito.
"Instructor ko sa Aikido class ang ama ni Arielle. Nakiusap sa akin na ihatid ko siya sa over-night outing nila ng barkada niya sa kabilang lungsod. Dumaan kami roon sa bahay kasi may kailangan akong ligpitin at papakainin ko pa ang mga manok at pato ni tiya." Nagpaliwanag ito kahit hindi niya hiningi. He thought maybe it could pacify her. But perhaps then, it is what she needs at that instant.
Unti-unting humupa ang nararamdaman niyang inis. Kahit kunwari ay hindi niya na nagawang tabigin ang kamay ng lalaki sa kanyang braso nang akayin siya nito palayo sa talampas.
"Maraming lamok dito lalo na sa hapon," ungol nito.
She was startled when he carried her tenderly and carefully in his arms, enduring the heat boiling in her cheeks and charged it to her first time experience. This guy is obviously an underrated expert.
"Hindi maganda para sa bata kung lagi kang galit. Paglabas niyan siguradong nakabusangot iyan." Biro nitong kinindatan siya.
Inirapan niya ito at pinagmasdan ang maliliit na mga bulaklak sa kanyang palad. Binilang niya ang mga iyon. Thirteen. May isa na walang kapares.
"You picked them?" he asked, looking at the pretty little things in her palm.
Tumango siya. "On my way back there."
"You can make a crown out of them. Nasubukan mo na?"
"Hindi pa."
"You've got to try making one next time. Pick the seven up."
"Seven up? Which one?" Naintriga siya.
"Those yellow and white. Kapag pinitas mo kailangan mahaba ang tangkay. Iyan ang magiging base ng korona."
"Okay," tango niya. Sinundot sa daliri ang maliit na bulaklak.
The next morning she woke up with the flower crown next to her in the bed along with the single red rose. Nababaliw na nga yata siya pero napapangiti siya.
Sige na. Malamang tama ang sinabi ni Lilit na pinaglilihian niya si Zek. Utos ng bata lahat ng nararamdaman niya ngayon. Ang inis at galak. Ang paghahanap niya sa presensya ng binata kapag wala ito sa paligid.
Bumangon siya. Binitbit ang koronang bulaklak at nagtungo sa harap ng salamin. Nilagay niya iyon sa ulo. They're like little butterflies resting on her head, complementing the ebony black color of her hair. Mas gusto niyang pagmasdan ang sarili ngayon kaysa noong nakoronahan siya bilang Ms. International. She smiled bitterly. A lesbian with the flower crown is hilarious.
"Good morning," bati ni Zek mula sa may pintuan.
Nilingon niya ang binatang nakangiti. "Good morning, Zek." Bumalik siya sa kama at dinampot ang rosas. "Thank you for these presents."
"Anything for you." He casts a blinding smile. "Wala ka bang plano ngayon? Gusto mong pumasyal doon sa ilog? Mamimingwit tayo."
"Really? Sige, sige!" Sabik niyang tango. "I haven't done that before."
"Hintayin kita sa labas. May ihahanda lang ako," anitong natatawang lumabas at isinara ang pinto.
Tumulak sila pagkatapos ng agahan kasama sina Lilit, Dimples at Mikoy.
"Nagtext si Bonz, ma'am. Papasundo raw siya sa terminal," sabi ni Lilit habang nagmamaneho. Ilang milya pa lamang ang layo nila mula sa bahay.
"Okay, just drop us off."
"Pwede ko bang isama sina Dimples at Mikoy? May pinabibili sina doc at Tarra, kailangan ko ng magbubuhat."
Sumimangot si Dimples at sumiksik kay Zek na nasa gitna nila. Napukaw tuloy ang inis niya sa binata. Naubo ito nang sundutin niya ng siko sa tagiliran.
"Ayaw kong sumama sa iyo. Gusto ko ring mamingwit."
"Ng ano? Huwag ka ng umepal. Sasama ka sa amin ni Mikoy," angil ni Lilit. Habang si Mikoy sa tabi nito ay natatawa.
"Pwede pa naman next time, Dimples. Samahan mo muna ngayon si Lilit." Sumingit na siya bago pa mauwi sa pagtatalo ang magpinsan.
"Yes, ma'am." Hindi na maipinta ang mukha ng nurse.
Bag pack, basket na puno ng mga pagkain at prutas, kasama pa ang mga pamingwit. Tangay lahat iyon ni Zek habang binabagtas nila ang makipot na daan pababa ng ilog. Hawak nito ang kamay niya na maya't maya ay hinahatak niya ngunit ayaw nitong pakawalan.
"Ano na namang kinakagalit mo?" Nagtatakang tanong nito.
"Wala. Hindi naman ako galit. Ayaw ko lang na tinatrato akong parang batang lampa." Katwiran niya.
"Nag-iingat lang tayo. Hindi ka sanay maglakad dito."
"Ikakasal na ako, Zek. Kapag may nakakita sa atin_"
"Political marriage. Alam ko namang hindi ka pakakasal sa lalaking iyon. Palabas lang ang balita para tigilan ka ng media sa katatanong kung sinong ama ng batang iyan."
Hindi na niya tinangkang kontrahin ito. Ironically, she should commend herself for choosing him to be the father of her baby. Kahit si Jerom na batikang abogado ay hindi pa siya napapanganga gaya ng nagagawa ni Zerriko.
Naglatag ng malaking tuwalya si Zek sa tabi ng ilog habang siya ay namimilog ang mga mata sa kamamasid sa malinaw na tubig. Mukhang ang linis at naririnig niya ang masayang awit ng mga ibon mula sa mga puno sa paligid. Bigla siyang nasabik na maligo. She took her comfy sundress off leaving the pair of Tanga two-piece bikini underneath.
"Ingat, madulas ang mga bato." Mabilis na nahawakan ng binata ang kanyang braso nang tangkain niyang lumusong sa tubig. Inalalayan siya nito at hinatid sa ibaba.
Masarap sa balat ang unang dampi ng napakalamig na tubig. "Saan tayo mamimingwit? Wala naman akong nakitang isda rito?" tanong niyang sinisilip ang malinaw na tubig.
"Down there." Itinuro nito ang lawa sa ibabang kunti.
"May mga lahi ng hito doon." Humaplos ang magaspang nitong kamay sa kanyang braso.
"Have you prepared the bait?"
Ngumuso ito at umiling. "I'm sorry but I can't fucking think when you're this close and having only these pairs on." Hinagod siya nito ng malagkit na titig.
"Stop it, Zerriko! Ako pa yata ang gusto mong mabingwit." Itinulak niya ito pero hinapit siya ng lalaki. "Ano ba? Baka may taong dumating." Sinampal niya ito nang bumaba ang mukha nito para hagkan siya sa labi.
Hindi man lang nito ininda iyon. Lalo pang nagdilim ang mga mata nito sa pagnanasa. "Kaya nga ngayon tayo pumunta dahil alam kong walang tao rito. Trust me, this place is my secret playground." He re-assured. "And the baby needs this."
"Binalak mo na talaga ito, ano?" akusasyon niya. Bakit ba hindi niya iyon naisip? Naging pabaya siya.
"Believe me, I gave it my triple best shots to stop myself from wanting you but it's no use. You're so beautiful that it's driving me insane every time I laid eyes on you."
"You're sharp, Gray. I couldn't find my way out." Hindi na niya sinubukang manlaban.
"No more talking, we don't have much time," anas nitong inatake na ng halik ang kanyang leeg.
"Gray, I need to tell you something."
"Later," ungol nito.
"Lesbian ako."
Nahinto ito sa pagkagat sa kanyang balat at nag-angat ng paningin. Tumitig sa mga mata niya.
"So what? Kaya nga lesbian kasi babae ka. Wala namang lesbian na lalaki di ba? Bottom line is you're still a woman with dominant masculine feeling, that's all. Not a critical issue for me."
Natulala siya sa punto nito. "I really can't get you? Until now I don't know how to define Zerriko Gray underneath his layers."
"He is a sick guy and he's in love with you."
"I hate you, Gray."
"Sapat na sa akin iyan. At least may nararamdaman ka kaysa sa wala. Now, can we proceed?"
"Are you sure the baby really needs this? Lala didn't tell me anything." Patuloy niyang apila bakasakali mapigilan pa niya ito.
"It's not the baby literally; it's the father of the baby." He chuckled.
"But why here, damn it! Hindi ba uso diyan sa puson mo ang salitang kama? Noong una sa sasakyan ko tapos ngayon dito sa ilog?"
"Shhh...makakalimutan mo rin mamaya kung nasaan tayo."
At sa isang iglap lang ay wala ng natirang saplot sa katawan niya. Hindi lang katawan kundi pati kahihiyang mayroon siya ay naisangla niya sa lalaking ito nang hindi man lang niya alam.
Lintek! Nagmura ng mahina si Zek. Pasado alas-nueve na ng umaga. Late na naman siya sa unang subject niya. Sinubukan niyang bumangon pero lalo lang umikot ang paligid at tila babaliktad na naman ang kanyang sikmura. Apat na beses na siyang gumapang patungo sa loob ng banyo para lang sumuka. Ang hapdi na ng lalamunan niya.Ano bang nangyayari? Mas masahol pa siya sa lasinggong tumira ng sampung kahon ng Red Horse sa umaga. Masakit ang kanyang ulo at tinakasan siya ng ganang kumain. Tatlong araw na siyang ganito. "Zek, kumusta na ang pakiramdam mo?" It's Dr. Lala.Umungol siya. Inalis ang unan na nakatakip sa ulo at tumihaya. Minasahe niya ang sentido."I'm fucked.""Pasensya ka na kung pumasok na ako. Nag-alala kami sa iyo. Hindi ka naghapunan kagabi, ngayon naman ay hindi ka kumain ng almusal." "Wala po akong gana." Binuksan niya ang paningin. Buwesit! Pati ki
Everything holds its own perfect time. Its own valid reason why. A statement that is often a consolation and taken for granted precisely when situations desperately go out of control. To make it worse, blaming those who can't say a word to defend. Like the course of nature.Death. Pain. Suffering. The unknowns. Who could have stopped them? Who can? Or can a piece of them be stopped? Minute by minute, these nightmares keep on banging every single ghost alive and struggling to live.Including him."Sir Gray, someone is waiting for you at the lounge." Binasag ng malakas na boses ang katahimikan sa loob ng opisina niya.He moved the swivel chair backward and went up, living behind tons of cases report piling high on his desk. Dumaan muna
Sinisinghot ni Virgou ang sarili at umasim ang mukha. Tapos na siyang maligo at nakapagbihis na rin pero pakiramdam niya ay nangangamoy pa rin siya. She looked around hopelessly unable to do anything.Kahit naglilinis sila isang beses sa isang linggo, balot pa rin ng alikabok ang selda. Idagdag pa ang halo-halong pawis nila ng mga kasama niyang priso roon dahil sa sobrang init. Mabuti na lang at nakakapag-adjust na siya. Noong una siyang dumating dito ay halos mabalot ng pantal at allergies ang buong katawan niya."Virgou Ayala, pinatatawag ka ng warden." Binuksan ni Jail Officer Marie Estores ang pintuan ng selda na lumikha ng ingay na hanggang ngayon ay masakit pa rin sa tainga.Naalarma ang mga prisong kasama niya at nag-aalalang tumingin sa kanya. May tatlo siyang kakusa roon. Si C
Nilakasan ni Zek ang aircon ng sasakyan habang tumatawa at pinakikinggan ang kulitan ng mag-iina sa backseat. Hindi na nila nagawang magtagal pa roon sa fine dining kungsaan niya dinala ang mga ito para sa tanghalian. Masyado na kasing excited ang apat na makarating sa pupuntahan nila.They're bound for the north where he rented out an entire beach resort in San Remegio for five days. Nauna na roon si Nana Matilda para maihanda ang buong lugar. Ang mga yaya ng triplets ay kasama nila at nasa hiwalay na sasakyan sa unahan."Look, Mama, teacher gave me five stars!" masiglang pagbibida ni Zed at ipinakita ang mga bituing nakatatak sa likod ng palad."Wow!" bulalas ni Virgou. "Let me see! Let me see!""Me too, Mama! Look, look!" nakipag-agawan si Zak."I have stars too, Mama!" makulit na sumingit si Zen."Ang gagaling ng mga superheroes namin. Ang daming stars!" pumalakpak ang dalaga. "You've got fifteen stars all in all!"Hindi humupa an
Saglit na iniwan ni Virgou sa mga yaya ang triplets na nalilibang sa paggawa ng kastilyong buhangin sa bahagi ng dalampasigan na hindi naaabot ng hampas ng mga alon.Nagtungo siya sa beach house para hanapin si Zek. Kanina pa niya hinihintay na sumunod sa kanila ang lalaki. Magbibihis na rin siya ng tamang panligo. Papalubog na ang araw, masarap magbabad sa dagat kapag hapon.Natagpuan niya si Zek sa makipot na lanai sa likod ng cottage. May kausap ito sa cellphone. Halatang babae ang nasa kabilang linya base sa tono ng boses ng binata. Matiyaga siyang naghintay na matapos ito sa pakikipag-usap.Inirapan niya ito nang tumingin sa kanya habang may ipinaliliwanag sa kausap. He said goodbye to that someone from the other end and slipped his phone inside the pocket of his white shorts. But
Mula sa mga labi ni Virgou ay lumandas ang mga halik ni Zek pababa sa leeg ng dalaga at nagtagal doon. Gumagawa ng maliliit na mga kagat na nag-iiwan ng mga marka.Kung pwede lang hindi na niya ito bibitawan. Kapag kasama niya ito lumilipad ang oras. Ang limang araw kung gumulong ay daig pa ang batas na tumutugis ng kriminal."Tama na, baka kung saan na naman tayo makarating niyan." Marahan siyang itinulak ng kasintahan."Ilalabas kita bago ang katapusan ng buwan at sa pagkakataong iyon ay hindi ka na babalik pa sa seldang iyon," pangako niya rito.Tumango ito at ngumiti. "Salamat, Zek. Mag-iingat ka lagi. Huwag padalos-dalos sa mga operasyon ninyo. Isipin mo ang mga bata," paalala nito habang hinahaplos ang kanyang panga."Of course." Hinawakan niya ang kamay ng dalaga at hinagkan. "I love you.""I love you."Bumaba sila ng sasakyan at hinatid niya ito hanggang
Panay ang silip ni Virgou sa pintuan. It's past seven o'clock in the evening. Maaga pa naman kung tutuusin pero kanina pa niya hindi mapigil ang kaba habang hinihintay si Zek. Madalas ganito siya kabalisa roon sa kulungan kapag alam niyang nasa mapanganib na mga operasyon ang lalaki. It was more like a trauma from what happened long ago.Pinukol niya ng tingin ang mga anak na bumalik na ulit sa paglalaro kasama sina Mikoy at Lilit. Tapos na niyang pakainin ang mga ito kasabay ng mga bisita. Nang hindi na makatiis ay hiniram niya ang cellphone ni Dimples. Tinawagan niya ang binata. Nakatatlong subok muna siya bago nito sinagot ang tawag."Zek here," dinig mula sa background ang maingay na pag-uusap ng mga kalalakihan at ang malamyos na tawa ng isang babae.Kahit papaano ay nakahinga siya ng maluwag. He is safe at least. "Ako ito, Zek. Where are you?" tanong niya sa lalaki."Love
"No, he's not." Pagkatapos ng huling sagot niya sa tanong ng interview ay nilingon ni Virgou si Zek na nakaantabay lamang sa isang sulok.Nagsusuntukan na ang mga kilay nito at sobrang dilim ng mukha. Banaag roon na hindi nito nagustuhan ang kanyang sinabi sa media. She was invited as a guest for a morning local tv show.Maingay sa social media ang balitang babalik siyang muli sa pagmomodelo, kasunod ng mga alok na natatanggap niya mula sa iilang malalaking kompanya ng bansa.Kahit papaano ay hindi pa rin pala kumukupas ang impluwensya niya sa mga karaniwang mamamayan.Napag-usapan na nila ni Zek ang tungkol rito at hindi naman tutol ang binata. Handa itong suportahan siya kung tatanggapin niya ang mga alok at sasabak muli sa pagmomod
Nilamon ng mga halinghing ni Virgou ang tunog ng mga alon sa labas na tumatagos sa bintanang nakabukas ng malaki. Malamig ang hangin na pumapasok doon sa kwarto mula sa pusod ng dagat ngunit hindi sapat para matuyo ang pawis sa kanya.Muling umarko ang kanyang katawan at marahas na ibinagsak ang ulo sa unan. Kumapit siya sa bed sheet habang umaangat ang kanyang pang-upo dahil sa ginagawa ni Zek. Malikot na ginagalugad ng dila nito ang sentro ng kanyang pagkababae."Zerriko," ungol niya kasabay ng buntong-hininga. She needed to scream or else her sanity will abandon her.Mistula siyang nasa gitna ng isang siga at mga boltahe ng kuryenteng sumasabog kung saan-saan. Hanggang sa nailabas niya ang unang katas na halos magpadilim ng kanyang paningin. Kumurap-kurap siya. She is seeing butterf
He knew she's there. The woman followed him soon as he got out of the NBI Headquarters. He didn't increase the pace of his steps rather he slowed down a bit and waited for her to catch up. Kinapa ni Zek ang baril sa ilalim ng jacket niya. Anong kailangan ni Amalia Sanchez sa kanya? Makipag-areglo? Kanina lang ay ni-report sa kanya ng taga-immigration na tinangka ng babaeng lumipad patungong ibang bansa buti na lang at naikasa agad ang hold departure order para rito. Now she's nowhere to go. Nowhere but behind stinky, rusty bars in jail."Director Zerriko Gray?" nagsalita ito pagkaagapay sa kanya.He looked at her. "Amalia Sanchez." He is diminishing her with penetrating dominance, establishing his authority. Ramdam niya ang takot nito at kaba."Ako nga. Pwede ba tayong mag-usap?" Balot
Nadama ni Virgou ang marahang haplos ni Palmolive sa likod niya. Ini- unat niya ang mga braso. Humikab at sinulyapan ang step-mother. Nginitian niya ito ng matamis."Nagtimpla ako ng gatas." Ibinaba nito sa desk ang bitbit na basong may mainit na gatas. "Pagkatapos mong inumin iyan magpahinga ka na," sabi nitong ngumiti rin."Pero hindi ko pa natatapos ito," ipinakita niya ang ginawang organizational structure na dalawang araw na niyang tinatrabaho. Akala niya madali lang. Ang hirap pala. Masyadong komplikado ang pagpili ng mga taong ilalagay niya sa bawat mahalagang posisyon ng kompanya. Hindi lamang kailangang qualified, ang kakayahan mismo at dedikasyon ang dapat na mas matimbang. Ngunit hindi niya kabisado ang iilan sa mga taong ito. Paano niya malalaman na may malasakit ang mga ito sa kompanya kung ang pagbabasehan lamang ay creden
Masakit ang bawat pintig ng puso niya at hirap siyang hugutin ang hininga habang pinagmamasdan ang anak. Balot ng benda ang ulo nito at kaliwang pisngi. Nakapikit at mababaw ang paghinga na rumehistro sa makinang nasa malapit kungsaan nakakabit ang iilang tubo.Kanina pa siya nakatayo roon. Hindi alam ang unang gagawin. Hindi makalapit pagkat hindi niya maihakbang ang mga paang 'sing-bigat ng bakal. This little boy protected his two brothers and drew out the danger to himself. That's what everyone is telling outside. They're proud and amazed. But they didn't know, Zak's sacrifice and courage mean he's failing as a father.Nadudurog ang puso niya ng pinong-pino sa katotohanang siya na mas malakas ay narito, nakatayo at maayos. Habang ang maliit na paslit, limang taong gulang ay nakahiga sa kama. Sugatan. Nakikipag-agawan sa buhay. Dahil
Bilang ama naiintindihan ni Zek ang galit ni Benjamen Alvarro, kaya hindi niya tinangkang lumaban matapos siya nitong suntukin. Kahit ano pa ang mga pagkakamaling nagawa ni Melfina, wala pa ring hihigit sa pagmamahal nito sa anak at hindi nito gugustuhing makitang nasasaktan ang dalaga."Ang sabi ko sa iyo ikaw na ang bahala sa kanya. Hindi ko sinabing payagan mo ang kahit na sino na saktan ang anak ko kahit asawa mo pa iyon!" marahas na angil ng matanda at dinampot siya sa kwelyo."Alam ko po, sir. Kaya po ako nandito para humingi sa inyo ng kapatawaran. Kasalanan ko kaya nagawa iyon ng asawa ko," mapagpakumbaba niyang tugon."Daddy? Daddy, what are you doing?" Si Melfina na pumasok sa loob ng kwarto ay tumakbo patungo sa kanya. "Hindi si Zek ang dapat na sinaktan niyo, dad! Hindi siy
Umiiyak si Virgou habang ikinukwento ni Zek sa kanya ang buong detalye ng pangyayari kanina. Wala man lang siyang ideya na nakikipaghabulan na pala kay kamatayan ang asawa niya tapos nakikipagtawanan pa siya kina Palmolive at sa ibang mga kaibigan habang naghahanda sila ng hapunan. Tuwing dumadaan ang paningin niya sa sugat na nasa braso ni Zek pinipilipit ang puso niya. Ayaw niyang ipakita sa asawa na mahina siya pero ang mga luha niya ay kusang gumagawa ng landas pababa sa kanyang mga mata. Hindi niya kayang itago ang pangamba at takot. Siguradong hindi rito nagtatapos ang pagtugis ng mga kaaway sa kanila. Kumuha siya ng tissue mula sa carton at nagpunas."Pasensya ka na kung masyado akong emosyonal. Dala siguro ito ng pagbubuntis ko." Sisinghot-singhot niyang sabi at ngumiti ng mapakla.Tumayo si Zek at nilapitan siyang nakasalampak
Tumagilid ang sasakyan ni Zek matapos sumabit sa lidless gutter ang gulong habang iniiwasan niya ang panibagong buhos ng mga bala mula sa mga armadong kapalitan niya ng putukan. Mahigpit niyang hinawakan ang dalawang baril at tinadyakan ang pinto. Gumulong siya palabas habang inaasinta ang dalawang pinakamalapit sa kanyang kinaroroonan.Another charging pair drop-dead gaining shots on their head and chest. Bumuga siya ng hangin at napaungol sa pagsigid ng kirot mula sa kanyang sugat. He can't feel his arm anymore. Nagliliyab na sakit ang tanging nararamdaman niya.His jacket is soaked with blood and the wound is digging deeper. His right arm is trembling but he can't let go the gun. Not just yet. Nagkubli siya sa likod ng nakatagilid niyang sasakyan habang pinakikinggan ang atungal ng motorsiklong natitira. Saan na napunta iyong itim na
Sumigaw ng buong bangis si Marco at hinambalos ang can ng beer, sinipa ang gulong ng sasakyan. Parang sasabog ang ulo niya sa sobrang galit. Tanggap niya kung binugbog na lang siya ni Zerriko pero ang ibugaw siya sa ex-girlfriend niyang si Melfina Alvarro? Dinurog ng lalaking iyon ang bayag niya."Marco, itigil mo na iyan." Narinig niya ang boses ni Javier sa earpiece na kanyang suot. Nahinto ito sa katatawa matapos matantong hindi na biro ang galit niya."You are telling me that right now, Sepulbidda? That's bullshit! Ano bang mayroon sa lalaking iyon?" Gigil niyang angil."He has everything to put you down and you obviously are not prepared to go against him, Marco. For now, at least. Bitawan mo na iyang libog mo para sa asawa ni Rico."
Natatawang hinahabol ni Virgou ang mga anak na tumuloy patungo sa naka-ornang imahe ni Sr. Sto. Niño, sa may lobby ng Rockwell. It's Friday and part of the routine they're having is to offer some flowers to this miraculous protector of the province. Nilingon niya si Zek na nakabuntot sa kanila habang abala pa rin sa cellphone nito. She's still can't grasp the whole thing with his disturbing idea about Marco Sandejas following her. Pero pagbibigyan niya ang gusto ng asawa. She will stay at home for the time being until the issue died down."Zek," tinawag niya na ito.Binilisan ng lalaki ang hakbang at itinago ang cellphone sa bulsa ng jacket. "Sorry," agad siya nitong hinapit at lumapit sila sa orna. Nakatingala na roon ang mga bata. Anyong nagdadasal.