Hinawakan ni Mavros si Mariana at isinakay sa kotse. Pagkasakay sa kotse, kitang-kita ni Mariana ang kalagayan ng kanyang mga binti. Pagkatapos maglagay ng yelo, namamaga ang kanyang mga binti. Umupo si Mavros sa driver's seat, at medyo nakonsensya siya. Pagkatapos ng lahat, siya ang nagbigay kay Mariana ng tasa ng termos, at siya rin ang naglagay ng kumukulong mainit na tubig dito. Kung hindi niya ibinigay kay Mariana ang tasa ng termos, marahil ay hindi mangyayari ang sitwasyong ito. Medyo mababa ang presyon ng hangin sa sasakyan. Si Mariana ay tahimik na nakaupo sa likod na upuan. Naramdaman niya ang mababang presyon mula kay Mavros. "Mavros, ano ang iniisip mo?" Wala siyang ganitong ekspresyon sa infirmary kanina lang. Dahil kaya ito sa pamilyang Ruiz? "Iniisip ko, kung hindi ko kinuha ang tasa ng termos ngayon, mas mabuti ito." Natigilan si Mariana. Hindi niya inaasahan na iisipin ito ni Mavros. Humagikhik siya, "Kailan naisip ng sikat na Third Master Torres
Isinubsob niya ang sarili sa mga bisig ni Tyson, umiiyak, "Kuya! Pakiligtas mo ako kaagad, ayoko nang manatili dito! Wala akong makakausap dito!" Ang ina ni Tyson ay tumingin sa kanyang anak na may sakit sa puso, "Kaena, ang iyong kapatid at ako ay nag-aalala para sa iyo. Sa sandaling marinig namin ang balita na ikaw ay may problema, agad naming hinanap ang asong babaeng iyon, ngunit siya ay tumanggi na palabasin ka anuman ang mangyari! At ang Master Mavros Torres na iyon, sa tingin ko ay determinado siyang protektahan si Mariana, ngunit bakit ka masyadong magtataka? Sino ba ang may lakas ng loob na makigulo sa pamilya Torres! "Mama! Mali ako, alam ko na nagkamali ako, pakiusap iligtas mo ako kaagad! Lahat ng balita bukas ay sigurado na tjngkol sa akin na dinadampot ako ng pulis! Gaanokng nakakahiya iyon? Hindi ko gusto ito! Kuya, sigurado na tutulungan mo ako, hindi ba?" Napaiyak siya nang masakit, hinila ang damit ng ina ni Tyson at ang manggas ni Tyson, ngunit kahit anong iy
Kalahati ng oras na ang nakalipas, nais na magluto ni Mariana ng pansit sa kusina, ngunit nakita niya na masyadong masakit ang kanyang mga binti kaya tinawag niya si Ellie. Sinabi ni Mariana kay Ellie ang lahat ng nangyari sa kumpetisyon, kabilang na roon ang kung paano nawisik ni Kaena ang mainit na tubig, at kung ano ang tinanong ni Tyson sa infirmary. Galit na galit si Ellie matapos marinig ang mga bagay na ito, "Ang mga malalanding ito! Si Kaena, matagal na panahon ko na siyang hindi gusto! Noong hipag ka pa niya, inaaway ka niya at tinatrato ka bilang isang katulong! Ngayon na ikaw ay hiwalay na sa hamak na tao na iyon, gusto pa rin niyang labanan ka! Sa tingin ko ay sobra siyang masama! " "Malamang na gusto niyang gamitin ang kumpetisyon na ito upang patunayan na mas mahusay siya kaysa sa akin, ngunit hindi niya dapat ninakaw ang mga tanong sa pagsusulit, na labag na sa batas." Sabik na nagmura si Ellie. "Sa palagay ko ay may kakulangan siya sa ugat sa utak, at iniisip niy
"Mavros Torres?" Pinikit ni Tyson ang kanyang mga mata. Paano niya ito makikita sa bahay ni Mariana sa oras na ito? "Natural akong pumunta kay Mariana dahil may kailangan akong harapin. Wala itong kinalaman kay Mr. Torres, di ba?" Tumingin si Mavros kay Tyson, nanlamig na ang kanyang mga mata, "Yanyan, sinabi na ni Miss Martinez na hindi ka malugod na tinatanggap. Kung mayroon kang oras na ganito, maaari mo ring isipin kung paano ililigtas ang iyong kapatid sa halip na mag-aksaya ng oras dito. Tumawag ang iyong kapatid na babae sa ngalan ng paaralan, na pinagkasunduan din ng board ng paaralan. Wala itong kinalaman kay Yanyan." Nanlabo ang mga mata ni Tyson, Yanyan, napakalapit ng kanilang tawagan sa isa't isa! "Mr. Torres, miyembro din ng board ng eskwelahan ang pamilya Ruiz, pero hindi ko alam na may ginanap na meeting pala ang board ng paaralan." Naisip ba talaga ni Mavros na siya lang ang siya lang ang miyembro ng board ng paaralan? Hindi nagbigay ng komento si Mavros,
"Mama!" bahagyang hindi komportable si Tyson, "Huwag mo nang sabihin pa iyan, hindi ito kasalanan ni Mariana. Nakita ko si Mavros Torres sa bahay ni Mariana. Panigurado na ang pamilya Torres ang gumawa ng aksyon." Talagang nasa bahay ni Mariana si Mavros Torres? Nagulat si Diana. Ibig bang sabihin nito ay kinumpirma na nilang dalawa ang kanilang relasyon? Masyado silang malapit sa isa't isa! Nagmura ang ina ni Tyson, "Ngayon ay tinutulungan ng pamilya Torres ang munting malandi na babaeng iyon na harapin si Kaena. Sobrang miserable ng aking Kaena!" sumpa nito. "Masyado nang nandidiri si Mariana sa akin ngayon at hindi nakikinig sa anumang sinasabi ko." Walang pagpipilian si Tyson. Sinamantala ni Diana ang pagkakataon para sabihin, "Talagang hindi tayo makapangyarihan gaya ng pamilya Torres. Hindi nakakagulat na galit na galit sa atin si Miss Ramirez. Kung tutuusin, siya ang isang Third Master Torres." May nais siyang ipahiwatig na isang bagay, at agad na naunawaan ni Tys
Ngunit hindi kumibo si Maxine. Anuman ang itanong niya rito, patuloy na hinihila ni Maxine ang kanyang damit at tila takot na bumitaw mula sa kanya. Tiningnan ni Mavros si Mariana na may halong pagka-konsensya sa kanyang mga mata, "Maaari na masyado siyang umaasa sa iyo." Bagama't hindi pamilyar sa kanya ang mga nangyayari, hinayaan pa rin ni Mariana na kumapit at humila ito sa kanya. "Hindi na ito importante. Marahil ay masyado siyang inggit ngayon at gusto niya na maghanap ng makakasama niya." Masyado nang inagaw ng liwanag ang dilim, at nag-aalala siya sa kalagayan ni Maxine. "Bakit hindi natin hayaan muna si Maxine na manatili sa akin ngayon?"Lumioad ang isip ni Mavros tungkol sa problema na ito nang siya ay lulan ng kaniyang sasakyan, ngunit alam din niya na nasugatan si Mariana. "May sugat ka pa rin, paano mo siya aalagaan? Mas mabuti pa na ibalik ko siya roon." Itinuon ni Mavros ang kanyang mga mata sa namamaga na mga binti ni Mariana.Bukod pa dito, mahirap kontroli
Nang lumabas si Mariana sa kwarto, nakita niyang wala na si Mavros at may nakahanda ng almusal para sa dalawa sa mesa. Pagkatapos niyang maghilamos at kumain, naglagay siya ng ointment sa paso niya. Mahimbing pa rin ang tulog ni Maxine. Habang iniisip niya ang tungkol sa kalagayan ni Maxine, may kakaibang tawag na dumating sa kaniyang telepono. "Hello? Hello?" Naguguluhan niyang sinagot sa tawag. Narinig niya ang pagtawa sa kabilang linya, at sumunod ang boses ni Nova Castro, "Hindi mo ba agad nakilala ang boses ko? Pagkatapos ng kompetisyon kahapon, wala akong naging oras para itanong ang tungkol sa kalagayan mo. Kumusta na ba ang paso mo?" "Senior, hindi na masyadong masakit ngayon, pero namumula pa rin at namamaga. Kakalagay ko lang ng ointment. Uuwi ka na ba?" Naalala ni Mariana na pitong araw lang ang pananatili ni Nova Castro dito, at ngayon na pala ang ikapitong araw. "Oo, ang flight ko ay mamaya ng gabi, at may naka-schedule na symposium doon sa madaling ara
Umagos ang luha sa kaniyang mga mata at niyakap ang mga braso ni Mariana, mahigpit ang kanyang yakap, tila para lang makaramdam ng seguridad. Hinayaan ni Mariana ang mahigpit na yakap nito sa kanya, pero nagtataka siya sa puso niya kung ano ang naranasan ni Maxine para makaramdam ng ganito kawalang-seguridad. "Nandito lang ako, huwag ka ng matakot, lagi lang akong nandito." Binaba rin niya ang boses niya. Unti-unti ng huminahon si Maxine. Nanatili na nakayakap sa mga braso ni Mariana, at nagsimula nang mag-ikot ang mga mata niya sa paligid dahil sa nararamdaman na takot. Uminom ng kape si Nova Castro at tumingin sa oras, "Miss Ramirez, lumalalim na ang gabi, ihahatid na kita pauwi." "Sige, salamat, senior."Dinala ni Mariana si Maxine patungko sa kotse ni Nova Castro at hindi nagtagal ay nakarating siya sa ibaba ng kaniyang apartment." Miss Ramirez, babalik na rin sa Pilipinas ang senior kong kapatid. Siya ay isang psychologist na mas maraming kwalipikasyon kaysa sa akin. B
"Talaga bang hindi mo alam kung ano ang sinasabi ko? Kung ganoon ay iibahin ko ang tanong ko sa tanong na mas madali mong maintindihan. Sinulat mo ba talaga ang papel na iyon?" diretsong tumingin si Mariana kay Bella, malapit na tinitignan ang magihing reaksyon nito. Sa kasamaang palad, umiwas ng tungin sa kanya si Bella at umikot para magpanggap na kukuha ng tubig. "Siyempre ako ang sumulat niyon. Mahigit isang buwan kong isinulat ang thesis na iyon." ani Bella. "Kalahating buwan kong isinulat ang papel na ito, ngunut ngayon ay lumabas ito nang nakapangalan na sa iyo. Ilang araw ang nakalipas, ipinadala ko ito sa Journal of Psychology. Hindi pa ito nakikita, pero nakita ko na ang anunsyo ng eskwelahan. Parehong pareho ang papel mo sa isinulat ko, ultimo ang title ay hindi napalitan. Ang mas interesring pa ay maging ang references at notes doon ay hindi rin nabago. Ang direksyon ng talakayan ay tinalakay din mula kay Nova Castro. Sa tingin mo ba hindi ko dapat itanong ng malin
Sa sandaling lumabas siya, isang ngiti ang lumitas sa kaniyang labi. Narinig niya ang lahat. Pagkatapos ng klase, dumating sa eskwelahan si Mavros para sunduin si Maxine, at kasunod ni Maxine ay si Mariana. Matapos ang huling pagdiriwang ng kaarawan, naging mas malapit sa isa't isa ang relasyon nina Mariana at Mavros. Kahit na hindi pa nila nililinaw ang lahat, masyado pa ring manipis ang papel na nakaharang sa kanilang dalawa. Lalo na kung kasama si Maxine na gustong - gustong sumali sa katuwaan, palaging sumusubok na maglapitin silang dalawa. "Ate Mariana, nitong mga nakaraan ay palaging nagtatanong si kuya sa akin tungkol sa 'yo sa tuwing tumatawag siya. Tinanong ko nga siya kung bakit hindi ka na lang niya tawagan ng diretso, pero hindi niya ako sinagot. Sa tibgin ko ay nahihiya lang ang kuya ko! " "Hindi totoo' yan." nagpanggap na galit si Mavros. "Hindi ako nagsasabi ng hindi totoo!" ani Maxine. Lumapit si Maxine mula sa backseat at inilapit ang bibig sa tainga ni Ma
Nagbago ng matindi ang itura ni Diana at agad na tinulungan si Tyson upang makatayo, "Tyson, ano bang ginagawa mo?" Kumakatok ang kanyang asawa sa pintuan ng ibang babae sa harap niya. Ano ba 'yan, nakakahiya! "Hindi." lasing na talaga si Tyson at namumula na ang buong mukha, ngunit tumanggi oa rin itong umalis. "Ito ang bahay ni Miss Ramirez, dapat ay mahimasmasan ka na." naging mababa ang tono ni Diana. Ngunit isa pa rin siyang babae kahit papano, at di hamak na matangkad si Tyson at mabigat, nakahawak rin ito sa pinto ng apartment ni Mariana at ayaw talagang umalis." Pagkatapos ng ilang sandali ay nawalan ng lakas ang pagod na mga braso ni Diana at malakas na bumagsak si Tyson sa sahig. Ni man lang nagising si Tyson dahil sa pagbagsak, at patuloy lang ito sa pagbulong ng kung ano-ano, "Mariana! Buksan mo ang pinto! Buksan mo ang pinto!" "Tyson! Tignan mo akong mabuti!" lumakas ang tinig ni Diana at malamig na tumingin kay Tyson. Halata namang wala ka talagang m
Ikinuyom ni Maxine ang kanyang mga kamao, "Si ate Mariana..." sambit niya sa nanginginig na boses. "Oo, si Ate Mariana, inabot niya ang kamay niya sa 'yo, at nakasakay ka bangka na' yon. Lumulutang bangka na iyon sa ibabaw ng dagat, at hinangin ka palayo. Naaalala mo pa ba kung bakit ka lumitaw sa dagat?" "May, may hinahanap ako." "Okay, nakita mo na siya, kasama mo na siya. Ngayon may kasama kang dalawang tao, si Mariana ang isa at ang isa naman ay ang taong hinahanap mo." Kumunot ang noo ni Maxine, "Hindi, hindi, isang tao lang naroon." Ilang sandaling natigilan si Mariana, "Sige, hindi mo nahanap ang tao na iyon, patuloy na lumulutang ang bangka na sinasakyan mo, at nakita mong napakaraming bangka ang lumutang sa paligid na papalit sa maliit na bangka na sinasakyan mo. Ano sa tingin mo ang gusto nilang gawin?" agad niyang tanong. "Pagpatay!" matalim ang boses ni Maxine, "Gusto nilang pumatay ng tao!" "Sa pagkakataon na ito ay nakaamoy ka ng isang halimuyak, na
"Dumating ang mga pulis at dinakip si Tyson kanina lang, sinasabi nila na nag-trespass daw siya!" balisang sambit ni Diana. "Hindi ba ay nandito lang naman si Tyson sa bahay ng buong oras. Paano siya makakapag-trespass?" "Pagkatapos ng hapunan, wala na sa katinuan si Tyson. Lumabas siya mag-ida noong bago mag-alas onse. Tinanong ko siya pero hindi niya sinabi sa akin kung saan siya pupunta." naalala ni Diana ang talunang mukha ni Tyson kanina, at agad siyang nagkaroon ng hinuha. Maaari kayang doon ito nagtungo? Sa A University. Nakatanggap ng mensahe si Mariana sa kaniyang email mula kay Nova Castro. Mula nang basahin ni Nova Castro ang papel niya noong nakaraan, madalas nang mag-usap ang dalawa sa email tungkol sa mga research sa sikolohiya. Tungkol sa publication ng papel
Palagi niyang nararamdaman na may nananakit sa kanya, at lahat ng nakikita niya ay masamang tao. Ngunit palagi niyang nararamdaman na hindi ito kasing simple lang ng pagkidnap. "Matagal kong hinanap si Max matapos siyang dukutin. Nang sa wakas ay natagpuan ko na siya, para siyang isang baliw noong araw na iyon, at hindi niya ako nakilala. Ilang araw siyang nag-collapse at umiiyak tuwing gabi dahil sa sobrang takot." Bahagyang kumunot ang noo ni Mariana, "Anong nangyari? Hindi kaya si Maxine ay..." Walang magawang ngumiti si Mavros, "Hindi, nakita lang niya ang mga taong iyon na nagpapahirap ng mga tao, nakinig siya sa lahat ng uri ng pqg-daing, at hinarap ang mga dugo na nasa lupa. Sinabi niya sa psychologist na sa sandaling ipinikit niya ang mga mata niya, nakikita niya ang dugo at ang buong mundo ay kulay pula. Pagkatapos, tuluyan siyang nag-collapse at na-coma sa loob ng ilang araw. Nang magising
Ang pamilya Ruiz ay hindi mapayapa nang gabing iyon dahil nakarinig si Kaena ng isang bulung-bulungan. Mabilis niyang itinutok ang screen ng kanyang telepono sa tatlong tao sa hapag kainan, "Mama! Kuya, hipag, tingnan ninyo!" Sa screen, isang lalaki at isang babae ang sumasayaw. Niyakap nila ang isa't isa, at lumilipad ang palda ng babae. Maraming tao ang sumasayaw sa paligid nila, ngunit nakita pa rin ni Tyson na ito ay sina Mariana at Mavros sa isang sulyap lang. Nanginig ang kanyang hawak na mga chopstick para sa pagpulot ng pagkain, at tahimik siyang uminom ng isang higop ng sabaw. Nakita ni Diana ang kanyang ekspresyon. "Hindi naman ito isang kakaiba na bagay. Hindi ba ay palagi naman silang magkasama?" sambit niya nang may iniisip. Inihagis ng ina ni Tyson ang mga chopstick sa galit at malamig na bumuntong hininga. "Kung ako ang tatanungin mo, hiniwalayan ka kaagad ni Mariana at hinahalik-halikan niya ang pamilya Torres. Hindi ka pa rin naniniwala na niloko ka niya
"Kung sina Miss Serrano at ang iba pang mga babae ay magpapatuloy sa pag-tsimis at pagsabi ng walang katuturan, kakailangin ko muna kayong paalisin." "Tara na." naglakad palayo sina Miss Serrano nang may malungkot na mukha. Ipinagpatuloy ni Mariana na ibaba ang kanyang ulo. Hindi talaga niya alam kung oaani niya dapat harapin si Mavros at kung ano ang sinabi niya. Tumitig siya sa sulok ng kaniyang palda at sa tip ng kaniyang mga sapatos, hindi alam kung ano ang eksoresyon ang gagawin. "Muntik ka na naman nasangkit sa gulo. Ayos ka lang ba?" marahang tanong ni Mavros. Nang makitang hindi tumugon si Mariana, tinawag niya itong muli. "Yan Yan?" "Ah? Nakikinig ako. Ayos lang ako." sabit niya nang wala sa kaniyang isip. Ang gusot na sinulid sa kanyang dibdib ay nagkasabit sa lahat ng direksyon. Habang pinag-iisipan niya ito, mas lumalaki ang sinulid. Ano ang ibig sabihin ni Mavros? "Bakit natutulala ka? Mamaya ay magsisimula na ang handaan. Pwede ko bang anyayahan si Yan
Malaya tulad ng isang ibon ang tumutugtog sa loob ng bulwagan, malambing na magaan na musika, ang piramide ng mga baso ng alak ay kumikinang sa ilalim ng liwanag, at ang mga batang babae sa bulwagan ay nag-uusap at nagtatawanan sa mga mamahaling mga bestida. Nakatayo sila sa ilalim ng spotlight, at ang mga alahas sa kanilang mga katawan ay pinalamutian sila ng pinaka nakakasilaw na liwanag. Si Mariana sa isang sulok ay nakasuot ng masikip na itim na velvet na damit. Bilang isang namumukod-tanging Filipino dress designer noong ika-20 siglo, perpektong na-highlight ng damit na ito ang klasikal na pagka-elegante ng mga babaeng pilipino. Siya ay hindi kailanman nagsuot ng anumang nakasisilaw na alahas, ngunit nakasuot lamang ng isang esmeralda na kwintas, na puno ng kagandahan. Si Maxine sa tabi niya ay nakasuot ng prinsesa na bestida at may hawak na panghimagas sa kanyang mga kamay. Bagaman siya ang host ng isang normal na piging, ang kanyang mga mata ay puno ng hindi nararapat