"W-What happened?" Narinig niyang nag-aalalang tanong ni Zeth kay Marga. The woman is crying in his arms. "S-Si Papa, Zeth, n-nasa ospital. Inatake siya sa puso.""Huh?" Kumawala ito mula sa babae."Kumusta ngayon ang Papa mo?" "H-He's not in stable condition. Ang sabi ng Doctor, masyado siyang na-stress sa mga nangyari kaya siya inatake. Please bumalik ka na. Ang mga trabahante sinabotahe ang planta. Kailangan ka namin sa Buenavista. Please, bumalik ka na..Hindi ko na alam kung paano ko sila iha-handle. I need you there."Kahit medyo may kalayuan, kita niya na biglang hindi naging palagay ang mata ni Zeth. Maybe he's confused whether to stay or to go with Marga.Mariin siyang nagtiimbagang. Her blood is boiling seeing them like this. Muli na namang nanariwa sa ala-ala niya ang narinig niya ng gabing iyon. And how dare them to play and hurt her like this!"Marge, hindi na ako ang abogado ng Papa mo. Si attorney Solano dapat ang pinuntahan mo. Siya na ngayon ang bagong abogado ng
Hindi niya alam kung ano ang ibig sabihin ni ma'am Aurora sa sinabi nito. It left her puzzle. Sinabi nito at siniguro na mahal siya ni Zeth. She wanted to laugh at it. Paano mangyayari iyon kung siya mismo ang nakarinig ng totoo?Ang pagsama at pagpili nito kay Marga kanina ay isang malaking patunay sa katotohanang iyon.She don't want to hope for it anymore. Oo, mahal niya ito. Mahal na mahal. Pero pagod na siyang masaktan. Pagod na siyang umasa na pwede silang dalawa.Dahil hindi talaga. Hindi sila para sa isa't-isa. Maybe some things were really not meant for each other, at isa sila sa mga iyon. Malungkot niyang minasdan ang anak na mahimbing na natutulog sa crib. "Baby, I'm sorry. Patawarin mo si Mama, kung hindi kita mabibigyan ng kumpleto at masayang pamilya. Magkaganoon man, mahal na mahal ka namin ng Papa mo. At hindi iyon magbabago kahit na kailan."She whisper with fondness in her eyes. Sa ngayon, hindi niya pa alam kung ano ang magiging set-up nila ni Zeth pagdating sa
AUTHOR'S NOTE:Sa lahat po ng sumubaybay sa kwentong pag-ibig nina Zeth at Drey, maraming-maraming salamat po. Matagal man bago ko natapos ang novelang ito, hindi ninyo pa rin ako iniwan. Dahil doon kaya abot-langit ang pasasalamat ko sa inyong lahat. After this, may epilogue pa po akong ilalagay. POV ni Zeth. At may bago rin po akong story na ipu-publish, title niya po is 'FATED TO LOVE YOU, MY PRINCE' Kasali siya sa contest ni GN. Sana suportahan ninyo rin po ang bago kong akdang iyon.Muli, maraming-maraming salamat sa inyong lahat...>>>>"A-Ano ang g-ginagawa natin dito?" Kunot noo niyang tanong saka nagtatakang bumaling kay Zeth matapos na makita ang lugar na pinagdalhan nito sa kanya. Hindi ito sumagot. Bumaba ito mula sa driver seat saka umikot papunta sa kabilang bahagi ng sasakyan kung saan siya nakaupo at binuksan ang pinto.Naglapat ito ng labi saka ini-abot ang kamay sa kanya. "Come... Naghihintay na si Judge Herrera sa loob." From his hand, she darted her
AUTHOR'S NOTE:So this is it. The final chapter. Again, thank you dahil sinamahan ninyo si Zeth at Drey sa journey ng kanilang kwentong pag-ibig. At gaya ng pagsubaybay ninyo sa kuwento nila, hinihiling ko rin na sana samahan ninyo rin at subaybayan ang bagong kwentong pag-ibig na sinusulat ko.Ang kwento nina Prince Dylan at ni Serie sa Fated to Love You, My Prince'.Hanggang sa muli. Mahal ko po kayo....>>>>>>"Gusto kong malaman kung paanong naging mama mo si ma'am Aurora? How about nanay Zeny?" Tanong niya saka bahagya itong nilingon.They are at a private resort. Doon siya nito dinala matapos ang kasal nila kanina. At ngayon ay nasa terrace sila ng villa at sabay na minamasdan ang kalangitan na puno ng mga bituin.He is resting his body at the couch at siya naman ay nasa ibabaw ng katawan nito na nakasandal. They are both wrapped in a blanket while Zeth arms is tightly wrapped around her. "Si Mama ang biological mother ko. Si inay naman ang nagpalaki sa akin. Minah
Madilim, magulo, mausok at maingay. Iyon ang senaryong bumungad sa kanya pagkapasok na pagkapasok pa lamang niya sa lugar na iyon. Tiningnan niya ang kanyang wristwatch, alas ocho y kinse na ng gabi. Kung para sa iba, oras na iyon ng pagtulog o kaya'y pagsisiyesta.. Para sa kanila ang oras na iyon ay indikasyon pa lang ng pagsisimula ng kanilang gabi. Nagmadali siyang pumasok sa kwartong nagsisilbing dressing room nila. Nadatnan niya pa sina Stefanie at Mae doon na abala sa pag me-make-up. "Akala ko hindi ka na makakapasok ngayon, may nangyari na naman ba?" Si Stefanie na tinapunan siya ng tingin. Umiling siya. "Wala naman, hindi lang ako nakauwi ng maaga. Marami kasing customer sa coffee shop." sagot niya saka tinungo ang silyang nakatalaga sa kanya. Sa gilid non ay naroon na ang damit na isusuot niya para sa gabing iyon. Tulad rin iyon ng suot ng dalawang kasama. "Kung bakit ba kasi pinagtiyatiyagaan mo pang magtrabaho doon
Inalis niya sa isip ang posibilidad na isa iyon panaginip. She's sure now that it wasn't a dream or hallucination when Gen. Tamayo introduce him to them. Napilitan siyang tumayo ng dumating na sa puntong ipapakilala na siya ng Heneral dito kahit nanginginig ang kanyang mga tuhod. With dark piercing eyes, he stood infront of her. Walang kangiti-ngiti sa mga labi. Obviously, naalala rin siya nito. She smile bitterly. Paano siya nito makakalimutan kung siya ang pinakamalaking pagkakamali na nangyari sa buhay nito? "Andrea, this is Attorney Zethrius Miranda, a dearest friend and also my lawyer. Zeth this is Andrea, a very dear friend too." pagpapakilala ng Heneral habang namumungay ang mga matang nakatingin sa kanya. She swallowed hard. Biglang-bigla ay parang nabingi siya. The inside of the room suddenly seems dark. Kasing dilim ng aura ng
"Are you sure you can make him fall inlove with you?" Puno ng pagdududang ngisi sa kanya ng kanyang mga kaibigan. It was their breaktime and the five of them were sitting on the bench at the back of their campus na nasa ilalim ng malaking punong talisay. They are daring her since yesterday. Or should she say she was daring them since yesterday. "He was as cold as the artic ice.. as serious as the cold night. Parang hindi nga iyon marunong ngumiti. And then here you are telling us that you can make him fall for you." Taas kilay na sabi ni Jayla. "Ang sabi ni Cianna, wala daw sa vocabulary ni Zeth ang babae. Wala daw iyon ka inte-interest.. Kita mo naman the other day di ba? He just treat you like a passing wind when you tried to make pa-cute at him.." Si Vera. "Focus iyon sa pag aaral.." kibit-balikat lang ni Marga. They are all trying to discourage
"Hi Drey.." Agad na bati ng isa sa mga kaibigan ni Zethrius. Kung tama ang pagkakatanda niya. Carlo yata ang pangalan nito. He was smiling at her as if he wasn't talking trash behind her back. Ito yung nagsabi kahapon na mukhang payag siya sa all the way.Lihim siyang umismid pero siyempre hindi niya iyon ipinakita. Tumigil siya sa harap ng mga ito."Oh, hi.." she make it sound as if hindi niya inaasahan na naroroon ang mga ito."Mag-isa ka lang ba?" tanong muli nito.Ngumiti siya saka umiling. She then darted her eyes on their table na sinundan naman nito. "No, I'm with my friends.""I thought you're alone," he chuckled. "Yayayain sana kitang maki-join sa amin." dugtong nito saka pilyong tiningnan si Zethrius.She darted her eyes on him too."Hi Zeth.." she greeted him and smile sweetly.Lihim siyang nagtaas-ki
AUTHOR'S NOTE:So this is it. The final chapter. Again, thank you dahil sinamahan ninyo si Zeth at Drey sa journey ng kanilang kwentong pag-ibig. At gaya ng pagsubaybay ninyo sa kuwento nila, hinihiling ko rin na sana samahan ninyo rin at subaybayan ang bagong kwentong pag-ibig na sinusulat ko.Ang kwento nina Prince Dylan at ni Serie sa Fated to Love You, My Prince'.Hanggang sa muli. Mahal ko po kayo....>>>>>>"Gusto kong malaman kung paanong naging mama mo si ma'am Aurora? How about nanay Zeny?" Tanong niya saka bahagya itong nilingon.They are at a private resort. Doon siya nito dinala matapos ang kasal nila kanina. At ngayon ay nasa terrace sila ng villa at sabay na minamasdan ang kalangitan na puno ng mga bituin.He is resting his body at the couch at siya naman ay nasa ibabaw ng katawan nito na nakasandal. They are both wrapped in a blanket while Zeth arms is tightly wrapped around her. "Si Mama ang biological mother ko. Si inay naman ang nagpalaki sa akin. Minah
AUTHOR'S NOTE:Sa lahat po ng sumubaybay sa kwentong pag-ibig nina Zeth at Drey, maraming-maraming salamat po. Matagal man bago ko natapos ang novelang ito, hindi ninyo pa rin ako iniwan. Dahil doon kaya abot-langit ang pasasalamat ko sa inyong lahat. After this, may epilogue pa po akong ilalagay. POV ni Zeth. At may bago rin po akong story na ipu-publish, title niya po is 'FATED TO LOVE YOU, MY PRINCE' Kasali siya sa contest ni GN. Sana suportahan ninyo rin po ang bago kong akdang iyon.Muli, maraming-maraming salamat sa inyong lahat...>>>>"A-Ano ang g-ginagawa natin dito?" Kunot noo niyang tanong saka nagtatakang bumaling kay Zeth matapos na makita ang lugar na pinagdalhan nito sa kanya. Hindi ito sumagot. Bumaba ito mula sa driver seat saka umikot papunta sa kabilang bahagi ng sasakyan kung saan siya nakaupo at binuksan ang pinto.Naglapat ito ng labi saka ini-abot ang kamay sa kanya. "Come... Naghihintay na si Judge Herrera sa loob." From his hand, she darted her
Hindi niya alam kung ano ang ibig sabihin ni ma'am Aurora sa sinabi nito. It left her puzzle. Sinabi nito at siniguro na mahal siya ni Zeth. She wanted to laugh at it. Paano mangyayari iyon kung siya mismo ang nakarinig ng totoo?Ang pagsama at pagpili nito kay Marga kanina ay isang malaking patunay sa katotohanang iyon.She don't want to hope for it anymore. Oo, mahal niya ito. Mahal na mahal. Pero pagod na siyang masaktan. Pagod na siyang umasa na pwede silang dalawa.Dahil hindi talaga. Hindi sila para sa isa't-isa. Maybe some things were really not meant for each other, at isa sila sa mga iyon. Malungkot niyang minasdan ang anak na mahimbing na natutulog sa crib. "Baby, I'm sorry. Patawarin mo si Mama, kung hindi kita mabibigyan ng kumpleto at masayang pamilya. Magkaganoon man, mahal na mahal ka namin ng Papa mo. At hindi iyon magbabago kahit na kailan."She whisper with fondness in her eyes. Sa ngayon, hindi niya pa alam kung ano ang magiging set-up nila ni Zeth pagdating sa
"W-What happened?" Narinig niyang nag-aalalang tanong ni Zeth kay Marga. The woman is crying in his arms. "S-Si Papa, Zeth, n-nasa ospital. Inatake siya sa puso.""Huh?" Kumawala ito mula sa babae."Kumusta ngayon ang Papa mo?" "H-He's not in stable condition. Ang sabi ng Doctor, masyado siyang na-stress sa mga nangyari kaya siya inatake. Please bumalik ka na. Ang mga trabahante sinabotahe ang planta. Kailangan ka namin sa Buenavista. Please, bumalik ka na..Hindi ko na alam kung paano ko sila iha-handle. I need you there."Kahit medyo may kalayuan, kita niya na biglang hindi naging palagay ang mata ni Zeth. Maybe he's confused whether to stay or to go with Marga.Mariin siyang nagtiimbagang. Her blood is boiling seeing them like this. Muli na namang nanariwa sa ala-ala niya ang narinig niya ng gabing iyon. And how dare them to play and hurt her like this!"Marge, hindi na ako ang abogado ng Papa mo. Si attorney Solano dapat ang pinuntahan mo. Siya na ngayon ang bagong abogado ng
"B-Bakit dito?" Hilaw niyang tanong ng makita ang tumambad na silid sa kanya. Hindi na niya kailangan itanong para malaman na kwarto nito ang kinaroroonan nila ngayon.Matapos na ma discharge sa ospital, idiniretso siya nito sa mansion ng mga Dela Vega. Hindi na ito pumayag na bumalik pa sila sa apartment. "Ipapakuha ko nalang ang mga gamit ninyo nina Yaya Rosing at Daisy doon sa apartment ninyo. From now on, doon na kayo sa mansion titira." Sabi nito kanina habang isinisilid niya ang kanyang mga gamit sa bag.After two days of staying in the hospital, makakauwi na rin siya a wakas, but to her shocked, ito ang maririnig niya.Nagkatinginan sila ni Yaya Rosing na noo'y nakaupo sa couch at buhat si Kai.Inis siyang muling ibinaling ang tingin sa lalake."You decided this without even consulting me? Sino ka para gawin iyon huh?" Ikiniling nito ang ulo saka sarkastiko siyang tiningnan. "Nakalimutan mo na yata, I'm the father of your child." "I clearly knew that. Hindi ko naman itinan
Puting kapaligiran ang unti-unting nasilayan niya ng imulat niya ang kanyang mga mata. Dahan-dahan niyang inikot ang tingin at napagtantong nasa isang silid na siya.Isang tila hotel na silid.Sinubukan niyang i-angat ang katawan para sana bumangon ng biglang bumukas ang pinto."Gising ka na pala.."She darted her eyes on the door direction and saw Zeth walking towards her bed.Ikiniling niya ang ulo at bahagyang kumunot ang noo. Mga anag-ag ng nagdaang gabi ang biglang pumasok sa kanyang ala-ala.Ang natataranta at nag-aalalang mukha nito habang mahigpit na hawak ang kanyang kamay at binibigyan siya ng lakas ng loob.So, he's really real. Kasama niya talaga ito kagabi habang nanganganak siya.Pero bakit hindi na niya makita sa mukha nito ngayon ang emosyong nasa mga mata nito kagabi? All she can see in his eyes now is torment and pain at mga panunumbat."N-Nasaan ang baby ko?" Mahinang tanong niya saka nagtangkang bumangon. Hindi siya makatingin ng diretso sa mga mata nito.Sa kabi
"Anong nangyari kay Dre-- Diyos ko!"Nanlalaki ang mga matang sambit ni Yaya Rosing ng makitang nagmamadali at halos takbuhan ni Zeth ang pagitan ng bulwagan at pinto habang karga siya. Mas lalo itong nataranta ng mapadako ang mga mata sa bandang hita niya at makitang puno na ng dugo ang kanyang suot na damit.Nagtatakbo rin silang sinalubong ni ma'am Aurora. At tulad ni Yaya Rosing ay nanlaki rin ang mga mata nito ng makita ang ayos niya."Oh my God!" "Mama, tawagan ninyo si Doctora Mendez, tell them to be ready and wait for us infront of the hospital. Dadalhin ko doon si Drey!" Zeth said breathlessly with out stopping. Tuloy-tuloy ang nagmamadali nitong mga paa papunta sa pinto."Huh? Ah.. Oo.. Oo.." She closed her eyes tight at mas lalo pang nangunyapit kay Zeth. Pigil na pigil niya ang mapaiyak sa sakit na nararamdaman."Aghh.."Ngunit sa huli, hindi pa rin niya napigilan ang mapadaing. Ang sakit talaga!"K-Konting tiis lang, hmm? We're going to the hospital." Hinihingal niton
"N-Naku, pasensiya na ma'am, hindi ko po sinasadya. Ayos lang po ba kayo?" Natatarantang sabi ng waiter sa kanya. Tiningnan siya nito, pagkunwa'y sa mga nabasag na baso sa bandang paanan niya. "Pasensiya na po talaga..." Ulit nito, pagkunwa'y dali-daling yumuko para pulutin ang bubog. "Huwag po muna kayong gumalaw, lilinisin ko po muna ang sahig.""Drey!"Dinig niya ang sigaw na iyon ni ma'am Aurora. Hindi man siya umangat ng tingin, alam niyang papunta na ito sa direksyon nila. Sa di malamang gagawin, yumuko siya at tinangkang tulungan ang waiter. Iwas na iwas niyang i-angat ang mga mata."Naku ma'am, ako na po.. hindi ninyo na po kailangan gawin ito. Baka masugatan po kayo at--""What the hell are you doing, Drey?" Hangos na dating ni ma'am Aurora. "Kumuha kayo ng dustpan at walis. Bilis.." Utos nito sa dumaang waiter bago muling ibinaling sa kanya ang mga mata. "Tumayo ka diyan at huwag na munang gumalaw, baka matapakan mo ang mga bubog." Puno ng pag-aalalang dugtong nito. She
--ZETHRIUS--"Santa Monica?" Napakunot ang kanyang noo ng marinig ang sinabing iyon ng kausap niya sa kabilang linya. "Yes, attorney Miranda. I investigate and look throughly. Nasa Santa Monica nga po ngayon si Miss Monteville kasama ng kanyang kapatid at ina-inahan."Tumiim ang kanyang labi at nagtagis ang kanyang bagang."Are you sure about it?" Matigas niyang tanong."Yes, I'm very sure of it. They are renting a two bedroom apartment downtown, at kasalukuyang nagtatrabaho si miss Monteville sa Dela Vega interprises bilang sekretarya ni Mrs. Aurora Dela Vega. I'll send you the address and--""No need to do that, detective Samonte. I know the address." Tiim pa rin ang labing sabi niya pagkunwa'y pinutol na ang tawag. Mahigpit siyang napahawak sa manibela ng kanyang sasakyan at tiim ang mga matang itinuon sa harap. The sun is already settling, nagkukulay kahel na ang buong kapaligiran. It was a beautiful scenery, and yet hindi niya ma-appreciate ang kagandahang iyon. "Damn you, An