Mag-log inShare
CHAPTER XIX (DENIAL)
Huling Na-update:
2023-05-16 18:20:06“D A D D Y . . . please! Stop!” pagmamakaawa ni Trinity sa daddy niya na walang humpay ang pag palo sa kanya.
She doesn't even know what made him angry. Naglalaro lang siya sa garden nang dumating ito at bigla na lang siya kaladkarin at pag papaluin ng baton nitong pamalo.
Tinangka pa itong pigilan ng ilan sa mga kasambahay at bodyguards nila pero hindi ito nakinig.
“Mayor, tama na ho, kawawa naman ‘yong bata”, wika ng mayordoma nila sa mansyon.
“You stay away from this Roberta! Salot sa buhay ko ang batang ito!” sagot ng daddy niya at ipinagpatuloy ang walang humpay na paghataw nito ng baton sa kanya.
.
.
.
.
“S T O P . . .Daddy…please stop—”
“Trinity? TJ, hey!”
Napabalikwas ng bangon si Trinity matapos magising mula sa isang masamang panaginip. Humahangos na naisuklay niya ang mga daliri sa buhok. Matagal na panahon na siyang hindi dinadalaw ng masasamang alaalang iyon ng pagkabata niya. Ibinaon na niya ang mga iyon sa limot.
“Are you okay?”
Noon niya nagawang lingunin ang nagsalita mula sa gilid ng kama niya.
“Scarlet? W-What are you doing here? A-Asan ako?”
Nagsimula siyang mag-panic nang isa isang manumbalik sa kanya ang mga naganap mula sa pagkaka-kidnap sa kanya hanggang sa putukan ng baril.
“TJ–”
“We can’t be here! You can’t be here! Sasaktan ka rin nila, Scarlet! You have to run! Call the police!”
“TJ, calm down—”
“NO! NO! Run! Run! Run!---”
“Shhh! Shhhh! It’s okay now Trinity…it’s okay…you’re safe now”, patuloy na pag-alo ng pinsan niya sa kanya.
Niyakap siya nito para pakalmahin. Napakapit siya sa laylayan ng damit nito habang patuloy sa pag-iyak.
Naramdaman niya ang paghagod-hagod nito sa likod niya
“Shh, it’s okay. You’re okay”
Lalo niyang hinigpitan ang pagkakayakap sa pinsan. Hindi niya alam kung gaano sila katagal nanatili sa gano’ng posisyon. Basta ang alam niya, she is now at the end of that very dark tunnel, na hindi niya inaakalang malalampasan pa niya ng buhay.
Siguro ay ang mga kahindik-hindi na dinanas niya nitong mga nakaraang araw ang naging dahilan ng pagbabalik ng mga masasamang alaala niya noong kabataan niya.
Bigla niyang naalala ang daddy niya, kaya napakalas siya sa pagkakayakap sa pinsan.
“W-Wait…bakit ikaw ang nandito? K-Kasama mo ba sina Daddy?”
Hindi ito sumagot. May kung anong lungkot ang dumaan sa mukha ni Scarlet
“Scar…nasa’n sina Mommy?” ulit niya sa tanong.
“T-They… They’re not here”,
Napakunot siya ng noo.
“W-What do you mean? Hindi ba nila alam ang nangyari sa ‘kin? Were they not aware that I was abducted?” sunod-sunod niyang tanong.
“Alam nila TJ”
“Then why are they not here now?! Talaga bang wala na silang pakialam sa ‘kin?! I nearly died! I barely made it out alive, Scarlet!” she cried again.
Hinawakan nito ang kamay niya at pinisil-pisil iyon.
“When the police came that night and we discovered na nawawala ka, the police called your parents. Your dad came, but he insisted that there may be a misunderstanding. That you are not missing. He said you were with Clark when the commotion happened and Clark was able to take you out of the pool bar before the black out”
“What?! That’s absurd! And did the police buy that? Did they even investigate Clark?”
“Apparently, yes. And Clark also confirmed na kasama ka niya and that you flew out of the country that night. Hindi ko alam kung paano nagawa ng daddy mo, but there were evidences of you leaving the country that very night with Clark. He said he did it to keep the media from talking about you and the family”
Sandali siyang natahimik. Hindi niya alam ang sasabihin dahil hindi siya makapaniwala sa mga narinig.
“P-Pero ipinahanap naman nila ako secretly, di ba?”
Hindi ulit ito kumibo.
“Scarlet?” pag-uudyok niya rito.
“For some reason, the Special Force of ADFP were also there that night. In fact, iniligtas nila ako dahil akala niya ako ang target ng mga abductors. They were aware na hindi totoo ang statement na ini-release ng daddy mo. So they tap him secretly. Saying that they have the lead kung nasaan ka at kung sino ang mastermind ng lahat ng ito”,
“And??? Nakipag-ugnayan naman si Daddy sa kanila di ba? J-Just behind the eyes of the public? And that’s why he can’t come here now too, dahil umiiwas siya sa mata ng publiko?” sabi niya hoping that it was the truth.
Nakita niya ang pagnipis ng labi ni Scarlet, as if thinking kung ano ang dapat nitong isagot.
“He uh… he told the ADFP to just make sure na hindi madadawit ang pangalan niya at ng kahit na sino sa pamilya kapag lumabas na ang balita sa media”
Hindi ulit siya kumibo. Ilang beses pa kaya siya mabibigo sa mga naririnig niya mula sa pinsan.
“And the reason why I am the one na nandito ngayon, is because nandoon si Dad habang kausap ni Uncle William ang ADFP. And when your dad left, he secretly told them to contact him with anything related sa case mo. Dad is outside talking to the generals or whoever. Pinilit ko lang siyang isama ako para makita kita”, dagdag pa nito.
“But hey, you know what’s important?”
Inabot nito ang isa niya pang kamay at pinisil din iyon.
“Ang importante ngayon ay nandito ka na. You’re back to us. And you’re safe, right?” anito at sinundan iyon ng ngiting pilit.
Alam niyang tama naman ang sinabi nitong iyon. Pero hindi niya magawang maging masaya. She knows that her life will never be the same, that she will never be the same. Naalala niyang muli ang mga nangyari sa kanya. Kung paano siya sinaktan at ginahasa ng paulit-ulit.
Muling sumungaw ang mga luha niya nang maalala ang realidad niya. Napabitaw siya sa kamay ng pinsan at niyakap ang mga tuhod tsaka napabulahaw ng iyak.
“Trinity… shhhh, it’s okay…it’s okay…”
“NO IT’S NOT OKAY SCARLET!” sigaw niya sabay marahas na tinabig ito nang tangkain nitong yakapin siya.
“I AM SO DIRTY! I FEEL SO DIRTY!” paghi-histerya niya habang pilit na sinusubukang punasan ang sarili.
“Trinity–”
“They raped me! They used me, Scar! Not once! But over and over!”
“Trinity...”, sambit nito sa pangalan niya sa garagal na tinig.
Kita niya sa mukha nito na nasasaktan din ito para sa kanya. Ang sarap sanang isipin na sa kabila ng lahat, mayroon pa ring isang taong tanggap siya at mahal pa rin siya. But right now, that fact is just not enough to heal all her wounds.
“They used me like I’m a f*cking whore! Ng paulit-ulit, ulit, ulit!”
May panggigigil niyang sabi habang patuloy na pinupunasan ng marahas ang sarili sa pag-asang mapupunas niya ang bakas ng lalaking lumapastangan sa kanya.
Nakita niyang napatuptop ng bibig si Scarlet habang pinapanood siyang naghihisterya.
“Tell me, Scarlet! How am I supposed to live my life from here?! Sirang-sira na ang buhay ko!”
“Trinity... I’m so sorry”,
Pati ito ay tuluyan nang naiyak sa nasasaksihang paghihirap niya.
“Mgahayup kayong lahat! Papatayin ko kayong lahat!” patuloy niyang sigaw sa kawalan sabay bato ng kahit na anong mahablot niya.
Noon pumasok ang tito niya kasama ang dalawang babaeng sundalo.
“Scarlet, what happened?” narinig niyang tanong ng tito niya.
Nilapitan naman siya ng dalawang sundalo at sinubukang pigilan sa pagwawala.
“Uncle Billy, please help me”, pagmamakaawa niya sa nakababatang kapatid ng daddy niya.
Naramdaman niya ang hapdi na dulot ng pagtusok ng karayom sa balat niya. Bagaman patuloy pa rin ang pag-iyak, ilang sandali pa’y unti-unti na siyang kumalma. Noon din ay pinakawalan na siya ng dalawang sundalo na sa tingin niya ay paramedics ng Defense Force.
“Yes iha, of course. Huwag ka nang mag-alala ha? Hindi ka namin pababayaan. Nandito ang Uncle Billy mo, pati na rin si Scarlet”, sagot naman nito sabay yakap sa kanya.
Lalo tuloy siyang napahagulgol ng iyak. Akala niya ay hindi na niya makikita ang mga ito. Kahit noong bata pa siya, palagi na niyang kakampi ang Uncle Billy niya. Pero dahil mas nakababata at mas mababa ang estado sa buhay kaysa sa daddy niya, madalas ay wala rin itong nagagawa kapag sinabi na ng tatay niya na huwag itong makialam.
“Uncle, please iuwi mo na ako. Ayoko na dito”,
Iyon din ang linyang madalas niyang sabihin dito noong bata pa siya, sa tuwing kakampihan siya nito laban sa daddy niya.
“Oo, iha. Kukunan ka lang nila ng statement tapos uuwi na tayo”
“Ayoko Uncle! Ayoko nang makausap o makita ang kahit na sino sa kanila!” mariin niyang tanggi na ang tinutukoy ay ang mga sundalo.
“P-Pero iha, kailangan nila ang statement mo...”
“No! Ayoko! Uuwi na ako! I want to go home! Please take me home”,
“Shh, shh... alright, alright. Ako na ang bahala. Kakausapin ko lang si General Rodriguez at sasabihin kong sa abogado na lang natin sila makipag-ugnayan. Uuwi na tayo”, pagkasabi niyon ay lumabas na ito para makipag-usap sa mga kinauukulan.
That’s right. That’s what she needs right now. She just needs to get out of this place and forget about everything. Gaya ng mga masasakit at pangit niyang karanasan noong bata pa siya, ibabaon niya din ang lahat ng ito sa limot.
Prinsesa MariaMaraming salamat po sa patuloy na sumusuporta sa The General's Lover!
Kaugnay na kabanata
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER XX (COMING HOME...?)
TRINITY'S POVH I N D I . . . niya alam kung gaano siya katagal na nakatayo sa tapat ng malaki at mataas na gate ng mansyon nila. She still cannot believe that she is finally home. Ang buong akala niya talaga ay hindi na siya makakauwi doon kahit na kailan.“Let’s go inside?” mahinahong yaya ni Scarlet sa kanya.Pilit siyang ngumiti at tumango. Inakbayan siya nito at iginiya papasok sa bumukas na automatic gate nila. Naunang pumasok ang kotse ng tatay ni Scarlet. Nakiusap kasi siya kung pwede ba siyang bumaba bago sila pumasok ng gate, dahil gusto niyang pagmasdan iyon mula sa labas.Sa paghakbang niya papasok sa loob mismo ng mansyon, hindi na niya napigilan pa ang pagbasak ng mga luha. Iginala niya ang paningin sa kabuan ng maluwang at maaliwas nilang sala. She felt like she’s been gone forever. Dati-rati ay ayaw na ayaw niyang umuuwi doon dahil alam niya na magkakabangga na naman sila ng daddy niya. She hated this place. She even called it hell, rather than home. Pero ngayon, she
Huling Na-update : 2023-05-17THE GENERAL'S LOVER CHAPTER XXI (ALL THAT GUILT)
RED’S POV“N A K A A L I S . . . na? What do you mean nakaalis na?” hindi makapaniwala si Red sa narinig na sagot ng ADFP Paramedics nang puntahan niya sana si Trinity sa infirmary ng base.“Sinundo na po ng tito tsaka pinsan niya, Colonel”, “At pinayagan na silang umalis?”Tumango itong muli.“Did General Rodriguez consent the release? Hindi pa nakukunan ng statement ang biktima, why would you release her?” “Eh sinabi ko nga din po kay General, pero nagkausap na daw po sila ng tito ng biktima. Nagkasundo sila na abogado na lang ang kausapin natin”,He sighed in disbelief. Tinalikuran niya ang kausal para tawagan ang heneral.“Red?”“Salute, General. Nandito po ako ngayon sa infirmary, dadalawin ko sana si Trinity pero sabi ng medics ni-release n’yo na daw po?”For a second ay hindi niya alintana na heneral ang kausap niya. He was just frustrated to know na pinayagan nitong makaalis ang dalaga ng gano’n gano’n lang.Narinig niya ang pagbuntong hininga nito mula sa kabilang linya.“I
Huling Na-update : 2023-05-18THE GENERAL'S LOVER CHAPTER XXII ( REALITY HITS HARD)
TRINITY’S POVT R I N I T Y . . . is walking on the very same corridor that she used to walk in, wearing the same style that she used to wear...meeting the same people that she used to see. Everything and everyone is the same as the last time she saw them...everyone, apart from her.Gaya ng dati, nakasuot pa din siya ng dark sunglasses. Pero hindi gaya ng dati, hindi na iyon bahagi ng kasuotan, kung di para itago ang tunay na pagbabago sa kanya. After that encounter with her father, she was reminded of how tough the world that she used to live in, is. And now, she is scared that this weakened version of her might not be able to withstand the chaos. Pero sabi nga nila, fake it till you make it. And that is all she has to do. She just needs to make people believe that she is still the same Trinity Santiago.“Hi Trinity...”“Good morning Trinity”“Hi Trinity! Welcome back!”Bawat daanan niya ay binabati siya. Bigla siyang naging balisa. Hindi naman siya basta basta binabati ng mga ito
Huling Na-update : 2023-05-19THE GENERAL'S LOVER CHAPTER XXIII (A SETTING SUN)
TRINITY’S POV H I N D I . . . alam kung gaano siya katagal na nanatili sa loob ng cubicle. It has been ages since those girls had left the ladies room, pero hindi niya magawang lumabas. She felt frozen inside that tiny space. Kung maaari lang ay hindi na siya aalis doon hanggang sa mag-si-uwian ang lahat ng estudyante ng Queen of Apostles University. Pero pagkatapos ng mahabang pag-iisip ay naisip niyang tama si Scarlet. She just needs to keep going forward and forward, until she is far enough away from all the horrible things that had happened to her yesterday. Nagpasya siyang lumabas sa pinagtataguan niya. Pinagmasdan niya ang sarili sa malaking salamin. Bakas ang pamumugto ng mga mata niya, kaya muli siyang nagsuot ng dark sunglasses. As she walked towards the Queen's common room, she tried her best to remember who she was. Taas-noo siyang naglakad sa gitna ng corridor gaya ng dati. Papasok na sana siya sa common room ng sorority nila nang marinig niya ang tila pagtatalo s
Huling Na-update : 2023-05-20THE GENERAL'S LOVER CHAPTER XXIV (MAN OF HONOR)
RED’S POV“Y O U . . . what?!” parang kulog na dumagundong ang tinig ni General Rodriguez sa buong kabahayan. “I said, I submitted myself for trials at the Military Court Justice, on the grounds of committing unlawful act against a woman”, he confidently answered while keeping a straight face. Kita niya ang halo-halong galit, frustration at pagkalito sa mukha ng heneral. He stood there like a soldier at rest, habang nakapa-meywang itong nagpabalik-balik. “ARE YOU OUT OF YOUR MIND?!” sigaw ulit nito. Sa labing siyam na taon na tumayo ito bilang ama niya, bilang na bilang niya sa daliri kung ilang beses pa lang siya nitong napagalitan. Madalas kasi ay tumatahimik lang ito o di kaya ay tinitingnan lang siya ng makahulugan para malaman niyang may mali siya. Dali-daling dumating ang Tita Vida niya nang marahil ay marinig ang malakas na boses ng asawa. “What’s going on here? Onyo? Abot hanggang kabilang kanto ang boses mo!” “Itong anak mo! Gumawa ng gulo!” tila nagsusumbong na sagot n
Huling Na-update : 2023-05-22THE GENERAL'S LOVER CHAPTER XXV (TWO WORLDS)
RED’S POV“W E . . . the jury of the Military Court Justice, in the case of Unlawful Act Towards Women, as filed by the defendant of the case himself, Colonel Juan Miguel Enriquez, find the defendant GUILTY, with the charge of Sexual Abuse, as a violation for Criminal Law Act of 1968, clause IV. GUILTY, with the charge of Misuse of Drugs Act 1965”,Nakatayo ng matuwid si Red sa harap ng hukom, habang binabasa ang hatol sa kanya ng Military Court Justice. Pinanatili niya ang tingin sa baba dahil ayaw niyang makita ang reaksyon ng mga nakapaligid sa kanya, lalo na ni General Rodriguez.Sa nakaraang tatlong linggo, mabusisi ang naging imbestigasyon at paglilitis sa kaso niya. Maka-ilang beses iminungkahi ng hukom na kunin ang panig ng biktima niya ngunit siya mismo ang tumatanggi. Inako
Huling Na-update : 2023-05-23THE GENERAL'S LOVER CHAPTER XVI (MAMA, PLEASE LOVE ME)
TRINITY’S POV H I N D I . . . alam ni Trinity kung gaano katagal na siyang nakaupo sa kama sa kwarto niya. Inihatid siya ni Scarlet pauwi after she insisted to her doctors na gusto na niyang ma-discharge. They were reluctant dahil maselan daw ang kalagayan niya and they need to run a few more tests. Pero nag pumilit siya. Nagsimula siyang magwala at hugutin ang swero pati na ang ibang aparatong nakakabit sa kanya, kaya sa huli ay pinayagan na lang din silang umuwi ng mga ito. Namamanhid ang buo niyang katawan. Hindi mawala-wala sa isip niya ang mga katagang binitawan ni Scarlet kanina. Trinity… you’re pregnant…you’re pregnant…you’re pregnant Parang sirang plakang paulit-ulit na nagpi-play iyon sa isip niya. All that sickened feeling, ang palagian niyang pagkahilo at pakiramdam na inaantok pero kapag nasa higaan na ay hindi naman makatulog. Lahat ng mood swings niya, ang bigla niyang pag-iyak, pagkainis sa mga simpleng bagay gaya ng pangit na fashion sense ng isang estudyanteng
Huling Na-update : 2023-05-24THE GENERAL'S LOVER MARIA'S NOTE
Haloo! Haloo! Una sa lahat, gusto ko lang po magpasalamat talaga sa mga walang sawang nagbabasa, sumusuporta, nali-leave ng comment, naghihintay ng update at syempre sa mga nagbibigay gems sa kwento nina Red at Trinity. Sobrang nakakataba po ng puso at nakaka-motivate na pagbutihan pa ng inyong lingkod ang pagbibigay ng problema sa mga karakter (lol! char!) Kidding aside, salamat po talaga. I will continue to do my best para bigyan kayo ng magandang plot and twists and many more. Pangalawa, gusto ko po ng magsorry sana sa mga nakabasa ng CHAPTER 26, (Mama, Please Love Me) na na-upload kaninang 13:30 (Manila time). Nagloko po kasi ang pang edit ko ng mga chapters at nagcopy and paste sila bigla. It was my fault na hindi ko po agad na-check bago ko na-click ang upload. :( Pero na-edit ko na po at naayos na siya. Salamat po sa nagpm para sabihin na parang may mali sa na-upload ko. Sorry po talaga. Hindi na po ito mauulit. Feel free po magleave ng comment o mag PM sa'kin pag may mga a
Huling Na-update : 2023-05-25
Pinakabagong kabanata
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER 120 (REAL IDENTITY)
JADE'S POV“A-ATE?” wala sa loob niyang tawag sa babaeng kakapasok lang sa entrada ng silid na kinaroroonan niya. “Oh don’t look to surprise just yet, Teej. Simula pa lang ‘to o. Wala pa tayo sa exciting part,” tila nang uuyam naman nitong sagot at sinundan pa iyon ng isang makabuluhang ngiti. Nagpalipat-lipat ang tingin niya rito at sa lalaking nagpakilala bilang si Deo kanina. Although the picture in front of her already suggests a definitive and clear meaning of what the situation is, she still cannot find it in her to believe na may kinalaman ang sarili niyang kapatid sa lahat ng ito. “A-Anong ibig sabihin nito? W-Why are you here? A-And…” wala sa loob niya pa ring tanong. “Anong ‘anong ibig sabihin nito’ ba? God! Isn’t it obvious? Yes, Trinity! Kasabwat ako ni Deo sa lahat ng ito!” may pagmamalaki pa nitong tugon. It was one thing to know, but it’s another thing to hear it directly from her own sister. Pakiramdam niya ay may malaking batong ibinagsak sa dibdib niya sa nari
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER 119 (A FOE)
JADE'S POVNAALIMPUNGATAN...siya ng gising dahil sa masamang panaginip.Kasabay ng pag dilat ng mga mata niya ay ang pagdaloy ng mala-kuryenteng kirot sa ulo niya, kaya agad din siyang napapikit muli.At nang subukan niyang hilutin ang sentido, noon niya napagtantong nakagapos sa likuran niya ang mga kamay.Akala niya ay nananaginip lang siya kaya sinubukan niya pang kalagan ang sarili. Hanggang sa tuluyang magising ang diwa niya at malamang totoo nang nakatali siya. Hindi lang ang mga kamay niya kung di ang buon niyang katawan ay nakatali sa silyang kinauupuan niya.Agad na bumilis ang tibok ng puso niya.Parang biglang nanumbalik sa kanya ang masalimuot na alaala ng pagkakadukot sa kanya noon. Ang sandaling sumira sa buhay niya bilang Trinity Santiago.Pero sa kabila ng takot at kaba ay agad niya ring naisip ang anak.Si JM! sigaw niya sa isip.Mabilis na iginala niya ang paningin para hanapin ang anak, pero wala siyang ibang nakita kung di puro dingding na walang pintura.Lalo siya
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER 118 (TABLES TURNED)
RED’S POVNAPABULAGTA… si Red matapos ang high intensity work out na araw-araw niyang ginagawa. Pakiramdam niya ay sasabog ang baga niya sa labis na pagkahingal. This is how he has been trying to get by since he came here in Basilan. He tries his best not to think of anything or anyone else other than his duties, their mission and ADFP. Although their current situation is far from the privileged life na mayroon siya sa kampo, at the moment as mas gusto niyang narito muna siya sa gitna ng kawalan, pre-occupied by everything else na walang kinalaman kay Trinity. It has been over a week magmula nang dumating siya rito para alalayan ang local armed force sa misyon nitong pasukuin ang mga rebelde. Breaking up was never in his plans. But he cannot stop thinking about the possibility na baka nga may nararamdaman din si Trinity para sa kaibigan nito. Maybe she herself is not aware. Baka iniisip lang nito na kailangang siya ang mahalin nito dahil may anak sila, and she has that responsibil
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER 117 (FRIEND OR FOE?)
JADE’S POV“AIRA… bakit ba tayo nagtatago dito? Kailangan na nating umalis dahil by now, malamang ay alam na nila na nakatakas kami at sigurado ako na ipapasuyod ni General Rodriguez ang buong villa para mahanap kami,” reklamo niya sa kaibigan habang nakatalungko sila at nagtatago sa may mga halamanan.Matapos kasi sila nitong kaladkarin kanina ay iginiya sila nito sa may mayayabong na halamanan sa may ‘di kalayuan lang sa mansyon. “Shh, sa ingay mong ‘yan ate, kahit sa Timbuktu ka magtago, mahahanap at mahahanap ka nila,” saway naman nito sa kanya sabay luminga-linga sa paligid.She started to grow impatient. They really have no time for this. Kailangan na nilang umalis at magpakalayo-layo, dahil kung hindi, tiyak na mahahanap sila ng mga tao ng heneral in no time. “P-Pero–”“Basta mag-relax ka lang d’yan ate, okay? Alam ko medyo tagilid ang ugali n’ong ate mo, pero wala rin naman tayong choice. Siya lang ang alam kong makakatulong sa inyo,” pabulong ulit nitong saway sa kanya. Sa
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER 116 (ESCAPE ROUTE)
JADE'S POVPIGIL... ang hininga niya sa bawat paghakbang nila ni JM habang halos dumikit na sila sa matataas na pader ng bakuran.Hinintay niyang kumagat muna ang dilim bago nila sinimulan ang pagtakas.Mabuti na lang napaniwala niya sina General Rodriguez sa palusot niyang hindi maganda ang pakiramdam ni JM kaya mananatili lang ito sa kwarto. Habang siya naman ay lumalabas lang kapag kukuha siya ng pagkain nilang dalawa.Gaya nga ng narinig niya kanina sa usapan ng mag-anak, nagdagdag ng seguridad ang mga ito sa paligid ng mansyon. Ilang mga naka-unipormeng lalaki na may dalang military dog na din ang nakita niyang palakad-lakad sa bakuran simula kaninang hapon.Alam niyang hindi magiging madali ang makalusot sa mga bantay, pero handa siyang gawin ang lahat huwag lang mailayo ang anak niya sa kanya.Nagpag-usapan nila ni Aira na magkikita sila sa entrance ng mansyon. Susubukan nitong i-distract ang bantay habang susubukan nilang tumakas mag-ina. Hindi niya alam kung magwo-work ba ang
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER 115 (PSEUDO)
JADE’S POVNAGISING… siya sa sinag ng araw na sumilip mula sa nakasaradong kurtina ng balkonahe sa silid nila ng anak. Marahang kinusot niya ang mga mata at agad na bumaling para hanapin ang orasan. Alas siete y media pa lang ng umaga. Sunod na binalingan niya ang anak na nasa tabi niya. Mahimbing pa rin itong natutulog. Kahit na medyo inaantok pa ay nagpasya siyang bumangon para ayusin ang pagkakasara ng kurtina . Baka kasi magising din ng liwanag si JM. Inayos niya ang kumot ng anak ‘tsaka nagtungo na sa banyo para sa morning rituals niya. Sinikap niyang maging maingat sa bawat galaw para huwag maistorbo ang nahihimbing niyang anak.Makalipas ang halos sampung minuto lang ay muli na siyang lumabas ng banyo. Tulog pa rin si JM.Alam niyang hindi na siya makakabalik pa sa tulog kaya minabuti niyang lumabas na ng silid.Wala siyang nakitang tao sa pasilyo. Ito yata ang unang beses, magmula nang dumating sila sa mansyon, na wala siyang inabutang tao pagkalabas niya ng kwarto.
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER 114 (UNDECIDED)
JADE’S POVHATI… ang nararamdaman ni Jade habang pinapanood niya si JM na masayang nakikipaglaro sa lolo nito. Nakaupo sa may gilid ng swimming pool si General Rodriguez, samantalang nakalublob naman sa pool ang anak niya. Naroon lang sa tabi ng mga ito at nakaantabay ang isang kasambahay at isang nurse na siyang nag-aalaga sa heneral. Pati si Yoda ay nakiligo na riin kasama ni JM kaya hindi naman siya gaanong nag-aalala.Mas pinili niyang panoorin ang halatang labis na saya ng anak niya mula sa may entrada ng bahay, na hindi rin naman ganoon kalayo sa kinaroroonan ng mga ito. Hindi niya maiwasang mapangiti nang marinig ang malulutong na halakhak ni JM. Parang hindi na niya maalala kung kailan ang huling beses na narinig niyang tumawa ng ganoon ang anak. Narinig na rin ang tawa ng nakatatandang heneral. Kita at ramdam niya rin ang tunay at labis na saya nito magmula n’ong dumating silang mag-ina sa tahanan ng mga ito, ilang araw pa lang ang nakararaan. Naramdaman niyang parang may
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER 113 (SILENCE)
JADE’S POVHINDI…niya alam kung gaano katagal siyang nakatalungko sa sulok at umiiyak. Ilang sundalong dumaan na ang huminto para tanungin siya kung okay lang ba siya o kung kailangan niya ba ng tulong. Pero hindi niya magawang tugunin ang mga ito. Ilang beses niya ring narinig na tumunog ang cellphone niya pero hindi niya ring sagutin iyon. Gustuhin man niya ay wala siyang lakas na tumayo o magsalita. Wala siyang ibang magawa kung di umiyak ng umiyak hanggang sa wala nang luhang lumalabas sa mga mata niya. Humikhikbi at nanginginig na niyakap niya ang mga tuhod, ‘tsaka ipinatong ang baba roon. Ramdam na rin niya ang pamamaga ng mga mata niya dahil sa walang humpay na pag-iyak mula kagabi.Hindi niya alam kung kailan umalis ang kapatid niya. Basta napagtanto na lang niya na mag-isa na lang siyang nakaupo sa pasilyo.Maya maya ay may isang pares ng paa na tumigil sa tapat niya mismo. Base sa suot nitong sapatos, ay babae ito.Unti unti siyang nag-angat ng tingin para tingnan kung si
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER 112 (MAKING SENSE)
JADE’S POV“HANDAAAAAAAA!!!”Napabalikwas siya ng bangon sa malakas na sigaw na iyon.Mabilis na iginala niya ang paningin.Ilang segundo rin ang nagdaan bago rumehistro sa kanya kung nasaan siya. Kasunod niyon ay ang panunumbalik ng mga alaala ng nangyari kagabi.You are free to love whoever you want now, Trinity.Agad na pinanlabo na naman ng mga namumuong luha ang paningin niya at tuloy-tuloy na umagos ang mga iyon na para bang ilog na walang katapusan. Kagabi pa parang sirang plaka na nag-re-replay sa isipan niya ang mga nangyari. Magmula sa malamig na ekspresyon ng mukha ni Red, hanggang sa mga salitang binitiwan nito. At iyon nga ang nakatulugan niya ng hindi niya namamalayan. Biglang tumunog ang telepono niya kaya sinubukan niyang kalmahin ang sarili para sagutin iyon. “Sige po, Dok. Maraming salamat po,” wika niya ‘tsaka binaba na ang linya. Sandali lang ang naging pag-uusap nila. Tawag iyon mula sa ospital para sabihin sa kanyang pinirmahan na ng pediatrian ni JM ang di
