"Is there something about your new secretary?" Umalingawngaw ang boses ni Magnus.
Kasalukuyang nasa mini-bar si Elliot sa bahay ng kaibigan. Tinamad kasi itong pumunta sa labas. Kaya siya na lang ang tumungo rito. Umismid siya. Hindi niya ito napansin kasi bigla siyang nawala sa sarili sa kakaalala ng mukha ni Rosè. "Nothing. Why?"sabi niya saka nilagok ang gin na hinanda ni Magnus. Kumunot ang noo nito,"na-curious lang ako. Since na dumating ka dito palagi kang nakatulala. Bakit maganda ba ang secretary mo?" Biro pa nito. Binigyan niya ito ng masamang tingin. "Wala akong interes sa kanya saka may fiancé na ako,"rason niya. Ilang sandali silang nagahimik. "Sa dami ng babae bakit si Juliette pa,"bulong nito. "Did I upset you, Magnus? Kung ako lang ang masusunod hindi ko gagawin ang arranged marriage na 'to,"maingat niyang lahad. "What are you talking, bro? Wala akong ni katiting na feelings kay Julie. Saka wala akong problema kung pakakasalan mo siya,"mabilis nitong paliwanag pero obvious sa mga mata nito ang sakit. "Since elementary hayagan nang pinapahayag sayo ni Julie na ikaw ang gusto niya. Paano mo magawang tanggihan siya? Pagkaalala ko, nasa 49th confession na siya." "Wala akong pakialam, bro! Kahit kailan hindi ako magkakagusto sa kanya!"sabi nito sa mataas na boses. "Kilala kita, bro. You're really upset when my family announced our engagement,"lahad niya na kinaasim ng mukha nito. "Elliot, ano pa ba ang gagawin ko para i-convince ka na wala talaga akong feelings sa babaeng yon,"naiinis na saad nito saka nilagok ang gin. Bumagsak ang balikat niya. Sigurado siyang may feelings talaga ito. Hanggang kailan ba i dedeny ni Magnus? Inakala niya na magmo-move na ito matapos ang engagement nila ni Julie. Naawa siya sa dalawang 'to. Parehong papatayin ang mga feelings dahil sa kanya. Tila naging handlang tuloy siya sa dalawa. Lumagok ulit siya ng gin. Magsasalita sana si Magnus nang marinig ang ingay ng heels na palapit sa kanila. "Speaking of the devil,"naiirita nitong salita sa mahinang boses. Pumasok si Juliette na may hawak ng fancy box of chocolate. Casual ang suot nitong damit pero she looks effortlessly stunning. Lumiwanag ang mukha nito nang mamataan si Magnus. "Well, well, what do we have here? Two handsome men enjoying some gin without me?"pilyang pahayag nito. "Nagpapalipas oras lang,"nakangising saad niya. Lumapit si Juliette kay Magnus para iabot ang hawak nitong kahon. Wala itong ibang choice kunin iyon. "Thanks. Nag-abala ka pa,"sabi nito sa neutral na ekspresyon. Sinadya ni Juliette na hawakan ang kamay niito nang kinuha niya ang box. Ilang segundo natigilan ang dalawa. Halos mapatawa siya. Nang mahimasmasan si Magnus agad nitong nilayo ang kamay kay Juliette. Matamis na ngiti ang gumuhit sa labi ng dalaga, yumukod pa ito palapit kay Magnus. "Gusto ko lang ipaalam kung gaano ka kaimportante sa akin,"sambit nito habang sinalubong ang mga titig ni Magnus na tila hinahanap ang reaksyon nito. Ino-oserbahan niya lamang ang dalawa habang iniinom ang gin. Ito ang unang beses na tinanggap ni Magnus ang regalo ni Juliette kaya parang nababaliw ito sa kasiyahan. "Oh, come on, Julie. You know Magnus has a heart made of stone. You might need more than chocolates to break through,"sabad niya. Inangat ni Juliette ang tingin sa kanya. Ngumuso ito. "You’re just jealous because I’m trying to put a little sunshine in his life,"sumbat nito saka binalik ang tingin kay Magnus. She likes flirting him, though he's oblivious with her feelings. "Magnus, pwede mo ba akong samahan sa..." "Julie, your engaged now. You should ask your fiancé not me,"saad nito sa hindi komportableng tono. Kumunot ang noo ng dalaga. "Wala naman problema yon kay Elliot,"madrama itong bumuntong hininga. "Walang problema sa akin. I’m rooting for you both,"tumango siya saka umakmang tumayo. "I think I need to go." Napadilat ng mata si Magnus. Una itong tumayo sa kinauupuang stoll. Tumayo siya na inaayos ang kusot sa damit. "Where are you going?"bulong nito nasa mukha ang pangamba. "Don't tell me, iiwan mo akong mag-isa kasama siya." Nakaloloko siyang ngumisi rito. "Luboslubusin mo na ang moments nyon dalawa. Nakalimutan kong may pupuntahan pala ako,"pagsisinungaling niya sa mahinang boses. "Akala ko ba wala kang gawain ngayong sabado. Utang na loob, bro. Dalhin mo na rin ang fiancé mo,"pamamakaawa nito. Tinapik niya ang likod ng balikat nito. "Ikaw naman sadya ni Julie dito. Sige, alis na ko,"huling sabi niya bago tuluyang iniwan ang dalawa. Dinadasal niya na sana ma-realize na ni Magnus ang totoong nararamdaman nito para kay Juliette. Napagpasyahan niyang tumambay muna sa isang pub. Gagala lang siya saglit sa dati night club na tambayan nilang magkakaibigan. Actually, pito silang lalaki na magkaibigan, nagkakilala sila noong college at parehong business course. Silang lahat ay mga anak ng ceo at kasalukuyang may-ari din ng kanya-kanya nilang kompanya. Gusto niyang kalimutan ang lahat ng problema niya pero pabalik-balik sa isip niya ang itsura ni Rosè. Naiirita siyang umupo sa stoll matapos um-order ng tequila. Pilit niyang winaksi ang masamang iniisip sa sekretarya. Iniinom niya ang alcohol nang may babae na tumabi sa kanya. Blanko ang mukhang tinignan niya ito. Sakto namang nakangiti sa kanya. Nais yata siyang akin. Lumaki ang inis niya. Nagsalita ang babae pero hindi niya pinakinggan. Tumatango-tango lang siya sa pagitan ng bawat lagok ng tequila. Aakmang hawakan siya ng babae nang bigla siyang tumayo. Inagaw ang atensiyon ng babaeng dumaan sa kanila. May kasama itong babae at masaya silang nagkekwento sa gitna ng ingay ng club. Natukoy niya ang pamilyar na mukha nito. Ito lang naman ang sekretarya niyang si Rosè. Sinundan niya ito ng tingin. Niyaya ata ito ng kaibigan na sumayaw. Masayang nagsasawayan ang dalawa nang may tatlong lalaki ang lumapit sa kanila. Na-alerto siya. Binigyan siya ng pagkakataong lumapit kay Rosè nang biglang hinablot ng isa sa mga lalaki ang braso ng dalaga. Pumiglas ito. Pilit makalayo pero sadyang malakas ang lalaki. Kaya kumilos siya at wala pa sa alas kwatrong hinawakan ang kamay ng lalaki. Sa sobrang inis niya halos mabali niya ang kamay nito matapos niyang ikutin yon. Nanlalaking mga mata ang nakita niya sa ekspresyon ni Rosè. Magkahalong takot at gulat ang pusamkil sa mukha nito.Ayaw sana ni Rosette gumala ngayon pero nagpupumilit si Tia. Dinala siya nito sa isang night club para mag-inuman. Hindi niya inaasahan na malakas pala uminom ang dating kasambahay. Nagka-crisi ito dahil sa boyfriend nitong two-timer. Sinamahan niya at napilitan siyang i-console ito. Nang malaman niyang lasing na ito ay hinatak niya patayo si Tia saka sinimulang kaladkarin palabas ng night club. Pero pumiglas ito, tinulak siya palayo habang minumura. Hanggang sa sumayaw ito na parang baliw. Napilitan siyang sabayan ito.Okay na sana ang lahat ngunit may tatlong lalaki na lumapit sa kanila. Tumigil siya sa pagsasayaw. Binati ito pero nabatid niyang may iba pang intensyon ang mga 'to. Agad siyang tumanggi. Naging matigas siya at sinubukang palayasin ang tatlo. Subalit in-insist pa rin siya ng isa. Hinawakan pa nito ang braso. Napakindat niya ang mata sa higpit ng hawak nito. Pumiglas siya pero malakas ito. Hihilain na sana siya nang may isang lalaking pumigil dito. Galit na inikot ni
Walang gana si Elliot habang minamasdan ang puting gown sa mamahaling boutique. Napilitan silang dalawa ni Juliette na sumama sa ina niya. Kahit maraming dahilan na ang sinabi niya rito hindi ito naniwala. Ang ina niya ay parang si Hitler. Kahit anuman ang sasabihin ay dapat masusunod.Lumaki siya sa pamilyang hindi pinapakita ang affection sa isa't isa. Arranged marriage din ang mga magulang niya. Nagpakasal ang mga ito para sa pera at business nila. Hindi niya alam kung may pag-ibig na namamagitan sa mga ito. Para lang yong isang duty na kailangan gampanan. Minsan halos hindi na magkita ang parents niya sa tight ng schedule ng mga ito. They are narcissist kind of parents. They like controlling all aspect of his life. Mula pagkabata, hindi niya narinig na nag-i love you ang mga magulang niya sa kanya. Lahat ng gusto ng mga ito ay sinusunod niya. Wala silang pakialam kung nahihirapan man siya o nawawalan na ng pag-asa. Gusto nila, dapat perpekto ang lahat. Hanggang ngayon, sila dapat
"Anak, kumusta ka na diyan? Hindi ba umuulan dyan? Kumusta mga pinsan mo?"sabi ni Gabriele sa kabilang linya ng cellphone.Hindi inaasahan ni Rosette na tatawag ang ama niya. Nasa opisina pa siya. Mag-a-alas siete na at hindi pa rin tapos sa pagme-meeting ang boss niya. Yumukod siya. Hawak-hawak niya ang cellphone gamit ang dalawang kamay. Nakasalpok ang kilay at ninerboyos na binalik-balik ang tingin sa pinto ng opisina ng boss."Pa, okay naman po ako. At mas okay pa sila sa akin. Inikot na po namin ang buong bukidnon. Sa ngayon, ako ang nagaalaga ng mga kabayo sa rancho,"aniya, halos matawa pa sa pagsisinungaling."It's good to hear anak. Kung hindi lang sana ako busy. Pupunta rin ako diyan,"wika nito sa masayang boses. Ini-imagine niya ang maliwanag nitong mukha at ang pagsingkit ng mga mata nito tuwing nakangiti.Bigla siyang nag-alala. Hindi pwedeng malaman ng ama niya ang totoo. Ayaw niyang mabuliyaso at ma-bankcrupt ang business nila. Si Juliette Mortez, anak ng mayaman na pam
Umismid si Elliot nang makitang nilalasap ni Ranier ang kape. Nawala ito sa saril habang abala siya sa pag-uusap tungkol sa proposal nito na mag-open ng bagong resort sa Palawan at isang theme park sa Bohol.He felt disgusted. Mukhang manyak kasi ito habang umiinom. Naalala niyang si Rose ang nagtimpla non.Hinapas niya ang hawak na papel sa lamesa. Naiirita siyang niluwagan ang necktie."Dude, sino ang nagtimpla ng kape mo? Parang pamilyar,"tanong ni Ranier sa namamanghan eskpresyon."Syempre si Rose. Ang secretary ko! Bakit may balak ka bang agawin siya akin?"sabi niya sa naniningkit na mga mata.Nakakunot noo itong tinaas ang dalawang kamay. "Hindi ako magkakainteres sa taong hindi ko kilala. Nagtatanong lang kung sino ang nagtimpla. Pamilyar kasi parang timpla ng fiance ko,"paliwanag nito."Oo nga pala, hindi mo pa pinapakilala ang fiance mo. Halos isang taon na kayo diba?"singit ni Sirius. Nalalayo na ata sila sa usapang business nila. Ngunit nagka-interesado siya. Na-curious s
Huminga ng maluwag si Rosette nang mapadpad sa harap ng convenience store. Muntikan na siyang mahuli ni Ranier. Mabuti gumana ang instict niya at binalalaan siyang h'wag tumawid sa danger zone. Gaya ng dati, napaka-unpredictable ng fiance niya. Susulpot ito na walang sinasabi. Sinulyapan niya ang cellphone. Mag-aalas sais na. Hindi niya namalayan na matagal niyang inikot ang ciudad. Kasi lahat ng mall na nakatirik dito ay napuntahan na niya yata. Nagkasalungat ang kilay niya na binalik ang tingin sa pangalan ng store. Tumunog bigla ang tyan niya. Nagwawala na ang mga alaga niya sa kanyang bituka. Sa sobrang takot niya kanina'y hindi siya nakakain ng lunch. Siguro naman, oras na para i-treat niya ang sarili. Kinibot niya ang labi at malumanay na pumasok sa convenience store. Ginala niya ang paningin. Mabuti may paninda silang meryenda na pwede pang lunch plus pang-dinner pa. Kumuha agad siya ng sandwich, noodles, at salad. At may vanilla ice cream pa na pang dessert niya. Umupo siya
"Sorry,"bulong ni Elliot habang nilipat sa ibang direksyon ang tingin niya. He just trying to mask his embarassment.Hindi niya maiwasang mapahiya sa inasal niya matapos makita ang nagdurugong hintuturo ni Rosè. Awtomatiko niya yong sinipsip. Nang matauhan ay binitawan niya kaagad ito. Napansin niyang namula ang pisngi ng dalaga. Bumayo ang puso niya na wala sa oras.Tumakbo sa gripo si Rosè para hugasan ang daliri. Nataranta siyang hinalughog ang mga drawer para kumuha ng band aid. Nagkatagpo silang dalawa ng bumalik sila sa dating pwesto. Hindi nila maiwasang magtagpo ang kanilang mga mata. Naghari ang katahimikan ng ilang sandali. Narinig niya ang malakas na tibok ng puso niya o malamang ng puso nito. Sa sobrang lakas hindi niya alam kung kanino.Ngayon niya lamang napansin ang kagandahang taglay ng sekretarya niya. Mayroon itong nakakaakit na caramel brown at maalon na buhok. Mapupungay na mga mata at mahabang pilik mata. Katamtaman ang tangos ng ilong nito na sumakto lang sa oval
Nagbuga ng hangin si Rosette habang nasa dibdib niya ang isang kamay. Nakalimutan niyang huminga ng sandaling 'yon. Naimbyerna siya sa ina ni Elliot. Grabe! Tila evil stepmother ni Cinderella kung umaasta. Wala naman siyang ginagawa ng masama pero kung makatitig sa kanya ay para siyang kakainin ng buhay. Gayunpaman, pamilyar sa kanya ang mukha ng bruha. Parang nakita niya ito sa isang event na pinuntahan niya noon kasama ang ama niya. Di maaari, paano kung makilala siya nito? No! Kailangan niyang magdasal na walang makakilala sa kanya. Taong bahay siya at opisina lang ang palagi niyang pinupuntahan maliban kung may mga party na ini-invite siya. Narinig niya ang pagbayo ng dibdib niya. Kinakabahan siya sa di malamang dahilan. Nandito siya para akitin si Elliot para sa kaligtasan ng kompanya niya. Hindi siya pwedeng matakot. Nagsisimula pa lang siya at hindi siya pwedeng mabagsak. She should only care about her mission, nothing else. Saka nauubusan na siya ng oras. Bumalik siya
Maingay ang yapak ni Elliot nang pumasok siya sa grand hall ng kanilang mansyon. Ang bahay na kinalakihan niya. Naamoy niya kaagad ang mabango at masarap na pagkain mula sa kusina. Pinagagaan nito ang tensiyon sa loob niya. Ayaw niya sanang dumalo sa buwanan nilang hapunan kaso napilitan siya nang pumunta ang ina niya kanina sa opisina. Nang pumasok siya sa dining room, inangat agad ni Edmund ang ulo. Ang tatay niyang hindi mabasa ang ekspresyon gaya ng dati. Nakaupo ito sa uluhan ng lamesa. Nasa kanan nito ang ina niya Magarbo ang suot nitong bestida. Katabi nito ang kapatid niyang babae na si Euphemia na nasa cellphone ang atensyon sa harap nito ang kakambal na si Efraime na nababagot. Iniwanan ng mga ito ang dalawang bakanteng pwesto malapit sa ama niya. Umupo siya at kinuha ang table napkin na parang walang nakita. Tumikhim ang ina niya. Napansin nito na hindi niya sinama si Juliette. Sumingkit ang mga mata ni Margaery. Kumislap ang ilang strand ng buhok nito mula sa liwanag