VERONIKKA ELYSE LAURIEL "Touch her again and you'll rot in jail." Nanginig ako sa malamig niyang boses. Nagsitaasan pa ang mga balahibo ko sa katawan dahil sa boses niyang iyon. Halos matumba ako nang marinig ko ang boses ni Elio. Napatingin ako sa gilid ko at nakita ko ang galit na galit niyang pagmumukha. "E-Elio..." Tawag ko sa kanya. Binitawan niya naman ang kamay ni Ate Mina at napatingin saakin. Marahan niyang hinahaplos ang pisngi ko pero napangiwi ako dahil sa sakit. Lumambot naman ang ekspresyon ni Elio. Bigla akong nakaramdam ng takot. Takot para kay Elio. Kaagad kong hinila si Elio palikod ko nang makita ang tingin ni Kuya sa kanya. He's observing him! Even Ate Mina's intensively looking at him. The tension in the air was palpable. Elio fixed his gaze on Ate Mina, a silent threat evident in his eyes. I adjusted my position, trying to calm myself down. I could feel my body still trembling. Hinila ko palayo si Elio sa lugar na iyon. Naririnig ko pa ang pagtawag ni
Warning: This chapter includes explicit sexual content and discussions of intimacy between characters. Reader discretion is advised.VERONIKKA ELYSE LAURIERNaghanda ako ng makakain para kay Elio, abala naman si Tita na nagliligpit ng mga pinamili ni Elio para sa kanila. Pagbalik ko ay nagtatawanan na sila mama at Elio."Nako, napakabait naman na bata itong si Elio, Nika." Komento ni mama. Napatingin ako kay Elio na nahihiyang kinakamot ang batok sa sinabi ni mama tungkol sa kanya."Kailan kasal?" Tanong niya pa."I will marry her as soon as possible, ma if... Gusto na ni Nika." Sagot ni Elio at hinawakan ang kamay ni mama.Napakagat naman ako ng labi habang pinapatong ang food tray sa gilid at inabot kay Elio ang ice tea.Nagkwentuhan lang kami, daming tanong ni mama. Kung saan daw kami nagkita, kung paano daw kami nagkainlaban, etc. Sinasagot naman ni Elio iyon."Actually, I already have kids, ma." Napatingin si mama saakin, at kay Elio."Tapos?" Tanong ni mama."Their mother died on
Halos limang araw nang huli naming pagkikita ni Elio, nakauwi narin si Haven, kaya kasama namin ang magkakapatid sa bahay ni mama. Ilang araw naring nanggugulo si Kuya, pero dahil sa mga bodyguards na inatasan ni Elio ay nanatili kaming ligtas. "Ven, maghanda ka na ng makakain," utos ni Tita kay Ven. Nakita ko namang busy si Ven sa pag-aayos ng mga gamit, kaya ako na ang nag presenta na maghanda ng hapunan. Nang matapos ako ay kaagad ko din silang tinawag. "Tita kanina pa nagri-ring cellphone mo." Sabi ni Ven. Kaagad akong lumakad papuntang sala pero nabigla ako nang bumukas ang pintuan ng bahay namin at pumasok doon si Elio kasama ang mga bata. "Mommy!" The twins greeted with such enthusiasm. Kaagad kong niyakap ang mga bata at naluha dahil sobrang miss na miss ko na sila. "What are you doing here, babies?" Nalilitong sabi ko. Napatingin naman ako kay Elio na kinakamot ang kanyang batok. Pero mas nagulat ako nang magpagupit siya ng buhok. Maikli na iyon at malinis tignan
Nakarating kami sa spring resort nila dito sa Laguna. Dahan-dahan kaming inaalalayan ng tauhan ni Elio. Kaagad namang napatakbo ang mga bata papasok ng hotel, sumunod sa kanila si Haven at Harvin habang huli naman kami ni Elio. Nasa bewang ko ang kamay ni Elio habang naglalakad kami papuntang hotel. Sobrang saya ng puso ko na makitang masaya ang mga bata. All I could think is their happiness and nothing more. "Raine's school can accept transferees, baby." Napatingin ako kay Elio nang magsalita siya. "Raine?" Tanong ko, kunot ang noo at naniningkit ang mga mata. Tumawa naman siya tsaka niya ginulo ang buhok ko. "She's my cousin, don't be jealous." Napanguso naman ako sa sinabi niya, "hindi ah!" "Tingin mo palang, baby parang mangangain na ng tao." Aniya sabay tawa. Mas lalong sumama ang tingin ko kay Elio tsaka nahampas ang tyan niya. "Ouch! Ang sadista talaga!" Reklamo niya pero natatawa na parang baliw. "Palaasar ka kasi," ani ko sabay irap. "Pero 'yung school?" Tanong
Warning: This chapter includes explicit sexual content and discussions of intimacy between characters. Reader discretion is advised. VERONIKKA ELYSE LAURIER Nakababad na kami ngayon ni Elio sa spring, dinaramdam ang moment naming dalawa ngayon. Nakasandal ako sa dibdib niya habang parehong hubo't hubad. Wala kasi akong suot na upper underwear dahil patulog na sana iyon nang nagkaayaan ang mga bata na maligo kaya binantayan ko sila. Hinubad din kaagad ni Elio ang suot kong panty nang makalubog sa tubig. Dinadampi niya ang kanyang labi sa leeg ko pababa sa balikat at kamay. Napapikit ako para damhin ang bawat halik na binibigay niya, at para narin damhin ang paligid. Tanging mga tunog ng insekto at tubig ang naririnig namin sa lugar namin ngayon. Mga alitaptap na nagbibigay ng ilaw saaming dalawa. Gumapang ang kamay ni Elio sa may dibdib ko at pinaglaruan niya iyon. Halos mawalan ako ng hininga sa sarap at init ng kanyang kamay. Mas lalong nagpapinit saamin ang mainit na tubig mula
Napasandal ako sa lababo at kaagad naman akong inalalayan ni Elio para makaupo."Are you okay, baby?" Nag-aalalang tanong niya.Napalinga-linga ako para hanapin ang cellphone at nakita kong hawak na ni Elio iyon kaya kaagad kong hinablot iyon at tumawag sa bahay."T-Tita... Okay lang po ba si mama? Kayo? Ayos lang po ba kayo?" Sunod-sunod kong tanong kay Tita."Oo, Nika. Ayos lang kami, ano ba iyon? Madaling araw na, iha."Kaagad akong napahilot sa sentido ko nang malaman kong ayos lang sila tita, lalo na si mama. I feel relieved. Nag-usap lang kami saglit ni Tita, pero hindi ko na pinaalam pa ang pagtawag ni papa saakin, para hindi na sila magkagulo roon lalo na't wala ako."Si papa," sabi ko kay Elio nang mailapag niya sa lamesa ang iniinit naming pagkain kanina."Bakit? Is there's something happened?" Nag-aalala niyang tanong. Umupo siya sa tabi ko habang hawak parin ang nanginginig kong mga kamay.Hindi parin kumakalma iyon simula nang marinig ko ang boses ni papa. Naaalala ko laha
VERONIKKA ELYSE LAURIERElio became extra careful about taking care of me. He even wanted me to stop working just to take care of me. And I don't want to stop, kaya naman ay sinamahan narin ako sa ospital, hindi para maging resident doctor—kundi maging chaperone ko.Kakatapos lang ng exam niya last week, at November na ngayon sa December pa ang results ng exam nila. My birthday is coming too, and hindi ko pa nasasabi kay Elio na birthday ko na sa katapusan. 28 to be exact. Wala rin naman akong plano dahil sanay naman akong hindi nag bi-birthday.I'm in my seventh week of pregnancy, and the whole family is happy to hear that Elio and I are pregnant. The twins are happy too, knowing that they will have a little sibling soon.We visited Mama last week, para balitaan siya at maging siya ay masaya para saamin dalawa ni Elio. Mama's been encouraged to do physical therapy, as she wanted to walk me down the aisle. That thought made me cry.It'll be hard for her, but she wanted to do it anyway.
Warning: This chapter includes explicit sexual content and discussions of intimacy between characters. Reader discretion is advised. Umagang-umaga palang ay walang humpay na ang pagsusuka ko sa toilet bowl. Inalalayan naman ako ni Elio, at hinang-hina na ako dahil kahit anong gawin ko ay ayaw kumalma ng sikmura ko, kaya naman nang matapos na akong magsuka ay binuhat ako ni Elio para dalhin sa kama namin. “Can you please stop working, baby? Nag-aalala ako sa’yo. Ayokong may masamang mangyari sa'yo at sa bata. You can take a break for your whole pregnancy. Ako na bahala sa inyong lahat.” Nag-aalalang sabi ni Elio habang hawak ang kamay ko at hinalikan pa iyon. Napanguso ako sa sinabi niya, pero kaagad ding napapikit ng mga mata. “This will take for a while, Elio, but not for the whole pregnancy. Sooner or later, magiging maayos narin ako.” Dahan-dahan kong sabi sa kanya para hindi namin pagmulan ng away. Bumukas ang pintuan ng kwarto namin at pumasok si Vien na umiiyak. “Mommy!” Kaag
ELIO BLAZIEL SIERRA I stared at Nika, who had been unconsciously looking at the window. She’s been like that for days, pero gumagalaw naman ito para asikasuhin kami ni Vlad at mga pamangkin niya. Hindi din ito kumakain ng maayos, kaya nag-aalala ako. It’s like she’s here, but her mind is somewhere else, lost in all the pain and worry. And as much as I wanted to reach out, to help her, I didn’t know how. Pero mas lalo akong nag-aalala sa kanya nang hindi ko man lang ito nakitang umiyak, at pagluksahan ang pagkawala ng anak namin. I didn’t know she could be this strong. Stronger than me, even. Or maybe she’s just pretending to be strong—for me, for Vien, for Vlad, and for Harvin, Haven and Harry. I admire her. I admire every fiber of her being, her resilience, her courage in the face of everything we’re going through. She’s the rock holding us all together, and I’m in awe of her strength. “They took Vien for ransom, Elio.” Eros said as he walking towards me holding his phone. Na p
“Nope. She’s fine, Nika. Vien is fine, safe and sound.” Halos mapatumba ako sa sahig nang marinig kong ligtas si Vien. My baby’s safe. Okay na ako nang malaman kong ligtas si Vien.Ramdam ko namang inalalayan ako ni Harvin. Pero kaagad ko ring inilibot ang tingin ko sa paligid nang unti-unti nang lumalapit ang mga Sierra sa amin, ngunit hindi ko nakita si Eros at Elio.“Si... Si Elio? Where is he? Nasaan ang asawa ko? Wala namang nangyaring masama kay Elio, hindi ba?” sunod-sunod kong tanong. Sobrang basa na ng kamay ko dahil sa kaba at takot. Nanlalambot na rin ang mga tuhod ko kung hindi lang ako inaalalayan ni Harvin at ni Ate Lily, paniguradong nasa sahig na ako ngayon.Nagkatinginan sila Kuya Errol at Kuya Reid, huminga naman ng malalim si Kuya Emman tsaka lumakad naman papasok si Kuya Ezekiel kasama si Kuya Ravi para tabihan ang mga asawa nito. Anong nangyayari?Kaagad na nagsialisan na ang mga sasakyan para iparada iyon sa parking lot, pero hindi ko pa rin nakikita si Elio.“
VERONIKKA ELYSE LAURIERI stared unconsciously at the window. The pain... The hurt... The lose of my unborn child... Vienna’s missing... Elio’s got hurt... I got hurt... Harvin and Haven got hurt emotionally... Why? Bakit kailangan namin pagdaanan ang lahat ng ito?Paano... Paano ko tatanggapin ang lahat ng iyon? Ang hirap. Ang hirap dahil ako ang puno’t dulo ng lahat ng mga nangyayari sa pamilya ni Elio.My brother... Kidnapped Vien... His own blood... How... How can he do that? How could he kill his unborn nephew or niece that easily? How could he do that to me? Pagkatapos kong ibigay ang lahat sa kanya? Pagkatapos kong magpakatanga para sa mga luho niya at ng asawa niya, ganito ang ibabalik nila sa akin? How could they? What did I do wrong to be treated this bad? Fvk. Pagod na ako sa buhay ko. Akala ko magiging masaya na ako sa piling ni Elio dahil pinasaya niya naman ako ng tunay at minahal ng labis... Bakit... Bakit sa tuwing masayang-masaya na ako ay doon lang kukunin ng diyos
ELIO BLAZIEL SIERRAI woke up when I heard a loud siren. Pagdilat ko, nakaramdam naman ako ng pananakit ng katawan, but I eventually came back to my senses when I realized that my wife and my daughter is with me.Pero pagtingin ko sa likuran ko ay wala na si Vienna. I panicked.“One... Two... Three!” I heard the rescuers counting before trying to pry open the door where we were trapped. Naririnig ko ang lakas ng pagtulak at paghila nila, pero tila nahihirapan sila. The door creaked, but it wouldn’t budge right away. Kung nahihirapan silang buksan iyon, where’s my daughter? Where’s my Vienna?!“Vien...” my voice cracked as I whispered her name, the fear growing more intense. I didn’t want to believe the worst, but the uncertainty was tearing me apart.Napapikit ako nang mariin nang biglang sumakit ang tagiliran ko. It was sharp, and I couldn't ignore it any longer. I looked down, and there it was—isang malalim na sugat sa tagiliran ko, halos walang tigil iyon sa pagtulo.“Shit...” I m
“Kids! Time to eat!” sigaw ko mula sa kusina at tinawag ang kambal maging ang mga pamangkin ko. Nakita ko namang pumasok si Elio sa kusina, buhat ang dalawang bata. Si Vien na nasa likod ng leeg nito, nakasakay. Habang ginagawa namang dumbbells ni Elio si Vlad. Natawa ako dahil tuwang-tuwa ang mga bata sa ginawa ni Elio. He’s wearing a tank top, and a gray checked pajamas. Kakagising lang. “Good morning, wife,” bati ni Elio nang makalapit ito sa akin, tsaka ako niyakap mula sa likod ko pagtapos niyang ibaba si Vlad at Vienna sa mga upuan nito. Kinilig naman ako sa pagtawag nito ng Wife sa akin. Kasi this time, I’m now his officially wife, at mas nakakakilig iyon. “Good morning, hubby,” I replied with a brimming smile. “Ako na d’yan, kumain ka na,” kaagad na kinuha ni Elio ang sandok na hawak ko at siya na nagsalin ng niluto kong sunny side up eggs sa mga plato. May mga katulong din naman kami, pero mas gusto ko pa rin na ako na naka-focus sa mga kakainin ng buo kong pamil
Four days before Christmas, we headed to London, riding on their private planes. Ang iilang mga pinsan ni Elio ay nauna nang bumiyahe papuntang London, at may mga nahuhuli din, tulad namin. Matagal kasing natapos ang exam nila Harvin kaya nahuli kami. Gusto sanang magpaiwan ni Harvin, pero hindi ako pumayag. This is our family trip together with Monica, Harry, and Haven kasama din ang boyfriend ni Haven na si Daniel. Our first international trip together. Hindi pwedeng hindi siya sasama. Hindi naman makakasama sila Mama at Tita Ali dahil sa may sakit si mama, pero binisita namin sila kahapon dala ang mga regalo para sa kanila.Nakarating kami ng London matapos ang mahabang biyahe, at ako naman ay laging nasusuka dahil sa pagkahilo at alog ng eroplano. Nag-aalala naman sa akin si Elio, kaya wala itong halos pahinga para lang bantayan ako at ang mga bata.Napanganga kami nang may limousine na huminto sa tapat namin. Tumawa naman si Elio dahil sa mga reaksyon namin. Literal kaming lahat
Monica didn't want to come with us to Elio's mansion. Mas gusto niya makasama si mama, kaya dinala namin si Monica roon. Mas kakailanganin niya ng pagmamahal ng isang ina. Nandoon rin naman si Tita Ali na kayang bantayan si Mon. Elio hired a private nurse for mama in case na hindi maalagaan ni Tita kung may mangyaring masama kay Mon. Nag-aalala ako. Monica is not in her right state. We found out that she's been abused by her boyfriend, and the gunshots I heard were from her. Hindi niya kayang isalaysay ang buong pangyayari. She's been too traumatized by her abusive boyfriend and the loss of her child. Kaya pinatingin din namin si Monica sa psychiatrist to help her cure. But as days go by, ilang beses nang nag-commit ng suicide si Monica. Na siyang naaagapan din kaagad ni Tita Ali dahil lagi itong nakabantay sa kanya. May nurse din naman sa bahay kaya mas lalong naagapan iyon. What makes me concerned about is our mother. She's stressing herself over Monica. Natatakot si mama na ba
Kaagad akong napabalik sa sasakyan ko para kunin ang medkit ko. Naghanap narin ako ng telang malinis para maibalot ang bata at malinisan kahit papaano si Monica. At nang makuha ko na lahat ng kakailanganin—except sa tubig dahil ang mga gripo dito ay hindi tumutulo.I did everything I could to save them both. Sht. Hindi ko lubos maisip ang pinagdaanan ni Monica habang naghihinalo ito para lang maipanganak ang kanyang sanggol.Kung nanganganak siya? Ano 'yong narinig kong tunog ng baril? Or am I hallucinating?“Sandali nalang, Monica...”Mas binilisan ko ang pag-aasikaso sa bata at sa kanya. The baby’s pulse is weak, and so is Monica’s pulse. Hirap na hirap akong akayin si Monica habang bitbit ang bata.Sobrang nag-aalala ako sa kalagayan nilang dalawa. Hindi ko alam kung makakaligtas ba sila, but I will do everything to save my sister and my niece.Nang makarating kami sa sasakyan ay inilapag ko muna ang bata sa passenger’s seat, habang si Monica naman ay mabilis kong ipinasok sa loob
VERONIKKA ELYSE LAURIER“And they lived happily after,” I read the last part of the Little Mermaid story.Funny that these kinds of books still exist in our year. Kids are totally enjoying these books, especially Vien, who keeps me asking to read the same book again and again“Mommy, does a happy ending really exist?” Vienna asked while squishing her eyes. Kaagad kong kinuha ang kamay niya dahil nakakasama sa mata ang pagkusot rito.“What do you think?” I asked the little girl instead.Vienna pouted. Cute. I gently pinched her cheek, and she only giggled. “For me, it is, mommy. I want a happy ending for you and Daddy! I really wanted you to be our real mom,” she happily said, despite the drowsiness she felt.“Your mom will be lonely if she hears that from you, Vien,” I gently said while caressing her hair.Napayakap naman ito sa bewang ko at isiniksik ang ulo sa akin. Vlad is already sleeping; he's tired from playing all day; napakakulit kahit na may sakit sa puso.“She’s not here with