"SORRY, I'M LATE." Basa pa ang buhok ni Luken nang pagbuksan ng abangan niya ito sa gate. Napalunok si Sinnerita at hindi mapigilang hagudin ng tingin ang lalaki.
Simple lang ang suot nitong asul na polo at black pants. Kumikinang pa ang sapatos nitong itim. Simple pero nakakaagaw pansin pa rin."Good evening, Sinnerita." Nakagat niya ang dila sa lambing ng boses nito."G-Good evening din sa'yo. Ayos lang. Pasok ka.""Thank you..."Naglalakad na sila sa may harden nang mapansin ni Sinnerita nang titig na titig sa kanya si Luken."B-Bakit? May dumi ba ako sa mukha?"He breathed."I'm sorry. Ang ganda mo kasi. You can take my breath away even by just looking at your simplicity. Kahit hindi ka nagpapakita ng balat ay nakakaakit ka pa rin na tingnan sa mga mata ko, Sinnerita." Namula ang pisnge ni Sinnerita sa narinig. Sanay siyang purihin ng ganoon pero bakit iba ang epekto kapag si Luken ang nagsabi?Isang bulaklakin na turtleneck neck dress na kulay puti ang suot niya. Longsleeve iyon. Umabot naman ang haba nito hanggang talampakan.Malapit na sila sa pintuan ng convention nang lumabas mula roon ang kanyang mommy at daddy. Nag-uusap ang dalawa pero agad din natigilan nang makita siyang may kasama."Sorio, nakikita mo ba ang nakikita ko? Malinaw pa naman ang mga mata ko 'di ba?" Nanlaki ang mga mata ng kanyang mommy.Nagtatagis naman ang bagang ng kanyang daddy habang nakatingin sa kanyang tabi. "Yes, darling. Malinaw kong nakikita."Lalaki ba ang kasama ng anak natin?""Yes, lalaki." Matigas na sabi nito habang nakakuyom ang mga kamao.Natigil sila sa harapan ng mga ito saka ngumiti. Kumikinang naman ang mga mata ng mommy niya habang titig na titig ito kay Luken."Mommy, daddy, si Luken nga pala. School mate ko."Kumunot ang noo ng daddy niya. "School mate, ha?"Bahagyang yumukod si Luken sa mga mgulang niya. "I'm Luken Ashford, ma'am, sir." Tumingin saglit si Luken sa kanya. "Ang totoo po niyan ay nanliligaw po ako kay Sinnerita. Nandito po ako para kunin ang blessings niyo."Nanlaki ang mga mata ni Sinnerita sa narinig. Hindi niya inaasahang sasabihin iyon ng binata. Seryoso talaga siya?"W-What?" Her father's lips parted and gazed on her before back to Luken."H-Hoy, bata! Hindi ko pa pinapaligawan iyang anak ko! Kaya ngayon pa lang umalis ka na!" Matigas na sigaw ng daddy niya. He step forward until his face inches from Luken. "Kung ayaw mong tatadtarin ko iyang katawan mo ng bala! Tigilan mo ang anak ko!""Daddy!"Lumapit ang mommy ni Sinnerita sa kanyang daddy at hinawakan ang kamay nito. "Sorio! Huminahon ka! Nandyan na ang mga bisita baka marinig ka nila. Mamaya mo na kausapin ang mga bata.""Pero ang dalaga ko... nililigawan na..." Naiiyak na sumulyap ang daddy niya sa kanya bago sa asawa. "Ang baby ko..."Nanlambot ang puso ni Sinnerita sa nasaksihan. Her father is always protecting her at all cost. That's why she love him so much.Napailing si Helia sa asawa at hinawakan ang mukha nito. "Nililigawan pa lang, hindi pa magpapakasal." Aniya saka hinalikan ito. Lumambot naman ang ekspresyon ni Sorio at malambing na tumingin kay Sinnerita."Mag-uusap tayo mamaya, anak ha.""Opo," Nakangiting lumapit sa ama at yumakap dito. "I love you, daddy."Hinalikan nito ang gilid ng kanyang noo. "I love you too, anak." Humiwalay ang ama niya sa kanya."Mamaya, ha?" Tumango ako. Bumaling siya kay Luken at matalim itong tiningnan"Kasama ka.""Y-Yes sir." napapalunok na sumagot si Luken."Mauuna na ako."Hinalikan ulit siya sa noo ng ama bago na ito tumalikod at naunang pumasok sa convention. Nakangiting sinundan naman ito ng tingin ni Sinnerita."Pasensya ka na sa daddy mo, Rita." Malambing na sabi ng mommy niya. "Over protective lang talaga iyang daddy mo. Alam mo namang ayaw nong nasasaktan ka.""Okay lang po, mommy. Naiintindihan ko po si daddy kung bakit gano'n ang reaksyon niya."Humarap ang mommy niya sa katabi. "Luken, right?" Malambing na usal nito at pinasadahan ng tingin ang kabuoan ng katabi. "Breathe iho."Malakas na napabuga ng hangin si Luken saka sumagot."Y-Yes, ma'am...""Ang guwapo mo. Sigurado akong maganda ang lahi niyo."Ngumiti si Luken. "Thank you ma'am. Marami na pong nagsasabi niyan kaya sanay na ako."Natawa ang ina niya."Ma'am is too formal, iho. Just call me tita Helia, okay?" Tumango si Luken sa mommy niya."Okay po, tita...""Iho, pasensyahan mo na ang asawa ko, ha. Nag-iisang prinsesa namin kasi itong si Rita kaya ganoon na lang kaprotektib ang daddy niya sa kanya." Hinaplos ng mommy niya ang pisnge niya. "Kahit lamok ay hindi non hinahayaang makadapo sa balat ni rita. Ayaw lang non na makitang masaktan at umiyak ang anak niya dahil mas masasaktan siya. Sobrang mahal na mahal niya si Rita. Gusto lang non protektahan ang anak niya.""Naiintindihan ko po, tita Helia."Napatingin si Sinnerita sa katabi. "Kung ako din naman po ang na sa katayuan ni sir ay ganoon din po ang magiging reaksyon ko. I could kill without a heart beat if she hurt by someone.""I like you, iho.""Approve na po ba ako?" Nanlaki ang mga mata ni Luken nang marinig iyon sa mommy niya.Sabay silang natawa ng kanyang ina. Parang bata kasi si Luken sa naging reaksyon niya."Oh, tara na magsisimula na ang prayer meeting. Sumesenyas na ang daddy mo sa akin.""Susunod po kami, mommy.""Sige, sumunod kayo agad!" Hinatid ng tingin ni Sinnerita ang mommy niya hanggang sa nakapasok ito sa convention.Humarap siya kay Luken."Tara?"Nakatulala si Luken. Siniko niya ito."Ayos ka lang?"Ilang beses na kumurap si Luken saka nagsalita."P-Prayer m-meeting... dito sa i-inyo?" Nauutal na tanong nito. Tila hirap oa itong sabihin iyon.Ngumiti siya sa lalaki."Yes. Araw-araw tuwing alasais ng gabi ang prayer meeting namin dito."Hindi makapaniwalang tumitig ang lalaki sa kanya. "S-So you inviting m-me... to this p-prayer m-meeting?""Hindi din." Kumunot ang noo ni Sinnerita. "Hindi ba ikaw mismo nagsabi na gusto mong dumalaw sa bahay para ipaalam ako sa mga magulang ko? Pero kailangan mong sumali sa prayer meeting kasi mamaya mo pa naman sila makakausap pagkatapos ng isang oras." Aniya."S-Seryoso?""Oo..."Namumutlang napatingin sa kanya si Luken. Namuo agad ang pawis sa magkabilang noo nito. Para itong natatae na ewan."Fuck! Scam! Scam!" Bulong nito.'Ano bang nangyayari sa lalaking 'to? May sinabi ba akong nakakatakot para mamutla ng ganito ang mukha niya?'"LOVING HEAVENLY Father we come to you this hour asking for your blessing and help as we are gathered together. We pray for guidance in the matters at hand and ask that you would clearly show us how to conduct our work with a spirit of joy and enthusiasm..."Hindi alam ni Sinnerita kung matatawa ba siya o maaawa kay luken. Nakayuko ang lalaki na tila natutulog. Hindi niya alam kung puyat lang ba ito o na-bobored sa prayer meeting nila. Halatang hindi ito sanay sa mga ganito. Mabuti na lang na sa pinakahulian sila naupo pero may iba pa rin na mga ginang na nagugulat ng makitang natutulog ang katabi niya.Siniko niya sa braso ni Luken saka binulungan. "Luken, wake up! Hoy!"Naalinpungatan ang lalaki at biglang sumigaw ng malakas. "Nasaan? Nasaan? Fuck! Fuck! Damn it!"Nanlaki ang mga mata ni Sinnerita sa pagmumura nito. Siya ang nahihiya sa ginawa nito! Gusto niyang magpalamon ngayon sa lupa dahil lahat ng mga mata ay nakatingin sa gawi nila.May ibang ginang na tila hihimatayin sa nari
HINDI MAGAWANG pekein ni Luken ang emosyon sa mga oras na iyon. Sobrang nakakatuwang makasalo ang mga magulang ni Sinnerita, lalo na ang mommy nito na todo asikaso sa kanya at panay tawag ng 'Anak' sa kanya. Nagkaroon tuloy siya ng instant mommy.Nakakalambot ng puso... isang pakiramdam na hindi niya na dapat maramdaman pa pero hindi niya mapigilan dahil nagkukusa. Naiinggit tuloy siya kay Sinnerita. He sighed with a aching heart.Lumaki silang dalawa ng kakambal niya nang walang mga magulang dahil bata pa lang sila ay namatay na ang mga ito sa isang aksidente. Kaya naiwan sila sa pangangalaga ng kanyang lolo, na pumanaw na rin kinalaunan. Hindi niya nga maalala kung minsan ba ay nagkakasabay silang dalawa ng kakambal niya sa isang mesa para magkuwentuhan o sabay na kumain bilang isang pamilya."Salamat po sa pagkain," Nakangiting sabi ni Luken."Walang anuman, anak. Bukas ulit, ha? Parehas na oras pa rin para sa prayer meeting." Sabi
INAANTOK pa si Sinnerita nang magising kinabukasan. Hindi kasi siya nakatulog ng maayos kagabe dahil sa paghalik niya kay Luken. Hindi niya alam kung bakit ginawa niya iyon. Nakakahiya ang ginawa niya.May kumatok sa pinto. "Sin?" Boses iyon ni nana Sita."Gising na po ako, nana Sita!" Sigaw niya."Pinatatawag ka na ng mommy mo. Na sa hapag na sila kasama iyong binata na pumunta dito kagabi. Ano nga ulit ang pangalan no'n... Luke... Luken. Tama! Luken ang pangalan niya!"Gulat na napatitig sa pinto si Sinnerita. Nandito na si Luken? Napabaling ang tingin niya sa orasang na sa side table niya, nanlaki ang mga mata niya ng makitang alasais medya na!"Pakisabi po baba na ako, nana Sita!" Sigaw niya saka mabilis na pumasok ng banyo. Mabilis siyang naligo, nagbihis at nagsuklay ng buhok. Nang makontento sa itsura niya ay agad siyang lumabas sa kuwarto.Nadatnan niya ang mga magulang sa hapagkainan, kasama nga si Luken. Masayang nag-uu
"SINNERITA!"Hindi agad nakagalaw sa gulat si Luken dahil sa biglang pag-alis ni Sinnerita. Hahabulin na sana niya ang babae ng bigla na lang sumulpot ang tatlo niyang kaibigan."Hey! Move away!" Sigaw niya sa tatlo pero hinarangan siya ng mga ito."Give her space, Luken. Mamaya mo na siya sundan." Sabi ni Adair.Umakbay sa kanya si Crassus. "Lagot ka pinaiyak mo si Miss President!""What? Hindi ko siya pinaiyak!"'Shit! Baka ma-itarak talaga ni tito Sorio ang katana niya sa akin!'"Umiiyak si Sinnerita ng talikuran ka niya, Luken." Napalingon siya kay Lennon nang marinig iyon."B-But w-why?" His heart tighten. Umiyak si Sinnerita pero bakit? "W-Wala naman a-akong ginawa..." Mahinang aniya saka napayuko."Sinabi mo lang naman sa lahat na nandito kanina iyong paghalik niya sa iyo."Nag-angat siya ng tingin kay Lennon. "Pinagyayabang ko lang naman na hinalikan niya ako, Lennon!""Pero nakakahiya iyon sa part ni Sinnerita. Some of the girls want a privacy... including the 'kiss' part, an
"RITA, AYOS KA LANG BA?"Nag-angat siya ng tingin sa katabing kaibigan saka nginitian ito ng matipid. Puno ng pag-aalala at pagtatanong ang mga mata nito. Alam niyang nakarating na rin sa kaibigan niya ang balita tungkol sa kanya at kay Luken pero hindi ito nagtanong nang makitang namumugto ang mata niya kanina."Ayos lang ako, Mad." Aniya saka iniwas ang tingin dito at itinuon ang atensyon sa sinusulat. Ramdam niya pa rin ang titig ni Madden sa kanya. Marahas na bumuntong-hininga si Sinnerita.Biglang bumigat ang nararamdaman niya lalo na ng hindi man lang siya sinundan ng Luken. Hindi naman sa umaasa siya pero may parte pa rin sa kanya na nagbabakasali.Napatigil sa pagsusulat si Sinnerita at napahigpit ang hawak sa ballpen. Kumalat agad sa buong campus ang tungkol sa kanilang dalawa ni Luken. Lahat ng mata ay nakatingin sa kanya, nag-uusisa at nagdududa. Naiilang si Sinnerita at hindi siya komportable sa atensyong nakukuha niya. Pakiramdam niya isa siyang suspek sa krimen na hindi
"NANLILIGAW BA SA 'YO SI LUKEN, SINNERITA?"Iyon agad ang tanong ni Madden sa kanya nang makalabas sila ng classroom. Tapos na ang klase nila at napagpasyahan nilang dalawa ni Madden na kakain muna sila sa canteen bago umuwi.Napalunok si Sinnerita bago sumagot. "O-Oo...""Seryoso?" Nanlalaki ang mga mata nito."Oo nga!""Kailan pa, ha? Bakit hindi ko alam?""Magdadalawang linggo na rin, Mad. Sorry hindi ko nasabi sa'yo, hindi naman kasi iyon importante.""Hindi ako makapaniwala..." Tumingin ito sa kanya. "Okay lang sa 'yo?""Ang alin?""His records as a playboy. Paiyak ng babae there and here." She stated as a fact.Nagbaba ng tingin si Sinnerita sa White tulips na dala niya at napabuntong-hininga. "Alam ko naman iyon, Mad. Alam na alam ko."Lumapit si Madden sa kanya at inakbayan siya. "Hindi naman sa dini-discourage kita, Sinnerita, ha? We're bestfriends and I'm worried about you. Ang tulad ni Luken ay hindi dapat paniwalaan. May isa din ako kakilala na tulad niya... and base on my
NAIILING NA napatitig si Luken sa kaibigan na halos humiga sa sahig sa kalasingan."Tama na iyan, Adair. Lasing ka na." Sabi ni Lennon."H-Hindi pa ako l-lashing! Inom pa ako!""Let him be, his heartbroken." Aniya saka inabutan ng beer si Adair."Luken!""Ano ba ang kulang? Shakin, ha? Mayaman naman ako! Guwapo! Malaki ang titi! Maganda ang lahi! Pero bakit iniwan pa rin ako?""This is the first I see drunken Adair. His wasted, dre. Sobrang daldal niya.""Bakit, Crassus? Hindi ba madaldal si Adair kapag hindi lasing? Madaldal pa rin naman, ah.""Lennon, nakikita mo ang itsura niyan?'' Tinuro ni Crassus si Adair. "Larawan iyan ng lalaking nasaktan sa pag-ibig. Nagiging madaldal ang isang tao kapag lasing lalo na kapag nasaktan!""Na-experience mo na ba? Parang ang dami mong alam, e!""Hindi pa. Pero minsan ko na rin nakita noong na lasing ka, pangalawa na itong si Adair.""Hoy, kailan 'yon? Fuck!""Sino kaya ang susunod?"Tumaas ang kilay ni Luken nang makitang nakatingin sa kanya si C
'I WANT YOU HERE.'Four words. One text. Ano pa ba ang bago? Anong aasahan niya sa kakambal na ite-text nito? I miss you? Kamusta? Baka mamatay na lang siya hindi pa rin nito masasabi ang mga salitang iyon. Humigpit ang kapit niya sa cellphone at matagal siyang napatitig do'n."Luken, kamusta si Adair?" Boses iyon ni Lennon na nagpaangat sa kanya ng tingin. Gising pa pala ang dalawa at naglalaro ng baraha."Nakatulog na. Lasing na lasing, e. Kapag nagising ang isang iyon bigyan niyo agad ng gamot, sasakit ang ulo no'n.'' Bilin niya sa mga ito. Inabot ni Luken ang susi ng kotse na nakalapag sa mesa.Pinagpagan niya ang jacket na suot saka nagpaalam sa dalawa. "Aalis muna ako."Kumunot ang noo ni Crassus. "Saan ka pupunta? Gabing-gabi na dre.""My twin, text me." Natigilan ang dalawa ng sabihin niya iyon. Alam ng mga ito ang trabaho niya sa kakambal.Tumango ang dalawa sa kanya. "Mag-iingat ka.""Pag-tinext kita! Mag-reply ka dre, ha!"Ngumisi si Luken at tinaasan ito kilay. "Ano kita s
"YES DAW!" Nahampas niya ulit si Madden.Sumimangot ang kaibigan niya. "Rita! Kailan ka pa naging brutal, ha?""Sinisigaw mo kasi iyong sinasabi ko.""Alangan! Hindi maririnig niyan ang sasabihin mo dahil medyo malayo kaya tayo sa kanila!" Sarkastikong sabi nito.Ilang beses na napakurap-kurap si Sinnerita at napasulyap kay Luken na nakatingin sa kaniya. Napagtanto niyang tama si Madden. Na sa third floor sila habang sa soccer field naman sina Luken at ang mga kaibigan nito."Oo nga, no? Sorry, Mad." Umikot ang magaganda nitong mga mata bago siya nilapitan at inakbayan."Sigurado ka na ba sa desisyon mo, Rita?" Bulong nito sa kanya."Oo, siguradong sigurado na ako, Mad. Mahal ko talaga, e." Walang rason para magsinungaling si Sinnerita sa tunay na nararamdaman niya. Nang ilang araw niyang hindi nakita ang lalaki ay iniyakan niya ito at inamin sa sariling mahal na niya si Luken."Ayan, na sabi mo rin," Yumakap ito sa kanya. "Masaya ako para sa'yo, Rita. Pero huwag mong kalilimutan 'yon
"NO! I WANT TO LEAVE!" Sigaw ni Luken at mabilis na hinila ang kanyang suwero. Wala siyang pakialam kung dumugo na naman ang kamay niya."Sir, huminahon po kayo hindi pa kayo pwedeng gumalaw-galaw. Mabibinat kayo.""Gusto kong umalis dito. Ayoko dito." Ayaw niya sa kuwartong ito.Umiling si nurse Mia. "Maraming bodyguard sa pintuan niyo, sir. Siguradong hindi kayo makakalabas sa pintuang 'yan. Magpahinga muna kayo at magpagaling para maakalis na kayo dito.""Tsk!"Hinayaan na lamang ni Luken na ayusin ni nurse Mia ang suwero niya na ilang beses na niyang tinanggal.Ayos naman siya, ah? Wala na siyang nararamdamang sakit sa katawan. Gusto na niyang lumabas sa kuwartong 'to. Kinuha ni Luken ang papel sa ilalim ng kanyang unan saka tinupi iyon."Nurse Mia...""Yes, sir?"Inabot niya ang nakatuping papel dito na agad naman nitong tinanggap. "Pakibigay...""Makakaasa po kayo, sir." Nakangiting sabi nito saka isinilid sa bulsa ang binigay niya."Kamusta sila?""Na sa labas pa rin sila. Hind
'I WANT YOU HERE.'Four words. One text. Ano pa ba ang bago? Anong aasahan niya sa kakambal na ite-text nito? I miss you? Kamusta? Baka mamatay na lang siya hindi pa rin nito masasabi ang mga salitang iyon. Humigpit ang kapit niya sa cellphone at matagal siyang napatitig do'n."Luken, kamusta si Adair?" Boses iyon ni Lennon na nagpaangat sa kanya ng tingin. Gising pa pala ang dalawa at naglalaro ng baraha."Nakatulog na. Lasing na lasing, e. Kapag nagising ang isang iyon bigyan niyo agad ng gamot, sasakit ang ulo no'n.'' Bilin niya sa mga ito. Inabot ni Luken ang susi ng kotse na nakalapag sa mesa.Pinagpagan niya ang jacket na suot saka nagpaalam sa dalawa. "Aalis muna ako."Kumunot ang noo ni Crassus. "Saan ka pupunta? Gabing-gabi na dre.""My twin, text me." Natigilan ang dalawa ng sabihin niya iyon. Alam ng mga ito ang trabaho niya sa kakambal.Tumango ang dalawa sa kanya. "Mag-iingat ka.""Pag-tinext kita! Mag-reply ka dre, ha!"Ngumisi si Luken at tinaasan ito kilay. "Ano kita s
NAIILING NA napatitig si Luken sa kaibigan na halos humiga sa sahig sa kalasingan."Tama na iyan, Adair. Lasing ka na." Sabi ni Lennon."H-Hindi pa ako l-lashing! Inom pa ako!""Let him be, his heartbroken." Aniya saka inabutan ng beer si Adair."Luken!""Ano ba ang kulang? Shakin, ha? Mayaman naman ako! Guwapo! Malaki ang titi! Maganda ang lahi! Pero bakit iniwan pa rin ako?""This is the first I see drunken Adair. His wasted, dre. Sobrang daldal niya.""Bakit, Crassus? Hindi ba madaldal si Adair kapag hindi lasing? Madaldal pa rin naman, ah.""Lennon, nakikita mo ang itsura niyan?'' Tinuro ni Crassus si Adair. "Larawan iyan ng lalaking nasaktan sa pag-ibig. Nagiging madaldal ang isang tao kapag lasing lalo na kapag nasaktan!""Na-experience mo na ba? Parang ang dami mong alam, e!""Hindi pa. Pero minsan ko na rin nakita noong na lasing ka, pangalawa na itong si Adair.""Hoy, kailan 'yon? Fuck!""Sino kaya ang susunod?"Tumaas ang kilay ni Luken nang makitang nakatingin sa kanya si C
"NANLILIGAW BA SA 'YO SI LUKEN, SINNERITA?"Iyon agad ang tanong ni Madden sa kanya nang makalabas sila ng classroom. Tapos na ang klase nila at napagpasyahan nilang dalawa ni Madden na kakain muna sila sa canteen bago umuwi.Napalunok si Sinnerita bago sumagot. "O-Oo...""Seryoso?" Nanlalaki ang mga mata nito."Oo nga!""Kailan pa, ha? Bakit hindi ko alam?""Magdadalawang linggo na rin, Mad. Sorry hindi ko nasabi sa'yo, hindi naman kasi iyon importante.""Hindi ako makapaniwala..." Tumingin ito sa kanya. "Okay lang sa 'yo?""Ang alin?""His records as a playboy. Paiyak ng babae there and here." She stated as a fact.Nagbaba ng tingin si Sinnerita sa White tulips na dala niya at napabuntong-hininga. "Alam ko naman iyon, Mad. Alam na alam ko."Lumapit si Madden sa kanya at inakbayan siya. "Hindi naman sa dini-discourage kita, Sinnerita, ha? We're bestfriends and I'm worried about you. Ang tulad ni Luken ay hindi dapat paniwalaan. May isa din ako kakilala na tulad niya... and base on my
"RITA, AYOS KA LANG BA?"Nag-angat siya ng tingin sa katabing kaibigan saka nginitian ito ng matipid. Puno ng pag-aalala at pagtatanong ang mga mata nito. Alam niyang nakarating na rin sa kaibigan niya ang balita tungkol sa kanya at kay Luken pero hindi ito nagtanong nang makitang namumugto ang mata niya kanina."Ayos lang ako, Mad." Aniya saka iniwas ang tingin dito at itinuon ang atensyon sa sinusulat. Ramdam niya pa rin ang titig ni Madden sa kanya. Marahas na bumuntong-hininga si Sinnerita.Biglang bumigat ang nararamdaman niya lalo na ng hindi man lang siya sinundan ng Luken. Hindi naman sa umaasa siya pero may parte pa rin sa kanya na nagbabakasali.Napatigil sa pagsusulat si Sinnerita at napahigpit ang hawak sa ballpen. Kumalat agad sa buong campus ang tungkol sa kanilang dalawa ni Luken. Lahat ng mata ay nakatingin sa kanya, nag-uusisa at nagdududa. Naiilang si Sinnerita at hindi siya komportable sa atensyong nakukuha niya. Pakiramdam niya isa siyang suspek sa krimen na hindi
"SINNERITA!"Hindi agad nakagalaw sa gulat si Luken dahil sa biglang pag-alis ni Sinnerita. Hahabulin na sana niya ang babae ng bigla na lang sumulpot ang tatlo niyang kaibigan."Hey! Move away!" Sigaw niya sa tatlo pero hinarangan siya ng mga ito."Give her space, Luken. Mamaya mo na siya sundan." Sabi ni Adair.Umakbay sa kanya si Crassus. "Lagot ka pinaiyak mo si Miss President!""What? Hindi ko siya pinaiyak!"'Shit! Baka ma-itarak talaga ni tito Sorio ang katana niya sa akin!'"Umiiyak si Sinnerita ng talikuran ka niya, Luken." Napalingon siya kay Lennon nang marinig iyon."B-But w-why?" His heart tighten. Umiyak si Sinnerita pero bakit? "W-Wala naman a-akong ginawa..." Mahinang aniya saka napayuko."Sinabi mo lang naman sa lahat na nandito kanina iyong paghalik niya sa iyo."Nag-angat siya ng tingin kay Lennon. "Pinagyayabang ko lang naman na hinalikan niya ako, Lennon!""Pero nakakahiya iyon sa part ni Sinnerita. Some of the girls want a privacy... including the 'kiss' part, an
INAANTOK pa si Sinnerita nang magising kinabukasan. Hindi kasi siya nakatulog ng maayos kagabe dahil sa paghalik niya kay Luken. Hindi niya alam kung bakit ginawa niya iyon. Nakakahiya ang ginawa niya.May kumatok sa pinto. "Sin?" Boses iyon ni nana Sita."Gising na po ako, nana Sita!" Sigaw niya."Pinatatawag ka na ng mommy mo. Na sa hapag na sila kasama iyong binata na pumunta dito kagabi. Ano nga ulit ang pangalan no'n... Luke... Luken. Tama! Luken ang pangalan niya!"Gulat na napatitig sa pinto si Sinnerita. Nandito na si Luken? Napabaling ang tingin niya sa orasang na sa side table niya, nanlaki ang mga mata niya ng makitang alasais medya na!"Pakisabi po baba na ako, nana Sita!" Sigaw niya saka mabilis na pumasok ng banyo. Mabilis siyang naligo, nagbihis at nagsuklay ng buhok. Nang makontento sa itsura niya ay agad siyang lumabas sa kuwarto.Nadatnan niya ang mga magulang sa hapagkainan, kasama nga si Luken. Masayang nag-uu
HINDI MAGAWANG pekein ni Luken ang emosyon sa mga oras na iyon. Sobrang nakakatuwang makasalo ang mga magulang ni Sinnerita, lalo na ang mommy nito na todo asikaso sa kanya at panay tawag ng 'Anak' sa kanya. Nagkaroon tuloy siya ng instant mommy.Nakakalambot ng puso... isang pakiramdam na hindi niya na dapat maramdaman pa pero hindi niya mapigilan dahil nagkukusa. Naiinggit tuloy siya kay Sinnerita. He sighed with a aching heart.Lumaki silang dalawa ng kakambal niya nang walang mga magulang dahil bata pa lang sila ay namatay na ang mga ito sa isang aksidente. Kaya naiwan sila sa pangangalaga ng kanyang lolo, na pumanaw na rin kinalaunan. Hindi niya nga maalala kung minsan ba ay nagkakasabay silang dalawa ng kakambal niya sa isang mesa para magkuwentuhan o sabay na kumain bilang isang pamilya."Salamat po sa pagkain," Nakangiting sabi ni Luken."Walang anuman, anak. Bukas ulit, ha? Parehas na oras pa rin para sa prayer meeting." Sabi