“CRAIG? Ikaw nga ba iyan, hijo?"
Halatang nagulat si Tita Mindy nang makita ako sa labas ng office si Dad. She was my Dad's secretary. Bata pa lang ako ay siya na ang secretary ni Dad. She's a very kind lady. Parang pamilya na rin ang turing namin ni mama sa kanya.
“Kelan ka pa nakauwi, hijo?”
She went to me. Binati niya ako ng yakap. I hugged her back and gave her a kiss on the cheek.
“Three days ago. Is Dad in his office?” Sumulyap ako sa opisina ni Dad.
Tatlong araw na akong simula nang makauwi sa Pilipinas. Subalit nang umuwi ako ay hindi ko naabutan si Dad. According to my mother, nasa South Korea si dad para sa isang business trip. Tatlong araw daw ito roon.
I looked at Tita Mindy. Matagal na siyang secretary ni Daddy. May alam kaya siya sa affair ni Dad? But no. She was close with my mother. Alam kong hindi niya magagawang maglihim kay Mama.
I hired a private investigator before I even come home. Gusto kong makasiguro na tama and hinala ni Mama bago ako umuwi ng bansa. And seems like my mother is right. Dad was indeed having an affair.
“Yes, hijo. Katatapos lang ng meeting niya,” sagot ni Tita Mindy.
I silently clenched my jaw.
Ayon kay Mama, kaninang umaga nakabalik si Dad mula sa business trip nito. Pero hindi ko na siya naabutan dahil pagkatapos mag-almusal ay dumiretso na siya sa opisina.
Hindi pa alam ni Dad na nandito ako sa bansa. I told Mom not to mention anything to my Dad. Gusto kong masorpresa siya.
"Thanks, Tita." Ngumiti ako kay Tita Mindy. "Let's have dinner soon."
"I would love that, hijo," sagot ng matanda sa akin. "Hindi man lang nabanggit sa akin ng Daddy mo na umuwi ka pala."
"Dad doesn't know, Tita." Ngumiti ako. "I want to surprise him."
"Oh. Well, I'm sure your dad will be very surprised," sagot sa akin ng matanda.
Pagkatapos kong lagpasan si Tita Mindy ay dumiretso na ako sa opisina ni Dad. I only knocked once before I opened the door.
“Mindy—”
I saw how my father reacted when he saw me emerging from the wooden door. He looked utterly surprised. Napatayo siya sa swivel chair.
“Craig, hijo?”
“Hi, Dad." I greeted him casually but in contrast, I was silently clenching my fist.
Hindi pa rin ako makapaniwala na magagawa ni Dad ang bagay na iyon. Oo, malaki ang kasalanang nagawa sa kanya ni Mama, at naintindihan ko kung hanggang ngayon ay galit pa rin siya kay Mama.
But to cheat on my mother in return? That was just so wrong and out of his character. This man in front of me, I feel like I don't know him anymore.
I wanted to punch him right now. I wanted to tell straight to his face that I know what he's been doing behind our backs.
But no, my plan will be ruined if I let my emotions get the best of me. I already planned everything. Simula nang makumpirma ko na tama ang hinala ng ina ay may plano na akong binuo sa utak.
Use your head, not emotion.
One thing my Dad has taught me is to always think ahead and plan everything before making a move. I knew that kind of thinking is what makes my father a goddamn good businessman. And I would use that against him.
Bago pa ako makauwi ng bansa ay nakalatag ang plano ko kung paano ko aalisin ang kabit niya sa landas niya.
“When did you arrived?" My father went to me and welcomed me with a hug. "Bakit hindi mo sinabi na uuwi ka pala?"
I shrugged. “I arrived just three days ago. I wanted to surprise you…”
Naramdaman ko ang pagtapik niya sa likod ko. Pinigilan ko ang sariling itulak siya.
“How about Ada, kasama mo ba siya?”
“No, she was busy right now on her project.”
"I'm really happy you're here, son." Pagkatapos niya akong pakawalan ay masayang tinapik niya ako sa balikat.
"Same here, Dad." Iginala ko ang tingin sa opisina niya. His office occupies the whole thirty-first of this building. It was still the same the last time I went here, and that was almost two years ago. But I noticed something. Wala na ang portrait nila ni Mama na dating nakadisplay sa isang bahagi ng dingding ng opisina niya. It was now replaced by an abstract painting.
"How long do you plan to stay?"
I shrugged my shoulders. "It depends. I was thinking, maybe it was time to finally help you in out business?” Naupo ako sa sofa at ibinalik ang tingin sa ama.
Dad looked surprised. I smirked. Of fucking course. Matagal na rin akong kinukumbinsi ng mga magulang na manatili na sa Pilipinas. Especially my Dad. I know how badly he wanted me to get involved in our family business.
"Wow," my father exclaimed in delight. "That's great, son. I couldn't believe I'd be hearing this from you now." Naupo siya sa couch sa harap ko. "But, yeah, we both know I'm not getting any younger. I'm already an old man." Bahagya siyang natawa.
Old, huh? But you managed to get a mistress half of your age?
"By the way, Dad. I'm afraid I have to go." Ibinaba ako ang mga mata sa suot na relo. It was almost five. Sinadya ko talaga na puntahan siya ng ganoong oras. "Mom prepared dinner for us. She asked me to buy her favorite wine."
I saw how his expression changed when I mentioned my mother. Tumayo ako mula sa sofa. "Are you done for today?"
Natigilan siya. “I'm sorry, Craig. I still have one meeting to go, hijo.”
I hate how my father could lie straight to my face.
“Oh?" Bahagyang umangat ang mga kilay ko. "Maybe you can just reschedule it?”
Tinapik niya ako sa balikat at ngumiti. “Don't worry, hijo. Susunod ako agad."
“Okay." I managed to smile at him. "I'll tell that to Mom. I’ll go ahead, Dad…” paalam ko sa kanya. Tinalikuran ko siya at naglakad palabas ng opisina.
Napahinto ako sa pagbukas ng pinto nang marinig ko ang boses niya.
“I’m happy you’re back, Craig.”
I smirked. “Me too, Dad."
Nakakuyom ang kamao na dumiretso ako sa executive elevator. I almost punched the elevator wall when I entered it. I pressed the button to the basement. Fuck him. Business meeting, huh?
Pagdating ko sa basement ay naglakad ako papunta sa sasakyan. I went inside my car and picked up the folder seated on the front seat. It was the folder my private investigator sent me. Binuksan ko iyon. Agad na tumambad sa akin ang mga papel kasama na ang iba't-ibang larawan ng kabit ni Dad.
I already memorized every information inside that folder.
Caressa Ilea Mendoza. That's the name of my dad's Mistress. She was twenty-three years old. And a third year college student.
Fuck. I was even older than her. Paano nasikmura ni Dad na pumatol sa babaeng halos anak na niya?
Kinuha ko ang isang picture ng babae at pinagmasdan iyon. She was beautiful. Long wavy hair, fair skin, dark eyes, kissable lips. She looked like an innocent angel in every picture I have here.
Subalit sigurado akong kabaligtaran iyon ng ugali niya. I already read her profile. Dati siyang nagtatrabaho sa isang escort service. And that's where my father met her.
I bet that woman seduced my father. She’s nothing but a gold digger bitch who uses her innocent face to lure old men.
Nilukot ko ang hawak na litrato sa kamay ko. Ibinaba ko ang folder sa front seat nang matanaw ko si Dad. Pumasok siya sa kotse niya. Maya-maya ay nakita ko ang paglabas niyon sa parking area.
Binuksan ko ang makina ng kotse at maingat na sinundan ang sasakyan niya.
Business meeting? Fuck. I know he would go to his mistress. Nabasa ko iyon sa report na ipinadala sa akin ng private investigator. Madalas, bago umuwi si Dad sa bahay ay dumadaan siya sa kabit niya.
Nanatili akong nakasunod sa kanya hanggang sa pumasok ang kotse sa isang condominium tower.
Huminto ako sa katapat na establishmento ng gusali.
According to my private investigator's report, binili si Dad ng unit sa Alexis towers six months ago. Ipinangalan niya ang unit na iyon sa kabit niya.
Napahigpit ang hawak ko sa manibela ng sasakyan. Kalahating taon. Ganoon na katagal ang relasyon niya sa babaeng iyon.
Dad was crazy! Hindi lang ibinahay ni Dad ang kabit niya. Pinag-aral pa niya ito. Hindi ko alam kung ano ipinakain sa kanya ng babaeng iyon at nagawa niyang magpauto ng ganoon.
Muli kong binuksan ang folder ang pinagmasdan ang larawan ng kabit ng ama.
Caressa Ilea Mendoza. Whoever you are, I will not allow you to ruin my parent's marriage.
"Hi, MA," bati ko sa ina. Hinalikan ko siya sa pisngi saka inabot sa kanya ang binili kong wine. "Thanks, hijo." Ngumiti siya sa akin. "Where's your Dad?" tanong niya sa akin. "I'm sure he's on his way," sagot ko sa ina. "Nauna na ako sa kanya dahil may tinatapos pa siyang trabaho." Ayokong magsinungaling sa ina subalit hindi ko rin kayang sabihin sa kanya ang totoo. Tama nang nalaman niya ang tungkol sa pambababae ni Dad. I knew she's been through a lot of already. I don't want add more pain to her. Noong magkausap kami ni Mama pag-uwi ko ay umiiyak siyang humingi ng tawad sa akin. She even kneeled and begged for my forgiveness. And I can't stay mad at her for too long. "I cooked some of your fav
“HI, Ma’am! Free taste po. Baka gusto niyo.”Pagpasok ko sa entrance ng supermarket ay nilapitan ako ng isang saleslady. May hawak siyang tray ng cookies at biscuits.Tipid akong ngumiti sa kanya bago umiling. Itinulak ko ang cart papunta sa canned goods section.Pagkatapos ng klase ko kanina ay dumiretso ako sa supermarket para mamili ng supplies. Kaunti lang ang balak kong pamilihin dahil halos dalawang buwang mawawala si Carlos. Pinuntahan niya ako kahapon sa unit ko. Nagpaalam siya sa akin na dalawang buwan siyang mawawala ng bansa. Ayon kay Carlos, niregaluhan siya ng anak na si Craig ng ticket sa isang Caribbean cruise at hindi niya iyon nagawang tanggihan."Mabuti iyon," Ngumiti ako sa kanya. "Magkakaroon ka ng oras para sa
“I CAN'T wait to finish my project and follow you there…” wika sa akin ni Ada na kausap ko sa video call. "Ang tagal ko na ring hindi nakakapagbakasyon sa Pilipinas." Narinig ko ang buntong-hininga niya. "I miss the beaches there. God, I think I already forgot what Boracay looks like.""Don't worry. I'll bring you there once this family fiasco thing of mine is over." I smiled at her.Pagkatapos kong makapag-ayos ng gamit sa nilipatang unit ay tinawagan ako ni Ada. I rented the unit next to Dad's and his mistress. This was all part of my plan."I'm already looking forward to it, Craig," she said, pouting her lips. "By the way, kailan ang alis nila Tita Arabella?" tanong ni Ada. Siya ang nagbigay sa akin ng idea na pagsamahin ko sa isang cruise ang mga magulang.
"MISS, what do you want to drink?"Napakurap ako sa lalaking kaharap. "Ha?"He smiled. "Alam kong nandito tayo sa coffee shop pero hindi ko alam kung anong paborito mong timpla ng kape."Napatingin ako sa nakangiting mga mata niya. Pamilyar sa akin ang singkit na mga matang iyon. Pamilyar sa akin ang boses niya. Ang mala-anghel niyang mukha. It was him. Ang lalaki sa supermarket."Caress?" tawag niya sa akin.Napamaang ako. Teka… bakit kilala niya ako?Bago pa ako makasagot sa tanong niya ay unti-unti na siyang
“THANK you for today, Miss Caressa.” paalam sa akin ni Jiwon, ang five year old Korean kid na isa sa mga estudyante ko. Tinuturuan ko siya ng English online. Nakita ko ang pagkaway niya mula sa screen ng laptop.Nagtuturo ako ng English language sa mga Korean at Japanese preschooler kapag wala akong pasok sa university. Naghanap ako ng part-time job dahil ayokong umasa na lang kay Carlos. Hindi ko matanggihan ang mga ibinibigay niya sa akin pero ayoko na manatiling nakaasa sa kanya. Sobra-sobra na ang lahat ng naitulong niya sa akin. Isa pa, alam kong hindi habang-buhay ay nandyan si Carlos para sa akin. Kahit natatakot ako ay kailangan ko pa ring paghandaan ang araw na kailangan ko nang umalis sa buhay niya.“You're welcome, Jiwon. See you next week." Kinawayan ko ang estudyante mula sa screen ng laptop.
"JUST stay still," wika sa akin ni Andrew pagkatapos niyang initin ang dala kong bagoong. "Let me prepare for everything."Inilapag niya iyon sa mesa kasabay ang isang bowl ng kare-kare."Hindi. Tulungan na kita.""Don't." He shook his head. "Let me do this, Caress," Sumulyap siya sa akin. "Ikaw na ang nagluto kaya maupo ka na lang muna." Pagkatapos niyang ilapag ang bandehado ng kanin sa mesa ay ipinaghila niya ako ng silya. "Sit here, please."Wala akong nagawa kundi sumunod sa kanya. Naupo ako silya.Pinanood ko siyang ilapag sa tapat ko ang plato at kubyertos. Pagkatapos niyang ilapag pitsel ng orange juice at tubig ay hinila niya ang silya sa harap ko at naupo roon. "Now, we can finally eat."
"LOKI, 'wag ka na magpasaway," sambit ko sa alaga. Yumuko ako at hinaplos ang mukha niya. "Tara na, please."Muli kong ginalaw ang leash na ikinabit ko sa kanya subalit nanatiling nakaupo sa tapat ng pinto ang alaga.Buong araw nang matamlay si Loki. Nang mapansin ko kanina na mahina rin siyang kumain ay nagsimula na akong mag-alala sa kanya. Nagpasya na akong dalhin siya sa vet. Pero pagdating namin sa labas ng unit ay bigla siyang nahiga siya sa tapat ng pinto.Bumuntong-hininga ako at pinagmasdan ang alaga. Kung kaya ko lang siyang buhatin, eh."Hey."Natigilan ako nang marinig ang pamilyar na boses ni Andrew. Mula kay Loki ay nag-angat ako ng tingin sa kapitbahay. Nakatayo siya sa tapat ng unit niy
"BE good here, Loki," bilin ko sa alaga. Suhestiyon sa akin ng vet na tumingin kay Loki kailangang mag-stay doon ng alaga pansamantala para obserbahan. Mas mabuti na rin iyon para matingnan siyang mabuti ng doktor. Kapag nasa unit siya ay hindi ko siya mababantayang mabuti."I'll miss you." Isang beses ko pa siyang hinalikan bago ko siya iwan."How was he?" tanong sa akin ni Andrew nang makita ko siya sa waiting area ng clinic. Mula sa pagkakaupo sa sofa ay tumayo siya at lumapit sa akin.Sinabihan ko siya kanina na pwede na siyang umalis pagkatapos kaming ihatid ni Loki. But he stayed."Kailangan pa siyang obserbahan dito ng ilang araw," sagot ko sa kanya. "Pero sabi naman ng doktor, wala akong dapat ipag-alala."
"ARE you ready?"Mula sa labas ng simbahan ay tanong sa akin ni Carlos. Today was my wedding day. I was going to marry Craig who was already inside the church waiting for me.Hindi ako makapaniwala na darating ang araw na ito.Malaki ang ngiting tumango ako kay Carlos at bahagyang inayos ang laylayan ng wedding gown.I was wearing a wedding gown designed by Ada. Sabi niya ay iyon na daw ang wedding gift niya sa amin ni Craig. Last week siya bumalik ng Pilipinas kasama ang anak na si James para iuwi ang wedding gown ko at umattend sa kasal namin ni Craig.Ada and I… we were already friends. Noong araw na pinuntahan ko si Craig sa ospital at nagkaayos kaming dalawa, nagkausap kami ni Ada. Na
"CRAIG, what happened?"Nag-angat ako ng tingin kay Ada nang marinig ko ang boses niya.I was drinking at the bar when she called me."Masyado pang maaga para uminom," litanya bago maupo sa tabi ko."She was gone," mahinang sagot ko habang nakatingin sa baso ng alak sa harap ko. "I lost."Sumenyas siya sa bartender bago bumaling sa akin. "But Caress loves you." Her forehead creased.Mapait akong natawa bago muling nagsalin ng alak sa bago at nilagok iyon. "Akala ko rin, eh. But she choose that fucking doctor, Ada."Caress' reactions toward me in that one week we were together confirmed one thing—that she was sti
Craig's POV"CARESS…" I whispered in the air as I saw her. I blinked my eyes. I couldn't believe that after five years, I'd finally see her again.Five years ago, she decided to leave me and never show herself to me again. Naalala ko pa ang galit sa akin ni Dad nang ipagtapat ko sa kanya ang tungkol sa naging relasyon namin ni Caress—ng babaeng inakala kong kabit niya."How could you do that, Craig?" My father angrily said to me after giving me another punch in the face. I just told him everything. Including the real reason I came back to the Philippines—my plan to seduce the woman I mistook as his mistress.But my plan to seduce Caressa Ilea Mendoza backfired on me. Because in the end, I was the one who fell for that woman. In
"CHEF, thank you sa pasalubong, ah. Naubos ko agad iyong hopia."Pangalawang araw ko ngayon sa trabaho matapos kong bumalik ng Patar.Pagpasok ko pa lang kaninang umaga ay kanya-kanyang pasalamat ulit sila sa pasalubong na ibinigay ko kahapon. Pare-parehong nilang nagustuhan ang hopia na dala ko."Chef, sabihin mo kapag babalik ka ulit ng Manila, ah," wika ni Allen. "Magpapabili ako ng madaming hopia."Mula sa pagpe-plating ng salad na order na isang customer ay napatingin ako babae. Ngumiti na lang ako kahit alam ko sa sarili ko kung makakabalik pa ba ako ng Maynila."Chef, okay ka lang?" tanong sa akin ni Andrea habang kumakain kami ng lunch sa lounge. "Parang kahapon ka pa tahimik."
NATUTULOG na mukha ni Craig ang bumungad sa akin nang magising ako. Iginila ko ang tingin sa paligid. We were inside his bedroom, and I was naked beside him. Napahawak ako sa noo nang maalala ang mga nangyari kagabi. We were stranded here last night. And then… something happened to me. Mariing pumikit ako. It was all my fault.Damn. Anong pumasok sa isip ko at nagawa ko iyon? I was the only one to blame here.I was the one who kissed him. Last night… I let my emotions get the best of me.Mabilis kong isinuot ang damit at lumabas ng kwarto. Sumalubong sa akin ang nakakalat na pinagkainan namin sa sala. Tumama ang mga mata ko sa bote ng wine na nasa center table. Was it the wine? Napahawak ako sa mga labi. I could still remember the taste of his lips against mine.
OUR way back to Manila was awkward. Walang nagsasalita sa aming dalawa ni Craig. I couldn't believe I managed to walk out on him. Was he mad at me? I don't know. And I shouldn't care.I knew what I did was right. But my heart… it was breaking.Sa kalagitnaan ng byahe ay pumikit ako at nagpanggap na tulog. Napadilat lang ako nang marinig ko ang isang malakas na kulog. Nagulat ako nang makitang malakas ang ulan sa labas.Tumikhim ako at nag-aalangang bumaling kay Craig. Iginala ko ang tingin sa paligid. "Nasaan na tayo?""Quezon City," tipid na sagot niya. Bumaling ako sa bintana. Wala akong masyadong makita sa labas dahil sa lakas ng ulan subalit sa kabila niyon ay napansin ko na pamilyar sa akin ang kalsadang ito. Muli ko sanang ipipikit an
"PARA kay Ate Lena lahat ito?" tanong ni Craig habang nakatingin sa basket na dala niya. Nasa loob kami ng sikat na hopia store sa Binondo.Bukod sa Cafe Mezzanine ay pinuntahan din namin ang iba pang sikat na restaurant doon. Niyaya ko rin si Craig sa Estero Street para tikman ilang street foods na binebenta roon. Hindi ko makalimutan ang ekspresyon ng mukha niya nang pakainin ko siya ng piniritong frog legs kanina.Muli akong kumuha ng panibagong flavor ng hopia sa estante at inilagay iyon sa basket. "Hindi. Magbibigay din ako sa mga ka-work ko. Saka kay Sky. Favorite niya iyong hopia dito."He slightly cocked his brows. "I thought we're not going to talk about other people today?""Ikaw iyong nagtanong, eh." Ibinaba ko ang tingin sa basket na halos m
"MAMA, ingat po kayo ni Papa sa date nyong dalawa."Napahinto ako sa pagsusuot ng sapatos nang marinig ko si Carina. Nakaupo siya sa kama habang nakatingin sa akin."Date?"Nginitian niya ako. "Di ba, magde-date kayo ni Papa?""Kanino mo nalaman iyan?""Iyong date? Eh, di kay Papa. Di ba nanliligaw siya sayo? Kaya kayo magde-date?"Hindi ako makasagot sa anak. Minsan, hindi ako makapaniwala na napakarami na niyang alam. Pakiramdam ko ay ang bilis niyang lumaki. Parang kailan lang, baby pa siya at hindi nakapagsalita. Ngayon, pati date ay alam na niya.
AKALA ko nananaginip ako nang magising ako na nakabalot sa katawan ko ang braso ni Craig. Subalit naalala ko ang ilang bahagi ng nangyari kagabi. Nagising ako sa kalagitnaan ng gabi na nilalamig. I found Craig in my room. Then I asked him the craziest thing I could ever do in my life. I asked Craig to cuddle with me.Kinagat ko ang ibabang labi. What have I done last night?I miss you, baby. So much. I miss you so damn much.Naalala ko ang huling sinabi niya bago ako nakatulog kagabi. I even remembered shedding a tear last night.Maingat kong inalis ang braso niya sa katawan ko. Halos mahigit ko ang hininga habang lumalayo sa kanya. I didn't want him to wake up just yet. Hindi ko alam kung paano ko siya haharapin pagkatapos ng inasta ko kagabi.