Isang araw bago ang kompetisyon, abala si Mariana sa paaralan. Siya at ang mga tao mula sa Departamento ng Mga Aktibidad at Departamento ng Pagpaplano ay nagdedekorasyon sa auditorium. Maging si Professor Glen ay nag-alala at nanatili hanggang gabi. "Nailagay mo na ba ang mga tanong sa pagsusulit para sa kumpetisyon?" Tanong ni Professor Glen. Tumango si Mariana, "Nasa safe na sa silid ng konsultasyon. Ako lang ang may susi ng safe." Tumango si Professor Glen, "Mabuti naman." Pagkaalis ni Propesor Glen, sinubukan muli ni Mariana ang iba't ibang kagamitan sa auditorium. Pagkatapos ng lahat ay handa na ito, 11:30 na ng gabi. Nakahinga ng maluwag si Mariana. Kahit ano pa, basta maging maayos ang kumpetisyon bukas, kahit anong pagod niya, magiging sulit ito. Bumalik siya sa silid ng konsultasyon para ayusin ang mga gamit niya. Bago siya umalis, nakatanggap siya ng tawag mula kay Maxine Torres, "Max?" Nanggaling sa telepono ang nag-aalalang boses ni Maxine, "Ate Mariana, bak
Ikinaway ni Mavros ang kanyang kamay at naglakad papunta sa kusina. Kumulo na ang gamot. Nagsalin siya ng gamot sa isang mangkok at dinala ito. "Inumin mo habang mainit. Nilagyan ko ng maraming tubig ito. Inumin mo lahat." Tumingin si Mariana sa malaking mangkok, na mas malaki kaysa sa kanyang mukha, "Sobra ito." Dinala na ni Mavros ang kaserola, at mayroon pa ring isang buong mangkok. "Para sa kalusugan mo." Magiliw na ngumiti si Mavros. Naramdaman ni Mariana ang pangangati ng kanyang anit. Kumuha siya ng kutsara at sinandok iyon. Nang tumingala siya, nakita niya ang mga mata ni Mavros at nakaramdam siya ng sobrang hindi komportable."Mr. Torres, gabi na. Bumalik ka na roon at magpahinga." Ayaw niyang titigan siya ni Mavros habang umiinom siya ng napakaraming gamot. Sa pagkakataong ito, hindi na tumanggi si Mavros. "Tandaan mo na inumin ang lahat." Pagkasabi noong ay umalis na siya. Sobrang pait ng gamot. Nahirapan si Mariana na lunukin ito. Nang maisip niyang marami
Si Nova Castro, Propesor Glen at iba pa na mga hurado ay medyo nabigla nang makuha nila ang mga bagong tanong sa pagsusulit, na iba sa mga natanggap nila noong umaga. Ang lahat ng mga kalahok ay mayroon lamang sampung minuto upang sagutin ang mga tanong. Nakakabigla na nang matapos ang lahat sa pagsagot, apatnapung tao lamang ang umabante. Umabante si Maxine Torres at naalis si Kaena Ruiz. Galit na inilabas ni Kaena ang gusot na papel ng pagsusulit mula sa kanyang bag na pang-eskwelahan. Nagmadali si Carol para aliwin siya, "Ayos lang, Kaena, kompetisyon lang ito." "Umalis ka! Layuan mo ako!" Pinunit ni Kaena ang papel ng pagsusulit at itinapon ito sa lupa na parang baliw. Lumayo si Carol na medyo malungkot, bumubulong, "Bakit ka nagagalit? Hindi ka matagumpay na nandaya, at sinisisi mo ako!" Naging maayos ang ikalawang saklaw ng kompetisyon. Sa tuwing may ipapalabas na video sa video, lahat ng grupo ay nagsimula nang magsulat ng isang bagay sa papel, at ang buong auditor
Naging matalas ang mga mata ni Mariana, tumitig kay Kaena at nagtanong, "Sino ang nagsabi sa iyo niyan?" Ang mga mata ni Kaena ay umiwas sa kanyang paningin, ngunit sinabi pa rin niya nang may determinasyon, "Huwag kang mag-alala kung sino ang nagsabi sa akin niyan. Siya nga pala, ang papel ng pagsusulit na ito ay ang papel ng pagsusulit para sa kumpetisyon. Huwag mo ng itanggi ito, o hayaan ang mga tao sa departamento ng aktibidad na tingnan kung sino ang nagsisinungaling! Tinulungan mo si Maxine na mandaya dahil maganda ang relasyon mo sa kanya!" Ang mga taong naroroon ay muling nag-alab sa galit. Kung talagang ito ay katulad ng sinabi ni Kaena, hinahamon ni Mariana ang nerbiyos ng bawat isa sa kanila. Ang pangmatagalang kaluwalhatian ng Paaralan ng Sikolohiya ay palaging dahil sa taunang kumpetisyon ng kaalaman sa sikolohikal. At ngayon, may nandaya talaga sa kompetisyon ng paaralan! Walang pakialam na ngumiti si Mariana at iniunat ang kanyang kamay para pigilan ang atensy
"Hindi!" Umakyat si Kaena na parang nabawi na niya ang kanyang lakas. Sumigaw siya na tila isang baliw, "Principal! Hindi ka dapat tumawag ng pulis! Kung tatawag ka ng pulis, matatapos ang buhay ko! Hindi! Ako ay mula sa pamilyang Ruiz! Ang aking kapatid na lalaki ay nasa board ng paaralan. Paano mo isasantabi ang board ng paaralan!" Talagang hindi! Puno ng luha ang mga mata niya. Hindi siya dapat tumawag ng pulis! Siya ang panganay na anak na babae ng pamilyang Ruiz sa Makati, ang pinagtutuunan ng pansin ng lahat. Sa sandaling tumawag siya ng pulis at napunta sa kulungan, siya ay itatakuwil ng lahat ng mayayaman na mga babae sa Makati, at hindi maiiwasan na maging puntirya siya ng panunuya ng Makati. Medyo nag-alinlangan si Principal Castro, pagkatapos ng lahat, nasa board naman ng eskwelahan ang pamilya Ruiz. Si Mavros ay napakalamig, "Principal Castro, huwag kang mag-alala, ang lupon ng paaralan ay hindi isang tao na hindi makikilala ang tama sa mali. Bukod dito, ang bagay
"Ilagay mo lang ito nang mas matagal pa." Nang maalis na ang yelo ay bumukas ang pinto ng infirmary. Pumasok si Tyson at ang ina ni Ruiz, na sinundan ni Diana at ang pamilya Rellegue. "Asong babae ka! Ibalik mo sa akin ang anak ko! Kinuha ng pulis ang anak ko! Pumunta ka sa istasyon ng pulis at palayain mo na ang anak ko!" Nagmura ang ina ni Tyson at tinuro si Mariana. Medyo makatuwiran pa rin si Tyson. Medyo nabigla siya nang makita niya ang sugat ni Mariana, ngunit nang makita niyang nandito rin si Mavros, muling nagbago ang mukha niya, "Mariana, sobra-sobra ang ginawa mo, 'di ba? Humihingi ako ng tawad sa iyo sa ngalan ng kapatid ko, pero hindi ka na lang sana basta tatawag ng pulis, bibigyan ka namin ng kompensasyon mamaya, tingnan kung pwede mo muna siyang palayain." "Tyson, sobra na ang ginawa ko? Tingnan mo kung ano ang ginawa ng iyong ina at ng kapatid mo para sa iyong sarili?" Kinuha ni Mariana ang kanyang telepono, binaliktad ang mga nakaraang post at itinapon it
Hinawakan ni Mavros si Mariana at isinakay sa kotse. Pagkasakay sa kotse, kitang-kita ni Mariana ang kalagayan ng kanyang mga binti. Pagkatapos maglagay ng yelo, namamaga ang kanyang mga binti. Umupo si Mavros sa driver's seat, at medyo nakonsensya siya. Pagkatapos ng lahat, siya ang nagbigay kay Mariana ng tasa ng termos, at siya rin ang naglagay ng kumukulong mainit na tubig dito. Kung hindi niya ibinigay kay Mariana ang tasa ng termos, marahil ay hindi mangyayari ang sitwasyong ito. Medyo mababa ang presyon ng hangin sa sasakyan. Si Mariana ay tahimik na nakaupo sa likod na upuan. Naramdaman niya ang mababang presyon mula kay Mavros. "Mavros, ano ang iniisip mo?" Wala siyang ganitong ekspresyon sa infirmary kanina lang. Dahil kaya ito sa pamilyang Ruiz? "Iniisip ko, kung hindi ko kinuha ang tasa ng termos ngayon, mas mabuti ito." Natigilan si Mariana. Hindi niya inaasahan na iisipin ito ni Mavros. Humagikhik siya, "Kailan naisip ng sikat na Third Master Torres
Isinubsob niya ang sarili sa mga bisig ni Tyson, umiiyak, "Kuya! Pakiligtas mo ako kaagad, ayoko nang manatili dito! Wala akong makakausap dito!" Ang ina ni Tyson ay tumingin sa kanyang anak na may sakit sa puso, "Kaena, ang iyong kapatid at ako ay nag-aalala para sa iyo. Sa sandaling marinig namin ang balita na ikaw ay may problema, agad naming hinanap ang asong babaeng iyon, ngunit siya ay tumanggi na palabasin ka anuman ang mangyari! At ang Master Mavros Torres na iyon, sa tingin ko ay determinado siyang protektahan si Mariana, ngunit bakit ka masyadong magtataka? Sino ba ang may lakas ng loob na makigulo sa pamilya Torres! "Mama! Mali ako, alam ko na nagkamali ako, pakiusap iligtas mo ako kaagad! Lahat ng balita bukas ay sigurado na tjngkol sa akin na dinadampot ako ng pulis! Gaanokng nakakahiya iyon? Hindi ko gusto ito! Kuya, sigurado na tutulungan mo ako, hindi ba?" Napaiyak siya nang masakit, hinila ang damit ng ina ni Tyson at ang manggas ni Tyson, ngunit kahit anong iy
Nakita ni Tyson ang naging reaksyon ni Mavros at hindi na siya nagkaroon ng lakas ng loob na magsalita pa ulit. Nagising na lamang siya sa mga katagang binitiwan ng kanyang ina. Tila siya ay biglang na-udyok na halos makalimutan na niya kung sino ang nakatayo sa kanyang harapan. "Mariana, hahayaan kong humingi ng tawad si Kaena sa 'yo, o di kaya' y bayaran ka. Pwede kang magsabi ng numero, at gagawin ko ang makakaya ko para lang makontento ka." Malamig ang mukha ni Mariana nang tumingin kay Tyson, "Hindi na, umalis na kayo." malamig ang tono ng boses ni Mariana na hindi tulad ng dati. Tila binuhusan ng malamig na tubig si Tyson, bumagsak ang kanyang ekspresyon at maging ang mukha ng kaniyang ina at ni Diana ay bigla ring nag-iba. Hinfi nila inasahan na magiging ganito katigas si Mariana. "Kung ayaw mo talaga ay hindi ka na namin pipilitin pa. Huwag kang iiyak at magmamakaawa sa amin pagkatapos." saad ng ina ni Tyson pagkatapos ay tumingin ng matalim kay Mariana. Tahimik
Nalilitong tumingin si Mariana kay Mavros. May nasabi ba siyang mali? "Well, lalabas na muna ako." saad ng nurse at saka umalis. Nang makaalis ito ay galit na nilingom ni Mariana ang lalaki. "I-ikaw talaga.." "Ano bang nangyari sa akin kanina? Narinig mo ba kung ano ang sinabi niya?" ani Mavros pagkatapos ay tumingin kay Mariana nang may ibang ibig sabihin. Binasa pa nito ang sulok ng mga labi. Galit namang tinalikuran ni Mariana si Mavros at hindi ito pinansin. Sobra siyang nahihiga. Nahuli silang dalawa ni Mavros, at inakala pa ng nurse na may relasyon silang dalawa. Labis na namula ang pisngi ni Mariana, mas mapula pa sa lagnat. Ang mas nakakainis pa ay talagang lumapit pa sa kanya ang lalaki at agad na ngumiti sa kanya. Alam nito na hirap siyang itagilid ang sarili, galit na galit si Mariana na talagang inunat pa niya ang mga braso at sinapak ang balikat ni Mavros. Naglikha pa ito ng tunog sa sobrang lakas at maging Mariana ay nagulat. "Bakit hindi ka umiwas!"
"Hindi nga siya nakinig, pero hindi ka naman pwedeng tumayo na lang at panuorin siyang mamatay! Umaasa rin si Kaena sa 'yo. Niloko ng bitch na iyon ang kanyang asawa at tinangay ang napakaraming pera! Nakaasa sa 'yo ang kapatid mo. Paano mo nasisikmurang hindi siya tulungan!" dinuro ng ina ni Tyson ang ilong ng anak habang sinasabi ang mga katagang iyon. "Tyson, kapatid mo naman siya kahit papaano. Maaapektuhan rin nito ang reputasyon ng pamilya Ruiz. Maraming tao na ang nangutya sa sa pamilya niyo noon. Natatakot ako na sa pagkakataong ito ay..." payo ni Diana kay Tyson.Hindi natatakot si Diana para kay Kaena, natatakot siya sa sarili niyang reputasyon.Tumingin ang ina ni Tyson kay Diana na may pasasalamat, "Mabait ka talaga, Diana, may konsiderasyon at maalalahanin." sambit nito.Bahagyang kumunot ang noo ni Tyson. Alam niya ang totoo. Kung nag-iisa lang sana si Mariana, madali lang itong maresolba, ngunit ngayon ay nariyan si Mavros at tinatarget nito ang kanilang pamilya."Sa k
Pumasok si Mariana sa elevator at huminga ng malalim. Hindi na siya isang paslit. Dapat ay kalmado lang siya. Nang akmang sasara na ang elevator ay isang kamay ang humarang dito uoang hindi tuluyang sumara. Pumasok si Mavros at dahan-dahan siyang nilapitan. Dala dala ng mataas na pigura nito ang amoy ng cedar. Habang tumatagal ay pabilis ng pabilis ang tibok ng kanyang puso. Tila napuno na ng amoy ni Mavros ang buong elevator. Namula ang pisngi ni Mariana. Hinawakan niya ito at naramdaman na sobrang init niyon. Nag-aalala namang tumingin sa kanya si Mavros, "Nailipat mo na ba ang pera?" tanong nito at saka inilapat rin ang kamay sa noo ni Mariana, "Hindi ka na mainit." dagdag nito. Natigilan si Mariana at tila nakalimutang huminga. Mainit at malakas ang palad ng lalaki hanggang sa inalis ito sa pagkakadampi sa kanyang noo. Sinundan ng mga mata ni Mariana ang kamay na iyon habang inihuhulog sa loob ng bulsa ng suot nitong trouser. "Wala na akong lagnat." ani Mariana. "Alam ko.
Tiningnan ni Ashley ang likod ni Kaena habang tumatakas ito at bahagyang natigilan ng ilang sandali. Lumubog ang kanyang mga mata, at tila may nanumbalik sa kanyang alaala at agad na tumakbo palayo. Hindi na nagkaroon ng oras si Kaena para ligpitin ang kanyang schoolbag. Mabilis siyang tumakbo palabas ng gate ng eskwelahan, nagpara ng sasakyan at dumiretso pauwi. Nang makita siya ng kanyang ina na kauuwi lamang ay labis itong nagtaka, "Kaena, wala ka bang klase ngayong hapon? Bakit umuwi ka na? Gumawa n rin ako ng appointment kasama sina Mrs. Regala at Mrs. Chua para maglaro ng mahjong mamaya." Natatarantang tumingin si Kaena sa kanyang ina, "Mama! Anong gagawin ko? Papunta na ang mga pulis para arestuhin ako!" "Ano bang sinasabi mo? Bakit naman pupunta ang mga pulis para arestuhin ka?" natatakang tanong ng kanyang ina. Ngunit nang makita ng masyado ang natatarantang mukha ng anak ay mabilis niya rin itong naintindihan. "Ano na namang ginawa mo?!" dagdag nito. "Mama! Iyong
Ngumisi si Mariana, "Matagal na panahon na akong kinamumuhian ni Kaena. Dapat ay mas kilala mo siya kaysa sa akin. Kahit papaano ay tinuruan mo naman siya noon. Gustong gusto niyang makipaglaro. Kahit na nakuha mo talaga ang thesis ko, hindi ka niya tutulungan. Gusto lang niyang makipagkasundo sa akin. Pagkatapos niyang makuha ang gusto niya, paano pa siya magkakaroon ng pakialam sa 'yo? " Bumuhos ang luha sa mga mata ni Bella at mahigpit niyang kinagat ang kanyang mga labi," Kasalanan ko ito. Nakinig ako sa kanya at dinukot kita. Kasalanan lahat ng ito. " "Anong nangyari sa litrato na iyon?" naalala ni Mariana na ang litrato na iyon ang rason kung bakit siya naloko noong araw na iyon. Saglit na natahimik si Mariana, itinikom ang kanyang mga labi bago nagsalita, "May taong gumawa niyon para kay Kaena. May inutusan siya para lapitan si Maxine, at dinala siya para kumuha ng litrato. Kalahating totoo at hindi ang nakapaloob sa larawan na iyon." ani Bella. Namutla ang kanyang mukha
Tinignan ni Mavros si Mariana na masunuring humihigop ng sabaw habang nakaupo sa kama, at ang tanging bagay na nasa kanyang alaala ay ang pigura ni Mariana na bumabagsak sa gitna ng ulan. Nahimatay si Mariana sa bumubuhos na ulan, at nakaramdaman naman si Mavros ng kawalan ng laman sa kanyang puso. Tahimik na naglakad si Mavros sa bintana at tumingin sa berdeng damuhan na nasa likod ng ospital. Mayroong ilang mga kapansin-pansin na mga usbong roon, at ang mga usbong na iyon ay malapit nang mamukadkad. Palihim na naglakad ang isang pasyente sa damuhan na iyon at iniunat ang kanyang kamay para kurutin ang tangkay ng isang bulaklak. Bumilis ang tibok ng puso ni Mavros at naging malungkot ang kanyang mukha. May isang batang babae na naliligo sa dugo at nahulog sa isang pool na puno rin ng dugo. Isa pang batang babae ang naghihirap nang husto at tuluyang nahimatay. Dahil sa eksenang iyon ay hindi niya magawang tumayo. Hinawakan niya ang dingding gamit ang isang kamay at idiniin ang
Hindi maganda ang ekspresyon na nasa mukha ni Mavros, "Ayos ka lang ba?" kinakabahang tanong niya kay Maxine. "Ayos lang naman ako, kuya, kumuha lang kami ng litrato sa coffee shop, ano bang nangyari?" medyo nag-aalalang sambit ni Maxine. Huminga ng malalim si Mavros, "Si Mariana, umalis siya para iligtas ka." "Iligtas ako? Anong ibig mong sabihin?" nanlaki ang mga mata ni Maxine. Mabilis namang binuksan ni Mavros ang pinto ng sasakyan, "Huli na, pumasok ka muna sa kotse!" Agad na pumasok si Maxine sa loob ng sasakyan, at sinabi rin ni Mavros sa kanya ang nangyari pagkatapos nitong sumakay. "Ano?! Paano nangyari iyon? Low battery ang telepono ko at nakapatay, hindi ko nasagot ang tawag!" gulat na inilabas ni Maxine ang kanyang telepono. Nakaupo sa passenger's seat ang assistant ni Mavros, naghahanap ito ng impormasyon sa lisensyadong plaka ng sasakyang lulan ni Mariana. Kumuyom ang mga kamao ni Mavros. Natanggap niya ang tawag ni Mariana habang nasa kalagitnaan siya ng me
Bigla niyang naalala si Mavros na palaging napapakulo ng gamot noon sa kusina para sa kanya. Naglagay ng tubig si Mariana sa isang kaserola at pinakuluan ang isang pakete ng gamot. Mabilis na naayos ang insidente tungkol sa thesis. Halos dalang araw lang, direktng nabura ang papel na isinulat ni Bella at isang notice ang ginawa. Pinuna rin ng eskwelahan at inalis si Bella sa unang pagkakataon. Katatapos lang basahin ni Mariana ang public notice habang nasa opisina nang makatanggap siya ng tawag mula sa Journal Institute. Hindi na nagsayang ang nasa kabilang linya at diretso nang nagsalita, "Miss Ramirez, sobrang makabuluhan ng article mo. Pagkatapos mong mai-publish ito, gusto naming makipag-usap sa 'yo tungkol sa selection ng Journal Institute." Hindi naman ito ginawang big deal al ni Mariana, "Tatawagan ko kayo pagkatapos ng publication." Sa oras ding iyon ay nagpadala rin mensahe sa email ang taong in charge sa Acta Psychologica Sinica, unang una na roon ay ang paghi