Napasinghap si Callie nang bigla na lamang siyang yakapin ni Laurence. Maging ang mga tao sa paligid nila ay nagulat. Nagkaroon ng nakabibinging katahimikan sa bulwagan, kasabay ang desperadong pakiusap ng kaniyang dating asawa. "Please, Callie. Alam mo kung gaano kahalaga sa akin ang business deal na ito," wika ni Laurence sa nagmamakaawang boses at saka bahagya siyang pinakawalan para tingnan sa mga mata. "You love me, right? Alam kong mahal mo ako at ginagawa mo lang ito upang balikan kita." Nanlaki ang mga mata niya sa narinig, magsasalita na sana upang kontrahin ang sinabi ng lalaki ngunit sunud-sunod na flash mula sa mga camera ng mga media personnel at reporters ang tumama sa mukha niya dahilan para bahagya siyang mapangiwi. Hinawakan ni Laurence ang magkabila niyang mga braso at saka yumuko at masuyong sinabi, "If you really want me back that much, then I'll fulfill it. Babalikan kita, Callie. We can remarry and be happy like we used to be. I promise to make you happy
Sa family suite ng mga Fuentabella, aligagang nag-uusap ang mag-asawang sina Alejandro at Klaire, hindi makapaniwala sa nangyari sa piging. "I can't believe this has happened just now!" Napahawak sa batok si Alejandro at para bang tumataas ang dugo nang maalala ang matapang na stunt ng kanilang anak na babae. "C-Callie just asked a stranger to marry her! Klaire, hindi mo man lang pinigilan ang anak natin!" Umupo si Klaire sa couch at natatawang tiningnan ang asawa. "Callie knows what she's doing. It's all for the show to make her ex-husband stop from his delusions." "But asking someone to marry her in front of a huge crowd and media reporters?! I bet our family will be in the news after this stunt!" wika ni Alejandro at napa-pamaywang na lamang sa matinding stress. He was all out to support their daughter to make her ex-husband learn his lesson for cheating on her. Ngunit hindi niya inaasahan na magiging gano'n ang tagpo ng gabi para sa kanilang pamilya! Klaire chuckled
Callie didn't know what crossed her mind but she just ran away from that place and went to the second floor of the mall. She was dumbfounded, and scared at the same time. Pakiramdam niya ay minumulto siya ng mga padalos-dalos niyang aksyon sa anniversary party ng kanilang kumpanya. Nagtungo siya sa comfort room at agad na naghilamos ng mukha. Baka sakaling mahugasan ng malamig na tubig ang kabang kumain sa kaniyang dibdib nang magkatinginan sila ng lalaking 'yon. Hindi niya inaasahan na ito ang may-ari ng Consunji Malls! Kaya naman pala naimbitihan sa party dahil hindi lamang basta-basta ang lalaki... Bumalik sa isip niya ang ginawang pagpo-propose dito sa harap ng maraming tao na ngayo'y viral sa social media at laman ng mga balita. Callie winced at that thought. Nababahala siya na baka seryosohin ng lalaki ang ginawa niya. It was nothing but a mere stunt, yet she couldn't help but worry. Alam niyang hindi dapat siya nandamay ng kahit sino ngunit dala ng labis na poot kay Laure
Suminghap si Callie at naguguluhang tiningnan ang lalaki. Walang bahid ng kung ano’ng pagpapanggap ang mukha nito, indikasyon na seryoso ito sa kung anumang mga sinabi na lubos na nagpagulo ng isipan niya. "Sir, I-I can’t marry you just like that..." Iling niya at ilang beses na kumurap. "I know I was reckless to do that stunt last night, but I am not that desperate to marry someone who I don't love." Vincenzo chuckled a bit at her statement. Para bang may nakatatawa siyang sinabi para mabali ang seryosong ekspresyon ng mukha nito. Callie’s forehead creased, feeling a bit offended at his reaction. "Are you telling me you’re still in love with your ex-husband despite how he treated you?” kuryosong tanong nito sa kaniya. Napalunok si Callie at nag-iwas ng tingin, saka dahan-dahang umupo. Hindi niya sinagot ang tanong nito, bagkus ay sinabing, "Kahit na ano pa ang sabihin mo, hindi ako magpapakasal sa iyo dahil lang sa nangyari kagabi. Kagagaling ko lang sa annulment ’tapos..." matab
Sa malawak na Bonifacio Global City, huminto ang kotse ni Callie sa harap ng isang tanyag na condominium building. Ito ang address na binigay ni Vincenzo sa kaniya nang sabihin niyang kailangan nilang mag-usap tungkol sa in-o-offer nito. Still wearing her usual sales lady uniform, she entered the building and went straight to the reception desk. “I’m here to visit Mr. Vincenzo Pierre Consunji who owns the unit 3001,” pormal niyang wika. Tiningnan siya ng dalawang receptionist mula ulo hanggang paa, at saka nagkatinginan. Napansin ni Callie na para bang hindi naniniwala ang mga ito at pinagdududahan ang pagbisita niya.“Ma’am, mahigpit pong pinag-utos ni Mr. Consunji na hindi siya tumatanggap ng bisita sa penthouse niya,” matabang na wika ng matangkad na receptionist at saka lihim na umismid. “Kung sinu-sinong babae talaga ang naghahabol kay Mr. Consunji. Ngayon naman ay isang… commoner.” Hindi nakawala sa tainga ni Callie ang sinabing ‘yon ng receptionist. Lumamig ang emosyon sa k
Camero Residence Tuwang-tuwa si Aurora Camero habang binabasa ang magagandang papuri ng mga tao sa kaniyang anak na si Laurence sa internet. Kuhang-kuha kasi ng anak niya ang simpatya ng mga ito at sinusuportahan ito sa planong panunuyo kay Callie Fuentabella. "Napakadali namang paikutin ng media, anak! Tingnan mo at ang daming nagbibigay ng suporta sa iyo na suyuin si Callie," tuwa niyang sabi at saka binaba ang tablet sa couch para pagmasdan ang anak na nakatayo at ini-enjoy ang whiskey at ang classical music na tumutunog. "Tingin mo ba ay naniniwala na si Callie sa 'yo pagkatapos nang interview mo? Kailangan natin siyang makuha ulit upang maibigay sa atin ang koneksyon sa mga Fuentabella. Kung alam ko lang talaga na isa siya sa mga anak ng mayamang pamilya na 'yon, aba'y tinuring ko na siyang reyna sa pamamahay na ito." "Ma, don't worry," ani Laurence at ngumisi sa kaniyang ina habang hawak ang baso na may lamang alak. "Alam kong hindi ako matitiis ni Callie. Kapag napanood ni
Laurence: Callie, you can't do this to me. Hindi ka pwedeng magpakasal sa iba! Laurence: You love me, Callie. I can make this right. I promise I won't hurt you again. Laurence: Kausapin mo ako. Nagmamakaawa ako, Callie. Matagumpay ang ngiti ni Callie habang binabasa ang maraming text messages mula kay Laurence. Galit na galit ito dahil sa pag-aanunsyo nila ni Vincenzo ng kanilang opisyal na engagement, bagay na lubos na kumukontra sa plano ni Laurence nang humarap ito sa media at nagpa-interview. Kung sa tingin nito ay mabibilog pa nito ang ulo niya, pwes nagkakamali ito. She looked at the blue diamond ring on her finger. Para bang ginawa ang singsing na 'yon para lang sa kaniya. Sukat na sukat ito sa daliri niya at nagniningning. Something within her was feeling giddy at the thought that Vincenzo would give her such an expensive ring for their engagement, kahit pa isang plano lamang ito. "Kailan namin makakaharap ang lalaking pakakasalan mo, hija?" kuryosong tanong ng
Halos mahigit isang oras na naghintay si Callie kasama ang pamilya sa sala sa pagbalik ng kaniyang Daddy at ni Vicenzo. Kung anuman ang pinag-uusapan ng mga ito ay wala siyang ideya ngunit sa bawat minutong nalipas ay lumalakas ang kaba sa dibdib niya. Paano kung talagang hindi siya payagan ng Daddy niya? Hindi pwedeng masira ang plano nila ni Vincenzo at ayaw niya ring patalsikan sa pamilya nito ang musmos na si Sammy. Masyado pang bata ito upang maramdaman ang sakit ng pagkaabandona. "Bakit ang tagal nila sa loob? Ano ba si Daddy, nagho-homily ba siya sa study kasama ang fiancé ko?" medyo inis niyang wika habang pabalik-balik ang lakad sa sala at sa pinto ng study. Natawa naman sina Clayton at Nico na ngayo'y nasa balcony at parehong umiinom ng whiskey. "Fiancé? Feel na feel?" pilyong biro ni Clayton at nakipag-first bump kay Nico. Inirapan niya ang dalawang lalaki at saka lumapit muli sa pinto ng study. Dinikit niya ang tainga sa pinto ngunit wala talaga siyang marinig dahil p
ISANG malakas na suntok ang natamo ni Laurence mula sa ama ni Julia. Kahit na nasa mid 50’s na ito ay makikitaan pa rin ito ng lakas, hindi nasisindak sa kahit na ano at walang kinatatakutan. Marahil dahil na rin isa ito sa mga lider ng organisasyon na lihim na gumagawa ng ilegal na negosyo sa bansa. Julia’s family name was quite famous but they shined more in the underground business. Bagay na nililihim ng mga Acosta. “Isang bagay lang ang gusto kong gawin mo pero hindi mo ba nagawa? Alam mo ba kung gaano pinag-uusapan ang auction na ‘yon? It was supposed to be our medium to attract investors–na kapag nalaman nilang nag-acquire tayo ng business property ay kusa silang lalapit sa atin ngunit anong ginawa mo? Nagpatalo ka sa isang Consunji? Wala kang bay@g!” Dumagundong sa malaking mansyon ang galit ng isang Julian Acosta, na pinipigilan ni Julia na makalapit pa kay Laurence. Natatakot siyang baka tuluyang mabugbog ang mapapangasawa. Dinilaan ni Laurence ang dugo sa gilid ng kaniyan
HINDI maipinta ang mukha ni Laurence nang marinig ang mga sinabi niya. Halos magdiwang ang puso ni Callie dahil alam niyang natamaan niya ang ego ng dating asawa. Isa pa ay totoo naman ang sinasabi niya. Julia wouldn’t try to harm herself if she loved her baby. “L-Laurence, huwag kang makikinig sa kaniya. She’s brainwashing you para pag-awayin tayo,” iyak ni Julia. Ngumisi lamang si Callie at saka ikinawit ang kamay sa matipunong braso ni Vincenzo. “Love, I think we’re done here,” malambing niyang wika sa asawa at nag-angat ng tingin dito. “Let’s go home and celebrate our wins.” Tumango naman si Vincenzo at marahang hinaplos ang pisngi niya. Natural na natural ang pagpapanggap nito sa harap ng maraming tao na kahit si Callie ay nabibigla sa mga akto nito. Bahagya siyang napakurap nang maramdaman ang pag-iinit ng pisngi. “Alright, love,” ani Vincenzo at binalingan ng tingin si Laurence. “But I’m not done with the both of you. I’ll see to it that you’ll receive the CCTV footage on
MABILIS na sumagi sa isipan ni Callie ang kwento ng kaniyang Mommy, kung paano ito na-frame up ng karibal na si Sophia na sinadyang magpatihulog sa hagdan, na nagresulta sa pagkamuhi ng mga tao sa kaniyang ina sa loob nang mahabang taon.Adrenaline rushed through her veins. Not wanting to have the same fate as her Mom’s, she immediately grabbed Julia’s arm and pulled her up, preventing the woman from falling downstairs. Malakas ang tibok ng kaniyang puso nang mahigit ang babae at hinila ito palayo sa hagdan. “Nababaliw ka na ba?!” singhal niya habang mahigpit na hawak ang braso nito. Ramdam niya ang matinding galit na nanunuot sa kaniyang kaibuturan. “Ano sa tingin mo ang iniisip mo? Magpapatihulog ka sa hagdan? Hindi mo naisip ang baby sa sinapupunan mo?” “You were trying to hurt me!” sigaw ni Julia at nagsimulang maglikot ang mga mata, nagpalinga-linga at nagbabaka sakaling may mga matang nakakita sa ginagawa sa kaniya ni Callie. “You are trying to kill my baby!” Napailing si Cal
AGAD na iniiwas ni Callie ang tingin sa nanunubok na mga mata ni Vincenzo nang magsalita ang host ng auction. Ilang saglit pa ay nagsimula na ang aktibidad at kita sa mga mayayamang naroon ang kasiyahan sa pagbi-bid sa mga real estate property na binibenta ng mga mayayamang angkan. Dumating ang waiter at nag-abot ng drinks sa kanilang table. Kinuha ni Callie ang wineglass at sinimsiman ang alak niyon. She couldn’t help but frown as she observed the people inside the event hall. Kung mag-bid ay animo’y barya lamang ang ilang daang milyon sa mga ito. Napansin niya ang kalmadong si Vincenzo sa kaniyang tabi. Kumpara kanina na para bang nakikipaglaro ito sa kaniya, ngayon naman ay tahimik itong nagmamatiyag–sisilay ang multong ngiti sa labi at kung minsan ay mapapailing. “Why aren’t we bidding yet?” kuryoso niyang tanong sa asawa. “I’m waiting for your ex-husband and his lover to bid,” sagot nito at bahagyang tinagilid ang ulo. “Seven hundred million pesos,” rinig nilang wika ng isan
HALOS papalubog na ang araw nang makarating sina Callie at Vincenzo sa New World Manila Hotel kung saan gaganapin ang nasabing pinaka-inaabangang at pinakamalaking land auction. Ang mga mayayamang pamilya o clan, respetadong negosyante at mga pulitiko ang karaniwang nagbebenta ng mga real estate properties sa aktibidad na ito. Pagkapasok pa lamang sa event hall kung saan gaganapin ang auction ay ramdam na agad ni Vincenzo ang malalagkit na tingin ng mga lalaking negosyanteng naroon sa kaniyang asawa, habang wala namang ka-ide-ideya si Callie na tila namamangha pa sa lugar. Nauuna si Callie sa paglalakad, naghahanap ng bakanteng mesa kung saan sila maaaring maupo nang biglang harangin ito ng isang matandang lalaki na sa tingin ni Vincenzo ay nasa mid 50’s na. Malapad ang ngiti ng lalaki nang magsalita, “Sinasabi ko na nga ba’t hindi ako nagkamali ng pagpunta rito. Are you alone, Miss—” “She’s with her husband,” agad na turan ni Vincenzo at lumapit sa likuran ni Callie. He held Cal
“Anak ka pala ng isang mayamang pamilya!” gulat na pahayag ng kaibigang si Monique nang muli siyang pumasok sa Consunji Mall. “Grabe ang ganda-ganda mo sa TV, Callie. Para kang reyna ng boss natin sa kasal niyo!”Sa pagpasok pa lang kaninang umaga sa Mall ay marami ng empleyado ang gulat at masayang makita siya. Hindi na nagtataka pa si Callie lalo na’t naging headline sa balita ang nangyaring kasalan nila ni Vincenzo. Alam na rin niyang sa pagkakataong ‘yon ay hindi na niya maitatago pa ang totoong identidad sa mga taong nakasama niya sa trabaho, lalo na kay Monique na kaibigan niya. Matipid na nginitian ni Callie ang kaibigan. “Nagulat ka ba? Pasensya ka na kung naglihim ako ha.” Mabilis na tumango si Monique, ang mga mata ay puno ng tuwa. “Malamang, magugulat talaga ako! Kunwari ka pang hindi kilala ng boss natin, ‘yon pala ay mapapangasawa mo na.” Tumawa ito. “Speechless nga rin iyong supervisor natin saka iyong mga alipores niyang may inis sa iyo. Malamang ay nagngingitngit na
Halos manakit ang bibig ni Callie sa walang tigil na kangingiti nang matamis sa harap ng mga media na dumalo sa wedding reception ng kasal nila ni Vincenzo. She wanted the whole nation to know that she was happy to have the most expensive wedding in the country. Alam niyang lalabas ang mga kaganapan ng kanilang kasal sa internet at mga dyaryo kaya kahit na may kabang nararamdaman sa pagbabago ng timpla sa kaniya ni Vincenzo ay pinilit niyang magmukhang pinakamasayang asawa. Halos tatlong oras din ang tinakbo ng wedding reception at pagkatapos niyon ay isa-isa nang nag-aalisan ang mga kilalang bisita.Huminga siya nang malalim at sinabayan si Vincenzo sa paglalakad palapit sa pamilya Fuentabella. Tumikhim ang kaniyang Daddy, tiningnan siya at saka seryosong bumaling sa kaniyang asawa. Asawa…. Hindi pa rin siya makapaniwala na kinasal siya sa ikalawang pagkakataon.Tiningnan niya ang asawang si Vincenzo na may maliit na ngiting ginawad sa kaniyang Daddy Alejandro.“I won’t ask for a
Sa simbahan, Hindi mapakali ang pamilya Fuentabella maging ang mga taong naroon. Paano ba naman ay hindi pa dumadating ang bridal car na siyang maghahatid kay Callie sa lugar. Maging ang mga bisitang naroon upang saksihan ang pag-iisang dibdib nito kay Vincenzo Pierre Consunji ay nagtataka at nagbubulung-bulungan. Sa gilid ng altar ay nakatayo si Vincenzo. Bahagyang kunot ang noo habang iniisip na baka nagbago na ang isip ng babaeng pakakasalan niya. Sa gilid niya ay nakatindig ang amang si Manuel na iiling-iling bago sinabing, “That woman was brazen to lecture me days ago. Hindi naman pala desidido na magpakasal sa iyo.” Kinuyom ni Vincenzo ang kaniyang kamao. Bahagyang nagtagis ang kaniyang bagang sa pag-iisip na hindi na sisipot pa si Callie. His gaze went to Sammy’s direction—the flower girl of their small entourage. Kung hindi magpapakasal sa kaniya si Callie ay talagang mawawala sa kaniya ang batang dugo't laman ng yumao niyang kapatid. Dahil sa pag-iisip na ’yon ay na
Araw ng Sabado, Abala ang buong pamilya Fuentabella sa araw ng kasal ni Callie. Magaganda ang dekorasyon sa tanyag na simbahan na paggaganapan ng seremoniya, at inimbitahan ang mga bigating personalidad, maging ang nangungunang media upang isa-telebisyon ang kasal. The Fuentabella and Consunji family were so hands on with everything. Wala nang iba pang gagawin si Callie kung hindi ang maghanda, at magmartsa sa simbahan. Callie was in her suite, looking very fresh and happy in her preparation robe. Ito na ang araw na pinakahihintay niya. Magpapakasal na sila ni Vincenzo at isakakatuparan ang mga plano nila. She couldn’t wait to strike back. Alam niyang makararating kay Laurence ang araw na ito at sisiguraduhin niyang siya ang panalo. Pagkatapos make up-an at ayusin ang buhok niya ay pinalabas niya na ang mga stylist na naroon. Pinagmasdan niya ang magarbong wedding gown na nakasuot sa mannequin. Hindi mawala ang ngiti niya habang tinitingnan kung gaano ito kaganda. It was a design s