CHAPTER 37

"Ready na ba lahat ng designs?" tanong ni Jeselle habang humahangos na lumapit sa mesa ni Rhea. Dahil sa biglang paglapit nito ay nahinto siya sa paninitig sa monitor ng kanyang laptop. Kanina pa siya nakatitig doon kahit pa ang totoo ay malayo ang itinatakbo ng isipan niya.

Agad siyang napalingon sa kanyang kaibigan na ngayon ay nakatayo na sa kanyang tabi. Isang sulyap pa muna ang ibinigay ni Jeselle sa kanyang laptop bago siya naman ang matamang tinitigan. Agad pang kumunot ang noo nito nang mapagmasdan siya.

"Tulala ka na naman," saad nito sabay hila ng isang silya. Naupo ito roon at wari bang handa nang makipag-usap sa kanya.

Rhea smiled. Isang uri ng ngiti iyon na hindi man lang umabot sa kanyang mga mata. Iniwasan niya ang paninitig ng kanyang kaibigan at itinuon na lamang ang mga mata sa kanyang laptop.

"Hindi ko na itatanong kung ayos ka lang dahil alam ko na rin naman ang sagot mo," wika pa nito bago malalim na napabuntonghininga. "Iniisip mo na naman ang mga nangyari sa iyo