Home / Romance / Sinnerita / CHAPTER 6

Share

CHAPTER 6

Author: Aramanthus
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

"AKO NA MAGDADALA NITO, HA?"

Wala ng magawa si Sinnerita ng agawin ni Luken ang kanyang mga dalang libro. Nailing na lamang siya ng pagbuksan siya nito ng pinto at iminuwestra sa kanya na mauna na siyang lumabas. Ang binata na mismo ang nag-lock ng opisina niya. Alas-onse na ng umaga at wala ng pasok kaya maagang makakauwi ang estudyanteng pang-umaga ang schedule.

Marahas na bumuntong-hininga si Sinnerita saka nauna ng lumakad. She felt suffocating all of a sudden. Parang kay hirap biglang huminga kung na sa iisang lugar silang dalawa ni Luken.

"Hey, wait up!" Narinig niya ang mabilis nitong hakbang kaya mas binilisan niya ang lakad pero kahit gaano pa yata siya kabilis, walang-wala siya sa malalaking binti ng lalaki. Naabutan pa rin siya nito. Hindi siya sumulyap o lumingon man lang kay Luken, deretso lang ang tingin niya sa daan.

"Pwede ka bang dalawin sa inyo?" Malambing na sabi nito. Napalingon si Sinnerita sa lalaki. Nasa isang bisig ni Luken ang kanyang mga libro at ang isa nitong kamay ay na sa bulsa ng pants nito.

"Hindi pwede," umiling si Sinnerita. "Istrikto ang parents ko. Hindi pa sila pumapayag na magpaligaw ako." Dagdag niya pa.

"It's alright, all parents are strict when it comes to their daughters. Kahit naman ako kung magkakaanak ako ng babae balang araw. Baka makabugbog pa ako." Saglit na sumeryoso ang mukha nito saka nakangiting nagpatuloy. "Don't worry about me, Sinnerita. Handa naman akong humarap sa mga magulang mo para ipaalam sa kanilang liligawan kita. Ihahanda ko ang macho kong katawan at gwapo kong mukha kung sakali man."

Doon na napatigil si Sinnerita at gulat na tinitigan ang lalaki. Hindi makapaniwala sa narinig. "Seryoso ka ba talaga dyan sa sinasabi mo?"

"Yes. Seryoso ako, Sinnerita. Seryoso ako sa 'yo, sana naman maniwala ka sa 'kin."

Ilang beses na napakurap si Sinnerita bago sumagot.

"Hindi kasi kapani-paniwala, e."

"Why?" Nagsalubong ang kilay ni Luken at dumilim ang ekspresyon. "Hindi ba ako pwedeng magseryoso sa isang babae?" Bahagyang siyang napaigtad ng mabakasan ang galit at tila pagtitimpi sa boses nito. "I know I'm pain in the ass and a great playboy. I lost count how many women I hurt, but I have a heart that hurts too. Wala ba akong karapatan na magbago?" Malungkot na usal nito.

Na-guilty naman bigla si Sinnerita. "Sorry, hindi naman iyon ang ibig kong sabihin."

"Then, what?"

She sighed. Imbes na sagutin ang tanong nito ay iba ang lumabas sa labi niya. "Sige, pumunta ka sa bahay mamaya bago mag-alasais ng gabi. Naiintindihan mo? Alam mo naman iyong Anderson subdivision 'di ba?" Tumango ang kaharap pero madilim pa rin ang ekspresyon nito.

"Wear something formal, iyong simple lang. Iyong hindi nakakaagaw pansin. At kung pwede, huwag kang magpapa-late, ha?"

Pagkatapos niyang sabihin 'yon ay nagpatuloy si Sinnerita sa paglalakad. Akala niya ay hindi nakasunod si Luken sa kanya pero paglingon niya sa binata, nakasunod ito sa kanya. Nakangiti na ito ulit.

"Okay lang sa 'yo na dalawin kita sa inyo? Seryoso?" Magiliw na sabi nito nang pumantay na si Luken sa kanya ng lakad. "Wala ng bawian niyan, ha!"

Tumango si Sinnerita saka maliit na ngumiti sa lalaki. Natulala si Luken sa kanya. "Kung liligawan mo ako, Luken. Kailangan mo ring ligawan ang mga magulang ko."

"Damn! Parang ngayon mo lang ako ngitian, ah? Pwede na akong mamatay!" Masayang-masaya na anito.

Natawa si Sinnerita. "Sira!"

"Y-You l-laughed..." Gulat na usal ni Luken.

Napailing na lamang siya. Nang makarating sa may school gate ay agad na natanaw ni Sinnerita ang kanilang kotse. Kumaway siya rito. Humarap siya kay Luken saka kinuha ang libro niya sa tulalang lalaki. Lumapit si Sinnerita sa kanilang sasakyan nang pumarada ito kanilang harapan. Hindi pa man nabubuksan ni Sinnerita ang pinto ng kotse ay nagsalita na si Luken.

"Kapag ba nagustuhan nila ako. Makakamit ko na ba ang matamis mong 'Oo'?"

"Baka..." Kibit-balikat na aniya.

"Bakit hindi ka sigurado?" Parang batang sabi nito. "Bakit, ha? Bakit?"

Hindi niya sinagot si Luken. Binuksan ni Sinnerita ang pinto ng kotse saka pumasok. She rolled down her car window and smile at him, again.

"See you later, Luken."

AGAD NAWALAN ng ekspresyon ang mukha ni Luken ng makapasok sa sariling sasakyan. Matamaan niyang sinundan ng tingin ang sasakyan ni Sinnerita ng umandar ito papalayo. Ilang minuto pa ay pinausad na niya ang sariling sasakyan pauwi.

Nagtagis ang bagang niya. Hindi niya aakalain na magagamit niya kay Sinnerita ang kanyang mga natutunan. The art of lying.

Luken is very different in front of Sinnerita. Ibang-iba ang personality  na pinapakita niya rito para magmukhang katotohanan ang mga salita at gawa niya. He needs to do this to make her believe him.

Kahit peke ang mga pinapakita niya kay Sinnerita ay hindi maipagkakailang natitigilan siya kapag ngumiti ito, tulad kanina. Damn! She had the beautiful smile he had ever seen. Tinayuan nga siya sa ngiti nito.

He can't help it but imagine Sinnerita, her on his bed moaning ang groaning in pleasure, calling his name over and over again.

Naiiling na lamang si Luken sa sarili nang maramdaman ang pagkalalaki niyang tila sawa na gustong kumawala sa lungga. Damn it! Sa gitna pa talaga ng pagda-drive niya. He sighed deeply to calm his nerves and his aching cock.

Poor Sinnerita. Nadamay pa ito sa kalokohan nilang magkakaibigan. Baka kung sa ibang pagkakataon niya ito nakilala at hindi sa ganitong paraan. Maybe they became real friends or more.

Tumunog ang cellphone niyang na sa bulsa ng kanyang pantalon. Kinuha niya ito saka nilagay sa phone holder sa may harapan. Pangalan ni Adair ang lumilitaw sa  screen. Agad niyang pinindot ang answer ang button at ni-loud speaker.

''Luken, where are you... hmm?" Paos na anito.

"Going home. Why?"

"Huwag ka munang umuwi--ohh! Dumeretso ka dito sa club ni Crassus--shit! Nandito kami--ahh! Faster baby!"

"Okay, I'm coming." Natatawang aniya saka pinatay ang tawag. Mukhang may ginagawa ang kaibigan niya nang tumawag ito sa kanya.

Nang makarating sa Dick Club ay nakaabang na sa pintuan ang manager na sa Jingle. Unusual, she's wearing her usual look. Thick glasses, plain blouse, and a long skirt.

"Magandang tanghali po sir Luken," Magalang na bati nito. Walang ka-ngiti-ngiti ang labi.

Tinanguan ni Luken ang babae. "Nasaan sila?"

"Na sa VIP room number sixty-nine po, sir Luken. Sasamahan ko po kayo papunta do'n."

"Okay, lead the way." Sumunod siya sa babae hanggang sa second floor. Nang makarating sa VIP room ay kumatok ito.

"Nandito na po si sir Luken!" Binuksan nito ang pinto para sa kanya at iminuwestra na pumasok siya.

"Thanks, Jingle." Tumango lamang si Jingle saka isinarado ang pinto nang makapasok siya.

Lights with different colors and erotic musics welcome him. Beer cans, pants, used condoms, worn clothes and panties are scattered everywhere. Napangisi si Luken nang umeko sa buong VIP room ang mga ungol, halinghing, s********p at salpukan ng mga katawan.

"Ahh... Lennon..."

"Oh yeah..."

"Deeper... please... Adair... Uhmm.."

"Fuck! Fuck!"

"Ahh... shit... Ang sarap niyan Crassus! Lick me more, baby!"

"Hmm..."

"Your so big, Crassus! Ohh... Ahh... yes!"

Humakbang si Luken hanggang sa makita niya ang ginagawa ng kanyang mga kaibigan.

Si Crassus nakahiga sa kamang naroon habang may nakaluhod sa mukha nitong isang babae. May nakapatong naman sa pagkalalaki ng kanyang kaibigan at eksperto itong gumiling sa ibabaw ni crassus habang tumatalbog ang dibdib.

"Yes! Yes! Crassus.. ohh... ahh..."

"Crassus... sige pa ahh... I'm coming!"

Napabaling ang tingin niya kay Adair. Nakasandal ang kaniig nito sa pader habang na sa braso ni Adair ang mga binti nito. Bukang-buka ang gitna nito. Marahas ang bawat ulos at bayo ni Adair sa babae na napapahiyaw dito.

"Ohh.. mmm! I'm close Adair! Malapit na ako ahh... harder!"

"Fuck! Ohh... I'm coming fuck!"

Sumandal si Luken sa pader saka lumipat ang tingin kay Lennon na nakaluhod sa sahig habang binabayo patalikod ang kaniig. Nakagapos sa likod ng babae ang mga kamay nito. Nakasabunot ang kamay ni Lennon sa buhok ng babae habang mabilis na naglabas-masok sa pagkababae nito.

"Ohh... Lennon... sige pa.."

"Shit! Ang sikip mo!"

This is what they called sex party.

"Ohh..." Napabaling ang tingin ni Luken sa may sofa ng marinig ang malanding ungol na iyon. May isang babaeng nakabukaka na nando'n. Nilalaro nito ang sariling dibdib at gitna. Mula sa pwesto ni Luken kitang-kita niyang basang basa na ito. Nang aakit na nakatingin ang babae kanya.

Ngumisi si Luken at humakbang papalapit dito. Isa-isa niyang hinubad ang lahat ng saplot ng kanyang katawan hanggang sa wala ng natira. Hindi nakaligtas sa paningin niya ang panlalaki ng mga mata ng babae nang dumapo ang paningin nito sa naghuhumindig niyang pagkalalaki.

His cock proudly standing like a soldier ready for a war. Finally, he will get laid tonight.

Related chapters

  • Sinnerita    CHAPTER 7

    TUMIGIL si Luken sa harapan ng babae. Nakaangat naman ang tingin nito sa kanya. He licked his lips while looking at her.Sabi ni Adair hindi daw siya pwedeng magkalat sa labas. Pero nandito naman siya sa loob ng pribadong kuwarto kaya ibig sabihin exemption itong gagawin niya.He grabbed her jaw and pulled her closer to his aching cock. Tinutudyo pa ni Luken sa gilid ng labi ng babae ang pagkalalaki niya."Suck it," utos niya rito. Kuminang naman ang pagnanasa sa mga mata nito.Napapikit ng mga mata si Luken ng isubo nito ang pagkalalaki niya, ginalaw niya ang balakang para mas mapasok sa bibig nito ang ari niya hanggang lalamunan. Napahawak ito sa kanyang binti.Nasabunutan niya ang buhok nito nang maramdamang nilalaro ng dila nito ang ulo. Nakakakiliti ang ginagawa nito. He hissed when she started to move her head. Gustong-gusto niya ang sadyang paghagod ng ngipin nito sa kanyang pagkalalaki. Habang nakasubo sa bibig nito ang ari niya ay nilalaro naman nito ang sarili."Hmp..." Ung

  • Sinnerita    CHAPTER 8

    "SORRY, I'M LATE." Basa pa ang buhok ni Luken nang pagbuksan ng abangan niya ito sa gate. Napalunok si Sinnerita at hindi mapigilang hagudin ng tingin ang lalaki.Simple lang ang suot nitong asul na polo at black pants. Kumikinang pa ang sapatos nitong itim. Simple pero nakakaagaw pansin pa rin."Good evening, Sinnerita." Nakagat niya ang dila sa lambing ng boses nito."G-Good evening din sa'yo. Ayos lang. Pasok ka.""Thank you..."Naglalakad na sila sa may harden nang mapansin ni Sinnerita nang titig na titig sa kanya si Luken."B-Bakit? May dumi ba ako sa mukha?"He breathed."I'm sorry. Ang ganda mo kasi. You can take my breath away even by just looking at your simplicity. Kahit hindi ka nagpapakita ng balat ay nakakaakit ka pa rin na tingnan sa mga mata ko, Sinnerita." Namula ang pisnge ni Sinnerita sa narinig. Sanay siyang purihin ng ganoon pero bakit iba ang epekto kapag si Luken ang nagsabi?Isang bulaklakin na turtleneck neck dress na kulay puti ang suot niya. Longsleeve iyon.

  • Sinnerita    CHAPTER 9

    "LOVING HEAVENLY Father we come to you this hour asking for your blessing and help as we are gathered together. We pray for guidance in the matters at hand and ask that you would clearly show us how to conduct our work with a spirit of joy and enthusiasm..."Hindi alam ni Sinnerita kung matatawa ba siya o maaawa kay luken. Nakayuko ang lalaki na tila natutulog. Hindi niya alam kung puyat lang ba ito o na-bobored sa prayer meeting nila. Halatang hindi ito sanay sa mga ganito. Mabuti na lang na sa pinakahulian sila naupo pero may iba pa rin na mga ginang na nagugulat ng makitang natutulog ang katabi niya.Siniko niya sa braso ni Luken saka binulungan. "Luken, wake up! Hoy!"Naalinpungatan ang lalaki at biglang sumigaw ng malakas. "Nasaan? Nasaan? Fuck! Fuck! Damn it!"Nanlaki ang mga mata ni Sinnerita sa pagmumura nito. Siya ang nahihiya sa ginawa nito! Gusto niyang magpalamon ngayon sa lupa dahil lahat ng mga mata ay nakatingin sa gawi nila.May ibang ginang na tila hihimatayin sa nari

  • Sinnerita    CHAPTER 10

    HINDI MAGAWANG pekein ni Luken ang emosyon sa mga oras na iyon. Sobrang nakakatuwang makasalo ang mga magulang ni Sinnerita, lalo na ang mommy nito na todo asikaso sa kanya at panay tawag ng 'Anak' sa kanya. Nagkaroon tuloy siya ng instant mommy.Nakakalambot ng puso... isang pakiramdam na hindi niya na dapat maramdaman pa pero hindi niya mapigilan dahil nagkukusa. Naiinggit tuloy siya kay Sinnerita. He sighed with a aching heart.Lumaki silang dalawa ng kakambal niya nang walang mga magulang dahil bata pa lang sila ay namatay na ang mga ito sa isang aksidente. Kaya naiwan sila sa pangangalaga ng kanyang lolo, na pumanaw na rin kinalaunan. Hindi niya nga maalala kung minsan ba ay nagkakasabay silang dalawa ng kakambal niya sa isang mesa para magkuwentuhan o sabay na kumain bilang isang pamilya."Salamat po sa pagkain," Nakangiting sabi ni Luken."Walang anuman, anak. Bukas ulit, ha? Parehas na oras pa rin para sa prayer meeting." Sabi

  • Sinnerita    CHAPTER 11

    INAANTOK pa si Sinnerita nang magising kinabukasan. Hindi kasi siya nakatulog ng maayos kagabe dahil sa paghalik niya kay Luken. Hindi niya alam kung bakit ginawa niya iyon. Nakakahiya ang ginawa niya.May kumatok sa pinto. "Sin?" Boses iyon ni nana Sita."Gising na po ako, nana Sita!" Sigaw niya."Pinatatawag ka na ng mommy mo. Na sa hapag na sila kasama iyong binata na pumunta dito kagabi. Ano nga ulit ang pangalan no'n... Luke... Luken. Tama! Luken ang pangalan niya!"Gulat na napatitig sa pinto si Sinnerita. Nandito na si Luken? Napabaling ang tingin niya sa orasang na sa side table niya, nanlaki ang mga mata niya ng makitang alasais medya na!"Pakisabi po baba na ako, nana Sita!" Sigaw niya saka mabilis na pumasok ng banyo. Mabilis siyang naligo, nagbihis at nagsuklay ng buhok. Nang makontento sa itsura niya ay agad siyang lumabas sa kuwarto.Nadatnan niya ang mga magulang sa hapagkainan, kasama nga si Luken. Masayang nag-uu

  • Sinnerita    CHAPTER 12

    "SINNERITA!"Hindi agad nakagalaw sa gulat si Luken dahil sa biglang pag-alis ni Sinnerita. Hahabulin na sana niya ang babae ng bigla na lang sumulpot ang tatlo niyang kaibigan."Hey! Move away!" Sigaw niya sa tatlo pero hinarangan siya ng mga ito."Give her space, Luken. Mamaya mo na siya sundan." Sabi ni Adair.Umakbay sa kanya si Crassus. "Lagot ka pinaiyak mo si Miss President!""What? Hindi ko siya pinaiyak!"'Shit! Baka ma-itarak talaga ni tito Sorio ang katana niya sa akin!'"Umiiyak si Sinnerita ng talikuran ka niya, Luken." Napalingon siya kay Lennon nang marinig iyon."B-But w-why?" His heart tighten. Umiyak si Sinnerita pero bakit? "W-Wala naman a-akong ginawa..." Mahinang aniya saka napayuko."Sinabi mo lang naman sa lahat na nandito kanina iyong paghalik niya sa iyo."Nag-angat siya ng tingin kay Lennon. "Pinagyayabang ko lang naman na hinalikan niya ako, Lennon!""Pero nakakahiya iyon sa part ni Sinnerita. Some of the girls want a privacy... including the 'kiss' part, an

  • Sinnerita    CHAPTER 13

    "RITA, AYOS KA LANG BA?"Nag-angat siya ng tingin sa katabing kaibigan saka nginitian ito ng matipid. Puno ng pag-aalala at pagtatanong ang mga mata nito. Alam niyang nakarating na rin sa kaibigan niya ang balita tungkol sa kanya at kay Luken pero hindi ito nagtanong nang makitang namumugto ang mata niya kanina."Ayos lang ako, Mad." Aniya saka iniwas ang tingin dito at itinuon ang atensyon sa sinusulat. Ramdam niya pa rin ang titig ni Madden sa kanya. Marahas na bumuntong-hininga si Sinnerita.Biglang bumigat ang nararamdaman niya lalo na ng hindi man lang siya sinundan ng Luken. Hindi naman sa umaasa siya pero may parte pa rin sa kanya na nagbabakasali.Napatigil sa pagsusulat si Sinnerita at napahigpit ang hawak sa ballpen. Kumalat agad sa buong campus ang tungkol sa kanilang dalawa ni Luken. Lahat ng mata ay nakatingin sa kanya, nag-uusisa at nagdududa. Naiilang si Sinnerita at hindi siya komportable sa atensyong nakukuha niya. Pakiramdam niya isa siyang suspek sa krimen na hindi

  • Sinnerita    CHAPTER 14

    "NANLILIGAW BA SA 'YO SI LUKEN, SINNERITA?"Iyon agad ang tanong ni Madden sa kanya nang makalabas sila ng classroom. Tapos na ang klase nila at napagpasyahan nilang dalawa ni Madden na kakain muna sila sa canteen bago umuwi.Napalunok si Sinnerita bago sumagot. "O-Oo...""Seryoso?" Nanlalaki ang mga mata nito."Oo nga!""Kailan pa, ha? Bakit hindi ko alam?""Magdadalawang linggo na rin, Mad. Sorry hindi ko nasabi sa'yo, hindi naman kasi iyon importante.""Hindi ako makapaniwala..." Tumingin ito sa kanya. "Okay lang sa 'yo?""Ang alin?""His records as a playboy. Paiyak ng babae there and here." She stated as a fact.Nagbaba ng tingin si Sinnerita sa White tulips na dala niya at napabuntong-hininga. "Alam ko naman iyon, Mad. Alam na alam ko."Lumapit si Madden sa kanya at inakbayan siya. "Hindi naman sa dini-discourage kita, Sinnerita, ha? We're bestfriends and I'm worried about you. Ang tulad ni Luken ay hindi dapat paniwalaan. May isa din ako kakilala na tulad niya... and base on my

Latest chapter

  • Sinnerita    CHAPTER 18

    "YES DAW!" Nahampas niya ulit si Madden.Sumimangot ang kaibigan niya. "Rita! Kailan ka pa naging brutal, ha?""Sinisigaw mo kasi iyong sinasabi ko.""Alangan! Hindi maririnig niyan ang sasabihin mo dahil medyo malayo kaya tayo sa kanila!" Sarkastikong sabi nito.Ilang beses na napakurap-kurap si Sinnerita at napasulyap kay Luken na nakatingin sa kaniya. Napagtanto niyang tama si Madden. Na sa third floor sila habang sa soccer field naman sina Luken at ang mga kaibigan nito."Oo nga, no? Sorry, Mad." Umikot ang magaganda nitong mga mata bago siya nilapitan at inakbayan."Sigurado ka na ba sa desisyon mo, Rita?" Bulong nito sa kanya."Oo, siguradong sigurado na ako, Mad. Mahal ko talaga, e." Walang rason para magsinungaling si Sinnerita sa tunay na nararamdaman niya. Nang ilang araw niyang hindi nakita ang lalaki ay iniyakan niya ito at inamin sa sariling mahal na niya si Luken."Ayan, na sabi mo rin," Yumakap ito sa kanya. "Masaya ako para sa'yo, Rita. Pero huwag mong kalilimutan 'yon

  • Sinnerita    CHAPTER 17

    "NO! I WANT TO LEAVE!" Sigaw ni Luken at mabilis na hinila ang kanyang suwero. Wala siyang pakialam kung dumugo na naman ang kamay niya."Sir, huminahon po kayo hindi pa kayo pwedeng gumalaw-galaw. Mabibinat kayo.""Gusto kong umalis dito. Ayoko dito." Ayaw niya sa kuwartong ito.Umiling si nurse Mia. "Maraming bodyguard sa pintuan niyo, sir. Siguradong hindi kayo makakalabas sa pintuang 'yan. Magpahinga muna kayo at magpagaling para maakalis na kayo dito.""Tsk!"Hinayaan na lamang ni Luken na ayusin ni nurse Mia ang suwero niya na ilang beses na niyang tinanggal.Ayos naman siya, ah? Wala na siyang nararamdamang sakit sa katawan. Gusto na niyang lumabas sa kuwartong 'to. Kinuha ni Luken ang papel sa ilalim ng kanyang unan saka tinupi iyon."Nurse Mia...""Yes, sir?"Inabot niya ang nakatuping papel dito na agad naman nitong tinanggap. "Pakibigay...""Makakaasa po kayo, sir." Nakangiting sabi nito saka isinilid sa bulsa ang binigay niya."Kamusta sila?""Na sa labas pa rin sila. Hind

  • Sinnerita    CHAPTER 16

    'I WANT YOU HERE.'Four words. One text. Ano pa ba ang bago? Anong aasahan niya sa kakambal na ite-text nito? I miss you? Kamusta? Baka mamatay na lang siya hindi pa rin nito masasabi ang mga salitang iyon. Humigpit ang kapit niya sa cellphone at matagal siyang napatitig do'n."Luken, kamusta si Adair?" Boses iyon ni Lennon na nagpaangat sa kanya ng tingin. Gising pa pala ang dalawa at naglalaro ng baraha."Nakatulog na. Lasing na lasing, e. Kapag nagising ang isang iyon bigyan niyo agad ng gamot, sasakit ang ulo no'n.'' Bilin niya sa mga ito. Inabot ni Luken ang susi ng kotse na nakalapag sa mesa.Pinagpagan niya ang jacket na suot saka nagpaalam sa dalawa. "Aalis muna ako."Kumunot ang noo ni Crassus. "Saan ka pupunta? Gabing-gabi na dre.""My twin, text me." Natigilan ang dalawa ng sabihin niya iyon. Alam ng mga ito ang trabaho niya sa kakambal.Tumango ang dalawa sa kanya. "Mag-iingat ka.""Pag-tinext kita! Mag-reply ka dre, ha!"Ngumisi si Luken at tinaasan ito kilay. "Ano kita s

  • Sinnerita    CHAPTER 15

    NAIILING NA napatitig si Luken sa kaibigan na halos humiga sa sahig sa kalasingan."Tama na iyan, Adair. Lasing ka na." Sabi ni Lennon."H-Hindi pa ako l-lashing! Inom pa ako!""Let him be, his heartbroken." Aniya saka inabutan ng beer si Adair."Luken!""Ano ba ang kulang? Shakin, ha? Mayaman naman ako! Guwapo! Malaki ang titi! Maganda ang lahi! Pero bakit iniwan pa rin ako?""This is the first I see drunken Adair. His wasted, dre. Sobrang daldal niya.""Bakit, Crassus? Hindi ba madaldal si Adair kapag hindi lasing? Madaldal pa rin naman, ah.""Lennon, nakikita mo ang itsura niyan?'' Tinuro ni Crassus si Adair. "Larawan iyan ng lalaking nasaktan sa pag-ibig. Nagiging madaldal ang isang tao kapag lasing lalo na kapag nasaktan!""Na-experience mo na ba? Parang ang dami mong alam, e!""Hindi pa. Pero minsan ko na rin nakita noong na lasing ka, pangalawa na itong si Adair.""Hoy, kailan 'yon? Fuck!""Sino kaya ang susunod?"Tumaas ang kilay ni Luken nang makitang nakatingin sa kanya si C

  • Sinnerita    CHAPTER 14

    "NANLILIGAW BA SA 'YO SI LUKEN, SINNERITA?"Iyon agad ang tanong ni Madden sa kanya nang makalabas sila ng classroom. Tapos na ang klase nila at napagpasyahan nilang dalawa ni Madden na kakain muna sila sa canteen bago umuwi.Napalunok si Sinnerita bago sumagot. "O-Oo...""Seryoso?" Nanlalaki ang mga mata nito."Oo nga!""Kailan pa, ha? Bakit hindi ko alam?""Magdadalawang linggo na rin, Mad. Sorry hindi ko nasabi sa'yo, hindi naman kasi iyon importante.""Hindi ako makapaniwala..." Tumingin ito sa kanya. "Okay lang sa 'yo?""Ang alin?""His records as a playboy. Paiyak ng babae there and here." She stated as a fact.Nagbaba ng tingin si Sinnerita sa White tulips na dala niya at napabuntong-hininga. "Alam ko naman iyon, Mad. Alam na alam ko."Lumapit si Madden sa kanya at inakbayan siya. "Hindi naman sa dini-discourage kita, Sinnerita, ha? We're bestfriends and I'm worried about you. Ang tulad ni Luken ay hindi dapat paniwalaan. May isa din ako kakilala na tulad niya... and base on my

  • Sinnerita    CHAPTER 13

    "RITA, AYOS KA LANG BA?"Nag-angat siya ng tingin sa katabing kaibigan saka nginitian ito ng matipid. Puno ng pag-aalala at pagtatanong ang mga mata nito. Alam niyang nakarating na rin sa kaibigan niya ang balita tungkol sa kanya at kay Luken pero hindi ito nagtanong nang makitang namumugto ang mata niya kanina."Ayos lang ako, Mad." Aniya saka iniwas ang tingin dito at itinuon ang atensyon sa sinusulat. Ramdam niya pa rin ang titig ni Madden sa kanya. Marahas na bumuntong-hininga si Sinnerita.Biglang bumigat ang nararamdaman niya lalo na ng hindi man lang siya sinundan ng Luken. Hindi naman sa umaasa siya pero may parte pa rin sa kanya na nagbabakasali.Napatigil sa pagsusulat si Sinnerita at napahigpit ang hawak sa ballpen. Kumalat agad sa buong campus ang tungkol sa kanilang dalawa ni Luken. Lahat ng mata ay nakatingin sa kanya, nag-uusisa at nagdududa. Naiilang si Sinnerita at hindi siya komportable sa atensyong nakukuha niya. Pakiramdam niya isa siyang suspek sa krimen na hindi

  • Sinnerita    CHAPTER 12

    "SINNERITA!"Hindi agad nakagalaw sa gulat si Luken dahil sa biglang pag-alis ni Sinnerita. Hahabulin na sana niya ang babae ng bigla na lang sumulpot ang tatlo niyang kaibigan."Hey! Move away!" Sigaw niya sa tatlo pero hinarangan siya ng mga ito."Give her space, Luken. Mamaya mo na siya sundan." Sabi ni Adair.Umakbay sa kanya si Crassus. "Lagot ka pinaiyak mo si Miss President!""What? Hindi ko siya pinaiyak!"'Shit! Baka ma-itarak talaga ni tito Sorio ang katana niya sa akin!'"Umiiyak si Sinnerita ng talikuran ka niya, Luken." Napalingon siya kay Lennon nang marinig iyon."B-But w-why?" His heart tighten. Umiyak si Sinnerita pero bakit? "W-Wala naman a-akong ginawa..." Mahinang aniya saka napayuko."Sinabi mo lang naman sa lahat na nandito kanina iyong paghalik niya sa iyo."Nag-angat siya ng tingin kay Lennon. "Pinagyayabang ko lang naman na hinalikan niya ako, Lennon!""Pero nakakahiya iyon sa part ni Sinnerita. Some of the girls want a privacy... including the 'kiss' part, an

  • Sinnerita    CHAPTER 11

    INAANTOK pa si Sinnerita nang magising kinabukasan. Hindi kasi siya nakatulog ng maayos kagabe dahil sa paghalik niya kay Luken. Hindi niya alam kung bakit ginawa niya iyon. Nakakahiya ang ginawa niya.May kumatok sa pinto. "Sin?" Boses iyon ni nana Sita."Gising na po ako, nana Sita!" Sigaw niya."Pinatatawag ka na ng mommy mo. Na sa hapag na sila kasama iyong binata na pumunta dito kagabi. Ano nga ulit ang pangalan no'n... Luke... Luken. Tama! Luken ang pangalan niya!"Gulat na napatitig sa pinto si Sinnerita. Nandito na si Luken? Napabaling ang tingin niya sa orasang na sa side table niya, nanlaki ang mga mata niya ng makitang alasais medya na!"Pakisabi po baba na ako, nana Sita!" Sigaw niya saka mabilis na pumasok ng banyo. Mabilis siyang naligo, nagbihis at nagsuklay ng buhok. Nang makontento sa itsura niya ay agad siyang lumabas sa kuwarto.Nadatnan niya ang mga magulang sa hapagkainan, kasama nga si Luken. Masayang nag-uu

  • Sinnerita    CHAPTER 10

    HINDI MAGAWANG pekein ni Luken ang emosyon sa mga oras na iyon. Sobrang nakakatuwang makasalo ang mga magulang ni Sinnerita, lalo na ang mommy nito na todo asikaso sa kanya at panay tawag ng 'Anak' sa kanya. Nagkaroon tuloy siya ng instant mommy.Nakakalambot ng puso... isang pakiramdam na hindi niya na dapat maramdaman pa pero hindi niya mapigilan dahil nagkukusa. Naiinggit tuloy siya kay Sinnerita. He sighed with a aching heart.Lumaki silang dalawa ng kakambal niya nang walang mga magulang dahil bata pa lang sila ay namatay na ang mga ito sa isang aksidente. Kaya naiwan sila sa pangangalaga ng kanyang lolo, na pumanaw na rin kinalaunan. Hindi niya nga maalala kung minsan ba ay nagkakasabay silang dalawa ng kakambal niya sa isang mesa para magkuwentuhan o sabay na kumain bilang isang pamilya."Salamat po sa pagkain," Nakangiting sabi ni Luken."Walang anuman, anak. Bukas ulit, ha? Parehas na oras pa rin para sa prayer meeting." Sabi

DMCA.com Protection Status