Misha’s POVDalawang luxury item ang nabenta ko agad. Isang dress at isang sapatos. Dahil doon, may hawak agad akong malaking pera. Kahit nagamit ko na iyon, nabenta ko pa rin ng mahal dahil sa mga brand nito. Sa mahal ng mga presyo nun, hindi na rin masama ang binawas kong presyo para lang mabenta ko ang mga ‘yon.At para maumpisahan na ang business na binabalak ko, nagpasama na ako kay Jaye na maghanap ng lupa na pagtatayuan ko ng swimming pool resort ko. ‘Yung hawak kong pera, sakto lang siguro para sa lupang bibilhin ko.“Natutuwa ako sa ‘yo, Misha,” sabi ni Jaye habang nakasakay ako sa sasakyan niya. Kotse niya ang gamit namin at siya na rin ang driver ko ngayon.“Bakit naman?” tanong ko naman habang naglalagay ako ng hikaw sa tenga ko.“Kasi ayan, naiisip mo na ‘yang mga ganiyang eksena sa buhay mo. Natutuwa ako na gusto mo ng mag-business,” sagot niya kaya napairap tulo ako.“Akala ko naman kung ano na. Medyo para kang gaga diyan. Pero, oo, napapaisip na rin kasi ako. Gusto ko
Misha’s POV“W-what, five million pesos ang nagastos mo, today?” Hindi ako makapaniwala ng sabihin niya ang total na binayaran niya ngayong araw. Oo, alam ko naman na marami akong napamili ngayon, lalo ng dress, sapatos at bag. Pero, hindi ko inaasahang aabot ng five million pesos ang lahat ng ‘yon. Sa nakikita ko, ginagastusan na talaga ako ni Ninong Everett. Mas lalo na tuloy akong nahihiya sa kaniya ngayon. Na dapat, ginagalingan ko na rin ang part ko para hindi siya lugi.“Huwag ka ng mabigla diyan. Wala lang sa akin ang five million, Misha. Ang mahalaga, maging okay ka, maging okay ang porma mo at maging elegante ka, lalo na sa birthday party ko. Dapat, karapat-dapat kang bumagay sa akin sa gabing ‘yon. Masuwerte ka kasi handa kitang ipakilala sa lahat ng mga malalapit sa buhay ko. Handa kong gawin ‘yon para makuha ko ang dapat kong makuha,” seryoso niyang sabi habang nakasakay na kami sa magara niyang sasakyan. “Anyway, wala pa bang balita diyan sa tiyan mo? Sa ilang beses na ma
Misha’s POVMagse-sëx lang kami pero naka-presidential suite pa kami dito sa five star hotel nila. Pagpasok palang sa loob, hinila ko na agad siya papunta sa sala. Tinulak ko siya sa sofa para mapaupo siya roon. Kanina pa rin kasi ako atat na atat na paligayahin siya. Sa harap niya, isa-isa kong tinanggal ang suot kong dress. Nagpakitang-gilas ako para sa five million pesos na nagastos niya. Kapag ganito, nawawala ang pagiging cold niya. Kitang-kita ko ‘yung maiinit niyang titig sa akin habang nagtatanggal ako ng mga saplot. Nang ilitaw ko na ang mga bundok ko sa kaniya, nakita kong napataas ang dalawang kilay niya. Pagkatapos, saka ko na rin binaba ang suot kong dress para maging underwear na lang ang suot ko. Nang gawin ko ‘yon, hinila niya ako gamit ang baywang ko. Sinalat ng kamay niya ang gitnang bahagi ng pukë ko. Dahan-dahan at nakakakiliti ‘yon sa pakiramdam. Hindi na rin siya nakapagpigil at binaba na rin niya ang suot ko panty. Nang tumambad sa kaniya ang namumula kong hiwạ,
Misha’s POVPatuloy ang pagbebenta ko ng mga luxury item na nasuot at nagamit ko na. Mabuti na lang at mababait ang mga kaibigan ni mama. Sumusunod sila sa usapan na huwag itong babanggitin sa mga magulang ko. Tuwang-tuwa naman ang mga donya na napagbebentahan ko ng mga luxury item ko, kasi nakukuha nila ito ng mura. Na para sa akin naman ay mahal pa rin kung tutuusin. Siguro nga ay talagang ganoon ang presyo ng mga luxury item, sanay na sila, habang ako naman ay hindi. Ngayon lang kasi talaga ako nakaranas magkaroon ng ganoong mahal na mga gamit.Nandito ako ngayon sa closet room ko. Sa ngayon, wala na akong luxury item na nasuot na. Lahat ng nandito ay hindi ko pa nasusuot kaya bawal pa silang ibenta.Nag-ring ang cellphone ko kaya napatakbo ako papunta sa kama ko. Nakikita kong tumatawag si Jaye kaya agad ko itong sinagot.“Oo, heto na, nakagayak na po, papunta na rin ako,” sagot ko agad sa kaniya kasi alam kong galit na siya. Ayaw pa naman niya ng late.Ang gaga, hindi na tuloy na
Misha’s POVTigas na tigas na naman sa loob ng bibig ko ang kahabaan ni Ninong Everett. Naglalawa na naman ang mga laway ko sa katawan ng ari niya—pababa sa mga itlog niyang maputi na mamula-mula na rin dahil sa paglalaro ko sa titë niya. Pansin ko, kapag nalawayan na ang ari niya, mas lalo itong nagagalit.Sa ngayon, hindi ko na alam kung nasaan na kaming lugar. Basta, panay lang ang pagda-drive niya ng sasakyan habang kinakain ko siya. Ito ang request niya kaya sinunod ko lang. Habang kinakain ko siya at pinaglalaruan ko ang ari niya, naririnig ko ang mga mahihinang ungol niya. Isa pa, hindi nawawala ‘yung reaction ng mukha niya na parang gigil na gigil. Gigil na parang sarap na sarap.Palipat-lipat ang tingin niya sa akin at sa daan. Kung minsan, ramdam ko na parang gustong-gusto na niyang bayuhin ang bibig ko, hindi niya lang magawa kasi nakasuot siya ng seatbelt. Habang patuloy kong sinususö ang titë niya, nakabukas naman ang polo niya. Nag-request kasi ako kanina na habang kinak
Misha’s POVTutuloy na raw kami sa Tagaytay kasi doon na rin naman ‘yung ruta nang dinadaanan namin. Gusto niya raw ng bulalo kaya sino naman ako para tumanggi. Matagal-tagal na rin akong hindi nakakatikim ng bulalo kaya sumama na lang ako sa kaniya. Sabi niya malamig daw ang panahon ngayon sa Tagaytay kaya nung may madaanan kaming mall, bumili kami ng tag-isang jacket para kung sakaling lamigin kami, may masusuot kaming jacket.May nadaanan din kaming pizza-han kaya bumili na rin kami para may makain kami habang nasa biyahe. May isang oras pa kasi ‘yung biyahe. Habang kumakain na ako ng pizza, napansin ko na hindi pa makakain si Everett dahil nagda-drive siya ng sasakyan. Kaya naman naisipan kong alukin na siya ng pizza.“Kung hindi ka maarte, puwede naman kitang subuan ng pizza kung gusto mo?” tanong ko kaya tinapunan niya ako ng tingin. Napatingin siya sa pizza na parang natatakam na rin.“Kung okay sa ‘yo,” sagot naman niya. “Nagutom din kasi talaga ako. Kapag kakatapos ko lang ma
Misha’s POVNatutulog ako sa loob ng kuwarto ko nang magising ako sa malalakas na katok sa pinto ko. Kasabay pa nun ang malalakas na boses ni mama. Ayaw ko pa sanang bumangon kasi napagod ako kahapon sa paggala namin ni Ninong Everett sa Tagaytay. Ang ending kasi ay doon na kami nagpalipas ng gabi. Ang usapan namin na magkakabayuhan kami sa kotse ay natuloy sa luxury hotel. Doon kami halos naka-dalawang round. Kung tutuusin, hindi ko na mabilang kung nakailang paputok na si Everett sa loob ng butas ko sa ibaba. Malakas ang kutob ko na malapit na malapit na ang aking pagbubuntis. Nakauwi kami kaninang alas kuwatro ng madaling-araw. Kaya heto, parang antok na antok pa rin ako. Hindi ko kasi tinulugan sa biyahe si Everett. Gusto niya ay maghuntahan kami para hindi raw siya antukin.“Misha, may bisita ka! Lumabas at bumangon ka na diyan!” pagsisigaw pa rin ni mama sa labas ng kuwarto ko kaya tuluyan na talagang nasira ang tulog ko.Wala tuloy akong nagawa kundi ang bumangon na. “Opo, ayan
Misha’s POV“E-everett?” tawag ko agad sa kaniya habang namimilog pa rin ang mga mata ko. Nang tawagin ko siya, doon lang din niya ako tinapunan ng tingin. Tingin na mas malamig pa sa yelo. Tingin na alam ko na agad na may halong pagka-dissappoint sa akin. Siguradong iba na naman ang iisipin niya. Baka isipin niyang malandi ako. Na matigas ang ulo kasi patuloy akong nakikipagkita kay Conrad kahit binawalan na niya ako.Tumayo naman si Conrad. Nauna siyang lumapit sa akin. Gaya ni Everett, nagtataka rin siya. “M-may boyfriend ka na?” tanong ni Conrad.“Oo, boyfriend nga niya ako, ikaw, sino ka naman?”Si Ninong ang sumagot sa kaniya. Lumapit din ito sa akin para hawakan ang kamay ko. Napapataas na lang ang isang kilay ko kasi ramdam ko ang tension sa kanilang dalawa. Na para bang may agawan na mangyayari. Parang ang haba tuloy ng buhok ko ngayon.Nang tignan ko naman si mama sa may dining area, nakapamaywang na lang siya at tinitignan ang eksena ng dalawang lalaking ‘to. Parang na-stre
Misha’s POVPinapanood ko ang bawat galaw ni Marlyn habang naka-upo siya sa gilid ng kama. Nanginginig ang kaniyang katawan, namumula ang kaniyang mga mata sa kakaiyak. Alam kong takot na takot siya, pero wala akong pakialam. Ang ginawa niya ay hindi simpleng kasalanan—sinubukan niyang sirain ang pangalan ng M&E, ang produkto kong pinaghirapan at pinundar mula sa dugo’t pawis. Hindi ko papayagan ang katimawaang ginawa niya.Hinawakan ko siya sa braso at marahas na hinila palabas ng kuwarto. Tumilapon ang mga kumot at unan mula sa kama, pero hindi ko iyon inintindi. Ang mahalaga, makuha ko ang hustisya.“Tumayo ka!” utos ko sa malamig at mabagsik na tono. Sumunod naman siya, pero halata ang panginginig ng kanyang mga tuhod.Pagdating namin sa sala, itinutok ko ang baril sa mukha niya. Kasabay nito, inilabas ko ang cellphone ko at binuksan ang camera.“Upo,” sabi ko habang itinuturo ang sofa. Naupo siya agad, tila sunod-sunuran, habang patuloy na umaagos ang luha sa kaniyang pisngi.“Bu
Misha’s POVTahimik akong tumayo sa tabi ng kama ni Marlyn, ang malamig na hawak kong baril ay nakapaloob pa rin sa aking jacket. Ang ilaw ng buwan ay nagbibigay ng kakaunting liwanag sa kaniyang mukha. Ang bawat paghinga niya, ang bawat kaluskos ng kumot, parang musika na nagdaragdag sa tensyon ng gabi.Hinugot ko ang facemask ko nang bahagya para makahinga nang mas maayos. Kasabay nito, hinugot ko rin ang baril mula sa jacket at itinutok ito sa mukha niya. Sa pagkakataong ito, alam kong wala nang atrasan. Napuno ng adrenaline ang bawat hibla ng katawan ko.“Marlyn!” Ang mabigat kong tinig ay sapat para gulatin siya mula sa mahimbing niyang tulog. Ang kaniyang mga mata ay mabilis na bumukas, at ang takot ay agad na bumalot sa kaniyang mukha. Hindi ko alam kung dahil ito sa baril o sa itim na cap at facemask na suot ko. Pero ang mahalaga, nakuha ko na ang atensyon niya.“S-sino ka po? Huwag po!” natatakot niya agad na sabi.“Nasaan ang pantal?” tanong ko habang malamig ang boses ko, p
Misha’s POVAng bigat ng gabi ay parang nagpapasan ng bawat galit na kinikimkim ko. Tahimik kong tinanaw ang mukha ni Everett habang mahimbing siyang natutulog sa tabi ko. Wala siyang kamalay-malay sa plano kong gawin ngayong gabi. Mahal ko siya, pero sa pagkakataong ito, hindi ko kayang humingi ng tulong mula sa kanya kasi alam kong kayang-kaya ko na ang mahinang babaeng iyon. Alam kong pipigilan niya ako, pero hindi ako papayag na palampasin ang ginawa ni Marlyn.Napakalaki ng kasalanan niya sa akin. Binayaran man siya o hindi, ginawa niya ang imposible para sirain ako at ang lahat ng pinaghirapan ko. Kaya ngayon, gagawin ko rin ang imposible. Tiyak na manginginig siya sa takot ngayong gabi kapag nagkaharap kami.Dahan-dahan akong bumangon mula sa kama, iniingatang huwag makagawa ng kahit anong ingay para hindi magising ang asawa ko. Nang maibalik ko ang kumot sa katawan ni Everett, tinitigan ko siya nang saglit, malalim ang tulog niya kaya sure na akong hindi siya magigising. Sa is
Misha’s POVSa kabila ng dapat ay masayang selebrasyon, nanatili akong nakaupo sa harap ng laptop, ramdam ang bigat sa dibdib habang pinapanood ang video ng babaeng nagrereklamo laban sa M&E skincare. Sa video, nanginginig pa siya habang ipinapakita ang namumula, namamantal, at sugat-sugat niyang balat. “Hindi ko akalain na ganito ang mangyayari. Sinubukan ko lang kasi viral sa social media. Pero tingnan niyo naman... ang sakit-sakit!”Tumigil ako sandali sa paghinga. May parte ng sarili kong naniniwala sa kasinungalinga niya, pero kasi one hundred percent akong sure na safe sa all skin type ang product namin. Parang totoong-totoo ang sinasabi niya. Pero sa likod ng pagiging magaling niyang umarte, alam kong may mali. Napakabilis ng mga pangyayari. Kahapon lang, trending sa social media ang M&E skincare, ang produktong taon kong inaral, pinaghirapan, at sinigurong ligtas gamitin. Pero ngayon, parang lumalabas na may mali sa product namin.Dahan-dahan akong huminga nang malalim, pilit
Misha’s POVHabang tumatakbo ang araw, abala ang bawat miyembro ng team sa iba’t ibang gawain. Ang mga PR package ay maingat na na-load sa mga delivery van, habang ibang staff ko ay patuloy na nakikipag-coordinate sa logistics team ni Everett para matiyak na ang bawat package ay makarating sa tamang destinasyon. Habang pinapanood ko ang lahat mula sa gilid, hindi ko napigilang mapabuntong-hininga. Sa kabila ng pagod mula sa event kagabi, ramdam ko ang sigla at kasabikan na parang bagong simula para sa akin. Lumapit si Everett na may dalang dalawang tasa ng kape. Inabot niya sa akin ang isa habang ngumiti. “Here, take a break for a minute. You’ve been working non-stop since this morning.”“Thank you, honey,” sabi ko, tinanggap ang tasa. Saglit akong tumingin sa kaniya, nagpapasalamat ako sa kaniya kasi palagi niyang naaalala ang maliliit na bagay na tulad nito.“Everything’s running smoothly. By the end of the day, those packages will be in the hands of the top influencers in the coun
Misha’s POVPagdilat ng mga mata ko, bumungad agad ang liwanag ng araw na tumatagos sa malalaking bintana ng presidential suite. Tahimik ang paligid, ngunit ramdam ko ang presensiya ni Everett sa tabi ko. Nakayakap ang isang braso niya sa aking baywang, mahigpit ngunit banayad, habang ang kaniyang mukha ay guwapo pa rin kahit nakanganga siyang matulog.Ngunit hindi ko maiwasang bumalik sa realidad. Bumaling ako sa gilid, kinuha ang cellphone ko, at doon ko nakita ang umaapaw na mga notification. Social media posts, comments, at mentions—halos lahat ay tungkol sa event kagabi.“Everett,” mahina kong tawag sa kaniya habang bahagyang iniuga ang balikat niya.“Hmm?” ungol niya, hindi man lang dumilat.“Wake up, we’re viral,” sabi ko, kahit alam kong kalahati lang ang naiintindihan niya habang nasa pagitan ng tulog at gising.Dumilat siya, bahagyang napakunot ang noo. “Viral? What do you mean?”“It’s all over social media. The launch of M&E Skincare is the talk of the town. People are post
Everett’s POVPagod kami ni Misha, pero masaya. Success itong ginawa ng asawa ko kahit na maraming nangyaring problema nitong mga nagdaang linggo.Hinigpitan ko ang kapit sa kamay ni Misha habang sabay kaming naglalakad palabas ng grand ballroom ng Tani Luxury Hotel. Kakatapos lang ng matagumpay na collaboration event ng M&E Skincare at ng Tani Luxury Hotels, at ramdam ko pa rin ang init ng mga ilaw, ang tunog ng mga palakpak, at ang matamis na ngiti ng mga bisita habang nagkakainan at nagtatawanan.“Everett, are you sure hindi na muna tayo uuwi?” tanong niya, bahagyang bumubulong. Parang nahihiya siyang marinig ng ibang staff niya rito na rito kami mag-stay. Eh, bakit ba, mag-asawa naman na kami. Siguro, dahil ayaw niyang makita ng mga staff niya ang ganoong side niya. Naalala ko, strikto na nga pala siya sa mga tauhan niya rito.Tumigil ako at humarap sa kaniya. Nakapulupot ang buhok niya sa kanyang balikat, at ang kanyang mata, parang bituin sa kalangitan, kumikislap sa ilalim ng d
Misha’s POVTignan mo nga naman, kahit na maraming kaguluhang nangyayari sa buhay namin, heto, tuloy ang pagpapalago ng pera. Hindi hadlang ang buwisit na si Tito Gerald para mauntol ang lahat ng pangarap namin ni Everett.Habang hindi pa rin siya nagpaparamdam, heto, magsasaya muna kami ng kaunti kasi isa na naman sa mga pangarap ko ang natupad ko.Pagbukas ng malalaking double doors ng ballroom, tumingin ang lahat sa akin. Naka-floor-length emerald green gown ako na dinisenyo ng isang sikat na fashion designer, habang si Everett naman, ang guwapo sa kaniyang custom tuxedo. He held my hand as we walked in, his eyes brimming with pride.“You’ve outdone yourself, Misha,” bulong niya habang papunta kami sa stage.Ngumiti ako at bahagyang hinigpitan ang hawak ko sa kamay niya. “We did this together. This is as much your achievement as it is mine.”Si Everett ang mas tinitignan, bakit nga ba hindi, eh, para akong may asawang hollywood artista. Nakaayos pa siya ngayon kaya mas lalong guwap
Misha’s POVNgayong araw, napagdesisyunan naming mag-asawa na mag-relax muna. Wala munang mga mission, plano, o kung ano pa mang stressful na bagay. Sa wakas, may pagkakataon din kaming huminga at magpahinga mula sa lahat ng gulong nangyayari. Wala pa rin namang paramdam si Tito Gerald, siguro nag-iisip na naman ng bago niyang plano.Nasa swimming pool kami ng bahay, ang init ng araw ay sakto lang para sa isang maaliwalas na paglalangoy. Hawak ni Everett ang isang baso ng juice habang nakasandal sa gilid ng pool. Ako naman, nakalutang sa tubig, pinagmamasdan ang mga ulap sa langit. Tahimik ang paligid, tanging tunog ng tubig at huni ng mga ibon ang maririnig.“Finally, a normal day,” sabi ni Everett, sabay inom mula sa baso niya.Ngumiti ako, pero ramdam ko na may gusto siyang itanong. Nakikita ko ang paraan ng pagtitig niya sa akin, parang nag-aalinlangan. Alam ko na, siguro dahil ito sa tatlo.“What’s on your mind, Everett?” tanong ko, diretso sa punto.Nagkibit-balikat siya, parang