"No, he's not." Pagkatapos ng huling sagot niya sa tanong ng interview ay nilingon ni Virgou si Zek na nakaantabay lamang sa isang sulok.
Nagsusuntukan na ang mga kilay nito at sobrang dilim ng mukha. Banaag roon na hindi nito nagustuhan ang kanyang sinabi sa media. She was invited as a guest for a morning local tv show.
Maingay sa social media ang balitang babalik siyang muli sa pagmomodelo, kasunod ng mga alok na natatanggap niya mula sa iilang malalaking kompanya ng bansa.
Kahit papaano ay hindi pa rin pala kumukupas ang impluwensya niya sa mga karaniwang mamamayan.
Napag-usapan na nila ni Zek ang tungkol rito at hindi naman tutol ang binata. Handa itong suportahan siya kung tatanggapin niya ang mga alok at sasabak muli sa pagmomodelo. Ngunit sa hitsura nito ngayon, duda siya kung papayagan pa siya nito.
Pumalakpak ang mga manonood na sumadya pa sa studio para makita siya. Natutuwa ba ang mga ito sa pagbabalik niya sa industriya o dahil itinanggi niya ang ugnayan kay Zek.
"You really never wanted me as a partner, that's the truth. This thing is the only one you want, right?" matigas nitong angil habang nasa loob sila ng sasakyan pauwi ng Rockwell.
"Zek ayaw kong kaladkarin ka sa mundong pumatay sa katauhan ko. Ayaw ko kasi mahal kita." Humawak siya sa braso nito, umaasang maaalo niya ito.
"Bakit hindi mo iwanan na ng tuluyan ang mundong iyon?"
"Nandoon ang kapangyarihan ko, Zek. Naroon ang magiging lakas ko na po-protekta sa inyo ng mga anak natin."
"I don't know, Virgou. Kagabi inaway mo na naman ako dahil kay Arielle, tapos ngayon itinanggi mo ako sa publiko. If you don't want me to be with someone else then have the courage to tell them what's going on between us. Tell them that you're mine."
Iyon na ang naging huling pag-uusap nila. Pagkahatid nito sa kanya sa Rockwell ay bumalik ito sa bureau at hindi na umuwi. Ilang araw na ang nakalipas at hanggang ngayon ay wala pa rin siyang balita kung nasaan ang binata.
Ang tanging mayroon siya ay ang mga litratong kumakalat sa social media. Iyon pa lang ang lead na nakuha ng mga tao ni Xandr na tumutulong sa kanyang hanapin si Zek. Photos of him and Arielle together inside his car, kissing.
At kahapon lang may pinasa na namang bagong mga litrato si Dimples sa kanya. Nakuha nito mula sa instagram ni Arielle.
Bagamat ayaw niyang maniwala na magagawa sa kanya iyon ng lalaki. Na makakaya nitong magtaksil at iwan sila ng mga bata para lang sa babaeng iyon. Bakit ngayon pa kung kailan malaya na siya?
Alam niyang may hindi magandang nangyayari. Masama ang kutob niya. Minsan naiisip na niyang puntahan ang kanyang ama para komprontahin. Ang pamilya lang naman niya ang may motibong guluhin sila ng ganito.
"Anong balita?" salubong niya kay Kit pagkababa pa lamang nito ng sasakyan. Hindi siya makapaghintay kaya inabangan niya rito sa ground floor ang lalaki.
She was in constant communication with this guy for the last three days.
Matagal na tumitig ito sa kanya saka siya inakay patungo sa guest's lounge ng gusali. Maaga pa kaya walang gaanong tao roon. Naupo sila sa couch na nakasiksik sa salaming dingding.
"Hindi pa rin namin siya ma-trace. Hanggang ngayon walang entry ang mga satellites. We've secured the CCTV footage from the nearby establishments even the highways along with the bureau's premises. It's negative." Pahayag nitong nanatili man na kalmado ngunit nasa tono ang pagkadismaya.
"Hindi ba tayo pwedeng humingi na ng tulong sa police?"
"Walang foul play na nangyari, tapos may mga litrato na kumakalat sa social media. Even in the bureau, he was able to render a two months leave before he disappeared."
"Then what? Ganoon na lang iyon? Hahayaan na lang natin? Nauubusan na ako ng idadahilan sa mga anak ko tuwing nagtatanong sila kung nasaan ang Papa nila!" Gigil niyang sigaw at pumatak ang mga luha. "Kailangan ko si Zek. Kailangan namin siya ng mga bata."
"Calm down, Virgou. Hahanapin natin siya. Hindi tayo titigil." Hinawakan nito ang kanyang balikat at binigyan siya ng panyo. "Si Jimrexx na ang bahalang umasikaso ng tulong mula sa police at si Marlon naman ay pinakikilos na ang mga tao niya sa army. It's just a matter of time before we'll find your boyfriend."
Tumango siya at kinuha ang panyo. "Maraming salamat. And I'm sorry if I couldn't seem to cool down. Na-trauma lang siguro ako. I had almost lost him once before."
"I can understand that, don't worry." He looked around. "Pumasok ba ang mga bata?"
"May exams sila." Sinipat niya ang oras sa suot na relos. "Pasensya ka na, kailangan ko na pala silang sunduin."
"Sasama ako."
"May pictures na namang pinasa sa akin ang kaibigan ko."
"Iyon bang nasa kama sina Rico at Arielle Quisumbing? He's obviously sleeping."
"Nakita mo na?"
Tumango si Kit. "Yesterday. Sinusundan ng team ko ang social media accounts ng babaeng iyon bakasakali makakuha kami ng clue."
"Anong tingin mo roon sa photos."
"All original, unedited. But beyond that, it says nothing. No one can ever tame Zerriko, except for one I know. Your boyfriend is a complete machine when it comes to other girls." Hindi niya alam kung pinaluluwag lamang nito ang kalooban niya.
She heaved a sigh. Tulog si Zek doon sa litrato at nakahilig sa dibdib nito si Arielle. Lahat ng mga kaibigan niyang hiningan niya ng opinyon ay hindi naniniwalang nagtaksil sa kanya si Zek. Gaya niya, buo ang tiwala ng mga ito sa binata.
Nasa waiting lounge na ang mga anak niya kasama ng mga shadow teachers nang dumating sila sa eskwelahan gamit ang sasakyan ni Kit.
"Mama where's Papa?" tanong ni Zak. Iyon palagi ang isinasalubong nito sa kanya, kahit paggising nila sa umaga.
"Where's Papa, Mama?" duweto nina Zed at Zen.
Napatingin siya kay Kit. Hindi siya nakapaghanda ng isasagot ngayon."Your Papa is gone, kids," sagot ni Kit.
Nagpanting ang tainga niya. "Akillez! What are you doing?" galit niyang sita sa lalaki. How dare he?
"Sorry, it sounds rude. Pero hindi ka ba napapagod magsinungaling sa mga anak mo? Your little boys are smarter than you think. Keep feeding them lies and they'll get back at you eventually." Patay malisya nitong sagot.
Nawalan siya ng imik. She hopelessly turned to her triplets unable to say anything to rectify. Namimilog ang mga mata ng mga bata habang nakaantabay sa kanila ni Kit. Naghihintay.
"Papa's gone? Why, Mama? Where did he go?" nabubugnot na usisa ni Zak nang hindi pa rin siya nagsalita.
"Zak..." hindi niya alam kung paano ipaliliwanag sa mga anak ang sitwasyon nila lalo na sa isang ito. Bigla siyang nakaramdam ng takot habang iniisip na magtatampo sa kanya ang mga anak.
Umuklo si Kit at ginulo ang buhok ni Zak. "We still didn't know, budd. But I promise you, we will find him. We will bring your Papa back, is that cool?" hinaplos din ng lalaki ang ulo nina Zen at Zed.
Tumango ang dalawa maliban kay Zak.
"Are you going to protect us while Papa's not around, Tito Akillez?" tanong nito.
"Yes, that's the reason why I'm here. You're sharp, Zackarine. I like that." Bahagyang natawa si Kit.
Habang siya ay napapakunot ang mga kilay. "What do you mean?"
"Habang wala pa si Rico ako muna ang magbabantay sa inyo ng mga bata. Actually, dalawa kaming naka-assign dito. Ako at si Jimrexx. He chose to be on the look-out." Paliwanag ng lalaki at inakay na sila palabas ng premises at patungo sa sasakyan nito.
Saglit itong huminto at inginuso sa kanya ang sasakyang nakaparada di-kalayuan sa kanila. A sleek blue Scoda Octavia.
Hindi siya pwedeng magkamali, dalawang araw na niyang napapansin na umaaligid sa Rockwell ang sasakyang iyon.
"That's Jim." Agaw ni Kit sa atensiyon niya.
Tumango lamang siya. Binuksan ng lalaki ang pinto para sa kanila ng mga bata. Nakaalalay ito sa triplets na makulit na sumampa sa loob ng sasakyan.
"Careful," aniya sa mga anak na nagkakagulo na naman. "Sinong nagbabantay ngayon sa boss niyo?" Natanong na lamang niya.
"Nick and Marlon." He helped her put on the seatbelt with the kids.
"Silang dalawa lang? Nasabi sa akin ni Zek na maraming natatanggap na pagbabanta si Xandr."
"Naasikaso na iyon ng boyfriend mo kaya nga gustong bumawi ni doc. Ngayong wala si Rico kayo naman ng mga bata ang babantayan namin. Don't worry, maraming tauhan si Xandr, although hindi gaanong visible ang iba pero nandiyan lang sila sa paligid."
Muli niyang sinulyapan ang Scoda bago pumasok sa loob ng Mustang Shelby ni Kit. Sumakay na rin ang lalaki.
"I still want Papa's car." Himutok ni Zak na sumiksik sa kabilang dulo habang tumatakbo ang sasakyan.
"Papa will be back soon, Zaki." Alo ni Zed sa kapatid na tinapik-tapik pa ang balikat, ginagaya ang madalas gawin ng ama.
"Zed is right, boys." Kit butted in, amused.
"Hey, are you okay?" tanong niya kay Zen na kanina pa tahimik at nakamasid sa labas ng bintana ng sasakyan.
Ibinaling nito ang mga mata sa kanya at tumango. Inabot niya ang anak at banayad na pinisil ang mapintog nitong pisngi.
Pagkatapos niyang mapakain ng tanghalian ang mga bata ay saglit na naglaro ang mga ito sa sala kasama si Kit habang tinutulungan niya si Nana Matilda sa kusina.
"Kumusta na anak, may balita na ba kung nasaan si Zek?" tanong ng matanda na nagpupunas ng mga pinggan.
"Wala pa rin po, Nana. Pero nangako si Kit na gagawin nila ng mga kaibigan niya ang lahat para mahanap si Zek. Hihingi rin ako ng tulong sa ibang mga kaibigan natin," sagot niyang nagpupunas naman ng mesa.
Tumango si Nana Matilda na saglit na tumigil sa ginagawa. "Sana mahanap na siya kaagad. Nag-aalala na ako. Hindi ako sanay na nahihiwalay siya sa akin nang ganito katagal."
"Mama, Mama! Your phone, your phone!" tumatakbong pumasok ng kusina si Zed bitbit ang telepono niya.
Kasunod nito ang mga kapatid at si Kit. Sinalubong niya ang anak at agad kinuha ang cellphone. May mensahe roon.
Unknown: then the rumored lover said, To my glass queen- the walls are broken but a storm is coming. A knight will come to fetch you. Bring the little angels to 7th hill. There, the fairy tale will begin.
Anong ibig nitong sabihin?
7th hill? Saan iyon?
"I know that place." Nagsalita si Kit na nakasilip sa mensahe ng hawak niyang cellphone.
"Puntahan natin. Baka nandoon siya."
Ibinilin niya muna kay Nana Matilda ang mga bata para mapatulog at agad nilang pinuntahan ni Kit ang lugar. It was one of the famous five atar hotel in the metropolitan mainly situated at Nivel Hills. Marco Polo Plaza.
Pero kung alam lamang niya na pagsisisihan niya ng sobra ang makikita niya roon, sana'y hindi na siya nagpunta. In one of the honeymoon suites of the hotel, she found Zek and Arielle in the bed, naked and in action.
Agad ibinaba ni Zek ang cellphone at hindi na nakapagpaalam kay Miguel nang marinig niya ang boses ni Dimples na tinatawag siya. Tinakbo ng binata paakyat ang metal stairs na may pinturang puti."I'm here! What's wrong?" nag-echo sa bahaging iyon ng corridor ang kanyang tinig.Lumitaw mula sa isa sa mga pinto si Dimples na umiiyak. "Zek, si Virgou!" hagulgol nito.Gusto na tuloy niyang liparin ang distansiyang tinatawid pabalik sa kwarto ng kasintahan. It's been two days since Virgou was admitted to the hospital. Naging pabaya kasi siya. Alam naman niyang laging may nakasunod sa kanila iniwan pa rin niyang mag-isa ang dalaga sa loob ng sasakyan sa parking ng tv studio kungsaan pinaunlakan nito ang isang interview.Ilang minuto lang si
Everything boils down to time. Good and bad.Time is a gift.It has the power to heal wounds and restore the missing pieces.Time is a choice.When everything fell apart, one can choose to remain broken or get back and become whole again.Time is luck.When choices are right.Her time staying at the correctional taught her to deal with the changes adeptly and those tough trials which come and go.Pero hindi ang ganitong mga ganap. Para sa kanya nasa tamang oras at panahon naman sila ni Zek. Kahit mas bata ito sa kanya, nagkakatugma pa rin ang panahon nila. Kung hindi, wala sana ang triplets. Hindi mabubuo ang pamilya nila."Kumusta ang pakiramdam mo?" tanong ni Lala matapos tingnan ang note
Mula sa binabasang investigation report nag-angat ng mga mata si Zek at nahagip ng tingin ang bisitang pumasok sa kanyang opisina. It's Palmolive Glorietta. Escorted by two of his agents, Miguel and Elliot.Umahon siya sa inuupuang swivel chair at lumabas sa likod ng kanyang desk."Ms.Palmolive Glorietta, good morning. How may I help you?" He immediately offered a hand to her.
Paulit-ulit na sinisilip ni Virgou ang sarili sa harap ng salamin sa loob ng kwarto nila ni Zek. Hindi siya makontento sa kanyang ayos. Pakiramdam niya may kulang pero hindi naman niya matukoy kung ano."Love, may problema ba?" Lumapit si Zek at niyakap siya mula sa likod."Ewan ko, hindi ko alam. Pero parang ang pangit kong tingnan samantalang ang gwapo-gwapo mo. Naiinis ako." Maktol niyang sumimangot.
Pinilipit ni Virgou ang mga daliri habang nakapako ang paningin sa larawan ni Don Theo. Nasa loob siya ng kwarto ng kanyang ama at yakap-yakap niya ang lalagyan ng abo nito. Hindi na niya napigil ang mga hikbi sa mga sumunod pang saglit. Ganoon ba kalaki ang kasalanan niya para hindi siya payagang makita ito kahit sa huling pagkakataon man lang? Mayakap ito? Masabi rito kung gaano niya ito kamahal?Her father is gone. No, it wasn't part of the hallucination that she had. It is a reality. Things weren't the same and she had trouble processing them. She just let the tears flow unchecked, yet still not enough to lessen the pain. Hinigpitan niya ang yakap sa urn at sumubsob roon. Yugyog ang mga balikat. Lumapit sa kanya si Zek at mula sa likod ay ikinulong siya nito Zek sa matitib
Binuklat ni Virgou ang folder at binasa ang schedule ng meetings na kailangan niyang daluhan sa St. Catherine Catholic University. Pormal na siyang nagsimula bilang kinatawan ni Xandr sa board. Home-based ang kanyang trabaho kasama na ang monitoring."Shall we go?" Pumasok sa kwarto si Zek galing hinatid ang mga bata sa eskwelahan."Nakabalik ka na pala." Tiniklop niya ang folder at maayos na itinago sa drawer.May appointment siya ngayon sa iilang mga businessmen na kilala ni Palmolive. Ikokonsulta muna nila ang kasalukuyang status ng buong Ayala Group bago nila sisimulan ang unang hakbang ng kanilang mga plano."Have you taken your vitamins?" Kinudlitan siya ng halik ni Zek sa noo. "Ihahatid lang kita roon sa hotel. May urgent meeting din ako sa bureau. Darating ngayon ang National Director." He informed while stroking her arm."Okay lang," tango niya. "I can manage." She tiptoed an
Panay ang mura ni Zek habang sinalanta ng SOS message ang numero ng mga kaibigan niya. Damn it! Hindi man lang siya nakaporma kay Virgou. Pagkatapos nitong ipagsigawan na gusto nitong pakasal bukas ay tinalikuran siya agad ng dalaga.He didn't expect her to come. Inisip niyang uuwi na agad ito ng Rockwell pagkatapos ng meeting, kung hindi man ay magtetext muna ito sa kanya. Maganda siguro ang resulta ng meeting nito sa mga bagong investors kaya naatat itong sumugod dito sa opisina.Wala pang sumasagot kahit isa sa mga kaibigan niya. Of course, they're all freaking busy. Iritadong naupo siya sa couch at muling kinalikot ang kanyang cellphone. Sinagot agad ng wedding coordinator ang tawag."The wedding will be tomorrow, can you handle it?""Sir?" Nagulat ang babaeng kausap niya."I understand that there's still a lot to do with the preparation. Just showcase what you have and what you c
Hindi mapawi-pawi ang ngiti ni Virgou habang sakay ng puting limousine patungong simbahan. Ora-orada ang kasal na iyon bunga ng walang basehan niyang pagseselos kahapon. Pero masayang-masaya siya. Walang kapantay. Lalo at nakikita niya kanina si Zek habang nagbibihis na excited din para sa araw na iyon, taliwas sa inaalala niya kagabi na baka napipilitan lamang ito.She did not ask a super-fancy and star-studded wedding. Or a kind of ceremony that will gain the tag as the union of the decade. All she needs is her groom waiting for her below the altar and their kids holding their bonds of promises.Mula sa tinted window ng sasakyan ay natatanaw niya ang abalang hapon sa kalyeng binabagtas nila. Kanya-kanyang diskarte ang mga motorista para makaiwas sa gitgitan at mabagal na daloy ng trapiko sa bahaging iyon ng Lapu-lapu City.Mabuti na lamang at inagahan niya ang paghahanda at pag-aayos ng kanyang sarili. A
Nilamon ng mga halinghing ni Virgou ang tunog ng mga alon sa labas na tumatagos sa bintanang nakabukas ng malaki. Malamig ang hangin na pumapasok doon sa kwarto mula sa pusod ng dagat ngunit hindi sapat para matuyo ang pawis sa kanya.Muling umarko ang kanyang katawan at marahas na ibinagsak ang ulo sa unan. Kumapit siya sa bed sheet habang umaangat ang kanyang pang-upo dahil sa ginagawa ni Zek. Malikot na ginagalugad ng dila nito ang sentro ng kanyang pagkababae."Zerriko," ungol niya kasabay ng buntong-hininga. She needed to scream or else her sanity will abandon her.Mistula siyang nasa gitna ng isang siga at mga boltahe ng kuryenteng sumasabog kung saan-saan. Hanggang sa nailabas niya ang unang katas na halos magpadilim ng kanyang paningin. Kumurap-kurap siya. She is seeing butterf
He knew she's there. The woman followed him soon as he got out of the NBI Headquarters. He didn't increase the pace of his steps rather he slowed down a bit and waited for her to catch up. Kinapa ni Zek ang baril sa ilalim ng jacket niya. Anong kailangan ni Amalia Sanchez sa kanya? Makipag-areglo? Kanina lang ay ni-report sa kanya ng taga-immigration na tinangka ng babaeng lumipad patungong ibang bansa buti na lang at naikasa agad ang hold departure order para rito. Now she's nowhere to go. Nowhere but behind stinky, rusty bars in jail."Director Zerriko Gray?" nagsalita ito pagkaagapay sa kanya.He looked at her. "Amalia Sanchez." He is diminishing her with penetrating dominance, establishing his authority. Ramdam niya ang takot nito at kaba."Ako nga. Pwede ba tayong mag-usap?" Balot
Nadama ni Virgou ang marahang haplos ni Palmolive sa likod niya. Ini- unat niya ang mga braso. Humikab at sinulyapan ang step-mother. Nginitian niya ito ng matamis."Nagtimpla ako ng gatas." Ibinaba nito sa desk ang bitbit na basong may mainit na gatas. "Pagkatapos mong inumin iyan magpahinga ka na," sabi nitong ngumiti rin."Pero hindi ko pa natatapos ito," ipinakita niya ang ginawang organizational structure na dalawang araw na niyang tinatrabaho. Akala niya madali lang. Ang hirap pala. Masyadong komplikado ang pagpili ng mga taong ilalagay niya sa bawat mahalagang posisyon ng kompanya. Hindi lamang kailangang qualified, ang kakayahan mismo at dedikasyon ang dapat na mas matimbang. Ngunit hindi niya kabisado ang iilan sa mga taong ito. Paano niya malalaman na may malasakit ang mga ito sa kompanya kung ang pagbabasehan lamang ay creden
Masakit ang bawat pintig ng puso niya at hirap siyang hugutin ang hininga habang pinagmamasdan ang anak. Balot ng benda ang ulo nito at kaliwang pisngi. Nakapikit at mababaw ang paghinga na rumehistro sa makinang nasa malapit kungsaan nakakabit ang iilang tubo.Kanina pa siya nakatayo roon. Hindi alam ang unang gagawin. Hindi makalapit pagkat hindi niya maihakbang ang mga paang 'sing-bigat ng bakal. This little boy protected his two brothers and drew out the danger to himself. That's what everyone is telling outside. They're proud and amazed. But they didn't know, Zak's sacrifice and courage mean he's failing as a father.Nadudurog ang puso niya ng pinong-pino sa katotohanang siya na mas malakas ay narito, nakatayo at maayos. Habang ang maliit na paslit, limang taong gulang ay nakahiga sa kama. Sugatan. Nakikipag-agawan sa buhay. Dahil
Bilang ama naiintindihan ni Zek ang galit ni Benjamen Alvarro, kaya hindi niya tinangkang lumaban matapos siya nitong suntukin. Kahit ano pa ang mga pagkakamaling nagawa ni Melfina, wala pa ring hihigit sa pagmamahal nito sa anak at hindi nito gugustuhing makitang nasasaktan ang dalaga."Ang sabi ko sa iyo ikaw na ang bahala sa kanya. Hindi ko sinabing payagan mo ang kahit na sino na saktan ang anak ko kahit asawa mo pa iyon!" marahas na angil ng matanda at dinampot siya sa kwelyo."Alam ko po, sir. Kaya po ako nandito para humingi sa inyo ng kapatawaran. Kasalanan ko kaya nagawa iyon ng asawa ko," mapagpakumbaba niyang tugon."Daddy? Daddy, what are you doing?" Si Melfina na pumasok sa loob ng kwarto ay tumakbo patungo sa kanya. "Hindi si Zek ang dapat na sinaktan niyo, dad! Hindi siy
Umiiyak si Virgou habang ikinukwento ni Zek sa kanya ang buong detalye ng pangyayari kanina. Wala man lang siyang ideya na nakikipaghabulan na pala kay kamatayan ang asawa niya tapos nakikipagtawanan pa siya kina Palmolive at sa ibang mga kaibigan habang naghahanda sila ng hapunan. Tuwing dumadaan ang paningin niya sa sugat na nasa braso ni Zek pinipilipit ang puso niya. Ayaw niyang ipakita sa asawa na mahina siya pero ang mga luha niya ay kusang gumagawa ng landas pababa sa kanyang mga mata. Hindi niya kayang itago ang pangamba at takot. Siguradong hindi rito nagtatapos ang pagtugis ng mga kaaway sa kanila. Kumuha siya ng tissue mula sa carton at nagpunas."Pasensya ka na kung masyado akong emosyonal. Dala siguro ito ng pagbubuntis ko." Sisinghot-singhot niyang sabi at ngumiti ng mapakla.Tumayo si Zek at nilapitan siyang nakasalampak
Tumagilid ang sasakyan ni Zek matapos sumabit sa lidless gutter ang gulong habang iniiwasan niya ang panibagong buhos ng mga bala mula sa mga armadong kapalitan niya ng putukan. Mahigpit niyang hinawakan ang dalawang baril at tinadyakan ang pinto. Gumulong siya palabas habang inaasinta ang dalawang pinakamalapit sa kanyang kinaroroonan.Another charging pair drop-dead gaining shots on their head and chest. Bumuga siya ng hangin at napaungol sa pagsigid ng kirot mula sa kanyang sugat. He can't feel his arm anymore. Nagliliyab na sakit ang tanging nararamdaman niya.His jacket is soaked with blood and the wound is digging deeper. His right arm is trembling but he can't let go the gun. Not just yet. Nagkubli siya sa likod ng nakatagilid niyang sasakyan habang pinakikinggan ang atungal ng motorsiklong natitira. Saan na napunta iyong itim na
Sumigaw ng buong bangis si Marco at hinambalos ang can ng beer, sinipa ang gulong ng sasakyan. Parang sasabog ang ulo niya sa sobrang galit. Tanggap niya kung binugbog na lang siya ni Zerriko pero ang ibugaw siya sa ex-girlfriend niyang si Melfina Alvarro? Dinurog ng lalaking iyon ang bayag niya."Marco, itigil mo na iyan." Narinig niya ang boses ni Javier sa earpiece na kanyang suot. Nahinto ito sa katatawa matapos matantong hindi na biro ang galit niya."You are telling me that right now, Sepulbidda? That's bullshit! Ano bang mayroon sa lalaking iyon?" Gigil niyang angil."He has everything to put you down and you obviously are not prepared to go against him, Marco. For now, at least. Bitawan mo na iyang libog mo para sa asawa ni Rico."
Natatawang hinahabol ni Virgou ang mga anak na tumuloy patungo sa naka-ornang imahe ni Sr. Sto. Niño, sa may lobby ng Rockwell. It's Friday and part of the routine they're having is to offer some flowers to this miraculous protector of the province. Nilingon niya si Zek na nakabuntot sa kanila habang abala pa rin sa cellphone nito. She's still can't grasp the whole thing with his disturbing idea about Marco Sandejas following her. Pero pagbibigyan niya ang gusto ng asawa. She will stay at home for the time being until the issue died down."Zek," tinawag niya na ito.Binilisan ng lalaki ang hakbang at itinago ang cellphone sa bulsa ng jacket. "Sorry," agad siya nitong hinapit at lumapit sila sa orna. Nakatingala na roon ang mga bata. Anyong nagdadasal.