KABANATA 7

Natapos ang Duty nila Lenie at Raiza, nag aanatay sila sa Lobby ng Hotel dahil nag aya si Mr. Castro na mag kape. maya-maya ay dumating na ito at nakangiting bumati sa dalawa. "Hi, Sorry medyo traffic," paliwanag niya habang kumakamot sa kaniyang batok.

"Okay lang, pwede ba na isama natin si Raiza. sya nga pala ang kaibigan ko," pag papakilala ni Lenie sa babaeng kaibigan.

napatingin naman dito ang lalaki at ngumiti. "Nice to meet you, sure pwede siya sumama. by the way, I'm---" naputol ang kaniyang sasabihin nang mag salita ito. "Mr. Castro, kilala ka na po namin." saad ni Raiza sa lalaki.

kilala na nila ito dahil isa ito sa mga sikat at mayayaman na tao dito sa Pilipinas. "Diego nalang ang itawag ninyo saakin. masyado naman formal kapag Mr. Castro pa," nakangiting sabi nito sa dalawang babae. "Sige po Diego," sabi ni Lenie sa binatang lalaki. "Ano ba kayo wag nyo na lagyan ng Po, parang ang tanda ko na masyado sainyo niyan." saad nito sa dalawa.

"So, tara na sa coffee shop?" pag aaya ni Diego. tumango lang ang dalawang babae at nag lakad na palabas ng Hotel. nang makalabas sila ay nakasalubong nila ang kanilang bosss.

"Saan kayo pupunta?" pag uusisa nito sa tatlo habang nakataas ang isa nitong kilay.

"Bro, off duty naman na sila. I Invited them to have so coffee near here," kaswal na saad ni Diego sa kaniyang kaibigan.

Nandilat ang mga mata nito at takang taka. "At bakit? anong meron?" pang uusisa nito. "Nothing Bro. nakikipag kaibigan lang ako sakanila," kaswal na saad nito at sabay ngiti sa mga kasamang babae.

"I need to talk to Lenie," saad ni Dylan sabay tingin sa babae. tinuro naman ni Lenie ang kaniyang sarili, "Ako?" tanong niya dito. "Next time na bro. may usapan pa kaming tatlo eh." saad ng kaibigan at tumalikod na ito tsaka sinenyasan ang dalawang babae na sumunod na. nakakailang hakbang palang sila ng mag salita si Dylan. "Diego! I need to talk to my employee." may diin na saad nito.

"Join us nalang bro," pag aaya ni Diego sa kaibigan.

"Lenie I need to talk to you," saad nya sabay tingin sa babae, napatingin ang babae sa dalawang kasama at napa buntong hininga. "Sorry, pwede bang kayo nalang muna, ayoko mawalan ng trabaho." sabi niya dahil naalala niya ang ginawa nito nung araw na may sakit siya. kahit may sakit siya ay pilit siyang pinapapasok ng kaniyang boss.

"Hindi ka na sasama?" tanong ng kaibigan niya na si Raiza. tumango lang siya at ngumitin. "Kayo nalang muna ni Diego ha?" sambit niya, tumaas naman ang kilay ni Dylan nang marinig na 'Diego' lang ang tinawag nito sa kaniyang kaibigan. pero hindi na lamang niya ito pinansin.

"Ano po bang pag uusapan natin Mr. Hyun?" baling ni Lenie sa kaniyang boss. "Sige, dito na kami, Lenie. ingat ka." sambit ni Diego atsaka inaya na si Raiza papunta sa malapit na coffee shop doon.

tinignan lang ni Lenie ang dalawa na papalayo, nang mawala na ito sa kaniyang paningin ay binalingan niya ng pansin ang kaniyang boss. tumingala ito upang tignan ang mukha ng kaniyang boss, ang gwapo nitong mukha ay napaka seryoso. walang mabasang emosyon dito kundi ang seryoso lang na mukha nito. hindi niya namalayan na naka tulala na pala siya sa lalaking kaharap.

"Dito na lang ba tayo mag uusap, o pupunta na tayo sa Hotel" pukaw sakaniya ng boss niya. nanlaki ang kanyang mga mata ng sabihin nito na sa Hotel sila mag uusap.

'kaya ba niya ako gustong makausap para maulit uli ang nangyari saamin isang linggo na ang nakakalipas' tanong niya sa kaniyang sarili. awtomatiko namang napalayo si Lenie sa kaniyang boss at marahang tinakpan ang kaniyang katawan. nagulat siya ng tumawa ito ng bahagya. "Wala akong gagawin saiyong masama, sa pag kakatitig mo kasi saakin kanina ay parang wala kang balak na umalis sa iyong kinatatayuan." saad ni Dylan na naka ngisi sa kaniya.

namula naman ang kaniyang pisngi dahil sa hiya. kung ano ano kasi ang napasok sa kaniyang isipan. natrauma na siya sa nangyari na iyon at wala na siyang balak na maulit pa iyon.

"Masisisi mo ba ako? eh nagawa mo nga akong pagsamantalahan, hindi impusibleng maulit uli iyon." sabi niya sabay iwas ng tingin sa lalaki. "Osige. tara sa Hotel Lobby," walang emosyon na sabi ni Dylan kay Lenie. at tumalikod na ito.

'Kung umasta naman ito. off duty ko na kung utusan ako tsss.' sabi niya sa kaniyang isipan.

Agad naman niyang sinundan ito sa Hotel Lobby, Pag pasok niya sa entrance ng Goldenrod Hotel ay nanlaki ang mga mata nang kaniyang Manager. "Oh, Lenie, bakit ka bumalik dito? mayron ka bang naiwan?" tanong ng manager sa babae. naka busangot naman nitong tinuro ang kanilang Boss. "May sasabihin yata si Mr. Hyun saakin." sabi niya sa manager, tinignan lang siya nito at hindi na muling nagtanong. sinundan na niya si Dylan sa may Lobby Area.

nang makarating siya doon ay nakita niyang naka upo na ang kaniyang boss sa isa sa mga sofa doon at aka dikwatro pa ang mga paa nito na tila naiinip na.

"Napaka bagal mo naman maglakad daig mo pa ang pagong sa kabagalan mo," inis na sabi nito sakaniya.

umupo siya sa tapat ng kaniyang amo upang makapag usap sila ng maayos. "Ano po ba ang sasabihin ninyo?" tanong niya sa kaniyang amo.

Seryoso parin ang mukha nito at walang kahit anong emosyon na makikita.

sandaling katahimikan ang nanaig sa kapaligiran, Hindi alam ni Dylan kung paano uumpisahan ang kaniyang sasabihin.

'mag panggap kang nobya ko.'

'maging nobya kita ng panandalian'

nag papraktis na siya sa kaniyang isipan ngunit wala siyang maisip na paumpisa sa kaniyang pakay sa babaeng nasa harapan.

"Kung ganon at wala ka naman po palang sasabihin Mr. Hyun ay aalis na po ako," saad ng babae at akmang tatayo na ng mag salita na si Dylan. "Pwede bang..." mahina nitong sabi sa babae ngunit hindi niya matuloy ang kaniyang sasabihin.

"Pwede po ang alin, Mr. Hyun?" usisa naman ni Lenie. napatingin si Dylan sa kaniya at huminga ng malalim. ng makakuha ng sapat na lakas ng loob ay naibulalas din niya ang kaniyang pakay.

"Pwede bang mag panggap kang nobya ko sa Linggo, upang hindi na ako ipakasal ng Daddy ko sa babaeng hindi ko kilala.." napa nga-nga siya sa sinabi ng kaniyang amo.

sandali siyang natulala at agad din umayos ng upo. hindi niya alam kung anong sasabihin dito. "Bakit po ako? ang dami naman pong babae diyan." sabi niya sa amo nya. "Kasi may tiwala ako sayo, at alam kong hindi mahuhulog ang loob mo saakin," sabi nito na napaka seryoso parin ng itsura.

umiling iling siya. "Hindi, ayoko!" sabi ni Lenie sa kaniyang boss. agad naman nag palit ang ekspesyon nito na tila ba nagagalit sa kaniyang hindi pag payag. "Isang araw lang Lenie. huwag lang ako maikasal sa babaeng niminsan hindi ko pa nakikita." pag pipilit niya dito. "Ikaw ba gugustuhin mong ikasal sa taong hindi mo mahal?" saglit siyang natigilan. oo nga kahit ako ay hindii ko gugustuhin--- sa isip isip niya. naisip niya na pareho sila ng sitwasyon. miski siya ay ayaw ng ganoong set-up.

Tumango siya at sinabing. "Sige po Mr. Hyun pumapayag na po ako." nakakita siya ng kaonting ngiti sa labi nito. ang sobrang gwapo pala nito kapag naka ngiti, sabi niya sa kaniyang isipan.

"Alright, See you on Sunday. Susundiin nalang kita dito sa Hotel. we have Dinner with dad." saad nito tsaka tumayo at iniwan na siya na mag isa doon.

natulala nalang siya dahil hindi manlang siya pinasalamatan nito, nang makuha nito ang gusto ay basta nalamang siyang iniwan doon mag isa.