Simula

Umiigting ang panga ng isang binata matapos siyang babaan ng telepono ng kanyang kasintahan. Hindi nito mawari kung bakit gano'n nalang ang pakikitungo sa kanya nito pagkatapos niyang magpro-propose.

“Am I still lacking in any ways, Fidel?” Namumula ang kanyang mga mata at tenga ng mapatanong ito sa kanyang sekretarya slash bodyguard slash kaibigan.

Napatawa ng mahina si Fidel sa sinabi ng lalaki tsaka ito tinapik sa balikat. “Kung babae lang ako, Ly baka pinakasalan na kita. Kaso, hindi tayo talo. I mean, ano pa bang hahanapin sa’yo?”

The man squinted his eyes on him. Fidel cleared his throat and smiled at him. “I mean, anak ka ng presidente ng bansa natin, matalino, may-ari ng isang sikat na Airline company, gwapo, sexy, hot—” kaagaran naman siyang binato ng unan ng lalaki na siyang nasalo din ni Fidel tsaka tumawa.

Napaupo naman ang binata sa kanyang swivel chair, tsaka hinarap ang malaking salamin na nasa kanyang likuran kung saan kita ang buong siyudad ng Maynila.

Papadilim na at mukhang uulan pa nga dahil sa makulimlim ang kalangitan. Nagsisibukas narin ang mga ilaw mula sa street lamps at mga gusali sa paligid.

“Hindi kaya may iba na si Xai? I mean, bakit kasi hihindian niya ang pagpapakasal sa’yo, Ly? Nasa iyo na ang lahat~ minamahal kitang tapat—” napakanta pa ito pero kaagad ding napatigil nang marinig niya ang malalim na paghinga ng kaibigan.

Huling napaharap si Lysander kay Fidel tsaka nito tinuunan ng pansin ang mga papeles na nakakalat sa kanyang lamesa. “You’re not helping, Fidel,” walang gana niyang wika sa lalaki.

Napabuntong-hininga muli si Lysander, tsaka niya ginulo ang kanyang buhok nang maalala ang nangyari kagabi. Inaya niya kasing mag-dinner ang dalawang taon nitong kasintahan na si Xyrene Montgomery, isang fashion designer at model, sa isang sosyal na restaurant, sa pinakatuktok ng Sierra Hotel na may 78 floors. Inarkila ni Lysander ang buong restaurant para lang makapag-propose siya sa kasintahan na nalalayo sa media.

Sikat ang kanyang girlfriend, at maging siya’y sikat din, dahil sa kanyang sikat na airlines na namamayagpag sa buong Asia, higit pa roon ay siya lang naman ang nag-iisang anak ng President ng bansa na si President Lauro Alcantara, kung kaya’t iniiwasan niya ang media, dahil ayaw niyang madawit ang pangalan nila.

Napupuno ng rose petals ang buong restaurant, may mga balloons ding nakakalat sa sahig, at may mga balloons din nakalutang na may mga pictures nilang nakadikit sa bawat dulo ng tali.

Sa paghahanda pa lang, masasabing mahal na mahal ni Lysander ang babae, at nakuha pa niyang paglaanan ng pansin iyon kumpara sa kanyang nakatambak na trabaho.

Kung titignan ang pamamamaraan ng pag-propose ni Lysander, ay walang hihindi na magpakasal sa kanya, lalo na't mayaman at gwapo ito.

Wala sa sariling napauwi ng Malacañang ang binata upang dalawin ang kanyang ina't ama marahil nagtatampo na ito ng hindi siya nakakabisita sa kanila.

“My dearest son!” Masiglang wika ng ginang nang makita ang kanyang pinakamamahal na anak.

Pilit namang napangiti si Lysander sa kanyang ina, tinatago ang sakit at lungkot na nararamdaman, pero mukhang napansin iyon ng kanyang ina dahil biglang nawala ang ngiti sa labi nito.

“May problema ba, anak?” Nag-aalalang tanong ng ina.

Umiling lang ang binata tsaka niyakap ang ina. “Nako ma, magtu-twenty-eight na ako sa susunod na buwan, binibaby mo parin ako,” natatawang sambit nito sa ina.

Napahampas naman ng kamay ang ginang sa dibdib ng kanyang anak. “You’re my forever baby, kahit magka-anak ka na't apo, ikaw pa rin ang baby ni mommy,” nakangising saad ng ginang.

Napangiti naman si Lysander sa sinabi ng kanyang ina. Aayahin na sana ng ginang ang anak sa hapag-kainan nang bumaba ang kanyang asawa, kasama ang ina nito na dating Presidente din ng bansa.

“La, Pa,” bati ng binata tsaka lumapit sa dalawa at nagmano.

“Lysander! Tagal mo nang hindi binisita ang lola! Kaunti na lang ay magtatampo na talaga ako.” Wika ng matanda, tsaka ito napanguso habang naninigkit ang mga mata na nakatingin sa apo.

Ngumiti naman si Lysander tsaka niyakap ang lola. Nasa hapag-kainan na ang mag-anak, nang biglang mapatanong ang matanda.

“Ly, kailan mo ba ako bibigyan ng apo sa tuhod? Bigyan mo na ako habang buhay pa ang lola mo!” Seryosong saad ng matanda sa apo.

“Ma,” pag-awat ng ginang sa matanda. Napatingin ito sa kanyang anak na may pag-aalala sa mukha, pero tinawanan lang iyon ng binata.

“Ilang apo sa tuhod ba ang gusto mo, la?” Pagbibiro pa nito.

“Kahit ilan! Jusko, maging mga anak ni Reynaldo ay hindi pa ako mabigyan ng apo sa tuhod! Ano ba mga balak niyo sa buhay at mukhang plano niyo pa atang tumandang binata?”

Napatigil si Lysander sa marinig nito nang maidawit ang mga anak ng kanyang tiyuhin, na kapatid ng kanyang ama. “Hindi ba't kasal na si Rich? Wala pa rin ba siyang anak?” Takang tanong nito.

Umiling ang matanda at mukhang nais-stress na sa buhay ng kanyang mga apo. Nagkwentuhan lamang sila tungkol sa mga bagay-bagay, at nagpaalam itong uuwi na sa kanyang condo nang lumalalim na ang gabi.

Saktong paglabas ni Lysander ay siyang pagbuhos ng malakas na ulan, na siyang sinamahan pa ng malakas na kulog at kidlat.

Napabuga nalang ng hangin ang binata bago sumakay sa kanyang sasakyan, kung saan si Fidel ang driver nito.

“Tila nakikisabay ang panahon sa nararamdaman mo, Ly,” pagbibiro ng kaibigan. Sinaaman naman siya ng tingin ni Lysander kaya, mas lalong napatawa ang lalaki.

Tahimik lang na nakatingin si Lysander sa bintana habang patuloy ang pagpatak ng ulan sa labas. Malakas ang bawat pagtama nito sa bubong ng sasakyan, maingay, pero gustong-gusto ni Lysander na naririnig ang ingay ng ulan. Para sa kanya, nagiging kalmado siya.

Sa kalagitnaan ng pagmumuni ng binata ay malakas ang pagkakapreno ni Fidel na may kasamang malakas na pagtama sa isang bagay, dahilan para mapauntog si Lysander sa upuang nasa kanyang harap.

“Ano ba 'yan, Fidel! Ang tanda mo na hindi ka parin marunong mag-drive?!” Singhal nito sa lalaki.

Napakamot ng batok si Fidel at napatawa ng mahina. “Ano kasi boss, parang may nabangga ata ako.”

Napakunot ng noo si Lysander, nagtataka, pero naalala nito ang malakas na tunog nang parang may nabanggaan nga si Fidel, kaya kaagarang itong bumaba ng sasakyan para tingnan kung totoo nga ba ang sinasabi ni Fidel, hindi inaalintana ang buhos ng malakas na ulan.

Nanlaki ang mga mata ni Fidel nang makakita ng isang babae na nakahalundasay sa sahig, basang-basa ng ulan at maging siya ay nabasa narin ng ulan.

“What are you looking at, Fidel?! Isakay mo sa sasakyan at dalhin sa ospital!” Utos nito sa lalaki, kung kaya't kaagad na kumilos si Fidel para buhatin ang babae.

Inalalayan din ito ni Fidel para maipasok sa loob. Pumasok din ito sa loob at ginawang unan ang kanyang hita para maihiga ng maayos ang dalaga.

Inilibot ni Lysander ang katawan ng babae at mukhang wala naman itong sugat na natamo, iyon nga lang, nakaamoy ito na amoy alak. Kaagad na inabot ni Fidel ang kumot para sa dalaga nang hindi ito lamigin sa hangin ng aircon.

“Is she drunk?” Tanong nito sa kanyang sarili.

Napatitig ang binata sa mukha ng dalaga at namangha ito sa gandang taglay ng dalaga. Namumula ang pisngi nito, halatang lasing na lasing. Mahaba at makakapal ang pilik-mata, medyo may kapakalan din ang kilay, maliit at pa-heart shape ang mukha, matangos ang ilong, at ang labi nito'y mapula rin.

Napatawa ng mahina si Fidel habang tinitignan ang amo nitong nakatitig sa dalaga habang nagmamaneho papuntang ospital.

“Ly, baka matunaw,” pagbibirong sambit nito sa kanyang amo.

Napaismid si Lysander tsaka napaiwas ng tingin. Muli itong nakadungaw sa bintana ng kanyang sasakyan. “Sa ospital parin ba, Ly?” Tanong ni Fidel.

Napatango ang binata habang iniiwasan parin ng tingin ang kanyang kaibigan, at para hindi din ito mapatingin sa dalaga.

Gumalaw ng bahagya ang babae, at napaharap ito sa kanya. Napasinghap si Lysander nang maramdaman ang kamay ng babae sa kanyang tiyan. Ramdam niya rin ang mainit na paghinga, kaya’y nakaramdam din ng pagkainit ang binata kung kaya't niluwagan niya ang suot nitong necktie at tinanggal ang dalawang butones sa ibabaw ng kanyang suot na polo.

“This is insane. Why I suddenly felt hot?” Tanong nito sa kanyang utak. Takang-taka dahil basang-basa sila dahil sa ulan, isama pa ang malamig na hangin dala ng air-conditioning ng sasakyan.

Nakarating sila sa ospital nang hindi parin nawawala ang pang-iinit sa katawan ni Lysander. ‘Am I sick? Shit. Hindi pwede. I still have a conference this coming Wednesday!’.

“Ly? Ayos ka lang ba?” Tanong ni Fidel nang makitang namumula parin ang binata.

“How's the lady?” he gently asked while massaging the back of his neck.

He glanced at his wristwatch and noticed it was almost midnight. They had been waiting at the hospital for an hour, as the doctors needed to carefully examine the lady before they could head home.

“The doctor said she's fine. Lasing lang at walang nakitang kakaiba sa X-ray and CT scans. Pwede na siyang umuwi,” mahinahong saad ni Fidel.

Napatingin naman si Lysdander sa lalaki. “Anong pwede na siyang umuwi? She'll stay here, just pay the bills and let’s get home. I’m tired.”

“Pero, Ly? Hindi mo man lang ihahatid ang babae? What if mamukhaan ka niya’t ipagkalat sa media na binangga mo siya at iniwan sa ospital. It’s a big issue to you and to your father.”

Kaagad na napamura si Lysander ng mahina, napatingin ito sa emergency room kung saan kita niya ang pwesto ng babae na mahimbing na natutulog sa ospital bed.

“Go and get her. And make it faster, dalhin na lang na’tin sa condo,” tamad na wika ng binata.

Pumasok din kaagad si Fidel at iniayos ang mga bills ng dalaga. Habang naghihintay si Lysander ay kinuha nito ang cellphone niya’t tinitignan kung tumawag ba sa kanya si Xai, pero ni isang tawag ay wala o maging text ay wala din itong natanggap.

Mahigpit niyang hinawakan ang cellphone, at tuluyan nang naitanggal ang suot na necktie dahil hindi na ito makahinga ng maayos. Nagagalit ito sa babae, dahil hindi niya alam ang rason kung bakit ayaw siyang pakasalan nito, gayo’ng maayos naman silang nagsasama sa loob ng dalawang taon.

Naidala nila ang dalaga sa condo ng lalaki, nang hindi man lang ito nagigising. Halatang lasing na lasing ito para magawang maimulat ang mga mata. Napailing nalang si Lysander tsaka iniwang mag-isa ang dalaga sa bakanteng kwarto.

Matapos maligo’t magbihis ng binata ay kaagad itong nagtungo sa kanyang opisina para gawin ang mga nakatambak na trabaho. Tila nawala kasi ang kanyang antok nang madatnang wala ni isang mensahe o tawag mula sa kanyang kasintahan, ngunit habang nakaupo sa kanyang swivel chair, ay nagdadalawang isip ito kung tatawagan pa niya ang babae matapos siyang sabihan ng “I need space, Ly.”.

The man couldn’t sleep, so he got up and went to check on the lady in the other room. His eyes widened when he saw her sleeping restlessly. The blanket was a mess, she’s covering most of the queen-sized bed, and her shirt had ridden up, revealing a glimpse of her chest.

“What the eff.” Mura ng binata. “With that body-sized?” He amusingly asked himself.

Muli itong nakaramdam ng pagkainit, at habang nilalapitan niya ang babae, ay mas lalong siyang umiinit. “Fuck.” Muling mura niya.

Lumapit ang binata para sana ayusan ang itsura ng dalaga. Nabihisan ito ng kaibigan niyang nars na saktong naka-duty kanina, kaya iba na ang suot nito. Mas maikling damit nga lang, pero nakapajama naman ito.

“I fucking hate you!” nabigla ang binata sa biglaang sigaw ng babae sa kanya. Ilang saglit lamang ay umiyak ito, kaya natawa si Lysander.

“What is she dreaming?” tanong nito.

Inayos niya ang damit at maarte itong hinawakan, takot na baka maidikit ng kanyang kamay ang balat ng babae, habang binababa iyon ay gumalaw patagilid ang dalaga, at dahil hindi niya inaasahan iyon ay nawalan siya ng balanse dahilan para mapasubsob ito sa kama.

“Shit.” Mura niya. Dali-dali itong kumilos para makaalis sa gano’ng pwesto katabi ang babae, ngunit hinila ng babae ang kamay nito, tsaka niyakap.

Ramdam na ramdam ni Lysander ang malakas na pagtibok ng kanyang puso sa ginawa ng babae, lalo na’t magkadikit ang kanilang mga balat.

Napahinga ng malalim si Lysander pilit na pinapakalma ang sarili. Every time he tries to take his arms away from the lady, the lady continues to move and even holds his arm tighter.

Napahiga nalang si Lysander dahil kahit anong gawin nito ay hinding-hindi niya makukuha ang kanyang braso. Until he felt comfort with her.

The soft lavender scent of her skin worked like a balm to his frayed nerves, even though the sharp tang of alcohol clung to her. The combination was oddly soothing, almost irresistible. Lysander couldn't help but bury his face in her neck, inhaling deeply. His lips curled into a grin as he noticed just how smooth her skin was. Gently, he brushed her hair aside, exposing the graceful curve of her neck, eager to savor the sight even more.

Pero kaagad ding napakurap si Lysander nang ma-realize ang kanyang ginagawa. “This is wrong, Ly! May girlfriend ka! Anong ginagawa mo?!” singhal nito sa kanyang sarili.

He was about to pull away from her embrace when she suddenly turned to face him. Lysander gasped as their lips nearly brushed, just inches apart.

Lysander stared at the lady, mesmerized by her undeniable beauty. This feeling was all too familiar to him—exactly how he felt the first time he saw Xai. His heart raced, butterflies fluttered in his stomach, his hands shook, and he felt a warmth and comfort that he couldn’t quite explain.

"No, don’t be so ridiculous, Lysander!" he muttered to himself, trying to shake off the thoughts that were beginning to cloud his mind.

He decided to leave, but just as he was about to turn away, his gaze landed on the lady’s lips. Her red lips were slightly pouting as she slept, looking irresistibly soft and inviting.

Lysander chuckled to himself, finding it amusing, but the longer he stared, the more something within him wanted to kiss and taste those lips. He found himself on the brink of temptation, struggling to control the overwhelming urge that was building inside him.

"Kiss her," his subconscious whispered, the words echoing in his mind like a forbidden temptation.

Lysander parted his lips, shocked by his own thoughts. How could he even consider it? He had a girlfriend—no, not just a girlfriend—he had proposed to her just last night.

“Kiss her, Ly. Just kiss the girl,” the voice insisted, growing stronger and more persuasive.

His heart pounded in his chest as he stood frozen, torn between desire and duty. The woman’s lips were right there—so close, so inviting. But how could he betray the woman he loved, the one he had just promised his future to?

Lysander clenched his fists, fighting the impulse with every ounce of willpower he had left. He knew he couldn't give in, no matter how much his subconscious tried to convince him otherwise.

Napapikit ng mariin si Lysander dahil kinakausap na siya ng kanyang isip. “No,” he whispered.

Sa pagdilat ni Lysander, ay halos mapatalon ito sa kama nang makitang dilat na dilat ang babaeng nakatingin sa kanya. Halos sumabog ang kanyang dibdib sa lakas ng pagkakatibok ng kanyang puso.

“Just kiss me; you’ve been holding yourself for, uh, I think for three minutes, sir,” the lady said nonchalantly, her face betraying no emotion.

Lysander's brows knitted together in confusion. “What? Has she been awake this whole time? What’s she planning?” He wondered to himself.

Napabuntong-hininga ang babae nang hindi gumalaw si Lysander para halikan siya. She’s been waiting since Lysander sniffed her. She had felt the brush of his nose against her nape moments earlier.

Deciding to take matters into her own hands, she placed her palm on his neck, pulling him closer until their lips met.

Lysander was startled by her bold move, but it took only a heartbeat for him to respond, his lips eagerly meeting hers. “God, her lips are so intoxicating,” he murmured to himself as the kiss deepened.

In a fluid motion, he found himself on top of her, the realization of what he was doing hitting him like a jolt. He pulled back slightly, staring at her with wide eyes, trying to make sense of the situation.

The lady gasped for breath, her eyes locked on his. “Now that you’ve kissed me, marry me,” she declared, her voice steady and resolute.