Hello po, readers! Super pasensya po sa sobrang tagal ng update. Isusunod ko na po kaagad dito ang story ni Lexus at Tamara. Maraming salamat po sa pagbabasa ng story ni Apollo at Melody. Sobrang salamat po sa matyagang paghihintay. Sana ay sa susunod na story (Lexus & Tamara's Story) ay suportahan niyo pa rin po ako. Nagpapasalamat din ako sa Diyos dahil muli akong nakatapos ng istorya ngayong taon. God bless po sa inyong lahat! — Author Febbyflame/Sashi Gray
Melody's Point Of View.“You may now kiss the bride!” Sigaw ng pari.This is the 10th time na ikinasal kami ni Apollo. Kasalukuyan kaming nasa Maldives kasama ang aming mga anak at nga kaibigan.“I love you, love. Kahit ilang beses pa kitang pakasalan ay gagawin ko, para lang mapasaya kita.” Sambit ni Apollo saka ginawaran ng halik ang aking labi.Nakangiti kong tinanggap ang halik ni Apollo. Pagkatapos ay nagsigawan ang aming mga anak at mga kaibigan daka nagpalakpakan. Kitang-kita ko ang saya sa kanilang mga mata.Kahit maedad na kami ay hindi pa rin nawawala ang sweetness namin sa isa't-isa ni Apollo. Parang kahapon lang nang magkakilala kami, at ngayon ay habang buhay ng magkasama at magkatuwang sa buhay.Minsan dumarating sa puntong araw-araw akong nagbabalik tanaw sa mga alaala at mga pinagdaanan namin bilang isang pamilya. Hindi ko inaakalang darating pa kami sa puntong ngayon na magkasama kaming dalawa kasama ang aming mga anak.Ikinasal na rin si Atlas, Epifanio, at Luhan. Si
••|| ABERINʼS COMPANY BUILDING ||••Nagmamadali si Melody habang naglalakad patungo sa opisina ng Daddy niya. Halos lahat ng madaraanan niyang mga departamento ay nagliligpit na ng mga gamit ang mga tauhan nila. Hindi niya maintindihan kung ano ang nangyayari at kung alam ba ito ng Daddy niya.“Dad, what happened?” bungad niyang tanong na may halong pag-aalala.Habol pa ang kaniyang hininga at nang makita niya ang Daddy niya ay bagsak ang balikat nito at tila may malalim na iniisip. Tumingin lamang ng bahagya ang matanda sa kaniya at nag-iwas ng tingin saka muling humarap sa ibabaw ng lamesa.“H—Hindi ko alam kung anong nangyari. Bagsak na ang kompanya, anak. Hindi ko na alam kung paano pa tayo makakaahon. Lahat ng investors and board of directors ay umalis na.” maluha-luha na ito habang nagpapaliwanag. “Baon na baon na rin ang kompanya sa mga utang.” saka ito umiling.“Paanong bumagsak? Bakit ngayon ko lang nalaman? Akala ko ay maayos ang lahat dito?” hindi makapaniwalang tanong niya.
Nakayuko siyang umalis sa company nila dahil sa pagkapahiya na nararamdaman. Nagtungo siya kay Yassh. Nakilala niya ito sa kolehiyo. Yassh is a good friend of her, at marangal na tao kahit pa sabihing hindi maganda ang kasalukuyan nitong trabaho.Nalaman niya na nag-work ito bilang hostess sa isang auction night nang minsan na maimbita sila ni Melvon sa isang event at kasalukuyang may auction na nagaganap. Simula noon ay naging matalik na silang magkaibigan. Gusto niya itong tulungan noon, ngunit ayaw nitong umalis sa kinasanayan na trabaho, dahil sa pansarili nitong dahilan.“Are you sure about this, Melody?” nag-aalalang tanong ni Yassh. “This is not easy, at alam kong alam mo ʼyon.”“W—Wala na akong maisip na iba pang paraan. Hindi biro ang perang kailangan ko, at alam kong alam mo rin kung saan ako makakakuha ng ganoong kalaking halaga.”Napabuntong hininga si Yassh. “Kung desidido ka na talaga ay maaari mo ng fill-up-an itong form for your information.” inabot ni Yassh sa kaniya
Matapos siyang bayaran ay iginaya siya nang dalawang lalaking nakaitim patungo sa isang itim na limousine. Dinala siya sa isang luxurious hotel sa bansa. Hindi naman niya mapigilan ang matakot at maiyak.Isang matandang lalaking mataba ang tiyan ang siyang nakabili sa kaniya. Hindi na siya makakatanggi pa lalo paʼt bayad na siya at kailangan na kailangan na niya ang pera.“Hintayin niyo na lamang po si Mr. Buenavista. Kabilin-bilinan niya po na mauna na po kayong maligo.” sambit ng isa nitong tauhan.Napatango siya. “S—Sige.”Pagpasok niya sa loob ng hotel room ay kaagad siyang napaupo sa kama at humagulgol ng iyak.“Isang gabi lang naman hindi ba? Pagkatapos noon ay mapapalaya ko na si Daddy at magsisimula muli kami.” sambit niya sa pagitan ng mga hikbi.Naglakas loob siyang tumayo at nagtungo sa shower room. Nang makalabas ay nanatili na lamang na nakasuot siya ng bath robe. Pinatay niya ang ilaw dahil ayaw niyang makita ang mga mangyayari habang inaangkin siya ng matandang iyon. Tan
••|| Five Years Later ||••|¦ Melody ¦|“Mommy! Kuya Lexus, broke my toy!”“No, Mom! Nauna siya, he broke my book first!”Kaagad akong napatingin sa kambal kong anak. Binitawan ko ang sandok, at pinatay ang gas stove. Mabilis akong nagtungo sa sala at naabutan ko ang dalawa na masama ang tingin sa isa't-isa.“Ano bang nangyari? Bakit nag-aaway na naman kayong dalawa?” tanong ko saka napahilot sa sintido ko.“Sinira niya ang bagong laruan ko, Mommy!” para bang maiiyak na sambit ni Liven.Inayos ni Lexus ang suot na salamin. “He broke my book, Mom!”Napabuntong hininga ako. Grabe, hindi ko kinakaya ang katigasan ng ulo ng dalawang ito. Pumagitna ako sa kanilang dalawa at inilahad ang kamay ko. Kaagad naman nilang ipinatong ang sira nilang mga gamit.Well, they know the drill.“Kuya Lexus, why did you broke Livenʼs toy?”Nakatingin ako ngayon kay Lexus.“Because he broke my book, Mom.”Tumingin naman ako kay Liven.“Liven, why did you broke Kuya Lexusʼs toy?”Hindi makapagsalita si Liven
Dumating ang araw ng linggo at masaya ang kambal sa selebrasyon na magaganap sa isang mamahaling restaurant. Nagawa pa siyang surpresahin ng mga ito kaninang umaga. Habang padagdag ng padagdag ang edad niya, hindi niya maiwasang matakot na baka isang araw ay magising siyang wala ang kambal o hindi kaya ay siya naman ang mawala.Pero hindi naman niya hahayaan ʼyon.“Nandoʼn na ba si Tito Alejandro?” tanong ni Yassh.Iisang van lamang sila ng sinasakyan kaya naroon din si Marco at Yvonne. Naging kaibigan na rin niya si Marco at hindi naman naepektuhan iyon nang maghiwalay ito at si Yassh.“Yes, nandoon na siya, pero saglit lang siya dahil may pupuntahan pa siya. After natin dito sa restaurant, kailangan ko rin bumalik ng opisina, may tinatapos pa akong trabaho. Si Manang Gina na lang din ang bahala sa kambal.” tugon ni Melody.Nang makarating sila sa restaurant ay kaagad na dumitetso sila sa VIP room na ipina-reserve at tuwang-tuwa ang mga bata dahil naroon din ang kanilang mga favorite
|| Apollo ||Kadarating lamang ni Apollo sa sarili nitong opisina. Mainit na kaagad ang kaniyang ulo dahil sa mga materials na hindi dumating on the exact date na pinag-usapan. He hates something like this! Iyong puro palpak at ipinaghihintay siya.“Mr. Luxerio, g—gusto niyo po ba ng kape?” tanong ng sekretarya nitong si Esme.Halata pa ang pagkakabado nito. Alam kasi ni Esme na kapag mainit ang ulo ng President nila ay madalas itong may tanggalin na empleyado.“Yes, please and hurry up.” malumanay ngunit walang emosyon niyang tugon.Nang lumabas ang kaniyang sekretarya sa kaniyang opisina ay niluwagan niya ang suot na necktie. Hindi niya maiwasan na hindi maghagis o sumira ng gamit, kaya tumayo siya at isang flower base ang kaniyang napagbuntungan ng inis kaya ibinato niya ito at nabasag. Kasabay naman nito ang pagpasok ni Epifanio."What the fvck, Dude?” gulat na turan ni Epi, saka inilapag ang hawak na envelope sa lamesa.“Oh, please, Epi. Sana naman ay good news ang dala mo, dahil
Kadarating lamang ni Mr. Aberin sa isang restaurant, sa lugar kung saan gusto itong makausap ni Apollo. Biglaan ang pagtawag ng sekretarya nito at hindi naman niya matanggihan ang request lalo paʼt sinabing isa itong emergency meeting. “Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. I want to take down the contract with you, Mr Aberin. My lawyer will talk to your for the compensation.” biglang sambit ni Apollo.Kaagad na nag-angat ng tingin si Mr. Aberin kay Apollo at napahinto ito sa pag-inom ng tubig. Bakas sa mukha ng matanda ang gulat at takot. At hindi naman mapigilan ni Apollo ang mapangisi. Alam na alam niya na malaking kawalan ang kaniyang existence at pera sa kompanya ni Mr. Aberin.“P-Pero bakit, Mr. Apollo? A—Anong nangyari? Ang akala ko ba ay nagkakaintindihan na tayo?” nagtataka nitong tanong at para bang hindi makapaniwala.“Nalaman ko kasi ang nakaraan ng iyong kompanya. Ikaw pala ay na nasangkot noon sa nakawan sa sarili mong kumpanya.”“B—But that's five years ago. At wala akon
Melody's Point Of View.“You may now kiss the bride!” Sigaw ng pari.This is the 10th time na ikinasal kami ni Apollo. Kasalukuyan kaming nasa Maldives kasama ang aming mga anak at nga kaibigan.“I love you, love. Kahit ilang beses pa kitang pakasalan ay gagawin ko, para lang mapasaya kita.” Sambit ni Apollo saka ginawaran ng halik ang aking labi.Nakangiti kong tinanggap ang halik ni Apollo. Pagkatapos ay nagsigawan ang aming mga anak at mga kaibigan daka nagpalakpakan. Kitang-kita ko ang saya sa kanilang mga mata.Kahit maedad na kami ay hindi pa rin nawawala ang sweetness namin sa isa't-isa ni Apollo. Parang kahapon lang nang magkakilala kami, at ngayon ay habang buhay ng magkasama at magkatuwang sa buhay.Minsan dumarating sa puntong araw-araw akong nagbabalik tanaw sa mga alaala at mga pinagdaanan namin bilang isang pamilya. Hindi ko inaakalang darating pa kami sa puntong ngayon na magkasama kaming dalawa kasama ang aming mga anak.Ikinasal na rin si Atlas, Epifanio, at Luhan. Si
“W–Wala na siya, Melody. Hindi niya kinaya. Wala na ang kaibigan namin…” umiiyak na sambit ni Epifanio nang makapasok ako sa kuwarto kung saan naroon si Apollo.Nakahiga ito at natatakpan na ng puting kumot ang kaniyang mukha. Dahan-dahan akong lumapit dito habang sapo ko ang aking dibdíb at umiiyak.“H–Hindi… Hindi siya puwedeng mawala…” umiiyak kong sambit habang nakatitig sa kumot na nagtatakip sa kaniya.Hindi ko akalaing ito ang magiging wakas naming dalawa. Paano na ako? Paano na ang mga anak namin?“L–Love, bumangon ka na riyan. Mahal na mahal kita. Please, huwag mo naman akong iwan. Hindi ko kaya…”Hinawakan ko ang kaniyang braso, dahil hindi ko kayang makita ang kaniyang mukha na wala ng buhay. Pakiramdam ko ay tuluyan akong mawawalan nang malay kapag nakita ko siya sa sitwasyon na hindi na siya babalik pa. Hinigpitan ko ang paghawak sa kaniyang braso habang umiiyak ako.“Aray! Fvck!”Nagulat na lamang ako nang bigla itong sumigaw. Dali-dali akong napatayo dahil sa takot.“S–S
Pagkatama nang bala ng baril sa díbdib ni Apollo ay kaagad siyang tumumba. Nakatingin siya sa kalangitan habang naririnig ang matinis na tunog. Halos mapaubo siya dahil sa sakit sa kaniyang díbdib.Habang si Athena naman ay nasa lapag na rin dahil binaril ng pulis ang taling nagsasakal sa kaniyang leeg. Umuubo rin ito habang nahihirapang huminga. Bahagya pa itong sumilip kay Apollo at nalaglag ang kaniyang luha. “Patay na rin dapat ako…” bulong niya. “Hindi dapat si Apollo lang… magkasama dapat kami… ‘till death do us part…”Mabilis naman na nilapitan ni Epifanio si Apollo.“Hoy! Siraulo ka hindi ka puwedeng mamatay!” umiiyak na sigaw ni Epifanio. “Mawawalan ako ng malaking pera!” dagdag pa nito.Para namang nainis si Apollo sa kaniyang narinig kaya bigla siyang umupo at binatukan ito.“Ang akala ko pa naman ay natatakot kang mawala ako dahil kaibigan mo ako! Iyon pala ay pera lang din ang inisiip mo!” singhal ni Apollo kay Epifanio.“Bu–Buhay ka pa?!” gulat na tanong ni Epifanio. “Sa
“Akala yata ng mga hayop na 'yon ay mahuhuli nila ako!” sigaw ni Athena at sinundan pa iyon ng malakas na tawa. “Sigurado akong lasog-lasog na ang katawan ngayon ni Melody. Susunod-sunurin ko na silang patayin at madali na lang 'yon gawin!”Napakunot naman ng noo si Athena nang mapansin na masyadong marami ang mga tauhan niya na nakasakay sa helicopter.“Hindi ba't sinabi kong dalawa lang ang susundo sa akin? Eh, bakit apat kayong naririto?” kunot noo niyang tanong.Nagtinginan ang tatlong lalaki bago magsalita ang nagmamaneho.“Kinailangan po namin ng dalawa pa incase na kailanganin niyo ng tulong kanina. Inihahanda lang po namin ang aming mga sarili.”Napaisip siya. Alam ng mga tauhan niya kung ano mga dapat na gagawin. Napatingin siya sa nga katawna nito. Hindi niya matandaan na may mga tauhan siyang ganito kalaki ang mga katawan. Halos mga adik, kawatan, at tambay ang kaniyang kinuha dahil mas madali silang mga utuin.Nagkunwari siyang tumango.“Si Vito, naroon na ba sa meeting pl
Hello readers/alabs!Mayroon lamang po sana akong gustong itanong sa inyo bago ko tapusin ang story ni Apollo at Melody.Gusto niyo po ba ng story ng isa sa kambal (Lexus) at dito ko po idurugtong sa story nila Apollo at Melody? Naisip ko lang po kasi since hindi po ako nakabawi sa inyo sa daily update kila Apollo at Melody. Gusto ko pong tuparin sa mga susunod na kabanata pero naisip ko rin po kasi na baka wala ng nagbabasa. Kaya gusto ko po sanang malaman ang opinyon niyo. 🥹🫶Comment YES if GUSTO niyo po at i-upload ko po bukas din kaagad! Maraming salamat po sa inyong pagbabasa! 🤗🫶– Miss Febbyflame/Sashi
“Bitawan niyo 'ko! Ano ba? Saan niyo dinala ang anak ko?!” malakas na sigaw iyon at papalapit sa kanilang puwesto.Pamilyar kay Melody ang boses na iyon ngunit hindi siya sigurado dahil naghehesterical ang babae. Kapwa na lamang na napatingin si Melody at Athena nang biglang pumasok ang dalawang tauhan habang bitbit ng mga ito si Tanny.“T–Tanny?” naiiyak na bulong ni Melody habang may mga pasa at dugo ang labi nito.“Madam, ang lintek na babaeng 'to ay nilaglag tayo!” galit na sambit ng isang lalaking may hawak kay Tanny.Mabilis na tumayo si Athena at kinuha ang buhok ni Tanny.“Punyetà ka talaga! Hindi ba't sinabi ko na sa 'yo na kapag pumalpak ka sa trabaho ay papatayin ko kayo ng anak mo! Talagang wala ka ng takot 'no?!” at malakas na sinampal nito si Tanny.Umiiyak na tumingin sa kaniya si Tanny at bakas na bakas ang sakit na nararamdaman nito.“Stop, Athena! Please, stop!” umiiyak na sigaw ni Melody. “Huwag mo siyang saktan! Maawa ka naman!”“Pati ba naman itong babaeng trumaydo
Melody’s Point Of View.“Kailangan nating bantayan mabuti ang babaeng 'to.”“Oo dahil malaking pera ang makukuha natin dito. Sayang at mukhang masarap din sana itong tikman.”“Oo nga, maputi at makinis pa. At isa pa, hindi pa rin naman ako nakakatikim ng buntis. Kung papalarin sana ay ngayon pa lang.”Nagising ako dahil sa makalas na tawanan. Halos sa aking mga mata ay nanlalabo pa ang aking paningin at tila umiikot pa rin ang paligid ko. Pinilit ko munang pakalmahin ang aking sarili bago muling dumilat.Naaninagan ko ang iilang liawanag lamang ngunit mas nananaig ang kadiliman. Hindi ko maipaliwanag kung anong klaseng amoy ang aking naaamoy— masangsang at mabaho. Nang ipalibot ko ang aking paningin ay doon ko napagtanto na nasa isang abandonadong bahay ako.Puno ng alikabok ang lugar na ito. Pinilit kong gumalaw pero kaagad ko rin na naramdaman na nakatali ang aking dalawang kamay at ganoon din ang aking mga paa. Nagsimula akong matakot at kabahan lalo na nang biglang bumukas ang isa
“Can you fvcking shut up? Hindi ako makapag-focus na pigilan ang luha ko!” inis na bulong ni Apollo.“Bakit ba kasi hindi ka nagdala ng tissue? Alam mo naman na iyakin ka.” natatawang bulong naman ni Epifanio.Bumalik ang atensyon ni Apollo kay Melody nang magpatuloy itong muling maglakad papalapit sa kaniya. Walang mapaglagyan ang saya sa kaniyang puso. At sinong hindi maiiyak kung ganito kaganda ang kaniyang mapapang-asawa?Nangako siya na kahit anong mangyari ay ibibigay niya kay Melody lahat ng pangarap nito. Walang perpektong relasyon, pero kilala niya ang kaniyang sarili at hinding-hindi siya gagawa pa ng ikakasakit ni Melody.Sa isip ni Apollo ay taimtim siyang nagpapasalamat at nagdarasal.“She is absolutely gorgeous. Thank you, God. Thank You, for giving me her as my wife. As we bow to You right now, kasabay nito ang pagbibigay namin sa Iyo ng kung anong nais mo sa amin. I do not deserve her, but yet you gave her to me. And I am forever grateful, God.”Dumating sa kanilang ha
Melody’s Point Of View.Ngayong araw ang itinakda para sa aming wedding ni Apollo. Kahit malakinna ang tiyan ko ay hindi pa rin natinag si Apollo para hindi ituloy ngayon dahil ayaw niyang kasabay niyang ikakasal si Alas. Loko-loko talaga ang lalaking iyon.Habang nakatingin ako sa malaking salamin ay hindi mawala sa akin ang malawak na ngiti sa aking labi. Himas-himas ko ang aking tiyan dahil kitang-kita na rin ang aking baby bump. Ako na lang ang narito sa dress making room, at nagulat ako nang biglang bumukas ang pinto at naroon si Apollo. “What are you doing here?” kunot noo kong tanong.“You’re so gorgeous, love.” he said instead, answering my question. I saw his mesmerizing eyes while looking at me. Lumapit siya sa akin at kaagad hinapit ang aking beywang.“Bawal ka rito, love! Bawal pa tayong magkita!” natatawa kong saad ngunit nananatili itong nakatitig sa aking mga mata.“Eh, gano’n din naman. Magkikita pa rin tayo. Ikakasal pa rin naman tayo. I just want to check something