"Okay ka lang, Expert?" tanong niya habang naglalakad kaming lahat patungong quadrangle dahil nandito na ang Embassy. Ano bang problema nitong babaeng ito at tinatawag niya akong expert?
"Hindi expert ang pangalan ko. My name is Synecdoche Rochet," maktol ko.
"Okay, ‘yan pala ang pangalan mo, Exp... I mean Synecdoche. Well, Tumingin ka lang sa taas, ‘yan ang pangalan ko. Nice to meet you, itago mo 'yon ha," sabi niya at tumakbo siya nang mabilis.
Tumingin ako sa taas. Wala akong ibang nakikita kundi ang mga ulap. Ulap siguro ang pangalan niya? At saka anong ibig niyang sabihin na itago ko 'yon? Itatago ko talaga 'yong totoong katauhan ko. Hmm.
As we are heading to the quadrangle, nakikita ko ang mga mukha ng mga Grasslings na parang takot na takot, na parang ayaw nilang makaharap ang Embassy.
And now, I heard it again. I saw it again. The big flying silver-gold ship. Papalapag sa district namin.
Nandito na kaming lahat sa quadrangle. Naiipit na ako sa dami namin. Sana hindi maging overpopulated ang Grass.
Nung nakalapag na ang flying ship sa Grass ay biglang bumukas ang malaking pintuan nito with a smoking effect. Aren't they aliens? They are not an alien but they are acting like one. What is good about the Embassy is that they have access to technology. That's all, the rests are evil.
Manjies are in formation habang papalabas sa kanilang sinasakyan. They are holding guns, nakatatakot, ang dami nila, pinalilibutan nila kami. Nakita ba nila kaming gumagamit nung electric device? Parurusahan ba nila kami? Or worst, papatayin? Ano bang ginagawa nila rito?
"There you are. Muntik ko nang makalimutan 'yong mukha mo. Ano, may bumili na sa paninda ko?" Napatingin ako sa bumulong sa tenga ko. 'Yong lalaki sa tunnel kanina. Ang init ng hininga niya, pumapasok sa tenga ko.
Hindi ko siya pinansin. Ang Kapal! Matapos niya akong takbuhan, ha? Scammer siya.
Pero syempre, hindi ako nakatiis.
"Ah, 'wag kang mag-alala. May bibili din doon mamaya," pagkumbinse ko sa kaniya.
"Sana nga. Salamat pala—teka, 'wag kang tumingin sa mga mata nila," sabi niya nung tumingin ako sa mga Manjies kaya sa mata na lang niya ako nakatingin. Nakatatakot talaga 'yong mukha nila, saan kaya sila kumuha ng props nila, I mean their suit? Ang linis tingnan, pero ang papangit ng mga nagsusuot.
Napalingon ang lahat sa dambuhalang sasakyan na ‘yon dahil may papalabas. Isang babaeng matangkad na medyo payat pero may kurba.
Naglakad siya patungo sa stage na gawa sa kahoy na may mga palamuti. Hinawakan niya ang mikropono pero ang limang daliri sa kaliwang kamay niya ay parang nagsasayaw sa hangin na parang isang amazona.
"Ahahahahahaha!" Bigla siyang tumawa na parang isang mangkukulam. Napakatinis ng boses at masakit sa tenga. Wala namang nakakatawa, ah? "Meron na ba kayong clue kung anong pangalan ko?" dagdag pa niya. Ang gara ng intro niya, ah.
"Miss. Happy shalala?" mahinang sabi ng katabi ko. Nakamask pa rin siya ng itim.
Nagpatuloy 'yong babae sa pagsasalita. "Well, My name is Miss. Ahaha and I am the right hand of Ambassador Hugo Cassidy and we are here to inform you that—"
"Birthday mo po ngayon? Kantahan ka po namin, pamparampampam Happy birthday to you, walang manok puro buto." Tumawa ang karamihan sa amin, at ang iba naman ay inilagay ang kamay sa mukha dahil sa inasta.
Nagulat ang lahat nung bigla siyang tinapatan ng baril na mga Manjies.
Eh pa'no ba naman kasi, napakapula 'yong si Miss. Ahaha. Mula sa buhok, make up, kasuotan at sapin sa paa nung babae. Kulang na lang habulin siya ng toro.
Nagtaas ng kamay si Miss. Ahaha, hudyat para hindi tapatan ng mga Manjies ng baril 'yong lalaki.
"Look, who's talking to me. Can you spell my name grassboy?" tanong ni Miss.Tawa sa lalaki.
"Hmm. Capital A- J- A- J- A."
"Mali. Letter H iyon, not J. Simpleng spelling 'di pa magawa. Ganito na ba kabobo ang mga taga bukid? Oh sorry, I mean District G? Well, that's why we are here. We already came from six districts, from Districts A to F, now here in District G and then mamaya 'yong the rests naman. Today is the first day of the class. We are sent here by the Ambassador to inform you all that you have 1 month to find the most intelligent person here to represent and compete for your district on the 2nd Maharlika TwistBee Competition,” may diin ang pagsasalita niya at nagpatuloy, “Ay oo nga pala, nakikiramay ako sa inyong kapamilya sa naganap noong last year, better luck this year,"
"She's talking about Estella Estella." Napalingon na naman ako sa gilid kong lalaking scammer. Alam na alam niya. Napakaganda pala ng boses nitong lalaking ito kapag nagsasalita, napansin ko lang.
"She's the only tribute of District G. Maganda, matalino, puro libro at dictionary ang hawak. Siya lang 'yong nakitaan na matalino rito sa ating district so siya 'yong tribute sa ating District last year na mag co-compete sana for the first ever MSTB. Pero sadly, the Embassy announced na ang kanilang sinasakyang train ay nahulog sa bangin dahil sa sirang daanan. Marami raw ang namatay, ewan kung totoo dahil wala silang ipinakitang bangkay. What a mystery or a sabotage either." Sabi nitong may-ari ng puso ng saging.
"So who's the winner?" Tanong ko.
"Wala sigurong winner? Wala kaming balita, walang T.v, radio. We are not allowed to use technology or electric devices, diba? Wala ring victory visit na naganap. So hindi na iyon inalam kung sino ang nanalo, dagdag problema lang pero nakakaawa 'yong mga magulang ni Estella Estella. Sa ngayon, sumama sa rebellion 'yong mga magulang niya."
Ibinalik ko na lang ang atensyon ko kay Miss. Ahaha na busy sa pagsasalita at pakikipag-usap sa aking mga ka-distrito.
"The chosen one in your district will be sent to the word arena. Find the most intelligent person, 'wag niyo ipahiya ang district niyo. If you are asking about the reward, 3 wishes will be granted, tangible or intangible, but the wishes should start from the letter of your District if that person will win. Just a big if. If you lose then it's your district's loss," bumaba siya sa stage at pinagtitinginan at pinagtutro niya ang mga tao at nagsalita siya ulit, "I am encouraging you all to be part of this prestigious competition. Siguradong mag e-enjoy ang mapipili sa district niyo dahil this is a spelling bee competition with a twist. Again, with a twist. Well, malalaman niyo kung ano 'yong twist na ‘yan kapag nandoon na kayo sa Arena." Bumalik na siya sa stage at kikay siyang nag-pivot turn at humarap sa 'min.
"I assure you it will be exciting. To the soon-to-be tribute of district G, familiarize all the words, their origin, definitions, and etymologies in the English dictionary because you will be holding a weapon,soon." Then she laughs.
Hindi na namin narinig 'yong second to the last word na sinabi niya dahil biglang nag ingay ang mga grassling. We will be holding what?
"We will not waste our time here, If you are brave, join the competition. Thank you and enjoy your first day mga taga bukid." Nagsimula na siyang maglakad papasok ng flying ship. Pinitas pa niya iyong palamuting grains sa gilid, tiningnan nang malapitan at bigla na lang tinapon sa gilid.
Aba loko 'to, ah!
How dare her to call us Grass as magbubukid na parang nandidiri siya? Grain is our industry, and we are proud of it. Without us, the Embassy has no rice to eat, they love to eat it. The Embassy will starve until they die.
And we are hoping for it.
We are hoping they die and vanish in this nation of Maharlika so we can have our freedom back.
So that we can live a normal life,
So that we can do what we want,
So that freedom, peace, equity and unity will be the best things that we will ever see and feel in the Nation of Maharlika.
Nag-iwan ng malaking impact sa aming mga Grassling ang presensiya ng Embassy. Pupunta na naman sila sa kabilang district. I'm sure kikilabutan sila sa tawa ng Miss. Ahaha na 'yon.
"Oy, nakamask. Nakita mo na ba 'yong Ambassador ng Maharlika? Anong mukha niya?" tanong ko.
"Oo, nakita ko na siya, pero noon 'yon. Last year, noong pumunta sila rito sa district natin para sunduin si Estella patungong Word Arena. Teka, nasaan ka ba noon at 'bat nagtatanong ka kung anong mukha niya? 'Di mo siya nakita?"
"Nakita ko na siya pero nakalimutan ko lang." That's a lie. The truth is, hindi pa kasi diba nando'n nga lang ako parati sa bahay. Hindi ako pinapalabas, ngayon pa nga lang ako nakapag-aral sa eskwelahan, eh. Hindi ko na lang sinabi sa kaniya.
"Vani, balik na tayo sa classroom." Sigaw nung lalaki sa 'di kalayuan at itong nasa harap ko ang tinutukoy niya. Vani pala ang pangalan nitong owner ng puso ng saging. "Oh, who's this girl Vani? Spell Chix," tanong ng lalaki kay Vani.
"Hoy George Ferrer, Anong chix, ha? 'Wag mo ngang pagtripan 'tong kaklase kong si Synecdoche. Sasali pa 'to sa MSTB. Sige ka, who you ka talaga kung manalo 'to. Expert 'to." Bigla siyang sumulpot at tumingin ako sa kaniya nang masama. Hindi nga ako expert, kulit ng babaeng ito. At saka anong sasali ako? Sa NSTB? Teka nga, Oo nga no, pwede akong sumali.
Ilang segundong tumingin ‘tong si George at nagsalita. "Hey, I changed my mind Ulap McCloudy, you are more chic than this Synecdoche. Oh, by the way, who gives you your name, Ulap? Are your parents trying to translate your first name by your Lastname? Or baka fan sila ni Olaf ng Frozen?" he laughed, teasing Ulap with a silly face.
I knew it. Ulap is her name. And I loved it.
Ulap rolled her eyes to him and George winked back. Then the chemistry begins.
"Hey Synec, I'm Giovanni Roan Cornetto, kita tayo mamaya, kunin ko 'yong puso ko, ha, saka 'yong ano, " nag money sign siya at nagsalita ulit, "don't forget my name, hanapin kita mamaya or ako hanapin mo, nasa kabilang banda 'yong classroom namin. Punta na kami sa classroom," paalam niya sa amin.
So ayun, kami na lang nitong si Ulap ang naiwan.
"Kunin ko 'yong puso ko ha, saka 'yong ano." Inulit ni Ulap 'yong sinabi ni Vani na para bang inaasar niya ako. Seryoso? Magkadugo ata si George at itong si Ulap.
"D'yan ka na nga, tayo na lang nandito sa quadrangle. Balik na nga tayo." Bago pa man kami bumalik, lumingon ako at tiningnan ko 'yong siliver-gold flying ship na papalayo sa aming district. Kumikinang siya kapag naaarawan. Hindi kinang ng ginto ang aking nakikita, kundi kinang ng langis. Langis na ayaw makihalo sa tubig na lubog, sa aming mga lubog sa hirap at nasa laylayan ng lipunan.
Nung nakabalik na kami sa classroom ay agad pumasok ang unang subject teacher namin, si Miss Oomf.
"Good morning again class. As the Embassy said earlier, we only have 1 month to find the tribute here in Grass to represent our District on the 2nd Maharlika Spelling TwistBee and malalaman na natin kung sino siya dahil next week na magsisimula ang Grass Spelling Bee. Anyone ages 15 to 20 can join. Show us what you've got, baka isa sa inyo ang hinahanap namin, 'wag nating biguin ang ating district. Prove them wrong na may ikabubuga ang mga taga-Grass. That our district is not just a home for farmers but also a home for educated people. That our district is not just good in planting but also good in spelling," paliwanag ni Miss. Oomf.
"Excuse me Miss.Oomf, bakit ages 15 to 20 lang 'yong pwedeng sumali? Sasali sana ako, intersado naman ako. Magaling po ako sa spelling." Sabi nung babaeng maliit ang buhok sa gilid.
"Well, Abi, wala na tayong magagawa, That is the rule of the Embassy, that only 18 to 20 years old can join the competition in the word Arena. Kung malalaman nila na below 15 or above 21 ka, eh siguro disqualified ka, hindi kana makasasali," pabalik na tugon ni Miss. Oomf habang nag-aayos sa kaniyang salamin sa mata.
Interesado din ako. Masasabi ko bang swerte ako dahil naging 18 years old ulit ako? Pwede akong sumali pero iniisip ko si Padre.
"Bakit po sila nagpatupad ng Maharlika Spelling TwistBee competition? What's the purpose?" curious na tanong ni Abi, isang babaeng maliit na mataba.
"Class, siguro baka para mas makilala pa ng lahat ang bawat district. Imagine, we have 26 districts here, we have different industry, different characteristics, different dogmas and culture, we are living differently, but we are in the same Nation. 'Di nga natin alam kung ano 'yong industry ng ibang districts. So siguro ginawa nila ‘yang competition na ‘yan upang magtipon-tipon ang bawat district, at the same time malaman kung sino ang mas tataas pagdating sa pag spell ng words," punto ni Miss. Oomf.
Sa dami ng pwedeng maging paraan upang mas makilala ang bawat district pero bakit spelling competition?
"This is a spelling bee competition with a twist."
Naalala ko tuloy 'yong sinabi niMiss. Ahahaha. Ano kayang klaseng twist? Mas lalo tuloy akong naging interesado at mas lalo ko ding iniisip si Padre. Papayagan niya kaya ako?
Sana nga.
"So class, let's move on. I am Miss. Tatha Oomf, your advicer and your english teacher. Now, let me test your mind." Biglang naging alerto ang lahat, 'yung iba nagtago kasi baka matawag, 'yung iba handang mag-partcipate at ang ganda ng ngiti.
"Who can spell the word, AK-WI-YI-SENS. It means, the reluctant acceptance of something without protest."
Walang umimik. Bigla akong tinapik ni Ulap.
"Go. I know alam mo." Pagkumbinse sa 'kin ni Ulap.
Noong una ay nag-aalangan ako pero biglang may sumanib sa buong katawan ko na nag-uudyok upang mag-taas ako ng kamay.
"Ah, Ano... ah," Kinakabahan ako dahil ang lahat ay nakatingin sa 'kin.
Pinikit ko ang aking mga mata at parang naglalaro ng piano sa hangin ang mga kamay ko.
"A- C- Q- U- I- E- S- C- E- N- C- E. Ak-wi-yi-sens." There, I spelled it.
"You are not...wrong, What's your name?" tanong ni Miss Oomf habang nakangiti sa 'kin.
"I'm Synecdoche Rochet," pakilala ko sa lahat, mdeyo nahihiya pero makapal ang mukha ko.
"Your spelling is correct." Agad namang pumalakpak ang mga kaklase ko. Ang sarap sa feeling ng ganito.
First time.
"Nice one, Expert," bulong ni Ulap at binigyan ko siya ng masamang tingin. Hindi nga ako expert.
"Next, who can spell Koy-no-ni-ya."
Isang lalaki sa pinakagilid na bahagi ng classroom namin ang biglang tumayo at walang dalawang isip na i-spell ang word na iyon.
"K- O- I- N- O- N- I- A."
Naunahan ako.
"Token Arc, You are—"
"Correct," pagyayabang nitong si Token. Inunahan niya si Miss Oomf.
Ang seryoso ng mukha niya, parang may pinagdadaanan. Feeling ko nangangagat siya. Pinalakpakan siya ng lahat pero parang wala lang siya.
Ilang minuto ang nakalipas at natapos na si Miss Oomf sa kaniyang mala-spelling bee na klase. Sumunod namang pumasok ang P.E teacher namin na si Mr.Marsh Mallow. Pangalan pa lang parang pagkain na.
Kaya nga maraming nakinig, eh kasi pogi at ang masaklap kaedad ko siya. 23 din siya. Pero 'di na ako 23 ngayon so wala nang pag-asa. Chos lang.
Nung naglabasan na ay agad akong nagpaalam kay Ulap at naglakad mag-isa pauwi.
Nasa gubat na ako ngayon. Habang nagtatagal ay parang nahihingal ako dahil sa bigat ng bag ko. Saka ko naalala na nasa sa 'kin pa pala 'yong puso ng saging at sabi ni Vani na magkikita kami pagkatapos ng klase.
Tiningnan ko ang loob ng bag ko para tingnan kung buhay pa ba 'yong puso ng saging pero nagulat ako sa nakita ko.
Hindi lang iyon ang nasa bag ko kundi isang bagay, isang electric device. 'Yong hologram.
Hologram? Pa'no napunta 'to rito sa bag ko?
Naalala ko 'yong sinabi ni Ulap nung papunta kami sa quadrangle.
"...itago mo 'yon, ha."
Anak ng grass. Tigas talaga ng ulo nung Ulap na iyon. Nakakainis! Kaya pala mas bumigat ang bag ko.
Parang curious ako sa bagay na ito, kung paano ito gamitin. Pinindot ko ang press button at nagulat ako sa nakita ko.
Lumutang ang isang map. A map that looks like a standing woman wearing a combat suit, holding a sword.
Obviously, the map of Maharlika. Naka flash ang lahat ng Districts. I can see the 26 Districts including their seals. Ang liit pala ng District G. Pinaka center ang Mahar. Malaki-laki rin ang lugar ng District A, E, I, O , at U. At malapit sa dagat ang District F. Ang laki talaga ng buong Maharlika, binubuo ng iba't ibang distrito na may iba't ibang pamumuhay.
At pagka-pindot ko pa ng isang beses ito ang naka-flash.
District - Industry
A- Agriculture
B- Beverage
C- Coal
D- Defense
E- Electricity
F- Fishing
G- Grains
H- Holography
I- Ice
J- Jingle
K- Knitting
L- Law
M- Medicine
N- Nature
O- Owl-Hunting
P- Publishing
Q- Quest
R- Robotics
S- Security
T- Transportation
U- Unemployed
V- Vandalism
W- Weaponry
X- Xylography
Y- Youth
Z- Zoology
“Ang bawat districts with their industries!” Napasigaw ako sa nakita ko.
Napalingon ako sa likod ko dahil parang may papunta sa direksyon ko at nakirinig ako ng mga yabag at kaluskos. Habang tumatagal ay lumalakas ang tunog ng sapatos. Ibig sabihin malapit na.
Tumakbo ako dala ang hologram at nang dahil sa kaba hindi ko namalayan kung saang direksyon ako papunta.
Sumusunod talaga sa 'kin ang mga yabag ng mga sapatos.
Nadapa ako pero kalauna'y nakatayo naman.
Isa,
Dalawa,
Tatlo.
Isang hakbang pa ang ginawa ko…
…at ako'y nahulog.
Nahulog ako sa isang well.
As I am falling down the well, groping in the air, whizzing insects are on the granite moss that is grown on stones, between flagstones and bricks. A group of people is catching their glimpse like I am inside a tomb.
Those white suits.
"Synecdoche, gising. Gumising ka, oy." Narinig ko ang boses niya. "Anong nangyari sa 'yo? Gising," dagdag pa niya. Tinapik niya ang likod ko at dahang-dahang bumuka ang dalawa kong mga mata at nakita ko siya, ang napaka-aliwalas niyang mukha. "Anong nangyari?" tanong ko, sinusuri ang paligid kung nasa'n ako. "Aba, ewan ko? Nakita lang kita ritong nakabulagta. Saan ka ba nanggaling? Ang dumi-dumi na ng suot mo. Kanina pa kita hinahanap." Tinignan ko ang mga kamay niyang nakapatong sa aking balikat at sunod na tiningnan ay ang aking kasuotan. Totoo nga ang sinabi niya, ang dumi ko, na para bang hinabol ng babay-ramo o toro o ng kahit na anong mababangis na hayop dito sa gubat. Bigla kong inisip kung anong nangyari sa 'kin. Pagtingin ko sa gilid may well. Yung well. Agad akong tumayo at tumingin ako sa loob ng well. Ang dilim ng ilalim. Alam
Ulap is here! Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip niya at pumunta siya rito. Paano niya nalaman ang bahay namin? I didn't tell her our house and actually, her entrance was quite horiffic. Tumayo ang ang balahibo ko. Akala ko aswang siya o magnanakaw o mamamatay-tao. Malay ko ba? Basta-basta na lang siyang pumapasok nang walang pasabi. "Anong ginagawa mo rito?" tanong ko pero bigla niya akong hinawakan sa balikat. May dala siyang sumbrero at panyo. Medyo mahigpit ang pagkakahawak niya rito at ang mga tubig sa kamay ay tumutulo sa balat ko. "Synecdoche, tulungan mo ako. Kay mama itong panyo at kay papa itong sumbrero.
Hindi ako nakauwi pero may klase pa ako ngayon. Lagot ako kay Padre Oriel nito! Sigurado akong hinhanap na niya ako ngayon. Pansin ko lang, kapag lumalayo ako ng aming bahay parang may mga masasamang mangyayari sa akin na hindi ko maipaliwanag. Kung nakinig lang sana ako kay Padre edi sana, nando'n ako ngayon kasama niya. "Nasaan ako? Gusto ko nang umuwi," I said but she just laughed. Teka lang, hanggang sa pag tawa ay parang si Miss Ahaha. Parang magkadugo yata sila, pati boses at pagtawa kopyang-kopya. Nakakapanindig balahibo! "I must say you are inside the Embassy's precious property, darling," sabi niya na siyang ikingulat ko. Baka hino-hostage na ako ngayon? Baka nasa isang liblib na lugar na naman ako na ang Embassy lang ang nakaaalam. Nasa isipian ko na baka ay nasa dungeon a
Dahan-dahan akong tumayo sa aking pagkakadapa. Nilibot ko ang aking mata sa buong bahagi ng lugar na ito. It is very spacious at maraming mga silid. I can see babies in the incubators, there are big flat screens overhead, the temperature is I think, 16 degrees celsius. It's actually cold here. And still, the surveillance cameras are everywhere. Maraming nagkalat na mga tauhan ng Embassy na may iba't ibang ginagawa. Ano ba itong pinasok ko? Hindi ko ito nakikita sa Grass. Nakalulula rito. Gusto kong kumuha ng kahit ano rito at dalhin sa District G. Suddenly, may anim na tauhan ang papalapit sa akin, trying to get me and lock me again. But I'm alert. Sorry na lang sa kanila. Tum
I am lying facedown on the dirt. Dirt, as what I have always seen in Grass. Nandito na kaya kami sa District G? Ang buong katawan ko ay napakasakit, lalong lalo na ang aking buto at parang nabungol ang mga tenga ko. I can't move yet. Tinitiis ko muna ang sakit. I'm still in shock. And I sit up, weakly. I don't know how we got here but we're clear of the wreckage, which is still burning black smoke at the distance. I can't take my eyes off the chopper. The burning metal carcass which is our only chance to escape the Manjies is going up in flames.
Hindi nakaligtas si Khate sa mga sermon ni nanay Katy. Walang ibang ginawa si Khate kundi humingi ng tawad sa biglaang pagkawala niya. Kahit ako, naiintindihan ko si Khate dahil pareho kami ng sitwasyon. "Salamat sa pahahanap nitong anak ko ha," pasasalamat ni Nanay Katy sa amin habang naka ngiti. "Asus, walang anuman 'yon Katy," pangiting sabi ni aling Sunny. "At least, nalibot namin ang lugar dito, e
"Who are you, King?" "Stupid. That's redundancy." "No, I mean your real identity." "Why you're so curious? Are you interested in me?" "Hindi no...teka, wag ka ngang magmadali, ginawa mo 'kong kalabaw eh." sabi ko dahil muntik na akong mabangga sa poste. Subukan lang niya akong ipahamak kundi magkakalaman kami. How dare him! The air makes his hair to dishevell. Mukha kaming mag-syota na tumatakas para mag-tana
Wala kaming ibang nagawa kundi tumawa nang malakas. Hindi naman kami baliw sadyang masaya lang talaga kami dahil sa nangyari. "Did you expect this will happen?" tanong ni King habang nakahiga sa mga damit. Iniisip niyang snow itong hinihigaan namin. Loko. Nakahiga pa rin kami sa isang katerbang mga damit at nakatunganga lang kami sa kalangitan. Umaandar pa rin ang truck na sinasakyan namin at wala kaming ideya kung saan ito papunta. "No, I thought we'll die," tumawa ulit ako nang malakas. "Alam mo, you're cute when you laugh," sabi niya at tumigil ako sa pagtawa. Cute naman talaga ako ah. No need to tell me because I know it. "Thank you,"walang emosyong sabi ko. Sa kabila ng lahat ng nangyari ay 'di pa rin mawala ang pagod sa aking katawan at ang gutom. This day was a crap! "Are you comfo
We eradicated the chaos. Our ability to reach unity in diversity will be the beauty and the test of our civilization. Ang bulalakaw na pumukaw sa natutulog na paraiso ang dahilan ng pagkabuklod-buklod. Bawat letra ay katumbas ng bawat tao, sa bawat distrito, na may kani-kaniyang pamumuhay. Our world is arranged in Alphabetical order—as well our life. Natutunan kong 'di lahat ng sinasabing maayos ay nakaayos. I am not a word but I have my origin, my definition, my purpose, my own example. Regardless of how short and long—how easy and difficult, how complicated. Young people have this almost romantic attachment to civil rights, liberties, emancipating people from oppression, from being controlled. The idea that such oppression exists in this nation offends me, but it's able to be pushed and sold because education in this nation is so woefully incompetent and inept—but it's not too late. This is who we are and
Scientist Mr. David Abalos has been assigned the position of Acting Ambassador, La Maharlika Projects—for telling the truth. Military Presence will be increased until the Rebellion can be put down and the game is complete. We will not be stopped short of our unification Goal. The bidders still want to bid. Billions of words to pick, no matter how long and short they are. Mahar is still a paradise for all. Scientist Mr. Connor Everdeen has been found guilty of treason and sentenced to death by order of the house of the lords, origin office—for a no permit experimentiation of a tribute named Synecdoche Rochet, from District G. Disqualification is amended. Current Ambassador Hugo Cassidy will execute the sentence at his discretion. May silence bring him peace. Naririnig ko pa rin si Mikey sa speaker. As soon as the day engulfs by darkness, I saw the flying ship again, silver and gold. So closed to the ground. Not even before. The ship cover
Only energy in its purest form. Heat and power and connection. In a world where letters are the indicators—of our death. Sa buong buhay ko, I've been afraid it would overwhelm me. That the feelings are too big, the people too many, the pain too great. I spent every minute of every hour of every day understanding the definitions of everything from having to feel all the life there that is around me. I always taught myself that I am not alone. Because even the words have synonyms. Even the words have creators. May ibat-ibang lengguwahe. The words can be deceiving. May kani-kaniyang pinagmulan. Kagaya nila, namin, nating lahat. It's the freedom. We lost our vocabulary, our knowledge. What we have lost, we have lost together. To say that the government deliberately adopted the Machiavellian policy of mastering the revolution by setting race against race, shatters those who shattered, reaped on the 2nd Maharlika Spelling Twistbee—would be to pay too high a compliment to i
Tirik na ang araw nang gumising ako. Akala ko papatayin nila ako kasi pagkabangon ko ay bigla na lang nila akong hinampas sa ulo ng itlog. Nabiyak ang itlog at namantsahan ako sa laman nito at ang hinihigaan kong grass. "Happy Birthday, Synecdoche!" Sabay na sabi nila. I did not expect this. I was so shocked. I looked Vani, nagtutukan lang kami at bigla na lang siyang tumawa. "I don't need to explain. I just told them. It's your special day." "Why throw me eggs?" Tiningnan nila si Yong. "It's a tradition in the Youth Industry. We, youths throw eggs. Buti nga walang flour dito sa Arena. Bagay siya pagkatapos batuhin ng itlog para dumikit. And here's a blood," Lumapit siya sa akin. He marked something on my forehead, "We mark cross on the celebrant's forehead using the chicken's blood." I smiled. Ganoon pala 'yun? "Earlier this morning, ginising kami ni Vani and he told us that it's your birthday. Went to a farm to catch th
"So you were twins," Tanong ni Pen kay Yong at Vani. Nakapalibot kami lahat sa isang apoy na lumalagablab. Gabi na at panahon na para magpahinga ngunit napagdesisyunan naming mag-usap muna. At kung mayroong killers dito sa grupo namin ay hindi kami magpapatayan. "What do you think?" Yong asked back. Nagluluto siya ng isang hippo. Tumango na lamang si Pen kasi halata naman sa mukha nila. Mariin naman siyang humiga at tumingin sa kalangitan. Pinaghalo ng hanging malamig at init ng apoy ang aming paligid. We can hear the crickets, pati ang uwang ng mga lobo, we can hear the cascading waterfall nearby. Napalilibutan kami ng kadiliman ngunit kapag tumingin sa taas ay makikita ang mga bituing nagniningning ngunit mapula ang buong kalangitan na para bang nagbabadya. I smiled when I heard people singing blocks away. I am glad they're alive. Those jinglers who love music. Always joyful. Nang biglang umiyak ang dalawang sanggol ay bigla na lang
Wala si Yana. The next days we burried Yana. Malapit sa iba't-ibang mga bulaklak na pinagtulungan naming i-arrange bilang mga palamuti. Yong was in somber. He's crying in front of Yana who is wearing a white dress that I made it. I got a thread and a needle. I knitted it, just like Aling Khaty did. Got them from the boxes. I heard Sam again—transferring from one boxes to another. I know all Mahar is watching us. Because they know I need clothes for her. But they gave thread and needle instead. They still need me to be challenged. Afterall, it's a goddamn game for them—picking their bets. Madaling araw pa lang kanina ay maaga na akong nagising at nag-ikot. Kumuha ako ng mga boxes sa pag-aakalang mayroon kaming makukuha. At hindi ako nabigo. I got 10 boxes. I have spelled the words. Those one of the most difficult words. I almost missed it but as I closed my eyes, jumbled letters began to flow like pixie dusts forming a word. It's like a magic but It's not
After the third word, we haven't killed by the other tributes. Although, pinalibutan nila kami sa disyerto, hindi pa rin nila kami nadakip at napatay kasi nagtulong-tulong kami. Keithwarth has swords. I don't know where did he get those. Pero wala kaming napatay, kasi spells kami nung huling araw. Nasugatan lang sila. I think there is no rule na bawal sugatan ng mga spells ang mga killers. It's a form of self defense. We're just seven, they're more than a hundred. What would they expect us to do? Nothing? "I'm f*cking sorry, Yana. You ain't know how many propitiatory sacrifices I've done just to find you! 'Yung tatlong kasama natin tigok na. And I'm thinking about you and your... damn baby!" Nakaluhod ang isa nitong paa habang kinakausap si Yana. "Here," may iniabot si Yong kay Yana, "Naiwan mo," sabi nito sabay tingin sa gilid. "Bakit na sa iyo ito? Buti nahanap mo. Akala ko..." "Alam kong malapit ka nang manganak. I should effin blame the
Kinabukasan, muli kaming nagtipon. "I'm glad you came back here, Synecdoche at kasama mo si Yong," Sabi ni Yana habang nakahiga siya sa isang katre na kahoy nangawa naming lima. Ginawan namin siya ng mahihigaan dahil hindi namin alam kung kailan siya manganganak. "Yana, ilang ulit ba naming sasabihin sa iyo na hindi Yong ang pangalan niya. Siya si Vani. GiovanninRoan Cornetto, Taga district G, laki sa putikan, anak ng magsasaka," hinawi ko ang buhok niya, "ilang beses na naming pinatingin sa iyo ang tattoo niya sa braso," pagtatapos ko. Nung dumating kami nung isang araw kahit na sumasakit ang tiyan niya ay pilit niyang niyakap si Vani na siyang ipinigtaka namin. Akala namin may relasyon silang dalawa. Buti naman wala. Sabi ni Vani. Alam kong totoo ang sinabi ni Vani. Hindi dapat maging totoo ang nasa isip ko. I trust him. I have learned to trust him. After all that happens... since the beginning. Since the day the bee started to spell words.
Another three days have come. Parang hinahanap-hanap na ng tenga ko ang boses ni Mikey. Gising ang mga senses ko. I don't want to miss any word. Kung ang lahat ng ito ay pawang mga laro lamang at nasa mga kamay ng bidders ang buhay namik, ay dapat makalusot kamo rito. Hindi pwedeng hindi. Hindi na kami nagkita-kita ng mga kasama ko simula kahapon. Hindi ko gustong lamunin ako ng takot lalong-lalo nang may kasama akong buntis. "Dito ka lang, Yana," sabi ko sa kaniya nang makarating kami sa isang liblib na lugar kung saan pinalilibutan kami ng dalawang tapampas. "Saan ka pupunta? Huwag mo akong iwan dito." "Look. Mikey haven't pronounce any word yet. I'll go to Patag again. I will get some bag supplies for us. I know you are safe here. Babalikan kita rito. Hahanapin ko ang ang mga kasama ko at mga kasama mo," paliwanag ko sa kaniya at bakas sa mukha ang pag-aalala niya. "Sama na lang ako, Synec, natatakot ako."s? She was paralyze