Masaya ako sa isipin na gusto na ni Abby na magkaanak kaming dalawa. Nagkaroon ako ng pag- asa na baka mahal na nya ako. Well, hindi naman siguro nya ibibigay sa akin ang kanyang sarili ng paulit- ulit kung wala syang nadarama sa akin. Ang tanong lang kung gaano nya ako kamahal? Kasing tindi ba ng pagmamahal ko sa kanya?Dumaan din sa dagok ang pagsasama namin ni Abby nang nalaman nya na may PCOS sya at hirap syang magbuntis. I was with her, ipinaramdam ko sa kanya na mahal ko sya. Hindi naman nagtagal ang kanyang depression at mabuti nalang na gumaling sya agad. Pangarap ko naman na magkaroon kami ng anak ni Abby. Pero kung kagustuhan ng panginoon na hindi kami magkaroon ng anak, malugod sa puso ko itong tatanggapin, pwede naman kaming mag- ampon. Si Abby lang talaga ang gusto ko. Wala syang kapalit dito sa puso ko.Xander visited me in my shop. Napag- usapan namin ang tungkol sa mga nangyayari, ang ginawa ng parents nila ni Abby, pati na ang 6 months na usapan naming dalawa na paib
(Abby)Kahit naipaliwanag na sa akin ni Xavier ang lahat, at nasabi narin nya na legal talaga kaming mag- asawa, pero hanggang ngayon, hindi parin naghilom ang sugat sa aking puso na nilikha nilang dalawa ni kuya Xander. Galit parin ako sa kanilang dalawa dahil ginawa nilang laruan ang aking damdamin. Lagi akong inuusig ng aking konsensya nung sa pag- aakalang kasalanan ko kung bakit natali si Xavier sa akin. Tapos, pakana pala nilang dalawa ni kuya Xander ang lahat.At dahil nandito parin ako sa bahay nila ni Carlo. Kaya hindi din umuwi si Xavier. May parentahan naman kasing mga maliliit na kwarto na malapit lang. At doon nga sya nagrenta. At dalawang araw na nya akong sinusuyo. Patatawarin ko din naman sya pero hindi muna ngayon. ---Muli ay 'yong pagbigyan, ako'y nagkamaliMuli ay 'yong patawarin, ako'y nagsisisiAlam kong ako'y nangakong 'di na mauulit paAko'y nagkamali sa 'yo, muli ay patawarin moAko ba'y 'yong yayakapin?Nakaraa'y kayang limutinMagtiwalang muli, mahalin mon
(Third Person POV)Nabalikwas ng bangon si Carlo nang nakita nya na may nakatayo sa may pintuan ng kanyang kwarto."Lily!" mulagat nyang sambit. "Anong ginagawa mo dito sa kwarto ko?""Aalis na ako bukas Carlo." sagot nito sa malungkot na tono."Mabuti naman at naisipan mo nang bumalik sa HPR." magaan syang nakahinga. Kasalukuyan kasi syang naka- leave na naman ngayon kaya sya nandito sa kanila. Bago pa nangyari ang eskandalo nung birthday ni Xavier, na- approved na ang leave nya. Hindi lang sya nakapagbakasyon tulad ng plano nya dahil hindi sya mapakali sa sitwasyon nina Abby at Xavier. Hindi naman sya sasaya sa bakasyon nya kung inalala nya ang kaibigan.Idagdag pa ang Lily na 'to. Mabuti nalang at naisipan na nito ang bumalik sa resort. Para mabawasan ang stress nya. Pag nasa malapit kasi ito, hindi nya maipaliwanag ang kanyang damdamin. Galit sya pero hindi naman nya mapigilan na pagmasdan ang maamo nitong mukha."Aalis na ako Carlo, pupunta na ako sa America. At hindi na ako baba
(Abby)Hawak kamay kami ni Xavier na tinahak ang pasilyo papunta sa clinic ni Dr. Micah Robles. Gusto ko lang kasing magpasalamat sa kanyang kabaitan."Just let me be the one to thank her. Okay?""Pero ba----""Hubby, kaya ko 'to. Magpapasalamat lang naman ako." Ani ko sa malambing na boses."Okay I give you 2 minutes to do that.""2 minutes?" laking mata na sambit ko. "Mahaba ang speech ko, hindi kaya ng 2 minutes lang. 5 minutes." "Fine. 3 minutes.""Deal."Pagkatapos namin magkasundo ng aking adorable hubby, agad akong pumasok sa clinic. Plano pa akong harangin ng sekretarya ni Dr. Robles, pero tinaasan ko sya ng kilay kaya wala syang nagawa kundi ang manatiling maupo at nakatingin lang sa akin.Pagbukas ko sa pinto nang opisina ng doctora, sumalubong sa aking paningin silang dalawa ni Rosie. Pag sinusuwerte ka nga naman. Makapagpasalamat pa ako sa kanilang dalawa ng sabay."What are you doing here?" taas kilay na tanong ni Rosie sa akin."Pasyente ako ni Dr. Robles, Rosie. Ikaw a
It's so amazing when someone comes to your life and you expect nothing out of it but suddenly there right in front of you is everything you ever need.----Hindi mapigilan ni Xavier na mapatulo ang kanyang luha habang nakatingin ngayon sa babaeng mahal na mahal nya na naglalakad sa aisle. Hindi naman ito ang unang beses na ikinasal silang dalawa, pero iba pala ang kasiyahan na dulot ngayon alam nyang magkaisa ang kanilang mga puso.-If I die tonight, i´d go with no regretsIf it's in your arms I know thatI was blessedAnd if your eyes are the lastThing that I seeThen I know the beauty heavenHolds for me-But if I make it through, if I live toSee the dayIf I'm with you, I'll know just what to sayThe truth be told, girl you take my myBreath awayEvery minute, every hour, every day-Paano nga ba nagsimula ang lahat? Hindi na nya naalala kung paano isang araw nagising nalang sya na si Abby na ang laman ng kanyang puso't isip. Basta nalang umusbong yon at sa mga paglipas ng mga
(Xavier)Hindi ako mapakali habang naghihintay na lumabas ang doctor mula sa labor room. Para akong langaw na may mapulang puwit at hindi ako mapermi sa isang lugar."Daddy!" napalingon ako sa dalawang bata na ngayon masayang nagtatakbo palapit sa akin. Their name is Hershey and Kisses. Sila ang first born namin ni Abby. They are so beautiful just like their mother. Habang lumalaki sila, mas lalong naalala ko sa kanila ang batang Abby na gustong- gusto kong iuwi sa amin noon. They are now 4 years old. Oo, limang taon na ang nakakalipas at ngayon, Abby is recently giving birth to our 2nd born, at lalaki naman ngayon ang baby namin.Looking back, 5 years ago, sobrang saya namin pareho ni Abby nang nalaman namin na kambal ang ipinagbubuntis nya.I was about to declined the offered to be a furniture designer sa malaking resort sa Thailand, dahil hindi ko kayang iwan ang aking asawa lalo pa't kambal ang kanyang ipinagbubuntis. But then, when Abby knew about the offer, pinilit nya akong ta
Abby)"Kuya Xavier, 3 years na ang nakakalipas mula ng ikinasal si Kuya Xander." nakangiti kong bulalas sa kuya- kuyahan ko na si Xavier. Nakakapit ako sa kanyang balikat. Kasalukuyan namin tinahak ang daan patungo sa inihanda kong room para sa kanya dito sa Hidden Pearl Resort (HPR)."Ikaw, kailan ka magpapakasal?" dagdag ko. Huminto kami sa paglakad. Hinarap ko sya at nagpuppy eyes ako sa kanya."Nandyan ka na naman sa pangungulit mo sa akin kung kailan ako mag- aasawa. Darating din tayo dyan!"nakatawa nyang sabi."Ikaw talaga! Naunahan na kita." nakanguso kong sabi.Totoo naman ito. Nagpo- proposed na kasi sa akin ang boyfriend ko na si Vincent nung isang araw. At bukas nga ang engagement party namin na gaganapin dito sa HPR. 2 years ko ng boyfriend si Vincent. "Kaya nga hindi pa ako nag- aasawa dahil gusto kong mauna ang baby ko."Sandali nyang itinapat ang kanyang daliri sa tungki ng ilong ko.Napasimangot ako. Sa totoo lang, gusto ko sana na mas mauna syang mag- asawa kaysa sa
(Abby)Inis na inis akong nakatingin sa lalaking nagmamaneho ng kotse. Hindi ko lubos akalain na ihahabilin ako ng aking kuya sa lalaking ito.Hindi kasi ako masundo ng daddy ko ngayon dahil may pupuntahan sya sa Pearl Island. May riding club kasi doon at si daddy ang namamahala, kahit pa ang tito Zac at tita Loraine ko ang may- ari ng isla. Ibinilin ako ng daddy ko na isabay sa kuya Xander ko pauwi. Pero, ang kuya ko, dito pa naman ako ibinilin sa Xavier Mondragon na 'to. Mas pinili pa ng kuya ko na makasama ang girlfriend nya kaysa sa akin. Lagot sya mamaya kina mommy at daddy, dahil isusumbong ko talaga sya.Kalalabas lang ng kotse ni Xavier sa EIS (EastWest International School), kung saan dito ako nag- aaral. I am 12 years old now and I'm still in Grade 7. Dito kaming magpipinsan na bahagi ng Del Fuengo Clan, 3rd generation, nag- aaral sa EIS. Pareho naman nasa Grade 12 sina Xavier at ang kuya Xander ko. At magbestfriend silang dalawa. Mula pa nung Grade 7 ang dalawa, magbestfri
(Xavier)Hindi ako mapakali habang naghihintay na lumabas ang doctor mula sa labor room. Para akong langaw na may mapulang puwit at hindi ako mapermi sa isang lugar."Daddy!" napalingon ako sa dalawang bata na ngayon masayang nagtatakbo palapit sa akin. Their name is Hershey and Kisses. Sila ang first born namin ni Abby. They are so beautiful just like their mother. Habang lumalaki sila, mas lalong naalala ko sa kanila ang batang Abby na gustong- gusto kong iuwi sa amin noon. They are now 4 years old. Oo, limang taon na ang nakakalipas at ngayon, Abby is recently giving birth to our 2nd born, at lalaki naman ngayon ang baby namin.Looking back, 5 years ago, sobrang saya namin pareho ni Abby nang nalaman namin na kambal ang ipinagbubuntis nya.I was about to declined the offered to be a furniture designer sa malaking resort sa Thailand, dahil hindi ko kayang iwan ang aking asawa lalo pa't kambal ang kanyang ipinagbubuntis. But then, when Abby knew about the offer, pinilit nya akong ta
It's so amazing when someone comes to your life and you expect nothing out of it but suddenly there right in front of you is everything you ever need.----Hindi mapigilan ni Xavier na mapatulo ang kanyang luha habang nakatingin ngayon sa babaeng mahal na mahal nya na naglalakad sa aisle. Hindi naman ito ang unang beses na ikinasal silang dalawa, pero iba pala ang kasiyahan na dulot ngayon alam nyang magkaisa ang kanilang mga puso.-If I die tonight, i´d go with no regretsIf it's in your arms I know thatI was blessedAnd if your eyes are the lastThing that I seeThen I know the beauty heavenHolds for me-But if I make it through, if I live toSee the dayIf I'm with you, I'll know just what to sayThe truth be told, girl you take my myBreath awayEvery minute, every hour, every day-Paano nga ba nagsimula ang lahat? Hindi na nya naalala kung paano isang araw nagising nalang sya na si Abby na ang laman ng kanyang puso't isip. Basta nalang umusbong yon at sa mga paglipas ng mga
(Abby)Hawak kamay kami ni Xavier na tinahak ang pasilyo papunta sa clinic ni Dr. Micah Robles. Gusto ko lang kasing magpasalamat sa kanyang kabaitan."Just let me be the one to thank her. Okay?""Pero ba----""Hubby, kaya ko 'to. Magpapasalamat lang naman ako." Ani ko sa malambing na boses."Okay I give you 2 minutes to do that.""2 minutes?" laking mata na sambit ko. "Mahaba ang speech ko, hindi kaya ng 2 minutes lang. 5 minutes." "Fine. 3 minutes.""Deal."Pagkatapos namin magkasundo ng aking adorable hubby, agad akong pumasok sa clinic. Plano pa akong harangin ng sekretarya ni Dr. Robles, pero tinaasan ko sya ng kilay kaya wala syang nagawa kundi ang manatiling maupo at nakatingin lang sa akin.Pagbukas ko sa pinto nang opisina ng doctora, sumalubong sa aking paningin silang dalawa ni Rosie. Pag sinusuwerte ka nga naman. Makapagpasalamat pa ako sa kanilang dalawa ng sabay."What are you doing here?" taas kilay na tanong ni Rosie sa akin."Pasyente ako ni Dr. Robles, Rosie. Ikaw a
(Third Person POV)Nabalikwas ng bangon si Carlo nang nakita nya na may nakatayo sa may pintuan ng kanyang kwarto."Lily!" mulagat nyang sambit. "Anong ginagawa mo dito sa kwarto ko?""Aalis na ako bukas Carlo." sagot nito sa malungkot na tono."Mabuti naman at naisipan mo nang bumalik sa HPR." magaan syang nakahinga. Kasalukuyan kasi syang naka- leave na naman ngayon kaya sya nandito sa kanila. Bago pa nangyari ang eskandalo nung birthday ni Xavier, na- approved na ang leave nya. Hindi lang sya nakapagbakasyon tulad ng plano nya dahil hindi sya mapakali sa sitwasyon nina Abby at Xavier. Hindi naman sya sasaya sa bakasyon nya kung inalala nya ang kaibigan.Idagdag pa ang Lily na 'to. Mabuti nalang at naisipan na nito ang bumalik sa resort. Para mabawasan ang stress nya. Pag nasa malapit kasi ito, hindi nya maipaliwanag ang kanyang damdamin. Galit sya pero hindi naman nya mapigilan na pagmasdan ang maamo nitong mukha."Aalis na ako Carlo, pupunta na ako sa America. At hindi na ako baba
(Abby)Kahit naipaliwanag na sa akin ni Xavier ang lahat, at nasabi narin nya na legal talaga kaming mag- asawa, pero hanggang ngayon, hindi parin naghilom ang sugat sa aking puso na nilikha nilang dalawa ni kuya Xander. Galit parin ako sa kanilang dalawa dahil ginawa nilang laruan ang aking damdamin. Lagi akong inuusig ng aking konsensya nung sa pag- aakalang kasalanan ko kung bakit natali si Xavier sa akin. Tapos, pakana pala nilang dalawa ni kuya Xander ang lahat.At dahil nandito parin ako sa bahay nila ni Carlo. Kaya hindi din umuwi si Xavier. May parentahan naman kasing mga maliliit na kwarto na malapit lang. At doon nga sya nagrenta. At dalawang araw na nya akong sinusuyo. Patatawarin ko din naman sya pero hindi muna ngayon. ---Muli ay 'yong pagbigyan, ako'y nagkamaliMuli ay 'yong patawarin, ako'y nagsisisiAlam kong ako'y nangakong 'di na mauulit paAko'y nagkamali sa 'yo, muli ay patawarin moAko ba'y 'yong yayakapin?Nakaraa'y kayang limutinMagtiwalang muli, mahalin mon
Masaya ako sa isipin na gusto na ni Abby na magkaanak kaming dalawa. Nagkaroon ako ng pag- asa na baka mahal na nya ako. Well, hindi naman siguro nya ibibigay sa akin ang kanyang sarili ng paulit- ulit kung wala syang nadarama sa akin. Ang tanong lang kung gaano nya ako kamahal? Kasing tindi ba ng pagmamahal ko sa kanya?Dumaan din sa dagok ang pagsasama namin ni Abby nang nalaman nya na may PCOS sya at hirap syang magbuntis. I was with her, ipinaramdam ko sa kanya na mahal ko sya. Hindi naman nagtagal ang kanyang depression at mabuti nalang na gumaling sya agad. Pangarap ko naman na magkaroon kami ng anak ni Abby. Pero kung kagustuhan ng panginoon na hindi kami magkaroon ng anak, malugod sa puso ko itong tatanggapin, pwede naman kaming mag- ampon. Si Abby lang talaga ang gusto ko. Wala syang kapalit dito sa puso ko.Xander visited me in my shop. Napag- usapan namin ang tungkol sa mga nangyayari, ang ginawa ng parents nila ni Abby, pati na ang 6 months na usapan naming dalawa na paib
"Bro, punta ka naman sa Rock Bar. Nandun daw si Abby, naglalasing, sabi sa akin ni Carlo." kausap ko ngayon si Xander sa cellphone. "Umalis na daw sya kasi may emergency sa kanila."Nasa HPR ako para sa engagement nina Abby at Vincent. Kahit masakit pero dapat present ako sa mahalagang araw na 'to sa buhay ni Abby."Ha! Bakit?""Ewan ko. Basta puntahan mo dun."Sa totoo lang, kasalukuyan ko na talagang binabaybay ngayon ang daan patungo sa Rock Bar dahil plano ko ang uminom ng kunti para pampaantok.Naabutan ko si Abby sa labas ng bar. Agad ko syang dinaluhan. Kinarga ko sya at dinala sa suite ko, dahil ayaw nyang magpahatid sa kanyang suite.Vincent is cheated on her, nahuli ito ni Abby na nakipagtalik at sa kanyang suite mismo. Galit na galit ako, parang gusto kong patayin si Vincent dahil sinaktan nya si Abby. Pero at the same time, hindi ko din mapigilan ang makadama ng kasiyahan dahil may pag- asa pa ako. Alam na ng pamilya ni Abby ang tungkol sa nadarama ko para sa kanya, si A
Isa akong menopausal baby, 50 years old na kasi si mommy nang ako ay ipinanganak. Dalawang beses na nag- asawa si mommy at may tatlo syang anak na puro sa lalaki sa una nyang asawa. Habang nag- iisa lang ako na anak ng aking daddy. Masasabi narin na unico ijo ako ng aking mga magulang.Dahil malayo naman ang agwat ng edad ng mga kuya ko sa akin kaya lumaki akong spoiled. Halos lahat ng gusto ko ay nasusunod. Kahit minsan, hindi ko pinangarap na magkaroon ng kapatid.When I was in Grade 7, I met Alexander Saturno and we became my bestfriend. Marami kasi kaming pagkakatulad. Nagiging sobrang close kaming dalawa. I met his family, sobrang bait ng parents nya sa akin and they treated me as their own son. Hindi ko maintindihan kung bakit nakadama ako ng inggit kay Xander sa isipin na may kapatid syang babae. Si Abby. Since then, I always wanted Abby in my life. Dinala pa ako nina mommy at daddy sa isang bahay ampunan para pumili doon kung sino ang aampunin nila para maging kapatid ko, per
(Xavier)"I know that you know where my wife is. Please, just tell where can I find her." Ani ko kay Carlo.Isang linggo na ang nakakalipas mula nang umalis si Abby. Alalang- alala na ang kanyang mga magulang. Si Xander naman ay sinisisi ang kanyang sarili dahil sa kasunduan naming dalawa na syang may pakana.Hindi ko hinanap si Abby, alam ko naman kasi kung sino ang nakakaalam kung nasaan sya. Hindi ko sya hinanap hindi dahil ayaw kong magkaayos kami ng aking asawa kundi dahil gusto ko syang bigyan ng panahon para pahupain ang kanyang galit. But isang linggo na ang nakakalipas, hindi parin sya bumalik. Kailangan ko nang gumawa ng paraan para mapabalik sya sa amin. "Xavier, gusto ko man sabihin sayo kung nasaan sya, pero ayaw pa talaga nyang makausap kahit sino man sa inyo. Hindi madali para sa kanya na tanggapin ang katotohanan na niloloko nyo syang lahat. At hindi ka pala nya tunay na asawa. Alam mo naman na mahal na mahal ka nya diba." Ani ni Carlo."I love her also Carlo, that's