PROLOGUE

PROLOGUE

April 2004

"Dalian mo na diyan! Mahuhuli na tayo, Olivia!" sigaw ng bestfriend niya na si Megan. Pupuntahan nila ang isa pa nilang kaibigan sa karatig bayan. Every summer they will visit their friend at tinataon nilang fiesta sila pupunta para double purpose ika nga.

"Ano ba! Bakit ang tagal mo?"

ani Megan na nasa likod na pala niya na di niya namalayan.

"Hindi pa ako tapos hindi ko makita ang damit na ni regalo ni Mama."

Paborito niya ang damit na 'yon na kanina pa niya hinahanap. 'Yon sana ang susuotin niya sa sayawan bukas. Dahil besperas na bukas siguradong magkakaroon na naman nang sayawan. At naiinis siya kasi hindi niya mahanap hanap.

"Iba nalang ang dalhin mo baka maiwan na tayo ng jeep, Olivs!" ani Megan.

"Oo na sige na, nakakainis naman kasi baka pinakialaman na naman ng kapatid ko."

Pagkarinig niya ng Olivs kay Megan siguradong nauubos na ang pasensya nito. Ganoon ang kaibigan niya pag humuhulagpos na ang pagtitimpi. Ibang-iba sa kaibigan nilang si Macon. Mabait si Macon at kahit naiinis na nakukuha pa ring magbiro at tumawa.

"Dali na kanina pa naghihintay si Lola Rosario sa labas. Naniningkit na ang mga mata."

Siguradong galit na nga ang Lola niya ngayon, ayaw pa nman nito nang pinaghihintay. Palagi kasing sumasabay ang Lola niya sa kanila pag pyesta sa barrio. Taga do'n ang Lola niya katunayan pamangkin ni Lola si Macon, kapatid ng Lola niya ang tatay ni Macon. Ibig sabihin Tita na niya si Macon. Labindalawa ang anak ng kapatid ng Lola niya, pang walo si Macon na kaedad niya. Siya naman panganay sa anim na magkakapatid pareho sila ni Megan. Panganay din si Megan pero lima lang silang magkakapatid. Bestfriend niya si Megan since Elementary at hanggang ngayon na mag Fourth Year High School na sila. First Year High School sila ng maging kaibigan nila si Macon.

Pagdating nila sa sakayan eksaktong paalis na ang jeep mabuti nalang at nka-abot sila.

Hindi naman gaanong kalayuan ang biniyahe nila, mga 45 minutes lang nakarating na sila. Dahil besperas na bukas maraming tao na ang nagliliwaliw sa daanan para mamasyal.

Dumeretso agad sila sa bahay nila Macon. Pagdating doon naabutan nilang nagluluto si Nay Nene, nanay ni Macon at hipag ni Lola Rosario.

"Ate, halika! Pasok na kayo," ani Nay Nene ky Lola Rosario.

"Kanina pa naghihintay si Macon sa inyong dalawa nando'n sa labas baka hindi kayo nagkita kasi kanina pa 'yon doon." Nakaharap si Nay Nene sa kanila habang kinukuha ang kanilang mga bag.

"Puntahan nalang po namin, Nay. Baka magtampo na iyon," ani niya habang papalapit sa Lola niya.

"La, puntahan lang namin si Macon babalik din kami agad." Tumango lang ang Lola niya.

Kaagad silang lumabas ni Megan para hanapin ang kaibigan. Malapit sa simbahan ang babaan ng jeep baka doon naghintay ang kaibigan nila. Sa mismong bahay kasi nila Macon sila ibinaba ng driver.

"Excited na ako mamaya sa sayawan," sabi ni Megan habang namimilipit na animo'y kinikilig.

"Baka makita ko mamaya ang ex ko, na miss ko na 'yon."

Taga rito ang ex ni Megan na ka school mate lang nila. Dahil bakasyon nga hindi na nakikita ni Megan ang ex. Ewan niya kung bakit naghiwalay ang dalawa. Matagal na ang anim na buwan kay Megan. Sa kanilang tatlo, si Megan ang pinakamaraming boyfriend, maganda na matangkad pa kahit kayumanggi ang balat niya. Maituturing na pang modelo ang katawan ng kaibigan niya.

Samantalang siya, palaging cute ang tawag sa kanya. Medyo chubby siya, pati pisngi chubby din pero maputi siya at singkit. Kahawig daw niya ang sikat na actress na si Angelica Panganiban. Sa edad na kinse hindi pa siya body conscious. Bahala na kung chubby siya, masaya siya pag maraming masasarap na pagkain na nakahain sa harap niya. Oo, matakaw siya at habang nasa High School, dadalawa palang ang naging boyfriend niya. Hindi nagtatagal kasi hindi naman niya mahal. Crush, oo pero pag naging sila na, nagsasawa na siya agad. Si Macon naman ang NBSB, masyadong pihikan. Mataas kasi ang standards pagdating sa lalaki.

"Ang daming tao friend, baka mahirapan tayong hanapin si Macon."

Napukaw ang pag-iisip niya nang magsalita ang kaibigan. Luminga-linga siya sa paligid, marami ngang tao.

"Punta tayon do'n sa gilid. Kita natin do'n lahat ang mga dumaraan," wika niya.

"Tara sige," ani Megan.

Sabay silang naglakad ni Megan. Nakatayo lang sila sa gilid habang tinitingnan ang bawat tao na dumaraan sa harap nila, nagbabakasakali na dumaan ang kaibigan nila. Maraming tao na ang dumaan sa harap nila pero wala pang Macon na nakikita ang mga mata nila.

'Nasaan na kaya yun?' Malapit na siyang mainip. Naghintay pa sila ni Megan. Hanggang sa maagaw ang pansin niya sa tumigil na jeep sa bandang kanan nila. Nagsibaba ang mga pasaherong sakay ng jeep. Hindi niya mawari kung bakit hindi matanggal tanggal ang tingin niya sa mga bumababa. Hanggang sa..

Parang tumigil ang ikot ng mundo niya nang bumaba ang isang matangkad na lalaki sa jeep. Nagtama ang mga mata nila ng lalaki.

Gorgeous.. so gorgeous, that word suddenly flashed in here mind once their eyes met. Matangkad, matangos na ilong, manipis ang mapupulang labi, thick eyebrows, chinkee eyes.. and she's lost of words to describe exactly the guy in front of her. Yeah guy.. kasi kahit matangkad ito nakikinita pa rin ang kabataan sa mukha nito. She bets he's just exactly her age.

Dahan dahang naglalakad ang lalaki dahil sa sikip ng daanan dahilan nang patuloy nilang pagtitig sa isa't isa. Hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit hindi niya matanggal ang pagtitig dito. What's wrong with her? Parang namamagneto siya sa mga titig nito. And what's wrong with this guy? Titig na titig din sa kanya.

Nararamdaman niya ang pagbilis nang pintig ng puso niya. Namalayan na lang niya na nakalingon na siya at papaliko na ang lalaki pero patuloy pa rin ang pagtitig nila sa isa't isa.

"Friend! Hey.. kanina pa kita kinakausap. Sino bang tinitingnan mo?" boses ng kaibigan niya ang pumukaw sa nagliliwaliw niyang isip kasabay nang pagtigil ng titig niya sa binata.

"H-ha? A-ano kasi.. a-ahm.." she's lost for words.

'What the fuck is happening to me?'

Nilingon niya ang lalaki at gano'n nalang ang kabog ng dibdib niya nang makitang lumingon din ito sa kanya. Titig na titig na naman. Hanggang sa mawala ito sa paningin niya.

Panghihinayang at panlulumo ang nararamdaman niya at hindi niya maipaliwanag kung anong klaseng damdamin ang umuusbong sa kanya ngayon.

"Hoy! Gising bruha!" Napakurapkurap siya nang maramdamang tinampal ni Megan ang balikat niya.

"A-ahm s-sorry.. a-anong sinasabi mo?"

"Bakit nauutal ka?" ani Megan na nagtatakang nakatingin sa kanya.

"Mga pangeeeet. Nandito pala kayo eh. Kanina pa ako hanap nang hanap sa inyo, mga gaga kayo!" boses ni Macon ang narinig nila. Sabay silang napabaling ni Megan sa kaibigan.

"Ayy naku bruha ka! Kanina pa din kami naghahanap sa'yo. Saan ka ba nagsusuot ha?" sabi ni Megan sabay yakap kay Macon. Yumakap rin siya sa kaibigan. She's still shock with what happened just a while ago kaya hindi niya maibuka ang bibig para batiin si Macon.

"Olivs, what's wrong?"

Talagang hindi manhid si Macon kasi naramdaman agad nito na parang may mali sa kanya.

"Wala. May nakita lang ako kanina. Akala ko kilala ko hindi pala."

Ngumiti siya kay Megan at Macon. Kailangan niyang maging okay dahil hindi siya titigilan ng dalawa. Iwawaksi nalang niya sa isipan ang lalaki na nakatitigan kanina.

'It's nothing.. normal nalang siguro ang gano'n,' ani ng isip niya.

Sabay sabay silang naglakad pabalik sa bahay nila Macon. Nagkamustahan silang tatlo. Nagtanong sa bawat isa kung ano ang pinagkaabalahan sa panahong hindi sila nagkita-kita.

8pm.

"Friends, ano? Tara lets?" it's Macon who's asking. Nakagayak na rin ito katulad nila.

"Kanina pa kami ready day. Ikaw nalang ang hinihintay namin," sabi ni Megan na hindi maipinta ang mukha. Nakangisi lang si Macon kasi alam nilang lilipas din agad ang pagkainip nang excited na kaibigan.

"Ang gaganda natin," aniya na malawak ang ngiti habang tinitingnan ang suot nila. They're wearing a simple blouse and jeans. Siya lang ang naka-rip jeans at black na blouse.

Balck is her favorite color. Kahit naka black lahat, okay lang. Pero iba ngayon, she's wearing white jeans na butas butas ang bandang hita.

"Pinaghandaan eh," Megan said.

"Tara! Let's go beauties," ani Macon.

Nilakad lang nila ang papuntang covered court. Sa ganitong probinsya, ang covered court ang nagsisilbing disco house nila. Open nga lang. Sa ganitong okasyon Kuratsa muna ang inaatupag ng mga event organizers. Kuratsa ang tawag sa magkapares na nagsasayaw sa saliw ng musika habang may naglalagay ng pera sa gitna. Naglalagay ang magkapares na nagsasayaw gano'n din ang ibang nanonood na karamihan ay mga bisitang inimbitahan ng hermana sa taong ito.

Pagdating nila sa covered court, may nakahanda ng upuan para sa kanila kasama ang mga bisita. Pabilog na mesa na nakalaan para sa mga bisitang dalaga at binata. Marami nang nakaupo kaya para silang mga mahihinhin kung kumilos. Pareho silang nahihiya, kahit minsan parang walang hiya sila kung magsalita may mga pagkakataon din namang para silang di makabasag pinggan. Lihim nalang siyang natawa sa mga ginawi ng dalawang kaibigan. Sa kanilang tatlo, siya ang pinaka mahinhin at madalang magsalita. Kaya minsan natatakot ang ibang lalaki na manligaw sa kanya. They're intimidated by her looks not just by her father na Mayor sa kanilang bayan. Maraming ring natatakot sa ama niya. Mabait ang ama niya pero nakaka-intimidate ang aura, masyadong istrikto kung tingnan ang panlabas na anyo. Her mother is a public school teacher.

"Sana makita ko na si Dennis," ani Megan. Si Dennis ang tinutukoy nitong ex boyfriend nito.

"Pwede bang maghunos dili ka. Baka sabihing atat na atat ka sa kanya," sabi niya.

She suddenly feel a stare behind her. Para bang kanina pa may nakatingin sa kanya pero ngayon lang niya nabigyang pansin. Gusto niyang lumingon pero nahihiya siya sa dami ng tao sa likod nila. Sino kaya yo'n?

Hindi na niya kinaya ang kuryosidad. Bahala na.

Dahan dahan siyang lumingon para tingnan kung sino ang tumitingin sa kanya. Gano'n na lang ang gulat at bilis nang tibok ng puso niya nang mapagsino ang taong nakatingin sa kanya.

That guy.. the gorgeous mestiso!

Bigla siyang napabaling sa harap. Bigla siyang nahiya na kinabahan na hindi niya mawari. Ang lalaki na nakatitigan niya kanina sa daan. Masyado itong malapit sa kanya. Just one seat behind her. Ngayon lang siya nakaramdam ng nerbiyos dahil lang sa lalaki.

Bakit ganoon? Wala naman siyang ginagawa.

'Ah walang habas kung tumingin ang lalaking to ah,' anang isip niya.

Pinagsawalang bahala nalang niya ang lalaki hanggang sa magsimula ang sayawan. Pero ganoon pa rin ang nangyayari. Aksidenteng napapatingin siya sa lalaki at gano'n na lang ang pintig ng puso niya nang makitang nakatitig na naman ito. Parang kanina pa siya tinitingnan.

Lumipas ang magdamag na doon lang nakatuon ang isip niya, sa lalaking walang habas kung makatingin. Buong gabi haggang sa mag-umaga pag tumitingin siya sa lalaki gano'n din ang ginagawa nito, ang titigan din siya.

Hanggang sa napag desisyonan nilang umuwi na magkakaibigan. She wants to look at her back. Gusto niyang makita ang lalaki bago siya umuwi pero nahihiya siya. Sa huli napagdesisyonan niyang lumingon. Baka hindi na niya ito makita bukas.

And to her surprise, the guy intently looking at her na may munting ngiti sa mga labi. I want to see him smile again pero anong sasabihin niya. Ni hindi nga niya alam ang pangalan nito at wala siyang balak alamin pa. Ayaw niyang siya ang mauna. Pero gano'n na lang ang pag-asam ng puso niya na sana ay lapitan siya nito, kausapin at tanongin nang maraming tanong.

THREE days passed na ganoon lang ang nangyayari sa kanila ng estrangherong lalaki. Kapag nakaksalubong niya ito, nakikita niyang tumititig din ito sa kanya. Gusto niyang lumapit dito pero nakakahiya talaga. Wala sa vocabulary niya ang maunang magpapansin sa lalaki.

Titingnan niya ito at titingin din ito sa kanya. Hanggang doon lang ang nangyayari sa kanila nang guwapong tisoy na 'yon.

Hanggang sa dumating ang araw na uuwi nalang sila ng kaibigan at Lola niya.

'Kumusta na kaya siya?' anang isip niya habang magkaharap silang nag-aagahan ni Megan, Macon at ng Lola niya. Kagabi ang huli nilang pagkikita, pagtitinginan pala.

Sa isiping hindi na niya makikitang muli ang lalaki, biglang may bumikig sa lalamunan niya. Hindi siya makalulon bigla. Kinuha niya ang isang basong tubig at dali-daling uminom.

And realization hit her!

It was love at first sight!

I was inlove, at first sight!

Nanlumo siya. Sa isiping hindi na niya makikita ulit ang lalaki ay biglang sumikip ang dibdib niya. Parang pinipiga sa sakit.

Ano pang gagawin niya? Ni hindi nga niya alam kung saan nakatira ang lalaking 'yon. She wants to cry pero ayaw niyang makita ng mga kaibigan at ng Lola niya.

Sana..

Sana magkita pa sila ulit. Sa pagkakataong iyon, hindi na siya mangingiming lapitan ang lalaki at kakausapin. She hopes that God will hear her small request.

'I just want to know his name and talk to him, iyon lang..'