“I owe you one, Miss Melody sa napakagandang art mo! My husband will literally love it!” sambit ni Mrs. Thompson.Kasalukuyan silang nasa sarili niyang art gallery na tanging mga regular customer niya lamang ang nakakaalam. Kung wala siya sa opisina ay dito naman siya naglalagi. Ang pag guhit ay ginawa na lamang niyang libangan.“Naku, ako po dapat ang magpasalamat. Thank you for buying my work Mrs. Thompson. Itʼs mean to me a lot, lalo na kapag alam ko na nasa mabuting kamay ang mga guhit ko.” nakangiting tugon ni Melody.Nang makaalis na ang Ginang ay nakatanggap naman ng tawag si Melody galing sa kaniyang Daddy. Bihira itong tumawag sa kaniya lalo na kapag paparating ang week end, dahil nakakasama naman nila ito ng mga bata. Hindi na lamang siya nag dalawang isip na sagutin ito.“Hello, Dad? Bakit bigla po kayong na patawag? May problema ba?”“Meet me, at my office. I need to talk to you.” seryosong tugon ng Daddy niya. Magsasalita pa sana siya ngunit naiba na kaagad nito ang telepo
Napahinto si Melody sa pag-aayos ng mga dalang prutas.“S—Siya ba ʼyong lalaki Daddy?” para bang naiilang niyang tanong saka muling nagpatuloy sa ginagawa uoang hindi mahalata ng kaniyang Daddy ang reaction niya.Pero kung iisipin ay mukhang mabait naman ang lalaking iyon. Heto nga at nagawa pang bisitahin at dalhan ng pagkain ang Daddy niya. At that point ay nakuha niya ang atensyon ko.“Siya nga, pero huwag mo ng isipin ʼyon. Kakausapin ko na lamang siya na hindi ka payag sa kasal—”“No, Daddy, pumapayag ako.” Humarap siya sa kaniyang Daddy at umupo sa upuan na nasa gilid ng kama nito. “P—Pumapayag ako, gaya ng sabi niyo ay hindi na kayo bata ganoʼn din naman ako, hindi na rin ako bata. Gusto ko rin bigyan ng maayos at buong pamilya ang mga anak ko.”“S—Sigurado ka ba, anak? Hindi ka ba napipilitan lang?”Pilit siyang ngumiti at napakuyom sa kaniyang kamay. Wala naman siyang ibang choice. Buo na ang desisyon niya dahil ayaw niyang maging makasarili. Pero sisiguraduhin niyang kikilala
Ngayong araw ay nakahanda si Apollo na bisitahin ang mga bata sa school. Hindi naman niya alam kung talaga bang papayag si Melody sa kasal. Kailangan niyang makasundo ang mga anak nito upang hindi na ito makatanggi pa.Nang magbukas ang pintuan ng classroom ay hinintay ni Apollo na makaalis ang ibang mga magulang at estudyante bago siya lumapit.“Good day, Maʼam. Ako po ang susundo kila Lexus and Liven.” nakangiti niyang sambit.Tila ba tulo laway ang Teacher dahil sa angking kaguwapuhan niya. Heʼs just wearing a white t-shirt for damn sake! Pero iba pa rin ang nagiging epekto ng charisma niya sa mga babae— at kahit pa sa nearly 40ʼs na.“Heaven. . .” tugon naman ng Guro kaya mabilis na napakunot ng noo si Apollo.“What?”Bigla ay umayos ng tayo ang Guro. “Ah, wala. Ano po pa lang pangalan niyo at ka ano-ano po kayo ng kambal?”“Iʼm Apollo, Iʼm their father.”“Ay, greek god! Wait—ha? Father? Tatay ka nila? Sigurado po ba kayo?” gulat na tanong nito.Sa pagkakaalam kasi ng guro ay simu
“Apollo, alam mo hindi ko alam kung anong katarantaduhan ʼtong gusto mong mangyari!” sikmat ni Epifanio habang panay ang tingin sa paligid.Tinanggal ni Apollo ang suot niyang shades. “Can you please shut up, Epi? Hindi naman kalabisan ang ilang minuto sa gusto kong gawin niya! Tuturuan ko lang ng leksiyon ang babaeng ʼyon!” tugon niya pa.Kasalukuyan silang nakasakay sa kotse habang nasa tapat ng simbahan. Hindi malaman ni Epifanio kung ano ang pumasok sa kokote ng kaibigan niya at naisipan nitong ipakidnap ang Pari! Ngayon pa lang ay humihingi na siya ng tawad sa Diyos kahit na nadamay lamang siya.“Kaunting oras? Bakit hindi ka ba makapaghintay sa kasal mo? Aba, kapag tayo sinumbong niyan! Sinasabi ko sa ʼyo, talagang itatakwil ako ng pamilya ko!”Napailing na lang si Apollo dahil lumabas na naman ang pagkaisip bata ng kaibigan niyang ito. Sa totoo lang ay kilala niya ang Padreng dudukutin ng mga tauhan niya. Ito rin ang Paring nagkasal sa kaniyang pinsan noong nakaraang taon laman
Mabilis na napakunot si Melody ng kaniyang noo nang makitang nakapatay ang lahat ng ilaw sa kanilang bahay. Kababa niya lang ng taxi pagkatapos ay ito kaagad ang bumungad sa kaniya. Nagmamadali siyang lumapit sa gate at may nakasulat na ritong “HOUSE FOR SALE”.Napanganga siya sa kaniyang nabasa at nakita pa ang malaking kadena at kandado sa mismong gate.Paanong house for sale ang bahay ko? Nasaan si Manang?“Manang Gina! Is this kind of a prank or joke? Hindi nakakatuwa!” sigaw niya.Hindi na niya kakayanin pa ang araw na ito. Masyado ng maraming nangyari at lahat iyon ay kagagawan ng Apollo na ʼyan! Ang tila ba kabuteng biglang sumulpot sa buhay niya!“Manang Gina!” sigaw niyang muli ngunit wala pa rin ang sumasagot. Kinuha niya ang kaniyang cellphone saka tinawagan si Yassh, para alamin kung ano ang nangyayari. Ngunit hindi ito sumasagot, ganoʼn din ang Daddy niya. Sheʼs now clueless again! Gosh!Tumunog naman ang kaniyang cellphone at unknown number ang nakalagay. She had no cho
Kinabukasan ay matapos kong ihatid sila Lexus at Liven ay kaagad akong nagtungo sa kompanya. Gusto kong simulan ang araw na ʼto na walang halong negatibong emosyon. Dahil qoutang-qouta na ako simula pa kahapon. Mabuti na lang ay maagang umalis ng bahay si Apollo.Well, thank God! Sa ngayon ay sa tingin ko sa opisina na lang ako mayroong katahimikan.“Good morning, Girls!” pagbati niya sa kaniyang mga kaibigan na si Shane at Winston also known as Wincy dahil isa itong bakla.“Good morning, Girl! Alam mo na ba ang chika?” mahinang sambit ni Wincy.“Ano na naman ʼyan, Wincy?”Umupo siya sa kaniyang upuan at biglang napakunot ang kaniyang noo nang mapansin na wala ang kaniyang mga gamit sa kaniyang desk. Tiningnan niya si Shane at Wincy na may halong pagtataka.“Nasaan ang mga gamit ko?”Lumapit si Shane at Wincy sa kaniya sabay tumingin sa transparent na opisina ng Daddy niya.“Alam mo bang bago na ang boss natin?” tanong ni Shane.“B—Bago? Paanong bago? Daddy ko ang boss natin, kaya anon
“Ano ba kasing nangyari, Apollo? Grabe, kahit ako man hindi mag-umagahan, at tanghalihan talagang mahihilo ako sa gutom!” walang prenong sambit ni Epi.“I didnʼt know na hindi pa siya kumakain, okay? Donʼt scold and shout at me. Alam ko naman ang mali ko, pero may mali rin siya dahil hindi ko naman sinabing hindi siya kumain! How would I know kung gutom na pala siya? Damn it!”Hindi niya alam ang gagawin kanina kaya diniretso niyang dalhin si Melody sa hospital. Nang sabihin ng Doctor na dahil ito sa stress at marahil ay hindi pa kumakain, naaalala niyang bigla ang paghingi nito ng sandwhich sa mansion ni Mr. Buendia.Masyado siyang naging abala sa trabaho kanina. Ang daming files na kailangan ayusin, may mga halaga ng perang nailabas ang kailangan niyang siguraduhing tumugma sa bawat project ng kompanya ni Mr. Aberin. Ayaw niya ng aberya.Ang gusto niya ay pulido ang trabaho, dahil ayaw niyang dumating sa puntong sa kaniya isisisi ang lahat kung sakaling noon pa man ay may nangyayari
“Melody, kaloka ka! Kinasal ka na pala? Kalerki, bakit hindi kami imbitado?!” tila ba nagtatampong sambit ni Wincy nang paupuin nila si Melody.Hindi naman makatingin ng maayos si Melody habang sapo-sapo niya pa rin ang noo. Gusto niyang itanggi, ngunit hindi niya magawa dahil nakasuot pa rin ang wedding ring sa daliri niya nang magtungo sila sa company. Wala na talaga, bulgar na talaga siya.“Kaya pala ikaw ang ginawang assistant ni Mr. Luxerio! Omg, ka talaga, Girl! Ikaw na talaga!” kinikilig naman na sambit ni Shane.“At kaya si Mr. Luxerio na rin ang bagong boss dahil nagpakasal na kayo! Kung ganoʼn pati ang Luxerio Empire ay sa ʼyo na rin! Kabogable ka na, Mader!” dagdag pa ni Wincy at nag-apir pa ang dalawang kaibigan niya.Napailing na lang siya. Kahit naman tumanggi siya ay siguradong hindi maniniwala ang dalawa. Inilatag na sa kaniyang harapan ang mga nagkalat na litrato sa social media habang naroon sila sa bahay ni Mr. Buendia at pati na rin nang magtungo sila sa hospital.
Melody's Point Of View.“You may now kiss the bride!” Sigaw ng pari.This is the 10th time na ikinasal kami ni Apollo. Kasalukuyan kaming nasa Maldives kasama ang aming mga anak at nga kaibigan.“I love you, love. Kahit ilang beses pa kitang pakasalan ay gagawin ko, para lang mapasaya kita.” Sambit ni Apollo saka ginawaran ng halik ang aking labi.Nakangiti kong tinanggap ang halik ni Apollo. Pagkatapos ay nagsigawan ang aming mga anak at mga kaibigan daka nagpalakpakan. Kitang-kita ko ang saya sa kanilang mga mata.Kahit maedad na kami ay hindi pa rin nawawala ang sweetness namin sa isa't-isa ni Apollo. Parang kahapon lang nang magkakilala kami, at ngayon ay habang buhay ng magkasama at magkatuwang sa buhay.Minsan dumarating sa puntong araw-araw akong nagbabalik tanaw sa mga alaala at mga pinagdaanan namin bilang isang pamilya. Hindi ko inaakalang darating pa kami sa puntong ngayon na magkasama kaming dalawa kasama ang aming mga anak.Ikinasal na rin si Atlas, Epifanio, at Luhan. Si
“W–Wala na siya, Melody. Hindi niya kinaya. Wala na ang kaibigan namin…” umiiyak na sambit ni Epifanio nang makapasok ako sa kuwarto kung saan naroon si Apollo.Nakahiga ito at natatakpan na ng puting kumot ang kaniyang mukha. Dahan-dahan akong lumapit dito habang sapo ko ang aking dibdíb at umiiyak.“H–Hindi… Hindi siya puwedeng mawala…” umiiyak kong sambit habang nakatitig sa kumot na nagtatakip sa kaniya.Hindi ko akalaing ito ang magiging wakas naming dalawa. Paano na ako? Paano na ang mga anak namin?“L–Love, bumangon ka na riyan. Mahal na mahal kita. Please, huwag mo naman akong iwan. Hindi ko kaya…”Hinawakan ko ang kaniyang braso, dahil hindi ko kayang makita ang kaniyang mukha na wala ng buhay. Pakiramdam ko ay tuluyan akong mawawalan nang malay kapag nakita ko siya sa sitwasyon na hindi na siya babalik pa. Hinigpitan ko ang paghawak sa kaniyang braso habang umiiyak ako.“Aray! Fvck!”Nagulat na lamang ako nang bigla itong sumigaw. Dali-dali akong napatayo dahil sa takot.“S–S
Pagkatama nang bala ng baril sa díbdib ni Apollo ay kaagad siyang tumumba. Nakatingin siya sa kalangitan habang naririnig ang matinis na tunog. Halos mapaubo siya dahil sa sakit sa kaniyang díbdib.Habang si Athena naman ay nasa lapag na rin dahil binaril ng pulis ang taling nagsasakal sa kaniyang leeg. Umuubo rin ito habang nahihirapang huminga. Bahagya pa itong sumilip kay Apollo at nalaglag ang kaniyang luha. “Patay na rin dapat ako…” bulong niya. “Hindi dapat si Apollo lang… magkasama dapat kami… ‘till death do us part…”Mabilis naman na nilapitan ni Epifanio si Apollo.“Hoy! Siraulo ka hindi ka puwedeng mamatay!” umiiyak na sigaw ni Epifanio. “Mawawalan ako ng malaking pera!” dagdag pa nito.Para namang nainis si Apollo sa kaniyang narinig kaya bigla siyang umupo at binatukan ito.“Ang akala ko pa naman ay natatakot kang mawala ako dahil kaibigan mo ako! Iyon pala ay pera lang din ang inisiip mo!” singhal ni Apollo kay Epifanio.“Bu–Buhay ka pa?!” gulat na tanong ni Epifanio. “Sa
“Akala yata ng mga hayop na 'yon ay mahuhuli nila ako!” sigaw ni Athena at sinundan pa iyon ng malakas na tawa. “Sigurado akong lasog-lasog na ang katawan ngayon ni Melody. Susunod-sunurin ko na silang patayin at madali na lang 'yon gawin!”Napakunot naman ng noo si Athena nang mapansin na masyadong marami ang mga tauhan niya na nakasakay sa helicopter.“Hindi ba't sinabi kong dalawa lang ang susundo sa akin? Eh, bakit apat kayong naririto?” kunot noo niyang tanong.Nagtinginan ang tatlong lalaki bago magsalita ang nagmamaneho.“Kinailangan po namin ng dalawa pa incase na kailanganin niyo ng tulong kanina. Inihahanda lang po namin ang aming mga sarili.”Napaisip siya. Alam ng mga tauhan niya kung ano mga dapat na gagawin. Napatingin siya sa nga katawna nito. Hindi niya matandaan na may mga tauhan siyang ganito kalaki ang mga katawan. Halos mga adik, kawatan, at tambay ang kaniyang kinuha dahil mas madali silang mga utuin.Nagkunwari siyang tumango.“Si Vito, naroon na ba sa meeting pl
Hello readers/alabs!Mayroon lamang po sana akong gustong itanong sa inyo bago ko tapusin ang story ni Apollo at Melody.Gusto niyo po ba ng story ng isa sa kambal (Lexus) at dito ko po idurugtong sa story nila Apollo at Melody? Naisip ko lang po kasi since hindi po ako nakabawi sa inyo sa daily update kila Apollo at Melody. Gusto ko pong tuparin sa mga susunod na kabanata pero naisip ko rin po kasi na baka wala ng nagbabasa. Kaya gusto ko po sanang malaman ang opinyon niyo. 🥹🫶Comment YES if GUSTO niyo po at i-upload ko po bukas din kaagad! Maraming salamat po sa inyong pagbabasa! 🤗🫶– Miss Febbyflame/Sashi
“Bitawan niyo 'ko! Ano ba? Saan niyo dinala ang anak ko?!” malakas na sigaw iyon at papalapit sa kanilang puwesto.Pamilyar kay Melody ang boses na iyon ngunit hindi siya sigurado dahil naghehesterical ang babae. Kapwa na lamang na napatingin si Melody at Athena nang biglang pumasok ang dalawang tauhan habang bitbit ng mga ito si Tanny.“T–Tanny?” naiiyak na bulong ni Melody habang may mga pasa at dugo ang labi nito.“Madam, ang lintek na babaeng 'to ay nilaglag tayo!” galit na sambit ng isang lalaking may hawak kay Tanny.Mabilis na tumayo si Athena at kinuha ang buhok ni Tanny.“Punyetà ka talaga! Hindi ba't sinabi ko na sa 'yo na kapag pumalpak ka sa trabaho ay papatayin ko kayo ng anak mo! Talagang wala ka ng takot 'no?!” at malakas na sinampal nito si Tanny.Umiiyak na tumingin sa kaniya si Tanny at bakas na bakas ang sakit na nararamdaman nito.“Stop, Athena! Please, stop!” umiiyak na sigaw ni Melody. “Huwag mo siyang saktan! Maawa ka naman!”“Pati ba naman itong babaeng trumaydo
Melody’s Point Of View.“Kailangan nating bantayan mabuti ang babaeng 'to.”“Oo dahil malaking pera ang makukuha natin dito. Sayang at mukhang masarap din sana itong tikman.”“Oo nga, maputi at makinis pa. At isa pa, hindi pa rin naman ako nakakatikim ng buntis. Kung papalarin sana ay ngayon pa lang.”Nagising ako dahil sa makalas na tawanan. Halos sa aking mga mata ay nanlalabo pa ang aking paningin at tila umiikot pa rin ang paligid ko. Pinilit ko munang pakalmahin ang aking sarili bago muling dumilat.Naaninagan ko ang iilang liawanag lamang ngunit mas nananaig ang kadiliman. Hindi ko maipaliwanag kung anong klaseng amoy ang aking naaamoy— masangsang at mabaho. Nang ipalibot ko ang aking paningin ay doon ko napagtanto na nasa isang abandonadong bahay ako.Puno ng alikabok ang lugar na ito. Pinilit kong gumalaw pero kaagad ko rin na naramdaman na nakatali ang aking dalawang kamay at ganoon din ang aking mga paa. Nagsimula akong matakot at kabahan lalo na nang biglang bumukas ang isa
“Can you fvcking shut up? Hindi ako makapag-focus na pigilan ang luha ko!” inis na bulong ni Apollo.“Bakit ba kasi hindi ka nagdala ng tissue? Alam mo naman na iyakin ka.” natatawang bulong naman ni Epifanio.Bumalik ang atensyon ni Apollo kay Melody nang magpatuloy itong muling maglakad papalapit sa kaniya. Walang mapaglagyan ang saya sa kaniyang puso. At sinong hindi maiiyak kung ganito kaganda ang kaniyang mapapang-asawa?Nangako siya na kahit anong mangyari ay ibibigay niya kay Melody lahat ng pangarap nito. Walang perpektong relasyon, pero kilala niya ang kaniyang sarili at hinding-hindi siya gagawa pa ng ikakasakit ni Melody.Sa isip ni Apollo ay taimtim siyang nagpapasalamat at nagdarasal.“She is absolutely gorgeous. Thank you, God. Thank You, for giving me her as my wife. As we bow to You right now, kasabay nito ang pagbibigay namin sa Iyo ng kung anong nais mo sa amin. I do not deserve her, but yet you gave her to me. And I am forever grateful, God.”Dumating sa kanilang ha
Melody’s Point Of View.Ngayong araw ang itinakda para sa aming wedding ni Apollo. Kahit malakinna ang tiyan ko ay hindi pa rin natinag si Apollo para hindi ituloy ngayon dahil ayaw niyang kasabay niyang ikakasal si Alas. Loko-loko talaga ang lalaking iyon.Habang nakatingin ako sa malaking salamin ay hindi mawala sa akin ang malawak na ngiti sa aking labi. Himas-himas ko ang aking tiyan dahil kitang-kita na rin ang aking baby bump. Ako na lang ang narito sa dress making room, at nagulat ako nang biglang bumukas ang pinto at naroon si Apollo. “What are you doing here?” kunot noo kong tanong.“You’re so gorgeous, love.” he said instead, answering my question. I saw his mesmerizing eyes while looking at me. Lumapit siya sa akin at kaagad hinapit ang aking beywang.“Bawal ka rito, love! Bawal pa tayong magkita!” natatawa kong saad ngunit nananatili itong nakatitig sa aking mga mata.“Eh, gano’n din naman. Magkikita pa rin tayo. Ikakasal pa rin naman tayo. I just want to check something