Sinalubong si Lenie ng kaniyang Manager sa Hotel na pinag tatrabahuan ng makapasok siya rito.
"Sawakas! Lenie, dumating ka rin. alam mo bang kanina pa tawag ng tawag sa Landline sa Hotel si Mr. Hyun at panay tanong kung nariyan kana daw ba." saad ng manager. "Satingin ko ay akala ni Mr. Hyun na malulugi ang Hotel kapag wala ka dito dahil ikaw ang isa sa magagaling na housekeeper dito." napakamot nalang ng batok si Lenie sa mga narinig nito. "Pasensya na Manager Wang, masama talaga ang pakiramdam ko, hanggang ngayon nga po ay masama ito." pag hinging pasensya naman ni Lenie sa manager niya. "Osiya, sige na at mag palit ka na ng uniporme." pag kasabi ni'yon ay agad na siyang nag tungo sa locker area nila upang ilagay ang kaniyang mga gamit dito. nang makapag palit siya ng Uniporme ay pumunta na siya sa Reception area upang tignan kung meron nang mag papahousekeeping. "Meron na bang---" hindi pa man niya nasasabi ang dapat na itatanong niya ay naunahan na siya ng Receptionist . "Lenie pumunta ka daw sa Room 303. ayun lang raw ang lilinisin mo." sabi ng kaniyang kaibigan. kaibigan niya iyon pareho silang nagtatrabaho sa naturang hotel. siya ay housekeeper at ang kaibigan ay Receptionist. "Salamat Raiza." sabi niya sa kaibigan at tsaka umalis. si Raiza Montes ang kaniyang matalik na kaibigan mula pa ng High school sila. nginitian lang siya nito at tsaka siya umalis. ng nasa elevator na ay nag antay siya bumukas ito, napalingon siya sa mabango at matangkad na tumabi sakaniya na nag aantay rin ng pag bukas ng elevator. napaka gwapo nito at napaka bango halata sa tindig at pananamit nito na galing ito sa mayamang pamilya. nang bumukas ang elevator ay pumasok agad ang gwapong lalaki sa kaniyang tabi. tinignan naman siya nito ng hindi siya pumasok. "Miss, hindi ka ba papasok? isasara ko na ito." napa pitlag si Lenie ng sabihin iyon nang lalaki. hindi ito arugante gaya ng ibang mga mayayaman na lalaki. ang balak sana niya ay pauunahin na niya ito dahil karamihan sa mayayaman ay ayaw makasabay ang kagaya nilang mga empliyado. agad naman siyang pumasok nang makitang nag aantay pa rin ito sakanya. "Salamat po Sir," saad ni Lenie sa Gwapong lalaki sa kanyang harapan. lumapit siya sa pindutan ng mga floor sa elevator. "Sir, anong palapag po kayo?" baling niya sa matipunong lalaki sa kaniyang likuran. "Ah, sa 16th floor ako miss," sabi nito sakanya. agad naman niyang pinindot ang 16th floor dahil dun rin naman ang kaniyang tungo. katahimikan ang bumalot sa kanilang kapaligiran tangin ang tunog ng elevator lang ang kanilang naririnig. maya-maya pa ay bumukas na ito at pinauna niyang lumabas ang lalaki. "Nag mumukha akong hindi Gentle man sa ginagawa mo miss." sabi ng lalaki sakanya at siya ang pinauna sa pag labas. "Sorry po sir. ginagawa ko lang po ang tama, Guest po kayo rito at ako po ay hamak na empyelado lang po." saad niya habang naka yuko. natawa ng bahagya ang lalaki at tsaka sinabing . "it's okay. hindi naman ako gaya ng iba, by the way I'm Diego Castro." sabi ng lalaki sabay lahat ng kaniyang palad. "Ako po si Lenie---" hindi na natapos ni Lenie ang sasabihin ng may isang lalaki ang nag salita mula sa hallway ng naturang palapag. "Hindi kita pina punta rito Mr. Caastro para makipag landian sa empleyado ko." sabi ni Dylan ng may malamig na tono. agad naman silang napatingin at natawa ng bahagya si Diego sa sinabi ng kaniyang kaibigan. "Pre, pasensya na hindi ko maiwasan ang magandang binibini-- sige Miss, see you around." sabay kindat sakaniya ng Lalaki. namula naman ang pisngi ni Lenie ng marinig iyon mula sa lalaki. 'Ako? maganda?' sabi niya sa sarili niya. hindi niya namalayan na nakangiti na pala siya na parang tanga dahil siya lang mag isa sa hallway na iyon sapagkat iniwan na siya ng lalaki. agad din naman siyang nainis ng maalala ang sinabi ni Dylan. 'tss nakikipag landian daw eh siya nga...' sabi niya sa sarili at naalala ang gabing may nangyari sakanila ng lalaki. hinanap naman niya agad ang room 303 at nanlaki ang kaniyang mga mata nang mapagtanto na ang room na iyon ay ang room kung saan pumasok ang dalawang lalaki. nag dadalawang isip siya kung mag dodoorbell pa ba siya o aalis na. kung ano anong natakbo sa kaniyang issipan ng mga oras na iyon. 'baka pagtulungan nila akong dalawa' sa isip-isip ni Lenie. agad niyang tinakpan ang kaniyang dibdib na para bang ayaw niyang makita ang naroon sa loob nito. 'hindi, ayoko.. hindi maari' sabi niya sa isip. akmang aalis na siya ng mag bukas ang silid at tumambad sakaniya si Dylan na pawang short lang ang suot at wala itong damit. nanlaki ang kaniyang mga mata at agad na tinakpan ito. "Papasok ka ba o tatayo ka lang riyan?" sabi ng Lalaki sa kanya na may naiinis na tono sa kaniyang boses. "Sir, babalik nalang po---" putol sa kanya ng lalaki. "Wala kaming gagawin sayong masama. mag linis ka na at nag suka ako kagabi." sabay iwas nito ng tingin. naka hinga ng maluwag si Lenie sa narinig na sinabi nito. pumasok na siya sa silid at napa nga-nga nang tumambad sakaniya ang napaka kalat na kwarto. hindi niya alam kung paano niya uumpisahan ang pag lilinis sa kwartong iyon napaka kalat tila parang binagyo ang silid na iyon. lalo pang hindi makapag focus si Lenie nang may dalawang lalaki dito sa silid. grabe ang kabog ng kaniyang dibdib at hindi sy mapakali dahil ang isa dito ay nakatalik na niya. nangangamba siya na baka maulit iyon at dalawang lalaki pa. "what are you waiting for? clean the room now!" sabi sakaniya ni Dylan nang may owtoridad sa tono nito. "I think we need to go out side, beside's naka hubad ka bro, at dalawa tayong lalaki dito. hindi rin siya makakapag linis ng maayos at hindi rin tayo makakapag usap ng maayos, what do you think Dylan?" sabi ni Diego sa lalaki. natawa ng bahagya si Dylan "huh,--- sige." sabay tingin sa babae, nag damit na si Dylan at saka lumabas kasama ang kaibigan. nakahinga ng maluwag si Lenie ng makaalis ang mga ito. "Hay! salamat naman at wala na sila... ang hirap huminga" sabi niya sa sarili, nakaramdam ng hilo si Lenie dahil masama ang kaniyang pakiramdam ngunit kailangan niyang malinis ang silid na iyon kung hindi ay baka masisante siya. 30mins na ang nakakalipas ngunit hindi pa rin tapos sa pag lilinis si Lenie nasa pag papalit palang siya ng Sapit ng kama. at nakita pa niya na may dugo doon. "tsss! mahilig ka pala sa virgin na babae!" sabi ni Lenie sa kaniyang isip ng makita na dugo iyon mula sa pag tatalik. lingid sa kaalaman ni Lenie na sakaniyang dugo iyon dahil simula ng gabing iyon hindi pa nag papalinis ng Silid ang lalaki. gusto kasi nito na si Lenie ang mag linis dahil ayaw rin ng lalaki na may ibang makaalam na may dinala siyang babae doon. dahil ang mga babae na nakakatalik niya ay dinadala niya sa ibang Hotel at hindi sa Hotel na pag mamay-ari nito. kahit pa hindi niya dito ang babae ay ayaw parin niyang may makaalam na may nakatalik siyang babae roon kaya tangging si Lenie lang ang pinag linis niya. kaya ganon din kadumi ang silid ay dahil tatlong araw na itong walang linis linis.makalipas ang mahigit isang oras na pag kukwentuhan nila Dylan at Diego,bigla naman napatingin si Diego sa kanyang relo. "Oh? mag isang oras na rin pala tayo dito sa coffee shop." saad ni Diego sa kaharap na lalaki."Tapos na kaya ang housekeeper ninyo doon?" dagdag pa nito.nagkibit balikat lang ito sakanya dahil sa tingin niya ay hindi pa, sa dami ba naman ng kalat doon. tatlong araw siyang hindi pumunta sa unit niya at di nya namalayan na madami palang kalat doon."Ngayon, umamin ka nga sakin? sino ang babeng dinala mo sa unit mo?" usisa ni Diego kay Dylan.dahil nakita niya ang dugo sa kama nito, kanina pa niya gustong usisain iyon sa kaibigan ngunit kumukuha lang ito ng tsempo."It's none of your business." saad ni Dylan, bahagya naman napangisi si Diego dahil alam nito na hindi ito nag dadala ng babae sa kanyang unit."seryosohan na ba iyan? mukhang tinamaan ang akin kaibigan ah.." pang aasar nito sa kaniyang kaibigan na ngayon ay mukhang naiinis na."Shut up! ketchup lang iyon
alasingko na ng hapon nang muling magising si Lenia mula sa kama ng lalaki. bumaba na rin ang kaniyang lagnat at gumaan na ang kaniyang pakiramdam. bumangon ito isa kama at nag palinga linga upang hanapin ang lalaki. ngunit kanina pa ito umalis ng silid dahil madami pa itong gagawin sa kumpanya.Napatingin siya sa side table ng kama at doon ay may nakitang Lugaw with egg at sticky note. agad na kinuha ni Lenie ang sticky note at binasa.[Kainin mo at inumin ang gamot at umalis kana sa unit ko.]tumaas naman ang kilay ng babae ng mabasa iyon. "Napaka arrogante!" sabi niya at napatingin sa side table may roon nga don pagkain.'pero salamat parin' sabi niya sa sarili. agad naman kinain ni Lenie ang lugaw at itlog. nang matapos ay hinugasan na niya ito, palabas na siya ng unit ay nakasalubong niya si Raiza."Lenie! kanina kapa dyan? bakit ang tagal mo riyan?" ani ng kaibigan."Napaka kalat, eh may sakit ko nung natapos ko ang gawain bigla nalng ako nawalan ng malay.." pag kukwento niya
nagising si Lenie ng alas otso na ng umaga dahil hindi mawala sa kaniyang isipan ang sinabi ni Amanda sakanya ng gabing iyon. iniisip niya kung paano haharapin ang sinasabi ng kaninyang ina na mapapangasawa nito. "aaaahhh..." sabunot niya sa sarili dahil hindi naman talaga siya nagising dahil hindi naman talaga siya nakatulog ng maayos. bumangon na si Lenie upang mag asikaso papasok sa trabaho. pumasok ito sa cr at naligo. Nang matapos siyang maligo ay agad na lumabas ng kaniyang silid. Nakita niya si Amanda sa kusina na nag hahain ng pagkain nila. "ma," tawag niya kay Amanda. agad namang napalingon ang matandang babae at ngiting-ngiti ng makita siya. "anak, Halika na at kumain kana malilate ka na sa trabaho," saad ni Amanda sa anak. agad namang lumapit si Lenie at naupo, nag iipon ito ng lakas ng loob upang sabihin ang gusto niyang sabihin kay Amanda. Nang makaipon ng sapat na lakas ay nag salita na ito. "Ma..." Tumingin sakanya si Amanda at inaantay ang sunod nitong sasab
Natapos ang Duty nila Lenie at Raiza, nag aanatay sila sa Lobby ng Hotel dahil nag aya si Mr. Castro na mag kape. maya-maya ay dumating na ito at nakangiting bumati sa dalawa. "Hi, Sorry medyo traffic," paliwanag niya habang kumakamot sa kaniyang batok."Okay lang, pwede ba na isama natin si Raiza. sya nga pala ang kaibigan ko," pag papakilala ni Lenie sa babaeng kaibigan.napatingin naman dito ang lalaki at ngumiti. "Nice to meet you, sure pwede siya sumama. by the way, I'm---" naputol ang kaniyang sasabihin nang mag salita ito. "Mr. Castro, kilala ka na po namin." saad ni Raiza sa lalaki.kilala na nila ito dahil isa ito sa mga sikat at mayayaman na tao dito sa Pilipinas. "Diego nalang ang itawag ninyo saakin. masyado naman formal kapag Mr. Castro pa," nakangiting sabi nito sa dalawang babae. "Sige po Diego," sabi ni Lenie sa binatang lalaki. "Ano ba kayo wag nyo na lagyan ng Po, parang ang tanda ko na masyado sainyo niyan." saad nito sa dalawa."So, tara na sa coffee shop?" pag aay
Sabado na, mabilis lumipas ang mga araw. bukas ay Linggo, araw kung kailan siya mag papanggap na nobya ng kaniyang amo."Ang bilis naman ng araw, pwedi pa kaya mag backout..... pero magandang oportunidad na rin kasi ito sa akin na makatakas rin sa plano ni mama.."saad niya habang nililigpit ang kaniyang mga gamit, katatapos lang niya mag linis sa isang silid ng hotel. Nang matapos mag ligpit ay lumabas na ito, at dumaretso sa elevator kung upang pumunta sa unang palapag ng hotel.nang makarating sa Reception area, agad niyang tinanong kung meron pang mag papa-housekeep ng silid."Rai, meron pa ba mag papalinis?" tanong niya sa kaniyang kaibiga. umiling lang ito at sinabing, "Wala pa naman, nagawa naman ng ibang housekeeper ang iba. mag pahinga ka muna," sabi sakaniya ng kaibigan. Nasa loob ito ng Receptionist Area. habang siya ay nasa labas naman. ito kasi ang nag aasikaso ng mga mag Che-check-out at check-in sa hotel."Ganon ba. buti naman nakakapagod, ang daming iniwan na kalat n
Ito na ang araw na napag usapan nila Dylan at Lenie na ipakikilala siya nito na nobya sa ama ng lalaki. narinig ni Lenie na tumunog ang kaniyang telepono kaya agad niya itong kinuha. Nagtaka naman siya ng ang lumabas sa screen ng kanyang telepono ay "Unknown number" Sandali niya itong tinignan at makalipas ang ilan pang ring ng telepono ay sinagot na niya ito. [why you took so long to answer my call] iritableng bungad ng kabilang linya. napa ngisi siya nang marinig ang boses nito. sa tono palamang ng pananalita nito at aroganteng pananalita'y alam na niya kung sino ang tumawag sakaniya. "Anong kailangan mo Mr. Dylan Hyun? Dinner pa ang sabi mo, ngunit umaga palang ay natawag ka na." mapanlokong tono na saad nito sa lalaki. [I just want to remind you, baka nakalimutan mo... t*nga ka pa naman." saad ng lalaki sa kabilang linya. nanlaki ang kaniyang mga mata ng marinig na tinawag siya nitong 't*nga' "Hindi ko nakakalimutan, At hindi din ako t*nga." sagot naman niya sa kabi
Nang makaalis sila sa hotel, dumaretso ang dalawa sa parking lot. kinuha ni Dylan ang susi ng kaniyang kotse, nang makarating sa tapat ng kotse ay inunlock niya ito. "Get in the car," ani Dylan sa babaeng kasama. Naunang pumasok si dylan sa loob ng kotse, narinig nito na bumukas ang likurang pinto ng kotse at doon pumasok si Lenie. Nakaupo na ng maayos si Lenie at napansin niyang hindi parin umaandar ang sasakyan. Napatingin siya sa rare view ng sasakyan at doon ay nakita niyang kanina pa siya tinitignan ng masama ng lalaki, kunot noo naman niya itong tinanong. "B-Bakit?" takang tanong niya. "What do you think of me? your personal driver? lumipat ka dito sa harapan, tsss." saad ni Dylan sa babae. "Ah, oo sige." ayan nalamang ang nasambit ng dalaga sa sobrang hiya. doon lang kasi niya naisip na mag mumukha nga itong driver niya kung sa likod siya uupo. nang makalipat sa unahan, binaling nalamang niya ang kaniyang tingin sa labas. Nagulat naman siya ng bigla siyang lapitan ng lal
"Ano, hija busok ka na ba?" tanong ni Marco sa babae. tumango lang ito ng naka ngiti. pero ang totoo ay nalulungkot siya sa katotohanan na ito ang una't huling dinner date niya kasama ang pekeng nobyo at ang ama nito. dahil alam niya na panggap lang ang lahat at sa susunod na buwan ay ipapakilala na siya ng kaniyang ina sa kaniyang mapapangasawa. "Dad, excuse us. punta lang kami sa room ko," paalam ni Dylan sa kaniyang ama sabay tumingin sa babae. "tara babe, mag papalit lang ako at maya-maya ihahatid na kita," sabi ni Dylan sa kaniya. "Bakit kailangan kasama pa ako?" tanong niya dito dahil naiilang siya na pumunta sa silid ng lalaki dahil hindi naman sila totoong magka relasyon. "Wala ka naman kasama dito, Si dad ay papasok na rin sa kaniyang kwarto." sabi ni Dylan sabay tingin sa kaniyang ama. "Yes, hija. sumama ka na kay Dylan, kailangan ko na din kasing mag pahinga. matanda na si Uncle, " sabi nito kay Lennie. tumango lang si Lenie at tumayo na, nagulat siya ng hawakan ni Dy
Day off ni Lenie, Isang linggo na syang nag tatrabaho bilang assistant ni Dylan, at isang linggo na din ang nakalilas simula ng mag dinner sila kasama si Marco Hyun. Gayunpaman patuloy pa din ang kanilang plano na mag papanggap syang nobya nito kapag kailangan lalo na kapag andyan si Marco. ---- Sa kabilang banda, Habang nag lilinis si Amanda ng kanilang munting bahay, Narinig nyang nag ring ang kanyang telepono, Tinapos muna nya ang kanyang pag wawalis dahil saglit lang naman iyon. Nang matapos ay agad nyang kinuha ang kanyang telepono at agad na sinagod ang kanina pang nag riring na telepono."Hello?" Umpisang bati ni Amanda. [Good morning, Amanda. Gusto ko lang malaman kung busy ba kayo ng iyong anak?] Ani ng kausap nya sa kabilang linya. "Ay Naku. Hindi po, wala naman po kaming gagawin, Sir." Ani Amanda sa kausap nya. [Pasensya ka na kung biglaan, Gusto ko sana kayong imbitahan mag lunch sa isang restaurant. Ikaw at ang iyong anak. Upang personal na humingi ng paumanhin dahi
NAPANSIN ni Dylan na hindi pa din bumabalik ang assistant nya, napatingin sya sa kanyang relo mag a-alasingko na ng hapon, kanina pa ito nag sabi na mag titimpla lamang ng kape. "Bakit ngayon ka lang Lenie---" Napatigil sya ng makitang hindi si Lenie ang pumasok sa kanyang opisina. "Bakit hindi ka kumakatok Maxine? tila nalilimutan mo na yata ang iyon posisyon?" ani ni Dylan sa malamig nitong tono. "Paumanhin Sir. Dylan, Nag mamadali na po kasi ako para maibigay itong Project Proposal sainyo" ani Maxine sabay abot ng Folder nito."Madami po kasing nag paphotocopy kaya natagalan ako, Hindi naman ako maka singit dahil baka husgahan nila ako, na porket sekretarya mo ako ay may karapatan na akong sumingit sakanila." dagdag pa nito sa malamlam na tono ng boses. "It's fine, Thank you." ani Dylan ng hindi natingin sa babae, nakatuon ang kanyang paningin sa Relo ng kayang opisina. "May problema po ba Sir. Dylan?" tanong ni Maxine ng mapansin wala ito sa wisyo na wari'y naiinis ito. "Napa
PALABAS NA si Lenie ng Pantry area, hawak nito ang kanyang kape. "Ang sarap." ani Lenie sa kanyang sarili nang tikman nya ang kapeng kanyang tinimpla. nasa pintuan na sya ng pantry ng may ilang mga empleyado na papunta rin sa kinaroroonan nya. Agad syang tumabi sa pag-aakalang papasok ang mga ito sa pantry. "Ikaw yung bagong assistant ni Mr. Hyun, di' ba?" tanong ng isang babae sa kanya.marahan naman nyang itinuro ang sarili. "Ako ba ang kausap mo?" balik na tanong ni Lenie sa babae. natawa naman ito ng bahagya "Sino pa ba? may iba pa bang assistant dito?" masungit na saad ng babae. "malamang ikaw yo'n." dagdag pa nito."Ah, oo. Ako nga, Ako nga pala si Lenie Falcon, anong kailangan mo----" hindi na nya natapos ang sasabihin ng mag salita ito agad. "Pwede bang pa xerox ito?" sabay abot sakanya ng isang Folder. " ten copies, at paki bigay na din kay ma'am Maxine," dagdag pa ng babae."Oo, sige tamang tama wala naman akong masyadong ginagawa." ani Lenie at agad na kinuha ang folder. t
Nauanang makapasok sa loob ng Hyun Corporation si Dylan, hindi nya namalayan na mabagal na nakasunod sakanya si Lenie dahil nag aayos ito ng kanyang sarili.malalaking hakbang ang nagagawa ni Dylan, nadaanan rin nya ang kanyang sekretarya."Sir. Dylan," tawag sakanya ni Maxine. "I've sent you some files, Print and xerox the files. I need 2 copies," ani Dylan sakanya, at naglakad nang muli patungo sa Elevator.Kapapasok lang ni Lenie ng naturang building, napansin nyang malayo na sakanya si Dylan kaya lakad takbo ang kanyang ginawa para maabutan ito. Nakita'ng muli sya ni Maxine at agad syang hinarang ng babae. "You again? hindi ka talaga titigil, ano." mataray na sambit nito habang naka pamaywang sa harapan nya.Sinilip naman nya si Dylan na ngayo'y nasa tapat na ng Elevator. 'kainis dapat kasi mas binilisan ko ang lakad' sabi nya sa kanyang isipan."Guard! sabi ko sainyo wag nyo nang papa-pasukin ang babaeng iyo----" Naputol ang kanyang sinasabi ni Maxine ng mula sa likod ay may ma
Napatingin sa orasan si Dylan, alas-dos na ng hapon ngunit wala pa rin ang assistant nya. tila naiinis na ito dahil ang sabi ng babae ay tanghali sya makakapasok pero hapon na ay wala parin ito sa kaniyang opisina. Kinuha nya ang telepono ng kumpanya upang tumawag sa Information desk at itanong kung dumating na ba si Lenie, naisip nya na baka'y naligaw lang ito. sandali lang nag ring at agad ding may sumagot. [Good Afternoon, Mr. Hyun. what may I help you?] bungad sakanya ng kabilang linya. "Hmm... Meron bang nag hanap sa akin dyan?" tanong niya, napaka seryoso ng itsura nito naiinis na kasi sya dahil wala padin si Lenie. [Ah, Wala naman po Mr. hyun---- Aray nasasaktan ako....] Sandali syang natigilan nang tila may narinig syang gulo sa kabilang linya ngunit hindi malinaw sa kanya dahil tila malayo na ang tinig. "Ano yon? may gulo ba dyan sa ibaba?" tanong nya sa kabilang linya. [Wala naman po Mr. hyun. naayos na pong lahat ni Ms. Smith, meron po kasing Stalker ninyo na gu
Nasa tapat na sila ng bahay ng babae, bumaba na si Lenie. "Salamat, Sir Dylan. sa pag hatid." pasasalamat nya sa kanyang amo. "No problem, ako nga dapat ang mag pasalamat sayo sa pag payag mag panggap," bawing pasasalamat naman ni Dylan sa kaniya.Lumapit si Dylan sakanya, "By the way, hindi ka na sa Hotel papasok bukas. You will be my assistant starting tomorrow," saad nya kay Lenie."Pero, Sir.... pwedi po bang tanghali na ako pumasok? dadaan muna sana ako sa Goldenrod Hotel para makapag paalam sa mga kasamahan ko ng maayos," paalam nya dito. gusto kasi muna sana nyang makapag usap sila ng mga kaibigan nya doon lalo na si Raiza na alam niyang nag tatampo ang kaibigan nya sa kanya.Marahan naman tumango si Dylan senyales na pumapayag sya sa pakiusap ng babae. "Sige, in exchange sa pag papanggap mo, sige na pumasok ka na sa loob." sabi nito kay Lenie at agad na tumalikod at sumakay sa kotse nya.Ibinaba nito ang bintana ng kotse, "Sa Hyun Corporation ka dumaretso bukas. 5th floor."
"Ano, hija busok ka na ba?" tanong ni Marco sa babae. tumango lang ito ng naka ngiti. pero ang totoo ay nalulungkot siya sa katotohanan na ito ang una't huling dinner date niya kasama ang pekeng nobyo at ang ama nito. dahil alam niya na panggap lang ang lahat at sa susunod na buwan ay ipapakilala na siya ng kaniyang ina sa kaniyang mapapangasawa. "Dad, excuse us. punta lang kami sa room ko," paalam ni Dylan sa kaniyang ama sabay tumingin sa babae. "tara babe, mag papalit lang ako at maya-maya ihahatid na kita," sabi ni Dylan sa kaniya. "Bakit kailangan kasama pa ako?" tanong niya dito dahil naiilang siya na pumunta sa silid ng lalaki dahil hindi naman sila totoong magka relasyon. "Wala ka naman kasama dito, Si dad ay papasok na rin sa kaniyang kwarto." sabi ni Dylan sabay tingin sa kaniyang ama. "Yes, hija. sumama ka na kay Dylan, kailangan ko na din kasing mag pahinga. matanda na si Uncle, " sabi nito kay Lennie. tumango lang si Lenie at tumayo na, nagulat siya ng hawakan ni Dy
Nang makaalis sila sa hotel, dumaretso ang dalawa sa parking lot. kinuha ni Dylan ang susi ng kaniyang kotse, nang makarating sa tapat ng kotse ay inunlock niya ito. "Get in the car," ani Dylan sa babaeng kasama. Naunang pumasok si dylan sa loob ng kotse, narinig nito na bumukas ang likurang pinto ng kotse at doon pumasok si Lenie. Nakaupo na ng maayos si Lenie at napansin niyang hindi parin umaandar ang sasakyan. Napatingin siya sa rare view ng sasakyan at doon ay nakita niyang kanina pa siya tinitignan ng masama ng lalaki, kunot noo naman niya itong tinanong. "B-Bakit?" takang tanong niya. "What do you think of me? your personal driver? lumipat ka dito sa harapan, tsss." saad ni Dylan sa babae. "Ah, oo sige." ayan nalamang ang nasambit ng dalaga sa sobrang hiya. doon lang kasi niya naisip na mag mumukha nga itong driver niya kung sa likod siya uupo. nang makalipat sa unahan, binaling nalamang niya ang kaniyang tingin sa labas. Nagulat naman siya ng bigla siyang lapitan ng lal
Ito na ang araw na napag usapan nila Dylan at Lenie na ipakikilala siya nito na nobya sa ama ng lalaki. narinig ni Lenie na tumunog ang kaniyang telepono kaya agad niya itong kinuha. Nagtaka naman siya ng ang lumabas sa screen ng kanyang telepono ay "Unknown number" Sandali niya itong tinignan at makalipas ang ilan pang ring ng telepono ay sinagot na niya ito. [why you took so long to answer my call] iritableng bungad ng kabilang linya. napa ngisi siya nang marinig ang boses nito. sa tono palamang ng pananalita nito at aroganteng pananalita'y alam na niya kung sino ang tumawag sakaniya. "Anong kailangan mo Mr. Dylan Hyun? Dinner pa ang sabi mo, ngunit umaga palang ay natawag ka na." mapanlokong tono na saad nito sa lalaki. [I just want to remind you, baka nakalimutan mo... t*nga ka pa naman." saad ng lalaki sa kabilang linya. nanlaki ang kaniyang mga mata ng marinig na tinawag siya nitong 't*nga' "Hindi ko nakakalimutan, At hindi din ako t*nga." sagot naman niya sa kabi