CHAPTER 12

“Bilisan mo Sin,” nagmamadaling ani Veronica sa lalaki dahil napakabagal ng kilos nito.

“Excited, ha,” natatawang tugon ni Sin.

Inirapan lang ni Veronica si Sin dahil nagsisimula na naman itong tuksuin siya.

“Bilis na kasi,” naka nguso iyang ani rito.

“Mauna ka na, dito lang muna ako,” nakangiting ani Sin sa kanya at umupo ito sa isang malaking bato na nasa gilid.

“Okay,” ani na lamang niya at idinampi ang kaliwang paa sa tubig.

Napakaaliwalas at napakapayapa sa lugar na ito at hinihiling niya na sana dito na lamang siya habang buhay, ngunit napakalabong mangyari at tila isang himala na lang kung mangyayari naman ito.

“Look, napakaganda nitong bato,” kinuha ni Veronica ang nakuha niyang bato sa tubig at namamangha na pinagmasdan ito. “Ang ganda, right,” tsaka niya pinakita kay Sin.

“Mukhang ordinary stone lang naman yan. Anong kaibahan niyan sa iba pang bato na naandito?” naka crossed-arm pa nitong tanong sa kaniya at nitingnan muli ang kaniyang hawak na bato.

"Wala k