Share

บทที่ 4 ทักทาย

Author: Jemust
last update Last Updated: 2024-12-28 18:32:05

“ผมเซ็นเอกสารหมดแล้วนะที่รัก”

“ท่านประธาน! เดี๋ยวก็มีคนมาได้ยินหรอกค่ะ”

“ใครจะมาได้ยินในห้องมีแค่ผมกับคุณ”

“ฉันบอกว่ายังไงคะ? อยู่บริษัทเราต้องสวมบทบาทเจ้านายกับลูกน้องนะ”

“ผมอยากเลิกงานเร็วๆ จัง อยากกอดคุณจะแย่” ราวินตบลงที่ตักของตัวเองก่อนจะอ้าแขนอ้อนนภาภัส

เลขาสาวส่ายหัวให้กับความเอาแต่ใจแต่ก็เลือกที่จะเดินเข้าไปนั่งบนตักให้อีกฝ่ายกอดเติมพลัง

“แค่นี้ก็มีแรงไปประชุมละ”

‘ก๊อกๆๆ’ เสียงเคาะประตูดังขึ้นทั้งคู่สะดุ้งโหยงก่อนจะรีบแยกออกจากกัน

“เชิญครับ” ราวินจัดสูทและเนกไทให้เป็นระเบียบก่อนจะพูดอนุญาตให้คนด้านนอกเข้ามา

“ขอตัวก่อนนะคะ” เธอสวมบทบาทเลขาสาวหยิบแฟ้มเอกสารบนโต๊ะของราวินเดินออกมาทันที

“บอสคะแผนการตลาดของทีมBเหมือนจะมีปัญหานะคะ” สาวิกา รุ่นน้องที่ไม่ค่อยถูกชะตากับนภาภัสตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย แต่ดันได้มาร่วมงานกันเดินถือแฟ้มเอกสารเข้ามาหาประธานหนุ่มในห้องเหมือนรู้จังหวะ

“อ๊ะพี่ฟ้า ไม่ทักทายกันเลยนะคะ” พนักงานบัญชีสาวในชุดกระโปรงสั้นรัดรูปหันมาถามเมื่อเห็นหญิงสาวเดินสวนไปอย่างเมินเฉย

“ว่าไงจ๊ะน้องสา”

“วันนี้สีลิปสติกแก่ไปนิดนะคะ” พูดจบก็เดินไปนั่งที่เก้าอี้หน้าโต๊ะประธานหนุ่ม

นภาภัสกัดกรามแน่นด้วยความหมั่นไส้แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ แฟนหนุ่มได้แต่ส่งสายตาให้เธอทำใจเย็นๆ ก่อนจะหันไปสนใจแฟ้มที่กางอยู่บนโต๊ะเพื่อฟังว่าพนักงานสาวตรงหน้ามีธุระอะไร

:

:

วันเวลาเวียนมาที่วันสุดท้ายของเดือนอีกครั้ง ครั้งนี้บริษัทจัดงานเลี้ยงเนื่องจากการเซ็นสัญญาผ่านไปด้วยดีทำให้แผนการตลาดเป็นไปตามคาดหมาย

พนักงานทุกแผนกต่างแต่งชุดราตรีสวยหรูอย่างไม่ยอมกัน ทุกคนต่างเพลิดเพลินไปกับการเดินชิมอาหารในห้องโถงใหญ่ของโรงแรมชั้นนำ บ้างก็นั่งอยู่ที่โต๊ะที่จัดเตรียมไว้ให้ เมื่อถึงเวลาพิธีกรได้ดำเนินรายการโดยการกล่าวให้พนักงานกลับมานั่งที่โต๊ะของตัวเองตามรายชื่อที่ติดอยู่บนโต๊ะ

เมื่อพิธีกรประกาศเชิญพระเอกของงานนี้ประตูห้องโถงใหญ่ถูกเปิดออก ประธานหนุ่มในชุดสูทสีดำผูกด้วยโบไทเฉดเดียวกันกับสูทหรูเดินเคียงคู่กับเลขาสาวในชุดเดรสยาวสีชมพูอ่อน ผู้คนในห้องต่างปรบมือและโห่ร้องดังก้องไปทั่ว แสงแฟลชมากมายต่างสาดเข้ามากระทบทุกอิริยาบถของชายหนุ่ม แน่นอนว่ามีสำนักข่าวเข้ามาทำข่าวเพราะบริษัทกำลังมุ่งทะยานสู่อันดับหนึ่งของประเทศ

หลังจากประธานกล่าวเปิดงานและร่วมถ่ายภาพกับหุ้นส่วนรายใหญ่บนเวทีงานเลี้ยงก็ถือได้เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ

นภาภัสอดใจไม่ไหวที่จะเดินสำรวจของกินมากมายที่ถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบ ราวินเห็นอย่างนั้นก็หยิบเอาแก้วไวน์บนถาดเสิร์ฟที่ถูกเดินถือผ่านมาติดมือมาด้วยสองแก้วแล้วยื่นให้เลขาคนสนิท

“อะไรคะเนี่ย?” เธอมองไปรอบๆ ก่อนจะรับแก้วไวน์มา

“ไม่มีใครสนใจหรอกหน่า วันนี้งานเลี้ยงนะคุณผมก็แค่อยากขอบคุณเลขาที่ช่วยทำให้สัญญารอบนี้ผ่านไปด้วยดี”

เลขาสาวยิ้มออกมาอย่างพอใจก่อนทั้งคู่จะชนแก้วและยกดื่มจนหมด

“ขออนุญาตยืมตัวคุณเลขานะคะบอส” หนึ่งในพนักงานเดินมาขออนุญาตเมื่อเห็นว่าทั้งคู่กำลังสนทนากันอยู่

“ตามสบายครับ” ราวินยิ้มก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะตัวเอง

“อะไรของพวกเธอเนี่ย” นภาภัสมึนงงที่อยู่ๆ ก็โดนพาตัวมาที่โต๊ะที่มีพนักงานรุ่นน้องอยู่อีกประมาณ5-6คน ทั้งโต๊ะเรียนเชิญให้เธอนั่งก่อนจะรินไวน์แก้วใหญ่ให้เธอจิบ

“พวกเธอเป็นอะไรรึเปล่า”

“พวกเราสิต้องถามคุณเลขาว่าเป็นอะไรมั้ยคะ”

“เป็นอะไร??”

“พวกเรารู้เรื่องคุณเลขาแล้วนะคะ” หนึ่งในพนักงานพูดขึ้น

“ระ..เรื่องอะไร?”

“ก็เรื่องที่คุณเลขาเลิกกับแฟนแล้วไงคะ”

“อ่ะ..อ๋ออเรื่องนั้น” เธอถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อรู้ว่าเรื่องที่ว่าไม่ใช่เรื่องที่เธอแอบคบกับประธาน

“คุณเลขาอย่าเสียใจไปเลยนะคะ ดีกรีอย่างเลขาฟ้าใหม่ของประธานราวินซะอย่าง ต้องได้เจอคนดีๆ แน่นอนค่ะ”

“จริงค่ะพี่ฟ้า อย่าไปสนใจเลยถ้าไอผู้ชายคนนั้นดีได้ไม่ถึงครึ่งท่านประธาน”

“ว๊ายยพี่ฟ้า โอเคนะคะ” นภาภัสสำลักไวน์ที่พึ่งกระดกพรวดออกมาทำให้หกเลอะกระโปรงไปหมด

“ไม่เป็นไรๆๆ ฉันขอไปล้างที่ห้องน้ำก่อนนะ”

“เชิญค่ะๆ"

“แกนี่ไปพูดอะไรไปเรื่อย” หนึ่งในวงพูดขึ้นก่อนที่นภาภัสจะแยกตัวออกมาเดินตรงไปทางห้องน้ำแต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นว่าทิวากรยืนถือแก้วไวน์มองตนอยู่ก่อนแล้ว

“วันนี้แต่งตัวสวยนะ” ทิวากรเอ่ยทักขึ้น

“เมินกันเลยเหรอครับคุณเลขา”

“หลบ” นภาภัสตั้งใจจะเลี่ยงแต่ก็ไม่สำเร็จเมื่ออีกฝ่ายเดินมาบังทาง

“อะไรกันนี่ผมคุยด้วยดีๆ นะ”

“จะเอาแบบนี้ใช่มั้ยคะคุณทิวากร”

“แหม เรียกเต็มยศเลยนะที่รัก”

“นี่!!” นภาภัสมองไปทางประธานหนุ่มที่ยังคงร่วมวงสนทนากับตัวแทนบริษัทพันธมิตรอย่างรื่นอารมณ์ก่อนจะรีบดึงแขนทิวากรออกมานอกห้องจัดเลี้ยงตรงที่ลับตาคน

“มีอะไรจะพูดก็รีบๆ พูดมา”

“อะไรล่ะครับ ไม่ติดต่อผมมาเลยนะผมเหงาจะแย่”

“นี่คุณไม่รู้ตัวเหรอว่าตัวเองทำอะไรลงไป”

“ก็ช่วยไม่ได้วันนั้นวันครบรอบเราแท้ๆ แต่คุณกลับเลือกงานทั้งๆ ที่เรานัดกันไว้แล้ว”

“นี่นายไม่รู้จักเซอร์ไพรส์เหรอ”

“แล้ววันนี้คุณเซอร์ไพรส์มั้ยล่ะ”

“เซอร์ไพรส์สิครับ” เสียงใครคนหนึ่งดึงขึ้นจากด้านหลัง

“คุณราวิน!”

“ผมคลาดสายตานิดเดียวเอง มาทำอะไรอยู่ตรงนี้ครับ”

“คือ..”

“ขอโทษด้วยนะครับผมคิดว่านี่ไม่ใช่เวลาทำงานเพราะงั้นขอเวลาส่วนตัวให้คู่เราด้วยนะครับ” ทิวากรเอ่ยขึ้น

“เอ่อ.. คุณคงจะเป็น..”

“ผมทิวากรครับ หัวหน้าฝ่ายขายของบริษัท HTC Group”

“อ่อครับ ผมราวินประธาน ATP Group”

“ยินดีที่ได้รู้จักครับ ฟ้าเล่าเรื่องคุณให้ผมฟังเยอะเลย ช่วยใจดีกับเธอหน่อยนะครับ” ทิวากรไม่พูดเปล่าแต่ยื่นมือมาเพื่อจับทักทายตามธรรมเนียมฝั่งตะวันตก

หากแต่อีกฝ่ายไม่รับมารยาทนี้ไว้

“แน่นอนครับ ยิ่งช่วงนี้ได้ข่าวว่าคุณฟ้าพึ่งเลิกกับแฟนผมคงต้องคอยปลอบใจสักพักเลย งั้นผมขอตัวเลขาของผมคืนนะครับ” ราวินเอื้อมมือไปคว้าแขนของนภาภัสและปล่อยให้ทิวากรยื่นมือเก้อ

“ครับ.. เชิญตามสบาย” ชายหนุ่มดึงมือกลับไปล้วงกระเป๋ากางเกงสแล็กส์สีเทาเข้มก่อนจะกัดฟันฝืนส่งยิ้มให้อย่างไม่ชอบใจนัก

:

- TBC -

#เลขาของราวิน

Related chapters

  • Secret(ary) Love ขอโทษทีพอดีแค่เผลอใจ   บทนำ วันครบรอบ

    “ขอโทษนะคะกร ฟ้าขอเลื่อนนัดเป็นพรุ่งนี้แทนนะคะ”“ไม่เป็นไรที่รัก งานคุณยุ่งผมเข้าใจ”“ขอบคุณที่เข้าใจกันนะ สุขสันต์วันครบรอบ7ปีนะคะ”“เอ่อ..ฟ้าใหม่”“คะ?”“ผมรักคุณนะ”“ฟ้าก็รักคุณค่ะกร” ใบหน้าเรียวสวยแต้มไปด้วยรอยยิ้มเมื่อได้ยินปลายสายบอกคำหวาน เขาตอบกลับอย่างอ่อนโยนก่อนจะวางสายจากกัน“ช่อดอกไม้ของคุณผู้หญิงได้แล้วค่ะ” พนักงานร้านดอกไม้เอ่ยขึ้นพร้อมยกช่อดอกลิลลี่สีขาวช่อใหญ่ห่อด้วยกระดาษสีชมพูอ่อนผูกโบด้วยริบบิ้นสีทองอย่างประณีต“ช่วยเขียนการ์ดให้หน่อยนะคะ เอาเป็นตามโน๊ตนี้เลยค่ะ” เธอยื่นกระดาษโน๊ตที่ถูกพับยู่ยี่ให้พนักงาน‘Happy Anniversary 7th Always love you naka Korn’วันนี้เป็นวันครบรอบ 7 ปีของเธอกับแฟนหนุ่ม หญิงสาวที่งานยุ่งอ้างว่าวันนี้ไปตามนัดไม่ได้แล้วเพราะติดงานด่วน แต่ความจริงเธอต้องการไปเซอร์ไพรส์เขาต่างหาก ไหนๆ พรุ่งนี้ก็เป็นวันหยุดเธอจึงตั้งใจจะใช้เวลาช่วงวันหยุดกับคนที่รักเพื่อฉลองช่วงเวลาสำคัญ:ไม่นานนักนภาภัสก็เดินมาหยุดอยู่ที่หน้าประตูห้องบนคอนโดหรูตั้งอยู่ในใจกลางเมือง เธอคิดในใจว่าถ้าแอบเข้าไปเงียบๆ คงจะทำอีกฝ่ายรู้สึกแปลกใจไม่น้อยจึงไม่ได้กดกริ่งเรียกและถือวิสาส

    Last Updated : 2024-12-23
  • Secret(ary) Love ขอโทษทีพอดีแค่เผลอใจ   บทที่ 1 ย้อมใจ

    วันหยุดสุดสัปดาห์เช่นนี้สถานที่อย่างร้านบาร์หรูใจกลางเมืองเนืองแน่นไปด้วยหนุ่มสาวนักท่องราตรี ทุกคนต่างเพลิดเพลินไปกับบรรยากาศภายในร้านต่างจากหญิงสาวที่นั่งเหม่อลอยในมือกุมแก้วไวน์อยู่ที่เคาน์เตอร์บาร์ แม้เพลงจะบรรเลงเร้าใจเพียงใดก็ไม่สามารถเย้ายวนใจให้เธอเพลิดเพลินไปกับมันได้ ในใจร้อนรุ่มไปด้วยไฟแค้นและฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังคงสั่งบาริสต้าให้เสิร์ฟแก้วที่แรงที่สุดในร้านมาให้ เธออยากเมาจนลืมว่าความรู้สึกเสียใจนี้มันเจ็บเพียงใด“มาคนเดียวเหรอครับ”“ค่ะ” นภาภัสใช้นิ้วเรียวปาดน้ำตาที่แก้มออกเมื่อเห็นว่ามีหนุ่มหล่อเดินถือแก้วมานั่งข้างๆ“แฟนไม่มาด้วยเหรอครับ”“อืม..ไม่มีค่ะ” เธอยิ้มก่อนจะหยิบแก้วขึ้นมาดื่มจนหมดแล้วสั่งเพิ่ม“แปลกจัง”“คะ?”“สวยขนาดนี้ไม่มีแฟนได้ไง” ชายหนุ่มในชุดเชิ้ตสีดำสนิทปลดกระดุมเม็ดบนเผยให้เห็นร่องอกที่เกิดจากการออกกำลังกายอย่างหนัก“นั่นน่ะสิคะ” หญิงสาวรู้จุดประสงค์ทันที และเธอเลือกที่จะเล่นด้วย“เช็กบิลเลยมั้ยครับ ไปต่อที่ห้องผมดีกว่ามีไวน์รสเลิศอยากให้คุณลอง” เขาเข้ามากระซิบที่ข้างหูก่อนจะยื่นบัตรเครติดให้บาริสต้าจัดการค่าไวน์ของเธอให้เสร็จสับที่ผ่

    Last Updated : 2024-12-23
  • Secret(ary) Love ขอโทษทีพอดีแค่เผลอใจ   บทที่ 2 บาร์

    หลังจากนอนคิดมาทั้งวันจนตะวันลับฟ้านภาภัสก็ตระหนักได้ว่าควรจะไปเก็บของของตัวเองในห้องของทิวากรก่อนที่เขาจะเป็นฝ่ายขนมาคืนเธอเองให้เสียเกียรติ เธอสิต้องเป็นคนทิ้งเขา เมื่อคิดได้อย่างนั้นก็รีบลุกไปอาบน้ำแต่งตัวด้วยเดรสรัดรูปสีแดงฉ่าและทาปากด้วยสีเฉดเดียวกันก่อนจะลากกระเป๋าเดินทางใบโตไปที่คอนโดหรูอีกครั้ง เธอไม่ได้คิดที่จะกดกริ่งเช่นเคยแต่เลือกจะใช้คีย์การ์ดเปิดเข้าไปเลย ในใจคิดหากเจอนังผู้หญิงคนเมื่อคืนจะขอด่าให้สะใจก่อนกลับแต่สิ่งแรกที่พบคือช่อดอกไม้ที่เธอเลือกเองกับมือถูกทิ้งอยู่ในถังขยะ น้ำตาค่อยๆ ไหลรินอาบแก้ม ต่อให้ในใจแค้นเพียงใดแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าข้างในแตกสลายไม่เหลือชิ้นดี “ฟ้าใหม่” ทิวากรเปิดประตูห้องนอนออกมา เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายอยู่ที่ห้องเธอรีบดึงสติและเช็ดคราบน้ำตาทันที “ผมว่าแล้วว่าคุณต้องมา” “ฟ้ามาเก็บของ” หญิงสาวลากกระเป๋าเข้าไปที่ห้องแต่งตัวทันที “ไม่เอาหน่า” เขาเดินเข้ามาสวมกอดนภาภัสจากด้านหลังอย่างใจเย็น “กี่ครั้งแล้ว ทำแบบนี้กี่ครั้งแล้ว” เธอถามด้วยเสียงสะอื้น “ครั้งเดียวครับ ผมขอโทษนะฟ้าเมื่อคืนคือครั้งแรกที่พลาดไป ผมเมามากจริงๆ” “เมา?” เธอผละออกทันทีก่อนจ

    Last Updated : 2024-12-23
  • Secret(ary) Love ขอโทษทีพอดีแค่เผลอใจ   บทที่ 3 ข้อแลกเปลี่ยน

    เมื่อราวินตื่นขึ้นก็พบว่าคนข้างกายได้หายไปแล้ว เขารีบพรวดพราดออกมาจากห้องในขณะที่ท่อนบนยังเปลือยเปล่ามีเพียงผ้าขนหนูห่อหุ้มร่างกายท่อนล่างเอาไว้แต่ก็ไม่เจอใครนอกจากป้าจิตที่เตรียมมื้อเช้าอยู่ที่โต๊ะอาหาร“ป้าว่าแล้วว่าคุณผู้หญิงรีบออกไปทำไม ป้าทักเธอก็ทำสีหน้าตกใจด้วยค่ะ”“นภาภัสครับ เธอชื่อนภาภัส”“ค่ะ คุณหนูทำอะไรก็ทำให้มันถูกต้องนะคะ”“ครับ..”เขากลับเข้ามาในห้องพร้อมกดโทรไปหาเลขาสาวแต่ก็ถูกตัดสายทิ้งเป็นคำตอบ ราวินรู้สึกงุนงงนิดหน่อยนึกเสียดายที่วันนี้คือวันหยุดถ้าจะคุยกันคงต้องรอเจอกันที่บริษัทพรุ่งนี้เช้าวันรุ่งขึ้นเขารีบขับรถหรูสีดำโชว์โลโก้ห่วงคล้องกันสี่ห่วงเหยียบจนมิดไมล์เพื่อไปบริษัท ในใจร้อนรุ่มเพราะอยากจะรู้ว่าเหตุใดเธอจึงหายเงียบไป“ฉันขอลาออกค่ะ”“ผมไม่เข้าใจ”“ตามนี้เลยค่ะ” นภาภัสเลื่อนซองจดหมายสีขาวมาให้ประธานหนุ่ม“ทำไมล่ะ?”“ขอไม่ตอบนะคะเหตุผลส่วนตัว ช่วยเซ็นอนุมัติให้ด้วยค่ะ” พูดจบเธอก็ลุกขึ้นเตรียมเดินออกนอกห้อง“เพราะเรื่องคืนนั้นเหรอ?”“คืนไหนคะ?”“นภาภัส”“ขอโทษด้วยนะคะ ฉันแค่เผลอตัวไปไม่ได้ตั้งใจ”“ได้! ถ้าคุณต้องการแบบนี้ผมจะเซ็นใบลาออกให้”“ขอบคุณที่กรุณาค่

    Last Updated : 2024-12-23

Latest chapter

  • Secret(ary) Love ขอโทษทีพอดีแค่เผลอใจ   บทที่ 4 ทักทาย

    “ผมเซ็นเอกสารหมดแล้วนะที่รัก”“ท่านประธาน! เดี๋ยวก็มีคนมาได้ยินหรอกค่ะ”“ใครจะมาได้ยินในห้องมีแค่ผมกับคุณ”“ฉันบอกว่ายังไงคะ? อยู่บริษัทเราต้องสวมบทบาทเจ้านายกับลูกน้องนะ”“ผมอยากเลิกงานเร็วๆ จัง อยากกอดคุณจะแย่” ราวินตบลงที่ตักของตัวเองก่อนจะอ้าแขนอ้อนนภาภัสเลขาสาวส่ายหัวให้กับความเอาแต่ใจแต่ก็เลือกที่จะเดินเข้าไปนั่งบนตักให้อีกฝ่ายกอดเติมพลัง“แค่นี้ก็มีแรงไปประชุมละ”‘ก๊อกๆๆ’ เสียงเคาะประตูดังขึ้นทั้งคู่สะดุ้งโหยงก่อนจะรีบแยกออกจากกัน“เชิญครับ” ราวินจัดสูทและเนกไทให้เป็นระเบียบก่อนจะพูดอนุญาตให้คนด้านนอกเข้ามา“ขอตัวก่อนนะคะ” เธอสวมบทบาทเลขาสาวหยิบแฟ้มเอกสารบนโต๊ะของราวินเดินออกมาทันที“บอสคะแผนการตลาดของทีมBเหมือนจะมีปัญหานะคะ” สาวิกา รุ่นน้องที่ไม่ค่อยถูกชะตากับนภาภัสตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย แต่ดันได้มาร่วมงานกันเดินถือแฟ้มเอกสารเข้ามาหาประธานหนุ่มในห้องเหมือนรู้จังหวะ“อ๊ะพี่ฟ้า ไม่ทักทายกันเลยนะคะ” พนักงานบัญชีสาวในชุดกระโปรงสั้นรัดรูปหันมาถามเมื่อเห็นหญิงสาวเดินสวนไปอย่างเมินเฉย“ว่าไงจ๊ะน้องสา”“วันนี้สีลิปสติกแก่ไปนิดนะคะ” พูดจบก็เดินไปนั่งที่เก้าอี้หน้าโต๊ะประธานหนุ่ม

  • Secret(ary) Love ขอโทษทีพอดีแค่เผลอใจ   บทที่ 3 ข้อแลกเปลี่ยน

    เมื่อราวินตื่นขึ้นก็พบว่าคนข้างกายได้หายไปแล้ว เขารีบพรวดพราดออกมาจากห้องในขณะที่ท่อนบนยังเปลือยเปล่ามีเพียงผ้าขนหนูห่อหุ้มร่างกายท่อนล่างเอาไว้แต่ก็ไม่เจอใครนอกจากป้าจิตที่เตรียมมื้อเช้าอยู่ที่โต๊ะอาหาร“ป้าว่าแล้วว่าคุณผู้หญิงรีบออกไปทำไม ป้าทักเธอก็ทำสีหน้าตกใจด้วยค่ะ”“นภาภัสครับ เธอชื่อนภาภัส”“ค่ะ คุณหนูทำอะไรก็ทำให้มันถูกต้องนะคะ”“ครับ..”เขากลับเข้ามาในห้องพร้อมกดโทรไปหาเลขาสาวแต่ก็ถูกตัดสายทิ้งเป็นคำตอบ ราวินรู้สึกงุนงงนิดหน่อยนึกเสียดายที่วันนี้คือวันหยุดถ้าจะคุยกันคงต้องรอเจอกันที่บริษัทพรุ่งนี้เช้าวันรุ่งขึ้นเขารีบขับรถหรูสีดำโชว์โลโก้ห่วงคล้องกันสี่ห่วงเหยียบจนมิดไมล์เพื่อไปบริษัท ในใจร้อนรุ่มเพราะอยากจะรู้ว่าเหตุใดเธอจึงหายเงียบไป“ฉันขอลาออกค่ะ”“ผมไม่เข้าใจ”“ตามนี้เลยค่ะ” นภาภัสเลื่อนซองจดหมายสีขาวมาให้ประธานหนุ่ม“ทำไมล่ะ?”“ขอไม่ตอบนะคะเหตุผลส่วนตัว ช่วยเซ็นอนุมัติให้ด้วยค่ะ” พูดจบเธอก็ลุกขึ้นเตรียมเดินออกนอกห้อง“เพราะเรื่องคืนนั้นเหรอ?”“คืนไหนคะ?”“นภาภัส”“ขอโทษด้วยนะคะ ฉันแค่เผลอตัวไปไม่ได้ตั้งใจ”“ได้! ถ้าคุณต้องการแบบนี้ผมจะเซ็นใบลาออกให้”“ขอบคุณที่กรุณาค่

  • Secret(ary) Love ขอโทษทีพอดีแค่เผลอใจ   บทที่ 2 บาร์

    หลังจากนอนคิดมาทั้งวันจนตะวันลับฟ้านภาภัสก็ตระหนักได้ว่าควรจะไปเก็บของของตัวเองในห้องของทิวากรก่อนที่เขาจะเป็นฝ่ายขนมาคืนเธอเองให้เสียเกียรติ เธอสิต้องเป็นคนทิ้งเขา เมื่อคิดได้อย่างนั้นก็รีบลุกไปอาบน้ำแต่งตัวด้วยเดรสรัดรูปสีแดงฉ่าและทาปากด้วยสีเฉดเดียวกันก่อนจะลากกระเป๋าเดินทางใบโตไปที่คอนโดหรูอีกครั้ง เธอไม่ได้คิดที่จะกดกริ่งเช่นเคยแต่เลือกจะใช้คีย์การ์ดเปิดเข้าไปเลย ในใจคิดหากเจอนังผู้หญิงคนเมื่อคืนจะขอด่าให้สะใจก่อนกลับแต่สิ่งแรกที่พบคือช่อดอกไม้ที่เธอเลือกเองกับมือถูกทิ้งอยู่ในถังขยะ น้ำตาค่อยๆ ไหลรินอาบแก้ม ต่อให้ในใจแค้นเพียงใดแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าข้างในแตกสลายไม่เหลือชิ้นดี “ฟ้าใหม่” ทิวากรเปิดประตูห้องนอนออกมา เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายอยู่ที่ห้องเธอรีบดึงสติและเช็ดคราบน้ำตาทันที “ผมว่าแล้วว่าคุณต้องมา” “ฟ้ามาเก็บของ” หญิงสาวลากกระเป๋าเข้าไปที่ห้องแต่งตัวทันที “ไม่เอาหน่า” เขาเดินเข้ามาสวมกอดนภาภัสจากด้านหลังอย่างใจเย็น “กี่ครั้งแล้ว ทำแบบนี้กี่ครั้งแล้ว” เธอถามด้วยเสียงสะอื้น “ครั้งเดียวครับ ผมขอโทษนะฟ้าเมื่อคืนคือครั้งแรกที่พลาดไป ผมเมามากจริงๆ” “เมา?” เธอผละออกทันทีก่อนจ

  • Secret(ary) Love ขอโทษทีพอดีแค่เผลอใจ   บทที่ 1 ย้อมใจ

    วันหยุดสุดสัปดาห์เช่นนี้สถานที่อย่างร้านบาร์หรูใจกลางเมืองเนืองแน่นไปด้วยหนุ่มสาวนักท่องราตรี ทุกคนต่างเพลิดเพลินไปกับบรรยากาศภายในร้านต่างจากหญิงสาวที่นั่งเหม่อลอยในมือกุมแก้วไวน์อยู่ที่เคาน์เตอร์บาร์ แม้เพลงจะบรรเลงเร้าใจเพียงใดก็ไม่สามารถเย้ายวนใจให้เธอเพลิดเพลินไปกับมันได้ ในใจร้อนรุ่มไปด้วยไฟแค้นและฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังคงสั่งบาริสต้าให้เสิร์ฟแก้วที่แรงที่สุดในร้านมาให้ เธออยากเมาจนลืมว่าความรู้สึกเสียใจนี้มันเจ็บเพียงใด“มาคนเดียวเหรอครับ”“ค่ะ” นภาภัสใช้นิ้วเรียวปาดน้ำตาที่แก้มออกเมื่อเห็นว่ามีหนุ่มหล่อเดินถือแก้วมานั่งข้างๆ“แฟนไม่มาด้วยเหรอครับ”“อืม..ไม่มีค่ะ” เธอยิ้มก่อนจะหยิบแก้วขึ้นมาดื่มจนหมดแล้วสั่งเพิ่ม“แปลกจัง”“คะ?”“สวยขนาดนี้ไม่มีแฟนได้ไง” ชายหนุ่มในชุดเชิ้ตสีดำสนิทปลดกระดุมเม็ดบนเผยให้เห็นร่องอกที่เกิดจากการออกกำลังกายอย่างหนัก“นั่นน่ะสิคะ” หญิงสาวรู้จุดประสงค์ทันที และเธอเลือกที่จะเล่นด้วย“เช็กบิลเลยมั้ยครับ ไปต่อที่ห้องผมดีกว่ามีไวน์รสเลิศอยากให้คุณลอง” เขาเข้ามากระซิบที่ข้างหูก่อนจะยื่นบัตรเครติดให้บาริสต้าจัดการค่าไวน์ของเธอให้เสร็จสับที่ผ่

  • Secret(ary) Love ขอโทษทีพอดีแค่เผลอใจ   บทนำ วันครบรอบ

    “ขอโทษนะคะกร ฟ้าขอเลื่อนนัดเป็นพรุ่งนี้แทนนะคะ”“ไม่เป็นไรที่รัก งานคุณยุ่งผมเข้าใจ”“ขอบคุณที่เข้าใจกันนะ สุขสันต์วันครบรอบ7ปีนะคะ”“เอ่อ..ฟ้าใหม่”“คะ?”“ผมรักคุณนะ”“ฟ้าก็รักคุณค่ะกร” ใบหน้าเรียวสวยแต้มไปด้วยรอยยิ้มเมื่อได้ยินปลายสายบอกคำหวาน เขาตอบกลับอย่างอ่อนโยนก่อนจะวางสายจากกัน“ช่อดอกไม้ของคุณผู้หญิงได้แล้วค่ะ” พนักงานร้านดอกไม้เอ่ยขึ้นพร้อมยกช่อดอกลิลลี่สีขาวช่อใหญ่ห่อด้วยกระดาษสีชมพูอ่อนผูกโบด้วยริบบิ้นสีทองอย่างประณีต“ช่วยเขียนการ์ดให้หน่อยนะคะ เอาเป็นตามโน๊ตนี้เลยค่ะ” เธอยื่นกระดาษโน๊ตที่ถูกพับยู่ยี่ให้พนักงาน‘Happy Anniversary 7th Always love you naka Korn’วันนี้เป็นวันครบรอบ 7 ปีของเธอกับแฟนหนุ่ม หญิงสาวที่งานยุ่งอ้างว่าวันนี้ไปตามนัดไม่ได้แล้วเพราะติดงานด่วน แต่ความจริงเธอต้องการไปเซอร์ไพรส์เขาต่างหาก ไหนๆ พรุ่งนี้ก็เป็นวันหยุดเธอจึงตั้งใจจะใช้เวลาช่วงวันหยุดกับคนที่รักเพื่อฉลองช่วงเวลาสำคัญ:ไม่นานนักนภาภัสก็เดินมาหยุดอยู่ที่หน้าประตูห้องบนคอนโดหรูตั้งอยู่ในใจกลางเมือง เธอคิดในใจว่าถ้าแอบเข้าไปเงียบๆ คงจะทำอีกฝ่ายรู้สึกแปลกใจไม่น้อยจึงไม่ได้กดกริ่งเรียกและถือวิสาส

DMCA.com Protection Status