Nakinig lang si Lysander kay Soleil habang patuloy na nagsasalita ang babae. Nang marinig niya ang salitang "cheated," nagkaroon siya ng pangamba. Cheated. Hindi kaya ganoon din ang ginawa ni Xai sa kanya kaya't ayaw siyang pakasalan?
Pagdating nila sa ground floor, naglakad si Soleil palabas ng building nang wala sa sarili. Napakuyom ng kamao si Lysander, nagagalit sa sarili dahil sa kakulangan ng kaalaman sa tunay na kalagayan ni Soleil. Nakita niya kung paano nagmumukhang walang direksyon ang babae habang umaalis, na nagbigay sa kanya ng dagdag na pagkabahala.
"Hindi mo man lang susundan?"
Nabigla si Lysander nang marinig ang boses ng kanyang kaibigan na si Fidel.
Napataas ng kilay ang binata. "Why would I? Hindi ko naman kilala iyon." Lysander replied with a hint of indifference, continuing his walk towards the elevator to start his day.
"Hindi nga, pero hinalikan?" Fidel teased, clearly enjoying the discomfort he was causing.
Lysander came to a sudden halt, his irritation mounting as he shot a sharp look at Fidel. Napagtanto nitong may mga security cameras sa loob ng kanyang unit para sa kanyang seguridad, lalo na't anak ito ng presidente ng bansa at kilalang CEO ng sikat na Airlines sa buong asia.
Fidel, sensing the tension, raised his hands in a gesture of mock surrender and let out a soft, almost insincere laugh. "Sorry, didn't mean to intrude!" His apology lacked genuine remorse, and Lysander could tell.
"Hindi kasi ako makatulog, nag-aalala na baka may gawing masama ang babae sa'yo–it turns out na ikaw pala ang may ginawang masama."
Lysander was torn between frustration and confusion. How could a seemingly innocent act like a kiss lead to such a mess? The fact that he didn't even know Soleil, and yet his actions had set off a chain of events, was deeply troubling. His mind raced with questions and concerns about the situation and what it meant for him moving forward.
Matapos ang pagtatagpo nila Soleil at Lysander, ay tila isang lantang gulay na kumikilos si Soleil lalo na sa harapan ng kanyang mga empleyado at sa kanyang ina. Napapansin narin iyon ng kanyang ina, pero hindi man lang nilapitan ang anak.
Now, Soleil really felt alone. Tanggap na niya ang kapalaran ng kanyang haharapin sa kinabukasan. Kung tabuyin man siya ng kanyang ama, she knows she can do well. Matalino siya at kahit tamad pumasok; she's dedicated to her work. She can excel in any ways. Pero ang hindi niya kayang gawin ay ang patayin ang sariling anak.
"Sol," tawag-pansin ni Sasha sa kanya nang makitang naging mas abala ang kaibigan sa pagtatrabaho.
Napaangat naman ng tingin si Soleil tsaka ningitian si Sasha. "How about the upcoming project, Sash? Planado na ba ang lahat? Ayoko ng palpak na trabaho. Did someone already contact the main office? Anong sabi nila? Can they deliver the goods this week?" Sunod-sunod na tanong ni Soleil sa kaibigan nito.
"Everything's handle perfectly, Sol. Pwede magpahinga ka na?" nag-aalalang saad ni Sasha sa kanya.
"I'll just finish this and I will go home." Sagot ni Soleil na hindi parin inaangat ang tingin habang patuloy sa pagbabasa ng mga dokyumento at pagpipirma nito.
"Ow, did someone already sent me the monthly sales and revenue? Bakit wala akong natanggap?" sunod na saad ni Soleil.
"Agatha already mentioned you 'bout that, Sol. Pwede ba? Tumigil ka na Sol! Mag-aalas dose na ng madaling araw!" singhal sa kanya ni Sasha.
Pagkasabi iyon ni Soleil ay napatingin ito sa kaibigan, tsaka ito napatingin sa kanyang likuran na may wall glass, kita roon ang nakapaligid na building sa building ng kompanya nila. Pansin ni Soleil na halos wala ng ilaw ang mga buildings na nasa tapat. Muli itong napaharap kay Sasha tsaka napatingin sa orasan ng kanyang cellphone.
"Bakit hindi niyo man lang sinabi sa akin?" asar na saad ni Soleil tsaka inayos ang mga gamit, para makauwi na. Napasapo naman si Sasha sa naging sagot ni Soleil sa kanya.
"I called Eli to drop you home. He'll be here in a minute." Halata sa boses ni Sasha ang pagkapagod dahil tulad ni Soleil ay naging busy rin ito, lalo na sa pagbubukas ng bago nilang branch sa Cavite, at sa paghahanda para sa engrandeng birthday celebration ng ama ni Soleil.
"Kanina ka pa sinasabihan ni Agatha, but you're not listening to her. Ano ba ang nasa isip mo? If you can't find someone to marry, then marry Eli; he's willing to be your husband." Inis na saad ni Sasha.
Napailing naman si Soleil. "No, it can't be him. Magkagalit ang pamilya namin, at mas lalong lalaki ang gulo kung ipipilit ko si Eli! You know my dad, Sash." balisang sagot ni Soleil.
Nang maayos na niya ang mga kagamitan nito ay kaagad itong lumakad palabas ng opisina na sinundan din ni Sasha. Nag-aalala para sa kaibigan dahil ilang araw na itong wala sa sarili.
"Everything is set, Miss Soleil," wika ni Agatha, ang kanyang sekretarya.
Soleil swallowed hard and glanced down at her stomach, now showing a small but noticeable baby bump. At two months pregnant, the curve of her belly was evident beneath the fabric of her gown.
With a deep breath, Soleil brushed away her tears and made one last adjustment to her outfit before heading to the back of their mansion, where the gathering for her father's birthday was taking place.
She was dressed in a stunning bright yellow gown that perfectly accentuated her waist and complemented her pale skin. The gown flowed elegantly with every step she took, its fabric shimmering subtly in the light. The design featured a daring neckline that exposed her chest just enough to add a hint of allure, while luxurious jewelry adorned her ears, catching the light and sparkling with each movement. Her hair was intricately braided, adding to her goddess-like appearance and enhancing the grace and power she projected.
True to her name, Soleil moved with the radiant confidence of the sun, casting a captivating glow that seemed to light up the entire room. Her presence was a beacon of beauty and elegance, effortlessly drawing the admiration of everyone around her.
Soleil was determined to make this event flawless. She couldn't afford to embarrass herself in front of the numerous guests, many of whom were prominent figures and important contacts attending her father's birthday celebration.
As Soleil approached her parents, her mother greeted her with open arms and a tender kiss on the cheek. "Soleil, my princess," her mother said warmly. Soleil reciprocated the kiss and turned to embrace her Nana, offering a similar gesture of affection. She then surveyed the room, taking in the grandeur of the celebration and preparing herself to mingle and greet the esteemed guests.
Habang nililibot ni Soleil ang kanyang tingin sa paligid, hindi niya mapigilan ang mapangiti. The place was truly magnificent, filled with the elegance and grandeur that the occasion demanded. Sobrang daming tao ang naroon, karamihan ay mga business partners ng kanyang ama. Ang iba naman ay mga board of directors ng kanilang kumpanya, at may ilan ding katrabaho na may matataas na posisyon sa kompanya.
The night was alive with the hum of conversations, the clinking of glasses, and the soft glow of chandeliers casting a warm light over everything. Bawat sulok ng mansyon ay puno ng karangyaan, mula sa mga bulaklak na naggagandahan, hanggang sa mga eleganteng kurtina na nagdadagdag ng drama sa kabuuan ng tanawin.
Sa bawat hakbang ni Soleil, naramdaman niya ang bigat ng mga mata ng mga bisitang sumusunod sa kanya. Alam niyang siya ang sentro ng atensyon ngayong gabi, hindi lang dahil sa kanyang kagandahan kundi pati na rin sa kanyang papel bilang tagapagmana ng kanilang pamilya.
Pero sa kabila ng lahat ng ito, may bahagyang takot na bumalot kay Soleil. Ang kaunting aliw na nadama niya kanina ay muling napalitan ng kaba at pag-aalala. She's been trying so hard to keep everything together, to maintain a façade of strength, but deep inside, she was struggling. Struggling to hold on, struggling to keep her secret.
Nang marating niya ang isang sulok ng silid kung saan naroon ang ilang malalapit na kaibigan ng pamilya, lumapit sa kanya ang isa sa mga ito. "Soleil, you look stunning as always," sabi ng matandang babae, na kilalang matalik na kaibigan ng kanyang ina.
"Thank you, Tita," sagot ni Soleil nang may pilit na ngiti. She was grateful for the compliment, but it felt like a mask she had to wear for the night.
Sa likod ng kanyang isip, patuloy niyang iniisip kung hanggang kailan niya kakayaning itago ang kanyang kalagayan, lalo na ngayong lumalaki na ang kanyang tiyan. Alam niyang hindi magtatagal ay mapapansin na rin ito ng lahat.
For now, Soleil knew she had to play her part, to be the perfect daughter, the perfect hostess, and the perfect heir to her family's legacy. But the weight of it all was starting to take its toll, and she wasn't sure how much longer she could bear it.
Habang nililibot ni Soleil ang kanyang paningin, may napansin siyang pamilyar na mukha sa gitna ng mga bisita. Agad niya itong nilapitan, at hindi siya nagkakamali—iyon nga ang lalaking hinalikan niya at inalok ng kasal.
Nang magtama ang kanilang mga mata, bakas ang pagkagulat sa mukha ng lalaki nang makita si Soleil sa ganitong pagtitipon. Hindi rin inaasahan ni Soleil na dadalo ito sa kaarawan ng kanyang ama, dahil alam niya ang mga imbitadong bisita sa okasyon. Siya mismo ang gumawa ng guest list, kaya't hindi niya maiwasang magtaka sa presensya ng binata.
"Who is he? Bakit nandito siya?" bulong ni Soleil sa sarili, puno ng pagtataka.
Lalapit na sana siya upang magtanong, ngunit bago pa man siya makalapit, napansin niyang nilapitan ng kanyang ama ang lalaki. Nakita niyang nag-usap silang dalawa. Soleil composed herself, trying to maintain her poise, as she decided to approach them.
Soleil cleared her throat, at agad na bumaling ang kanyang ama upang harapin siya. Ngumiti ito nang malawak, at iniya siyang lumapit.
"My only daughter!" masayang bati ng kanyang ama, habang itinuro siya kay Lysander. Bakas sa mukha ni Lysander ang pagkabigla.
Nakakunot ang noo ni Lysander habang tinitigan si Soleil. "Is she Mr. Christian Ong's daughter?" tanong nito sa sarili, litong-lito sa kanyang nadiskubre.
Soleil, on the other hand, remained composed. "You're here," sabi niya nang walang emosyon, tila wala ang dating init ng damdamin na ipinakita niya noong huling pagkikita nila.
Naguguluhan ang binata sa biglaang pagbabago sa kilos ng dalaga. Parang noong nakaraang linggo lang ay nagmamakaawa itong pakasalan siya, ngunit ngayon, nanlalamig na ang kanyang mga salita.
Nananatiling tahimik si Lysander, kaya't nagpaalam na sana si Soleil at aalis na nang bigla namang dumating ang pangunahing bisita ng kanyang ama—ang presidente ng bansa.
"Mr. President!" galak na bati ni Mr. Christian Ong sa bagong dating na si Mr. Lauro Alcantara, ang ama ni Lysander.
"Christian! It's so good to see you again!" masayang tugon ng presidente, at nagyakapan ang dalawang magkaibigan.
"Ah, let me introduce you to my daughter, Soleil," masayang wika ni Mr. Ong habang ipinakikilala ang kanyang anak.
"Nice meeting you, Mr. President," bati ni Soleil, may pormal ngunit magalang na ngiti sa kanyang mukha.
Hindi na nagulat si Soleil na darating ang presidente ng bansa sa kaarawan ng kanyang ama, dahil isa siya sa mga nagkumpirma ng mga guest na dadalo sa pagtitipon.
"You're beautiful," bati ng asawa ng presidente, si Divina, habang hinahawakan ang kamay ng dalaga.
Ngumiti si Soleil at magalang na nagpasalamat. Napataas naman ng kilay si Lysander sa inaakto ng dalaga. Hindi niya maintindihan kung paano ito nagbabago ng ugali—kanina lang ay parang malamig at may distansya sa kanya, pero ngayon, kaharap ang kanyang mga magulang, ay nagiging magiliw at maamo ito.
"Wait, where's Ly?" tanong ni Mr. Alcantara nang mapansin niyang wala ang anak sa kanyang tabi.
"Teka, hahana—" napatigil ang ginang nang makita ang anak sa likuran ni Soleil. Napatingin din si Soleil sa likod niya at napansin ang binata na kausap niya kanina, na ngayon ay nakatingin sa kanila. Lumapit si Lysander sa kanila at tumabi sa kanyang ama.
"Is that your son, Mr. President? Wow, ang laki na ni Lysander!" komento ni Mr. Ong, ama ni Soleil.
Napakunot ang noo ni Soleil. "Siya? Anak siya ng presidente ng bansa?!" Hindi makapaniwala si Soleil sa narinig. Ngunit habang iniisip niya ito, may isang ideya na sumagi sa kanyang isip, isang ideya na maaaring magbago ng kanyang buhay. Alam niyang hindi na siya basta-basta tatanggihan ni Lysander ngayon, lalo na't naroon ang mga magulang nila at ang mga mata ng media ay nakatuon sa kanila.
"I want you to meet my son, Amigo, and Soleil, this is Lysander," pagpapakilala ni Mr. Lauro kay Lysander.
Isang pilyong ngiti ang sumilay sa labi ni Soleil na siyang nagpakunot ng noo ni Lysander. "I knew him, Mr. President," sagot ni Soleil na may kakaibang tono.
"What is she thinking?" tanong ni Lysander sa kanyang sarili, ramdam ang hindi magandang pangitain sa mga susunod na mangyayari.
Nagtaka naman ang mga magulang nila at napatingin sa dalawa. "Do you know him, Sol?" tanong ng ama ni Soleil, halatang naguguluhan.
"Yes, Dad. He's my soon-to-be husband. Your soon-to-be son-in-low," sagot ni Soleil na may kumpiyansang ngiti sa kanyang mukha.
