••|| ABERINʼS COMPANY BUILDING ||••
Nagmamadali si Melody habang naglalakad patungo sa opisina ng Daddy niya. Halos lahat ng madaraanan niyang mga departamento ay nagliligpit na ng mga gamit ang mga tauhan nila. Hindi niya maintindihan kung ano ang nangyayari at kung alam ba ito ng Daddy niya.“Dad, what happened?” bungad niyang tanong na may halong pag-aalala.Habol pa ang kaniyang hininga at nang makita niya ang Daddy niya ay bagsak ang balikat nito at tila may malalim na iniisip. Tumingin lamang ng bahagya ang matanda sa kaniya at nag-iwas ng tingin saka muling humarap sa ibabaw ng lamesa.“H—Hindi ko alam kung anong nangyari. Bagsak na ang kompanya, anak. Hindi ko na alam kung paano pa tayo makakaahon. Lahat ng investors and board of directors ay umalis na.” maluha-luha na ito habang nagpapaliwanag. “Baon na baon na rin ang kompanya sa mga utang.” saka ito umiling.“Paanong bumagsak? Bakit ngayon ko lang nalaman? Akala ko ay maayos ang lahat dito?” hindi makapaniwalang tanong niya.Palagi niyang tinatalikuran ang kagustuhan ng Daddy niya na mamuno sa kanilang kompanya sa kadahilanang sa tingin niya ay hindi pa siya handang mamuno. Takot siyang magdesisyon, takot siyang magkamali at mauwi sa wala ang lahat ng pinaghirapan ng mga magulang niya.“A—Ang akala ko rin, Anak. Akala ko maayos ang lahat. Hanggang sa hindi na-close ang kontrata sa pagitan ni Mr. Severo, hindi ko maintindihan kung paano ang nangyari may mali sa nangyari. H—Hindi natin siya nakuha at ang lahat ng board members ay nag-alyansa dahil daw palpak ang pamamahala ko.” doon ay unti-unti ng tumulo ang luha ng matanda. “Ginawa ko naman ang lahat. . . Pero masyadong malaki ang impact ng project na ʼyon sa kompanya at pati ang mga Board of Directors ay nadismaya at umalis na. Ako. . . Ako na lang ang naiwan, kasama ng malaking pagkakautang.” humahagulgol na ito ng iyak kaya naman mabilis na lumapit si Melody sa Ama upang yakapin ito.Hindi makapagsalita si Melody dahil hindi matanggap ng kaniyang isipan ang mga narinig. Ang alam lang niya ay masakit at mas lalong masakit ito para sa kaniyang ama. Matagal ng namamahala ang Daddy niya sa kanilang kompanya at patuloy itong namamayagpag simula pa noon at ngayon ay bigla na lamang itong naglaho sa isang iglap.Napatingin silang dalawa nang pumasok sa loob ng opisina si Mr. Wang, kasama nito ang ilan pang mga pulis. Nanlaki ang mga mata ni Melody at napatingin sa Daddy niya. Napahigpit ang kapit nito sa kaniyang kamay.“Hulihin niyo ang manloloko at magnanakaw na taong ʼyan!” sigaw ni Mr. Wang habang nakaduro sa kaniyang ama.“D—Daddy, a—anong ibig sabihin nito?” tanong niya sa ama. “Mr. Wang?”Ngunit hindi ito sumagot.“Mr. Alejandro, you are under arrest sa salang pagkakautang ng milliones, panloloko, at pagnanakaw sa halos 20% of share holders ng iyong nasasakupan na miyembro.” at inilabas ng pulis ang warrant of arrest. “Ikaw ay may karapatang manahimik o magsawalang kibo. Ano man ang iyong sasabihin ay maaaring gamitin pabor o laban sa iyo sa anumang hukuman. Ikaw ay mayroon ding karapatang kumuha ng tagapagtanggol na iyong pinili at kung wala kang kakayahan, ito ay ipagkakaloob sa iyo ng pamahalaan. Nauunawaan mo ba ito?”Napatingin si Melody sa kaniyang Daddy nang tumango ito. Nagsimulang lumapit ang mga pulis at pinosasan ang Daddy niya.“N—No... Dad, no!” umiiling na sambit ni Melody. Mabilis siyang lumapit sa lalaking nagpapahuli sa kaniyang ama at humawak sa kamay nito. “Mr. Wang, Hindi magnanakaw ang Daddy ko! H—Hindi niya magagawa ʼyon! Magbabayad ako, huwag mo lang siyang ipakulong! Please! Iʼm begging!” sabay luhod niya.“M—Melody, anak. . .”“Ikaw? I donʼt believe you. You run away to your responsibilty as his daughter and heiress. And as if naman na kayang mong bayaran ang halos fifty million niyang utang!”Napatigil siya. Hindi siya naniniwala sa ibinibintang na pagnanakaw ng Daddy niya. But fifty million? Ganoʼng kalaking halaga ang utang nito? Napatingin siya sa kaniyang Daddy at kasabay nito ang pagtango ng matanda. Dahan-dahan siyang tumayo at bahagyang lumapit sa kaniyang ama.“D-Daddy, t—totoo ba talaga?” ipinagdarasal niya na sana ay bigyan siya ng paliwanag na kayang tanggapin ng sistema niya.Walang pag-aalinlangan na tumango ang kaniyang ama. “Patawarin mo ʼko anak. Hindi ko alam na aabot sa ganito ang lahat. I invest millions for Mr. Severo— pero hindi ako ang nagnakaw, pero lahat ng ebidensya ay sa akin nakaturo. Wala na tayong magagawa pa, anak. . .”Hindi na nakapagsalita pa si Melody nang ilabas ng mga pulis ang Daddy niya. Unti-unti siyang nanlumo at tila nanlalambot ang kaniyang mga tuhod. Saan siya kukuha nang ganoong kalaking halaga ng pera. Kulang pa ang ipon niyang pera para lang mabayaran ʼyon.Pumasok sa isip ni Melody ang kaniyang nobyo na si Melvon. Kasalukuyan itong Head Manager sa kompanya ng Daddy niya at nasisiguro niyang tutulungan siya nito.Hindi na nagsayang pa ng oras si Melody at kaagad na siyang nagpunta sa opisina nito. Hindi niya hahayaan na magtagal ang Daddy niya sa kulungan. Hindi ito sanay sa hirap, at hindi niya alam kung anong klaseng mga tao ang naroon.Nagmamadali siyang tumatakbo patungo sa elevator at nagtungo sa floor kung saan ang building ng opisina nito. Malayo pa lamang siya ay rinig na niya ang tila mga nagtatawanan na mga boses. Unti-unting bumagal ang kaniyang paglalakad at saka napakunot.Nakaramdam siya ng kaba. Tumingin siya sa kaniyang likuran upang siguraduhin na walang ibang taong nakasunod sa kaniya. Nakaawang ang pinto ng opisina ni Melvon at mula doon ay nakita niya itong nakaupo sa upuan habang nakangiti at may hawak na wine.They looks like celebrating something. Pero ano ʼyon at bakit ngayon pa kung kailan bagsak na ang kompanya?“Alam mo, Melvon ikaw ang tunay na nagwagi! This is all your plan and success! Napakahusay mo!” boses iyon ni Mr. Chavez isa sa mga board members.Lalo siyang naguluhan ngunit mas tumindi ang interes niya kung para saan ang tila kasiyahan ng mga ito.“Napakadali lang pala nilang mapapabagsak. Tsk, that freaking old man and his useless daughter— walang ibang ginawa kung hindi mag-drawing, eh wala naman siyang perang makukuha sa gano'n.”Pamilyar kay Melody ang boses ng matandang lalaki, ngunit hindi niya matukoy kung sino. Nanlaki ang mga mata niya nang makita niya ang isang babaeng hindi niya inaasahang makita. Umupo pa ito sa kandungan ng kaniyang boyfriend at humalik sa labi nito.Napasinghap siya ng bahagya dahil sa ginawa ng babae.“Hindi ako nagsisising ikaw ang ipinadala namin ni Daddy. You really did a great job, Babe!” sambit ni Tanny.Tanny is the Presidentʼs daughter of Gutierrez Company. Ang kompanyang matagal ng kalaban ng kanilang kompanya. Ngayon, ay tuluyan na niyang nakilala ang boses ng isa pang matandang lalaki.Tommy Gutierrez.“Paano mo nga ba napaikot lahat sa kamay mo? Knowing that itʼs hard right? Curious lang ako.” tanong ni Mr. Chavez.“Itʼs basic. Sa totoo lang wala naman akong ginawa, itʼs actually Mr. Aberinʼs daughter. Si Melody ang kumilos para sa atin. Napakadaling paikutin ng babaeng ʼyon. Baliw na baliw sa pag-ibig.” kitang-kita ni Melody kung paano ngumisi si Melvon. Unti-unting tumulo ang kaniyang luha. “She stole the important file for us.”Nanlaki ang mga mata niya. Bumalik sa kaniya ang alaala na halos isang buwan na ang nakalipas. They are on a date that time, itʼs their Anniversary and Melvon surprise her at luxury restaurant. Nang gabi ʼyon ay hiniling sa kaniya ni Melvon ang isang file na nasa opisina ng Daddy niya.Nang tanungin niya kung para saan iyon ay sinabi lang nito na nais niyang pag-aralan at paghandaan ang susunod na project para mas makatulong sa Daddy niya at makadagdag puntos bilang nobyo niya. She did not hesitated. Kinabukasan din matapos ang araw ʼyon ay lihim niyang kinuha ang kopya ng file sa laptop ng Daddy niya.“And that file, ay naglalaman ng plano, and important information about Mr. Severo, the private and big time client. I negotiate with him, and ta-dah~ We got him! At hindi ko naman inaasahan na naroon din pala ang information about share holders and stock funds, kaya nilimas ko na rin. Ipinaikot ko lamang din si Melody sa aking mga kamay. That woman, is easy to get!”“Donʼt tell me you slept with her?!” parang batang sambit ni Tanny.“Of course not! She's not my type, Babe! You are the only one and you should know that. Sheʼs boring and my pure intension is to bring down this trash company.” at hinalikan muli nito si Tanny.“I trusted you, gaya ng pagtitiwala ko sa ʼyo bilang fiancè ng unica-hija ko at hinding-hindi ako nagsisisi!” masiglang sambit pa ni Mr. Gutierrez at napatingin siya sa daliri ni Tanny at Melvon na ngayon ay may nakasuot na singsing.“Ngayon, ay wala na tayong kalaban. Wala ng manghahahas na kalabanin pa tayo, dahil as of now, tayo ang may pinakamataas na share holders and some of client and investor ay nasa atin na! Cheers!”Hindi alam ni Melody kung ano pa ang dapat niyang maramdaman. All this time ay engaged na pala ang nobyo niya. All this time, ang lalaking una niyang minahal ay pinaglaruan lamang pala siya. Niligawan lang siya nito para sirain ang Daddy niya, at pabagsakin ang kompanya nila.Siya pala ang may kasalanan kung bakit nakulong ang Daddy niya! Masyado siyang nagtiwala. Alam niyang wala talagang kasalanan ang Daddy niya. Her father is great and clean!“Walang ninakaw na share holders ang Daddy ko! Pakana nila ang lahat ng ʼto! Ang mga walang pusong mga taong ʼto ang may kasalanan ng lahat!”“But we need to get rid of him. Ang puno ay hindi mamamamaty hanggat may ugat. Kaya kailangan pa rin natin masiguradong hindi na makakabangon ang matandang ʼyon.” tila galit na sambit ni Mr. Gutierrez. “He needs to die.”Nanlamig siya sa nang marinig niya ang huling sinabi ng matanda.“I will woking on that, Dad.” tugon ni Melvon.“A—Anong ibig nilang sabihin? Balak ba nilang saktan o patayin ang Daddy ko?”Hindi na napigilan pa ni Melody ang sarili at kaagad na pumasok sa loob ng opisina.“M—Miss M—Melody. . .” gulat na sambit ni Mr. Chavez.“Oh, Mr. Chavez. Donʼt call her Miss or what so ever. She's nothing now.” paalala ni Mr. Gutierrez.“M—Melvon, anong ibig sabihin nito? Bakit narito ang babaeng ʼyan? H—Hindi, t—teka hindi iyan ang pinunta ko. T—Tulungan mo ʼko, si Daddy hinuli siya ng mga pulis!” nagpanggap siyanga walang narinig at walang alam.Umiiyak siyang lumapit kay Melvon at hahawakan sana ang kamay nito ngunit kaagad na humarang si Tanny at sinampal siya ng malakas saka itinulak dahilan ng pagkakaupo niya sa sahig.“Donʼt try to touch her again, B*tch! Ang tagal kong nagtimpi sa kalandian mo! Ngayon tapos na ang pagpapanggap! Heʼs my fiancè!”Ang akala ni Melody ay sapat na ang sakit dahil sa mga narinig niya kanina, ngunit mas dumoble pa ito ngayon dahil nakatingin lamang si Melvon sa kaniya na para bang nandidiri sa kaniya.“H—Hon, A—anong sinasabi niya? Totoo ba?” naluluha niyang tanong. Parang pinag-pira-piraso ang puso niya ng mga oras na ʼyon.“Donʼt call her that name! Itʼs fvcking kadiri!” inis pa na sigaw ni Tanny.“Hayaan mo na siya, Babe. Kaawa-awa na nga ang isang ʼyan tapos papatulan mo pa? Huwag mong ibababa ang level mo sa kaniya.” tumayo si Melvon at ngumisi kay Melody. “Your father deserves in to jail. Isa siyang walang kuwentang mamuno, at magnanakaw. And you heard it right, Tanny is my fiancè, isa ka kasing uto-uto, kaya napakadali mong maloko. Mag-ama nga talaga kayo ni Alejandro. Tsk.”“N—No. . . Hindi ʼyan totoo. . .”“Kung ako sa ʼyo, mag focus ka na lang sa pag-drawing mo kaysa gumaya sa tatay mong walang silbi!” sigaw ni Mr. Chavez saka sabay-sabay na nagsitwanan ang mga ito.“But her drawing is a trash too!” dagdag pa ni Tanny at muling umalingawngaw ang malakas na tawanan. “Letʼs go out of here! Hindi na tayo dapat manatili pa sa walang kuwenta at basurang kompanyang ito!”“Thatʼs right!”“Good bye, loser! Sundin mo ang payo namin!” kantiyaw pa ni Mr. Gutierrez at umalis na ang mga ito habang tumatawa.Umiiyak siya habang nakapikit at paulit-ulit na inaalala ang mga nangyari at narinig niya. This is all her fault! Kung sana ay hindi niya hinayaan ang sarili na magtiwala sa iba ay hindi sana mangyayari ang lahat ng ʼto!Now, she need to do something dahil nasa panganib ngayon ang Daddy niya.Tumayo siya at pagkalabas niya ng opisina ay naroon ang mga tauhan nila. Nakatingin sa kaniya at nagbubulungan na parang siya na ang pinaka-nakakaawang tao sa mundo. Alam niyang narinig at nakita ng mga ito ang nangyari. Marahil ay plano rin ito nila Melvon— ang mapahiya siya.Nakayuko siyang umalis sa company nila dahil sa pagkapahiya na nararamdaman. Nagtungo siya kay Yassh. Nakilala niya ito sa kolehiyo. Yassh is a good friend of her, at marangal na tao kahit pa sabihing hindi maganda ang kasalukuyan nitong trabaho.Nalaman niya na nag-work ito bilang hostess sa isang auction night nang minsan na maimbita sila ni Melvon sa isang event at kasalukuyang may auction na nagaganap. Simula noon ay naging matalik na silang magkaibigan. Gusto niya itong tulungan noon, ngunit ayaw nitong umalis sa kinasanayan na trabaho, dahil sa pansarili nitong dahilan.“Are you sure about this, Melody?” nag-aalalang tanong ni Yassh. “This is not easy, at alam kong alam mo ʼyon.”“W—Wala na akong maisip na iba pang paraan. Hindi biro ang perang kailangan ko, at alam kong alam mo rin kung saan ako makakakuha ng ganoong kalaking halaga.”Napabuntong hininga si Yassh. “Kung desidido ka na talaga ay maaari mo ng fill-up-an itong form for your information.” inabot ni Yassh sa kaniya
Matapos siyang bayaran ay iginaya siya nang dalawang lalaking nakaitim patungo sa isang itim na limousine. Dinala siya sa isang luxurious hotel sa bansa. Hindi naman niya mapigilan ang matakot at maiyak.Isang matandang lalaking mataba ang tiyan ang siyang nakabili sa kaniya. Hindi na siya makakatanggi pa lalo paʼt bayad na siya at kailangan na kailangan na niya ang pera.“Hintayin niyo na lamang po si Mr. Buenavista. Kabilin-bilinan niya po na mauna na po kayong maligo.” sambit ng isa nitong tauhan.Napatango siya. “S—Sige.”Pagpasok niya sa loob ng hotel room ay kaagad siyang napaupo sa kama at humagulgol ng iyak.“Isang gabi lang naman hindi ba? Pagkatapos noon ay mapapalaya ko na si Daddy at magsisimula muli kami.” sambit niya sa pagitan ng mga hikbi.Naglakas loob siyang tumayo at nagtungo sa shower room. Nang makalabas ay nanatili na lamang na nakasuot siya ng bath robe. Pinatay niya ang ilaw dahil ayaw niyang makita ang mga mangyayari habang inaangkin siya ng matandang iyon. Tan
••|| Five Years Later ||••|¦ Melody ¦|“Mommy! Kuya Lexus, broke my toy!”“No, Mom! Nauna siya, he broke my book first!”Kaagad akong napatingin sa kambal kong anak. Binitawan ko ang sandok, at pinatay ang gas stove. Mabilis akong nagtungo sa sala at naabutan ko ang dalawa na masama ang tingin sa isa't-isa.“Ano bang nangyari? Bakit nag-aaway na naman kayong dalawa?” tanong ko saka napahilot sa sintido ko.“Sinira niya ang bagong laruan ko, Mommy!” para bang maiiyak na sambit ni Liven.Inayos ni Lexus ang suot na salamin. “He broke my book, Mom!”Napabuntong hininga ako. Grabe, hindi ko kinakaya ang katigasan ng ulo ng dalawang ito. Pumagitna ako sa kanilang dalawa at inilahad ang kamay ko. Kaagad naman nilang ipinatong ang sira nilang mga gamit.Well, they know the drill.“Kuya Lexus, why did you broke Livenʼs toy?”Nakatingin ako ngayon kay Lexus.“Because he broke my book, Mom.”Tumingin naman ako kay Liven.“Liven, why did you broke Kuya Lexusʼs toy?”Hindi makapagsalita si Liven
Dumating ang araw ng linggo at masaya ang kambal sa selebrasyon na magaganap sa isang mamahaling restaurant. Nagawa pa siyang surpresahin ng mga ito kaninang umaga. Habang padagdag ng padagdag ang edad niya, hindi niya maiwasang matakot na baka isang araw ay magising siyang wala ang kambal o hindi kaya ay siya naman ang mawala.Pero hindi naman niya hahayaan ʼyon.“Nandoʼn na ba si Tito Alejandro?” tanong ni Yassh.Iisang van lamang sila ng sinasakyan kaya naroon din si Marco at Yvonne. Naging kaibigan na rin niya si Marco at hindi naman naepektuhan iyon nang maghiwalay ito at si Yassh.“Yes, nandoon na siya, pero saglit lang siya dahil may pupuntahan pa siya. After natin dito sa restaurant, kailangan ko rin bumalik ng opisina, may tinatapos pa akong trabaho. Si Manang Gina na lang din ang bahala sa kambal.” tugon ni Melody.Nang makarating sila sa restaurant ay kaagad na dumitetso sila sa VIP room na ipina-reserve at tuwang-tuwa ang mga bata dahil naroon din ang kanilang mga favorite
|| Apollo ||Kadarating lamang ni Apollo sa sarili nitong opisina. Mainit na kaagad ang kaniyang ulo dahil sa mga materials na hindi dumating on the exact date na pinag-usapan. He hates something like this! Iyong puro palpak at ipinaghihintay siya.“Mr. Luxerio, g—gusto niyo po ba ng kape?” tanong ng sekretarya nitong si Esme.Halata pa ang pagkakabado nito. Alam kasi ni Esme na kapag mainit ang ulo ng President nila ay madalas itong may tanggalin na empleyado.“Yes, please and hurry up.” malumanay ngunit walang emosyon niyang tugon.Nang lumabas ang kaniyang sekretarya sa kaniyang opisina ay niluwagan niya ang suot na necktie. Hindi niya maiwasan na hindi maghagis o sumira ng gamit, kaya tumayo siya at isang flower base ang kaniyang napagbuntungan ng inis kaya ibinato niya ito at nabasag. Kasabay naman nito ang pagpasok ni Epifanio."What the fvck, Dude?” gulat na turan ni Epi, saka inilapag ang hawak na envelope sa lamesa.“Oh, please, Epi. Sana naman ay good news ang dala mo, dahil
Kadarating lamang ni Mr. Aberin sa isang restaurant, sa lugar kung saan gusto itong makausap ni Apollo. Biglaan ang pagtawag ng sekretarya nito at hindi naman niya matanggihan ang request lalo paʼt sinabing isa itong emergency meeting. “Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. I want to take down the contract with you, Mr Aberin. My lawyer will talk to your for the compensation.” biglang sambit ni Apollo.Kaagad na nag-angat ng tingin si Mr. Aberin kay Apollo at napahinto ito sa pag-inom ng tubig. Bakas sa mukha ng matanda ang gulat at takot. At hindi naman mapigilan ni Apollo ang mapangisi. Alam na alam niya na malaking kawalan ang kaniyang existence at pera sa kompanya ni Mr. Aberin.“P-Pero bakit, Mr. Apollo? A—Anong nangyari? Ang akala ko ba ay nagkakaintindihan na tayo?” nagtataka nitong tanong at para bang hindi makapaniwala.“Nalaman ko kasi ang nakaraan ng iyong kompanya. Ikaw pala ay na nasangkot noon sa nakawan sa sarili mong kumpanya.”“B—But that's five years ago. At wala akon
“I owe you one, Miss Melody sa napakagandang art mo! My husband will literally love it!” sambit ni Mrs. Thompson.Kasalukuyan silang nasa sarili niyang art gallery na tanging mga regular customer niya lamang ang nakakaalam. Kung wala siya sa opisina ay dito naman siya naglalagi. Ang pag guhit ay ginawa na lamang niyang libangan.“Naku, ako po dapat ang magpasalamat. Thank you for buying my work Mrs. Thompson. Itʼs mean to me a lot, lalo na kapag alam ko na nasa mabuting kamay ang mga guhit ko.” nakangiting tugon ni Melody.Nang makaalis na ang Ginang ay nakatanggap naman ng tawag si Melody galing sa kaniyang Daddy. Bihira itong tumawag sa kaniya lalo na kapag paparating ang week end, dahil nakakasama naman nila ito ng mga bata. Hindi na lamang siya nag dalawang isip na sagutin ito.“Hello, Dad? Bakit bigla po kayong na patawag? May problema ba?”“Meet me, at my office. I need to talk to you.” seryosong tugon ng Daddy niya. Magsasalita pa sana siya ngunit naiba na kaagad nito ang telepo
Napahinto si Melody sa pag-aayos ng mga dalang prutas.“S—Siya ba ʼyong lalaki Daddy?” para bang naiilang niyang tanong saka muling nagpatuloy sa ginagawa uoang hindi mahalata ng kaniyang Daddy ang reaction niya.Pero kung iisipin ay mukhang mabait naman ang lalaking iyon. Heto nga at nagawa pang bisitahin at dalhan ng pagkain ang Daddy niya. At that point ay nakuha niya ang atensyon ko.“Siya nga, pero huwag mo ng isipin ʼyon. Kakausapin ko na lamang siya na hindi ka payag sa kasal—”“No, Daddy, pumapayag ako.” Humarap siya sa kaniyang Daddy at umupo sa upuan na nasa gilid ng kama nito. “P—Pumapayag ako, gaya ng sabi niyo ay hindi na kayo bata ganoʼn din naman ako, hindi na rin ako bata. Gusto ko rin bigyan ng maayos at buong pamilya ang mga anak ko.”“S—Sigurado ka ba, anak? Hindi ka ba napipilitan lang?”Pilit siyang ngumiti at napakuyom sa kaniyang kamay. Wala naman siyang ibang choice. Buo na ang desisyon niya dahil ayaw niyang maging makasarili. Pero sisiguraduhin niyang kikilala
Melody's Point Of View.“You may now kiss the bride!” Sigaw ng pari.This is the 10th time na ikinasal kami ni Apollo. Kasalukuyan kaming nasa Maldives kasama ang aming mga anak at nga kaibigan.“I love you, love. Kahit ilang beses pa kitang pakasalan ay gagawin ko, para lang mapasaya kita.” Sambit ni Apollo saka ginawaran ng halik ang aking labi.Nakangiti kong tinanggap ang halik ni Apollo. Pagkatapos ay nagsigawan ang aming mga anak at mga kaibigan daka nagpalakpakan. Kitang-kita ko ang saya sa kanilang mga mata.Kahit maedad na kami ay hindi pa rin nawawala ang sweetness namin sa isa't-isa ni Apollo. Parang kahapon lang nang magkakilala kami, at ngayon ay habang buhay ng magkasama at magkatuwang sa buhay.Minsan dumarating sa puntong araw-araw akong nagbabalik tanaw sa mga alaala at mga pinagdaanan namin bilang isang pamilya. Hindi ko inaakalang darating pa kami sa puntong ngayon na magkasama kaming dalawa kasama ang aming mga anak.Ikinasal na rin si Atlas, Epifanio, at Luhan. Si
“W–Wala na siya, Melody. Hindi niya kinaya. Wala na ang kaibigan namin…” umiiyak na sambit ni Epifanio nang makapasok ako sa kuwarto kung saan naroon si Apollo.Nakahiga ito at natatakpan na ng puting kumot ang kaniyang mukha. Dahan-dahan akong lumapit dito habang sapo ko ang aking dibdíb at umiiyak.“H–Hindi… Hindi siya puwedeng mawala…” umiiyak kong sambit habang nakatitig sa kumot na nagtatakip sa kaniya.Hindi ko akalaing ito ang magiging wakas naming dalawa. Paano na ako? Paano na ang mga anak namin?“L–Love, bumangon ka na riyan. Mahal na mahal kita. Please, huwag mo naman akong iwan. Hindi ko kaya…”Hinawakan ko ang kaniyang braso, dahil hindi ko kayang makita ang kaniyang mukha na wala ng buhay. Pakiramdam ko ay tuluyan akong mawawalan nang malay kapag nakita ko siya sa sitwasyon na hindi na siya babalik pa. Hinigpitan ko ang paghawak sa kaniyang braso habang umiiyak ako.“Aray! Fvck!”Nagulat na lamang ako nang bigla itong sumigaw. Dali-dali akong napatayo dahil sa takot.“S–S
Pagkatama nang bala ng baril sa díbdib ni Apollo ay kaagad siyang tumumba. Nakatingin siya sa kalangitan habang naririnig ang matinis na tunog. Halos mapaubo siya dahil sa sakit sa kaniyang díbdib.Habang si Athena naman ay nasa lapag na rin dahil binaril ng pulis ang taling nagsasakal sa kaniyang leeg. Umuubo rin ito habang nahihirapang huminga. Bahagya pa itong sumilip kay Apollo at nalaglag ang kaniyang luha. “Patay na rin dapat ako…” bulong niya. “Hindi dapat si Apollo lang… magkasama dapat kami… ‘till death do us part…”Mabilis naman na nilapitan ni Epifanio si Apollo.“Hoy! Siraulo ka hindi ka puwedeng mamatay!” umiiyak na sigaw ni Epifanio. “Mawawalan ako ng malaking pera!” dagdag pa nito.Para namang nainis si Apollo sa kaniyang narinig kaya bigla siyang umupo at binatukan ito.“Ang akala ko pa naman ay natatakot kang mawala ako dahil kaibigan mo ako! Iyon pala ay pera lang din ang inisiip mo!” singhal ni Apollo kay Epifanio.“Bu–Buhay ka pa?!” gulat na tanong ni Epifanio. “Sa
“Akala yata ng mga hayop na 'yon ay mahuhuli nila ako!” sigaw ni Athena at sinundan pa iyon ng malakas na tawa. “Sigurado akong lasog-lasog na ang katawan ngayon ni Melody. Susunod-sunurin ko na silang patayin at madali na lang 'yon gawin!”Napakunot naman ng noo si Athena nang mapansin na masyadong marami ang mga tauhan niya na nakasakay sa helicopter.“Hindi ba't sinabi kong dalawa lang ang susundo sa akin? Eh, bakit apat kayong naririto?” kunot noo niyang tanong.Nagtinginan ang tatlong lalaki bago magsalita ang nagmamaneho.“Kinailangan po namin ng dalawa pa incase na kailanganin niyo ng tulong kanina. Inihahanda lang po namin ang aming mga sarili.”Napaisip siya. Alam ng mga tauhan niya kung ano mga dapat na gagawin. Napatingin siya sa nga katawna nito. Hindi niya matandaan na may mga tauhan siyang ganito kalaki ang mga katawan. Halos mga adik, kawatan, at tambay ang kaniyang kinuha dahil mas madali silang mga utuin.Nagkunwari siyang tumango.“Si Vito, naroon na ba sa meeting pl
Hello readers/alabs!Mayroon lamang po sana akong gustong itanong sa inyo bago ko tapusin ang story ni Apollo at Melody.Gusto niyo po ba ng story ng isa sa kambal (Lexus) at dito ko po idurugtong sa story nila Apollo at Melody? Naisip ko lang po kasi since hindi po ako nakabawi sa inyo sa daily update kila Apollo at Melody. Gusto ko pong tuparin sa mga susunod na kabanata pero naisip ko rin po kasi na baka wala ng nagbabasa. Kaya gusto ko po sanang malaman ang opinyon niyo. 🥹🫶Comment YES if GUSTO niyo po at i-upload ko po bukas din kaagad! Maraming salamat po sa inyong pagbabasa! 🤗🫶– Miss Febbyflame/Sashi
“Bitawan niyo 'ko! Ano ba? Saan niyo dinala ang anak ko?!” malakas na sigaw iyon at papalapit sa kanilang puwesto.Pamilyar kay Melody ang boses na iyon ngunit hindi siya sigurado dahil naghehesterical ang babae. Kapwa na lamang na napatingin si Melody at Athena nang biglang pumasok ang dalawang tauhan habang bitbit ng mga ito si Tanny.“T–Tanny?” naiiyak na bulong ni Melody habang may mga pasa at dugo ang labi nito.“Madam, ang lintek na babaeng 'to ay nilaglag tayo!” galit na sambit ng isang lalaking may hawak kay Tanny.Mabilis na tumayo si Athena at kinuha ang buhok ni Tanny.“Punyetà ka talaga! Hindi ba't sinabi ko na sa 'yo na kapag pumalpak ka sa trabaho ay papatayin ko kayo ng anak mo! Talagang wala ka ng takot 'no?!” at malakas na sinampal nito si Tanny.Umiiyak na tumingin sa kaniya si Tanny at bakas na bakas ang sakit na nararamdaman nito.“Stop, Athena! Please, stop!” umiiyak na sigaw ni Melody. “Huwag mo siyang saktan! Maawa ka naman!”“Pati ba naman itong babaeng trumaydo
Melody’s Point Of View.“Kailangan nating bantayan mabuti ang babaeng 'to.”“Oo dahil malaking pera ang makukuha natin dito. Sayang at mukhang masarap din sana itong tikman.”“Oo nga, maputi at makinis pa. At isa pa, hindi pa rin naman ako nakakatikim ng buntis. Kung papalarin sana ay ngayon pa lang.”Nagising ako dahil sa makalas na tawanan. Halos sa aking mga mata ay nanlalabo pa ang aking paningin at tila umiikot pa rin ang paligid ko. Pinilit ko munang pakalmahin ang aking sarili bago muling dumilat.Naaninagan ko ang iilang liawanag lamang ngunit mas nananaig ang kadiliman. Hindi ko maipaliwanag kung anong klaseng amoy ang aking naaamoy— masangsang at mabaho. Nang ipalibot ko ang aking paningin ay doon ko napagtanto na nasa isang abandonadong bahay ako.Puno ng alikabok ang lugar na ito. Pinilit kong gumalaw pero kaagad ko rin na naramdaman na nakatali ang aking dalawang kamay at ganoon din ang aking mga paa. Nagsimula akong matakot at kabahan lalo na nang biglang bumukas ang isa
“Can you fvcking shut up? Hindi ako makapag-focus na pigilan ang luha ko!” inis na bulong ni Apollo.“Bakit ba kasi hindi ka nagdala ng tissue? Alam mo naman na iyakin ka.” natatawang bulong naman ni Epifanio.Bumalik ang atensyon ni Apollo kay Melody nang magpatuloy itong muling maglakad papalapit sa kaniya. Walang mapaglagyan ang saya sa kaniyang puso. At sinong hindi maiiyak kung ganito kaganda ang kaniyang mapapang-asawa?Nangako siya na kahit anong mangyari ay ibibigay niya kay Melody lahat ng pangarap nito. Walang perpektong relasyon, pero kilala niya ang kaniyang sarili at hinding-hindi siya gagawa pa ng ikakasakit ni Melody.Sa isip ni Apollo ay taimtim siyang nagpapasalamat at nagdarasal.“She is absolutely gorgeous. Thank you, God. Thank You, for giving me her as my wife. As we bow to You right now, kasabay nito ang pagbibigay namin sa Iyo ng kung anong nais mo sa amin. I do not deserve her, but yet you gave her to me. And I am forever grateful, God.”Dumating sa kanilang ha
Melody’s Point Of View.Ngayong araw ang itinakda para sa aming wedding ni Apollo. Kahit malakinna ang tiyan ko ay hindi pa rin natinag si Apollo para hindi ituloy ngayon dahil ayaw niyang kasabay niyang ikakasal si Alas. Loko-loko talaga ang lalaking iyon.Habang nakatingin ako sa malaking salamin ay hindi mawala sa akin ang malawak na ngiti sa aking labi. Himas-himas ko ang aking tiyan dahil kitang-kita na rin ang aking baby bump. Ako na lang ang narito sa dress making room, at nagulat ako nang biglang bumukas ang pinto at naroon si Apollo. “What are you doing here?” kunot noo kong tanong.“You’re so gorgeous, love.” he said instead, answering my question. I saw his mesmerizing eyes while looking at me. Lumapit siya sa akin at kaagad hinapit ang aking beywang.“Bawal ka rito, love! Bawal pa tayong magkita!” natatawa kong saad ngunit nananatili itong nakatitig sa aking mga mata.“Eh, gano’n din naman. Magkikita pa rin tayo. Ikakasal pa rin naman tayo. I just want to check something