NO MORE SECRETS

CHAPTER 110

Tumayo ang lahat at nagpalakpakan. Narinig ko ang sigaw ni Jake na alam kong proud na proud sa akin. Umupo muli ang lahat nang kinuha na sa akin ang mikropono ng master of ceremony. Ngunit nanatili si Jake na nakatayo at lumuha. Hindi magkamayaw sa kanyang pagpapalakpak.

Alam kong may kahinaan na rin naman si Jake ngunit pinilit pa rin niyang sumama para makita niya akong aakyat sa entablado at tanggapin ang diplomang noon ko pa pinangarap na makamit. Alam kong kinakaya niya ang lahat. Ipinapakitang masigla siya at malakas. Ilang beses ko kasing nakita na para siyang hapong-hapo na. Patagong tinitiis ang pag-atake ng kanyang sakit. Hindi ko ipinapahalata iyon na alam ko. Ipinapakita ko sa kanya na hindi koi yon ramdam. Hindi ko kunyari alam.

Lahat nasa kamay ko na. Lahat ng pangarap ko ay nasa akin na, maliban sa taong mahal ko. At siya… siya pa na pinakamalahaga sa lahat ng aking pangarap ang alam kong napipintong mawawala sa akin. Kaya nga yung tagumpay ko ngayon, parang