THE BILLIONAIRE'S VULNERABLE HEART (GORGEOUS MEN SERIES 27)

TVBH 01Pigil hininga ang ginawa ko dahil kamuntikan ko nang mabitawan ang dala-dala ko na tray. Ang lakas ng pintig ko dahil sa kaba na mahulog ang order ng customer. Nagtatrabaho kasi ako sa isang kilala na restaurant dito sa Mandaluyong. Bawat galaw ay dapat maingat dahil maya-maya ang order ng mga customers na kailangan mo ay mabigyan ng tamang serbisyo. Kaunting pagkakamali ay baka kakaltasan ka ng sahod o di kaya fired sa trabaho. Kaya bago pa iyan mangyari sa akin ay kailangang alerto ako sa bawat kilos ko. Ayoko ng makarinig pa ng salitang lampa dahil hindi ginagawa ang trabaho, what more pa kaya kung taggalan ako ng trabaho na tanging kinukuhanan ng pangkabuhayan. Hindi ko na alam kung saan pa ako maghapo na palakad-lakad sa kalsada para maghanap ng trabaho. "Thank you ma’am, enjoy your meal po," nakangiti kong sabi pagkatapos kong ma-served ang order sa kanilang table, pero imbes na welcome ang matatanggap ko ay umirap lamang ang babae sa akin. Binalewala ko na lamang i

“Sige na Ashra ba, pumayag kana, once in a lifetime lang naman ito, kapag nakapunta ka na roon saka mo na lang sabihin na ayaw mo ng bumalik ulit sa loob. Sige na, pero sa tingin ko babalikan mo pa rin," pangungulit ni Kimberly sa akin na magbar kami one of these days at ang gusto niya na bar ay ang bar ng bossing namin. Matagal na nila akong kinukulit ni Cha-cha na samahan ko sila magbar total malapit lang naman, ilang hakbang lang ang layo at makakarating na kami sa loob ng bar. Wala namang masama magbar pero wag lang daw na may trabaho pa kinabukasan, ang pwede lang sa aming mga staff ay Friday and Saturday. Close ang restaurant ng Sunday pero dahil may trabaho kinabukasan ay hindi kami pinapayagan unless kung may pasaway at makalusot pa rin. Sa next Friday ay birthday niya kaya gusto niya na kasama ko siya sa celebration, wala na akong trabaho sa restaurant ng Saturday dahil focus ako sa anak ko tuwing Saturday at Sunday. “Sige na, malay mo makahanap ka ng new daddy pa

TBVH 05“Come Ian, let's eat our favorite food." Magiliw na wika sa anak ko. Pero kahit anong usap ko sa kanya ay wala akong response na maririnig. Nasa nilalaro niya na toy car siya naka-focus. “Baby-" doon palang siya lumingon sa akin na inabutan ko ng isang kutsarang pagkain, ang kagandahan din ay magana siyang kumain higit sa lahat mabuti na lang at mahilig siya sa gulay. “Mama…” "Hmmm-” "Pay…paay….eee...eee” Play ang ibig niyang sabihin, ngumiti ako sa kanya at tumango. "Broom….broom…ito na ang food ni baby Ian ko. Love na love yan ni mama. Broom....open your mouth baby” masayang wika ko sa kanya kaya tumatawa siya sa ginagawa ko, sabi ng doctor niya na dapat maging kalmado kalang kapag nakikipag-usap sa anak ko na may disorder, hindi madali lalo kapag nagsasalita ako na hindi niya maiintindihan na sa edad niya ngayon ayon sa ibang mga magulang na dapat ay may salita na silang nabubuo na hindi napuputol, pero sa condition ng anak ko ay hindi pa. Kapag kinakausap ko siya ay n

TBVH 07Halos malaglag ang puso ko sa sobrang kaba dahil sa muli naming pagkikita. Ang laki ng mundo, ang lawak ng Maynila bakit pa kami nagkita? Pambihira naman ng tadhanang ito. Sa mukha niya palang ay alam ko na kung gaano siya kagalit na makita ako. Kitang-kita ko kung gaano lumaki ang kanyang mga mata habang nakadungaw sa akin at naka-igting ang panga na ma realize niya yata na ako ito... ang dati niyang girlfriend. Pero hindi pangungulila ang nakikita ko sa kanyang mga mata kundi galit at poot.Hindi ako nagkamali, siya talaga iyon. Siya talaga. Bigla kong naalala ang anak ko para kalmahin ang sarili ko. Pinikit ko ang mga mata ko, pinigilan na makawala ang isang butil man na luha. Ayoko ng ganitong pakiramdam, parang ang hina-hina ko kaya kapag maalala ko si Ian, ang baby ko ay kahit papano ay kumakalma ako, pinaalala niya sa akin kung paano lumaban at huwag sumuko dahil naghihintay siya sa aking pag-uwi. Hinawakan ko ang puso ko at ramdam ko kung gaano ito kabilis tumitibok.

CHAPTER 09The Billionaire's Vulnerable Heart “Lola? Alam mo ba na ayaw kong tinatawag na Lola? Feeling ko I'm so old na with that." aniya habang tumatawa. “Pero dahil gusto akong tawagin na Lola ni sino nga ulit ang pangalan ni baby boy?" “Ian po-" wika ko. “Yan…yan…” pareho kaming napalingon kay baby Ian dahil sa sinabi nito na pangalan. Kahit na putol putol ay masaya ako na kahit papano, nakakapagsalita si baby Ian."Ian…ang ganda naman ng pangalan mo hijo. Wait maupo muna tayo, feeling ko nirarayuma na ako, hahanap tayo ng makainan habang nag-uusap. Mamaya pa kasi ako uuwi kaya kailangan ko nang makausap. Okay lang ba sa iyo?” Saad niya at dahil nakita ko naman na mabait siya na tao kaya sumunod ako sa kanya, kasama si Ian na buhat-buhat ko. Sinabi ko sa kanya ang gustong kainin ni Ian at napanganga siya. “Wow ha, parang gusto ko na ang ugali ni baby, pareho kami na gulay… gulay na lang ang kinakain kasi you know, as we get older, marami ng mga bawal.” tumango ako sa sinabi