SINNERITA STOPPED walking when a man named Luken blocking her way. Matunog ang pangalan ng lalaki sa buong campus lalo na sa mga kababaihan kaya hindi maiiwasang makilala niya ito. Luken smiled beautifully as his hooded black eyes stared at her.
Napataas naman ang isang kilay ni Sinnerita sa inakto ng lalaki. Weird. Bakit gano'n ito makatingin at makangiti sa kanya?
"Hi!" He said and waved his hand shyly.
"Bakit?" Aniya sa nagtataka at mahinahong boses. Nilabanan niya rin ang titig nito sa kanya.
Natigilan naman si Luken at ilang beses na kumurap. Sandali pa itong napanganga sa 'di malamang dahilan. Maya-maya pa ay kumunot ang noo nito at tahimik na nagmura. Naguguluhang napatitig si Sinnerita kay Luken.
Huminga muna ang lalaki ng malalim at matunog na lumunok saka tila nahihiyang kinamot ang batok. Luken smiled at her a little.
"Sorry about that, I'm just mezmerizing about your beauty and soft voice. I captivated an instant. Damn it!" he said and chuckled.
Si Sinnerita naman ngayon ang napakurap-kurap dahil sa sinabi nito. She felt something on her stomach. Hindi naman iyon ang unang nakatanggap siya ng papuri pero hindi niya alam kung bakit iba ang nararamdaman niya ng si Luken na pumuri sa kanya.
"Sinnerita, right?" wika ni Luken na may kaba sa boses.
Kumunot ang noo ni Sinnerita ng banggitin nito ang pangalan niya.
"Oo, pangalan ko 'yan, e. Ako lang naman ang may pangalan na ganyan. Bakit may kailangan ka sa 'kin?"
Malapad na ngumiti si Luken, na kita ang buong ngipin na pangkomersyal. Tila nasilaw naman si Sinnerita sa ngiting iyon.
"Yeah, but let me introduce myself first," Inilahad nito ang kamay kaya napatingin siya do'n. "I'm Luken Aiden Ashford, twenty and single. You call me Luken or Aiden or mine, whatever you want."
"Yeah, I know you." Deretsong usal ni Sinnerita na tumatango pa. Hindi niya pinansin ang nakalahad nitong kamay bagkus ay inangat niya ang tingin sa lalaki. Ayaw niyang magkalapat ang palad nilang dalawa. Mahirap na, baka kung saan-saan iyon dumadapo.
"Really, you know me?" Luken's eyes twinkled in joy and amazement.
"Yes," Nakangiting sagot ni Sinnerita. Luken sighed as if dreaming of something, then he bit his lower lip while still looking at her.
Ang ngiti ni Sinnerita ay unti-unting naging ngisi.
"Sino nga ba hindi makakilala sa 'yo? Ikaw iyong Luken Aiden Ashford na playboy 'di ba? Iyong laging nirereport sa office ko dahil sa pambabae? Marami ka ng record sa akin ng mga babaeng pinaiyak. Kung mayroon lang na Guines Record para sa pagiging babaero, ngayon pa lang kino-congratulate na kita." Mahabang wika ni Sinnerita.
Unti-unting nanlaki ang mga mata ni Luken, napanganga ang mapupula nitong labi at unti-unting namula ang buong nitong mukha na parang kamatis. Gustong matawa ni Sinnerita sa itsura ng kaharap pero pinigilan niya ang sarili.
"Hindi ba ikaw 'yon?" Taas-kilay na aniya.
Si Sinnerita ang siyang SCC President nila sa eskwelahan. May sarili siyang opisina at halos araw-araw yata may reklamo lagi kay Luken.
Kaya nakakarindi na sa tenga ang pangalan nitong iniiyakan ng mga kababaihan. Minsan nga ay nakakasawa na rin pakinggan ang mga reklamo nila tungkol sa lalaki dahil paulit-ulit lang naman ang sinasabi nila. Na kusa nilang binigay ang sarili kay Luken at kusa silang umasa.
Umpisa pa lang alam nang mga kababaihan iyon ang status nila sa karelasyong si Luken. Pero gano'n nga siguro kapag na baliw sa pag-ibig at sa gwapong mukha ni Luken. Iiyakan mo talaga kapag nasaktan ka.
"Meron ka pa ngang pictures sa opisina na may malaking pulang ekis sa mukha." Dagdag pa ni Sinnerita.
Napakurap-kurap si Luken saka napapahiyang itinikom ang mga labi. His lips are now between on his teeth. Namumula pa rin ang buong mukha nito. Nagkaroon tuloy ng pagkakataon si Sinnerita pagmasdan ang kabuoan ni Luken.
No doubt all girls are crazy over him. His very handsome. Rectangular face, well-defined muscle, pointed nose, hooded black eyes, full lips and a tall man. Kung magpapantay si Sinnerita kay Luken, baka dibdib lang siya nito.
"Seriously?" Nakasimangot na usal nito kay Sinnerita. Bagsak na bagsak ang balikat ng lalaki. Parang hindi iyon ang sagot na inaasahan nito mula sa kanya.
The frowning Luken sighed heavily. "Don't you know how to filter that mouth of yours, no?"
"Totoo naman kasi," Naikot muna ni Sinnerita ang mga mata bago ibinalik kay Luken ang tingin. Tinaasan niya ito ng kilay. "Now, you're done introducing yourself, so I'll ask you again, Mr. Ashford. Do you need anything from me? Or you will report something?"
Umayos ng tayo si Luken saka sumeryoso ang mukhang nakatingin sa kanya.
"Yeah, right," marahas muli itong bumuga ng hangin bago ulit nagsalita. "Pwede ka bang ligawan, Sinnerita?" Seryosong saad nito, na ikinatanga ni Sinnerita.
Naglinis naman siya ng tenga pero bakit parang nabingi yata siya sa sinabi nito kahit malinaw naman niya iyong narinig?
"Ano?"
"Sabi ko pwede ka bang ligawan?"
Seryoso ba siya?
Nilibot niya ang paningin sa paligid, pati sa magkabilang gilid niya at likod. Baka kasi magkamali lang si Luken na napuntahang babae o 'di kaya may sumigaw man lang na 'It's a prank', pero hindi iyon nangyari dahil silang dalawa lang ang tao sa hallway. Mabuti na rin sila lang ang tao, baka maging number one topic pa siya kinabukasan.
"Pwede ka bang ligawan?" Ulit nito.
Nagsalubong ang kilay ni Sinnerita at napabuntong-hininga saka sinagot si Luken. "Ngayon?''
"Yes, now." Na sa tono nito ang kompiyansa.
Napakurap-kurap siya at napalabi. "Hindi pwede, e."
"Huh? Okay. What about tomorrow?"
"Hindi din pwede." Umiiling niyang sagot.
"On the next day, then?" Nalukot ang gwapong mukha ni Luken. Hindi na maipinta ang mukha nito.
Tumiim ang tingin ni Sinnerita sa kaharap. "Hindi pwede ngayon, bukas, sa sunod na araw o buwan o kahit next year pa. Hindi talaga pwede."
He blinked many times as if he didn't believe what he heard from her. "W-Why?"
"Hindi kita type, pasensya na." Seryosong usal ni Sinnerita. Parang napapasong napaatras si Luken habang nanlalaki ang mga mata. Parang isang bala na tumatama dito ang sinabi niya.
"W-What? Why?" Biglang tumigas ang anyo nito at nagtatagis ang bagang. "Hindi mo man lang ba ako gusto?"
"Hindi talaga kita gusto, e."
"Fuck!" Matigas na mura nito.
Nakarinig sila ng halakhakan at sipulan sa gilid. Kaya napabaling ang tingin nilang dalawa doon, kung saan nagkumpulan ang tatlong pamilyar na mga kalalakihan, namumukhaan niya ang mga ito. Ang mga kaibigan ni Luken. Kailan pa sila doon? Hindi niya napansin ang mga ito kanina, ah? Naiiling na iniwas niya ang tingin sa tatlong lalaki saka bumaling kay Luken.
Salubong ang dalawang kilay ni Luken, nakakuyom ang dalawang kamao at masamang masama ang tingin sa mga kaibigan nitong naghahalakhakan. Hindi mapigilan ni Sinnerita ang sarili na purihin ang lalaki. Kahit hindi na ma-itsura ang mukha nito ay 'di mapagkakailang gwapo pa rin ito.
"Boo!"
"Burn Luken! Burn!"
"Basted, nyehehe!"
"Hindi tumalab ang gwapo mong mukha, pre! Nangangalawang ka na talaga!"
"Mahina na 'tong kaibigan natin!"
"Shut up, guys! Tss!" Inis na sita ni Luken sa mga kaibigan nito, na sinagot lamang nang tawa ng tatlo.
Humarap sa kanya si Luken, na seryosong seryoso at puno nang determinasyon ang mga mata. May kung anong init sa mga mata nito habang nakatitig sa kanya.
"I will still be courting you even if you rejected me today. Believe me when I say, I like you, Sinnerita. I really like you." Usal nito at bagsak ang balikat na tinalikuran siya.
Napatitig na lamang siya sa papalayong likod ni Luken, kasunod ang tatlong kaibigan nito na wala pa ring tigil sa pagtawa. Ilang minuto pa nakatayo si Sinnerita doon habang nakatitig sa nilakaran nila Luken.
Kahit pa nawala na sa paningin niya ang apat na lalaki ay umiikot pa rin sa tenga niya ang sinabi ni Luken.
'Pwede ka bang ligawan?'
Kung isa siya sa mga babaeng nahuhumaling kay Luken baka hindi pa bumubuka ang labi nito ay 'Yes' na ang sagot niya. Pero iba siya. Hindi agad siya maniniwala sa matatamis nitong dila at mga salita.
Nakakapangduda at nakakapanhinala ang bigla nitong pagsulpot sa harap niya at pagtapat nito sa kanya. Hindi kapani-paniwala iyon.
He never woo a woman, a woman always declared herself as his girlfriend. Ayon sa mga naririnig niya. Walang ligawan na nagaganap pero baka sa kama mayroon. She don't know. She doesn't want to know and she's not interested at all.
Sobrang martir at tanga naman ng mga babaeng dumaan sa buhay ni Luken. Hindi dapat nila hinahayaang tapak-tapakan ang pagkababae nila ng ganun-ganon lang. Dapat alam nila ang kahalagahan nila bilang isang babae.
Naiiling na lamang si Sinnerita na dumeretso sa paglalakad patungo sa classroom nila bago pa siya malate sa klase niya ngayong umaga.
Hindi niya dapat isipin ang pagtatapat ni Luken sa kanya dahil alam niyang hindi ito magseseryoso kailanman saka allergic si Sinnerita sa mga playboy. Ayaw na ayaw niya sa lalaki nang hilig ay manakit ng puso ng babae--tulad ni Luken Aiden Ashford.
'FINALLY!' Luken thought when he got away from his friends. Ang mga gagong iyon, tss!Lumingon-lingon muna siya sa paligid at nang wala siyang makita na tao ay inilabas niya mula sa bulsa ng kanyang pantalon ang sigarilyo at lighter. Sinindihan niya ang sigarilyo ng makaupo sa bench na nandoon.Gigil siyang humithit sa sigarilyo saka ibinuga iyon sa hangin. Hanggang sa mga oras na ito ay hindi pa rin makapaniwala si Luken na sinabi iyon ni Sinnerita sa kanya ng harap-harapan. Is she for real?Hindi ba nito alam kung sino siya? Isa lang naman siyang Ashford! Pamilya nila ang may-ari ng university na 'to. Kilala ang pamilya nila sa elite world at laging nangunguna ang pamilya Ashford sa pinakamayaman sa buong bansa. Kinatatakutan at nirerespeto sila ng lahat.Kaya hindi niya matanggap na ni-reject siya ng babae ng ganun-ganon lang. Paano niya nagawa sa isang Ashford iyon? Ang ipinahiya siya! Inulan tuloy siya ng tukso ng mga kaibigan niya. Lintik lang talaga! Kung hindi lang dahil sa 't
"LUKEN WHERE have you been? Hindi ka na pumasok sa huling klase natin." Bungad ni Adair sa kanya ng pagbuksan siya nito ng pinto."Detention..." Sagot niya saka pumasok na. Ilang oras din siya sa detention bago siya pinauwi. Mabuti na lang libre ang lunch nila doon, kaya hindi siya nagutom.Padabog na naupo siya sa pabilog na sofa at kinuha ang beer na hawak ni Crassus saka iyon tinungga."Hey, that's my beer, dre!" angil ni Crassus. Ngumisi lang siya sa kaibigan, na ikinanguso lamang nito. Bumulong-bulong itong tumayo at nagtungo sa kusina."Bakit ka na-detention? Magkasama lang tayong tatlo kanina, ha. Tapos bigla kang nawala at hindi na pumasok." Naupo na si Adair sa pinakadulo ng sofa. "Hinintay ka pa namin sa canteen nung lunch."Ngumisi siya saka sumagot. "Nahuli akong may ka-sex sa likod ng library."Nanlaki ang mga mata nito. "Wow, nagkalat ka talaga, ano?""What can I do? Lalaki lang ako, natutukso sa biyaya lalo na kung kusa naman iyong lumalapit sa akin." Proud pang sabi ni
"I HATE HIM! I hate him! I hate him so much! Mamatay na siya! Hayop siya! Gago!" Ngawa na naman ng isang babaeng nasaktan ang puso at ang suspek si Luken Aiden Ashford. Naawang napatingin siya sa babaeng na sa harapan na nakaupo. Magulo ang buhok nito, gusot ang suot na uniporme at sira ang make-up dahil sa luha. "Hayop!" "Calmn down..." Napasulyap si Sinnerita I.D nito. "Carra.." "I thought I will be his girlfriend after what happened to us but I was wrong! Nag-assume lang pala ako sa wala! Hinayaan ko pa naman siyang labasan sa bibig ko! Na-detention pa ako! Shit talaga, oh! Tapos kaninang umaga ng makita ko siya ay tinawag ko siya at kinausap. Alam mo ba kung anong sinabi? 'I don't know you' at 'Fucking leave me alone' lang naman! I can't believe him! Gago siya! Gago!" Humagulgol na sigaw ni Carra. Napabuntong-hininga si Sinnerita at hinayaan na lamang si Carra na umiiyak habang nagsasalita tungkol sa nasaktan nitong damdamin. "Tama nga sila! Hindi siya nakokontento sa isang
"HELLO THERE, SINNERITA."Sinnerita move back in surprise when she heard a voice. And her eyes widened as her gazed landed on him. Luken, was now comfortably sitting in her chair.Hindi siya makagalaw sa kinatatayuan at humigpit lang ang hawak sa seradura. Nakangiti ang lalaki sa kanya. He looks good in his new crew cut hairstyle. Bumagay sa mukha nito ang bagong gupit. Hindi man lang nabawasan ang kagwapuhan ni Luken kahit pa nangingitim ang ilalim ng mata nito.She blinked many times and pulled herself together. Nagulat lang siya sa biglaang presensya ni Luken kaya hindi agad siya naka-react, iyon lang ang dahilan at wala ng iba pa. Hindi niya lang inaasahang madadatnan niya ito sa opisina niya pagkatapos nitong um-absent ng isang linggo. Ngayon niya lang ulit nakita ito.'Pero napansin mo ang bagong gupit niya? At paano mong nalaman na absent siya? Stalker ka na?' sabi ng isang bahagi ng kanyang isipan. Nailing na lamang siya sa sarili at napabuntong-hininga."Miss me?" Nakangiting
"AKO NA MAGDADALA NITO, HA?"Wala ng magawa si Sinnerita ng agawin ni Luken ang kanyang mga dalang libro. Nailing na lamang siya ng pagbuksan siya nito ng pinto at iminuwestra sa kanya na mauna na siyang lumabas. Ang binata na mismo ang nag-lock ng opisina niya. Alas-onse na ng umaga at wala ng pasok kaya maagang makakauwi ang estudyanteng pang-umaga ang schedule.Marahas na bumuntong-hininga si Sinnerita saka nauna ng lumakad. She felt suffocating all of a sudden. Parang kay hirap biglang huminga kung na sa iisang lugar silang dalawa ni Luken."Hey, wait up!" Narinig niya ang mabilis nitong hakbang kaya mas binilisan niya ang lakad pero kahit gaano pa yata siya kabilis, walang-wala siya sa malalaking binti ng lalaki. Naabutan pa rin siya nito. Hindi siya sumulyap o lumingon man lang kay Luken, deretso lang ang tingin niya sa daan."Pwede ka bang dalawin sa inyo?" Malambing na sabi nito. Napalingon si Sinnerita sa lalaki. Nasa isang bisig ni Luken ang kanyang mga libro at ang isa nito
TUMIGIL si Luken sa harapan ng babae. Nakaangat naman ang tingin nito sa kanya. He licked his lips while looking at her.Sabi ni Adair hindi daw siya pwedeng magkalat sa labas. Pero nandito naman siya sa loob ng pribadong kuwarto kaya ibig sabihin exemption itong gagawin niya.He grabbed her jaw and pulled her closer to his aching cock. Tinutudyo pa ni Luken sa gilid ng labi ng babae ang pagkalalaki niya."Suck it," utos niya rito. Kuminang naman ang pagnanasa sa mga mata nito.Napapikit ng mga mata si Luken ng isubo nito ang pagkalalaki niya, ginalaw niya ang balakang para mas mapasok sa bibig nito ang ari niya hanggang lalamunan. Napahawak ito sa kanyang binti.Nasabunutan niya ang buhok nito nang maramdamang nilalaro ng dila nito ang ulo. Nakakakiliti ang ginagawa nito. He hissed when she started to move her head. Gustong-gusto niya ang sadyang paghagod ng ngipin nito sa kanyang pagkalalaki. Habang nakasubo sa bibig nito ang ari niya ay nilalaro naman nito ang sarili."Hmp..." Ung
"SORRY, I'M LATE." Basa pa ang buhok ni Luken nang pagbuksan ng abangan niya ito sa gate. Napalunok si Sinnerita at hindi mapigilang hagudin ng tingin ang lalaki.Simple lang ang suot nitong asul na polo at black pants. Kumikinang pa ang sapatos nitong itim. Simple pero nakakaagaw pansin pa rin."Good evening, Sinnerita." Nakagat niya ang dila sa lambing ng boses nito."G-Good evening din sa'yo. Ayos lang. Pasok ka.""Thank you..."Naglalakad na sila sa may harden nang mapansin ni Sinnerita nang titig na titig sa kanya si Luken."B-Bakit? May dumi ba ako sa mukha?"He breathed."I'm sorry. Ang ganda mo kasi. You can take my breath away even by just looking at your simplicity. Kahit hindi ka nagpapakita ng balat ay nakakaakit ka pa rin na tingnan sa mga mata ko, Sinnerita." Namula ang pisnge ni Sinnerita sa narinig. Sanay siyang purihin ng ganoon pero bakit iba ang epekto kapag si Luken ang nagsabi?Isang bulaklakin na turtleneck neck dress na kulay puti ang suot niya. Longsleeve iyon.
"LOVING HEAVENLY Father we come to you this hour asking for your blessing and help as we are gathered together. We pray for guidance in the matters at hand and ask that you would clearly show us how to conduct our work with a spirit of joy and enthusiasm..."Hindi alam ni Sinnerita kung matatawa ba siya o maaawa kay luken. Nakayuko ang lalaki na tila natutulog. Hindi niya alam kung puyat lang ba ito o na-bobored sa prayer meeting nila. Halatang hindi ito sanay sa mga ganito. Mabuti na lang na sa pinakahulian sila naupo pero may iba pa rin na mga ginang na nagugulat ng makitang natutulog ang katabi niya.Siniko niya sa braso ni Luken saka binulungan. "Luken, wake up! Hoy!"Naalinpungatan ang lalaki at biglang sumigaw ng malakas. "Nasaan? Nasaan? Fuck! Fuck! Damn it!"Nanlaki ang mga mata ni Sinnerita sa pagmumura nito. Siya ang nahihiya sa ginawa nito! Gusto niyang magpalamon ngayon sa lupa dahil lahat ng mga mata ay nakatingin sa gawi nila.May ibang ginang na tila hihimatayin sa nari
"YES DAW!" Nahampas niya ulit si Madden.Sumimangot ang kaibigan niya. "Rita! Kailan ka pa naging brutal, ha?""Sinisigaw mo kasi iyong sinasabi ko.""Alangan! Hindi maririnig niyan ang sasabihin mo dahil medyo malayo kaya tayo sa kanila!" Sarkastikong sabi nito.Ilang beses na napakurap-kurap si Sinnerita at napasulyap kay Luken na nakatingin sa kaniya. Napagtanto niyang tama si Madden. Na sa third floor sila habang sa soccer field naman sina Luken at ang mga kaibigan nito."Oo nga, no? Sorry, Mad." Umikot ang magaganda nitong mga mata bago siya nilapitan at inakbayan."Sigurado ka na ba sa desisyon mo, Rita?" Bulong nito sa kanya."Oo, siguradong sigurado na ako, Mad. Mahal ko talaga, e." Walang rason para magsinungaling si Sinnerita sa tunay na nararamdaman niya. Nang ilang araw niyang hindi nakita ang lalaki ay iniyakan niya ito at inamin sa sariling mahal na niya si Luken."Ayan, na sabi mo rin," Yumakap ito sa kanya. "Masaya ako para sa'yo, Rita. Pero huwag mong kalilimutan 'yon
"NO! I WANT TO LEAVE!" Sigaw ni Luken at mabilis na hinila ang kanyang suwero. Wala siyang pakialam kung dumugo na naman ang kamay niya."Sir, huminahon po kayo hindi pa kayo pwedeng gumalaw-galaw. Mabibinat kayo.""Gusto kong umalis dito. Ayoko dito." Ayaw niya sa kuwartong ito.Umiling si nurse Mia. "Maraming bodyguard sa pintuan niyo, sir. Siguradong hindi kayo makakalabas sa pintuang 'yan. Magpahinga muna kayo at magpagaling para maakalis na kayo dito.""Tsk!"Hinayaan na lamang ni Luken na ayusin ni nurse Mia ang suwero niya na ilang beses na niyang tinanggal.Ayos naman siya, ah? Wala na siyang nararamdamang sakit sa katawan. Gusto na niyang lumabas sa kuwartong 'to. Kinuha ni Luken ang papel sa ilalim ng kanyang unan saka tinupi iyon."Nurse Mia...""Yes, sir?"Inabot niya ang nakatuping papel dito na agad naman nitong tinanggap. "Pakibigay...""Makakaasa po kayo, sir." Nakangiting sabi nito saka isinilid sa bulsa ang binigay niya."Kamusta sila?""Na sa labas pa rin sila. Hind
'I WANT YOU HERE.'Four words. One text. Ano pa ba ang bago? Anong aasahan niya sa kakambal na ite-text nito? I miss you? Kamusta? Baka mamatay na lang siya hindi pa rin nito masasabi ang mga salitang iyon. Humigpit ang kapit niya sa cellphone at matagal siyang napatitig do'n."Luken, kamusta si Adair?" Boses iyon ni Lennon na nagpaangat sa kanya ng tingin. Gising pa pala ang dalawa at naglalaro ng baraha."Nakatulog na. Lasing na lasing, e. Kapag nagising ang isang iyon bigyan niyo agad ng gamot, sasakit ang ulo no'n.'' Bilin niya sa mga ito. Inabot ni Luken ang susi ng kotse na nakalapag sa mesa.Pinagpagan niya ang jacket na suot saka nagpaalam sa dalawa. "Aalis muna ako."Kumunot ang noo ni Crassus. "Saan ka pupunta? Gabing-gabi na dre.""My twin, text me." Natigilan ang dalawa ng sabihin niya iyon. Alam ng mga ito ang trabaho niya sa kakambal.Tumango ang dalawa sa kanya. "Mag-iingat ka.""Pag-tinext kita! Mag-reply ka dre, ha!"Ngumisi si Luken at tinaasan ito kilay. "Ano kita s
NAIILING NA napatitig si Luken sa kaibigan na halos humiga sa sahig sa kalasingan."Tama na iyan, Adair. Lasing ka na." Sabi ni Lennon."H-Hindi pa ako l-lashing! Inom pa ako!""Let him be, his heartbroken." Aniya saka inabutan ng beer si Adair."Luken!""Ano ba ang kulang? Shakin, ha? Mayaman naman ako! Guwapo! Malaki ang titi! Maganda ang lahi! Pero bakit iniwan pa rin ako?""This is the first I see drunken Adair. His wasted, dre. Sobrang daldal niya.""Bakit, Crassus? Hindi ba madaldal si Adair kapag hindi lasing? Madaldal pa rin naman, ah.""Lennon, nakikita mo ang itsura niyan?'' Tinuro ni Crassus si Adair. "Larawan iyan ng lalaking nasaktan sa pag-ibig. Nagiging madaldal ang isang tao kapag lasing lalo na kapag nasaktan!""Na-experience mo na ba? Parang ang dami mong alam, e!""Hindi pa. Pero minsan ko na rin nakita noong na lasing ka, pangalawa na itong si Adair.""Hoy, kailan 'yon? Fuck!""Sino kaya ang susunod?"Tumaas ang kilay ni Luken nang makitang nakatingin sa kanya si C
"NANLILIGAW BA SA 'YO SI LUKEN, SINNERITA?"Iyon agad ang tanong ni Madden sa kanya nang makalabas sila ng classroom. Tapos na ang klase nila at napagpasyahan nilang dalawa ni Madden na kakain muna sila sa canteen bago umuwi.Napalunok si Sinnerita bago sumagot. "O-Oo...""Seryoso?" Nanlalaki ang mga mata nito."Oo nga!""Kailan pa, ha? Bakit hindi ko alam?""Magdadalawang linggo na rin, Mad. Sorry hindi ko nasabi sa'yo, hindi naman kasi iyon importante.""Hindi ako makapaniwala..." Tumingin ito sa kanya. "Okay lang sa 'yo?""Ang alin?""His records as a playboy. Paiyak ng babae there and here." She stated as a fact.Nagbaba ng tingin si Sinnerita sa White tulips na dala niya at napabuntong-hininga. "Alam ko naman iyon, Mad. Alam na alam ko."Lumapit si Madden sa kanya at inakbayan siya. "Hindi naman sa dini-discourage kita, Sinnerita, ha? We're bestfriends and I'm worried about you. Ang tulad ni Luken ay hindi dapat paniwalaan. May isa din ako kakilala na tulad niya... and base on my
"RITA, AYOS KA LANG BA?"Nag-angat siya ng tingin sa katabing kaibigan saka nginitian ito ng matipid. Puno ng pag-aalala at pagtatanong ang mga mata nito. Alam niyang nakarating na rin sa kaibigan niya ang balita tungkol sa kanya at kay Luken pero hindi ito nagtanong nang makitang namumugto ang mata niya kanina."Ayos lang ako, Mad." Aniya saka iniwas ang tingin dito at itinuon ang atensyon sa sinusulat. Ramdam niya pa rin ang titig ni Madden sa kanya. Marahas na bumuntong-hininga si Sinnerita.Biglang bumigat ang nararamdaman niya lalo na ng hindi man lang siya sinundan ng Luken. Hindi naman sa umaasa siya pero may parte pa rin sa kanya na nagbabakasali.Napatigil sa pagsusulat si Sinnerita at napahigpit ang hawak sa ballpen. Kumalat agad sa buong campus ang tungkol sa kanilang dalawa ni Luken. Lahat ng mata ay nakatingin sa kanya, nag-uusisa at nagdududa. Naiilang si Sinnerita at hindi siya komportable sa atensyong nakukuha niya. Pakiramdam niya isa siyang suspek sa krimen na hindi
"SINNERITA!"Hindi agad nakagalaw sa gulat si Luken dahil sa biglang pag-alis ni Sinnerita. Hahabulin na sana niya ang babae ng bigla na lang sumulpot ang tatlo niyang kaibigan."Hey! Move away!" Sigaw niya sa tatlo pero hinarangan siya ng mga ito."Give her space, Luken. Mamaya mo na siya sundan." Sabi ni Adair.Umakbay sa kanya si Crassus. "Lagot ka pinaiyak mo si Miss President!""What? Hindi ko siya pinaiyak!"'Shit! Baka ma-itarak talaga ni tito Sorio ang katana niya sa akin!'"Umiiyak si Sinnerita ng talikuran ka niya, Luken." Napalingon siya kay Lennon nang marinig iyon."B-But w-why?" His heart tighten. Umiyak si Sinnerita pero bakit? "W-Wala naman a-akong ginawa..." Mahinang aniya saka napayuko."Sinabi mo lang naman sa lahat na nandito kanina iyong paghalik niya sa iyo."Nag-angat siya ng tingin kay Lennon. "Pinagyayabang ko lang naman na hinalikan niya ako, Lennon!""Pero nakakahiya iyon sa part ni Sinnerita. Some of the girls want a privacy... including the 'kiss' part, an
INAANTOK pa si Sinnerita nang magising kinabukasan. Hindi kasi siya nakatulog ng maayos kagabe dahil sa paghalik niya kay Luken. Hindi niya alam kung bakit ginawa niya iyon. Nakakahiya ang ginawa niya.May kumatok sa pinto. "Sin?" Boses iyon ni nana Sita."Gising na po ako, nana Sita!" Sigaw niya."Pinatatawag ka na ng mommy mo. Na sa hapag na sila kasama iyong binata na pumunta dito kagabi. Ano nga ulit ang pangalan no'n... Luke... Luken. Tama! Luken ang pangalan niya!"Gulat na napatitig sa pinto si Sinnerita. Nandito na si Luken? Napabaling ang tingin niya sa orasang na sa side table niya, nanlaki ang mga mata niya ng makitang alasais medya na!"Pakisabi po baba na ako, nana Sita!" Sigaw niya saka mabilis na pumasok ng banyo. Mabilis siyang naligo, nagbihis at nagsuklay ng buhok. Nang makontento sa itsura niya ay agad siyang lumabas sa kuwarto.Nadatnan niya ang mga magulang sa hapagkainan, kasama nga si Luken. Masayang nag-uu
HINDI MAGAWANG pekein ni Luken ang emosyon sa mga oras na iyon. Sobrang nakakatuwang makasalo ang mga magulang ni Sinnerita, lalo na ang mommy nito na todo asikaso sa kanya at panay tawag ng 'Anak' sa kanya. Nagkaroon tuloy siya ng instant mommy.Nakakalambot ng puso... isang pakiramdam na hindi niya na dapat maramdaman pa pero hindi niya mapigilan dahil nagkukusa. Naiinggit tuloy siya kay Sinnerita. He sighed with a aching heart.Lumaki silang dalawa ng kakambal niya nang walang mga magulang dahil bata pa lang sila ay namatay na ang mga ito sa isang aksidente. Kaya naiwan sila sa pangangalaga ng kanyang lolo, na pumanaw na rin kinalaunan. Hindi niya nga maalala kung minsan ba ay nagkakasabay silang dalawa ng kakambal niya sa isang mesa para magkuwentuhan o sabay na kumain bilang isang pamilya."Salamat po sa pagkain," Nakangiting sabi ni Luken."Walang anuman, anak. Bukas ulit, ha? Parehas na oras pa rin para sa prayer meeting." Sabi