Kabanata 1

Pinagtulakan ng mga kaibigan niya si Ligaya pagpasok nila sa private room ng isang KTV Bar, muntik na siyang masubsob sa sahig, mabuti na lang nakakapit siya sa gilid ng lamesa. Nag-unahan si Marivic at Leah, mga kaibigan niya,  na maupo sa tabi ng dalawang makikisig na mga binata. Tumayo si Ligaya at napailing, pagkatapos ay naupo siya sa tabi ni Marivic, agad naman humingi ng paumanhin sa kanya ang kaibigan na pinatawad naman niya.

“Pasensya na, Aya. Gusto kasing mauna ni Leah, ayaw ko namang maungusan niya kaya naitulak kita,” bulong na paumanhin sa kanya ni Marivic bago nito hinarap muli ang dalawang binata. “Akala ko tatlo kayo? Nasaan na ang isa?”

“Nag-restroom lang, babalik din ‘yon. Nag-dinner na ba kayong tatlo? Gusto niyo ng drinks?” tugon ng lalaking chinito at may hikaw sa kaliwang tenga.

“Ikaw na ang mag-order para sa amin,” tugon ni Marivic at kumindat. Muli nitong inilapit ang mukha sa tenga ni Ligaya. "Aya, sa amin nalang ni Leah itong dalawa, ang popogi kasi! Ikaw na doon sa kasama nila na nag-restroom,” kinikilig na request nito. 

Tumango naman si Ligaya bilang tugon. Hindi niya hilig ang mga ganitong pagtitipon-tipon, wala siyang panahon para mag-aksaya ng oras niya sa mga ganitong bagay, pero dahil makulit si Marivic at sa susunod na linggo na ang graduation nila, pinagbigyan na niya ang kaibigan, ngayon lang naman. Pagkatapos kasi ng graduation nila ay ang bar exam naman ang pagkakaabalahan niya.

Nagpapakilala ng sarili nila ang mga binata nang bumukas ang pinto ng private room, pumasok ang isang matangkad, matipuno at makisig na lalaki. Pagkatapos ay umupo ito sa tabi ni Ligaya na ikinagulat naman ng dalaga kaya umurong ito sa tabi ni Marivic.

“Ang tagal mo sa restroom, akala namin ni Sol nakatulog ka na!”

“Tumae ako!”

“G*go!" 

"Dugyot mo!”

“D*mn girl! Mas pogi ‘yang partner mo, palit tayo!” bulong na naman ni Marivic.

“Sige," pagpayag agad ni Ligaya. Tumayo siya para lumipat sa pwesto ng kaibigan, ngunit muli siyang napaupo sa couch nang hinuli  ng binatang katabi niya ang kanyang pulsuhan.

"Sorry, pero bawal magpalit ng partner," sabi nito at hilaw na ngumiti kay Marivic. Dismayado naman na hinarap muli ni Marivic ang partner na si Solomon; gwapo rin naman ang binata, ngunit kakaiba talaga ang kagwapuhan ng kapareha ni Ligaya, namumukod tangi. Tinuon ng binata ang tingin kay Ligaya, hawak pa rin nito sa pulsuhan ang dalaga. 

"Hindi ba ako sapat kaya lilipat ka kay Sol?"

"Huh? W-wala naman akong sinabi na ganyan!" 

"Biro lang..." Mahinang itong natawa. Sumulyap ito sa mga kasama nila pagkatapos ay kumuha ito ng plato at nilagyan iyon ng mga nakahain na pagkain sa lamesa. "Hindi ka pa nagdi-dinner, kumain ka muna," sabi nito at binigay kay Ligaya ang plato.

Nahihiyang tinanggap naman ng dalaga ang plato. "Salamat!"

"I'm Dmitri," pakilala ng binata.

"Pleasure to meet you, Dmitri. Ako naman si Ligaya," pakilala din niya at nakipagkamay sa binata. Tinanggap naman iyon ni Dmitri, ngunit 'di inaasahan ni Ligaya ang magaan na paghalik nito sa ibabaw ng kanyang kamay.

"Indeed. It's a pleasure to meet you too, Ligaya." Tumitig ang binata ng taimtim sa mga mata niya. Naiilang na nag-iwas naman ang dalaga na itinuon na lamang ang atensyon sa hawak na plato.

Nagkaroon ng sariling mundo ang tatlong magkapares at habang pinapapak ni Ligaya ang pagkain sa pinggan niya ay nagkukwento naman si Dmitri ng tungkol sa mga naging karanasan nito sa Russia. Nalaman ni Ligaya na half-Russian ang ama ni Dmitri, pero dahil lumaki ito sa Pilipinas, mas bihasa itong magsalita ng Tagalog at Ingles. Nag-iisang anak din si Dmitri  at lumaki sa marangyang buhay. Marami pang na kwento sa kanya ang binata, ngunit hindi na halos maalala pa ni Ligaya ang iba dahil tinamaan na siya ng iniinom nilang alak. Ang mga kasama naman nila ay may tama na rin, si Leah at Duke ay nag-make-out na sa couch.

"I'm going to smoke, wanna join?" biglang pag-aya ni Dmitri sa gitna ng kanilang masayang pag-uusap, nahalata marahil ng binata ang pagkailan niya sa mga kasama nila. Kinuha nito mula sa kamay ni Ligaya ang baso ng alak at inilapag iyon sa lamesa. "That's enough alcohol for you, Ligaya," estrikto na sabi nito at hinila patayo ang dalaga.

"Pero hindi naman ako nagyoyosi."

"Then, do you wanna stay here with them?" 

Nilingon ni Ligaya ang mga kaibigan. Wala ng pag-asa, kahit si Marivic ay nakikipag laplapan na kay Solomon. Malalim siyang napabuntong-hininga. Hinarap niya ulit si Dmitri. "Sige, pero hindi ako nagyoyosi."

Pinitik ni Dmitri ang noo niya. 

"Sinabi ko lang 'yon para makatakas tayo sa kanila," saad ng binata at hinila na siya ng tuluyan palabas ng private room.

Sa 7/11 na katabi ng KTV Bar sila nakarating ni Dmitri,  bumili ito ng mainit na kape para sa kanya upang mawala kahit paano ang impluwensya ng alak sa sistema niya. Habang ang lalaki naman ay humihithit ng baon nitong yosi.

"Akala ko ba joke time lang iyong sinabi mo kanina?" Sumimangot si Ligaya, hate na hate niya ang amoy ng usok ng sigarilyo, masama rin ito sa katawan.

Binuga ni Dmitri ang usok sa kabilang direksyon, tinapon ng binata ang mahaba pang stick ng sigarilyo nito sa semento at inapakan iyon hanggang sa mamatay ang apoy.

"Bakit mo tinapon?” Kunot ang noo na tanong ni Ligaya sa binata. “Pwede ka namang mag-yosi doon sa malayo. Ayon, oh! Kita mo iyong sign? Pwede ka magyosi doon kaya bakit mo tinapon?"

"Hindi kita iiwan ng mag-isa dito, baka mamaya lapitan ka ng mga siraulo." Kinuha ni Dmitri  ang kape niya. "Pahingi na lang ako nitong kape mo," paalam ng binata  at dinala ang baso ng kape sa bibig nito.

"May laway ko na 'yan,” anyang hinawakan ang kamay ni Dmitri  para pigilan sa pag-inom.

"Tsk! Para laway lang, gusto mo lamutakin pa kita!" 

Mabilis pa sa kidlat na binawi ni Ligaya ang kamay. 

Si Dmitri naman ay napangisi nang namula na parang kamatis ang mukha ng dalaga.

'Adorable' sa isip ng binata.

"Can I kiss you?" matapang na tanong ni Dmitri. Bumaba ang tingin nito sa matambok na labi ni Ligaya at nang hindi nakatiis ay inabot nito ang ibabang labi ng dalaga at hinimas gamit ang hinlalaki. "D*mn, I can kiss you, right? Don't say no, please." 

Bago pa makasagot si Ligaya ay siniil na ni Dmitri ng mainit na halik ang kanyang labi. Napangiwi siya nang maamoy sa bibig ng binata ang mabahong amoy ng sigarilyo at malasahan ang matapang na lasa ng alak. Bahagya niya itong tinulak sa d*bdib ngunit hindi nagpaawat ang binata, ginalugad ng dila nito ang bawat sulok ng bibig niya, sinips*p ang bibig niya na parang kumakain ito ng suso. Tumigil lang si Dmitri nang pareho na silang kapusin  ng hininga.

"M-mukhang kailangan na nating bumalik," nahihiya at sobrang naiilang na sabi ni Ligaya pagkatapos ng halik. Tumayo siya at parang robot na nagmartsa pabalik ng KTV bar, si Dmitri naman ay nakangiti na sumunod sa dalaga hanggang makabalik sila ng gusali.

"Hindi d'yan ang daan." Hinuli ni Dmitri ang braso ni Ligaya at pinigilan itong tumuloy sa maling direksyon.

"M-mag-restroom muna ako." Hindi pa rin makatingin ng diretso si Ligaya sa mata ng binata. Ang pakiramdam kasi ng malambot nitong labi nito ay parang nararamdaman pa rin niya sa kanyang mga labi. 

"Okay, samahan na kita,” tugon ni Dmitri at hinatak siya patungo sa direksyon ng restroom.

Ilang minuto nang nakaupo si Ligay sa nakasarang bowl ng cubicle. Kanina pa siya natapos umihi, pero hindi niya kayang lumabas ng restroom, ngayon lang nag-sink-in sa kanya ang nangyari, at sobrang kahihiyan ang nararamdaman niya ngayon. Bakit basta na lang siyang nakipaghalikan sa lalaking hindi naman niya nobyo?

“Nababaliw na yata ako,” bulong niya at frustrated na hinilamos ang palad sa kanyang mukha.

“Ligaya?” Boses iyon ni Dmitri.

“B-bakit?” Napatayo siya bigla sa bowl. “Dmitri, hindi ka dapat pumasok sa restroom ng babae.”

“Ako dapat ang magsabi niyan sayo.” Nasa tapat ng pinto ng nakasarang cubicle ang binata. “Basta ka na lang pumasok sa restroom ng lalaki, pinigilan kita kanina pero hindi mo ako pinapansin. Ang tagal mo pang lumabas kaya sumunod na ‘ko dito. Okay, ka lang ba?”

Nanlaki ang mata ni Ligaya. Binuksan niya ang pinto at doon lang niya napansin na restroom nga talaga ng lalaki ang pinasukan niya. Sa pagmamadali niya kanina ay basta na lang siyang pumasok at dumeretso sa cubicle. “Hindi ko alam na—” Natigilan siya nang marinig ang boses ng mga paparating na lalaki. Wala sa sariling hinatak niya si Dmitri papasok ng cubicle at sinara ang pinto. 

Umingay ang loob ng restroom, ngunit tanging ang malakas na pagkabog ng d*bdib niya lang ang tangiang naririnig ni Ligaya. Yakap ni Dmitri ang maliit niyang baywang, nakakulong siya sa maiinit nitong bisig at sa bawat pagtatagpo ng kanilang mga hininga ay siyang unti-unting pagkalunod nila sa makamundong pagnanasa. Sa isang kisapmata natagpuan ng dalawa ang kanilang mga sarili na pinagsaluhan ang isang mainit na halik, ang halik na nagtulak sa kanilang maghangad pa ng higit. Sa loob ng cubicle, sa gitna ng ingay ng mga taong nasa loob ng restroom, tuluyang nilamon ng matinding pagnanasa ang dalawa at naglaro ng apoy gamit ang kanilang mga katawan. . . .

Pagkatapos ng graduation ni Ligaya, umuwi siya ng probinsya para magbakasyon bago sumuong sa bagong pagsubok na haharapin niya, ang bar exam. Matagal na nung huli niyang binisita ang mga magulang kaya nagpasya siyang manatili muna sa probinsya nila ng ilang linggo. Pagkatapos ng nangyari sa kanila ni Dmitri, nag-iwan ito ng contrat number, ngunit hindi sinubukan ni Ligaya na tawagan ang lalaki. Inisip na lamang niyang one-night stand ang nangyari. Hindi naman sa hindi niya gusto si Dmitri, wala lang talaga sa isip niya ang pakikipagrelasyon, priority niya ang makapasa sa bar exam at maging isang registered nurse.

Ngunit, nagbago ang ihip ng hangin nang malaman ni Ligaya na isang buwan na siyang nagdadalang tao, agad niyang tinawagan si Dmitri pero unattended na ang iniwan nitong numero. Sinubukan niyang humingi ng tulong kay Solomon, na nobyo na ng kaibigan niyang si Marivic. Ngunit ang sabi ng binata ay hindi na ulit nito makontak pa si Dmitri pagkatapos nilang ipaalam sa lalaki ang pagdadalang tao niya, kaya naman inisip na lang ni Ligaya na tinalikuran ni Dmitri ang responsibilidad nito sa kanila ng bata sa sinapupunan niya. Naduwag marahil ito nang malamang nagbunga ang ginawa nila ng gabing iyon.

“H’wag kang mag-alala anak. Kakayanin ni nanay… Aalagaan at mamahalin kita ng higit pa sa buhay ko,” pagkausap ni Ligaya sa dalawang buwan na niyang t’yan. Magaan niyang hinahanplos ang t’yan habang nakatayo sa dalampasigan, pinanood ang paglubog ng araw.