1 - The News

Warning: This chapter includes content that may be triggering to some readers, such as discussions of self-harm. Please read with caution.

Mabilis na kumilos ang dalaga nang tinanghali ito ng gising. Late na naman kasi ito sa kanyang trabaho, at kung hindi siguro bibisita ang kanyang ina sa kanilang kompanya, ay baka natutulog pa siya hanggang ngayon.

Soleil hates working. Pinakaayaw niya sa lahat ang pagtatrabaho. Why would she work when her parents can work for her?

Oo nga pala, kailangan na niyang magtrabaho dahil kung hindi, wala na siyang ipambibili ng gusto niyang bilhin. In short, wala nang magbibigay ng mga luho niya, unless someone could spoil her, but no. Not even her boyfriend could ever do that to her.

“You’re turning twenty-six, for Pete’s sake, Soleil! How can you still act like a child, waiting for someone to hand you money just so you can spoil yourself? You’re not a kid anymore! It’s time to grow up, get up, and start working!”

Iyon ang laging litanya ng kanyang ina sa tuwing naabutan itong nakahiga pa sa kama at ayaw kumilos. Kahit na bumukod na ito sa mga magulang niya, ay tatawag naman ang kanyang ina para sermonan siya.

“Mag-asawa ka na lang kung ayaw mong magtrabaho,” natatawang saad ng kanyang kaibigan na si Sasha.

Inirapan naman siya ni Soleil tsaka dahan-dahan na naglakad papasok sa kompanya nila. All the employees eyes are on her.

Sino ba naman hindi mapapatingin sa nag-iisang anak ng isang sikat na chinese businessman na si Christian Ong, isa pa, napakaganda ni Soleil at hinahangaan siya ng mga taong nakakakita sa kanya.

She’s sophisticated, graceful, smart, and kind, despite being a spoiled brat to her parents. Soleil is compassionate about her work; kahit na minsan ay tinatamad itong pumasok sa trabaho. She’s kind to her employees too. She respects them, so they respect them more than she deserves.

“Paanong hindi magtatrabaho, hello? Sa akin parin babagsak ang kompanya nila daddy,” iritableng sagot ni Soleil sa kanyang kaibigan.

Natawa naman ang kaibigan nito tsaka iniba ang kanilang topic. “Kailan nga uuwi si Tito?” Tanong ni Sasha nang makalapit ulit ito sa kaibigan. 

Sasha is working under her supervision. Naging malapit silang magkaibigan nang tumuntong ng kolehiyo sa iisang paaralan na magkaparehong kurso ang kinuha. Mahirap lamang si Sasha, kumpara kay Soleil na laki sa rangyang buhay, na nakukuha ang lahat ng kagustuhan sa buhay. Ngunit hindi naging hadlang iyon para hindi sila maging magkaibigan.

“Next month,” Soleil nonchalantly answered.

Wala talaga ito sa mood dahil sa problemang kanyang kinahaharap. Her father is coming home from China for his birthday, and everyone is anticipating the big event as his father turns sixty this year. Soleil is meticulously planning his birthday, to make it grand and perfect. Ayaw niyang maging palpak ito dahil puro business partners ang darating upang ipagsalo ang kaaraw ng kanyang ama.

Sa kalangitnaan ng pagtatrabaho ay nakaramdam ng pagkahilo ang dalaga, at nang may kung ano sa kanyang t’yan dahilan para maduwal ito. Kaagad siyang napatakbo sa banyo sa loob ng kanyang opisina tsaka sumuka.

Nanginginig ang buo niyang katawan, hirap na hirap sa pagsuka, hanggang sa napaupo na ito sa sahig nang mailabas na niya lahat ng kanyang kinain nitong agahan.

“D*mn. What is going on with me?” Tanong nito sa kanyang sarili nang makaramdam ng panghihina.

Napatayo ito kahit na hirap para makabalik sa kanyang upuan upang sagutin ang tawag. Napangiti siya nang makita ang pangalan ng kanyang kasintahan.

“Yna,” bati ng lalaki.

Napakunot ng noo ang dalaga dahil ni minsan ay hindi ito tinawag sa kanyang pangalan. Tanging ‘love’, ‘baby’, o ‘mahal’ ang kanyang naririnig mula sa bibig nito.

“What’s wrong?” she confusedly asked.

Ramdam ni Soleil ang malakas na kalabog sa kanyang dibdib nang hindi magsalita ang lalaki. Kinakabahan siya. Hindi naman kasi naging ganito ang lalaki sa kanya, kung kaya't ang dami nang pumapasok sa kanyang isipan.

“Let’s break up, Yna. Ayoko na.”

Before Soleil could utter a word, the call ended. “Break up.. nang gano’ng kadali lang, Jared?” Tanong ng dalaga sa kanyang sarili.

Wala ito sa sariling napaupo sa kanyang upuan, mahigpit ang pagkakahawak sa kanyang cellphone. Sa sobrang higpit ng kanyang pagkakahawak roon ay kulang nalang ay mapisa iyon. She’s mad.

“What did I do wrong for him to break up with me that easily? I give him my all... Even my... Fck.”

Napasabunot ng buhok si Soleil, litong-lito pa rin sa naganap sa kanya. “Wala na bang mas ga-grabe dito?” Inis na tanong nito sa kanyang sarili.

Nagpasya na lang umuwi ang dalaga dahil sa sama ng pakiramdam, para na rin makapagpahinga dahil wala ito sa pokus sa pagtatrabaho.

Ngunit pagdating nito sa kanyang tahanan ay mas lalong sumama ang kanyang pakiramdam. Kaagad niyang tinawagan ang kaibigang doktor, para suriin siya, dahil hindi iyon normal sa kanya.

She’s lying in bed when her friend Elijah came to examine her. “Ano?” Tanong ni Soleil sa binata pero binatukan lang ito ng lalaki.

“Gaga, paano ko malalaman kung wala akong lab results mo?”

Napaungol naman sa inis si Soleil habang hinihimas ang ulo dahil sa pagkakabatok sa kanya ng lalaki.

“Oh? Bakit ka nandito?” Asar na saad ng dalaga sa babae.

“Miss ka,” tipid na sagot ni Elijah. Inirapan naman siya ni Soleil tsaka muling napahiga sa kama. 

Elijah has feelings for her, yet sadyang manhid ang dalaga at sa iba itinuon ang pagmamahal. Wala ring intensyon na ligawan pa ni Elijah ang kaibigan dahil may kasintahan na rin naman ito.

“Hmm, when did your last intercourse?” Elijah asked.

Kaagad na napabalikwas mula sa pagkakahiga si Soleil at nanlalaki ang mga matang napatingin kay Elijah. “W-what do you mean? Hi—” kaagad na natigilan si Soleil nang maalalang may nangyari sa kanila ng boyfriend niya nitong nakaraang tatlong linggo.

Hindi niya masyadong matandaan iyon dahil lasing siya ng mga gabing nagtalik sila ng kanyang kasintahan. Birthday kasi ng kaibigan nitong si Luna, kaya nagpakasasa ito sa alak, para maalis ang stress at pressures na binibigay ng kanyang mga magulang sa kanya.

Kagat labing napatingin si Soleil sa kaibigan na tamad na tamad na kinakalikot ang cellphone nito para tignan ang araw ng birthday ng kaibigan.

“Last three weeks,” nahihiyang sagot ni Soleil.

Tumango naman sa kanya si Elijah tsaka itinago ang cellphone sa white coat na suot. “Congrats, you’re pregnant,” he bluntly said. Yet Elijah felt a pang of pain and sadness knowing the fact that his Soleil is now a mother—with the other’s man child.

Napanganga si Soleil sa sinabi ni Elijah na siyang nakatayo na ngayon at iniligpit ang mga gamit. “How can you say that easily? Without proper—” tumango si Elijah tsaka tumingin sa dalaga.

“It’s so obvious with your symptoms, Yna. But just to make sure, better consult an obygyn. I knew some, I can recommend you to them,” Elijah said as he was about to leave Soleil’s room. Hindi na nito kayang tignan ang babaeng mahal nang magkakaroon na ito ng sariling pamilya.

“You must’ve be kidding, Eli. That’s impossible,” hindi mapakaniwalang saad ni Soleil sa kanyang kaibigan.

Huminga ng malalim si Elijah nang makita ang ekspresyon ng dalaga. She’s not happy about it. Sino nga bang liligaya na malamang buntis siya, pero nakipaghiwalay sa kanya ang kanyang kasintahan?

“Kaya nga sinabihan kitang magpatingin,” Elijah’s words are soft and comforting, yet they cannot soothe the turmoil she’s feeling.

No. She can’t be pregnant. Not that she’s still not married. It’s a culture in her family—a curse.. Ang hindi pagkakaroon ng anak nang hindi pa naipapakasal. Para sa kanila, malas ang batang dadalhin sa sinapupunan ng ina nang hindi pa ito pinapakasalan.

A lot of tragedy will come to her. She and the child will bring misfortune as it grows. In short, dala-dala ng mag-ina ang kamalasan hanggang sa mamamatay sila.

Naluluhang napasandal si Soleil sa kanyang bathtub nang makita ang resulta sa kanyang pregnancy test. She’s indeed pregnant.

“What should I do? My dad will definitely kill me if he knows. And it’ll be a big embarrassment to our family. Itataboy ako ng pamilya ko... No,” iyak ng iyak si Soleil habang nakapatong ang ulo sa kanyang palad.

Iyak dahil sa lungkot at takot. Ni minsan ay hindi ito nakaramdam ng saya nang malaman nitong buntis siya.

“Right, ipapalaglag ko nalang ang bata?” Tanong nito sa sarili.

But the thought of killing her child shutters her heart. She’s not that merciless to kill the innocent unborn child of hers.