KABANATA 1

Nag lilinis si Lenie ng isang silid sa Goldenrod Hotel, kung saan siya nag tatrabaho bilang isang housekeeper, nang may pumasok sa silid na kaniyang nililinis.

napalingon si Lenie sa pumasok na lalaki naka suot ito ng black suit at halatang disente at mayaman ito.

gwapo ang lalaki, saglit na natulala si Lenie pero napa pitlag rin siya ng lumapit na ang lalaki sa kanya, gumigewang-gewang ang lalaki at halata na lasing.

"Sir, ayos lang po ba kayo?" tanong ni Lenie sa lalaki at sakaya inalalayan patungo sa kama.

nang ilapag ni Lenie ang lalaki ay napasama siya sa paghiga gawa nang ito ay mabigat.

tatayo na sana si Lenie ng yakapin siya ng lalaki at mas lalo pa siyang nagulat ng marahan siya nitong hinalikan.

"s-sir, wag po... nag tatrabaho lang po ako dito." saad ni Lenie at pilit na iniiwas ang mukha sa lalaki.

subalit sa kalasingan ng lalaki ay parang wala itong naririnig at tanging ang gusto lang nito ay mapawi ang init na nararamdaman.

pinipilit ni Lenie manlaban ngunit napaka lakas ng lalaki, napagod na siya sa pag tulak rito ngunit hindi niya mailayo ang kanyang sarili sa lalaki.

nagulat siya ng bigla nitong punitin ang suot niyang uniporme, nanlaki ang kaniyang mga mata at unti-unting nakaramdam nang kawalang pag-asa sa sitwasyon niya.

"s-sir, p-parang awa niyo na po.." umiiyak na saad ni Lenie ngunit wala parin tigil ang lalaki sa kaniyang gingawa kay Lenie.

napapikit nalang si Lenie tila sumusuko na dahil na rin sa kapagudan. pakiramdam niya ay iyon na ang katapusan niya. wala na siyang nagawa.

nataranta si Lenie ng sobra ng ibaba ng lalaki ang suot niyang slacks at ang kaniyang Panty. sa pusok na ipinadadama sakaniya ng lalaki ay para siyang nilalason ng mga halik nito, napapasunod siya sa bawat halik sakanila ng lalaki.

"Awww.." napahiyaw si Lenie ng maramdaman ang pagkalalaki nito sa kanyang loob, tuluyan na nga siyang inangkin ng lalaki at tinanggalan ng puri..

*******

Nagising ang lalaki pupungas pungas pa ito ng idilat ang kaniyang nga mata, naramdaman niyang mayroon siyang katabi. laking gulat niya na may katabi siyang babae, at dun lang niya napag tanto na pareho silang walang saplot ng babae.

"Oh sh*t! aray, ano bang nangyari?" tanong niya sa sarili pinilit niyang alalahanin ang nangyari ng gabing iyon.

"Sh*t! " saad nya ng maalala ang gabi ng kanilang pag sisiping, naalala din niya ang iyak ng babae habang ito ay nag mamakaawa.

nasapok na lamang niya ang kaniyang mukha dahil sa katangahan na nagawa kagabi. hindi niya alam bakit siya nagkaganon, sapagkat hindi naman ito madaling malasing, pero nang gabing iyon ay tila uhaw na uhaw siya at kahit ang alak ay hindi mapapawi ng uhaw niya.

Nagising si Lenie, at biglang napabangon ng makitang gising na ang lalaking sumira ng kaniyang pagka babae kagabi. "S-sir, tama na po.. wag po" saad ni Lenie ng akalain na gagalawin ulit siya ng lalaki dahil titig na titig ito sa'knya.

"Pasensya kana, hindi ko talaga alam ang nangyari kagabi.." saad ng lalaki kay Lenie.

tumayo si Lenie na nakabalot ng comforter ang sarili at dumiretso sa banyo upang mag suot ng kaniyang damit.

napatingin ang lalaki sa kama ng makitang may bahid nang dugo ang puting kama na kaniyang hinigaan. doon lang niya napag tanto na ang babaeng naka siping isang disenteng babae at siya palang ang nakakagamit dito.

"ano bang ginawa mo Dylan. napaka t*nga mo." saad niya sa sarili dahil nanira pa siya ng isang babae.

nag bihis na rin ito at inantay si Lenie makalabas ng banyo, ng makita niya si Lenie na papalabas ay agad niya itong nilapitan. "Miss, I'm sorry for what happened last night, hindi ko talaga sinasadya." saad niya sa babae, yumuko lang ito dahil alam niyang wala na siyang magagawa pa.

"Ito 1 million tanggapin ang tulong na ito,"

tinitigan lang ni Lenie ang card na iniaabot ng lalaki sa kaniya at saka nag lakas paalis, ng nasa pinto na si Lenie ay nag salita ito "Hindi ako bayarang babae na kaya mong bayadan pag tapos mong gamitin." saad ni Lenie at tsaka tuluyang umalis na ng silid.

'anong akala niya madadaan ako sa isang milyon?' sabi niya sa sarili habang nag aantay ng elevator.

natulala si Dylan ng sandaling iyon akala niya ay tatanggapin ng babae ang kaniyang ibinibigay dahil ganon ang karaniwan niyang ginagawa. ngunit nagkamali siya tinanggihan nito ang kaniyang ibinigay.

napakuyom nang pakamy si Dylan, hindi niya matanggap na may isang babaeng tinanggihan siya.

nang maka baba si Lenie sa Hotel agad siyang sinalubong ng Manager. "Lenie, saan ka ba nag tungo at kagabi ka pa hinahanap ng iyong nanay. kagabi raw ay hindi ka umuwi at nag tungo rito upang mag tanong." saad sakaniya ng Manager

"Pasensya na po Manager Wang, nadulas po kasi ako sa isa sa mga silid na aking nililinisan kagabi. sakasamaang palad po ay nawalan po ako ng malay, mabuti nalang po at walang guest na naka room doon," pag sisinungaling niya, ayaw niyang malaman ng mga tao ang pagkakamaling nangyari sakaniya kagabi.

"Lenie... nako jusko buti naman at nakita na kita, ano bang nangyari saiyo." agad agad na lumapit sakaniya si Amanda

"Ma, ayos lang po ako wala po kayong dapat ipag alala sa akin. mabuti po ako." sabi ni Lenie sa ina at saka ito niyakap.

"natakot lang ako na baka iwanan mo rin ako gaya ng iyong ama.." mangiyak ngiyak na sabi ni Amanda sa anak.

"hindi mangyayari iyan ma. wag ka na pong umiyak"

nakitang lahat iyon ni Dylan mula sa pag sisinungaling nito na nadulas lang sa isang silid. hindi niya lubos maisip kung bakit ito nag sinungaling pwede nila akong kasuhan kung tutuusin, sabi niya sa isip niya.

pero mas pinili niyang ilihim ang nangyari sakanila ng gabing iyon, dumaretso na siya ng lakad patungo sa exit ng Hotel ngunit tinawag siya ng Manager ng hotel.

"Mr. Hyun nariyan po pala kayo. magandang umaga po sainyo, mahimbing po ba ang inyong tulog?" sabi ng maniger, napatingin siya kay Lenie at nginisian niya ito.

"Maganda at mahimbing ang aking tulog sobrang sarap." ang pag kasabi nito ng 'sobrang sarap' ay may halong pang iinis sa tono nito.

nanlisik ang mga mata ni Lenie ng makita na ganon ang reaksyon ng lalaki. naisip niya na nag panggap lang itong lasing at pagpapanggap lang rin ang paghingi nito ng tawad sakanya.

"jerk!" bulong ni Lenie na may diin. "ano yun miss?" baling sakaniya ni Dylan.

"Ah Mr. Hyun baka po kayo ay mahuli sa inyong lakad?" pag kuha ng atensyo ni Manager Wang sakaniya.

tinignan nya lang ito at binalikan ng tingin si Lenie. "Nice meeting you Miss?" sabi ni Dylan na parang nag aantay ng sagot bula sa babae. "Lenie, Mr. Hyun," sagot ni Manager Wang sakaniya.

'Ah, Lenie pala ang kaniyang pangalan' sa isip ng lalaki.

"sige, I havee to go." tsaka tuluyang nilisan ni Dylan ang Hotel na iyon.

"Si Mr. Hyun ang may ari ng Hotel na ito, Lenie." sabi ni Manager Wang kahit na wala naman nag tatanong. "a-ano po?" natulala siya ng malaman iyo.

ito pala ang kaniyang boss, ang boss niya ang nakatalik at kumuha ng kaniyang puri....