SMK 1- Abby and Xavier

(Abby)

Inis na inis akong nakatingin sa lalaking nagmamaneho ng kotse. Hindi ko lubos akalain na ihahabilin ako ng aking kuya sa lalaking ito.

Hindi kasi ako masundo ng daddy ko ngayon dahil may pupuntahan sya sa Pearl Island. May riding club kasi doon at si daddy ang namamahala, kahit pa ang tito Zac at tita Loraine ko ang may- ari ng isla.

Ibinilin ako ng daddy ko na isabay sa kuya Xander ko pauwi. Pero, ang kuya ko, dito pa naman ako ibinilin sa Xavier Mondragon na 'to. Mas pinili pa ng kuya ko na makasama ang girlfriend nya kaysa sa akin. Lagot sya mamaya kina mommy at daddy, dahil isusumbong ko talaga sya.

Kalalabas lang ng kotse ni Xavier sa EIS (EastWest International School), kung saan dito ako nag- aaral. I am 12 years old now and I'm still in Grade 7. Dito kaming magpipinsan na bahagi ng Del Fuengo Clan, 3rd generation, nag- aaral sa EIS.

Pareho naman nasa Grade 12 sina Xavier at ang kuya Xander ko. At magbestfriend silang dalawa. Mula pa nung Grade 7 ang dalawa, magbestfriend na sila. Marami kasi silang pinagkasunduan bagay, lalo na ang pagdating sa mga kabayo.

Sa katunayan nga, laging pumupunta sa rancho namin si Xavier. Meron pa nga itong sariling kwarto sa malaking bahay namin na nasa gitnang bahagi ng "Saturno Ranch".

Inis na inis ako kay Xavier kaya kahit ilang minuto palang kaming magkasama, pero parang buong araw ko na syang kasama. Ang bigat- bigat na kasi ng pakiramdam ko. At ang sama ng mood ko ngayon.

Bakit nga ba ako galit na galit sa kanya?

Well, wala naman syang ginawang masama sa akin. Sadyang naiinis lang ako sa kanya. Maliban naman kasi na inaagaw nya ang atensyon ng kuya Xander ko na sana para sa akin, s****p din kasi sya sa parents ko. Feeling close at feeling kuya din sya sa akin. Bunso daw sya sa magkakapatid na lalaki at pangarap nyang magkaroon ng nakababatang kapatid na babae. Sa malas, ako 'yon naisip nya na gawin kapatid para matupad 'yong pangarap nya. At syempre, kontra ako sa gusto nya. Kahit sya nalang ang natitirang pwedeng maging kuya ko sa buong mundo, mas mabuti pang, only child nalang ako.

"I heard na nakapasok ka pala sa interschool swimming competition." simula nya sa pangingialam na naman nya sa akin.

Hindi ko sya sinagot, pairap akong tumingin sa kanya.

"You should start drinking a lot of water, para pampalakas ng resistensya mo. And start with your little exercise, para masanay ang katawan mo at hindi ka maubusan agad ng hangin."

Mas lalo akong nainis sa kanya dahil sa sinabi nya. Pakialamero talaga sya kahit kailan.

"Can you please, stop acting like a big brother to me." naiirita kong sabi sa kanya.

"I can't help it Abby. Kapatid na ang turing ko kay Xander at nakababatang kapatid narin ang turing ko sayo."

Nasa pagmamaneho ang pokus nya, kaya hindi nya napansin ang nakakamatay na titig ko sa kanya.

"I don't care kung kapatid na ang turing mo sa kuya Xander ko. Wag mo akong idamay! Wag ka ngang makikipagkapatid sa akin."

Napakibit- balikat lang sya.

Bago pa ako puputok sa sobrang inis sa kanya, binawi ko na ang aking paningin mula sa kanya at ipinukos ko nalang ang aking sarili sa pagtingin- tingin ng kung ano't- ano sa labas ng bintana.

Namayani na ang katahimikan sa aming dalawa.

"By the way---" basag nya sa katahimikan namin. "--may dadaanan muna tayo sandali."

Maya't- maya lang inihinto nya ang kotse sa tapat ng isang coffee shop.

"Hihintayin lang natin sandali ang girlfriend ko. Nandyan kasi sya sa loob."

"May date ka pala! Bakit mo pa ako isinama? Sana sinabi mo nalang kay kuya. Hindi sana kita kasama ngayon." galit na pagkakasabi ko sa kanya.

"I'm sorry!" lumingon sya sa akin. "Wala kaming date ni Krizzie. Sinundo ko lang sya dito since madadaanan naman natin 'yong bahay nila."

Again, irap na naman ang napala nya mula sa akin.

Maya't maya lang, nakita ko ang paglapit ng hindi naman gaanong kagandahan babae sa kotse ni Xavier.

Hindi ito maganda sa paningin ko dahil sa sobra- sobrang make- up nito sa mukha. At para itong bakla sa paningin ko. Ganito palang ang mga babaeng tipo ni Xavier.

"Ay! Sino sya?" maarteng pagkakasabi ng babae nang nakita ako. "Anak ng katulong nyo?"

Umaakyat yata lahat ng dugo sa katawan ko papunta sa utak ko dahil sa sinabi ng baklang babaeng ito.

Ano raw?

Anak ako ng katulong?

Mukha ba akong anak ng katulong?

Ok. Aaminin ko, haggard na haggard na nga ang mukha ko ngayon. Maliban naman kasi na hindi pa ako gumagamit ng make- up, sobrang asim pa ng pakiramdam ko dahil sa presence ni Xavier, kaya siguro nag- reflect ang mga bad vibes ngayon sa aking magandang mukha.

Hindi ako anak ng isang katulong. Baka maraming beses na mas mayaman ang angkan ko kaysa baklang ito. Isa kaya akong Del Fuengo at Saturno narin.

"Krizie, watch your words!" saway ni Xavier sa kanyang girlfriend. "Kapatid sya ni Xander."

Natutup ng bakla ang kanyang bibig.

Ano ngayon? Inirapan ko ang impakta.

Alam kong nainis sya sa ginawa ko. Pero, hindi nya magawang mag- react.

At nasa mood ko ngayon na mas lalo pa syang inisin. 80% m*****a pa naman ako, at 20% lang ang kabaitan ko.

At hindi ko palalampasin ang ginawa nyang panginginsulto sa akin kanina.

"Kuya Xavier, mahilig ka pala sa mukhang bakla." Ani ko kay Xavier, habang sa babaeng bakla ako nakatingin.

"What did you say?" galit na bulyaw sa akin ng babaeng bakla.

"Abby, ano ba 'yang pinag----"

Napatingin ako kay Xavier. Plastik akong ngumiti sa kanya. Alam kong nagalit sya sa sinabi ko pero wala akong pakialam.

"Oops! Sorry....nagkamali ako." saka ako bumaling sa umuusok na galit na si Krizie. "Crazy right? Bagay na bagay sayo ang pangalan mo." napahagikhik ako.

Naniningkit ang mga mata ni Krizie na nakatingin sa akin.

"Xavier....."tila humihingi si Krizie ng saklolo kay Xavier.

Rinig na rinig ko ang malakas na pagbugtong- hininga ni Xavier. 'Yon mukha nya ay banas na banas na.

Lihim akong natutuwa dahil nasira ko ang mood ni Xavier.

"Krizie honey--- please, wag mo nalang patulan si Abby. She's just a child!"

Mahinahon na sabi ni Xavier, kahit alam kong bad trip na sya ngayon.

"But----"

"Krizie please!"

Tila umuusok ang mga mata ni Krizie na nakatingin sa akin. Nginisihan ko sya, na sa tingin ko, mas lalong ikinakulo ng kanyang dugo.

Hindi parin pumapasok sa loob ng kotse si Krizie. Mukhang hinihintay nya na lilipat ako sa likuran bahagi ng kotse.

Bahala sya!

"Kuya Xavier, nagmamadali kasi ako. Marami pa naman akong homework. Hindi paba tayo aalis?" nilambingan ko ang aking boses.

Basa ko ang pagkagulat ni Xavier sa inasta ko. Nakangisi akong bumaling sa bakla este---kay Krizie pala.

"Crazy, sumakay kana?" Yaya ko.

"Saan ako uupo?"

"Sa likuran. Obvious ba? Pwede din sa bubong ng kotse, kung kaya mo. Pero, mas mabuti kung sa gulong ka nalang."

"Xavier......" hinging saklolo na naman ni Krizie kay Xavier.

"Krizie, please! Not now!"

Walang nagawa ang baklang babae kundi ang pumasok sa likuran na bahagi ng kotse.

"Shit!" mura ni Krizie na sa akin nakatingin.

Agad na pinatakbo ni Xavier ang kotse. Mukhang mainit ang kanyang ulo. Ang sarap ng pakiramdam ko. Pareho kong nasira ang mood nina Xavier at Krizie. Hitting two birds at one stone.

"Honey, sabi nga pala ni mo---"

Pakanta- kanta ako, para hindi magkaintindihan ang mga kasama kong bweset. At sorry ang mga ito kung galing sa hukay ang aking boses.

"Hindi ako bakla---klakla, dinadaya kalang ng iyon paningin. Babae po ako!"

Ito ang naisip kong kantahin. Dedicated ko ito kay Krizie.

Naputol ang ibang sasabihin ni Krizie. At parang gusto na nitong maiyak sa sobrang inis sa akin.

Napalingon ako kay Xavier. Sunod- sunod ang pagbugtong- hininga nya. Alam kong pinipigilan lang nya ang kanyang galit.

Sa wakas, tuluyan narin namin naihatid si Krizie. Ang lapit lang ng bahay. May pasundo- sundo pang nalalaman. Ang arte talaga! Hindi naman kagandahan.

Inirapan muna ako ni Krizie bago sya tuluyan lumabas mula sa kotse. Syempre, sinuklian ko din sya ng irap.

"You are a mean, spoiled brat!" hindi mapigilan na sambit ni Xavier nang kami nalang dalawa ang nasa loob ng kotse.

Sandali akong napalingon sa kanya. Nababasa ko ang galit sa kanyang mga mata. Pero, hindi ako nababahala.

"That what it takes to be my brother Xavier. Kaya mo kaya?"

"Sa ginawa mo ngayon, mas lalo kitang nagustuhan para maging kapatid ko. Mahilig pa naman ako sa challenge."

May pagbabanta sa kanyang boses.

"Don't ever think na natatakot ako sayo Xavier. You're not my brother, hindi kita kaano- ano, kaya wala kang karapatan para pahimasukan ang buhay ko."

Nakahinga ako ng maluwag nang pumasok na ang kotse sa malaking gate ng "Saturno Ranch".

"You don't have to be afraid of me, Abby. As what I have said, I am your kuya. Hindi mo ako kailangan katakutan. We can treat each other as siblings."

"In your dreams, Xavier. Never!"

Hindi na sya nagsasalita. Inihinto na nya ang kotse sa isang gilid.

Sa wakas, for 500 years in torture with Xavier, nakauwi narin ako ng tuluyan sa amin.

Ayaw ko talaga syang makasama, kahit isang minuto.